ئۆيگە كەلگەن باغاقنى ئوقالمىدى نەۋرىلەر .
ھەجىلەپمۇ   قۇچقاچتەك چوقالمىدى نەۋرىلەر .

نە ئۈچۈن دەپ سورىغان  سوئالىغا دادامنىڭ ،
ساپ  ئۇيغۇرچە باھانە توقالمىدى  نەۋرىلەر .

"سادىرمەنۇ سادىرمەن "،دادام باقتى ئۈمۈتتە ،
"سادىر بولماي كىمدۇرمەن" ،دېيەلمىدى نەۋرىلەر .

ئاھ، تىلىم  دەپ باغاقنى سۆيۈپ كەتتى جان دادام ،
دادام سۆيگەن باغاقنى سۆيەلمىدى نەۋرىلەر .

قانداق ئۇيغۇر بولۇرمىز، ئانا تىلنى بىلمىسەك ،
دادام سوئال ياغدۇردى ، ئۇقالمىدى  نەۋرىلەر .

كۆپ تىل بىلىش شەرەپ ئىش ،تىلدىن كېلۇر يۈكسىلىش ،
"ئانا تىلسىز يېزىم -قىش" دېيەلمىدى نەۋرىلەر .

ئاھ مىللىتىم دەپ ئاخىر ، دادام يىغلاپ تاشلىدى .
يىغلاپ تۇرۇپ دادامنى بەزلەلمىدى  نەۋرىلەر !

ئون نەۋرىلىك بوپتىمەن ئىككى قىز، بەش ئوغولدىن .
ئالىم ئەمەس ،ئىلاھىم :ئۇيغۇر بولسۇن نەۋرىلەر .
2011-يىلى 1-ماي كەچ 11دە شەھرى بورتالادا يېزىلىپ بېقىلدى .

ئالامەت چىن رېياللىختىن ئېلىنغان ساتىرىك مەزمۇن.

ئالىم بولسۇن، ئەمما ئاۋۋال ھەقيقى ئۇيغۇر بولسۇن .

   قايسى بىر چاغدا ئابلاجان دوستۇم بىر شائىر ئاكىمىزدىن شئېرنىڭ يېزىلىش ۋاقتى توغۇرلۇق توختالغاندا ئۇ ئاكىمىز :
شئېر يېزىش خۇددى تۇغۇپ بوشانغاندەك ئىش،شۇڭا بەزەن ۋەقتلاردا يېزىش ئۈچۈن تولىمۇ قىينىلىشقا توغرا كېلىدۇ .. مۇشۇ مەزمۇندىراق گەپلەر قىلغان ئىدى .
دادامنىڭ ئۆيىدىكى رىئاللىقتىن ئېلىنغان ماۋۇ گەپلىرىم ناۋادا «شئېر »ئاتالسا بۇ شئېردىن گەپلىرىنى تېپىپ تىزىپ  «بوشىنىش »ماڭا تولىمۇ تەسكە توختىدى جۇما .

ئۇيغۇر تىلىنى چۈشەنمىگەن نەۋرىلەرنى كۆرگەن بوۋىلارنىڭ چۇقۇم ئاچچىقتىن ئىچى ئىچىشيدۇ، ئەمما بىر قىسىم دادىلار بۇنىڭدىن پەخىرلەنسە كېرەك .

       مەن ئويلاپ قالدىم ، بۇندىن كىيىن بالىلارنى مەكتەپ يېشىغا كىرىشتىن بۇرۇنلا  ئامال قىلىپ  ئانا تىلنى پىششىق ئىگەللەتمىسە ، قوش تىل ئومۇميۈزلۈك يۈرگۈزۈلىۋاتقان بۈگۈنكى مائارىپىمىزدا بالىلارنىڭ يۈكى بەك ئىغىر . بالىلارنىڭلا ئەمەس ، ئاتا - ئانىلارنىڭمۇ مەسئۇلىيىتى ھەم ئىغىر . بىر كۈن جاپالىق خىزمەت قىلىپ چارچىغان  ئاتا - ئانىلار كەچتە  ئاز دىگەندە 1 - 2 سائەت بالىلارنىڭ تاپشۇرىقىغا يىتەكچىلىك  قىلمىسا ، ئۇ بالىنىڭ بېسىمى تېخىمۇ ئېغىرلىشىدۇ ... تاپشۇرۇقنى ئىشلەپ بولالمىسا شۇ ئۇماق بالىلارنىڭ ئۇيقۇسى ئۇيقا بولمايدۇ . ئەتىسى سەھەردە ئورنىدىن يىغلاپ تۇرۇپ تاپشۇرۇقىمنى ئشلەيمەن ، دەيدۇ ...
    

      بۇشئېرنى ئوقۇپ بىرساۋاقدىشىمنىڭ ئورۇمچىدە بىر ئائىلىدە بولغان ئىشنى سوزلەپ بەرگىنى ئېسىمگە كەپ قالدى. بۇساۋاقدىشىم دېيىشىچە ئورۇمچىدىكى ئاكىسىنىڭ ئۆيىگە بارغاندا، يەڭگىسى تاماق ئېتىۋاتقان بولۇپ، باشلانغۇچ 3-يىللىقتا ئوقۇۋاتقان قىزىغا بالكوندىكى ئاشتاختا بىلەن نوغۇچنى ئەچىقىپ بىرىشنى بۇيرۇپتۇ. بىراق بۇ قىز بالكونغا كىرىپ تېڭىرقاپ تورۇپ قاپتۇ، چۈنكى ئۇ ئاپىسىنىڭ ئۆزىنى نىمىگە بۇيرىغانلىقىنى ئاڭقىرالماي قالغانىكەن. ساۋاقدىشىم دەرھال بېرىپ ئۇنىڭ كۆز ئالدىدىكى نەرسىلەرنى ئېلىپ بەرگەندە ،«يۇەنلەي جىگې ۋەنيېر » دەپتىكەن، نوغۇچ بىلەن بىشىغا.بىرنى قويۇپ، ئاكىسى بىلەن يەڭگىسىنى ئەيىپلەپ قايتىپ كەلگنىكەن .
    دېگەندەك ھازىرقى بالىلارنىڭ تىلى«ئاپا»، «دادا»، «بۇۋا»، «مۇما»بىلەن ئەمەس بەلكى،«ماما، بابا، يې يې، نەي نەي »بىلەن چىكىدىغان بولۇپ كەتتى.ئەگەر موشۇنداق تەرەققى قىلىپ ماڭسا بىر كۈنلەردە بالىلىرىمىز «فازىر، مازىر، مام ، دەد» دېگەندەك سۆزلەر بىلەن تىلىنى چىقىرىدىغان ئوخشايدۇ؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ھەممىز ئىشنى ئۆزىمىزدىن باشلايلى، باللىرمىزنى  ئانا تىلدا ئوقۇتايلى...

بۇ ئىشلارغا يا يىغلاشقا بولمايدۇ،يا كۈلۈشكە........

ئىشلىتىش

引用第4楼ئۈمىديار于2011-05-02 17:40发表的 :
ئۇيغۇر تىلىنى چۈشەنمىگەن نەۋرىلەرنى كۆرگەن بوۋىلارنىڭ چۇقۇم ئاچچىقتىن ئىچى ئىچىشيدۇ، ئەمما بىر قىسىم دادىلار بۇنىڭدىن پەخىرلەنسە كېرەك .

مېنىڭ نەۋرەمنى 2 ياشتا خەنزۇچە باغچىغا بەرسەك 2 يىلدا ئۇيغۇرچە سۆزلىتەلمەس بولۇپ قالدى .بۇ ئىش بومماپتۇ -دەپ قوش تىللىق بالىلار باغچىسىغا ئالماشتۇرساق ، ئوقۇتقچىلىرى ؛" بىزنىڭ" بۇ بالىغا   ئائىلىگە قايتقاندا ئۇيغۇرچە  ئۈگتىشىمىزنى تەلەپ قىلدى .   بۇ ئىش مېنى كۆپ ئويلاندۇردى