ئالدىنقى تېماكىيىنكى تېما
مەزكۇر يازما 277 قېتىم كۆرۈلدى
تېما: گۈرۈلدەيدۇ غالىپ بورانلار
ھېسياتنىڭ قۇلى،مەغلۇبنىڭ ئۇلى!
دەرىجە: ئالىي ئەزا
ئەزا ئۇچۇرى ئەزا نومۇرى: 546
جىنسى : يوشۇرۇن
نادىر تېمىسى: 0
ئومۇمىي يازما: 2426
ئۇنۋان:جاپاكەش ھازىرغىچە2426دانە
تۆھپىسى: 142
پۇلى: 2823 ياۋرۇ
شۆھرىتى: 285
ياخشى باھا: 2742
توردا: 440(سائەت)
ھازىر:
تىزىملاش: 2011-05-19
ئاخىرقى: 2012-11-16
0- قەۋەت  يوللانغان ۋاقت: 2012-07-17 16:36

گۈرۈلدەيدۇ غالىپ بورانلار

گۈرۈلدەيدۇ غالىپ بورانلار
                          

                                     ئىنقىلاپنىڭ قاراۋۇلىمەن،
                                     كۆز ئالدىمدا ياتار كائىنات.
                                     مېنى تۇغدى،مېنى ياراتتى،
                                     قايناق كۈرەش،گۈللىگەن ھايات.
                                    شولا چېچىپ بېشىم ئۈستىدە،
                                    لەپىلدەيدۇ قىپقىزىل بايراق.
                                    قەد كۆتۈرۈپ دەسسەپ تۇرغىنىم،
                                    قىزىل قانلار تۆكۈلگەن تۇپراق.
                                    چېچەكلىگەن شانلىق ۋەتەننىڭ،
                                    جەڭچىسىمەن پولات مىلتىقلىق.
                                    يېشىلمەيدۇ بېلىمدىن كەمەر،
                                    قەلبىم رىشتى ئاڭا چېتىقلىق.
                                    مېنىڭ كۆزۈم شۇڭقار كۆزلىرى،
                                    يۇمۇلمايدۇ ئۇلار ھېچقاچان.
                                    پۇرۇخ ھېدى تېخى ھاۋادا،
                                    كونا دۇنيا تالاشماقتا جان،
                                    تاشلىمىغان تېخى خەنجەرنى.
                                    سۆڭەك بىلەن ماڭان قۇرغانلار،
                                    جەڭ دۇلدۇلى كىشنەيدۇ شۇڭا،
                                    گۈرۈلدەيدۇ غالىپ بورانلار،
                                    يوللار مۈشكۈل،مەنزىلدۇر ئۇزاق.
                                    مىلتىقلىقمەن چېلىش بالىسى،
                                    مېنى جەڭگە چىللايدۇ غايە،
                                    بورانلارنىڭ مەغرۇر ئانىسى،
                                    قارغاي سۈپەت ۋۇجۇدۇم مېنىڭ.
                                    كۈچكە تولغان،ۋايىغا يەتكەن،
                                    ئەجدادلارغا بولىمەن ۋارىس،
                                    ئەجدادىمدۇر شۇنى ئۆگەتكەن.
                                    مەن قولۇمغا مىلتىق ئالغان كۈن،
                                    ئەجداد ئۇنى چىڭ تۇتقىن،دېدى.
                                    ۋە ئېيىتتىكى،ئۇنۇتما يىگىت،
                                    بوۋۇللىرىڭ مىلتىقلىق ئىدى.
                                    تىزىغىچە قان كېچىپ ئۇلار،
                                    مىلتىق بىلەن باسقانتى ئالغا،
                                    قۇچاقلاشما جەڭلەر ئىچىدە،
                                    يېڭى تارىخ كەلدى دۇنياغا...
                                    ئاڭلاپ دوستۇم كەڭ دالىلاردا،
                                    كەتمەنلەرنىڭ گۈپۈلدىشىنى.
                                    يۈرۈشلەرنىڭ تەنتەنىسىدە،
                                    شادىيانە ئۇردۇم ناغرىنى.
                                    مانا،مىنبىڭ بولۇپ يېتىشتىم،
                                    ئېمىپ شانلىق يىلار باغرىنى،
                                    مەن قولۇمغا مىلتىق ئالغان كۈن،
                                    ئاتام قوشقان ئەقلىمگە ئەقىل.
                                    ھاياجاندىن تىتىرەپ ئۈنى،
                                    شۇم ئۆتمۈشتىن كەلتۈرگەن نەقىل؛
                                    ئەستە تۇتقىن قۇراللىق ئوغلان،
                                    سەن ئاتاڭنىڭ دېگەنلىرىنى،
                                    ئەستە تۇتقىن مىلتىقىڭ بۈگۈن.
                                    كىم قولىدا ئىكەنلىكىنى،
                                    ئۆتمۈشتە بايلار مىلتىقلىق ئىدى،
                                    ۋە مەھلىنى پايمال ئەيلىگەن،
                                    بىزنىڭ مەھلە بولۇپ كەلگەنتى،
                                    زامانلارنىڭ ئۆگەي بالىسى،
                                    ئاڭلىناتتى كۈن-تۈنى پەريات،
                                    ۋە ھاياتنىڭ ئاچچىق نالىسى،
                                    بىز ياشايتۇق پاخال كەپىدە،
                                    تىترەپ قاسساپ ئۆچىكىسىدەك.
                                    كېسەل قىيناپ ئىڭرايتى ئانا،
                                    ئانا،نان! دەپ يىغلايتتى گۈدەك.
                                    مالاي ئىدۇق بوۋاڭ بىلەن مەن،
                                    ئىشلەر ئىدۇق بەتتەر ئۆكۈزدىن،
                                    يەلكىمىزدىن كەتمەيتى قامچا،
                                    ياش بىلەن قان ئاقاتتى كۆزدىن.
                                    باھار ئىدى،سېرىقتال كۈنلەر...
                                    جىرالاردا تېخى قار ياتقان،
                                    كۆكۈش مۇزدەك ئاسمانلار سۈزۈك،
                                    قۇياش جانسىز پارقىراپ باققان.
                                    دوغا كەلدى ئىشىگىمىزگە،
                                    سېلىق ئۈچۈن بەگلەر ئەۋەتكەن،
                                    قۇرۇق ئىدى مىسكىن كەپىمىز.
                                    بارى بىسات سېلىققا كەتكەن،
                                    تۆلەلمىدۇق دوغىغا تەڭگە،
                                    سالالمىدۇق ئاڭا داستىخان.
                                    بىزدە پەقەت بار ئىدى جانلا،
                                    قۇرۇق تېرە،ئاجىز ئۇستىخان،
                                    دوغا ھەيدەپ ماڭدى بوۋاڭنى،
                                    بەگلىك ھويلا،قانلىق دەرەخكە،
                                    ئۇ كىيگەن ئاق ماتا يول بويى،
                                    ئوخشاپ قالدى قىزغۇچ شەپەققە.
                                    باغلاندى ۋە ئېسىلدى بوۋاي،
                                    بەگلەر ئۇنى قىستاققا ئالدى،
                                    يامپىشىنى شىلدى نەيزىدە،
                                    قىزىل سۆڭەك ئېچىلىپ قالدى.
                                    تۇز سېپىشتى يەنى زالىملار،
                                    چۇچۇلىنى ياقتى قارنىغا.
                                     ئۇلار بىھۇش بوۋاڭنى ئاخىر،
                                     تاشلاپ قويدى سۇ زىندانىغا.
                                     جان تالاشتى بوۋاي ھەپتىلەپ،
                                     لەيلەپ قالدى سۇدا جەسىدى...
                                     ئاھ ئۇچاغلار ئالەم قاراڭغۇ،
                                     يوسۇزلارغا ياشاش تەس ئىدى.
                                     مەن جەسەتنى كۆرگەن قارا كۈن،
                                     ئۇرغۇپ چىقتى يۈرۈكۈمدىن قان.
                                     غازىۋىمنى تۇتالمىدىم ھېچ،
                                     ۋە مۇشتلىرىم كۆتەردى ئېسيان.
                                     گۈپۈلدىدى مىلتىقمۇ لېكىن،
                                     كۆز ئالدىمدا ئايلاندى دۇنيا،
                                     كۆيدى يەلكەم،يىقىلدى دۇنيا.
                                     ھەرىلەنگەن تېرەكتەك گويا،
                                     قەۋرىستىندىن،ئوچۇقچۇلۇقتىن،
                                     مېنى تېپىپ چىقتى يارانلار.
                                     مەن ئۆلمىگەن،ياق مەن ئۆلمىگەن،
                                     كۆتۈرۈلدى ھەم دەرت چۇقانلار.
                                     تومۇرۇمدا جۇشقۇنلىغان ئۇچ،
                                     تەلپۈنەتتى ھەيات بەھرىگە.
                                     يۇلتۇز ساناپ ياتتىم كەپىدە،
                                     لەنەت ئوقۇپ زۇلۇم ئەھلىگە...
                                     ..................................
                                     ئەستە تۇتقىن قۇراللىق ئوغلان،
                                     سەن ئاتاڭنىڭ دېگەنلىرىنى.
                                     ئەستە تۇتقىن مىلتىقىڭ بۈگۈن،
                                     كىم قولىدا ئىكەنلىكىنى.
                                     قىرقىماقنى ئويلايدۇ ياۋلار،
                                     ئەركىن يايغان قاناتىمىزنى.
                                     قوغدىغىن سەن جاڭگىۋار پوستتا،
                                     ھۆرلىگىمىز،ھاياتىمىزنى.
                                     ئاتام ئېيىتقان دەستۇرنى دائىم،
                                     تەكرارلايدۇ ماڭا ئانا يەر
                                     مەن سادىقىمەن ئاڭا تېنىمدىن،
                                     تاكى تىنىق توختىغانغا قەدەر.
                                     ھارماي-تالماي مەشىق قىلىمەن،
                                     بۇ دەستۇردىن چەكسىز كۈچ ئالدىم،
                                     يۈرگۈمدىن كەتمەيدۇ غەزەپ،
                                     گويا ئۆچمەس ئوت بولۇپ قالدىم.
                                     مىلتىق تۇتقان قوللۇرۇم گاڭدەك،
                                     تەن-تېنىمدە قاينار ھاياجان،
                                     پۈتمەس قۇۋەت سەزدىم ئۆزەمدە...
                                     روھىم يالقۇن،مىلتىغىمدۇر جان،
                                     ياشىساممۇ كىچىك مەھلىدە،
                                     ئاڭ-پىكىرىمگە دۇنيا  پاتىدۇ،
                                     تومۇرۇمدا قايناپ-جۇش ئۇرۇپ،
                                     ئەجدادىمنىڭ قېنى ئاقىدۇ.
                                     مەن مەشىققە چىققاندا ئۆرلەپ،
                                     پەستە قالار قارلىق قىيالار.
                                     مىلتىغىمنى ئاتقاندا بەتلەپ،
                                     گۇم بولىدۇ ھەممە نىشانلار.
                                     قەدەم قويسا جەزىرىلەرگە،
                                     يوق بولىدۇ ئۇمۇ شۇ ئانلا.
                                     مېنىڭ مەشىقىم قوغداش ئۈندۇر،
                                     ئىنقىلاپنىڭ گۈل-چېچىكىنى.
                                     مېنىڭ مەشىقىم قوغداش ئۈچۈندۇر،
                                     ئىنسانىيەت كېلەچىكىنى!...
                                          +       +      +
                                     ئىنقىلاپنىڭ قاراۋۇلىمەن،
                                     كۆز ئالدىمدا ياتار كائىنات.
                                     مېنى تۇغدى،مېنى ياراتتى،
                                     قايناق كۈرەش،چېلىشچان ھايات.
مەنبە؛<<يېشىل ھايات>>تىن.
ئىپپەت -ئانىلىقنىڭ چېچەك پەسلى .
دەرىجە: تۆھپىكار ئەزا
ئەزا ئۇچۇرى ئەزا نومۇرى: 1162
جىنسى : ئايال (قىزچاق)
نادىر تېمىسى: 0
ئومۇمىي يازما: 1113
ئۇنۋان:ئالاھىدە ھازىرغىچە1113دانە
تۆھپىسى: 108
پۇلى: 1384 ياۋرۇ
شۆھرىتى: 216
ياخشى باھا: 1334
توردا: 225(سائەت)
ھازىر:
تىزىملاش: 2011-12-30
ئاخىرقى: 2012-11-16
1- قەۋەت  يوللانغان ۋاقت: 2012-07-17 19:36

تېمىسى قايناپ تۇرغان ۋىجدانى بىلەن ئېلىنغاندەك قىلىدۇ..........ياخشى يېزىلغان شېئىر ئىكەن
سىنىڭ ئىرادەڭ بۇيىچە بولسۇن !
دەرىجە: ئالىي ئەزا
ئەزا ئۇچۇرى ئەزا نومۇرى: 10
جىنسى : ئەر (ئوغۇل)
نادىر تېمىسى: 0
ئومۇمىي يازما: 995
ئۇنۋان:مۇنبەرداش ھازىرغىچە995دانە
تۆھپىسى: 136
پۇلى: 1271 ياۋرۇ
شۆھرىتى: 279
ياخشى باھا: 1271
توردا: 123(سائەت)
ھازىر:
تىزىملاش: 2011-02-17
ئاخىرقى: 2012-11-04
2- قەۋەت  يوللانغان ۋاقت: 2012-07-18 00:12

يالغان تېما.
ئۆلۈمگە قاراپ ماڭدىم
دەرىجە: تىرىشچان ئەزا
ئەزا ئۇچۇرى ئەزا نومۇرى: 731
جىنسى : يوشۇرۇن
نادىر تېمىسى: 0
ئومۇمىي يازما: 147
ئۇنۋان:دائىملىق ھازىرغىچە147دانە
تۆھپىسى: 14
پۇلى: 320 ياۋرۇ
شۆھرىتى: 28
ياخشى باھا: 180
توردا: 23(سائەت)
ھازىر:
تىزىملاش: 2011-07-03
ئاخىرقى: 2012-11-03
3- قەۋەت  يوللانغان ۋاقت: 2012-07-18 23:22

ئىنقىلاۋى شېئىرلار ئادەمنى روھلاندۇرۇپ ئۇسۇلغا سالغۇزىۋېتىدۇ
ھېسياتنىڭ قۇلى،مەغلۇبنىڭ ئۇلى!
دەرىجە: ئالىي ئەزا
ئەزا ئۇچۇرى ئەزا نومۇرى: 546
جىنسى : يوشۇرۇن
نادىر تېمىسى: 0
ئومۇمىي يازما: 2426
ئۇنۋان:جاپاكەش ھازىرغىچە2426دانە
تۆھپىسى: 142
پۇلى: 2823 ياۋرۇ
شۆھرىتى: 285
ياخشى باھا: 2742
توردا: 440(سائەت)
ھازىر:
تىزىملاش: 2011-05-19
ئاخىرقى: 2012-11-16
4- قەۋەت  يوللانغان ۋاقت: 2012-07-18 23:26

يۇقارقىدەك قاراتما سۆزلەرمۇ ئىنتايىن مۇھىم!