karamat sarkar xj 50
«1234»Pages: 1/4     Go
بۇ تېما 1381 قېتىم كۆرۈلدى
guljannat
دەرىجىسى : يىڭى ئەزا


UID نۇمۇرى : 2076
نادىر تېما : 2
يازما سانى : 130
شۆھرەت: 822 كىشىلىك
مۇنبەرپۇلى: 812 سوم
تۆھپە: 463 ھەسسىلىك
ياخشى باھا: 466 نۇقتا
توردىكى ۋاقتى : 333(سائەت)
تىزىملاتقان ۋاقىت:2011-05-31
ئاخىرقى كىرگىنى:2011-10-20
خەت چوڭلىقى : كىچىك نورمال چوڭ

 بارلىق ئىجادىي ئەسەرلىرىمنى مۇنبەرداشلارغا سۇندۇم

باشقۇرۇش ئەسكەرىتمىسى :
بۇ يازما kokturuk تەرىپىدىن نادىرلاندى(2011-06-01)
ئەسسالامۇ ئەلەيكۇم ئەزىزلەر!
مەن بۇ مۇنبەرنىڭ يېڭى بىر ئەزاسى بولۇش سۈپىتىم بىلەن ئۆزۈمنىڭ بارلىق ئەسەرلىرىمنى سىزلەرگە سۇندۇم.  مەن پەقەت ئەدەبىيات ھېرىسمەنى.
تەكلىپ ۋە تەنقىدىي پىكىرلەر بولسا كۆپلەپ بېرىشىڭىزلەرنى ئۈمىد قىلىمەن.

گۇناھ  كىمدە
گۈلجەننەت مۇھەممەت
ھېكايە

گۇناھ ئىشلارنىڭ تۈرلىرى كۆپ. بۇنىڭ ئىچىدىكى ئەڭ يامىنى ئۆزىنى دالدىغا ئېلىۋېلىشتۇر. بەك چوڭ ئىشلار بولمىسا، بەك زور تەسىرى بولماسلىقى مۇمكىن، لېكىن چوڭراق ئىشلار چىقىپ قالسا، ئاخىرىنى يىغىشتۇرغىلى بولمايدىغان  پاجىئەلەرمۇ يۈز بېرىدۇ. ئۇ ۋاقىتتا  ھېچكىم ھېچكىمنى قانات ئاستىغا ئېلىپ بولالماسلىقى مۇمكىن. پەقەت بۇنىڭ ئىگىسى شۇ خاتالىق ئۆتكۈزگۈچىنىڭ ئۆزىدۇر.  گۇناھىنى تونۇش ئەڭ ياخشى. تونىماسلىق يامان ئىللەتتۇر ھەم يوقىتىشتۇر.

مەن بۈگۈن توي قىلىمەن. بۇ خۇشاللىق مېنىلا ئەمەس پۈتۈن ئائىلەمدىكىلەرنى خۇشال قىلدى.
ھازىر مەن توي گىرىمى قىلدۇرۋاتىمەن. مەن بۈگۈن تېخىمۇ چىرايلىق بولۇپ كەتتىم.  ئەسلىدىمۇ  قونچاقتەك قىز بالا ئىدىم.  ھەممىسىنىڭ مەسلىكى كىلەتتى. مەيلى گىرىم قىلىۋاتقانلار بولسۇن، مەيلى  گىرىم قىلدۇرىۋاتقانلار بولسۇن، مەيلى دوستلىرىم بولسۇن ئاغزى ئاغزىغا تەگمەي مېنى ماختاۋاتاتتى.
_ئاداش بۈگۈن بەك چىرايلىق بولۇپ كەتتىڭ جۇمۇ. ھېلى يىگىتىڭ تونىيالماي قالىدىغان بولدى دە.
_ يىگىتىڭ دەيسەنغۇ، ئەتىگەن نىكاھ ئوقۇلدى ئېرىڭ دىمەمسەن ... ھەممەيلەن پاراققىدە كۈلۈشتى. مەنمۇ كۈلدۈم. مەن ھەقىقەتەن خۇشال بولغان ئىدىم. بۇ خوشلىقىمنىڭ بۇنچە قىسقا بولدىغانلىقىنى مەن خىيالىمغىمۇ كەلتۈرمىگەن ئىدىم. بۈگۈن تويۇم بولدى، مېنىڭچە ھاياتىمدىكى ئەڭ ئەشەددىي بولغان قاباھەتلىك چۈشۈم باشلاندى.
بىز ياسىنىشىپ دېگەندەك ئىشلىرىمىزنى تۈگىتىشىپ، قىز ئولتۇرۇشى بولىۋاتقان رېستۇرانغا كەلدۇق.
ئاپام-داداملار، باشقا ئۇرۇق-تۇغقانلار ھەممىسى مېھمانلارنى كۈتىۋاتاتتى. ھەممىسى مېنىڭ تويۇمغا تەنتەنە قىلىۋاتاتتى. لېكىن ئاشۇ بىچارە ئاپامغىلا  بىر تال قىزنى ياتلىق قىلىشى سەل ئېغىر كەلدى. بۈگۈندىن باشلاپ مېنى تالالىق قىلىپ خەققە تۇتقۇزىدۇ.  ئاپام كۈلەلمىدى. كۆز چاناقلىرىدا ياشلار ئەگىپ تۇراتتى. ئاپامنىڭ يېنىدا تۇرغان قولداش خوتۇنلار :- خۇش بولۇڭ، زۈمرەتخان، خۇش بولۇڭ، پەرھىز ئادا قىلىندى دەپ ئاپامغا تەسەللىي بېرىۋاتاتتى.  گىرىمخانىدا خۇشال يېنىپ كەلگەن مەن ئەمدى يىغامنى توختىتالمىدىم. مەن ئۇلاردىن بۈگۈندىن باشلاپ ئايرىلىدىكەنمەن. مەن بۇنى بۇرۇن ھېس قىلماپتىكەنمەن. مانا مۇشۇ دەقىقىلەردە ھېس قىلىۋاتىمەن. مەن ئەمدى بۇلارنىڭ ئەمەس ئىكەنمەن. ئۆزۈمنى خۇددى ئاتا-ئانىسى مەجبۇرىي باققۇسى كەلمەي، خەققە بېرىۋېتىلگەن 3-4 ياشلىق بالىدەك ھېس قىلىۋاتىمەن.  لېكىن مەن كىچىك بالا ئەمەس، شۇنداق بولسىمۇ مەن ئەمدى ئۇلارغا ئەركىلەلمەيدىغان بولدۇم،  ئۇلارغا قىيدىيالمايدىغان بولدۇم، ئاپامنى كۆپ قاخشىتىپتىمەن. دادامنى نۇرغۇن قېتىم ئۇھسىندۇرۇپتىمەن. بالا  باققانغا راستىنلا تويغۇزغان ئوخشايمەن. نەچچە ۋاقىتتىن قىلچىمۇ بۇنداق ئويلىمايدىغان ئادەم بۈگۈن ھەممىنى ئويلاپ يەتكەندەك بولدۇم. ئەمدى سىلەرنىڭ ئىشىڭلارنى قىلاي دېسەممۇ  قىلالمىغۇدەكمەن، چوڭلارنىڭ قىز بېقىپ نېمەڭ قالدى دېسە، بىر چېلەك يۇندىسى دېگىنى شۇ ئىكەن. بۇ گەپنىڭ تېگىگىمۇ ئەمدى تېخىمۇ بەك يەتكەندەك قىلدىم. ھەممە ئادەم بېشىغا كەلگەندە بىلىدىكەن. باشقىلار مېنىڭ تويۇمغا توي قوشماقتا ئىدى. مەن بولسام قەلبىمدە ماتەم تۇتماقتىمەن. خەقلەر تويۇڭدا مەجبۇرىي يىغلايسەن دېسە ئۇنىمۇ بىلمەپتىكەنمەن. مەجبۇرىي ئەمەسكەن. ئىچى-ئىچىدىن چىققان پۇشايمان، ئۆكۈنۈش، ئاچچىق ھەسرەت، ئايرىلىش ئازابى ئۈچۈن يىغلايدىكەن. يىغلىمايمەن دېگەنگە ئۇنىماي چىقىدىغان توي يىغىسى ئىكەن.
_يىگىتلەر كەلدى،  قىزنىڭ يۈزىنى يېپىڭلار دېدى بىر  دوستۇم ئالدىراش كىلىپ.
_تېز ، تېز ، قىزلار قۇچقاچلاردەك چۇرقىرىشىپ كەتتى. ئۇلار مېنى ئوڭشاپ قويدى.
يىگىتلەر كىردى.
-يىگىتىمىز نېمانچە قاملاشقان بۈگۈن دېدى  قىز بېشى.
_ قىز تېخىمۇ چىرايلىق بولغاچقا ئېلىپ كەتكۈلى كەلدۇققۇ  دېدى يىگىتلەرنىڭ بېشى.
_ئۇنداق ئاسان ئېلىپ كېتىدىغان قىز نەدىكەن  دەيسىز، تۆش بېرىسىز تۆش.
_ قىزلار  تۆش ئالمىغۇچە قىز بەرمەيمىز شۇنداققۇ .....
_ بىز تۆشنىمۇ بەرمەيمىز،  قىزنىمۇ ئېلىپ كېتىمىز قانداق دېدىم يىگىتلەر  دېدى يىگىت بېشى.
گارمونچى مۇزىكىسىنى تېخىمۇ كۈچلۈك چېلىپ، ئۈنلۈك ئېيتىشقا باشلىدى. ھەممەيلەن توي شادلىقىغا چۆمۈلگەن ئىدى. لېكىن مەن ئېچىلالمىدىم. ئاپامنىڭ سىماسى ئالدىمدا. مەن ئۇنىڭغا قىيالمىغۇدەكمەن. قانداقمۇ مېڭىپ چىقىپ كېتەرلەرمەن بۇ يەردىن....
بىز ھەممىمىز  دادام-ئاپاملارنىڭ ئالدىغا ئاستا مېڭىپ كەلدۇق.  چوڭلار مېنىڭ ئۆمۈرلۈك يولدىشىم دەپ قارالغان مەردان بىلەن  ئىككىمىزنىڭ بېشىدىن نان تۇزلارنى ئۆردى. ھەممەيلەن رازىلىق دۇئالىرىنى بېرىشتى.
مەردان  مېنى تارتىپ ماڭدى. كەينىمگە قانداق ئۆرۈلگىنىمنى بىلمەيمەن ئاپامغا ئېسىلىپ  ھۈڭرەپ يىغلىدىم.
ھەممەيلەن :- بولدى قىزىم بولدى، تېز مېڭىڭ،  تېز مېڭىڭ. 
زۈمرەتخان بولدى قىلسىلا،  يولدىن قويمىسىلا...
مەن كەتتىم. ئىچىمدە :- ئاپا ، دادا،  مەندىن رازى بولۇڭلار  دىدىم.
مۇزىكا ئىچىدە  بىز كەتتۇق.
كەچتە ئوغۇل تەرەپتىمۇ توي شۇنداق ياخشى بولدى. توي قىزىپ خىلى ئەۋىجگە چىققان ئىدى. بىر  ۋاقىتتا  تويۇقسىز  بىر تۇنۇش چىراينى كۆرۈپ قالدىم. كۆزۈمگە ئىشەنمىگەندەك يەنە بىر ئىزلەپ قارىدىم. يۈرۈكۈم قارتتىدە قىلدى. يۈرىكىم ئېغىشى تېنىمنى شۈركەندۈرۋەتتى. ئۇ تونۇش چىراي يەنە  يوقاپ كەتتى. ئىچىمدە:- خىيالىمكەندە، دېدىم دە، كۆڭلۈمدە ۋاقىت  ھېسابلىدىم، 12 يىل، بۇ يىل 12- يىلى ئىكەن. ئۇ تۈرمىدىن چىققانمىدۇ؟ يەنە ئەنسىز ئەتراپقا قارىدىم. يېنىمدىكى قولداش مەندىن:- ئاداش، ساۋاقداشلىرىڭ كەپتىمۇ، ئەجەپ قاراپ كەتتىڭغۇ؟
_ ھە، ياق ، ھە .... مەن كىكەچلەپ كەتتىم يەنە:- شۇنداق بىر ساۋاقدىشىمنى ئوخشىتىپ قالدىم. ئەمەستەك قىلىدۇ.
_زۇلپىيە، يۈر، تازىلىق  ئۆيىگە كىرىپ چىقايلىچۇ مەن قولداشنىڭ قۇلىقىغا بوش ئاۋازدا دېدىم. رېستۇران ئىچى مۇزىكىدا، ئۇسسۇل-ناخشىلاردا قىزىپ، قايناپ كەتكەن ئىدى. مەن مەردانغا سىرتقا چىقىدىغانلىقىم توغرىسىدا ئىشارەت قىلدى. ئۇمۇ باش لىڭشىتىپ قويدى.
مەن قولدىشىم بىلەن تازىلىق ئۆيى تەرەپكە ماڭدىم. راستىنلا شۇ ئوخشىمامدۇ؟ ئۇ ئاۋۇ يەردە تۇرامدۇ قانداق؟ 
مەن دەرھال كىرىپ كەتمەكچى بولغان ئىدىم. ئۇ كەينىنى قىلىپ تۇرۇپ:- قانداق، ئويلىمىغان بولغىيىتىڭىز نازاكەت.
مەن جايىمدا قېتىپ تۇرۇپلا قالدىم. بۇ دەل ھېلىقى ئاۋاز. مەن ئەڭ يىرگىنىدىغان ھېلىقى ئاۋاز. سەن كىىرپ تۇرغىن زۇلپىيە، مەن كەينىڭدىن كىرىمەن دېدىم.
زۇلپىيە كىرىپ كەتتى. ئۇ مېنىڭ يېنىمغا كىلىپ:- قانجۇق، مەن چىقتىم. ئويلىمىغان بولغىيىدىڭ، بۈگۈنكىدەك بەختلىك كۈنلىرىڭدە پەيدا بولۇشۇمنى ھە! مەن ئەمدى سېنى كۈندە يوقلاپ تۇرىمەن. مۇشۇنى ساڭا ئەسكەرتىپ قويماقچىمەن. سەن ئەمدى مېنىڭكىگە كۆنىسەن، كۆنمەيدىكەنسەن، مەن سېنىڭ بۇرۇنقى ئىشلىرىڭنى خەلقى-ئالەم ئالدىدا يەر بىلەن يەكسان قىلىۋېتىمەن دېدى_ دە، يەنە:- بۈگۈن ھەقىقەتەن چىرايلىق بولۇپ كېتىپسەن، دېدى ئۇ ئاغزىنى بوينۇمنىڭ يېنىغا يېقىن كەلتۈرۈپ، بەك خۇشپۇراق دېدى ئۇ ئەسەبىيلەرچە، مەن دەرھال ئۇنى ئىتتىرىۋەتتىم. ئاڭغىچە زۇلپىيە چىقتى.
مەۋلان:- ساۋاقداشلار سالىمىنى يەتكۈزدى دېدى زۇلپىيەگە يالغان كۈلۈمسىرىدى. ئۇ زالغا كىرىپ كەتتى.
زۇلپىيە:- ئاداش نېمانداق ئۇزۇن تۇرۇپ قالدىڭ.
مەنجاۋاب بەرمەيلا تازىلىق ئۆيىگە كىردىم. ئەينەككە قارىدىم. مېنى قاتتىق ۋەھىمە بېسىۋالدى. يۈرەكلىرىم ئەنسىزلىكتىن سوقۇش سۈرئىتى تېزلىشىپ كەتكەن ئىدى. _ئۇ نېمىشقا مېنى يوقلايدۇ، بۇ قانداق گەپ دېدىم ئۆز-ئۆزۈمگە، يەنە:-مېنىڭمۇ يولدىشىم بار بولدى. ئۇ قۇرۇق گەپ قىلىۋاتىدۇ دەيتتىم. ئۆزۈمگە شۇنداق ئىشەنگەندەك گەپلەر بىلەن تەسەللىي بېرىۋاتقان بولساممۇ لېكىن مەن ھەقىقەتەن قورقۋاتقان ئىدىم. :- بۇ تويدا ئۇ نېمە قىلىدۇ. بۇ يەردە تونۇشى بارمۇ يە؟ قەستەن مېنى سۈرۈشتۈرۈپ كەلدىمۇ يە؟ بىرەر ئۇرۇق-تۇغقىنىمۇ يە؟ قورقۇنۇش چىرايىمغا چىقىپ كەتكەن ئىدى. زۇلپىيە كەينىمدىن كىردى:- ئاداش ساڭا بىرەر ئىش بولمىغاندۇ؟
_ ياق، زۇلپىيە.  مەن سەل چارچاپ قالغان ئوخشايمەن. يۈر چىقايلى دەپ ئۇنىڭ بىلەن بىرگە چىقتىم. ئۇ كەينىمدىن كۆينەكلىرىمنى تۈزەشتۈرۈپ چىقتى.
جايىمىزغا كىلىپ ئولتۇردۇق. مەردان:- نېمانچە ئۇزۇندا چىقىسىلەر، ئىچكىردىن كەلگەن ساۋاقداشلار بىر گە سۈرەتكە چۈشىۋالمىز دېگەن ئىدى سىز يوق بولۇپ قالدىڭىز دېدى.
_تازىلىق ئۆيىدە ئادەم كۆپكەن. شۇڭا  دېدىم سەل تارتىنىپ. مانا مېنىڭ يالغانچىلىقىم ھازىردىن باشلانغان بولدى. مەن بۇ ئۆمۈرلۈك ھەمراھىم بولغان كىشىگە يالغان سۆزلەشنى باشلىۋەتكەن بولدۇم. لېكىن ئۇ بۇنى بىلمەيتتى.
توي يەنە ئۆز يوسۇنىدا قىزغىن كەيپىياتتا ئىدى.
مەن غىل-پال ئۇنى كۆرۈپ قالاتتىم. بىر  ھازدىن كېيىن مەۋلان ئۇدۇل مەن تەرەپكە كىلىۋاتاتتى. مەن بېشىمنى تۆۋەن سېلىپ كۆزۈمنى يۇمىلۋالدىم.
_ ئاكا، بۇياققا  كەل سۈرەتكە  چۈشىۋالايلى، ئەتىگەندىن چۈشەلمىگەن ئىدۇق دېدى مەردان بىراۋغا.
مەن بېشىمنى كۆتۈردۈم. كۆزۈم ھەيرانلىقتا يوغىراپ چىقىپ كېتەيلا دەپ قالغان ئىدى« مەۋلان، ئاكىسى، مەن ئەجەپ....»
-قانداقراق ئۇكا، بۈگۈن ساڭا  قۇت كۈن جۇمۇ، مۇبارەك بولسۇن،  بېشىڭلار باش، ئايغىڭلار تاش بولۇپكەتسۇن دېدى بىزنىڭ كەينىمىزگە ئۆتكەچ. ئۇ ئىككىمىزنىڭ ئورۇندۇقى كەينىگە تۇردى. لېكىن قولىدا بىلىندۈرمەي مېنىڭ دۈمبەمنى سىلىۋاتاتتى.
مەن تىنالمىدىم، سۆز قىلالمىدىم. ئەگەر گەپ قىلساملا، مەن تۈگىشىمەن.
_ يەنە ئىككى پارچە تارتە ئۇكا، يەنە ئىككىنى دېدى مەۋلان سۈرەتچىگە.
ئۇ توختىماي دۈمبەمنى سىلىدى. مەن ئۆزۈمنى قاچۇرۇشقا ئامالىسز قالدىم، مەجبۇرىي كۈلىۋاتىمەن. مەن خۇددى نىمجان بىر قۇشتەكلا بولۇپ قالغان ئىدىم. بۇ سۈرەتكىمۇ چۈشۈپ بولدۇق.
_ بەك چىرايلىقكەنسىز سىڭلىم، مەردان بەختىنى تېپىپتۇ، بەخىتلىك بولۇڭلار دېدى مەۋلان. بۇگەپلەر ئوچۇقتىن-ئوچۇق ماڭا قىلىنغان تەنە سۆز ئىدى. ئەمما مەردان بۇلاردىن قىلچە خەۋەرسىز. ئۇ ئاكىسىنىڭ تىلەكلىرىدىن سۆيۈنگەن ئىدى.
_رەھمەت ئاكا دېدى مەردان.
_ بۇ قايسى ئاكىڭىز دېدىم مەن تۆۋەن ئاۋازدا، ئۇنىڭ قۇلىقىغا  يىقىنراق كىلىپ.
_ ھازىر دەپ بەرسەم گەپ جىق، كېيىن ئايرىم بولغاندا تەپسىلىي چۈشەندۈرەي. لېكىن ئۆز ئاكامدەكلا دېدى ئۇ ماڭا سىنجىلاپ قاراپ يەنە:- بۈگۈن سىز پەرىلەردىنمۇ چىرايلىق بولۇپ كىتىپسىز دېدى.
مەن ئۇنىڭ بۇ سۆزلىرىدىن خۇشاللىق تاپاي دېسەممۇ، ۋەھىمە چۈشىۋالغان كۆڭلۈم ئۇنى قاياقلارغا ئېلىپ كەتكەن ئىدى.
_ئۇنىڭغا دەيمۇ دېمەيمۇ، دەي بولدى، دېمىسەم بولمىغىدەك، ياق دېسەم تېخىمۇ بولمىغىدەك، دېمەي، دېمەيمەن. بۇ كۈنلەرمۇ ئۆتۈپ كېتەر. مەن خىيالغا چۆكتۈم.
ئاشۇ ئويۇننىڭ كەينىگە كىرىپ، ئۆزۈمنى بىلمەي يۈرگەن ۋاقىتلىرىمنىڭ بىر كۈنى مەن ئۆيدە تارىنىپ، ياسىنىپ ئوينىغىلى ماڭماقچى بولدۇم.
ئاپام ياغلىقىنى ئوڭشىغاچ يېنىمغا كىرىدى. مېنىڭ ياسىنىپ بىر يەرگە مېڭىشقا تەمشەلگىنىمنى كۆرۈپ:- قىزىم، يەنە نەگە بارىسەن بۇ كەچتە، قارىغىنا  سائەتكە، قانچە بولدى دېدى تامدىكى سائەتكە ئىشارەت قىلىپ.
_ ئاپا، دېدىم ئەركىلەپ ۋە يەنە:- بۈگۈن دوستۇم زىبانىڭ ئۆيىدە توغۇلغان كۈن ئولتۇرۇشى قىلىپتىكەن بېرىپ كىلەي،  ماقۇل دېگىنە ئاپا. دېدىم ئاپامنىڭ شىلاپ يۈزىگە سۆيۈپ. ئاپام مۇشۇ كەمگىچە مېنىڭ سۆزۈمنى ئەزەلدىن رەت قىلىپ باقمىغان. نېمە ئۈچۈنكىن مېنى بىر بالا دەپ شۇنچىلىك ئارزۇلىغان ئىدى.
_ماقۇل قىزىم،  كەچ قالما جۇمۇ، داداڭغا نېمە دېيىشىمنى بىلەلمەي كېتىدىكەنمەن دېدى ئاپام.
_ئاپا ئۇ يەردە ئولتۇرساق كەچ بولۇپ كېتىدۇ.  مەن زىبانىڭ ئۆيىدە قونۇپ قالاي. ئەتە سەھەردىلا كىلىمەن. دادامغا كىچىك ئاپسىنىڭكىگە كەتتى دەپ قويغىنچۇ. يەنە ئەركىلىدىم.
_بالام تازا ياخشى بولماسمىكى، بۇنداق  بولىۋەرسە ياخشى بولمايدۇ. بۈگۈن يېنىپ كەل بىلدىڭمۇ ، يېنىپ كەل دېدى ئاپام سەل قاپىقىنى تۈرۈپ. لېكىن ئاپامنىڭ شۇنداق دېسىمۇ  قوشۇلغانلىقىنى مەن بىلىپ بولغان ئىدىم.
_ مەن ئەھۋالغا قاراي ھە ئاپا شۇنىڭ بىلەن ئۆيدىن چىقىپ كەتتىم.
مەن ئۆيدىن چىقىپلا ، مەۋلانغا تېلېفون قىلدىم.
مەۋلان مېنىڭ يېشىمغا نىسبەتەن سەل چوڭراق بالا ئىدى.  لېكىن ئۇنىڭ ئەركەكلىكى،  قەيسەرلىكى، باتۇرلىقى مەردلىكى مېنى ئۆزىگە جەلپ قىلىۋالغان ئىدى. يەنە ئۇنىڭ قاراملىقىنىمۇ بىلەتتىم.
_سىز نەدە، مەن ھازىر ئۆيدىن چىقتىم.
_مەن ھازىر «ئۇچقۇر» دېسكوخانىسىدا. سەن مۇشۇ يەرگە كەلگىن دېدى ئۇ.
_ بولىدۇ دەپ شۇ يەرگە ماڭدىم.
مانا مۇشۇ قېتىملىق ئۇچرىشىش،  مۇشۇ قېتىملىق ئويۇن مېنىڭمۇ ھەم ئۇ مەۋلاننىڭمۇ تەقدىرىنى ئۆزگەرتىۋەتتى. ئۇ شۇ كۈنى مېنىڭ  ئۇنىمىغىنىمغا قارىماي نومۇسۇمغا تەگدى. مېنى دەپسەندە قىلدى.
_مەن سېنى بەك ياخشى كۆرىمەن، جېنىم، سەن مېنىڭكى، ئۇندىن كېيىنكى گەپلەر مۇشۇ بولدى.
ئەسلىدە بۇ ئىشلارنى ھېچكىمگە دېمەي يىغىشتۇرۋېتەي دېگەن ئىدىم. لېكىن ئىشلار يەنە ئويلىغىنىمدەك بولماي قالدى. ئىككى ئايدىن كېيىن  بويۇمدا قالغانلىقىنى بىلدىم. ئەمدى قانداق قىلىمەن.
ئاپامغا  بۇ ئەھۋالنى ئېيتتىم. ئاشۇنداق سۆرىشىپ يۈرۈپ دېگەندەك، ئاپام، داداملار بۇ ئىشتىنمۇ خەۋەر تاپقان بولدى. دادامنىڭ ئالدىدا يۈزۈم تۆكۈلدى.  ئاپام مېنى بىر نەرسە دەي دېسە تېخى، دېمەي دېسە تېخى دىمى ئىچىگە چۈشۈپلا كەتتى. 
داۋامى بار

تېما تەستىقلىغۇچى : kokturuk
تەستىقلانغان ۋاقىت : 2011-06-01, 08:27
يازىمەن دەپ يازالمىدىم، يازمايمەن دەپ تۇرالمىدىم
چوققا [باش يازما] ۋاقتى : 2011-06-01 00:56 |
guljannat
دەرىجىسى : يىڭى ئەزا


UID نۇمۇرى : 2076
نادىر تېما : 2
يازما سانى : 130
شۆھرەت: 822 كىشىلىك
مۇنبەرپۇلى: 812 سوم
تۆھپە: 463 ھەسسىلىك
ياخشى باھا: 466 نۇقتا
توردىكى ۋاقتى : 333(سائەت)
تىزىملاتقان ۋاقىت:2011-05-31
ئاخىرقى كىرگىنى:2011-10-20
خەت چوڭلىقى : كىچىك نورمال چوڭ

 

بۇنىڭدىن مەۋلاننىڭ خەۋرى بار ئىدى. ئۇ مېنى ئالىمەن دەپ شۇ كويدىلا يۈرىۋەردى.
ئاپاملار بىر كۈنى مېنى دوختۇرخانىغا ئەكىلىپ بالىنى ئالدۇرۋەتتى.
ئاپاملار خىيالىدا يىپىق قازان پېيىق پېىتى قالسۇن، داۋراڭ سېلىشمايلى دەپ ئويلىغان ئىدى.
مەنمۇ ئەسلىمگە كىلىپ ئارىدىن بىر ئىككى ئاي ئۆتكەن كۈنلەرنىڭ بىر كۈنى مەن تالا-تۈزلەرنى ئايلىنىپ كىلىش ئۈچۈم ئۆزۈم يالغۇز سەيلىگە چىقتىم.
مەۋلاننىڭ  ئۇ مەھەللىدە تېخىچە تىمسىقلاپ يۈرگىنىنى مەن خىيالىمغىمۇ كەلتۈرمەپتىمەن.
_سەن تېخى مېنىڭ بالامنى ئۆلتۈرگىدەك بولدۇڭما، مەن سېنى يا ئالمايمەن دېمىسەم. ئۇ مېنى قاتتىق ئۇردى، تەپتى، دەسسىدى. ئاغزى بۇرنۇمدىن قانلار ئوقتەك ئېتىلىپ چىقتى. ئۇ بارچە كۈچى بىلەن مېنى ئۇرىۋاتاتتى. ئۇ مېنىڭ يالۋۇرۇشلىرىم، ئۆتۈنۈشلىرىمگە قارىمىدى.
مەھەللىدىكىلەر يىغىلىشىپ كەتتى. بىر ھازادىن كېيىن خوشنىلىرىمىز ساقچىغا مەلۇم قىلدى. دادام-ئاپاملارمۇ يۈگۈرۈپ كىلىشتى، مېنىڭ بۇ ھالىمنى كۆردى.
دادامنىڭ ئەمدى سەۋىر قاچىسى يېرىلدى. شۇنىڭ بىلەن مېنىڭ سۆزلەپ بەرگەنلىرىم بويىچە ئەرزىيەت سۇنۇپ مەۋلانغا سوت ئاچتى. ئاخىرىقى ھۆكۈم، باسقۇنچىلىق قىلىش ۋە قەستەن ئېغىر  دەرىجىدە يارلاندۇرۇش جىنايىتى بىلەن 12 يىل قاماق جازاسى بېرىلدى.
سوت ئاخىرلاشقان ۋاقىتتا ئۇ ماڭا ۋارقىراپ تۇرۇپ :- بىز يەنە ئۇچىرىشىمىز، سېنى بوش قويىۋەتمەيمەن. بۇ ئەنتىمنى چوقۇم ئالىمەن، قانغا قان ئالىمەن دەپ جار سالدى.
مەن قورققىنىمدىن يىغلاپ كەتتىم.  ساقچىلار ئۇنى باستۇرۇپ  ئېلىپ چىقىپ كەتتى.
بۈگۈنكى كۈنگە كەلگەندە ئۇ مەرداننىڭ ئاكىسىكەن. بۇ جاھان نېمانچە تار. ئەجەبا ئۇ مېنىڭ تەقدىرىممىدۇ؟
كۆزۈمدىن ياشلار قويۇلۇشقا باشلىدى.
_تېخىچە ئاپىڭىزغا قىيالماپسىز ھە ! دېدى مېنىڭ خىيالىمنى بۇزۇپ.
مەن پەقەت بېشىمنى بوش قىلىپ لىڭشىتىپ قويدۇم.
بۈگۈن تويمۇ ئاخىرلاشتى. بىزنى ئۆيگىچە ئەكەلگەنلەرمۇ بىزگە بەختلەر تىلەپ مەردان ئىككىمىزنى يالغۇز قويدى.
ئىككىمىز  بۇ چىرايلىق بېزەلگەن، يېڭى ئۆيدە بەخت پەيزى سۈرمەكچى بولغان.
لېكىن مېنى چىرمىۋالغان  ئۇ ۋەھىمە ھېچبىر  ئارامىمدا قويمايۋاتاتتى.
مەردان ماڭا مۇھەببىتىنى ئىزھار قىلىۋاتىدۇ. لېكىن مەن ئۇنىڭدىن تېخى.......
_بۈگۈن بەك چارچاپ قالدىڭىزمۇ نازاكەت، گەپمۇ قىلمايسىزغۇ؟
_ ياق ئۇنداق ئەمەس، سىزگە ياتلىق بولغىنىم مېنىڭ بەختىم دېدىم، ئىچىمدە:- مەن بۈگۈن مەرداننىڭ قانۇنلۇق نىكاھلىق خوتۇنى بولدۇم. بۇندىن باشقىسى ماڭا ھارام. مەن شۇم خىياللارنى قىلمايمەن دەپ ئۆزۈمگە مەدەت بەردىم.
شۇنىڭ بىلەن بىز بەختلىك يېڭى تۇرمۇشىمىزنى باشلىدۇق. ئەتىسى بىز چوڭلارنىڭكىگە بارماقچى بولدۇق.
_ جىنىم خوتۇنۇم، بۈگۈن ھەقاچان يەنە ئالدىراش بولۇپ كېتىمىز، ھېلى باشقىلار كەلگۈچە ئازىراق بىر نەرسە يەۋالايلى ماقۇلمۇ دېدى مەردان كۆينىكىنىڭ يەڭ تۈگمىسىنى ئەتكەچ.
_مەن ماقۇل، دېدىم يەنە: _ ھە راست مەۋلان ئاكىڭىز؟ دېدىم مەن سۇئال  تەرىقىسىدە...
_ ھە، مەۋلان ئاكامما،  ئۆز ئاكامغا ئوخشاش. ئۇنىڭ ئاتا-ئانىسى يوق. ئاپام بىر قوللۇق چوڭ قىلدى. بىز بىر ئۆيدە چوڭ بولغان. ئاپامنىڭ ئاچىسىنىڭ ئوغلى.
_ئۇنداقتا ئاپىسىچۇ؟
_تۈگەپ كېتىپتىكەن، بىر ياش ۋاقتىدىلا ئاكامنى ئاپامغا قالدۇرۇپتىكەن.  ئاپاممۇ  بەك ئامراق ئىدى. دادامنىڭ كېسەل سەۋەبىدىن بىزدىن ئايرىلىشى ئاپامغا ئېغىر كەلگەندەك بولۇپ، ئاپاممۇ تۈگەپ كەتكىلى بىر يىل بولدى. مەن سىزگە بۇ ئەھۋاللارنى دېگەن.
_دېگەن، لېكىن ئاكىڭىزنىڭ بارلىقىنى......
_ ئاكاممۇ چەتئەلدىن كەلگىلى تېخى بىر ئاي بولمىدى دېدى ئۇ داستىخانغا كىلىپ ئولتۇرۇپ.
مەن ئۇنىڭ پىيالىسىگە چاي قويىۋاتقان ئىدىم، بۇ گەپ بىلەن چاينى تېشىغا قويىۋەتتىم:- چەتئەلگە؟ ئاپلا،  قايناق چاي ئۇچىڭىزغا تۆكۈلمىگەندۇ؟
_ياق ياق ھېچۋەقەسى يوق.
_نېمىگە بۇنچىۋالا ھەيران قالىسىز؟ چەتئەلدە ئوقىسا بولمامدىكەن؟
_ئاكام چەتئەلگە ماڭغان ۋاقىتتا مەن ئىچكىرىدىكى ئالىي مەكتەپتە ئوقۇۋاتقان ئىدىم.  ئاپام شۇنداق دېگەن دېدى ئۇ ناننى سۇندۇرۇپ، پىيالىسىگە ئىككى پارچىسىنى چىلىدى.
_ئەسلىدە مۇنداق ئىكەندە دېدىم ئىچىمدە:- مەردان ھېچنېمىنى بىلمەيدىكەن ئەمىسە، مەن تېخىمۇ بىلدۈرسەم بولمايدىكەن دېدىم.
_بولدى خوتۇن،  نېمىلەرنىڭ ئويلاپ كەتتىڭىز، تېزراق بولايلى، ئۇلارنىڭ كىلىدىغان ۋاقتى بولۇپ قالدى.
_مەردان،  مەردان ، تۆۋەندىن چىققان  بوم ئاۋاز مېنى چۆچۈتىۋەتتى.
مەردان دېرىزىدىن تۆۋەنگە قاراپ :- مانا ھازىر دېدى دە_ئۇلار كەپتۇ. بىزمۇ چۈشەيلى دېدى.
_ئۇلار ئۆيگە چىقمامدىكەن؟
_كەچتە ئۇلارنى ئايرىم چاقىرايلى دېدى مەردان ئۈستى باشلىرىنى تۈزەشتۈرگەچ.
-مەن قىپقىزىل  بىر قۇر كىيىمنى كىيىۋالدىم. بۇ كىيىممۇ ماڭا بەك ياراشقان ئىدى.
_ ئىسمىڭىزغا لايىق نازاكەت بولۇپ كەتتىڭىز دېدى مەردان ماڭا سۆيۈنۈپ قاراپ.
بىز تۆۋەنگە چۈشتۇق.
بىزنى ساقلاۋاتقانلارنىڭ ئىچىدە مەۋلانمۇ بار ئىدى.
_ئاكا، سەنمۇ بارىكەنسەنغۇ؟
_مەن ھەر ۋاقىت بار  ئۇكام دېدى ئۇ گەپنى ماڭا دارتمىلاپ دېگەندەك قىلىپ. ئۇنىڭ ماڭا غەزەپ بىلەن قاراشلىرى، ئۆچمەنلىك نەزىرىدە تىكىلىشلىرى مېنى تېخىمۇ دەككە-دۈككە قىلىۋەتكەن ئىدى.
مەن يەنە خىيالغا چۆكتۈم. مەرداننىڭ ماڭا بولغان سەمىمىي ئىش-پائالىيەتلىرىگە قاراپ مەن تېخىمۇ بەك ئۆزۈمنى بىر  ھاڭغا تاشلاۋاتقاندەك ھېس قىلىۋاتىمەن.
_مەن سىزنى شۇنچىلىك ياخشى كۆرىمەن نازاكەت، مېنىڭ تۇرمۇشۇمدا سىز بولمىسىڭىز مەن ياشىيالمايمەن. ئاپامنىڭ ۋاقىتسىز ئايرىلىشى مېنى تېخىمۇ يىگانە قىلدى. مەن سىزگە مۇھتاجمەن. مەن سىزنى بەخىتلىك قىلىمەن دېدى مەردان.
_لېكىن مەن سىزگە لايىق ئەمەسمەن مەردان.
_بۇنداق دېمەڭ،  مەيلى سىز قانداقلا بولۇڭ،  مەن سىزنى تاللىدىم. ئۆتمۈش كەلگۈسىگە ۋەكىللىك قىلالمايدۇ. بۇندىن كېيىن ماڭا ۋاپادار خانىمىم بولالىسىڭىزلا بولدى. ماڭا  شۇ يېتەرلىك دېدى ئۇ مېنىڭ قولۇمنى تۇتۇپ تۇرۇپ.
_مەن لايىق ئەمەسمەن دەپ قولۇمنى تارتىۋالدىم.
_مەن قانداق قىلسام سىز ماڭا ياتلىق بولۇسىز؟ _پۈتۈن ھاياتىم بىلەن ۋەدە بېرەي، سىز تۇنجىسى ھەم ئەڭ ئاخىرقىسى بولۇشىڭىزنى چىن دىلىمدىن ئۈمىد قىلىمەن.
_نازاكەت، نازاكەت، نازا..... دەپ يەنە چاقىرىشىغا مەن :_ھە،  كەلدۇقمۇ دېدىم يەنە  دۇدۇقلاپ.
_ ياق، ئەمدى ماڭىمىز، ماشىنىغا چىقىڭ دېدى مەردان.
ئالدىدا ئولتۇرغان مەۋلان ھە دەپ ماشىنا ئەينىكىدىن ماڭا قاراپ تۇراتتى. مەن كۆزۈمنى ئامالنىڭ بېرىچە قاچۇردۇم. ماشىنا ئىچىدىكى مۇزىكا ئىچىمنى تېخىمۇ بەك سىقىۋەتتى. خۇددى نەپىسىم سىقىلغاندەك، خۇددى مەۋلان ھازىرلا  يېنىمغا ئۆتۈپ مېنى بوغۇپ قويىۋاتقاندەك بولۇپ كەتتىم.
_ئەينەكنى چۈشۈرۋەتسەڭچۇ دېدىم دوستۇم زۇلپىيەگە. ھەممەيلەن ماڭا بىر خىل ھەيرانلىق نەزىرىدە قارىدى. چۈنكى سىرتنىڭ ھاۋاسى ئۇنچە ئەينەك چۈشۈرگىدەك  ئىسسىق ئەمەس ئىدى.
مەۋلان يەنە شۇ  ئالدى ئەينەكتىن كۆزۈمگە غەزەپ بىلەن مىيقىدا كۈلۈپ قاراپ قويدى.
مانا شۇ كۈندىن باشلاپ مەن ۋەھىمە ئىچىدە ياشىدىم. ئۇ كۈنى مەۋلان بىزنىڭ ئۆيگە كىرمىدى. بىزنىڭ قورۇنىڭ ئالدىغا كەلگەندە مەن تاماكا ئېلىۋالاي دېگەن باھانە بىلەن مەھەللىگە يېقىن جايدا  چۈشۈپ قالغان.
قانداق كۈنلەرنى كۆرىدىغىنىمنى ئالاھ ئۆزىگە ئامانەت بولدى ....مۇشۇنداق دەككە –سۈككە بىلەن بىر ھەپتە ئۆتتى.
مەردانمۇ خىزمەتكە چۈشتى.  بۈگۈن سەھەر مەن ناشتىلىق تەييارلىدىم.
مەردان ناشتىلىقىنى قىلىپ بولۇپ:- خوتۇن مەن چۈشتە ئۆيگە كىلىپ بولالمايمەن. كەچتە  بىراقلا كىلىمەن. كەچتە كۆرىشەيلى ئەمىسە دەپ چاپاننى ئېلىپلا ئالدىراش  چىقىپ كەتتى.
مەن  ئۆيلەرنى تازىلاشقا باشلىدىم. يېنىك مۇزىكىغا ئەگىشىپ مەنمۇ غىڭشىدىم.
ئاۋۋال ئاشخانا ئۆينى يىغىشتۇردۇم. بايقى ناشتلىق قىلغان قاچىلارنى يۇيدۇم. بۇ يەرلەرنى بىرەر قۇر يىغىشتۇرۋېتىپ ياتاق ئۆينى يىغىشتۇرغىلى كىرىدىم. مەن خۇشال ئىدىم. بىر ئورۇننى قاتلىغان بولسام بىر  ئەينەككە قاراپ كۈلدۈم. بىر كىيىمنى  كىيىم ئىشكابىغا ئاسقان بولسام يەنە بىر ئايلىنىپ ئەينەككە قارىدىم. بۇخۇشاللىقىم بىباھا ئىدى.
مېنىڭ ئىللىق، سۆيۈملۈك، گەرچە چوڭ بولمىسىمۇ ئوماق ئائىلەم بار بولدى.  مەن مۇشۇلارنى خيال قىلغاچ ئۆي يىغىشتۇرۋاتسام، ئىشىك چىكىلدى.
مەن ھېچقانداق ئارتۇق ئىشىنى ئويلىمايلا :- كىم دەپ ئىشىكنى ئاچتىم.
_جىنىم، مەن، بۈگۈن ئەجەپ خۇشالغۇسەن؟ ئېرىڭ كۆڭلۈڭنى بەك ياخشى ئالغان ئوخشىمامدۇ دېدى مەۋلان ماڭا  دىۋەيلەپ كىرىپ كەلدى.
_ سىز، سىز نېمىگە كەلدىڭىز؟
_ مەن نېمىگە كىلەتتىم، بۇ مېنىڭ  ئېنىمنىڭ ئۆيى،  نېمە  بولدى كىنلچەك، كەلسەم بولمامدىكەن؟
_ بۇ ئۆيگە كىرىش ئۈچۈن روخسەت ئېلىش كېرەكمۇ ئەمدى؟ بۇ دېگەن مەن چوڭ بولغان ئۆي. ئۇ كەينىگە ئۆرۈلۈپ، ئۆيلەرنىڭ ئىچىنى بىرەر قۇر ئايلاندى. خېلى چىرايلىق قىلىۋاپسىلەر ھە؟! سەن مېنى مۇشۇ ئۆيدە تۇرۇشۇمنى مەھرۇم قىلغان. شۇنى بىلەمسەن. گالۋاڭ ئېرىڭ نېمە دەيدۇ. مېنى چەتئەلدىن كەلدى دېگەندۇ؟ مەن چەتئەلدە تۇرغاندىمەنمۇ؟ بۇ ساڭا بەك ئايان. ئېرىڭغا دەيمۇ دېمەيمۇ؟ ئاكىسىغا خوتۇن بولغاننى ئىنىسىغا خوتۇن بولسا،  بىر ئەركەك نېمە بولۇپ كېتەر؟ ئۇ ساڭا يەنە مۇشۇنداق ئامراقلىق قىلارمۇ جېنىم، ئۇ مېنى يېنىمغا كىلىپ قۇچاقلاپ سۆيمەكچى بولدى.
_نېرى تۇر. مەن ئۇنى ئىتتىردىم. لېكىن ھېچقانچە كۈچىيەلمىدىم. ئۇنىڭ يوغان تەمبەللىكىگە مەن نېمە قىلالايتتىم. ئۇ مېنى مەجبۇرىي سۆيىۋاتاتتى ھەم ماڭا سۆزلەۋاتاتتى:- سەن ئېرىڭغا ھازىرقى ئەھۋاللار دىيەلەمسەن. ئەگەر ئۇنىڭغا بىلدۈرۈشنى خالىساڭ، مەنلا يەتكۈزۈپ قويىمەن..... سەن قانجۇقنى مەن ھەرگىز بوش قويىۋەتمەيمەن.
مەن ئۇنىڭ قوينىدا تىپىرلىدىم، ئۆزۈمنى قاچۇرۇشقا ئۇرۇندۇم لېكىن ئامالسىز قالدىم.  ئۇ ماڭا بارلىق بولمىغۇر قىلىقلارنى قىلىشقا باشلىدى. قانداق سۇغۇرلۇپ چىققىنىمنى بىلمەيمەن،  تامنىڭ يېنىغىچە سەنتۈرلۈپ كەتتىم.
_بولدى بۈگۈن مەن كەتتىم. ئېرىڭ دېگەن ئاكتىپ خىزمەتچى. ئۇ ھەر كۈنى ئىشقا بارىدۇ،  شەنبە يەكشەنبىسىمۇ يوق ئىشلەيدۇغۇ .
_12 يىللىق بەدەلنى مەن سەندىن چوقۇم ئالىمەن جېنىم. مەن سېنى شۇنچىلىك ياخشى كۆرىمەن بىلەمسەن ئۇ ئالدىمغا دىۋەيلەپ كەلدى_دە  يۈزۈمگە بىرنى سۆيۈپ:- مەن ئەتە يەنە كېلىمەن. ھە، راست، ئېرىڭغا ھېلى مەن تېلېفون قىلىپ قويىمەن دېيىشىگە :- مەن ياق، ياق دېدىم يىغلاپ تۇرۇپ.
_يىغلىما جېنىم، باشقىنى دېمەيمەن پەقەت ئۆيگە كىلىپ كەتكەنلىكىمنى دەيمەن. چۈنكى خۇشنىلار مېنىڭ كىرگىنىمنى چوقۇم كۆرىدۇ. قالغىنىنى سېنىڭ ئىپادەڭگە قارايمەن.
ئۇ ئىشىكنى يېپىپ چىقىپ كەتتى.
قېنى مېنىڭ خۇشاللىقىم، قېنىڭ مېنىڭ بەختىم. بۇ مېنىڭ بەخىتممۇ، بۇ مېنىڭ تۇرمۇشۇممۇ. مەن بۇنىڭدىن قانداق قۇتۇلىمەن. ساقچىغا مەلۇم قىلايمۇ؟ مەن يەرگە يۈكۈنۈپ ئولتۇرۇپ قالدىم. كۆزۈمدىن پۇشايمان ياشلىرى تۆكۈلۈشكە باشلىدى. نېمىگە پۇشايمان قىلىدىغانلىقىمنى بىلمىدىم، توي قىلغىنىمغىمۇ، نازاكەت بولۇپ قالغانلىقىمغىمۇ؟ ئۆزۈمنىڭ تېرىغان ئىشلىرىمغىمۇ، ئاپام-داداملارنىڭ يۈزىنى تۆككەنلىكىمگىمۇ؟
مەن ئەمدى قانداق قىلىمەن، مەن ئەمدى قانداق قىلىمەن. باياتىن مەن قويۇپ قويغان مۇزىكا تېخىمۇ يۈرىكىمنى ئەزگۈلى تۇردى.
مەن بارغانسېرى ئۆزۈمنى ئاسىي دەك ھېس قىلدىم. ھېس قىلىش ئەمەس مەن راستىنلا ئاسىي بولۇپ قالدىم. بېشىم قاتتى، قانداق قىلىشنى بىلمىدىم. مەرداننى ئازابلاشنى خالىمىدىم. شۇ ئولتۇرغىنىمچە جايىمدا بىر سائەتتەك ئولتۇرۋېتىپتىمەن. پۇتۇم ئۇيۇشۇپ قالغانمۇ ئۆرە تۇرالماي قالدىم.
پۇتۇمنى ئۇۋلىغاچ ئاستا كىلىپ  كىرىسلودا ئولتۇردۇم. قولۇم ئىشقىمۇ بارمىدى.
كەچتە مەردان قايتىپ كەلدى. مەن ھېچ ئىشنى بىلىندۈرمەسلىك ئۈچۈن چىرايلىق ياسىنىۋالدىم. كەچتە ئوخشىتىپ چۈچۈرە قىلدىم. چۈنكى مەردان تۈگۈپ قىلغان تاماقلارنى بەكمۇ ياقتۇراتتى.
بىز بىللە غىزالاندۇق. مەردان ئۆزىنىڭ خىزمەتتىكى مەسئۇلىيىتىنىڭ ناھايىتى ئېغىرلىقىنى،  بىر كۈن كەچكىچە ئارام ۋاقتىنىڭ ناھايىتى ئاز ئىكەنلىكىنى، بىردەم ماتېرىيال كۆرۈپ  ئۇخلىماقچى بولغانلىقىنى  ئېيتتى.
مەن قانداقمۇ يوق يەردىن گەپ چىقىرالايمەن. ئۇ ئارام ئېلىشى كېرەكتە. شۇنىڭ بىلەن مەنمۇ ئۇنىڭ خالىغىنى بويىچە ئىش كۆردۈم. بۈگۈن يەنە ئېغىز ئاچالمىدىم. ئۇنىڭغا بالدۇراق ئورۇن راسلاپ بەردىم. خىزمەت بېسىمى ھەقىقتەن بەك ئېغىرمۇ ماڭا تۈزۈك يېقىنچىلىقمۇ قىلىپ قويمىدى. بۇنىمۇ توغرا چۈشەندىم، ئۇ چارچىدى ئەمەسمۇ....
مېنىڭ كۆڭلۈم تېخىچىلا دەككە-دۈككىدە ئىدى.
_ ھە راست بۈگۈن ئاكام كەلگەنمىدى دېدى ئۇ يېتىشقا تەمشىلىپ.
_ھەئە دېدىم مەن،  يۈرىكىم ئىتتىك سوقۇپ كەتتى.
_ ئاكام كەلگەندە ياخشى تاماقلارنى قىلىپ، كىر قاتلىرىنى يۇيۇپ بېرەرسىز ئېغىر كۆرمەي، ئۇنى توي قىلىۋال دېسەم ئۇنىمىدى. كۆڭلىدە بىرەرسى بار ئوخشايدۇ بەلكىم دېدى مەردان .
_ھەئە بىلدىم.... دېدىم ئۇنىڭغا ئەركىلىگەندەك قىلىپ.
_سىزنى سۆيىمەن خوتۇن دەپ مەڭزىمگە سۆيۈپ قويۇپ، يېتىپ  ئۇخلىدى.
لېكىن مەن ئۇخلىيالمىدىم.  ئورنۇمدىن تۇرۇپ كەتتىم. تېلېۋىزور كۆردۈم، قاناللارنى  قارىسىغا يۆتكۈدۈم. بېشىم ئاغرىقتىن ئېلىشىپلا قالايلا دېگەن  ئىدى.  مەۋلاننىڭ گەپلىرى قۇلاق تۈۋىمدە جاراڭلاپ تۇراتتى.
شۇنىڭ بىلەن كۈنلەر مۇشۇ تەرىقىدە ئۆتىۋەردى.
مەۋلانمۇ مېنى كۈندە بىر بوزەك قىلىۋېلىپ كېتىدىغان بولدى. مەن قارشىلىق كۆرسەتكەن كۈنۈم تاياق يېدىم.  مەردانغا بەزىدە يىقىلىپ كەتتىم ئەينەك سۈرتكىچە ياكى پەلەمپەيدىن تېيلىپ كەتتىم دەپ قوياتتىم. مەن ئەمدى ئاكىسىغىمۇ ئىنىسىغىمۇ خوتۇن بولۇپ يۈردۈم. بۇنى پەقەت مەۋلان ئىككىمىزلا بىلدۇق. ئۇنىڭ يۈرۈش-تۇرۇشلىرى ياكى مېنىڭكىدە بولسۇن چاندۇرۇش بولمىدى.  مەن ھەممە ئىشتا ئۆزۈمگە خۇدۈك ئېلىپ يۈرۈپ ياشىدىم.  بىرەر يەردە ئىشلەي دېسەم مەردان يول قويمىدى. پەقەت مېنىڭ تېزراق ئوماق بالا تۇغۇپ بېرىشىمنى ئۆتۈندى ۋە تەلەپ قىلدى.
شۇنىڭ بىلەن كۈن بويى مەرداننىڭ  ئىشلىرىنى قىلىش ۋە يەنە مەۋلاننى ئوغرىلىقچە ھاجىتىدىن چىقىدىغان بولدۇم.
بىر كۈنى مەردان دەم ئالدى. ئۇ كۈنى مەۋلانمۇ مەرداننىڭ  دەم ئېلىشىنى بىلىپ كەلمىدى.
مەن  ئۆزۈمنىڭ ئىشلىرىدىن تېخىچە ئەنسىزلىكتە يۈرگەچكە ئۆزۈمنىڭ بۇ تىراگىدىيىسىنى ئوخشىتىپراق قىلىپ بىر كىنونىدىكى كۆرۈنۈش دەپ ئېلىپ، مەن بولغان بولسام ھەر گىز قوللىمايتتىم دەپ، مەۋلان بىلەن بولغان ئۈچ كىشىلىك مۇناسىۋەتنى مىسال ئېلىپ سۆزلىگەن ئىدىم،  مەردان دەرھال ئىشىنى قويۇپ ماڭا سۆزلەپ كەتتى.
_ئۇنداق  ئايالنى  ئۆلۈمگە مەھكۇم قىلىش كېرەك. نومۇسنى بىلىمىگەن، ئىتائەتنى بىلمىگەن، ئېتىقادنى بىلەن ئۇنداق ئايالنىڭ بارا جايى ۋەيلۇن دوزاق.  ئەگەر مەن شۇ ئەرنىڭ ئورنىدا بولغان بولسام، بىلىپلا قالسام،  ئەتراپىدا باشقىلار بارمۇ يوق كارىم يوق، شۇ پەيتىدىلا  ئۇ دۇنياغا يولغا سېلىۋېتىمەن. بۇ يەردە باشقا قېرىندىشىم باركەن دەپ ھەرگىز ئۇنىڭغا  يەنە  بىر نۆۋەت ياشاش پۇرسىتى بەرمەيمەن ... ئۇ ئىنسان قىلىپىدىن چىققان ھايۋاندۇر  دەپ قايناپلا كەتتى.
مەن ئۇنىڭ سۆزلىرىنى ئاڭلاپ پۈتۈن بەدىنىمگە تىترەك ئوۋلىشىۋالدى.
_ سىز مېنىڭ ئەڭ سۆيۈملۈك ئايالىم.  بىزنىڭ  ئەمدى  بىر ئوماق پەرزەنتىمىز بولسىلا بىز تېخىمۇ مۇكەممەل بىر ئائىلە بولغان بولىمىز دېدى ئۇ  مىيقىدا  ئىللىق كۈلۈپ.
_ ھەئە، راست دەيسىز دېدىم مەن  تەخسىدىكى ئاشنى يىگۈم كەلمەي ئاستا ئىلەشتۈرۈپ. مەرداننىڭ سۆ‍زلىرى مېنى چۆچۈتتى.
ئارىدىن مۇشۇنداق قىلىپ ئۈچ ئاي ئۆتۈپتۇ. مۇشۇ بىر قانچە كۈندىن بېرى نېمىشقىدۇر تاماقلارنى يىگۈم كەلمەيدىغان، كۆڭلۈم ئاينىيدىغان بولۇپ قالدى. بويۇمدا قالغانلىقتىن مۇشۇنداق بولدىمۇ يە؟ بويۇمدا قالسا بولمايتتى.
بۇ زادى كىمنىڭ بالىسى؟ بۇ ئەھۋالنى ھېچكىمگە بىلدۈرمەي دوختۇرخانىغا باردىم. دىئاگىنوزدا بالا ئىككى ئايلىق  بوپتۇ. مەن ئۆز-ئۆزۈمگە :- بۇ مەرداننىڭ بالىسى ئەمەسكەن. بۇ مەۋلاننىڭ بالىسىكەن، مەن بۇ بالىنى تۇغمايمەن.
مەن بۇ بالىنى تۇغمايمەن مەن بۇ بالىنى تۇغمايمەن.
مەن شۇنداق دېگەنچە ئۆيگە يېنىپ كەلدىم. ئۆيگە كەلسەم بىنا ئالدىدا مەۋلان تۇرۇپتۇ. ئۇ مېنى ساقلاۋاتقان ئىكەن.:- ئەجەپ قۇتۇلمىدىم بۇنىڭدىن دېدىم ئاچچىقىمدا ئۇنىڭغا  ئالىيىپ قارىدىم.
مەۋلان:- سەت ھىجاراپ  ئارقامدىن ئۆيگە كىردى.
مەن تازىلىق ئۆيىگە كىرىۋالدىم. قانداق قىلىش توغرىسىدا ئويلاندىم.
مەۋلان مېنى چاقىرىۋەردى.
مەن نۇرغۇن ئويلىنىپ چىقتىم. يەنىلا بۇرۇنقىدەك قوپال-قوپال مۇئامىلە قىلدىم.
چىقىشىمغىلا ئۇ مېنى چىڭ قۇچاقلىۋالدى.
_مەن سېنى تېخىمۇ بەك ياخشى كۆرۈپ قىلىۋاتىمەن. ساڭا بولغان نەپرىتىم مۇھەببەتكە ئايلىنىۋاتىدۇ. ئېرىڭدىن ئاجراش، مەن بىلەن توي قىل دېدى.
_سىز چۈش كۆرمەڭ.  مەن ئۆلۈشكە رازىمەنكى  مەرداننى تاشلاپ قويمايمەن دېدىم ئۇنى سىلكىپ.
ئۇ مېنى  مۇنداقلا كۆتۈرۈپ ياتاق ئۆيدىكى كارۋاتقا تاشلىدى.
_ مەن ساڭا چىرايلىق گەپ قىلسام ئاڭلىمايسەنغۇ. مەن ھېچنېمىدىن قورقمايدىغان ئادەممەن. سەن مېنى شۇنداق قىلىۋەتكەن. مەن مۇشۇ ئىشلارنى ئاشكارلىۋەتسەم، ئاندىنغۇ مەردان ئۆزى سېنى تاشلايدۇ. ۋاقتى كەلسە مەن مەرداندىنمۇ قورقمايمەن دېدى.
ئۇ مېنى بېسىپ سۆيۈشكە باشلىدى. مەن بۇ قىلىقلىرىدىن شۇنداق بىزار بولغان ئىدىم. ئۇنىڭ قويۇق يېڭى چىققان ساقاللىرى يۈزۈمگە  سانجىلىپ تۇراتتى.
مەن يەنە ھېچنېمە دېمىدىم ۋە ئىچىمدە :- توختاپتۇر. مەن سېنىڭ ئەدىبىڭنى بېرىدىغان ئادەم چىقىدۇ. سەن مېنى مۇشۇنچە  ۋاقىت دەپسەندە قىلدىڭ.  ئەمدى يا كۆرۈم، يا ئۆلۈم بولىدۇ. بارلىق شەرمەندىچىلىكنى قىلدىم، ئەمدى مەنمۇ ھېچنېمىگە قارىمايمەن دېدىم.
ئۇ قىلغۇلىقىنى قىلىپ بولۇپ يەنە كەتتى. مەن شۇ جايىمدا يىغلاپ يېتىپ قالدىم. مەن قانداق قىلىمەن. نېمىشقا بۇنداق ئۆزۈمنى قىينايمەن. بۇ ماڭا نېمە كۆرگۈلۈك.  مەن ئاستا ئورنۇمدىن تۇردۇم دە ئۈستەل ئالدىغا كىلىپ ئولتۇردۇم.  قولۇمغا قەغەز قەلەم ئېلىپ ئاۋۋال سۆيۈملۈك مېھرىبان ئاپامغا قەلىب سۆزلىرىمنى تۆكۈشكە باشلىدىم.
_ قەدىرلىك ئاپا.  
زۈمرەت خانىم دەپ قويسام شۇنچىلىك خۇشال بولۇپ كېتەتتىڭ، قىزىم مېنى ئەركىلەتتى دەپ......
جىنىم ئاپا. مەن دۇنيالىقتىكى بىر تال ئارزۇلۇق قىزىڭ. سىلەر مېنى تېخىمۇ گۈزەل بولسۇن. ئۇيغۇر ئاياللىرىغا خاس نازۇكلۇق، شەرمى ھايالىق، ۋاپالىق، ئەخلاقلىق، ئەدەپلىك قىز بولۇشۇمنى تىلەپ بۇ نازاكەت دېگەن ئىسمىمنى قويغان بولغىيدىڭلار.
مەن بۇ دۇنيالىقتا  سىلەرگە ھېچنەرسە قىلىپ بېرەلمىدىم. سىلەرنىڭ يۈزۈڭلارنى تۆكتۈم. سىلەرگە يۈز كىلەلمەيمەن.
مەن توي قىلغاندىن كېيىن، سەن ماڭا نۇرغۇن تەربىيىلەرنى قىلغان ئىدىڭ. يولدىشىڭنى ياخشى كۈتكىن،  ئۇنىڭغا يانمىغىن،  ئۇنى قەدىرلىگىن،  ئۇنى پاك مۇھەببىتىڭ بىلەن سۆيۈندۈرگىن. ئۇنىڭغا ئاسىيلىق قىلمىغىن. ئۇ ھەر ۋاقىت سېنىڭ ئىللىقلىقىڭنى ھېس قىلسۇن دەپ نۇرغۇن تەربىيىلەرنى بەرگەن ئىدىڭ. لېكىن ئاپا، مەندەك شەرمەندە قىزىڭىنى كەچۈرگىن. مەن قىلالمىدىم. كەچۈرگۈسىز گۇناھ قىلدىم. گۇناھلىرىم بەك ئېغىر ئاپا. ھېلىقى مەۋلان مەرداننىڭ  ئاكىسى ئىكەن. مەن توي قىلغان كۈنى ئۇ پەيدا بولدى. تاكى بۈگۈنگە قەدەر مېنى دەپسەندە قىلدى. مەن ھېچكىمگە ئېيتالمىدىم. قورقتۇم. يەر بىلەن يەكسان بولۇشتىن قورقتۇم.  مەرداننىڭ ئالدىدا شەرمەندىچىلىككە قىلىشتىن قورقتۇم. مەن مەرداننى قەدىرلەيتتىم. ئۇنى ئاسىرماقچى بولغان ئىدىم. لېكىن مەن بۇ مەينەتچىلىكىم بىلەن ئۇنى قانداقمۇ ئاسىرىيالايمەن. مەن ئۇنىڭغا يۈز كىلەلمەيمەن. مېنىڭ  گۇناھىم بەڭباشلىق قىلغىنىم، مېنىڭ گۇناھىم بۇنى سىر ساقلىغانلىقىم، مېنىڭ گۇناھىم، گۇناھىم، گۇناھىم بەك كۆپ، بەك كۆپ. مەن بىر پەسكەش ئايال. مەندەك بىر ئايالنىڭ يەنە داۋاملىق ياشاش سالاھىتى بولمايدۇ.   بۇ قورسۇقىمدىكى بالا مەۋلاننىڭ بالىسى ئاپا، مەن بۇ بالىنى تۇغمايمەن. مەن سىلەرگە يۈز كىلەلمەيمەن. ئۈمۈدۈڭلارنى ئاقىليامىدىم.  پەرزەنتلىك بۇرچۇمنى ئاداقىلالمىدىم.
نازاكەتتىن  دەپ خەتنى ئاخىرلاشتۇردۇم.  بۇ خەتنى يېزىپ بولغۇچە  ئۆكسۈپ-ئۆكسۈپ يىغلىدىم. ياشلىرىم قەغەزلارنى، قوللىرىمنى ھۆل قىلدى. مەن خەتنى چىرايلىق قاتلاپ يەنە بىر پارچە خەتنى يېزىشقا باشلىدىم.
سۆيۈملۈكۈم مەردان
بۇ خەتنى يازغۇچە مەن نۇرغۇن ئىشلارنى قايتىدىن ئويلاپ چىقتىم. سىز مېنى ئاسرىدىڭىز، ئۆزىڭىزدىن ئارتۇق كۆردىڭىز. ھېلىقى نۆۋەت ئاغرىپ قالغاندا، سىز كېچە كۈندۈز يېنىمدا بولدىڭىز، ئاشۇنداق مۇھىم خىزمەتلىرىڭىزنى تاشلاپ ئاپاملارنىڭ قارايمەن دېگىنىگە ئۇنىماي، مېنى باقتىڭىز. سىز بولغاچ، سىزنىڭ مەدىتىڭىز ۋەى ياخشى كۈتىشىڭىز بولغاچ مەن سەللىمازا ساقىيىپ كەتتىم. لېكىن مەن سىزگە نېمە قىلىپ بەردىم، ئاياللىق  مەجبۇرىيىتمنى ئادا قىلالىدىممۇ،  بۇنداق دېسەم، ئاش-تاماقلىرىمنى ئەتتىڭىز،  كىر-قاتلىرىمنى يۇيدىڭىز،  ئۆينى ياخشى تۇتتىڭىز،  ماڭا خوتۇن بولدىڭىز مېنى ئاسرىدىڭىز دەپ بىر مۇنچە  چىرايلىق گەپلەرنى قىلىپ مېنى خۇش قىلىدىغانلىقىڭىزنىمۇ بىلىمەن.  سىز بىرەر قېتىم مېنى ئالداپ باقمىدىڭىز، بىرەر قېتىم مېنى قاتتىق سىلكىپ ۋارقىراپ باقمىدىڭىز. لېكىن مەن سىزگە  شۇنداق قىلدىم. بۇ قانداقمۇ بىر ياخشى ئايالنىڭ پەزىلىتى. سىزگە  يەنە  نۇرغۇن گەپلىرىم بار. يۈز تۇرانە  دېيىشنى ئويلاشقان بولساممۇ لېكىن سىزگە قاراشقا پېتىنالمىدىم. ھېلھەم شۇنداق، قىلغان بارلىق ئەتكەنلىرىمنى ئويلاپ كۈن بويى دەككە-دۈككە، ئەنسىزلىكتە ئۆتتۈم. بەزى گەپلەرنى دېسەم سىز چوقۇم  ئاڭقىرالماي قىلىشىڭىز،  ئىشەنمەسلىكىڭىز ھەتتا بىزنىڭ ئۆيدىكىلەردىنمۇ رەنجىشىڭىز مۇمكىن. تويدىن كېيىنكى ئىشلارنىڭ بىرسىنىمۇ ھېچكىم بىلمەيدۇ. مەن ئۆزۈم باشلىغان تىراگىدىيە، ئۆزۈم ئاخىرلاشتۇراي دەپ ئويلاپتىمەن. لېكىن بۇ ...لېكىن ....
مەن سىزگە ئۆز ۋاقتىدا مەن باشقىلار تەرىپىدىن بوزەك قىلىنغان، سىزگە ماس كەلمەيمەن، ئاشۇ ئادەم تېگىشلىك جازاسىنى تارتىۋاتىدۇ دېگىنىم ئېسىڭىزدىمۇ؟  ئۇ ئادەم دەل سىزنىڭ مەۋلان ئاكىڭىز. ئىككىمىزنىڭ توي كۈنى  مەن ئۇنى ئۇچىراتتىم. ئۇ چەتئەلگە ئەمەس، تۈرمىگە  بۇيرۇلغان.  رەھمەتلىك ئاپىمىز ئەھۋالدىن قارىغاندا سىزنى بەك ئىچىگە ئېلىپ كەتمىسۇن دەپ شۇنداق دېگەن ئوخشايدۇ. لېكىن بۇ مەخپىيەتلىكنى ئاشكارلىماسلىققا ئىلاجىم يوق. بىز توي قىلغان ھەپتە كۈندىن كېيىنلا  مەۋلان ماڭا  تەدىت سېلىپ مېنى كۈندە قورقۇتۇپ  مېنى بوزەك قىلدى. سىز ئىشقا كەتسىڭىزلا ئۇ ئۆيدە پەيدا بولىدۇ. مېنى ئۆزى خالىغانچە كۆڭلىنى خوش قىلدى. مەن سىزگە ئېيتاي دەپ كۆپ تىرىشقان بولساممۇ، سىزنىڭ مەندىن بەكىرەك  تۈگىشىپ كېتىدىغانلىقىڭىزنى بىلىپ دېمىدىم. بۈگۈنكى كۈنگە كەلگەندە مېنىڭ بويۇمدا قاپتۇ. بۇ سىزنىڭ بالىڭىز ئەمەس، مەن ئەسلىدە سىزنىڭ بالىڭىزغا ھامىلىدار بولسام بولاتتى. لېكىن ئىش ئويلىغاندەك بولمىدى. مەن قانداقمۇ سىزنىڭ ۋاپادار، ئەقىللىق، سۆيۈملۈك خوتۇنىڭىز بولاي. مەن ئەسلا لايىق ئەمەسمەن. خۇددى سىز دېگەندەك مەن دوزاخقا مەھكۇم ئايالمەن. مەن پەقەت  سىزگە بۇ ۋاقىتتا مېنى كەچۈرۈڭ دېگەننىلا دىيەلەيمەن. مەن...
خەتنى مۇشۇنچە يازدىم. يەنە يازماقچى بولغان ئىدىم، يەنە نېمىنى يازىمەن. ھەممىسى بۈگۈن ئاخىرلىشىدۇ. نېمىنى يازىمەن. شۇنىڭ بىلەن كەينىگە نازاكەت دەپ يېزىپلا  خەتنى تاماملىدىم. ئىككىسىنى چىرايلىق قىلىپ قاتلاپ، ئاپامغا، مەردانغا دەپ يېزىپ قويدۇم.
شۇنىڭ بىلەن  ئۆزۈم توغرا دەپ قارىغان شۇ يوللىنى تاللىدىم. قاچانلاردىن بىر ۋاقىتلاردا ئۇيقۇم كەلمىدى دەپ ئۇيقۇ دورىسى سېتىۋالغان. شۇ دورىنى تېپىپ چىقتىم.  ئەمدى تېخى سائەت بىر بوپتۇ. مەرداننىڭ كىلىدىغىنىغىمۇ ئالتە سائەت بار ئىكەن. مەن دورىنىڭ ھەممىنى ئىچتىم.
مەن دورىنى ئىچىپ بولۇپ، نۇرغۇن نەرسىلەرنى  ئويلىدىم.
بۇ دۇنيادا رەزىللىككە تولغان.  ئۇنىڭ بىلەن بىر ئۆيدە چوڭ بولغان، گەرچە بىر قان قېرىنداش بولمىسىمۇ، بىر قازان ئاش يەپ چوڭ بولغان. غەزەپ نەپرەتلەر بولغان تەقدىردىمۇ ئاز تولا مېھرى-مۇھەببەتلەر بولغاندۇ؟  ئۇ مەۋلاننىڭ قىلغان ئەتكەنلىرى پەقەت كاللامدىن ئۆتىمىدى. مەن شۇ ۋاقىتلاردا نېمىشقا، نېمىشقا.....
نازاكەت ئۇيقىغا كەتتى. ئۇ مۇشۇنداق پېتى ھېچنېمىنى ئاقىلماي، يا ئاقلانماي ئۇيقىغا كەتتى. ئۇ مەڭگۈلۈك ئۇيقىغا كەتتى.
مەردان ئىشتىن قايتىپ كەلدى.
مەردان ئىشىكنى ئېچىپلا،  خوتۇن بۈگۈن توي قىلغانلىقىمىزنىڭ توپتوغرا ئۈچ ئاي بولغان كۈنكەن. سىزنى تۇيۇقسىز خۇش قىلاي دېدىمغۇ...
_خوتۇن، خوتۇن دەپ چاقىردى مەردان ئايقىنى سالغاچ.
مەرداننىڭ قولىدا يوغان بىر دەستە گۈل يەنە بىر كىچىك سومكا بار ئىدى.
_نازاكەت، نازاكەت، سىرتقا چىقىپ كېتىپتۇ دە  دېدى ئۇ گۈل ۋە باشقا نەرسىلەرنى ئۈستەلگە قويۇپ،  ئاشخانا ئۆيگە كىردى. لېكىن ئاشخانا ئۆيدە ھېچقانداق بىر تاماققا تەييارلىق نەرسىلەر يوق ئىدى.
_بۈگۈن نازاكەت تاماق ئەتمەپتۇ دە، ئۇ چاپاننى سېلىپ ياتاق ئۆيگە كىرىدى. نازاكەتنى كۆرۈپ: _ ئۇخلاپ قاپتۇ دە دېدى ئۇ نازاكەتنىڭ يېنىغا كىلىپ ئولتۇردى.
ئۇ نازاكەتكە تويماي قارايتتى. ئۇ ھېچنىمىنى تۇيمىدى. ئۈستەل ئۈستىدىكى خەتنى كۆرۈپ:- نېمىلەرنى قىلىپ يۈرىيسىز نازاكەت دېدى زاڭلىق ئارلاش تەبەسسۇم كۈلۈپ.
مەردانغا دېگەن خەتنى ئېلىپ :- ئاۋۋال ئوقۇپ باقاي ھە!
مەردان خەتنى ئوقۇپ بولغۇچە قوللىرى تىترەپ كۆزلىرىدىن ياش تامچىلىرى ئەگىشكە باشلىدى.
مەردان غەزەپ بىلەن خەتنى پۇرلىدى دە نازاكەتنى سىلكىدى:- نازاكەت، نازاكەت، نازاكەت.......ئۇ توختىماي ۋارقىرايتتى. يىغلايتتى. ئۇ قاتتىق ۋارقىرىدى. ئۇ غەزەپ بىلەن ئاشخانا ئۆيىگە كىردە قولىغا  پىچاقنى ئېلىپ يانچۇقىغا سالدى.
ئۇ قەھرى بىلەن ئۆيدىن چىقتى.
_نازاكەت، مەن سىزنى جىنىمدىن ئەتىۋار بىلىمەن.  مەن سىزنىڭ يولدىشىڭىز تۇرۇپ، ئەجەپ ھېچنىمىدىن خەۋەردار بولماپتىمەنغۇ؟  مەنمۇ ئەركەكمۇ،  يىقىلىپ چۈشتۈم ، ئەينەك سۈرتكۈچە  تېيلىپ كەتتىم دېسىڭىز ئىشىنىپتىمەنغۇ؟ ئەجەپ ھالىڭىغا يەتمەپتىمەنغۇ. مەنمۇ بىر ئەر كىشىغۇ.... سىز مېنىڭ باغرىم ئىدىڭىز، مەن سىز  ئۈچۈن نېمىلا قىلسا مەيلىدى. مۇشۇ ئازغىنە ۋاقىتتىمۇ سىز بولغاچ مەن ئۆزۈمنى ئىنتايىن مۇكەممەل ئەر كىشى دەپ بىلگەن ئىدىمغۇ....نازاكەت، نازاكەت،  مەن قانداق ياشايمەن نازاكەت...سىز بولمسىڭىز مېنىڭ كۈنۈم قانداق ئۆتىدۇ.. ئۇ تىگىشلىك جازاسىنى تارتسا بولاتتىغۇ.  بۇنىڭ سەۋەبچىسى سىز ئەمەس، مەن،  مەن ئەسلىدە  سىزنى قوغدىسام بولاتتىم، مەن قوغدىيالماپتىمەن، مەن گۇناھكارمەن... مەنمۇ ئەركەكمۇ....
ئۇ توختىماي ئۆزىنى ئەيىبلەيتتى. ئۇ مەۋلان تۇرىۋاتقان  ئۆيگە كەلدى. مەۋلان بۇ ئۆيدىمۇ بىر ئايال بىلەن ئېغىز بۇرۇن يالىشىپ ئولتۇرغان ئىكەن. مەردان ئۈسۈپلا كىرىدۇ دەپ مەۋلاننىڭ زاڭقىغا بىرنى سالىدۇ. يېنىدىكى ئايال ۋايجان، ۋاييەي  دەپ چېرقىراپ چىقىپ كېتىدۇ.
_ سەن نازاكەتنى نېمە قىلدىڭ؟ ئېيتە، سەن نازاكەتنى نېمە قىلدىڭ؟
_مەن نازاكەتنى نېمە قىلغانلىقىمنى دەپ بەرمىدىمۇ دېدى ئۇ  لىۋىدىكى قاننى  باش بارمىقىدا  بوشغىنا سۈرتۈپ قويۇپ.
_سەنمۇ مېنىڭ ئاكاممۇ؟
_كىم سېنىڭ ئاكاڭكەن، سېنى ئايىغاننى بىل. ئەڭ ياخشىسى چىقىپ كەت، مەن سەندەك ماڭقىلارغا ۋاقتىمنى ئىسراپ قىلمايمەن دېدى مەۋلان  يوغان سۆزلەپ كەينىگە ئۆرۈلۈپ ياندىكى ئۆيگە كىرىپ كەتمەكچى بولىدۇ.
مەردان غەزىپىنى باسالماي، شۇ ئەسنادا يۈگۈرۈپ كىلىپ، مەۋلاننىڭ كەينىدىن ئىككى پىچاق ئۇرۇپ پىچاقنى سۇغۇرۋالىدى.
مەۋلان كەينىگە ئۆرۈلۈپلا ئۇنىڭ قولىدىكى پىچاق بىلەن مەرداننىڭ مەيدىسىگە ئۇرىدۇ دە ئىككىلىسى تولغىنىپ يەرگە يىقىلىدۇ. پۈتۈن ئۆينىڭ ئىچى قانغا بويىلىدۇ.
ئۆينىڭ ئىچىدە جىمجىتلىق ھۆكۈم سۈرىدۇ.
دوستىغا قارلىق تۇتقان زۇلپىيە زۈمرەتخاننى ئىزدەپ كىلىپ، ئۇنىڭغا ئۆزىنى تۇتىۋېلىشىنى ئېيتىپ نازاكەتنىڭ خېتىنى تاپشۇرىدۇ.
زۈمرەتخان خەتنى ئوقۇپ بولۇپ، ئاڭقىرالماي قالىدۇ دە:- قىزىم، بۇ نېمە خەت؟ نازاكەت ھازىر دوختۇرخانىدىمۇ ، زادى نېمە ئىش بولدى دەيدۇ.
_ئۆزلىرىنى تۇتىۋېلىپ سۆزۈمنى ئاڭلىسىلا. ھازىر نازاكەتنىڭ ئۆيىنى ساقچىلار تەكشۈرۋاتىدۇ. نازاكەت كەتتى، نازاكەت كەتتى. دەپ يىغلاپ كىتىدۇ.
زۈمرەتخان قولىدا ئاغزىنى ئېتىپ تۇرۇپ قالىدۇ.:- نېمە دېمەكچى، قىزىمغا نېمە بولدى...سىز ...سىز .. ئۇنى ....ئۇنى ...زۈمرەتخان ھوشىدىن كېتىدۇ.
بىرەر سائەتتىن كېيىن زۈمرەتخان ھوشىغا كىلىدۇ. يېنىدا نازاكەتنىڭ دادىسى، زۇلپىيە ۋە باشقا  تۇغقانلار ھەممىسى يىغىلغان ئىدى.
زۈمرەتخان دات ئېيتىپ يىغلاپ:- ھەممە گۇناھ مەندە، مەن شۇ ۋاقىتلاردا قىزىمنى كۆپ ئىشلاردىن توسىمىغان گۇناھ مەندە، بۇ سوراققا قىزىم ئەمەس مەن تارتىلىشىم كېرەك. ۋاي مېنىڭ باغرىم، ۋاي مېنىڭ  جگىرىم. مېنىڭ جېنىم قىزىم،  مېنىڭ بىر تال گۈلۈم، ھەممە گۇناھ مەندە.  ئوبدان قىزىم  چىرايلىق قىزىم...مەردان قېنى،  مەردان قېنى مەردان قېنى ....ھەممەيلەننىڭ زۈمرەتخاننىڭ دات-پاريادىغا قاراپ كۆز يېشى قىلدى.

گۇناھ كىمدە ؟ گۇناھ زادى كىمدە؟  زۈمرەتخاندىمۇ؟  مەۋلاندىمۇ ؟ مەرداندىمۇ؟  نازاكەتتىمۇ؟ ياكى مۇشۇ رەزىلككە تولغان جەمئىيەتتىمۇ؟
ھەممە ئادەم گۇناھنى قىلىپ، خاتالىقنى ئۆتكۈزۈپ بولغاندا گۇناھىنى تونۇيدۇ ۋە تۆۋبە قىلىدۇ. گۇناھ ۋە خاتالىقلارنى قىلىشتىن بۇرۇن ئالدىنى ئالسىچۇ كاشكى ......
تۈگىدى
西部医院
يازىمەن دەپ يازالمىدىم، يازمايمەن دەپ تۇرالمىدىم
چوققا [1 - قەۋەت] ۋاقتى : 2011-06-01 11:45 |
guljannat
دەرىجىسى : يىڭى ئەزا


UID نۇمۇرى : 2076
نادىر تېما : 2
يازما سانى : 130
شۆھرەت: 822 كىشىلىك
مۇنبەرپۇلى: 812 سوم
تۆھپە: 463 ھەسسىلىك
ياخشى باھا: 466 نۇقتا
توردىكى ۋاقتى : 333(سائەت)
تىزىملاتقان ۋاقىت:2011-05-31
ئاخىرقى كىرگىنى:2011-10-20
خەت چوڭلىقى : كىچىك نورمال چوڭ

 

يامغۇردىكى ۋىسال
ھېكايە
گۈلجەننەت مۇھەممەت




بۈگۈن مەن تالاي ۋاقىتلار شۇنچە ساقلاپ كەلگەن شۇ دەقىقىنى ئاخىرى توشقۇزدۇم، بۇ ھىجران ئازابى مېنى بۈگۈنگىچە قىيناپ كەلدى. بۈگۈن مەن ۋىسال پەيزىگە يېتىدىغان بولدۇم.
مەن ئاشۇ بىزنىڭ كونا جايغا باردىم. بۇ جاينىڭ مەنزىرىسى ئاجايىپ گۈزەل. بۇ گۈزەللىك تۇيغۇسى بەلكىم باشقىلارغا ئۇنداق بولماسلىقى مۇمكىن. بۇ يەردىكى قۇشلارنىڭ سايرىشى خۇددى ئىككىمىز ئۈچۈن سايراۋاتقاندەك، بۇ يەردىكى يېشىللىق خۇددى بىز ئۈچۈن پايانداز بولغاندەك،  بۇ يەردىكى گۈللەر خۇددى بىز ئۈچۈنلا  پورەكلەپ ئېچىلىۋاتقاندەك، كىچىك ئېرىقتىكى سۇلار خۇددى بىز ئۈچۈن تېخىمۇ  سۈزۈلۈپ ئېقىۋاتقاندەكلا، بۇ ئەتراپتىكى كىشلەر بۇ جاينى خۇددى بىزگە تەۋە جايدەك، بىزگە بوشلۇق ھازىرلاپ بېرىۋاتقاندەك .. بارلىق ھەممە خۇددى بىز ئۈچۈنلا...
ھاۋانىڭ پەيلى ئانچە ياخشى ئەمەس، مەن كۈنلۈكىمنى ئېلىۋالغان ئىدىم، كۆڭلۈمدە خۇددى بىر ئىش بولىدىغاندەكلا، بەلكىم شۇ دەقىقىدىكى ھاياجانلار مېنى شۇنداق ئەنسىز قىلىپ قويغاندۇ دېگەنلەرنىمۇ ئويلىدىم. مەن كەلدىم. مەن بۇرۇنقىدەكلا بالدۇراق كەلدىم. چۈنكى مەن شۇنچىلىك ئالدىرايتتى. ئۇنىڭغا يېتىش ئۈچۈن شۇنچىلىك ئالدىرىغان ئىدىم.  كىلىپ نەچچە مىنۇت ئۆتمەيلا  ھاۋا گۈلدۈرلەپ يامغۇر  يېغىپ كەتتى.
بۇ يامغۇر ئاجايىپ قاتتىق ياغدى. مەن كۈنلۈكۈم ئاستىدا ئۇنى كۈتمەكتىمەن.  ئۆتكۈنچى يامغۇرمىكىن دەپ ئويلىدىم. ھەممە ئادەملەر  ئالدىراش، ئۆزلىرىنى دالدىغا ئېلىشىپ  كىرىشىدىغان جايلارنى ئىزدەپ تېخىمۇ ئالدىراش بولۇپ كەتتى. لېكىن بۇ يامغۇلار خۇددى مېنىڭ ئۈستۈمگە چۈشمەيۋاتقاندك ئۇنى كۈتتۈم. كۆزۈم تۆت بولدى. بويۇنلىرىم سوزۇلۇپ ھەر تەرەپلەرگە قارايتتىم. ياق ئۇ پەقەت ئاشۇ شىمالى يولدىن كىلىدۇ... شۇ ياققىلا قارىدىم...ئۇ كەلمىدى.
ھەممە ماڭا قارايتتى. خۇددى مېنى _ قىزچاق بىر  دالدىغا ئۆتىۋېلىڭ دېگۈسى بار دەكلا... لېكىن مەن ئۇلارغا پەرۋا قىلمايتتىم. يامغۇرلار تېخىمۇ كۈچەيگىلى تۇردى. بۇ ئۆتكۈنچى يامغۇر ئەمەسكەن.  بىر دەم كۈچىيىپ بىردەم ئاجىزلاپ، چاقماق ئارىلاش يېغىۋەردى. بۇ كۈتۈشلەر مېنى چاقماقلاردىنمۇ قورقمايدىغان قىلىۋېتىپتۇ. بۇمۇ بەلكىم ئاشۇ  ئاتالمىش مۇھەببەتنىڭ كۈچىدۇر؟ بۇرۇن چاقماق چاقىدىكەن دېگەننى ئاڭلاپ قالساملا، قىزىق ئىش....
سۇلار ئېقىپ ئاياقلىرىمغا كىرىشكە باشلىدى. مەن شۇ جايىمدا تۇراتتىم. ئەمدى يامغۇر تامچىسى كۈنلۈك دالدا بولمىغاندەك يۈزۈمگە ئۇرۇلۇشقا باشلىدى.  يۈزۈمدىكى بۇ يامغۇر تامچىلىرى كۆز ياشلىرىمغا ئايلىنىشقا باشلاۋاتىدۇ. كۆزۈمدىن ياشلار تۆكۈلدى:- ئۇ كەلمىدى، ئۇ كەلمدى دەيتتىم ئۆز-ئۆزۈمگە. يەنە قانداقتۇر شۇنىڭ غىمىنى قىلىدىم:-  كۈنلۈك ئالماي يامغۇردا قىلىپ كەينىگە يېنىپ كۈنلۈككە كەتتىمۇ يە؟  بەلكىم يوللاردا ئاپتوموبىللار قالماي.. يولدا قالدىمۇ يە؟ ۋە ياكى ... كەينىدىكى بۇ خىيالىمىنى  ئويلاشقىمۇ جۈرئەت قىلالمايتتىم :- ئۇ مېنى خالىمامدۇ يە؟ ئۈن سېلىپ يىغلىغۇم كەلدى. چاقماقلار بىلەن بىرگە ۋارقىرىغۇم كەلدى. ئۇ كەلمىدى.
مەن تېلېفوننى  قولۇمغا ئالدىم، ئۇنىڭ نومۇرنى ئۇردۇم. :- سىز ئۇرغان ئابونت مۇلازىمەت رايونىدا ئەمەس دېگەن ئاۋازنى ئاڭلىدىم. يەنە ئۇردۇم يەنە شۇ ئاۋاز. يەنە  بىر ئۇرغان ئىدىم:- سىز ئۇرغان نومۇر ئىتىۋېتىلگەن دېگەن ئاۋازنى ئاڭلىدىم. تېلېفوننى ئاستا باستىم.  ھېچقانداق ئويلىماي دېسەممۇ لېكىن  بۇ ئاڭلىغىنىم راست ئىدى. ئۇ كەلمىدى، ئۇ ئەمدى كەلمەيدىكەن، شۇڭا...شۇڭا....
بۇ يامغۇر مېنىڭ ھېسسىياتىمنى چۈشەنگەندەك تېخىمۇ كۈچىيىپ كەتتى. كوچىلاردا شۇ يامغۇرلارنىڭ ئاۋازلىرى، چاقماقلارنىڭ ئاۋازلىرىدىن باشقا  ھېچنېمە قالمىغان ئىدى. مەن كۈنلۈكۈمنى تاشلىۋەتتىم. يۈرۈكۈم سۇ بولۇپ كەتكەندە، بۇ كۈنلۈكنى نېمە قىلارمەن. ئۈستى باشلىرىم ھۆل بولدى. گىرىملىرىم، چىرايلىق كىيىملىرى ھەممىسى يامغۇر بىلەن يۇيۇلدى. كۈنلۈكۈم شاماللاردا خۇددى ئىگىسى يوقتەك ئۇچۇپ لەيلەپ يۈرۋاتاتتى. مەن ساقلىماسلىق قارارىغا كەلدىم. نەھا مۇشۇ يامغۇرلار مېنىڭ قەلىب ئازابلىرىمنىمۇ ئاشۇ ئېقىنلاردەك ئاققۇزۇپ كەتسىچۇ.....
_ئۇ كەلمىدى، ئۇنىڭ سۆزلىرى يالغانكەن،  ئۇ كەلمىدى مەن دوستۇمنى چىڭ قۇچاقلاپ يىغلىدىم. بۇ كۆز ياشلىرىم ھېچ توختاي دېمەيدۇ. ئۇ مېنىڭ ئاشۇ ساپ مۇھەببىتىمنى ئوغرىلىغان. مەن ئۇنىڭغا ئىشەنگەن.
بۈگۈن يەنە  يامغۇر ياغدى. قانداقتۇر بۇ كۈتۈش نەچچە يىل داۋاملاشقان ئىدى. مەن كۈتمەيمەن، ساقلىمايمەن دەپ 4-5 يىلنى ئۆتكۈزۈپتىمەن.
دوستۇم تېلېفون قىلدى:- ئاداش، بۈگۈنكى ئۇچرىشىش يوق بولدى.  قارا يامغۇرنىڭ يېغىپ كەتكىنىنى، سەن ياقتۇرىدىغان ئۇ جايغا ئەتە بارايلى.  ساڭا تۇنۇشتۇرماقچى بولغان بالىغىمۇ بارماسلىق خەۋىرىنى بەرمەكچى ئىدۇق. لېكىن ھازىرغىچە ئالاقىلىشالمىدۇق. ھېلىغىچە نىجات ئۇ بالىغا دەپ قويىدىغان  بولدى. ئۇچرىشىش ئەتە بولسۇن. چوقۇم چىرايلىق ياسىنىۋال جۇمۇ....ئەتە كۆرىشىلى ئەمىسە....بىز خۇشلاشتۇق.
نېمىشقىكىن مۇشۇنداق يامغۇرلۇق كۈنلەردە شۇ كۈن ئىخىتيارسىز يادىمغا يېتىدۇ. بۈگۈن كەيپىياتىم خېلى ياخشى، مەن ئۆزۈم ئايلىنىپ كىلەي دېگەن خىيال بىلەن ئاشۇ مېنى ئويغا سالىدىغان، ھەم خۇشاللىقىمنى تاپالايدىغان، ھەم كۆڭۈل غەشلىرىمنى ئەسلىتىدىغان ئۇ جايغا يول ئالدىم.
بۈگۈن يامغۇر ئۇ ۋاقتىدىكىدەك قاتتىق ياغقان ئەمەس، ئۇ يەر، بۇ يەرلەردە تېخى يامغۇر سەيلىسى قىلىۋاتقانلارمۇ  بار.
مەن ھېلىقى ئورۇنغا كەلدىم،  ئۇ جاي يەنىلا بۇرۇنقىدەك گۈزەل، بۇ يەرگە قانداقتۇر ئۆزگىچە مېھرىم بار ئىدى.
كۆزۈمگە ئىشەنمەي قالدىم.
_مەن چۈش كۆرمىگەندىمەن. مەن نەچچە ۋاقىتتىن كۈتكەن گەۋدە، مەن تا بۈگۈنگە قەدەر ئۇنتىيالمىغان ھېسسىيات، مەن سۆيگەن ئادەم، ئۆز-ئۆزۈمگە سۆزلىدىم، سۆزلەۋاتىمەن.
سىنجىلاپ قاراي دېدىم يۇ دەرھال تەتۈر ئۆرۈلۋالدىم. يۈزلىرىمنى سىلىدىم، چاچلىرىمنى تۇتتۇم.  مەن ئويغاقكەنمەن. بۇ چۈشۈم ئەمەسكەن. ئۇ مەن تەرەپكە  قاراپ كىلىۋاتاتتى.
مەن كەينىمگە ئاستا ئۆرۈلدۈم. ئۇ قەدىمىنى داۋاملاشتۇرماقتا.
ئاغزىم گەپكە كەلمەي قالدى.
ئۇ يەنە شۇ بۇرۇنقى مۇلايىم تەبەسسۇمى بىلەن كىلىۋاتاتتى. – ياخشى تۇردىڭىزمۇ، سالامەتمۇ سىز؟ ئۆيدىكىلەر تىچلىقمۇ؟ ئاپىڭىزنىڭ سالامەتلىكى قانداق......
مەن بۇ سۇئاللارنىڭ بىرىگىمۇ تېخى جاۋاب بەرمىدىم.
_بۇ مەن، مېنى ئۇنتۇپ قالدىڭىزمۇ؟ مەن سىزنى ئۇنتىمىدىم، يۈرىكىم بىرەر دەممۇ سىزدىن ئايرىلغىنى يوق. ئاپام ئالەمدىن ئۆتتى. مەن ئۆينىڭ تۆرىكى بولۇپ قالدىم. ئۇكىلىرىم تېخى كىچىك ئىدى. بىز 4 قېرىنداش ئاتا-ئانىسىز قالدق. مەن شۇ ۋاقىتلاردا سىزگە بۇ ئەھۋاللىرىمنى دېسەم سىز چوقۇم بارلىقىڭىز بىلەن مەن بىلەن شۇ جاپالارنى تارتسام مەيلى دەپ تۇرۋېلىشىڭىزدىن ئەنسىرەپ، سىزگە خەۋەر قىلمىدىم. سىزنىڭ ئەھۋاللىرىڭىزنى مەن دوستىڭىز گۈلسۈمدىن خەۋەردار بولۇپ تۇردۇم. بۈگۈن سىزنى ئېلىپ كەتكىلى كەلدىم.
كۆزۈمدىن  ياشلار تۆكۈلمەكتە. قانداق يۈگۈرۈپ ئالدىغا بارغانلىقىمنىمۇ بىلمەيمەن، ئۇنىڭ بوينىغا ئېسىلدىم. ئۇنىڭ باغرىغا ئۆزۈمنى ئاتتىم. مەن ھېچنېمە دېمىدىم. يۈرىكىم خۇشالىقىدىن قىپىدىن چىقىپ كېتەي دەپ قالدى.
يامغۇر سىم-سىم چۈشمەكتە.
تۈگىدى
يازىمەن دەپ يازالمىدىم، يازمايمەن دەپ تۇرالمىدىم
چوققا [2 - قەۋەت] ۋاقتى : 2011-06-01 11:46 |
guljannat
دەرىجىسى : يىڭى ئەزا


UID نۇمۇرى : 2076
نادىر تېما : 2
يازما سانى : 130
شۆھرەت: 822 كىشىلىك
مۇنبەرپۇلى: 812 سوم
تۆھپە: 463 ھەسسىلىك
ياخشى باھا: 466 نۇقتا
توردىكى ۋاقتى : 333(سائەت)
تىزىملاتقان ۋاقىت:2011-05-31
ئاخىرقى كىرگىنى:2011-10-20
خەت چوڭلىقى : كىچىك نورمال چوڭ

 

سايە
گۈلجەننەت مۇھەممەت
نەسىر




ھەر قانداق بىر ئادەمنىڭ سايىسى بولىدۇ، سايە ھەر زامان  ئىگىسىنى  قوغلاپلا يۈرىيدۇ، لېكىن مەڭگۈ يېتەلمەيدۇ. يورۇقلۇق بار جايدا چوقۇم  قاراڭغۇ سايە بولىدۇ. بۇ يوشۇرنۇپمۇ يوشۇرنۇپ بولالمايدىغان بىر نەرسىدۇر.
بۇ بىر خىل  تېنىچ بولمىغان مۇھىتىتكى  ئىسكەنجىرەش ھەم گاڭگراشتۇر. خۇددى  ئازابسىز ئۆكۈنۈشتەكلا ....مەن دائىم مۇشۇنداق تۇيغۇغا كىلىپ قالىمەن.
دېمىسىمۇ شۇنداقكى، سايە ھامان سايىدۇر.  ئۇ ئادەمنىڭ ئۆزىگە ۋەكىللىك قىلالمايدۇ.  نۇر ئارقىلىق پەيدا بولغان قاراڭغۇلۇق  ھەر قانداق ۋاقىتتا ئادەمنى ئالداپ قويىدۇ. چۈنكى ئۇنى تۇتقىلى بولمايدۇ. چۈنكى ئۇ مەۋھۇمدۇر.
مەن يالغۇز  قاراڭغۇ يولدا كېىتىپ بارىمەن چىراقلار ئاستىدىكى  مەن ئۆزۈمنىڭ سايىسىدىن  قورققاندەك كېتىۋاتىمەن. سايىلەر چىراق نۇرىدىن ھېلى ئۇزىراپ، ھېلى قىسقىراپ كۆرىنمەكتە. ئۇزىرىغاندا يول بويىدىكى دەرەخلەردىنمۇ ئۇزۇن بولۇپ كېتەتتىم. قىسقىرىغاندا ئۆزۈمنىڭ ئاياغ ئىزىمچىلىكمۇ قالمايتتىم. مەن يولۇمنى داۋاملاشتۇرماقتىمەن. مەن يەنىلا مەن، سايەمنىڭ ئۆزگىرىشىدىن  ئۆزگىرىپ قالغىنىم يوق. بەزىدە چوڭراق نەرسىلەر مېنىڭ سايەمنى توسىۋالىدۇ. شۇ ۋاقىتلاردا مەن بىر سايىسى يوق ئادەمگە ئايلىنىپ قالىمەن.  لېكىن بۇمۇ بىر ساختا كۆرۈنۈش ، چۈنكى بىر ھازادىن كېيىنلا ئۇ يەنە پەيدا بولىدۇ ياكى بولمىسا  سايەم مەندىن ھەرگىزمۇ ئايرىلىپ باققان ئەمەس.
ھەر قانداق  بىر ئادەم ئۆزىنىڭ سايىسىدىن ئايرىلغان ئەمەس. خۇددى سايىمۇ ئادەمدىن ئايرىلمىغاندەكلا...... يورۇقلۇق بارلىكى جايدا ئۇ  ئادەمگە شۇنداق يېقىن تۇرىۋالىدۇ..... بەزى ۋاقىتلاردا سايە  ئالدىمغا ئۆتىۋېلىپ  ئۆزىنىڭ مەۋجۇت ئىكەنلىكىنى ماڭا  ئەسكەرتىپ قويىدۇ. قاراڭغۇ جايلاردا يوشۇرنىۋېلىپ مەن بىلەن بىر تەن بىر گەۋدە بولۇپ كىتىدۇ.
مەن ئۆزۈمنى شۇنچىلىك كىچىك  ھېس قىلىپ كەتكەن ۋاقىتلىرىمدا، سايەم  تۇيۇقسىزلا زورىيىپ مېنى شۇنچىلىك يۇقىرى ئورۇنغا چىقىرىپ قويىدۇ.  لېكىن مەن ئۆزۈمنى شۇنچىلىك  زور دەپ بىلگەن ۋاقىتلىرىمدا، ئەكسىچە سايەم  كىچىكلەپ ھەتتا ئۆزۈم  كۆرەلمەيدىغان دەرىجىدە بولۇپ قالىدۇۇ. مەن سايەمنى ياخشى كۆرىمەن. سايەم دائىم ماڭا ئۆزۈمنى  تۇنۇتۇپ تۇرىدۇ.  شۇ يورۇقلاردا ماڭسام مەن سايەمگە قاراپ  خىيال دېڭىزغا چۆكىمەن. ئۆزۈم توغرىسىدا، سايەمگە ئەگىشىپ ياكى كەينىمدە قالدۇرۇپ  تەپەككۇر قىلىمەن.  مەن سايەمدىن نەپرەتلىنىمەن. چۈنكى ئۇ بەزى ۋاقىتلاردا خۇددى ماڭا پۇتلىكاشاڭ بولىۋاتقاندەك ھېس قىلىپ كېتىمەن. چۈنكى مۇۋەپپەقىيەتلىك بولمىغان ئىشلىرىمنى مەن ئەمەس سايەم سەۋەبلىك كىلىپ چىققاندەك تۇيغۇدىمۇ بولۇپ قالىمەن. لېكىن بۇمۇ بىر ئەخمىقانىلىق ئىكەن.
سايىدا كۆز بويامچىلىق بەك كۆپ. دېمەك  ئۇ ساختا. ئەگەر بىز سايە ئارقىلىق بىر ئوبيېكىتنى بەلگىلەيدىكەنمىز،  ئۇ چاغدا ، ئەڭ ئەخمىقانىلىق  بىلەن ئىش تۇتقان بولىمىز. ھەر ۋاقىت  سايە كۆزىمىزنى ئېتىۋالمىسۇن. بولمىسا چىنلىق يوقاپ كېتىشى مۇمكىن. چۈنكى سايە ئىشەنچىسىز.
سايە  ھامان سايىدۇر ، ئۇ  ھەر ۋاقىت، ھەر دەقىقىدە ئىگىسىگە ۋەكىللىك قىلالمايدۇ.

تۈگىدى
hawar
يازىمەن دەپ يازالمىدىم، يازمايمەن دەپ تۇرالمىدىم
چوققا [3 - قەۋەت] ۋاقتى : 2011-06-01 11:49 |
guljannat
دەرىجىسى : يىڭى ئەزا


UID نۇمۇرى : 2076
نادىر تېما : 2
يازما سانى : 130
شۆھرەت: 822 كىشىلىك
مۇنبەرپۇلى: 812 سوم
تۆھپە: 463 ھەسسىلىك
ياخشى باھا: 466 نۇقتا
توردىكى ۋاقتى : 333(سائەت)
تىزىملاتقان ۋاقىت:2011-05-31
ئاخىرقى كىرگىنى:2011-10-20
خەت چوڭلىقى : كىچىك نورمال چوڭ

 

مەن ھەقىقەتەن...........
نەسىر
گۈلجەننەت مۇھەممەت


 

بۈگۈن ھەقىقەتەن ئىچىمنى بوشىتىۋالغىم كەلدى. ھەقىقەتەن ئىچىم سىقىلدى. نېمىشقا بۇنداق  يېتىرقايدىغانلىقىنى ھەقىقەتەن بىلمىدىم ھەم بىلەلمەيۋاتىمەن. قەلەمنى قولۇمغا ئالدىم. ھەقىقەتەن پاساھەتلىك سۆزلەر بىلەن ياخشى يازالمىساممۇ، لېكىن يەنىلا  قۇرلارنى قەلىبىدىمكى كىشىگە ئېيتساممۇ ئاڭلىمايدىغان، كىشى ئاڭلىسمۇ  ھېچقانچىكى بىلىنمەيدىغان  بايانلىرىم بىلەن تولدۇرۇشقا باشلىدىم.
تۇرمۇش ھەقىقەتەن رەڭگارەڭ، بۇ رەڭۋاز تۇرمۇش رېلىسىدىن چىقىپ كېتەي دەپ قالدىم.  چىقىپ كەتسەم نەگە بارىمەن، قانداق بارىمەن، بارغانسېرى تېخىمۇ مۇرەككەپ بولۇپ كېتىپ بارغاندەكلا... ھەقىقەتەن ئەنسىردىم. مەن  مۇشۇ قىلىپقا كىرىۋالغان بولسام، ئۆزۈمگە قانۇنىيەت قىلىۋالغان بولسام...
ئۇنداقتا  تۇرمۇش  راستىنلا  كىشىلەر دېگەندەك شۇنچىۋالا ئاددىي، شۇنچىۋالا ساپمىدۇ؟ بەزى ۋاقىتلاردا ئامال يوق، سىز شۇنداق دەپ قارىمىسىڭىزمۇ بولمايدىغان بولۇپ قالدى... شۇڭلاشقىمۇ ھەقىقەتەن چارچىدىم...
ئەگەر  سىز ئۇنداق دەپ قارالمايمەن دېسىڭىز ئۇنىڭغىمۇ ئامال يوق. ھەقىقەتەن كىشىنى ھاردۇردى. مەن ھاردىم ھالىمدىن كەتكىلىۋاتىمەن. بۇ قانداقتۇر  ئەمگەكتىن كەلگەن ھارغىنلىق ئەمەس، بەلكى روھى ھارغىنلىق. باشقىلارنىڭ ۋالاقلاشلىرىمۇ بەلكىم شۇنىڭدىن.......
مەيلى سىز راست ياكى يالغان دەپ بىلىڭ لېكىن بۇ ھەقىقەتەن شۇنداق.... بىر قارىسىڭىز ھەقىقەتەن راستەك، بىر قارىسىڭىز ھەقىقەتەن ساختىدەك....
مەن ھەقىقەتەن ئۆزۈمنى بىلىدىغان ئادەم، مەن ھەقىقەتەن ئەخمەق،  مەن ھەقىقەتەن تەبىئىي. ھەقىقەتەن  كىشىلەر مەندىن ئەقىللىق،  مەن ھەقىقەتەن  كىشىلەردىن ئەقىللىق. بۇ ھەقىقەتەن راست دەپ بىلسىڭىزمۇ بولىدىغان ھەقىقەتەن. مەن ھەقىقەتەن باي، بايلىقىم شۇدۇركى  كۆڭۈل بايلىقىم. مەن ھەقىقەتەن نامرات،  يانچۇقۇمدا لىقلانغان  قەغەز پۇللار، ئالتۇنلار،  ئېھتىياجدىن ئېشىنىپ كەتكەن ئۇ بايلىقنىڭ قىممىتى پەقەت پاخاللىق، شۇنىڭ ئۈچۈنمۇ ئۇ بايلىق ئەمەس.  قەلبىم ھەقىقەتەن نامرات. نامراتلىقىم مېنى ھەر يەرلەرگە  تاشلاۋاتىدۇ. ئىشلىرىم ھەقىقەتەن يۈرۈشمىدى،  خۇددى ھەممە غايىب بولغاندەك، خۇددى تەلەي چىراقلىرى ماڭا كەلگەندە ئۆچۈپ قىلىۋاتقاندەك.... مەن ھەقىقەتەن تەلەيلىك، ئىشلىرىم ھەقىقەتەن يۈرۈشتى..لېكىن ھەممە ماڭا پەرۋاسىزدەك....
مەن ھەقىقەتەن قايتىدىن ئويغانماقچى بولدۇم، لېكىن مەن ئۇيقىسىز. ئارزۇلىرىم مېنى قايرىپ قويغاندەك، مەن ئارزۇلىرىمغا  ھەقىقەتەنمۇ تەستە ئېرىشكەن، لېكىن توينىڭ بولدى دېگىنىدىن بولىدۇ دېگىنى مەنىلىكرەك دەپ ئېيتىلغان سۆز ھەقىقەتەن توغرىلىقىنى كۆرسەتتىمۇ قانداق....
مەن ھەقىقەتەن ئۈزۈل-كېسىل بولدۇم، بىراق نېمىدىن ئۈزۈل-كېسىل بولغانلىقىمنى، نېمىدىن ئۈزۈل-كىسىل بولۇشمنى بىلەلمەي يۈرىيمەن. مەن ھەقىقەتەن ئېھتىياجلىقمەن،  مۇھتاجمەن. لېكىن  كام-كۇستىلىرىم يوق . مەن ھەقىقەتەن  بارلىق نەرسىلەرگە ئېرىشىنى ئويلىغان ، لېكىن بۇ ھەقىقەتەن بىر شېرىن چۈش..
مېنىڭ ھەقىقەتەن يۇشۇرنىۋالغۇم كەلدى، لېكىن مېنى ھېچكىم كۆرەلمەيۋاتىدۇ.  ھەقىقەتەن سۆزلىگۈم كەلدى،  ھەقىقەتەن ئاڭلايدىغانلار يوق. ھەقىقەتەن غايىپ بولغۇم كەلدى. لېكىن غايىب بولۇشنىڭ قانداق بولىدىغانلىقىنى پەرەز قىلىپمۇ باقماپتىمەن، ئۇ ئۆلۈممۇ....
شۇنىڭدەك 24 سائەت ئىچىدە ھەقىقەتەن قانچىلىك نەپەسلەنگەنلىكىمنى بىلمەيدىكەنمەن. قانچىلىك نەپەسلەنگىنىمنى دوختۇرىمدىن سوراپ كۆرەي....
مەن ھەقىقەتەن ئويلىدىم، نۇرغۇن نەرسىلەرنى ئويلىدىم، يەنە ئويلاۋاتىمەن، لېكىن يېڭىلىقنى بايقىيالمىدىم. ھەممىسى كونا مۇقامكەن....
مەن ھەقىقەتەن ئۇنىڭ  نېمىگە ئېھتىياجلىق ئىكەنلىكىنى بىلمەپتىمەن، لېكىن  ئۇ مېنىڭ قانداقلىقمنى ھېس قىلغان چېغى....
مەن پۇلنى بەك چوڭ بىلىپ كەتتىم. بۇ كېبىرلىكنى كەلتۈردى. پۇل مېنى شۇنداق ھالەتكە كەلتۈرۈپ قويدىمۇ ياكى ....
مەن تۇرمۇشتىن ھەقىقەتەن سورىدىم بارچە ئەتكەنلىرىمنى، ئەسلى ئۇنداق ئەمەس، ئۆزۈمدىن سورامدىمەن،  ياق ئۇنداق ئەمەس ئاللادىن سورايمۇ ياكى جاۋاب بېرەيمۇ....
مەن ھەقىقەتەن  ھەرىكەتكە كىلىپ نەتىجە قازاندىم. بۇ نەتىجەمدىن بىرەرسىمۇ سۆيۈنمىدى. چۈنكى مەغلۇبىيەت مېنى گاڭگىرىتىپ قويغان.
بۇ مۇساپىلەرنى مەن ھەقىقەتەن مۇشۇنداق داۋاملاشتۇرغانكەنمەن، ئەپسۇس.....
مەن ھەقىقەتەن باشقىلارغا ئوخشاش ياشىدىم.  مۇھەببەت نەپرىتىم بار بولغان.
مېنىڭ ھەقىقەتەن  توي قىلىپ ئىللىق ئائىلە قۇرغۇم بارئىدى. لېكىن ئايغىمۇ يەتمىدى.
مېنىڭ ھەقىقەتەن ئۆي تۇتقۇم كەلمىدى. ھەممىدىن ۋاز كەچكۈم بار،  ئويلاپ كۆرسەم مەندە مەسئۇلىيەت دېگەن نەرسە مەۋجۇت ئوخشايدۇ ئېھتىمالىم.
مەن ھەقىقەتەنمۇ  بىر ئائىلەم  بولسىچۇ دېگەنلەرنى  ئويلايمەن، ئۆزىگە دوختۇر بولۇش بەك جاپالىق ئىكەن. ئۇ پەقەتلا ئىزتىراپ چېكىش......
مېنىڭ قايتىلاردىن ھەقىقەتەن كىچىكلەپ ئۆسمۈرلەر دەۋرىمگە قايتقۇم بار، لېكىن بۇ  ھەقىقەتەن مۇمكىن ئەمەس. چۈنكى يىللار ئادەمنى ئاشۇنداق قېرىتىدىكەن......
مەن ھەقىقەتەن راستچىل  بولۇشنى ئىستىدىم. لېكىن راستچىللىق مەندىن قېچىۋاتقاندەكلا....
مەن  ھەقىقەتەن بىر غەمگۈزار بولغان. لېكىن ۋاپاسىز دەرۋىشلىرى مېنى ئايلىنىپ يۈرمەكتە.....
مەن ھەقىقەتەن ئەمەلىيەتچان ئىدىم،  رەمباللار تۇرمۇشۇمنى خۇنۈكلەشتۈرۋەتتى. بۇنىڭدىكى سەۋەبمۇ يەنىلا ئۆز-ئۆزۈمگە ئاگاھلاندۇرۇش بەرمىگەنلىكىمدىن بولغان.
مەن ھەقىقەتەن تەبەسسۇم  قىلغان ئىدى، لېكىن باشقىلار تەبەسسۇمىمنى  مەسخىرە دەپ بىلىپ قالدى. ئۆزۈمنى ئاقلاشقا ئامالسىز قالدىم.
مەن ھەقىقەتەن ئۆزۈمنى ئاقلاش نىيىتىم بار ئىدى. ئۆۈزۈمنى ئاقلايمەن دەپ نەدە يۈرەي،  مەڭگۈ دىلىمدا ساقلاشنى قارا قىلدىم.  بۇنى پەقەت ئۆزۈم ھەم يەنە نىيىتىمنى ياراتقان ئىگەم بىلىدۇ.
مەن ھەقىقەتەن خۇشال يۈرمەكچى بولغان ئىدىم. لېكىن بۇ خۇشاللىقلار كەينىگە يوشۇرۇنغان قايغۇ ۋەئازاب ئوقىبەتلەر بۇ خۇشاللىقلارغا خاتىمە بەرمەكچى بولىۋاتىدۇ.
مەن ھەقىقەتەن قەدىرىلىمەكچى بولغان ئىدىم.  لېكىن  قەدىرلەشنى ئۆگەنگەن ۋاقتىمدا، ئاللىمىقاچان قولۇمدىن كەتكۈزۈپ قويغانلىرىم بولغان.
مەن ھەقىقەتەن قەدرىگىمۇ يەتكەن. ھازىر مېنىڭ قەدىرىممۇ بەلكىم  ئۆتۈلگەن بولۇشى مۇمكىن.
مەن نۇرغۇن جاۋاب تاپماقچى بولغان لېكىن  بۇ جاۋابلارنىڭ كۆپىنچىسىنى مەن بىلمەيدىكەنمەن.  قايتۇرۇپ سورىماقچىمۇ بولغان، ئەپسۇس مەن سۇئال سورىغۇچىمۇ بولالمايمەن. سوراق ئىگىمىزگە خاستۇر.
مەن بۇ ھاياتلىقتا ھەقىقەتەن نۇرغۇن نەرسىلەرنى قولدىن كەتكۈزۈپ قويدۇم. ھەقىقەتەن نۇرغۇن نەسىلەرنى قولغا كەلتۈردۈم.  قولدىن كەتكۈزۈپ قويغانلىرىم ھەقىقەتەن قولغا كەلتۈرگەنلىرىمدىن كۆپ بولدى.
ھەقىقەتەن مەن تەنھالىقتىن جاق تويدۇم. تەنھالىق مېنى چۆللەردە قويدى. تەنھالىق مېنى قاينامغا ئېلىپ كەتتى. مەن سوغۇرۇلۇپ چىقىۋالسام دەيمەن.
ھەقىقەتەن ئېچىندىمكى ۋاقتىم كۆپ ئىسراپ بولۇپتۇ. ھەممىدىن زور يوقىتىش  ۋاقىتىنى قولدىن كەتكۈزۈپ قويغانلىكەن.
مەن ھەقىقەتەن يەنە داغدام يولدا مەغرۇر ماڭماقچى بولىۋاتىمەن...داۋاملىق .....ھەقىقەتەن شۇنداق.......

تۈگىدى
يازىمەن دەپ يازالمىدىم، يازمايمەن دەپ تۇرالمىدىم
چوققا [4 - قەۋەت] ۋاقتى : 2011-06-01 11:51 |
guljannat
دەرىجىسى : يىڭى ئەزا


UID نۇمۇرى : 2076
نادىر تېما : 2
يازما سانى : 130
شۆھرەت: 822 كىشىلىك
مۇنبەرپۇلى: 812 سوم
تۆھپە: 463 ھەسسىلىك
ياخشى باھا: 466 نۇقتا
توردىكى ۋاقتى : 333(سائەت)
تىزىملاتقان ۋاقىت:2011-05-31
ئاخىرقى كىرگىنى:2011-10-20
خەت چوڭلىقى : كىچىك نورمال چوڭ

 

گۈزەل ئايال
گۈلجەننەت مۇھەممەت





دۇنيادا،  ئاياللار ئەڭ مېھرىباندۇر. رەزىل ئاياللاردىمۇ مېھرىبانلىق يوشۇرۇنغان. ئاياللاردا بارلىق گۈزەلىكلەر مۇجەسسەملەنگەن. ئۇلارنىڭ رەڭگارەڭ تۇرمۇشى كىشىگە زوق ھەمدە قۇيۇق مېھرى-مۇھەببىتى بىلەن دۇنياغىمۇ ئۆزگىچە مەنزىرە ئاتا قىلغۇچىلاردۇر.
دۇنيادا، ھەر قانداق بىر ئايال مۇكەممەل بولغان گۈزەل ئاياللاردىن بولالىشى  ناتايىندۇر، لېكىن زۆرۈريىتى بولغان بەدەللەرنى تۆلەپ،  تىرىشچان بولسىلا، ئاندىن مۇكەممەل بولغان گۈزەل بىر ئايال بولالايدۇ.  ئاشۇنداق بولغاندىلا، ھەرقانداق ۋاقىتتا پۈتۈن دۇنياغا نىسبەتەنمۇ مەڭگۈ پۇراقلىق،  مەڭگۈ رەڭگى ئۆچمەيدىغان،  ئەرلەر ئۈچۈنمۇ  يەنە بىر دۇنيانى يارىتىدىغان ئاياللاردىن بولالايدۇ.
بۇ دۇنيادىكى ئەر ئاياللىق مۇساپە ئەڭ گۈزەل مۇساپىدۇر. ھەر بىر شېرىن كۈنلەر،  گۈزەل ئەسلىمىلەر ئۇنتۇلغۇسىزدۇر. ئۆتمۈش دەپتەرلىرىنى ۋاراقلىغان ۋاقىتلىرىڭىزدا، خۇددى شىلدىرلاپ ئېقىۋاتقان يېنىك ئېقىن سۇلىرىدەك،  ئاۋازلىرى خۇددى ناھايىتىمۇ  ئۇزاقتا ، ناھايىتىمۇ يىراقتا ئاڭلىنىۋاتقاندەكلا ......
خۇددى رەسسامنىڭ قولىدىكى تېز سىزمىدەكلا....
خۇددى ئاسماندىكى بۇلۇتنى بىر دەمدىلا  قۇياشنىڭ چاقناۋاتقىنىدەكلا ئۆزگەرتىپ سىزىۋېتىلگىنىدەكلا....
بۇ ئۇزۇنغا داۋاملاشقان تۇرمۇش مۇساپىسىدە،  مۇكەممەل ئايال بولغۇچى، ئانىلىق مىھرى بىلەن  ئاياللىق مىھرى بىلەن ئەرلەرنى ئاسىرايدۇ ھەمدە ئۇلارنىڭ بارلىق تۇرمۇشلىرىدىن خەۋەر ئالىدۇ،  ئۆزىنىڭ بارلىق ئىش-ھەرىكەتلىرى بىلەن ئەتراپىدىكىلەرگە تەسىر كۆرسىتىدۇ، ئەقلى بىلەن  باشقىلارغا تەربىيە قىلىدۇ، يولدىشىغا دانا مەسلىھەتچى بولالايدۇ. مۇشۇنداق قىلالىغاندىلا، يېنىدىكى ئەر شۇ ئايالنى چۈشىنىدىغان،  ئۆزىنىڭ يېنىدىكى شۇ ئايالنىڭ بولمىسا بولمايدىغان بىر تايانچىسى ئىكەنلىكىنى بىلىپ  ئۇ ئايالىنى سۆيىدۇ ۋە تېخىمۇ قەدىرلەيدۇ. ئاندىن ئاشۇ قاتتىق چارچىغان ۋاقتتىكى ئاشۇ ئايال  يولدىشىنىڭ ياخشى كۆينىشىگە مۇيەسسەر بولالايدۇ. قەلىب پەردىسى تارتىلىپ قالغان  ئايال قەلبىنى ئەر ھەقىقىي كۆڭلىدىن ئىبارەت غايەت زور كۈچ بىلەن ئاچىدۇ. تۈن يېرىمدا  ئاغرىپ قالسا ياكى بىئاراملىق ھېس قىلسا، ئۇ  ئاشۇ كۈچلۈك قوللىرى بىلەن سىزگە دورا  چاي دەملەپ بېرىدۇ.  شۇ ئايالنىڭ تېزراق  سالامەت بولىشىنى  تىلەيدۇ ھەم كۈتىدۇ.
مۇكەممەل بىر ئايالنىڭ چوقۇم بىر ئىللىق ئائىلىسى بولىدۇ. بۇ ئائىلىدە، ئايال كىشى ئەرنىڭ ئاساسلىق رولچىسى بولىدۇ. بىر ئۇتۇق قازانغان ئەر كىشىنىڭ  كەينىدە چوقۇم بىر گۈزەللىكتە ۋايىغا يەتكەن  ئايال بولغان بولىدۇ. گۈزەل بىر ئايال  ھەممە نەرسىدىن گۇمان قىلمايدۇ،  ھەممىنى كونترول قىلىۋالمايدۇ، مارىلاپ، تىمسىقلاپ يۈرمەيدۇ. ئەقىللىق ئايال  يولدىشىنىڭ ياكى ئۆزىنىڭ تاللاش  ئوبيېكتى قىلغان ئەرنىڭ  تېلېفونىنى، ھەميانىنى، يۈرۈش-تۇرۇشىنى ئوغرىلىقچە  سۈرۈشتۈرمەيدۇ. بۇنداق ئىش-ھەرىكەت ئەرلەرنىڭ ئاچچىغىنى كەلتۈرۈپ قويدۇ ۋە ياكى ئىچىنى سىقىۋېتىدۇ.  گۈزەل ئايال بۇنداق ئىشلاردىن ھەر ۋاقىت ھەزەر ئەيلەپ تۇرىدۇ.
گۈزەل ئايال مەزمۇنى ئىنتايىن چوڭقۇر بولغان بىر كوپلىت شېئىردۇر. بۇ شېئىر شۇنچىلىك ئىخچام، شۇنچىلىك مەزمۇنلۇق. لېكىن بۇ مەزمۇننى چۈشىنىش ئۈچۈن بەلكىم بىر ئۆمۈر كېتىشى مۇمكىن.  بۇ شىئېر شۇنچىلىك يېقىملىق، كۆرگەن كىشىنىڭ كۆزنىڭ ھاردۇقىنى ئالىدۇ، ئوقىغان كىشىنىڭ تىلى ھوزۇرلىنىدۇ،  دىلى سۆيىنىدۇ. بىر كۆرگەن كىشى ئاسان ئۇنتىيالمايدۇ. قايتا يەنە  ئوقۇغىسى كىلىدۇ.  خۇددى شېئىرلاردا بايان قىلىنغان ئەرلەر دۇنياسى ئاياللاردىن ئايرىلسا  نۇردىن ئايرىلغان بىلەن باراۋەر بولۇپ قالىدۇ. ...دېيىلگىنىدەك....
گۈزەل ئايال بىر  تەملىك دەملەنگەن  چايغا ئوخشايدۇ.  بۇ چاي سوغۇقمۇ ئەمەس، ئىسسىقمۇ ئەمەس، ئىلمانمۇ ئەمەس.  دەسلەپتە  بىر يۇتۇم ئوتلىغاندا  ئاچچىقراق تېتىيدۇ.  لېكىن بىر ھازادىن كېيىن  ئۇنىڭ تەمىنى  بىلىپ بىلمەي ياقتۇرۇپ قالىدۇ. بۇ يەردە ئېيتىلغان تەم ئەمەلىيەتتە مۇھەببەتتۇر. دېمەك ئەڭ شېرىندۇر.  مۇھەببەت ئۆچمەس يۇلتۇز،  مۇھەببەت ئۆزگەرمەس تېما.  مۇھەببەت بولمىغان تۇرمۇشنىڭ لەززىتى بولمايدۇ. خۇددى ئاپئاق قەغەزدەك ... ھېچنېمە يېزىلمىغان.... مەنىسىز بولۇپ قالىدۇ.
  گۈزەل ئايال كۆرۈپ زېرىكمەيدىغان دەستۇردۇر. بىر كىتابنى بەلكىم بىر قانچە كىشى تەڭ ئوقۇپ باققان بولۇشىمۇ مۇمىكىن، لېكىن ئاخىرىدا پەقەت بىرىلا بۇنى ئەتىۋارلاپ ساقلايدۇ ۋە ئۆزىگە تەۋە قىلىۋالىدۇ. بۇ كىتابتىن نۇرغۇنلىغان نەرسىلەرنى ئۆگىنىۋالغىلى بولىدۇ. بۇ كىتابتا تىرىشچانلىق ئىقتىسادچانلىق، پاكلىق، چاققانلىق،  يەنە نۇرغۇن - نۇرغۇن نەرسىلەر خۇددى مۆھۈر  باساندەك  ئېنىق يېزىلغان بولىدۇ.  گۈزەل ئاياللار يەنە بۇ كىتابنىڭ مەزمۇنىنى يېڭىلاشنى ھەرگىزمۇ ئۇنتۇپ قالمايدۇ. يېڭىچە ئوبراز، يېڭىچە  ھېسسىيات، يېڭىچە تۇيغۇلار ئۆزىدىكى ئىشەنچىنى تېخىمۇ بەك ئاشۇرىدۇ. مۇشۇنداق بولغاچ ئەرلەردە  يېڭىلىق تۇيغۇسى بولىدۇ.
ئەزەلدىنلا، ئاياللار ئەرلەر دۇنياسىدىكى ئەڭ گۈزەل ئەپسانىلەردۇر.... بۈگۈنگىچە كىلىنگەن بۇ ئەپسانىلەر يەنىلا  ئوخشاش داۋاملىشىۋاتماقتا.  بۇ ھاياتلىقتا جەبىر-جاپالار، تالايلىغان ئەگرى-توقايلىقلار بىزنى كۈتمەكتە ياكى شۇنىڭدىن ھالىقىغان ياكى بىز تېخى شۇ يولدا بىز .. ...
مۇشۇ مۇساپە جەريانلاردا، بىر ھەقىقىي ئايال بولماق خېلى قىيىن، ھەقىقىي گۈزەل بىر ئايال بولۇش ئۇنىڭدىن تېخىمۇ قىيىندۇر. مۇشۇنداق جەبىرلەرنى تارتقاندىلا،  تىرىشقاندىلا ئاندىن تاۋلىنىپ تېخىمۇ ئېسىللىقىنى، سالاپىتىنى، نازاكىتنى ساقىلىغان  ئاساستىكى گۈزەل ئايال بولغىلى بولىدۇ. ئاياللارنىڭ تۇرمۇشى قانداقتۇر مەڭگۈلۈك  ئاۋاتلىقتا، مەڭگۈلۈك  غېرىلىپقتا،  ھەسرەتتە ئۆتمەيدۇ. شۇڭا  ئاياللار ھەر ۋااقىت ئۆزىنى ئاگاھلاندۇرۇپ تۇرۇشى كېرەك تىرىشپ، ئىنتىلىپ  تېخىمۇ مۇكەممەل بولىشىغا ئۆزىگە ۋەدە بېرىشى كېرەك. ئۆزىمىزدىن ئاغرىنمايلى. بىز ھامان ئەڭ گۈزىلى، ھامان ئەڭ قەيسەرلىرىدىن. ھامان  تىرىشچانلاردىنمىز . ھازىرقى ئەمەلىيەتكە يۈزلىنىپ گۈزەل ئايال بولۇشقا ئالغا !
تۈگىدى
西部医院
يازىمەن دەپ يازالمىدىم، يازمايمەن دەپ تۇرالمىدىم
چوققا [5 - قەۋەت] ۋاقتى : 2011-06-01 11:53 |
guljannat
دەرىجىسى : يىڭى ئەزا


UID نۇمۇرى : 2076
نادىر تېما : 2
يازما سانى : 130
شۆھرەت: 822 كىشىلىك
مۇنبەرپۇلى: 812 سوم
تۆھپە: 463 ھەسسىلىك
ياخشى باھا: 466 نۇقتا
توردىكى ۋاقتى : 333(سائەت)
تىزىملاتقان ۋاقىت:2011-05-31
ئاخىرقى كىرگىنى:2011-10-20
خەت چوڭلىقى : كىچىك نورمال چوڭ

 

ۋاز      كەچتىم
گۈلجەننەت مۇھەممەت



نۇرغۇن ئىشلار دائىم باشقا كەلگەندە ئاندىن جاپالىق، شېرىن، گۈزەل ۋە ئاندىن قاباھەتلىك بىلىنىدىكەن.  مۇھەببەتتىن كۆڭلۈم ئاغىرىدى. ئاغرىقنى ھېس قىلغاندىن كېيىن ئاندىن ئۆزۈمنى  قوغداشنى بىلىپتىمەن.  مەجنۇنلاردەك بولۇپ قالغاندا، ئاندىن  غەيرەتكە كىلىپ ۋاز كېچىشنى بىلىپتىمەن.  ھەممىدىن ئايرىلغاندىن كېيىن ئاستا-ئاستا ئۆزۈمنى قايتىدىن تونۇپتىمەن. ئەمەلىيەتتە بۇنداق  جاھىللىق قىلىپ تۇرۇۋېلىشنىڭمۇ زۆرۈرىيىتى يوق ئىدى. ۋاز كېچىشنى ئۆگىنىۋالدىم. تۇرمۇش ھەقىقەتەن گۈزەل مەنىلىكتۇر.
مەن ۋاز كەچتىم، كۆز ياشلىرىم بىلەن ئۆتمۈشتىن يۈز ئۆردۈم، پەقەت قالغىنى خاتىرەمدىكى غۇۋا سايىلا خالاس.
مەن ۋاز كەچتىم،  تۆنۈگۈندىكى ئازابنى  قەلبىمنىڭ ئەڭ چوڭقۇر چوڭقۇر بولغان، قايتا قېزىپ چىقىرىلمايدىغان جايلىرىغا كۆمۈپ قويدۇم. پەقەت گۈزەل سىمالار، مەنزىرىلەرلا  تاسقىلىپ قالدى.
مەن ۋاز كەچتىم، ئۆز-ئارا ئەركىنلىك، ئازادىلىك ئارىلىق قويۇشقان بولدۇق. ئىككىلىمىز يېڭىدىن تۇرمۇش كارتىنىسى تۈزۈشنى باشلىدۇق. دەل ئاشۇنداق  ئايىغى چىقمايدىغان ۋەدىلەر قىلىشىپ ئۆزىمىزنى ئالداپ يۈرگەنلىك سەۋەب بولغان. شۇنىڭ ئۈچۈن  ئىككىلىمىز مەيلى ھەرقانداق بىراۋ ئۇنىڭدىن كۆرە مەڭگۈ باشلىنىشى بولمايدىغنا ئاخىرلىشىشنى تاللىغىنى ئەۋزەلرەكتۇر.
كۆڭلىڭىزدىكى ئۇنىڭغا ئېللىق ماكان بېرەلمىگەندىكىن، ئۇنىڭغا پەرۋاز قىلىشىغا بوشلۇقىنى ئاتا قىلىڭ.
ئۇنىڭغا يېپىنچا ياپالمىغاندىكىن ، ئۇنىڭغا  يېپىنچا بولىدىغان نەرسىنى تېپىپ بېرىڭ.
ئۇنىڭغا بەخىت قۇچىقى ئاچالمىغاندىكىن ، ئۇنىڭغا ئۇچۇش نۇقىتىسىنى كۆرسىتىپ قويۇڭ.
ئۇنىڭغا  يىغىلىۋېلىشى ئۈچۈن مۆرىڭىزنى تۇتالمىغاندىكىن، ئۇنىڭغا غۇۋا بولغان سايىڭىزنىلا قالدۇرۇڭ.
ئۇنىڭغا مەڭگۈلۈك بەخىت ئاتا قىلالمىغاندىكىن، ئۇنىڭ خەتەرگە تەۋەككۇل قىلماقچى بولغانلىقىنى ئاڭلاڭ. ئەمەلگە ئاشمىغان ۋەدىنى قىلغاندىن داۋاملىق سۈكۈتتە تۇرۇشمۇ  تېخىمۇ زۆرۈردۇر. مەجبۇرىلاپ  بىللە ياشاشنى تاللىغاندىن كۆرە ئىككىلىمىز ئەركىن ھەم ۋاز كەچكەن ئەڭ ئەۋزەل. بولمىسا ئىككىلىمىز چارچايمىز، ھالىمىزدىن كېتىمىز.....
ۋاز كېچىش قانداقتۇر  قولدىن كەتكۈزۈپ قويغانلىق ئەمەستۇر.
ئۇنىڭغا ئېرىشەلمىگەن بولساممۇ، ئۇنىڭغا داۋاملىق كۆڭۈل بۆلسەم، ئاسرىسام.
ئۇنىڭغا بۇنى بىۋاسىتە يەتكۈزەلمەي قالسام، ھېچ بولمىغاندا بەخىت تىلىسەم. بەخىتمۇ تىلىيەلمىسەم، كۆپرەك كۆزۈم بىلەن كۆرىۋالسام. ئەگەر كۆرەلمەي قالسام، ئۇنى ياد ئەتسەم، ئەگەر ياد ئېتەلمىسەم شېرىن چۈشلەر قوينىدا ئويغانمىسام.
بىراۋنى چىن كۆڭلىڭىزدىن ياقتۇرۇپ قالغاندا، قارشى تەرەپنىڭ سىزگە ئۆزىڭىزنىڭ ھېسسياتىغا ئوخشاش جاۋاب ياكى ئىنكاس قايتۇرىشى مۇمكىن ئەمەستۇر بەلكىم. بىر كۈنلەرگە بارغاندا سىز  ئۆزىڭىزدىن ئايرىلىپ قالغانلىقىڭىزنى ھېس قىلىپ قالىسىز.....مۇھەببەت قانچىكى كۆچەيگەنسېرى ئادەم شۇنچىلىك تۆۋەن ئورۇنغا چۈشۈپ قالىدۇ.  شۇڭا ۋاز كېچىش بىر خىل ھەر قانداق بىر ئادەم  قىلىشنى خالىمايدىغان لېكىن ھوزۇر ئالغىلى بولىدىغان بىر خىل گۈزەللىكتۇر، يەنى ئۆزىگە –ئۆزى تەسەللىي بېرىش ، تېنىچلاندۇرۇش گۈزەللىكىدۇر!
كىشىلىك تۇرمۇشتىكى مۇھەببەت  داۋالغۇچىدا بەزىلەرنى قەدىرىلەپ بولالمايسىز، شۇڭا قولىنى قويىۋېتىڭ. يەنە بەزى ئىشلارمۇ باركىن سىز ئۇنى ئۆز رايىغا قويىۋەتكەندە ئاندىن ئىزىغا چۈشىدۇ.  ئىدىيىنى ئازاد قىلىۋېتىڭ.  تۇرمۇشتا  شۇنچە گۈزەللىكلەر  بار، شۇنچە يېقىملىق.  ئۆزىمىزنى ئۆزىمىز بۇرۇقتىما قىلىشنىڭ نە زۆرۈرىيىتى؟

ۋاز كېچىش بەلكىم ئەڭ توغرا تاللاش!
sarkar
يازىمەن دەپ يازالمىدىم، يازمايمەن دەپ تۇرالمىدىم
چوققا [6 - قەۋەت] ۋاقتى : 2011-06-01 11:55 |
guljannat
دەرىجىسى : يىڭى ئەزا


UID نۇمۇرى : 2076
نادىر تېما : 2
يازما سانى : 130
شۆھرەت: 822 كىشىلىك
مۇنبەرپۇلى: 812 سوم
تۆھپە: 463 ھەسسىلىك
ياخشى باھا: 466 نۇقتا
توردىكى ۋاقتى : 333(سائەت)
تىزىملاتقان ۋاقىت:2011-05-31
ئاخىرقى كىرگىنى:2011-10-20
خەت چوڭلىقى : كىچىك نورمال چوڭ

 

مەن ئاجراشتىم
ھېكايە
گۈلجەننەت مۇھەممەت


«ئاجرىشىش» نېمانچە ئېسىل نام بۇ، ۋاقتى كەلسە خەقلەر پۇلغىمۇ سېتىۋالالمايدۇ....
بۈگۈندىن باشلاپ ئەركىنلىككە چىقتىم.  باشقۇرىدىغان خوتۇنمۇ يوق، نەگە بارىمەن دېسە شۇ يەرگە بارالايمەن.  پۇلۇمنىمۇ ئەركىن خەجلىيەلەيمەن ....
ۋاھ ۋاھ ! ئەجەپ يېنىكلەپ قالغاندەك بولدۇم....
شۇنداق قىلىپ مەن بىر قانچە ئاجراشقان دوستلىرىمنىمۇ ئىزدەشكە باشلىدىم. ئۇلارمۇ بويتاقلار بولۇپ، تېلېفونلىشىپ، ئۇچۇرلىشىپ دېگەندەك بۈگۈن بىر دوستىمىزنىڭ ئۆيىدە يىغىلىش قىلدۇق.
بۇلارنى ئارىسىدا ئاجقىراشمىغان لېكىن ئايالى تۆگەپ كەتكەن بىر ئاغىنىمىزمۇ بار ئىكەن.
-ئاداش خوتۇن يوق قانداق بىلىنىۋاتىدۇ دېدى ماڭا بىر رومكا ھاراقنى قويۇپ، سۇنۇپ.
-ھېچقانداق. بەك پەيزە دېدىم مەن ساراڭلاردەك ھېجاراپ.
ھېلىقى ئايالى  تۈگەپ كەتكەن  ئاغىنىمىز سۆز باشلىدى.
-بەك خوشال ئوخشىىمامسەن ئاغىنە. بالاڭ بارمۇ؟
-بار ، ئىككى. دېدىم مەن ھەممەيلەنگە بىر قۇر  قارىۋېتىپ.
-سەن ئالدىڭما؟
-ياق  مەن ئالمىدىم، ئىككىلىسىنى ئاپىسى ئېلىۋالدى دېدىم سەيدىن بىر چوكىنى ئالمان ئاغزىمغا سېلىۋالدىم.
-ئىككىلىسى سېنىڭ بالاڭدۇ؟
-ھەئە ئەلۋەتتە مېنىڭ بالامدە..
-نېمىشقا ئاجراشتىڭ؟
-چىقىشالمىدۇق ئاجراشتىم ....
-پۇشايمان قىلمامسەن؟
-نېمىگە پۇشايمان قىلىمەن، ئوغۇل بالا دېگەن پۇشايمان قىلمايدۇ دېدىم يوغان سۆزلىگەندەك  قىلىپ.
-شۇنداقمۇ دېدى ئۇ ئالدىدىكى چاينى بىر يۇتۇم ئوتلىدى.
-ئەمدى يەنە بويتاق يۈرمەسسەن ...
-ياخشىراقى ئۇچرىسا ئالىمەن، بولمىسا مۇشۇنداق يۈرىيمەن.
-يەنە كۆڭلۈڭگە ياقمىسا يەنە ئاجرىشىپ باشقىنى ئالىمەن دەپ ئويلايدىكەنسەندە؟
-ئەجەبا سەن ئۇنداق قىلمامسەن؟
بولۇپ تەرەپتە ئولتۇرغان يەنە بىر ئاغىنىمىز:- بۇنى توي قىلىۋالغىن دېسەك ھازىرغىچە قىزىم دەپ ياشاپ كىلىۋاتىدۇ. بۈگۈنمۇ بۇ يەرگە ئاران چىللاپ كەلدۇق.
-ھە، مۇنداق دە دېدىم سەل ھەيران قىلىپ.
ئارىمىزدىكى ئەڭ شوخ بىرەيلەن :- ھەي ئاغىنىلەر خوتۇن ھېلى سوراقنى باشلىۋەتمىسۇن،  مەن بالدۇراق قايتمىسام بولمايدۇ، سىلەرگە بىر ئىككى پەدە چېلىپ بېرەي قانداق دېدىم.
ھەممەيلەن چاۋاك چالدى.
ئۇ ناخشىسنى ئېيتىۋەردى. بۇنداق ناخشا چىقىدىغان سورۇنلاردىن  بېرى كىلەلمەيدىغان بولۇپ قالدىم. ھەر كۈنى ھاراق ئېچىپ مەست بولۇپ كېتىمەن. ھەتتا خىزمەت ئورنۇمدىنمۇ ئايرىلىپ قالدىم. كۈنۈم كۈندىن-كۈندىن ئارقىغا دەسسەشكە باشلىدى. مېنى تېخىمۇ بەك قەھەتچىلىك باستى.
بۈگۈن ئۆيدە  يالغۇز ئولتۇرۇپتىمەن. كۈلدان لىق تولغان ئىدى. مەن يەنە  شۇ لىق تولغان كۈلداننىڭ ئۈستىگە تاماكا كۈلىنى قاقتىم. مەن قاپاقتەك بولۇپ كەتكەن بېشىمنى سىلايتتىم، ھېلىقى ئاغىنىمىزنىڭ  گەپلىرى قۇلاق تۈۋىمدە جاراڭلاشقا باشلىدى.
-بەك خوشال ئوخشىىمامسەن ئاغىنە. بالاڭ بارمۇ؟
- بالىنى سەن ئالدىڭما؟
-ئىككىلىسى سېنىڭ بالاڭدۇ؟
-نېمىشقا ئاجراشتىڭ؟
-پۇشايمان قىلمامسەن؟
بۇ  سۇئاللار ئاغرىق  بېشىمنى تېخىمۇ چىڭقىلدۇرۋەتتى.
ئۆينىڭ ئىچىگە باشتىن سەپ سالدىم. ئۆينىڭ ئىچى شۇنچىلىك رەتسىز، بىر يەردە پايپاق، بىر يەردە ئىشتان، ئۈستەل ئۈستىدىكى رومكىلار، بوتولكىلار قالايمىقان يىقىلغان ئىدى.
-ئايالىم بار ۋاقىتتا بۇنداق ئەمەس ئىدى. ئۆيگە كىرسەم ھەر زامان ئىسسىق تاماق،  رەتلىك ئۆي، خۇشال كەيپىيات بار ئىدى. مۇشۇ تۆت ئايدىن بېرى  ھەتتا باللىرىمنىمۇ كۆرمەپتىمەن. ئايالىم  ھەر ۋاقىت  مېنى سۈرۈشتە قىلىپ تۇراتتى. مېنى كونتىرول قىلىپ قالايمىقان بەتخەجلىك قىلىشىمنى خالىمايتتى. ھازىر ئويلاپ كۆرسەم ئۇنىڭ توغرا ئىكەن. ئۇ مېنى دەپ مۇشۇ ئائىلىنى دەپ شۇنداق قىلغان ئىكەن. ئۇ شۇنچىلىك ئاددىي ساددا يۈرەتتى. ئەتكەن تاماقلىرى شۇنچىلىك تەملىك ئىدى. ئەمدى ئويلىسام تۇتامى يوق بىر ئىشلارنى دەپ ئاجرىشىپتىمىز.
ئايالىمىنىڭ:- بالا يېتىم قالىدۇ، ئۆتۈپ كېتەيلى-دەپ يالۋۇرۇشلىرىغا ئەجەپ قارىماپتىمەنغۇ؟ مەنمۇ بىر ئەركەكمۇ؟ ئەقلىم نەگە كەتكەن مېنىڭ؟
ھازىر مەن نېمە بولدۇم، چوڭچىلىق قىلىپ باشقىلارغا  خەجلىگىنىم بىلەن خەق ماڭا نېمە قىلىپ بەردى.  ئاشۇ ئاغىنىمىزگە شۇ ۋاقىتتا ساراڭلاردەك بەرگەن جاۋابلىرىمغا ئەمدى ئاچچىقىم كىلىۋاتىدۇ. ئۇ ئاغىنىمىز ئەسلى مېنىڭ ئەخمەقلىق قىلىۋاتقىنىمنى ھېس قىلغان چېغى....
ئاشۇ ئاغىنىمىزنىڭ نېمىشقا ھازىرغىچە توي قىلماي، قىزى بىلەن ياشاۋاتقانلىقىنى مەنمۇ ھېس قىلدىم. ئۇ ئايالىنى ۋە قىزىنى ئۆزىدىن بەك سۆيىدىكەن.
مەن بۈگۈن پۇشايمان قىلدىم. ئاشۇ يېنىكلىك بىلەن چىقارغان قارارىمنىڭ مېنى بۇ كۈنگە قويغانلىقىغا پۇشايمان قىلدىم.
مەن نە يۈزۈمنى كۆتۈرۈپ باراي، خەپ، خەپ دېدىم ئۆز ئۆزمگە لەنەت ئوقۇپ.
قانداقتۇر بىر كۈچ مېنى:-ئورنۇڭدىن تۇر، ئۇلار ساڭا مۇھتاج، سەنمۇ ئۇلاردىن ئايرىلالمايسەن، ئۇلار سېنىڭ ئەڭ يېقىنلىرىڭ، يۈرەك پارىلىرىڭ دەپ ئۈندەۋاتاتتى.
شۇنىڭ بىلەن مەن بېشىمنى سەل سىلكىۋېتىپ تۇردۇم-دە ئۆيلەرنى ئۆز خاھىشىمچە يىغىشتۇرۇپ تازىلىدىم. ئاندىن ئايالىم ئۆز ۋاقتىدا توي قىلغان خاتىرە كۈنىمىزگە ئاتاپ ئالغان كاستۇم بۇرۇلكىنى كىيدىم. ئىشىكنى تاقاپ مېڭىپ ئۇلارنى ئەكىلىۋېلىش نىيىتىدە يولغا چىقتىم.

تۈگىدى
hawar
يازىمەن دەپ يازالمىدىم، يازمايمەن دەپ تۇرالمىدىم
چوققا [7 - قەۋەت] ۋاقتى : 2011-06-01 11:57 |
guljannat
دەرىجىسى : يىڭى ئەزا


UID نۇمۇرى : 2076
نادىر تېما : 2
يازما سانى : 130
شۆھرەت: 822 كىشىلىك
مۇنبەرپۇلى: 812 سوم
تۆھپە: 463 ھەسسىلىك
ياخشى باھا: 466 نۇقتا
توردىكى ۋاقتى : 333(سائەت)
تىزىملاتقان ۋاقىت:2011-05-31
ئاخىرقى كىرگىنى:2011-10-20
خەت چوڭلىقى : كىچىك نورمال چوڭ

 

ئىشلەمچى

گۈلجەننەت مۇھەممەت

 

ئىش ئىزلەپلا يۈرۈيدۇ ھەر يېڭى ئاي كىرىسىلا،
ئىشلەتكەن ئۇ خوجايىن دەيدۇ ئاۋۋال كۆرسىلا،
ماختاپ تۇرار  بەك ياخشى، يوقتۇر پەقەت بىز بىرلا.
ئىش ھەققىمىز بەك ئوبدان تاماق ياتاق بىزدىنلا.
بۇ گەپلەرنى ئاڭلاپلا ئىشلەپ قالدى ئىشلەمچى.

سىناق دېدى بىر كۈنلەر خوجايىنى سۆز ئاچتى،
قارىغاندا بۇ ئايلار ئەمگىكىمۇ يوق بولدى
كۈنلىرىگە بۇ كۈنلەر ئۇلاشماقتا شۇنچە تېز،
بىر كۈنلەردە خوجايىن نەلەرگىدۇ يوق بولدى.
بۇ ئىشلارغا تېخىمۇ ھاڭ-تاڭ قالدى ئىشلەمچى.

يەنە ماڭدى ئىشلەمچى ئىش ئىزىلەپ قاياققا،
بارمىغىنى قالمىدى رېستۇران ھەم قاۋاققا.
نەگە بارسا ئالدامچى، ساختىپەزدۇر قىزىل كۆز.
ئىش ھەققىنى بەرمەيلا يولغا سالدى ھەر ۋاقتا.
ئۆز ھەققىنى ئالالماي نەدە يۈرەر ئىشلەمچى.

خوجايىنلار ئالدامچى، بۈگۈنى بار ئەتە يوق.
ئەتە تۇرماق ھەتتاكى سۆزىمۇ يوق ئۆزى يوق.
ئاچچىقىدا ئىشلەمچى باردى سورار جايلارغا
بۇلار بەرگەن سۆزلىرى توختامىڭچۇ بارمۇ يوق
پىشانىگە شاپلاقلاپ قالدى ئۆزى ئىشلەمچى.

ئەجەپ يوغان نامى ئۇنىڭ ئېتى شىركەت
تىزىپ قويار بىر تال ئۈستەل قىلىپ ھەرىكەت.
كەلگەنلەرنى ئىشلىتىدۇ چوڭ-چوڭ سۆزلەپ.
تاپىمىز دەپ سىلەر بىلەن  خېلى بەركەت.
بۇنىڭغىمۇ بىر نۆۋەت ئىشەندىغۇ ئىشلەمچى.

توختامنىمۇ تۈزۈشتى، خەتلەرنىمۇ پۈتۈشتى.
كۈنلەر بۇيى ئولتۇردى ئىش قىلالماي كۈتۈشتى.
ئالداپ ئۇنى ئۇ يەرگە، تۇنۇشتۇردى بۇ يەرگە
شۇنداق قىلىپ بۇ كەسىپ ئىشلەمچىگە ئۆتۈشتى.
بىلىپ بىلمەي بۇ يولغا كىرىپ قالدى ئىشلەمچى.

ئەمدى ئايمۇ توشۇپتۇ، ھەق ئالارغا كۈن كەلدى.
نە ئويلىغان بۇنى ئۇ، ئىشلەمچىگە تۈن كەلدى.
«قاقتى-سوقتى قىلدىڭسەن سېنى قولغا ئالىمىز.
سەن خوجايىن ئىكەنسەن ، بۇنى ئىزغا سالىمىز»
سۆزلەشكىمۇ ئۈلگۈرمەي كىرىپ قالدى ئىشلەمچى.

ئانام بارما شەھەرگە، مۇشۇ يېرىڭ ساڭا كەڭ،
«پۇل سۈپىرىسەن يوللاردا» ئىشەنمىگىن يالغانكەن.
بارما دېسە ھەي ئىسىت، كەلگىم كەلدى مېنىڭكى
ئالدامچىلىق يوق يۇرتۇم سەمىمىيەت قالغانكەن.
ئانا راستكەن سۆزلىرىڭ دەپ قالدىغۇ ئىشلەمچى.

ئىشەنمەسمۇ بولدى ئۇ مەن خوجايىن دېگەنگە،
كاستىيومنى قاتتۇرۇپ مەن دېرىكتور دېگەنگە.
ئېتىزىمغا دان چاچاي، ھوسۇل بېرەر ھەر يىلى
بۇ شەھەردە نېمە كۈن كۆرمىگەننى كۆرگەنگە،
پەندىياتقا نەي چىلىپ كېتىپ قالدى ئىشلەمچى.
sarkar
يازىمەن دەپ يازالمىدىم، يازمايمەن دەپ تۇرالمىدىم
چوققا [8 - قەۋەت] ۋاقتى : 2011-06-01 11:59 |
guljannat
دەرىجىسى : يىڭى ئەزا


UID نۇمۇرى : 2076
نادىر تېما : 2
يازما سانى : 130
شۆھرەت: 822 كىشىلىك
مۇنبەرپۇلى: 812 سوم
تۆھپە: 463 ھەسسىلىك
ياخشى باھا: 466 نۇقتا
توردىكى ۋاقتى : 333(سائەت)
تىزىملاتقان ۋاقىت:2011-05-31
ئاخىرقى كىرگىنى:2011-10-20
خەت چوڭلىقى : كىچىك نورمال چوڭ

 

كىمنى

گۈلجەننەت مۇھەممەت


جامالى ئۇز يورۇق تولۇن ئاي
يورىتىسەن قارا تۈنلەرنى
كىملەر ئۈچۈن ئەسلىتىپ كىمنى

سوغۇق شامال ئۆتتى تۈنلەردىن
يەلپۈپ كېتىپ قارا كېچىنى
كىملەر ئۈچۈن ئەنسىرتىپ كىمنى

قەلەم تۇتقان يارەن قولىدا،
گويا ئالدىرىتىپ ئىلھامنى قەلەم
كىملەر ئۈچۈن يازدۇرۇپ كىمنى

بارماقلىرىنى چېكىپ ئۈستەلگە،
يېنىك خىيال ئەيلەيدۇ لىۋەن
كىملەر ئۈچۈن ئىزلىتىپ كىمنى.

ئالەم دېگەن كەڭرى بىپايان،
سايىلەردە ئەگەشكەن قېنى.
كىملەر ئۈچۈن يوقىتىپ كىمنى.

كىملەر سېنىڭ يولۇڭدىن ئالغان،
كىملەر سېنى يولدىن قالدۇرغان.
كىملەر ئۈچۈن ئازدۇرغان كىمنى.

ئاي نۇرىدا ئەسلىدىڭ كىمنى،
قەلبىڭگە سەن سىغدۇردۇڭ كىمنى
كىملەرئۈچۈن ئۇيقىسىز كىمنى.

كىملەر ئۈچۈن قوغداپ قوغدىلىپ،
كىملەر ئۈچۈن كۈتۈپ كۈتۈلۈپ.
كىملەر ئۈچۈن زار قىلىپ كىمنى.
يازىمەن دەپ يازالمىدىم، يازمايمەن دەپ تۇرالمىدىم
چوققا [9 - قەۋەت] ۋاقتى : 2011-06-01 12:01 |
guljannat
دەرىجىسى : يىڭى ئەزا


UID نۇمۇرى : 2076
نادىر تېما : 2
يازما سانى : 130
شۆھرەت: 822 كىشىلىك
مۇنبەرپۇلى: 812 سوم
تۆھپە: 463 ھەسسىلىك
ياخشى باھا: 466 نۇقتا
توردىكى ۋاقتى : 333(سائەت)
تىزىملاتقان ۋاقىت:2011-05-31
ئاخىرقى كىرگىنى:2011-10-20
خەت چوڭلىقى : كىچىك نورمال چوڭ

 

ئاشۇ.......

گۈلجەننەت مۇھەممەت

ئاشۇ بىر كۈنى


ئېنىق ئېسىمدە قالماپتۇ. شۇ  قېتىملىق تاساددىپىي ئۇچراشقان بىر كۈنى، لېكىن كۈز پەسلى ئىكەنلىكى ئېسىمدە.
مەن ياقتۇرۇپ ئوقويدىغان مۇھەببەت ھېكايىلىرىدەكلا ۋەقە يۈز بەردى. ھازىرغا قەدەر مەن بۇنى تەقدىرنىڭ ئاجايىپ ئورۇنلاشتۇرىشى دەپ بىلدىم. شۇ كۈنى ئۇ مېنىڭ كۆز ئالدىمدا پەيدا بولدى.  ئۇنىڭ شۇ جايىدا تۇرغاندىكى ھالىتى ھازىرغىچە ئېسىمدە تۇرۇپتۇ. ئۇ گەرچە سۆزلىمىگەن  بولسىمۇ لېكىن ئۇنىڭ كۆزلىرىدىن چىقىۋاتقان پىكىرلەر مېنىڭ قەلىب رۇجەكلىرىمنى چېكىۋاتاتتى.
ئاشۇ ئەپسانە، شېرىن ھېكايىلەر ئىچىدىن ئۆزۈمنى تېخى تارتىپ چىقىرالمىغان بولساممۇ، لېكىن مەن  مۇھەببەتنى، غەزەپىنى، قايغۇ-ھەسرەتنى، جاپا-مۇشەققەتنى، راھەت-ھوزۇرلىنىشلارنى بىلەتتىم ھەم ھېس قىلالايتتىم.
مۇنداقلا دېسەم بولىدىكى ئۇ مېنىڭ قەلبىمدىن ئورۇن ئېلىۋالدى.  شۇنچىلىك ئەپچىللىك بىلەن،  چاققانلىق بىلەن ئېلىۋالدى. مەن ئەسلىدىمۇ ئۆزۈمنىڭ تۇيغۇسىغا تايىنىپ ئىش كۆرىدىغان كىشىمەن. بىر ئېغىز گەپ،  بىرەر ئىشلاردىن،  بىر خىل  تەپەككۇردىن ھەل قىلىشنى ئادەت قىلىۋالغانمەن. شۇڭا  مەن  دائىم  قەلبىمدىكى تۇيغۇنى توغرا دەپ بىلىمەن. مەن شۇنى ھېس قىلدىمكى سەن شۇ كۈنى مېنىڭدىن ئويلىغانلىرىمنى ھېس قىلىۋالدىڭ. شۇنىڭ بىلەن سەندىمۇ  ئالاقىزادىلىك تەمتىرەش پەيدا بولدى.
شۇ كۈندىن باشلاپ ناھايىتى ئۇزۇن ۋاقىتلارغىچە مەن سېنىڭ قەلىب دۇنيارىڭنى بەكىرەك چېكىشتىمۇ ئەنسىرىگەن ئىدىم. مەنە پەقەت ياندا تۇرۇپ يوشۇرۇن مارىلىدىم. ھەمدە سېنىڭ  ماڭا  ئەڭ چوققىدىكى پاك بولغان يۈرىكىڭدىن ئورۇن بېرىشىنىڭ ئارزۇ قىلدىم.
شۇندىن ئېتىبارەن  ئىككىمىزنىڭ ئىككىمىزنىڭ ھېكايىسىمۇ يېزىلىشقا باشلىدى مانا......
ئاي كۈنلەرنىڭ شۇنچە تېز ئۆتۈپ كېتىپ بارىدۇ.  مەيلى قانداقلىكى ۋاقىت  بولسۇن سېنىڭ شۇ سۆزۈڭ تېخىچە يادىمدا ھەم كۆز ئالدىمدىسەن، سەن شۇ چاغدا:-« ئەمەلىيەتتە  سەن بۇرۇنلا كۆڭلۈمنى ئېلىپ كەتكەن ئىدىڭ!»
    
ئاشۇ بىر ئاي
 
غۇر-غۇر چىقىۋاتقان باھار شاماللىرى كىشىنىڭ تەنلىرىگە مۇزدەك تەگكەندەك ھېس قىلدۇرۇپ ئەندىكتۈرەتتى. سەن بىلەن  ئۇشتۇمتۇت ئۇچىرشىىپ قالغان.  
مەن ياخشى تۇردىڭىزمۇ دەپ سورىغان، سەنمۇ :- ھەئە دەپ مىيقىدا كۈلۈپ قويغان ئىدىڭ. شۇ قېتىملىق پاراڭلىشىشمىز ئەڭ ئەركىن بولغانمىكىن دەيمەن. سە توختىماي تاماكا چەكتىڭ.  مەن تىپتىنىچ ئولتۇراتتىم.  لېكىن بىز يەنە نۇرغۇن ئۇششاق-چۈششەك پاراڭلارنىمۇ كۆپ قىلىشقان ئىدۇق. بىراق مەن ھەرقانداق  بىر نەرسىنىڭ چوقۇم نەتىجىسى بولدىغانلىقىنى بىلەتتىم. سەن باشتىن ئاياق پەقەت دوست-بۇرادەرلىرىڭ ئۈچۈن بىرەر ئىش قىلىپ بەرمەكچى بولغانلىقىڭىنى نەچچە –نەچچە دېدىڭ، لېكىن.....
شۇنىڭ بىلەن مەن سېنىڭ بارلىق نومۇرلىرىڭنى ئۆچۈرۈپ يوق قىلدىم. لېكىن ئاشۇ كونا نومۇرلار مېنىڭ قەلبىمگە ئورناپ كەتكەن بولۇپ، قەلبىمدىكى ئۆچۈرۈش كونۇپكىسى ئىشلىمەس بولۇپ قاپتۇ. لېكىن مەن  شۇنىمۇ بىلىپ تۇرۇپتىمەنكى ۋاقىتنىڭ ئۆتىشى بىلەن بۇمۇ قۇپقۇرۇق بولۇپ كېتىدۇ.
پەقەت ئەسلىمەمدىكى كىچىك دەرەخزارلىقتىن ئۆتۈپ  قايناق بازارغا بېرىپ بىللە غىزالانغانلىرىمىزلا بار خالاس......

ئاشۇ بىر يىل
  
ھېلىمۇ ئېسىمدە، ناھايىتى ئۇزۇن ۋاقىتلار ئىلگىرى مەن پارچىلار يازغان ئىدىم. تېمىسى دەل«ئاشۇ چاغلار» ئىدى. شۇ ۋاقىتتا مەن قولۇمغا ئېلىپ يازماقچى بولغىنىمدا كاللام تۇيۇقسىز قۇرۇقدىلىپ، ھېچنېمە يازالمىغان. قەيەردىن باشلىشىمنى، قانداق باشلىشىمنى، نېمىنى يېزىشىمنى بىلەلمەي قالغان ئىدىم. قەلەمنى قويۇپ قايتىدىن  ئويلاندىم. كىشىلىك ھاياتتا ئادەملەرنىڭ  ۋاز كەچكەن ھەم قولدىن كەتكۈزۈپ قويغانلىرى توغرىسىدا ئويلاندىم.
ئەمەلىيەتتە مەن ئۆتمۈش بولۇپ قالغان بىراۋلارنى يەنە قايتا ياد ئېتىپ يۈرۈشنى، قايتىدىن ئۇنىڭدىكى ئەسلىمىلەرنى ئەسلەشنى خالىمايتتىم. لېكىن، پەقەت شۇ مەن ئۇنتىيالماپتىمەن. ئۇنتۇشنى ئۆگىنەلمەپتىمەن. شۇنىڭ بىلەن  مەن ئۆزۈمگە «بۇ يىل چىققۇچە ئۆزگىرىپ باشقا بىر كىشىگە ئايلىنىمەن» دەپ ۋەدە بەردىم.........
بۇ يىل ئۆرۈلىدىغانغا ھەپتە كۈن قالغان..................


بۈگۈن، بۈگۈندىن كېيىن

مۇشۇنداق قىلىپ  ئارىدىن نەچچە يىل ئۆتتى...........
مەن باشقىچە ياشاۋاتىمەن، خاتىرجەم ياشاۋاتىمەن. شۇنچە يىللاردىن بېرى مەن قانچىلىق ئىشلاردا خاتالاشقانلىقىمنى ئويلاپمۇ كۆرمەپتىكەنمەن.....لېكىن  پۇشايمان قىلمىدىم ھەم پۇشايمان قىلمايمەن.....لېكىن  يەنىلا كۈلۈپ ياشاشتا ئۆتمەكتە كۈنۈم............
كۈنلەر بىر كۈنى قەدىرلەشنى بىلىپ قەدرىمگە يەتكەندە  پەقەت سېنىڭ سەمىمىيلىك بىلەن«مەن كەلدىم» دېيىشىڭنى كۈتەتتىم.........
ۋاقتى ئۆتتى.........
يازىمەن دەپ يازالمىدىم، يازمايمەن دەپ تۇرالمىدىم
چوققا [10 - قەۋەت] ۋاقتى : 2011-06-01 12:03 |
كۆرۈلگەن تېما خاتىرىسى كۆرۈلگەن سەھىپە خاتىرىسى
«1234»Pages: 1/4     Go
Bagdax bbs » ئەدەبىي ئەسەرلەر