بۇ بىر جانباقتى قەلەمكەشنىڭ ماقالىسىكەن.
ئەڭ ئاددى مىسال،ئەگەر مەن ئىچكىرىگە بېرىپ يەر تېرىسام ھاشارغا يەرلىكلەرنى ئىشلىتىپ ،سۇنىڭ بۇرنىنى،يەرنىڭ ياخشىسىنى ماڭا بېرىپ تېرىغىلى قويسا ،سۇ تۇتقاندا جىدەللىشىپ قالسام خاتالىقنى خەقنىڭ بوينىغا ئارتىشقا....... كېپىل بولسا
ئەگەر بىر كارخانا قۇرسام رەسمىيەتلەرنى ھېچبىر توسالغۇسىز بېجىرەلىسەم،تېخى يەرلىكنىڭ ھەر خىل ياردەم-ئېتبارلىرىغا ،«يۇرتىمىزنى گۈللەندۈرۈش ئۈچۈن ياردەمگە كەلگەن»دېگەندەك ماختاشلىرىغا نائىل بولالىسام مەن جېنىم بىلەن بېرىپ تېرىيمەن،كارخانا قۇرىمەن.نەچچە يىلدىلا باي بولۇپ قايتىپ كېلىمەن.
تاماق يەپ ئولتۇرۇپ يەل قويۇپ بېرىدىغان،تاماق يەپ ئولتۇرۇپ مىشقىرىدىغان،بۇرنىنى كوچىلايدىغان،ئىت-مۈشۈك، چاشقان،قۇرت......جېنى بار-يوق ھەممىنى يەيدىغان،ئار-نومۇس،ئادىمگەرچىلىكتىن پۇل ۋە ھوقۇقنى ئەلا بىلىدىغان،يەنە كېلىپ بۇ يىرگىنىشلىك ئادەتلەر ھەممىسىگە ئورتاق بولغان .......ئاتالمىش «ئىلغار مەدەنىيەت ۋە مائارىپ» ساھابىلىرىنىڭ بىزنىڭ ئىدىيىمىز ،ھەركىتىمىزگە باھا بېرىشكە مەڭگۈ سالاھىيتى توشمايدۇ.ئانىسىدىن مىڭ قېتىم قايتا تۇغۇلسىمۇ شۇنداق!
[ بۇ يازمىنىtozanدە2012-07-01 15:37قايتا تەھرىرلىدى ]