ئۇيغۇرلارنى سۆكۈۋاتقانلارغا
مۇھەممەدتۇرسۇن ئابدۇرېھىم ئوغلانى
ۋابا تەگسە ئۇيغۇرغا ، تاقاڭ ماسكا ئېغىزغا ، قېچىپ ئۇيغۇر قېشىدىن ، بولۇڭ بالا قىرغىزغا. كىتىپ كىسەل تارقىلىپ ، ئايلىنىپتۇق «بىمار»غا ، ھەممە ئۇيغۇر كىسەلدەك ،يېزىپ ئەسەر ، شېئىرغا .
بولغان ئىكەن بىر پاقا ، قۇدۇقتىلا ياشىغان ، دۇنيا كۆرۈپ قۇدۇقتىن، ئۆزىن ئاقىل چاغلىغان . ھىس قىلىپتۇ دۇنيانى قۇدۇقتەكلا سۇلۇق دەپ ، پاقا دەپلا قاراپتۇ دۇنيانىمۇ باشقۇرغان .
لىكىن دوستۇم بولمايدۇ نادانلىقمۇ مەڭگۈلۈك ، سۇ ئۆرلەپتۇ بىر كۈنى ،پاقا كۆڭلى تۈگۈنلۈك . ئۆرلەپ يەرنىڭ يۈزىگە سۇ يەتكەندە ئاخىرى ، پاقا ھەيران ،دەپتىكەن «دۇنيا ئىكەن بىر گۈللۈك.»
بىزغۇ ئىنسان ،تەپەككۇر ھەممىمىزگە بېرىلگەن ، ھەقىقەتمۇ بىر چاغدا بىلىدىنلا ئىگىلگەن . كىسەل بولسا دادىڭىز ،شۇنچە داۋراڭ سالامسىز ؟ داۋالاشقا بولاتتىڭىز دەرھال چارە ئىزدىگەن .
مىللىتىڭىز ئىدىغۇ دادىڭىزدەك قەدىرلىك ، سۆكۈپسىزغۇ ھارغىچە بۇنى نىمە دىگۈلۈك؟ بىلىپ قويۇڭ مىللەتتە بولماس نوقسان ئۇنچىلىك. تىللاش ناھەق كىشىنى ئېلىپ كىلەر چۈشكۈنلۈك.
گەر ئارقىدا قالغاندا نۇرغۇن كىشى قايمۇقار ، قايمۇقۇشتىن ئىگىز-پەس ،خاتا -توغرا يول ماڭار . ئويغاق باشلار يول ئىزدەپ تېرىشسىلا بىر كۈنى . بۇنداق قالاق ئىللەتلەر ئۆزلىكىدىن يوقىلار .
شۇڭا دوستۇم ھەممەيلەن توختىتايلى تىللاشنى ، مىللەت ئۇنداق، بۇنداق دەپ چۇقانلاردا يىغلاشنى . يول ئىزدەيلى تېرىشىپ باشلاپ ئىشنى بىزلەردىن . بىلدۈرەيلى مىللەتكە ئۈمىدلىنىپ ياشاشنى .
2013.06.14 (تىيەنجىن)
| 
يوللىغان ۋاقتى 2014-2-8 16:56:01
يوللىغان ۋاقتى 2014-2-8 17:12:57
