ۋىسال تاپقان سۆيگۈ

musilina

ئۇ تولۇقسىز ئوتتۇرا مەكتەپتىن باشلاپ بىرگە ئوقۇغان ساۋاقدىشىم ماھىرەنىڭ ( ئەڭ يېقىن دوستۇمنىڭ) ئاكىسى ئىدى.مەن ئۇلارنىڭ ئۆيىگە دائىم كىرىپ تۇراتتىم، ئۇ مېنى ‹‹سىڭلىم››دەيتتى،مەنمۇ ئۇنى ‹‹دىلشات ئاكا››دەپ چاقىراتتىم، ماھىرە مېنىڭ ئەڭ يېقىن دوستۇم بولغاچقا تەتىللەردىمۇ زۆرۈر بىر يەرلەرگە بېرىشلار بولۇپ قالمىسا،يا مەن ئۇنىڭ ئۆيىگە باراتتىم يا ئۇ مېنىڭ ئۆيۈمگە كېلەتتى ،ئىككىمىز  بىر –بىرىمىزدىن ئايرىلمايلا يۈرەتتۇق، بىزنىڭ  تولۇق ئوتتۇرىنىڭ 3- يىللىقىدا ئوقۇۋاتقان ۋاقىتىمىز دىلشات ئاكامنىڭ شىنجاڭ مالىيە ئىنىستوتىدا ئوقۇۋاتقىنىنىڭ  ئىككىنچى يىلى ئىدى.
    مەن قاچانلاردىن بېرى ئۆزەم ‹‹ئاكام ››دەپ چوڭ بولغان،دوستۇم ماھىرەنىڭ ئاكىسى  دىلشات ئاكامنى ياخشى كۆرۈپ قالغانلىقىمنى ئېنىق ئېيتىپ بېرەلمەيمەن، لېكىن ئۇنى كۆرگۈم كېلىدىغان ،سېغىنىدىغان، ئۇنى كۆرگەندە گېپىمنى تاپالماي ،قىزىرىپ دۇدۇقلاپ كېتىدىغان  بولۇپ قالغىنىمدىن دىلشات ئاكامنى ياخشى كۆرۈپ قالغانلىقىم ئۆزۈمگە ئايان ئىدى.مەندە بۇنداق ئەھۋال قاچاندىن باشلاپ يۈز بەردى؟ نېمىشقا ئۇنى ياخشى كۆرۈپ قالىمەن؟ ئۇ دېگەن ماھىرەنىڭ ئاكىسى ، مېنىڭ ‹‹دىلشات ئاكام ››تۇرسا،ياخشى كۆرۈپ قالسام قانداق بولىدۇ؟ دېگەن سوئاللارنى ئۆزۈمگە  قوياتتىم، بىراق كۆڭلۈم بۇ سوئاللارغا قارشى ھالدا  دىلشات ئاكامنى ياخشى كۆرۈپ قالغانلىقىمنى ئاشكارىلاپ تۇراتتى.
     مەن دىلشات ئاكامنى ياخشى كۆرۈپ قالغان ئىدىم، ئۇنى خىيالىمغا ئەكەلسەملا كۆزىلىرىمدىن ئىختىيارىمغا بويسۇنماي تۆكۈلۈشكە باشلايتتى ياشلىرىم، لېكىن بۇ ياشلارنى پەقەت بىر ئۆزۈملا كۆرەتتىم ،دىلشات ئاكامنى ياخشى كۆۈپ قالغانلىقىمنى ھېچكىمگە ،ھەتتا ماھىرەگىمۇ ئېيتمىغان ئىدىم، ئۇنىڭغا ‹‹سېنىڭ ئاكاڭنى ياخشى كۆرۈپ قالدىم ››دەپ قانداقمۇ ئېيتالايتتىم؟دىلشات ئاكامنى قاچانلاردىن باشلاپ ياخشى كۆرۈپ قالغىنىم ئېسىمدە يوق،بەلكىم ئالىي مەكتەپكە ئىمتىھان بېرىپ بولۇپ ،ئارزۇ تولدۇرۇش ئۈچۈن ماھىرە بىلەن ئىككىمىز دىلشات ئاكامنىڭ يېتەكچىلىكىدە قايسى مەكتەپنى تاللاش توغرۇۇلق قاتتىق باش قاتۇرىۋاتقان كۈنلىرىمىزدە بولسا كېرەك ( بۇ ۋاقىتلاردا دىلشات ئاكامنىڭ مەكتەپتە پۇتبول ئويناۋېتىپ پۇتى سۇنۇپ كەتكەنلىك سەۋەبىدىن ئائىلىسىگە قايتىپ كېلىپ ،داۋالىنىۋاتقان ۋاقىتلىرى ئىدى، بىز ئالىي مەكتەپ ئىمتىھانىغا  قاتنىشىپ بولغاندىن كېيىن ئاپام –داداملار ‹‹ بىز تازا ئۇقمايدىكەنمىز ،بىلىدىغان كىشىلەردىن مەسلەھەت سوراپ ،ئوبدانراق مەكتەپنى تاللاڭ قىزىم›› دېگەن پىكرىگە ئاساسەن ،ماھىرە بىلەن ئىككىمىزنىڭ نەزىرىدىكى ھەمممىدىن بەك بىلىدىغان ئادەم دىلشات ئاكام  ئۈچىمىز ( ماھىرەنىڭ دادىسى بىز تولۇق ئوتتۇرىنىڭ 1-يىللىقىدا ئوقۇۋاتقان ۋاقىتتا تۈگەپ كەتكەن بولۇپ،ئاپىسى رابىيەم ئاچام ۋىلايەتلىك دوختۇرخانىنىڭ ئاياللار كېسەللىكى بۆلىمىنىڭ مۇدىرى ئىدى، ئاپىسىنىڭ ئىشلىرى ناھايىتى ئالدىراش بولغاچقا بىزگە كۆپ ۋاقىت چىقىرالمايتتى، پەقەت تاللاش جەريانىدىكى مۇھىم قارارلانى چىقىرىش ئىشىدا بىزگە يول كۆرىسىتەتتى ) بىرلىكتە قايسى مەكتەپنى تاللاش مەسىلىسى ئۈستىدە باش قوشۇش ئۈچۈن ئاساسەن دېگۈدەك ئۇلارنىڭ ئۆيىگە باراتتىم.   
  -ئىككىنچى تۈركۈمگە شىنجاڭ مالىيە ئىنىستوتىنى تاللاڭ،ئۆتۈپ قالسىىڭز مەندەك ئاكىڭىز بار، ھېچنىمىدىن قورقمايسىز،مەنمۇ ‹‹مېنىڭ سىڭلىم بار ››دەپ گەۋدەمنى كۆتۈرۈپ يۈرىيمەن،-دېگەن ئىدى دىلشات ئاكام.
   -ئاكام ئوقۇغان مەكتەپكە بېرىپ قالساڭ،ئاكام سېنى ‹‹سىڭلىم مۇھاببىتىم ››دەپ تونۇشتۇرۇپ كەتسە...،-دېگەن ئىدى  ماھىرە شەيتانلىق بىلەن تىلىنى چىقىرىپ.
- ماڭەۋاي ساراڭ،-دېگەن ئىدىم مەن  ئۇنىڭ دۈمبىسىگە مۇشلاپ.
- راست سىڭلىم, مۇھاببىتىم بولۇشقا قوشۇلارسىز ھە؟- دېگەن ئىدى دىلشات ئاكاممۇ چاخچاق قىلىپ.
-ماقۇل،قوشۇلاي . ئاكام مۇھاببىتىم- دېگەن ئىدىم مەنمۇ چاخچاققا جاۋابەن.بىز شۇنداق چاخچاق پاراڭلار بىلەن ئارزۇ تولدۇرۇش جەدىۋىلىنى تولدۇرغان ئىدۇق.كېيىن ئىمتىھان نومۇرىمىزنى ۋە قايسى مەكتەپتىن چاقىرىق كېلىدىغانلىقىنى كۈتۈش بىلەن جىددىيچىلىك ئىچىدە ئۆتتۇق.دىلشات ئاكام ھاسىغا تايىنىپ ئانچە –مۇنچە تالاغا چىقالىغۇدەك بولغان چاغدا ئۈچىمىز بىرگە سىرتلارغا چىقىپ چۆرگىلەپ كىرىدىغان بولدۇق، ئۈچىمىز بىرگە بولساق بەك كۈنلىرىمىزنى بەك كۆڭۈللۈك ئۆتكۈزەتتۇق، دىلشات ئاكام بەك قىزىقچى ئىدى، ئۇ يۇمۇرلۇق سۆزلەرنى قىلىپ بىزنى كۈلدىرەتتى،بەزىدە چاخچىقىغا ئۆزى بىلەن ئىككىمىزنى قېتىپ قوياتتى، دەسلەپتە بۇنداق گەپلەر چىققاندا مەنمۇ ئانچە –مۇنچە چاخچاق قىلىپ قوياتتىم، بارا –بارا دىلشات ئاكام گەپ قىلسا گېپىمنى تاپالماي دۇدۇقلاپ كېتىدىغان، ئۇنى كۆرگۈم كېلىدىغان،كۆڭلۈم ھە دىسە ماھىرەنىڭ ئۆيى تەرەپكە تارتىدىغان بولۇپ قالدى.دىلشات ئاكامنى كۆرۈشنى شۇنداق ئىستەيتىميۇ ،ئۇنىڭ بىلەن كۆرۈشۈپ سۆزلىشىشتىن قورقىدىغان بولۇپ قالغان ئىدىم، مەن ئۇنچىۋالا كىچىكمۇ ئەمەس،  ئون سەككىز ياشقا كىرىپ قالغان قىز،ئۇنىڭ ئۈستىگە سىنىپتىكى قىزلارنىڭ ‹‹ئۇنى ياخشى كۆرۈپ قالدىم، ئۇنى كۆرگەندە ئۇنداق بولۇپ كېتىمەن، مۇنداق بولۇپ كېتىمەن››دېگەن گەپلىرىنى تولا ئاڭلاپ كەتكەن ئىدىم،شۇنىڭغا ئاساسەن ئۆزەمدىكى بۇ خىل ‹‹ئۇنداق، بۇنداق›› بوپ قېلىشلاردىن ئۇنى ياخشى كۆۈپ قالغانلىىقمنى سەزگەن ئىدىم،لېكىن‹‹ مەن دېگەن بىر قىز، ياخشى كۆرگىنىمنى ئۇنىڭغا بىلدۈرۈپ قويسام بولمايدۇ،ئۇنىڭ ئۈستىگە دىلشات ئاكام مېنى ياخشى كۆرەمدۇ ،كۆرمەمدۇ  ئۇ ماڭا نامەلۇم، شۇڭا ھېسياتىمنى كونتورۇل قىلىشىم كېرەك ››دەپ ئۆزەمگە ھاي بەردىم.ئۆزەمنىڭ ئەھۋالىمنى بىلگەندىن كېيىن ماھىرەنىڭ ئۆيىگە ئانچە بېرىپ كەتمىدىم.   
   تۆت كۆزۈم بىلەن كۈتكەن چاقىرىق قەغىزى ئاخىرى يېتىپ كەلدى،تەقدىرنىڭ ئورۇنلاشتۇرىشى شۇ بولسا كېرەك ،ماڭا دەل شىنجاڭ مالىيە ئىنستوتىدىن چاقىرىق كەلگەن ئىدى، چاقىرىقنى قولۇمغا ئېلىپ ئۆزەم چىن دىلىمدىن ياخشى كۆرۈپ قالغان دىلشات ئاكام بلىەن بىر مەكتەپتە ئوقۇيالايدىغانلىقىمدىن، ئۇنى كۆرۈپ تۇرالايدىغانلىقىمدىن خوشال بولۇپ كۆز يېشى قىلدىم،بۇ خەۋەرنى ئاڭلىغان ماھىرەنىڭ شۇ تاپتىكى خوشاللىقىنى دېمەيسىلەر!شۇنداق  قىلىپ   دىلشات ئاكام ئوقۇيدىغان مەكتەپكە  ئوقۇشقا باردىم، مەن ماڭغان كۈنلەردە ئۇنىڭ پۇتى ئەسلىگە كېلىپ بولالمىغاچقا، مەن بىلەن مېڭىشقا ئامالسىز قالدى،بۇنىڭغا كۆڭلۈم شۇنچىلىك يېرىم بولدى، لېكىن ئۇ بېكەتكە مېنى ئۇزاتقىلى چىققاندا خوشال بولدۇم.( ماھىرەگە ئىچكىرىدىكى بىر تىبئىي ئىنىستوتقا چاقىرىق كېلىپ مېنىڭ ئالدىمدا كەتكەچكە ،مېنى ئۇزىتىشقا قاتنىشالمىدى)ئالىي مەكتەپكە بېرىپ بېرىپ ،بۇ يەردىكى تۇرمۇشقا كۆنۈپ بولغۇچە خېلى بىر مەزگىل ئۆتتى،دىلشات ئاكام مەن كېلىپ بىرەر ئايلاردىن كېيىن كەلدى،پۇتى سەللىمازا ساقىيىپ كەتمىگەچكە ئاۋايلاپ دەسسەپ يۈرەتتى،كېيىن پۇتى تولۇق ساقىيىپ كەتتى، ئۇ مېنى ساۋاقداشلىرىغا تونۇشتۇردى. ئۈرۈمچىنىڭ ھەممە جايلىرىغا ئاپىرىپ كۆرسەتتى، مەن دىلشات ئاكام بولغاچقا ،چىن كۆڭلۈمدىن سۆيگەن ئادىمىم بولغاچقا غېرىپسىنىپ قالمىدىم،  بۇ يەردىكى تۇرمۇشۇم شۇنداق كۆڭۈللۈك ئىدى، لېكىن مېنىڭ كۆڭلۈم بۇ كۆڭلۈللۈك تۇرمۇشقا ماس كەلمىگەندەك بىر خىل يېرىم ئىدى،كەچلىرى يوتقانغا بېشىمنى پۈركىۋېلىپ ئۈنسىز يىغلايتتىم ،بىر خىل ئىچكى ئازاب يۈرىكىكىمنى قۇرۇت غاجىىلغاندەك غاجلايتتى،چۈنكى مەن دىلشات ئاكامنى شۇنچە ياخشى كۆرسەممۇ ،ئۇ ماڭا گەپ ئارىلىقىدا ئانچە –مۇنچە ‹‹سىڭلىم مۇھاببىتىم››دەپ چاخچاق ئارىلشتۇرغاننى ھېسابقا ئالمىغاندا مېنى ياخشى كۆرۈش توغرۇلۇق چىش يېرىپ بىرنەرسە دەپ باقمىغان ئىدى ھەم ئۇنىڭ ماڭا تۇتقان مۇئامىلىسىدىمۇ مېنى ياخشى كۆرۈپ قېلىش ھېسياتى يوق ئىدى.ئۇنىڭ ئۈستىگە ئۇ دەرسلەردە ياخشى، مەكتەپتە خېلى كۆزگە كۆرۈنگەن ئوقۇغۇچى،  ئىنتايىن شوخ ھەم قاملاشقان يىگىت بولغاچقا  ئۇنىڭغا كۆيۈپ يۈرگەن قىزلار كۆپ ئىدى،شۇڭا مەن ‹‹ تېشىمدا ھېيت ئويناپ،ئىچىمدە روزا تۇتۇپ ›› دەردىمنى  ئۆزەم بىلىپ،كۈنلىرىمنى  ‹‹ كۆزلىرىم كۈلۈپ ،يۈرىكىم يىغلاپ ›› دېگدەك  ئۆتكۈزەتتىم.
    تەقدىرنىڭ مەن بىلەن قېرىشقۇسى كەلدىمۇ قانداق، مەن يۈرۈۈكمدىن سۆيۈپ كېلىۋاتقان، مۇھاببىتىگە ئېرىشەلمىسەممۇ،ماڭا يۇرتداشلىقىنى،سىڭلىسىنىڭ دوستىغا بولغان ئاكىلىق مېھرىنى ، غەمخورلىقىنى ئايىماي يەتكۈزىۋاتقان كىشىمدىن ئاستا –ئاستا يىراقلاشتۇرۇشقا باشلىدى.دىلشات ئاكام ئۆزىدىن بىر قارار كېيىن ئوقۇشقا بارغان ،بىز بىلەن بىر شەھەردە بولمىسىمۇ ،باشقا بىر ناھىيىدىن كەلگەن ،مەكتەپنىڭ ‹‹گۈلى››دەپ نام ئالغان بىر قىز بىلەن يۈرىۋالدى،ئۇ ئىككىسى ئەپ تاپسىلا  سىرتلارغا چىقىشاتتى، مەكتەپ ئىچىدىكى  خالىي جايلاردا كۆڭلۈل سىرلىرىنى ئىزھار قىلىشاتتى (ئەلۋەتتە بۇ مېنىڭ ئۆزۈم ياخشى كۆرگەن دىلشات ئاكامنى نومۇزسىزلارچە پايلاپ يۈرۈشتىن كەلتۈرۈپ چىقارغا يەكۈنۈم ئىدى) بۇنداق گۈل –گۈلىگە كەلگەن بىر جۈپلەر بىر يەرگە كەلگەندە دىلشات ئاكام ماڭا  ئاشىدۇ دەمسىز، ئەلۋەتتە مەن ئۈن –تىنسىزلا دىلشات ئاكامنىڭ قېشىدا بولسىمۇ مېڭىۋېلىش،ئۇنىڭ چىرايىغا ئوغرۇلۇقچە سەپ سېلىش ئارقىلىق ئۆز كۆڭلۈمنى تاتلىق ئېتىش بەختىدىن  ئايرىلدىم، پەقەت مېنىڭ قولۇمدىن كېلىدىغىنى ئۇنى يىراقتىن بولسىمۇ كۆرىۋېلىش ۋە كۆرۈپ بولغاندىن كېيىن ئازابلىق ياشلىرىمنى ئۈنسىز ھالدا تۆكۈش، ئۇنىڭ  نېمە ئىشلارنى قىلغانلىقىنى ئوغرۇلۇقچە تىڭ –تىڭلاش،ئۇنىڭ ئاندا –ساندا ھالدا مېنى ئىزدەپ كۆڭۈل سوراپ قويۇشلىرىغا بېشىم كۆككە يەتكۈدەك بولۇپ رەھمەت ئېيتىش، ئۇنى ئاق ئاتلىق شاھزادە، ئۆزۈمنى قار مەلىكە ھېسابلاپ خيالىمدا مۇھاببەتنىڭ شېرىن تەمىنى تېتىپ خيالى جەنئەت ھوزۇرىنى سۈرۈش ئىدى
   شۇنداق قىلىپ دىلشات ئاكام ئالىي مەكتەپنى پۈتتۈرگىچە بولغان ئارىلقتا  ھېلىقى قىز بىلەن شۇنداق يېقىن ئارىلىشىپ ئۆتتى. مەنمىغۇ ئۇنچىۋالا سەت قىزلاردىن ئەمەس، مېنىڭمۇ كەينىمگە كىرىپ باققان ئوغۇللارمۇ خېلى كۆپ بولدى، لېكىن كۆڭلۈمدە پەقەت دىلشات ئاكاملا بولغاچقا ھېچقايسىىغا كۆڭۈل بېرەلمىدىم،ھەتتا نەچچىسى مېنىڭ دىلشات ئاكام بىلەن بىر يۇرتلۇق ھەم خېلى يېقىن ئۆتىدىغىنىمنى ئۇقۇپ، كۆڭلىنى ئۇنىڭ ئارقىلىق يەتكۈزمەكچىمۇ بولۇشتى، دىلشات ئاكام ئۇلار توغرۇلۇق ئېغىز ئېچىپ كەلگەندە مەن كۆزلىرىمدىكى تۆكۈلۈشكە تەييار تۇرغان يىغىلىرىمنى ،دىلمدىكى چوڭقۇر ئازابلىرىمنى كۈلكىگە زورلاپ تۇرۇپ ‹‹ مەن بۇ يەرگە ئوقۇشقا كەلگەن،ھازىر مۇھاببەتلىشىشكە بالدۇر›› دەپ كۆڭلۈمدىكىنى يوشۇرۇپ، ئۇنىڭ زىتىغا تەككەن ۋاقىتىلرىممۇ بولغان ئىدى،شۇنداق دېمەي قانداق قىلالايتتىم؟‹‹ مەن ئۇلارنى ياخشى كۆرمەيمەن،سىز مېنى ياخشى كۆرمىگەن بىلەن مەن سىزنى ياخشى كۆرىمەن›› دېيەلەيتتىممۇ؟ شۇنداق قىىلپ مەن ئوغۇللارنىڭ نەزىرىدە ‹‹ ئەركەك جىنى ›› بار قىزغا ئايلانغان ئىدىم، ‹‹ قول يەتمىگەن  ئۈزۈم ئاچچىق›› دېگەندەك، ماڭا تەلەپ قويۇپ ماقۇل كەلتۈرەلمىگەنلەر ،خىلمۇ- خىل لەقەملەرنى قويۇپ بېقىشقان ئىدى، لېكىن مەن ئۇلارنىڭ ھېچقايسىسىغا پەرۋا قىلپ كەتمىدىم ،پەقەت كۆڭلۈل پىنھانىمدا يوشۇرۇن ساقلاپ يۈرگەن دىلشات ئاكامنىڭ غايىۋانە مۇھاببىتى ئارقىلىق ئۆز كۆڭلۈمنى خوش قىلىپ ،پۈتۈن ئازابلىرىمنى كۈچكە ئايلاندۇرۇپ تىرىشىپ ئۆگنىش بىلەن دەرس نەتىجەمنى يۇقۇرى كۆتۈرۈپ شۇ ئارقىلىق  كۆڭلۈمگە تەسەللى ئىزدەپ  يۈردۈم.


داۋامى بار...

kuxlan

ياخشى يازغااندەكلا قىلسىز بىر بىكار بولۇپ ئوقۇپ چىقايچۇ؟ بىر گەپ،باغداشتىكى تېملارنىڭ رەڭگىنى نېمشقا كۆك قىلىپ قويسلەر كۆزىمىزگە بەك زىيانلىق ئىكەن،،قارا رەڭنى ئەسلىگە كەلتۇرۇڭلار نەدىن چىقتى بۇ ئىش ئەمدى

xadlan05

  tursunjan1  گىپىڭىزناھايىتىمۇ ئورۇنلۇق ، سىزنىڭ پىكرىڭىزگە مەنمۇ ئەگىشىمەن .

xamxad2

بىزنىڭ  بالىلارنىڭ 95% ى ئالى مەكتەپكە  ئوقۇغىلى ئەمەس  جاھاننىڭ پەيزىنى سۈرگىلى بارىدۇ  دىسەم   خاتا كەتمەيدۇ بەلكىم.بىزدىكى بۇازۇقچىلىق ئالى مەكتەپلەردە ئەڭ گەۋدىلىك،كاتتا  مىھمانسارايلاردىكى ئۇيغۇر ستودىنت قىزلار قاتار تىزىلىشىپ خوجايىنلارنىڭ ئۆزلىرىنى تاللىشىنى كۈتۈدۇ......................

musilina

ۋىسالغا يەتكەن سۆيگۈ  ( داۋامى)

     دىلشات ئاكام ئوقۇش پۈتتتۈرۈپ كەتتى، ئۇ مېنىڭ يۈرىكمنىمۇ ئۆزى بىلەن بىرگە ئېلىپ كەتكەن ئىدى، ئۇنى كۆرۈپ تۇرۇش ئارقىلىق ئۆز كۆڭلۈمگە تەسەللى ئىزدەشلىرىممۇ يوققا چىققان ئىدى، ئۇ يوق مەكتەپ كۆزۈمگە  باشقىچە  سوغۇق كۆرۈنۈپ كەتكەن ،ئوقۇشتىن شۇنداق رايىم قايتقان ئىدى، مېنىڭمۇ دىلشات ئاكامنىڭ كەينىدىن كەتكۈم كېلىپ تۇراتتى،لېكىن ئۇنداق قىلالمايتتى، پەقەت قولۇمدىن كېلىدىغىنى كۈندۈزى چاندۇرماي كۈلۈپ يۈرۈش ،سىنىپ بىلەن ياتاق بىناسى ۋە كۇتۇپخانا ئارىلىقىدا قاتىراش،ماھىرە بىلەن ئاندا -ساندا توردا ، تېلىفوندا كۆرۈشۈپ سېغىنىشلىرىمىزنى ئېيتىشىش،ئۆگىنىش ئەھۋاللىرىمىزنى بىر –بىرىمىزگە دوكلات قىلىش  ئارقىلىق كۆڭلۈمگە تەسەللى تېپىش،كەچلىرى ئۈنسىز ياش تۆكۈپ دىلشات ئاكامنى سېغىنىش ۋە ئۇنىڭ بىلەن غايىۋانە  سۆزلىشىپ مۇھاببەتلىشىش بىلەن ئۆتۈش ئىدى.دىلشات ئاكام كەتكەندىن كېيىن دىلشات ئاكامنىڭ ھېلىقى گۈلى غۇلجىلىق بىرسى بىلەن تېپىشىۋالدى، ئۇلارنىڭ شېرىن مۇھاببەتلىرىگە  ھېچنىمە توغرا كەلمەيتتى، مەن ئۇ قىزنىڭ قىلغانلىرىغا قاتتىق غەزىپىم كەلدى، ئۇنى تۇتىۋېلىپ ‹‹كىمىڭىزنى ئەخمەق قىلىسىز ئىككى قېيىققا تەڭ دەسسەپ؟( ماھىرە بىلەن تېلىفوندا ياكى توردا كۆرۈشكەندە چاندۇرماي تۇرۇپ دىلشات ئاكام توغرۇلۇق  ئۇچۇر ئىگلەيتتىم، ئۇ ماڭا دىلشات ئاكىسىنىڭ  ئوقۇش پۈتتۈرۈپ بولغان بولسىمۇ ،يەنىلا  ئۆزى بىلەن بىر مەكتەپتە  ،ئۆزىدىن بىر يىللىق تۆۋەن قاراردا ئوقۇيدىغان قوشنا ناھىيىدىكى بىر قىز بىلەن مۇناسىۋىتىنىڭ قويۇقلىقىنى، ئۇ قىز بىلەن دائىم تېلىفوندا كۆرۈشۈپ تۇرىدىغانلىقىنى ،ئۇ قىزنى بەكلا ياخشى كۆرىدىغانلىقىنى ،بۇ گەپلەرنى دىلشات ئاكىسىنىڭ دەپ بەرگەنلىكىنى، ئۇ قىزنى ئاغزىدىن چۈشۈرمەي ماختايدىغانىلقىنى ئېيتىپ بەرگەن ئىدى)  نېمانداق خىجىل بولۇشنى بىلمەيدىغان قىزسىز؟ سىزدە ۋىجدان دېگەن نەرسە بارمۇ؟ سىزنىڭ نەزىرىڭىزدە مۇھاببەت دېگەن ئويۇنچۇق ئورنىدىكى نەرسىمۇ ؟....››تازا بىر گەپ قىلغۇم كەلدى  ،لېكىن ‹‹راھىلەخان،سەن ‹دىلشات ئاكاڭ›نىڭ نېمىسى ئىدىڭ ؟باشقا بىرسى بىلەن ئارىلىشىش بۇ قىزنىڭ ئىختىيارىدىكى ئىش تۇرسا ،سېنىڭ ئارىلىشىدىغان نېمە ھوقۇقۇڭ بار؟بۇ قىزغا تەنبىھ بېرىدىغانغا سەن كىمتىڭ؟ سەن دىلشات ئاڭاڭنىڭ ئىشىغا ئارىلىشىش ئارقىلىق ئۆزەڭنىڭ ‹‹دىلشات ئاكاڭ››نى ياخشى كۆرىدىغانلىقىنى ئاشكارىلاپ ،چاۋاڭنى چىتقا ياياي دەمسەن؟...؟›› دېگەن ئوي بىلەن بۇ قىزغا  تەنبىھ بېرىش ئويۇمدىن ۋاز كېچىپ،ئۇ قىزنىڭ ئۆزەم يۈرەك قېتىمدا يوشۇرۇنچە چىن دىلىمدىن سۆيگەن دىلشات ئاكامنى ئەخمەق قىلىپ ئوينىتىۋاتقانلىقىغا سۈكۈت ئىچىدە غەزەبلىنىپ تۇرۇشقا مەجبۇر بولدۇم.
    ئوقۇش پۈتتۈرۈپ  يۇرتۇمغا ،ئاتا –ئانامنىڭ ،كۆڭۈل پىنھانىمدىكى سۆيگۈنۈم دىلشات ئاكامنىڭ قېشىغا قايتىپ كەلدىم.مەن ئوقۇش پۈتتۈرگەندە دىلشات ئاكام دۆلەت مەمۇرلىق ئىمتىھانىغا قاتنىشىپ، ئىمتىھان نەتىجىسىنى كۈتىۋاتقان بولۇپ ، تېخى خىزمەتكە ئورۇنلاشمىغان ئىدى.نەچچە ئايلاردىن كېيىن ئىمتىھان نەتىجىسى چىقىپ،خىزمەتكە ئورۇنلاشتى. ماھىرە  تەتىل قىلىپ كەلگەن بولغاچقا( ئۇنىڭ ئوقۇشى تېخى پۈتمىگەن ئىدى)  بىز يەنە قايەرگە بارساق بىللە يۈرەتتۇق،دىلشات ئاكامنىڭ بىز بىلەن بىر يەرلەرگە بارغىلى چولىسى تەگمەيتتى، ئۇ يەنە ھېلىقى قىز بىلەن مۇھاببەتلىشىپ يۈرەتتى، بەزىدە ئۇلارنىڭ ئۆيىگە بېرىپ قالغانلىرىمدا، ئۇنىڭ تېلىفوندا سۆزلىشىۋاتقانلىرىغا كۆزۈم چۈشۈپ قالسا  ،‹‹ چوقۇم ھېلىقى قىز بىلەن سۆزلىشىۋاتىدۇ›› دېگەن ئوي كاللامغا كىرىۋېلىپ ،ئاچچىق بىر خىل رەشىكتىن يۈرىكىم پۇچلىنىپ كۆزلىرىمگە  يىغا ئولىشىپ كېتەتتى،ھېلىقى قىزنىڭ دىلشات ئاكام ئوقۇش پۈتتۈرۈپ كەتكەندىن كېيىنكى قىلىپ يۈرگەن نومۇسسىزلىقلىرىنى ئۇنىڭغا شۇنداق دېگۈم كېلىپ كېتەتتى ،لېكىن دىلشات ئاكامنىڭ ئۇنى جېنىدىن ئەزىز كۆرىدىغانلىقىنى ئويلاپ ئۆزەمنىڭ شەخسىيەتچى ھېسياتىمغا ھاي بېرەتتىم، شۇڭا ئىمكان بار ئۇلارنىڭ ئۆيىگە ئاز باراتتىم. تەتىل ۋاقتى توشۇپ ماھىرە مەكتەپكە كەتتى.مەن ئۆزۈمنىڭ خىزمەت تېپىش ئىشىم بىلەن ئالدىراش بولۇپ كەتتىم،كۈنلىرىم ئاندا –ساندا بىرگە ئوقۇغان ساۋاقداشلىرىم بىلەن كۆرۈشۈش ،دوستلۇرۇم بىلەن ئانچە –مۇنچە سىرتلارغا چىقىشنى ھېسابقا ئالمىغاندا ،ئاساسەن ئۆگىنىش قىلىش،تورغا چىقىپ ئېلانلارنى كۆرۈش، خىزمەت تونۇشتۇرۇش ئورۇنلىرىغا بېرىپ سۈرۈشتۈرۈش،بەزى ۋاقىتلاردا قۇلۇقۇمغا تىڭشىغۇچنى تىقىۋېلىپ مۇڭلۇق نەخشىلارنى تىڭشاپ، قەلبىمنى تېخىمۇ مۇڭلۇق ئازابلارغا تولدۇرۇش .....بىلەنلا ئۆتەتتى.
   ئوقۇش پۈتتۈرۈپ ئۈچ يىلدىن كېيىن خىزمەتكە چىقتىم،دىلشات ئاكام ھېلىقى قىز بىلەن توي قىلىپ بولغان ئىدى،( ئۇ قىز ئوقۇش پۈتتۈرگەندىن كېيىن ئۆزىنىڭ يۇرتىدا خىزمەتكە چىقتى،دىلشات ئاكام‹‹ ئىككىمىز ئىككى يەردە بولساقمۇ مەيلى ،چوقۇم شۇ قىزنى ئالىمەن،كېيىن يۆتكەپ ئەكىلىۋالىمەن ››دەپ بەك چىڭ تۇرىۋالغاچقا،رابىيەم ئاچام ئامالسىزلىقتىن ئۇنىڭ تويىغا قوشۇلغان ئىدى.بۇ گەپلەرنى ماھىرە ماڭا دەپ بەرگەن ئىدى) دىلشات ئاكامنىڭ تويىدا ماھىرەنىڭ چىڭ تۇرىۋېلىشى بىلەن ئىككىمىز گىرىمخانىدا گىرىم قىلغۇزدۇق، قىلغان گىرىمىلرىم ئۆزۈمگە بەكلا يارىشىپ كەتكەن ئىدى.گىرىم قىلغۇزۇپ كىرگەندە بىرىنچى بولۇپ دىلشات ئاكام ‹‹ پاھ ،ما ‹سىڭلىم مۇھاببىتىم›نى ،بۈگۈن ئەجەب چىرايلىق بولۇپ كېتىپتا! بۇنداق چىرايلىق ئىكەنلىكىڭىزنى ئەجەب ھېس قىلماپتىمىنا!››دېگەن ئىدى.مەن ئاستاغىنە‹‹رەھمەت››دەپ قويغان ئىدىم، لېكىن ئىچىمدە ‹‹سىز مېنىڭ چىرايلىقىمنى ئەمەس ،بەلكىم مەۋجۇتلىقىمنىمۇ  ئۇنتۇپ قالاي دېدىڭىز شۇ قىز بىلەن تونۇشقاندىن تارتىپ ›› دەپ ئويلىدۇم لەۋلىرىمنى بوش چىشلەپ يۈرىكىم يىغلىغان ھالدا، ئۆزى ياخشى كۆرگەن ئادىمىنىڭ تويىغا قاتنىشىشتىن ئارتۇق ئازاب بولمىسا كېرەك دۇنيادا ، توي كۈنىنى كۆزلىرىم  كۈلگەن ،يۈرىكىم يىغلىغان ھالدا ئۆتكۈزدۈم،كەچتە ئۆيگە قايتىپ كەلگەندىن كېيىن بېشىمنى يوتقانغا پۈركىۋېلىپ ،بىر كېچىگىچە يىغلاپ چىقتىم،ئەتىسى قاپاقلىرىم ئىششىپ ،كۆزلىرىم قىزىرىپ كېتىپتۇ.دىلشات ئاكام توي قىلپ بىرەر يىللاردىن كېيىن خېلى كۆپ پۇل خەجلەپ ئايالىنى يۆتكەپ ئەكىلىۋالدى.
   مېنىڭ خىزمەتكە چىققىنىمغا ئۈچ يىل بولۇپ قالغان ئىدى،ماھىرەمۇ مەلۇم بىر دوختۇرخانىغا خىزمەتكە چۈشكەن ئىدى.بۇ ئارىلىقتا ماڭا تەلەپ قويغانلارمۇ، سۆز ئېيتىپ ئۆيگە كىرگەنلەرمۇ چىقتى، لېكىن مەن ئۇلارنىڭ ھېچقايسىسىغا قوشۇلمىدۇم، يۈرىكىمدىكى دىلشات ئاكامغا بولغان سۆيگۈم كۈچەيسە كۈچەيدىكى، قىلچىمۇ ئاجىزلاپ قالمىغان ئىدى.مەن كۆڭلۈمدە‹‹ دىلشات ئاكام توي قىلىپ بولدى،مەن كۆڭۈل پىنھانىمدا ساقلانغا مۇھاببىتىمنى بىر ئۇنىڭغىلا بېغىشلايمەن، توي قىلمىسام مەيلىكى ، ئۆزۈم ياخشى كۆرمىگەن باشقا بىرسىنى ئالداپ ئۆتۈشنى ئۆزۈمگە راۋا كۆرمەيمەن››دەپ ئويلىغان ئىدىم،دادام بىلەن ئاپام ۋە  ئاكا –ئاچىلىرىممۇ ماڭا توي ئىشى توغرۇلۇق تولا سۆزلەپ ،تاپا –تەنە قىلىپ ھارغان ئىدى،ماھىرەمۇ ماڭا تولا سۆزلەپ  ئاڭلىتالمىغاندىن كېيىن ،ئەمدى توختاپ قالغان ئىدى.ئەتراپىمدىكى  مەن بىلەن دېمەتلىك ،ماڭا تەلەپ قويغانلارمۇ مېنىڭ ‹‹ياق›› لىرىمدىن بىزار بولغان بولسا كېرەك، باشقا قىزلارنى تېپىۋېلىپ توي قىلىۋېلىشتى،مەن بۇنىڭدىن  خوشال ئىدىم،چۈنكى ئەمدى ئۇلار مېنى ئاۋارە قىلىشمايتتى، مەن خاتىرجەم ھالدا  خىيالىمىدىكى سۆيگۈ بېغىدا شېرىن مۇھاببەت ھوزۇرىنى سۈرۈپ، ئۆزەمنى بەزلەپ يۈرىۋېرەتتىم.
     دىلشات ئاكامنىڭ ئوغلى ئۈچ ياشقا كىرگەن يىلى ،ئايالى بىرسىگە ھۆكۈمەت مالىيەسىدىكى بەش يۈز مىڭ يۈئەندىن ئارتۇق پۇلنى قەرز ئېلىپ بېرىپ ،كېيىن قەرز ئېلىپ بەرگۈچى قېچىپ كەتكەنلىكى ئۈچۈن ‹‹ھۆكۈمەت پۇلىغا خىيانەت قىلدى››دەپ ئەيىپلىنىپ، ئون سەككىز يىللىق كېسىىلپ كەتتى. بۇ دىلشات ئاكام ئۈچۈن بەكلا ئېغىر زەربە بولدى،ئايالى تۈرمىگە كىرىپ كەتكەندىن كېيىن دىلشات ئاكامنىڭ كىيىم –كېچەكلىرى شۇنداق رەتسىز، چاچ –ساقاللىرى ئۆسۈك يۈرىدىغان بولۇپ ، بەكلا چۈشكۈنلىشىپ كەتكەن ئىدى. ماھىرە بىلەن ئىككىمىز ئۇنىڭغا دائىم تەسەللى بېرەتتۇق، ئوغلىنى سىرتلارغا ئەچىقىپ ئوينىتاتتۇق، ئۇنىڭ كۆڭلىنى ئېچىشقا تىرىشاتتۇق،ماھىرەمۇ توي قىلىپ بولغان بولغاچقا بەزى ۋاقىتلاردا ئۆزۈم يالغۇز دىلشات ئاكامغا يالغۇز ھەمراھ بولۇپ چىققان ۋاقىتلىرىممۇ بولغان  ئىدى. شۇنداق قىلىپ دىلشات ئاكام سەل ئەسلىگە كەلدى.ئۇ ئەمدى مەن بىلەن خېلى يېقىنلىشىپ قالغان،مەنمۇ ئالىي مەكتەپكە بارماس ۋاقىتتىكى ماھىرە ئۈچىمىزنىڭ بۇرۇنقى شوخ ھالىتىگە يېنىپ كەلگەندەكلا بولۇپ قالغان ئىدىم،يوشۇرۇن بىر خىل تاماخورلۇق ھېسياتى قەلبىمدە باش كۆتۈرۈپ قالغان ئىدى.
       بىر كۈنى دىلشات ئاكام بىلەن ئىككىمىز ئوغلىنى يېتىلەپ،بالىلار  باغچىسىغا ئويناتقىلى ئاپاردۇق.دىلشات ئاكامنىڭ ئوغلى قىن –قىنىغا باقماي شوخلۇق بلىەن ئويناۋاتاتتى. بىز ئۇنىڭ ئويناشلىرىغا مەسلىكىمىز كېلىپ قاراپ ئولتۇراتتۇق.
     -سىز كىچىك  بالىغا ئامراقمۇ راھىلە؟،-تۇيۇقسىز سورىدى دىلشات ئاكام.
      - ھەئە،بەكلا ئامراق ، -دېدىم مەن.
      -سىز ئۆزىڭىزنىڭ بالىسى بولۇشنى خالىمامسىز؟- دېدى دىلشات ئاكام بىر ئاز تۇرىۋېلىپ سوراپ قالدى.مەن بۇ سوئالغا نېمە دەپ جاۋاب بېرىشنى بىلمەي قالدىم.
      -بۇ سۆزۈمنى باشقىچە ئويلاپ قالماڭ ،مەن سىزنىڭ  مۇشۇ كەمگىچە نېمىشقا توي قىلماي ئۆتىۋاتقىنىڭىزغا قىزىقىپ،راست سىز نېمىشقا توي قىلمايسىز؟ماھىرەدىن ئاڭلىسام سىزگە شۇنداق ياخشى يەرلەردىن لايىق چىقىپتۇ،سىز ھېچقايسىسىغا قوشۇلماپسىز،كۆڭلىڭىزدە بىرەرسى بارمۇ يا؟- دېدى دىلشات ئاكام چاخچاق ئارىلاش.مەن گەپ قىلمىدىم، نېمە دېيەلەيتتىم؟...
  پەقەت ئىچىمدە ‹‹مېنىڭ كۆڭلۈمدە پەقەت سىزلا بار، مەن بۇ ئۆمرۈمدە سىزدىن باشقا ھېچقاندا بىرسىنى ياخشى كۆرۈپ باقمىدىم››دېدىم ئاھلىق بىر نىدادا.
     - گېپىمدىن رەنجىپ قالدىڭىزما؟-دەپ سورىدى دىلشات ئاكام مېنىڭ جىمىپ كەتكىنىمنى كۆرۈپ .
    - ياق ،-دېدىم مەن.ئۇنىڭغىچە دىلشات ئاكامنىڭ ئوغلى قېشىمىزغا يۈگۈرۈپ كېلىپ مېنى بۇ خىل ئوڭايسىزلىقتىن قۇتۇلدۇردى.بىز ئۇنى يېتىلەپ باغچىدىن چىقىپ كەتتۇق.
      دىلشات ئاكام بىلەن بىللە يۈرۈشلىرىمىز بارغانسېرى كۆپىيىشكە باشلىدى، ماھىرەمۇ قەستەنگە  ئىككىمىزنى يالغۇز قالدۇرۇشقا ئۇرۇنغاندەك ،بىر يەرگە چىقىمىز دېگەندىلا ئىشى چىقىپ قالغانلىقىنى باھانە قىلپ تۇرىۋالاتتى.راستىنى ئېيتسام ئۆزۈممۇ دىلشات ئاكام بىلەن يالغۇز چىقىشنى، ئۇنىڭ بىلەن بىردەم بولسىمۇ  پاراڭلىشىپ،مىسكىن كۆڭلۈمگە تەسەللى تېپىشنى خالايتتىم. بىر كۈنى ئىشتىن چۈشۈپ تۇرسام ماھىرە قېشىغا كېلىشىمنى ئېيتىپ تېلىفون قىپتۇ.مەن ئۇنىڭ ئىشلەۋاتقان يېرىگە باردىم.ئىككىمىز پاراڭلىشىپ ئولتۇردۇق، ماھىرەنىڭ  تۇرقىدىن ماڭا دەيدىغان بىرەر گېپى باردەك تۇراتتى، مەن ئۇنىڭ ئىشتىن چۈشىشىنى ساقلاپ تۇردۇم.ئۇ ئىشتىن چۈشكەندىن كېيىن ئىككىمىز بىر  تورتخانىغا كىردۇق.
      -ئاداش، سەن بىلەن ئىككىمىز دوست بولۇپ ئۆتكىلى شۇنچە يىل بولدى.مەن سېنىڭ مىجەزىڭنى چۈشىنىمەن.سېنىڭ نېمىشقا توي قىلمىغانلىقىڭنىڭ سەۋەبىنىمۇ ئازىراق بىلىمەن،- ئۇنىڭ گېپى تۈگىمىگەن ئىدى.
- سەن نېمىنى بىلىسەن ؟توي قىلغۇم كەلمىگەندىن كېيىن  توي قىلمىدىم شۇ، -دېدىم ئۆڭۈپلا، نېمە ئۈچۈن شۇنداق دېگەنلىكىمنى ئۆزۈممۇ ئۇقماي قالغان ئىدىم، بەلكىم ‹‹مېنىڭ سىرىمنى بىلپ قالغانمىدۇ ؟››دەپ خۇدۇكسىرەپ قالغاندىمەن.
   - چىچاڭشىماي تۇرە،مەن بىر گېپىمنى دەپ بولاي،ئەسلى بۇ گەپنى ساڭا بۇرۇنراق دېمەكچى ئىدىم، لېكىن دەي دېسەم ئاكام  سەن توغرۇلۇق پەقەتلا ئېغىز ئېچىپ باقمىدى،چاخچاق قىلغان بولۇپ سېنىڭ گېپىڭنى  قىلسام ،گەپنى باشقا ياققا بۇرىۋېتەتتى، ئۇنىڭ ئۈستىگە ئاكام ئوقۇش پۈتتۈرگەندىن كېيىن يەڭگەم بىلەن‹‹ توي قىلىمەن›› دەپلا تۇرىۋالدى، سەن ئاكامنى شۇنچە ياخشى كۆرسەڭمۇ، ئاكام ساڭا كۆڭلىنى بېرەلمىگەچكە ئېغىز ئاچالماي قالدىم. ئاكام توي قىلغاندىن كېيىنكى ئەھۋاللار ساڭا ئايان،بولدى، قاپىقىڭنى تۈرمە،سېنىڭ ئاكامنى چىن يۈرىكىڭدىن ياخشى كۆرىدىغانلىقىڭنى ،مەن ئوقۇۋاتقان ۋاقىتتا ئاكامنى سۈرۈشتە قىلىشلىرىڭدىن، ئاكامنى كۆرگەندە قىزىرىپ –تاتىرىپ ،ھودۇقۇپ –تەمتىرەپ كېتىشلىرىڭدىن بىلگەن ئىدىم،مەن كىرىپ كەتكەندە سېنىڭ ئۆزىنى شۇنداق ياخشى كۆرىدىغانلىقىڭنى ئاكامغا پۇرىتىپ ئېيتقان ئىدىم،ئاكام گەپ قىلماي جىمىپ كەتتى، ئاخشام ئاكام ماڭا تېلىفون قىپتۇ، ئۇ ماڭا سەن بىلەن سۆزلىشىپ، ئاغزىڭدىن گەپ ئېلىپ بېقىشىمنى ئېيتتى.شۇڭا سەن بىلەن سۆزلىشىۋاتىمەن، ئۆزەڭمۇ بىلىسەن، يەڭگەم چىقىپ بولغۇچە نەچچە يىل ئۆتۈپ كېتىدۇ،ئۇنىڭ چىقىشىنى ساقلاپ تۇرسا ئاكام مۈكچىيىپ قېرىپ كېتىدۇ،شۇڭا يەڭگەمنىڭ قوشۇلىشى بىلەن ئۇلار نىكاھتىن ئاجرىشىپمۇ بولدى.ئۇنىڭ ئۈستىگە ئېرشاتمۇ ئانىنىڭ مېھرىگە مۇھتاج. ئېرشاتمۇ ساڭا شۇنداق ئامراق،مەن سېنىڭ ئاغزىڭدىن ئېنىق جاۋابنى ئالماقچى ، ئويلىنىپ جاۋاب بەرگىن،- دەپ سۆزىنى توختاتتى.كۆزلىرىمنى يەنە يىغا قاپلىدى،مەن ئېسەدەپ –ئېسەدەپ يىغلىدىم، ماھىرە مېنىڭ كۆز ياشلىرىمنى سۈرتۈپ تەسەللى بەردى.
    - بۇ گەپلەرنى دىلشات ئاكام نېمىشقا ئۆزى دېمەيدۇ؟-دېدىم ئېسەدەپ تۇرۇپ قېيىداش ئارىلاش.
      - ئاكام مېنىڭ سەندىن گەپ ئېلىپ بېقىشىمنى ئېيتقان،سېنىڭ جاۋابىڭغا ئاساسەن ئۆزى سۆز ئاچماقچى ،-دېدى ماھىرە.
      -  دىلشات ئاكام بۇ گەپلەرنى ئۆز ئاغزى بىلەن ئېيتسۇن،-دېدىم مەن كۈچسىز بىر ئاھاڭدا.
        ئەتىسى كەچ دىلشات ئاكام مېنى كۆرۈشۈشكە تەكلىپ قىلدى.مەن ئۇنىڭ بىلەن كۆرۈشتۈم.دەسلەپتە ئىككىلىمىز جىمجىت ئولتۇرۇپ كەتتۇق، دىلشات ئاكاممۇ نېمە دېيىشنى بىلەلمىگەندەك تۇرۇپ كەتتى، كېيىن چاخچاق ئارىلاش گەپلىرىنى باشلاپ ،بارا –بارا گەپنى  ئەسلى مەقسەتكە ئاپاردى.
     -ماھىرە سىزگە گەپ قىلدىمۇ يا؟- دەپ سورىدى مەندىن.
    - ئۇ ماڭا كۈندە گەپ قىلىدىغۇ؟-دېدىم قەستەنگە. دىلشات ئاكام كۈلۈپ كەتتى.
     -ماھىرە مېنىڭ سىزنى ياخشى كۆرۈپ قالغانلىقىمنى ئېيتتىمۇ دەۋاتىمەن؟ -دېدى دىلشات ئاكام.
       -ھە،ئېيتتى، -دېدىم مەن.
       -مەن بىلەن توي قىلىشنى خالامسىز؟- دېدى دىلشات ئاكام.
         -سىز مېنى راستىنلا ياخشى كۆرەمسىز؟- دېدىم مەن يەرگە قاراپ تۇرۇپ.
          - مەن ئىلگىرى سىزنى سىڭلىم ئورنىدا ياخشى كۆرگەن،ھازىر سىزنىڭ ماڭا بولغان چوڭقۇر مۇھاببىتىڭىز مېنى تەسىرلەندۈردى،مەن سىزنى بارغانسېرى ياخشى كۆرۈپ قالدىم،بۇ مېنىڭ يۈرەك سۆزۈم،ماڭا ئىشىنىڭ ،مەن سىزنى چوقۇم بەختلىك قىىلشقا تىرىشىمەن،-دېدى دىلشات ئاكام قولۇمنى تۇتۇپ تۇرۇپ.بۇ مەن شۇنچە يىللاردىن بېرى ئاڭلاشقا شۇنچىلىك ئىنتىزار بولغان سۆز ئىدى.كۆز ياشلىرىم يەنە ئىختىيارىمغا بويسۇنمىغان ھالدا تۆكۈلۈشكە باشلىدى.دىلشات ئاكام مېنى ئۆزىگە تارتىپ كۆز ياشلىرىمنى سۈرتتى.شۇ تاپتا بەخت شادلىقى ماڭا يېقىنلاپ كەلگەن ئىدى.      
دىلشات ئاكام بىلەن توي قىلغىلى بىر يىل بولاي دەپ قالدى،مەن مۇرادىمغا يەتكەن ئىدىم،ۋىسال ماڭا قۇچاق ئاچقان ئىدى. زور چىدام ۋە غەيرەت بىلەن يۈرەك قېتىمدا ساقلاپ كەلگەن دىلشات ئاكامغا بولغان چىن سۆيگۈ گۈلۈمنى ئاخىرى ساداقەت ۋە ۋاپا بېغىدا ئېچىلدۇرغان ئىدىم،مەن پات –پات تولۇپ –تاشقان خوشاللىق ۋە ئىپتىخار بىلەن قورسۇقۇمدىكى تېپىچەكلەۋاتقان بوۋىقىمنى سىيلاپ قوياتتىم.



                        تۈگىدى

freeman312

بەك ياخشى يېزىپسىز. ئۆزىڭىزنىڭ كەچۈرمۈشى ياكى ئەمەسلىگىنى بىلمىدىم. لېكىن بۇ مۇھىم ئەمەس. ئەگەر راست بولسا سىزگە بەخت تىلەيمەن. ئەگەر راست بولمىسىمۇ ھېچقىسى يوق.....  تېمىڭىزغا رەھمەت....!!!!!