-
قىز خاتىرىسى - [كۈندىلىك خاتىرە]
2009年05月22日
قىز خاتىرىسى
ﻫﺎﻳﺎﺕ ﺳﯩﻤﻔﻮﻧﯩﻴﯩﺴﻰ ﺋﯜﺯﻟﯜﻛﺴﯩﺰ ﺩﺍﯞﺍﻣﻼﺷﻤﺎﻗﺘﺎ....
ﺑﯩﺰ ﻫﻪﻣﻤﯩﻤﯩﺰ ﺭﯦﮋﯨﺴﺴﻮﺭﻧﯩﯔ ﺋﻪﺧﻤﻪﻕ ﻗﯩﻠﯩﺸﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﯩﻤﻪﻧﻪ ﺗﯩﻴﺎﺗﯩﺮﭼﯩﻠﯩﻘﺘﺎ ﺭﻭﻝ ﺋﯧﻠﯩﯟﺍﺗﯩﻤﯩﺰ. ﻣﯧﻨﯩﯔ ﻛﻮﻣﯧﺪﯨﻴﻪ ﺋﺎﺭﺗﯩﺴﻰ ﺑﻮﻟﻐﯘﻡ ﺑﺎﺭ ﺋﯩﺪﻯ، ﻟﯧﻜﯩﻦ ﺭﯦﮋﯨﺴﺴﻮﺭ ﻣﺎﯕﺎ «ﺗﺮﺍﮔﯧﺪﯨﻴﯩﺪﻩ ﺭﻭﻝ ﺋﺎﻟﯩﺴﻪﻥ» ﺩﻩﭖ ﺑﯘﻳﺮﯗﻕ ﻗﯩﻠﺪﻯ. «ﻳﯩﻐﻼ!» ﺩﯦﺴﻪ ﻳﯩﻐﻼﯞﺍﺗﯩﻤﻪﻥ، «ﻛﯜﻝ!» ﺩﯦﺴﻪ ﻛﯜﻟﯜﯞﺍﺗﯩﻤﻪﻥ. ﺑﺎﺷﺘﺎ ﻳﯩﻐﻼﺷﻨﯩﻤﯘ، ﻛﯜﻟﯜﺷﻨﯩﻤﯘ ﻗﺎﻣﻼﺷﺘﯘﺭﺍﻟﻤﯩﻐﺎﻧﯩﺪﯨﻢ، ﺑﺎﺭﺍ - ﺑﺎﺭﺍ ﻛﯚﻧﯜﭖ ﻗﺎﻟﻐﯩﻠﯩﯟﺍﺗﯩﻤﻪﻥ. ﻟﯧﻜﯩﻦ، ﻛﯜﻟﮕﻪﻧﺪﻩ ﻧﯧﻤﯩﺸﻘﺎ ﻳﯜﺯﻟﯩﺮﯨﻢ ﺗﺎﺭﺗﯩﺸﯩﭗ، ﻻﺗﺎ ﻗﻮﻧﭽﺎﻗﻘﺎ ﺋﻮﺧﺸﺎﭖ ﻗﺎﻟﯩﺪﯨﻐﺎﻧﺪﯨﻤﻪﻥ؟!
ﻣﻪﻧﻐﯘ ﻣﺎﻧﺎ، ﻫﺎﻟﯩﻢ ﺷﯘ. ﺗﯘﺭﯗﭘﻼ ﺭﯦﮋﯨﺴﺴﻮﺭﻏﺎ ﺋﯩﭽﯩﻢ ﺋﺎﻏﺮﯨﭗ ﻗﺎﻟﯩﺪﯗ. ﺋﯘ ﺑﻪﻙ ﻛﯚﭖ ﺑﻪﺩﻩﻝ ﺗﯚﻟﻪﭖ ﻛﻪﺗﺘﯩﻤﯘ، ﻗﺎﻧﺪﺍﻕ؟ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺑﻪﻙ ﺟﯩﻖ ﯞﺍﻗﺘﻰ ﯞﻩ ﺯﯦﻬﻨﻰ ﺋﯩﺴﺮﺍﭖ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻛﻪﺗﺘﻰ. ﺋﯘ ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﯩﻤﯘ ﻣﻪﻥ ﺋﻪﻣﺪﻯ ﺑﻪﺭﯨﺒﯩﺮ ﻛﻮﻣﯧﺪﯨﻴﯩﻨﻰ ﺋﯘﻧﺘﯘﭖ ﻛﻪﺗﻜﻪﻧﯩﺪﯨﻢ.
ﺳﻪﻫﻨﯩﮕﻪ ﻣﺎﯕﺎ ﺋﻮﺧﺸﺎﺵ ﺑﯩﺮﻯ ﭼﯩﻘﯩﯟﺍﻟﺪﯨﻤﯘ ﻳﺎﻛﻰ ﺗﺎﻣﺪﺍ ﺋﻪﻳﻨﻪﻙ ﺑﺎﺭﻣﯩﺪﯗ؟ ﺋﯘﻧﻰ ﺋﯩﺰﺩﻩﭖ ﺑﺎﻗﺎﻳﭽﯘ، ﻣﯘﯕﺪﺍﺷﻘﯘﻡ ﻛﯧﻠﯩﯟﺍﺗﯩﺪﯗ....
16 - ﻧﻮﻳﺎﺑﯩﺮﺋﺎﻟﺪﯨﻤﺪﺍ ﺑﯩﺮﻯ ﻣﺎﯕﺎ ﺋﻪﯓ ﭼﯩﺮﺍﻳﻠﯩﻖ، ﺋﻪﯓ ﺗﻪﺳﯩﺮﻟﯩﻚ ﺳﯚﺯﻟﻪﺭ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻗﻪﺳﻪﻡ ﺑﻪﺭﻣﻪﻛﺘﻪ. ﻟﯧﻜﯩﻦ، ﻗﺎﺭﯨﺴﺎﻡ ﺑﯘ ﻗﻪﺳﻪﻣﻠﻪﺭﻧﻰ ﺗﺎﻣﺎﻣﻪﻥ ﺑﺎﺷﻘﺎ ﺑﯩﺮﻯ ﺋﻮﺭﯗﻧﺪﺍﭖ ﻛﻪﭘﺘﯘ ﺋﻪﻣﻪﺳﻤﯘ؟!
ﺋﻮﻏﯘﻟﻼﺭ ﻫﺎﺭﺍﻕ - ﺗﺎﻣﺎﻛﺎ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﺎﭼﭽﯩﻘﯩﻨﻰ ﭼﯩﻘﯩﺮﯨﺪﯨﻜﻪﻥ، ﻗﯩﺰﻻﺭﻧﯩﯖﻤﯘ ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﺋﺎﭼﭽﯩﻘﯩﻨﻰ ﭼﯩﻘﯩﺮﯨﺪﯨﻐﺎﻥ ﻧﻪﺭﺳﯩﻠﯩﺮﻯ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﺑﻮﻟﻤﺎﻣﺪﯗ؟ ﻳﯩﻐﺎ؟ ﻳﺎﻕ، ﺋﯘ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪﯗ. ﺋﻮﻏﯘﻟﻼﺭ ﺋﯩﭽﺴﻪ، ﭼﻪﻛﺴﻪ ﺑﯩﭽﺎﺭﻩ ﻛﯚﺭﯛﻧﻤﻪﻳﺪﯨﻜﻪﻥ، ﻟﯧﻜﯩﻦ ﻗﯩﺰﻻﺭ ﻳﯩﻐﻠﯩﺴﺎ ﺑﯩﭽﺎﺭﻩ ﻛﯚﺭﯛﻧﯩﺪﯨﻜﻪﻥ. ﻣﯘﻣﻜﯩﻦ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﺑﯩﭽﺎﺭﯨﻠﯩﻜﻨﻰ ﺑﯩﻠﯩﻨﺪﯛﺭﻣﯩﮕﯜﺩﻩﻙ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﺑﻮﻻﺗﺘﻰ.
ﻣﻪﻥ ﻧﯧﻤﯩﻠﻪﺭﻧﻰ ﺋﻮﻳﻼﭖ ﻛﻪﺗﺘﯩﻢ؟ ﻗﻪﻟﺒﯩﻢ ﺩﻩﺯﻣﺎﻝ ﺳﺎﻟﻐﯘﺩﻩﻙ ﺩﻩﺭﯨﺠﯩﺪﻩ ﭘﯜﺭﻟﯩﺸﯩﭗ ﻛﻪﺗﺘﯩﻤﯘ، ﻧﯧﻤﻪ؟ ﭘﯘﺭﻟﻪﺷﻜﻪﻥ ﻗﻪﻟﺐ ﻗﺎﻧﺪﺍﻗﻤﯘ ﺑﯩﺮﺍﯞﻧﻰ ﺟﻪﻟﭗ ﻗﯩﻼﻟﯩﺴﯘﻥ؟ ﺋﯘﻧﺪﺍﻗﺘﺎ ﻣﻪﻥ ﺭﺍﺳﺘﺘﯩﻨﻼ ﺩﻩﺯﻣﺎﻟﻐﺎ ﻣﻮﻫﺘﺎﺝ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻗﺎﻟﻐﺎﻥ ﺋﻮﺧﺸﺎﻳﻤﻪﻥ....
17 - ﻧﻮﻳﺎﺑﯩﺮﺑﯩﺮﻯ ﻣﯧﻨﯩﯔ ﺋﻪﺧﻼﺗﺨﺎﻧﯩﺪﺍ ﺗﯘﺭﻏﯩﻨﯩﻤﻨﻰ ﻛﯚﺭﯛﭖ ﻣﻪﻧﺪﯨﻦ ﻧﻮﻣﯘﺱ ﻗﯩﻠﺪﻯ. ﻳﻪﻧﻪ ﺑﯩﺮﻯ ﻣﯧﻨﯩﯔ ﮔﯜﻟﺰﺍﺭﻟﯩﻘﺘﺎ ﻳﯜﺭﮔﯩﻨﯩﻤﻨﻰ ﻛﯚﺭﯛﭖ ﻣﻪﻧﺪﯨﻦ ﻳﯜﺯ ﺋﯚﺭﯨﺪﻯ. ﻣﻪﻥ ﺋﻪﻣﺪﻯ ﻗﺎﻧﺪﺍﻕ ﻗﯩﻠﺴﺎﻡ ﺑﻮﻻﺭ؟!
ﺑﯩﺮﻗﯩﺴﯩﻢ ﺋﺎﺩﻩﻣﻠﻪﺭ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﺎﺭﯨﻤﯩﺰﺩﺍ ﭼﯜﺷﯩﻨﯩﻜﺴﯩﺰﻟﯩﻜﻠﻪﺭ ﺑﺎﺭﺩﻩﻙ ﻫﯧﺲ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﻗﺎﻟﺪﯨﻢ. ﺗﻮﯞﺍ، ﺑﯘﻧﯩﯔ ﻧﯧﻤﻪ ﻫﻪﻳﺮﺍﻥ ﻗﺎﻟﻐﯘﭼﯩﻠﯩﻜﻰ ﺑﻮﻟﺴﯘﻥ؟ ﭼﯜﻧﻜﻰ، ﻣﯘﺷﯘ ﺗﺎﭘﺘﺎ ﺋﯚﺯﯛﻡ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﯚﺯﯛﻡ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﯨﺴﯩﺪﯨﻤﯘ ﺑﯩﺮ ﺗﺎﻻﻱ ﺋﯘﻗﯘﺷﻤﺎﺳﻠﯩﻘﻼﺭ ﺗﯘﺭﺳﺎ....
- ﺋﯩﺸﻘﯩﻠﯩﭗ ﺑﯩﺮ ﻧﻮﻳﺎﺑﯩﺮﺗﯘﻏﯘﻟﻐﺎﻥ ﻛﯜﻧﻠﻪﺭ ﭼﻪﻛﺴﯩﺰ ﺧﯘﺷﺎﻟﻠﯩﻖ، ﺗﻪﻧﺘﻪﻧﻪ ﯞﻩ ﺋﯘﻟﯘﻏﯟﺍﺭ ﺗﯩﻠﻪﻛﻠﻪﺭ ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ ﺋﯚﺗﻤﻪﻛﺘﻪ، ﻟﯧﻜﯩﻦ، ﻣﻪﻥ ﺯﺍﺩﯨﻼ ﭼﯜﺷﻪﻧﻤﯩﺪﯨﻢ. ﺋﯘﻻﺭ ﻧﯧﻤﯩﮕﻪ ﺧﯘﺷﺎﻝ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ؟ ﻧﯧﻤﯩﮕﻪ ﺷﯘﻧﭽﻪ ﺗﻪﻧﺘﻪﻧﻪ ﻗﯩﻠﯩﺪﯗ؟ ﺋﯚﺯﻟﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﮔﯚﺭﮔﻪ ﻳﻪﻧﯩﻤﯘ ﺑﯩﺮ ﻗﻪﺩﻩﻡ ﻳﯧﻘﯩﻨﻼﺷﻘﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ﻳﺎﻛﻰ ﺑﯩﺮ ﻳﯩﻠﻨﻰ ﺋﻪﭘﻠﻪﭖ - ﺳﻪﭘﻠﻪﭖ ﺋﯚﺗﻜﯜﺯﯛﯞﺍﻟﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ﺋﯜﭼﯜﻧﻤﯘ؟!...
ﻫﺎﻳﺎﺕ ﻧﺎﺧﺸﯩﺴﯩﻨﻰ ﻏﺎﻟﯩﺒﺎﻧﻪ ﻳﺎﯕﺮﯨﺘﯩﺶ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺋﺎﺩﻩﻣﮕﻪ ﻧﯧﻤﯩﻠﻪﺭ ﻛﯧﺮﻩﻛﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﺑﯩﻠﯩﺸﻜﻪ ﺯﺍﺩﻯ ﻗﺎﻧﭽﯩﻠﯩﻚ ﯞﺍﻗﯩﺖ ﻛﯧﺘﻪﺭ؟!
28 - ﺩﯦﻜﺎﺑﯩﺮﻣﻪﻥ ﺑﯘﺭﯗﻧﻘﻰ ﻫﺎﻟﯩﺘﯩﻤﻨﯩﯔ ﺋﯚﺯﯛﻣﮕﻪ ﺗﺎﻣﺎﻣﻪﻥ ﭘﺎﻳﺪﯨﺴﯩﺰ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﺗﻮﻧﯘﭖ ﻳﻪﺗﻜﻪﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ، ﺋﯚﺯﯛﻣﻨﻰ ﺋﯜﺯﯛﻝ - ﻛﯧﺴﯩﻞ ﺋﯚﺯﮔﻪﺭﺗﻤﻪﻛﭽﻰ ﺑﻮﻟﺪﯗﻡ. ﺑﯘ ﻣﯧﻨﯩﯔ ﺋﻪﯓ ﻣﯘﻫﯩﻢ ﯞﻩﺯﯨﭙﻪﻡ ﺋﯩﺪﻯ. ﻫﺎﻟﺒﯘﻛﻰ ﺑﯜﮔﯜﻧﮕﻪ ﻛﻪﻟﮕﻪﻧﺪﻩ، ﺑﯘ ﯞﻩﺯﯨﭙﻪﻣﻨﯩﯔ ﺗﻮﻟﯩﻤﯘ ﺋﯧﻐﯩﺮﻟﯩﻘﯩﻨﻰ ﻫﯧﺲ ﻗﯩﻠﯩﯟﺍﺗﯩﻤﻪﻥ. ﭼﯜﻧﻜﻰ، ﻣﯧﻨﯩﯔ ﻛﺎﻟﻼﻣﺪﺍ ﺗﯘﻏﯘﻟﻐﺎﻥ ﺋﯩﺰﮔﯜ ﻫﯧﺴﻼﺭ، ﺗﯩﻠﻪﻛﻠﻪﺭ ﻣﻪﻥ ﻳﺎﺷﺎﯞﺍﺗﻘﺎﻥ ﻣﯘﻫﯩﺘﺘﯩﻜﻰ ﺗﻪﺗﯜﺭ ﻗﯘﻳﯘﻥ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻛﯜﺭﻩﺵ ﻗﯩﻠﯩﯟﺍﺗﺎﺗﺘﻰ. ﻗﺎﺭﯨﻐﺎﻧﺪﺍ ﺭﻩﻫﯩﻤﺴﯩﺰ ﺭﯦﺌﺎﻟﻠﯩﻖ ﺑﯘ ﻫﯧﺲ، ﺗﯩﻠﻪﻛﻠﯩﺮﯨﻤﻨﻰ ﺑﯚﺷﯜﻛﯩﺪﯨﻼ ﺗﯘﻧﺠﯘﻗﺘﯘﺭﯗﯞﻩﺗﻤﻪﻛﭽﻰ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﻛﯧﺮﻩﻙ....
ﻣﯧﻨﻰ ﺋﯚﺯﮔﯩﺮﯨﺶ ﻗﺎﺭﺍﺭﯨﻐﺎ ﻛﻪﻟﺘﯜﺭﮔﻪﻥ ﻏﺎﻳﻪﺕ ﺯﻭﺭ ﺑﯩﺮ ﻛﯜﭺ ﺑﺎﺭ. ﺑﯩﺮﺍﻕ، ﻣﻪﻥ ﺋﯘ ﻛﯜﭼﻨﯩﯔ ﺯﺍﺩﻯ ﻗﺎﻧﺪﺍﻕ ﻛﯜﭼﻠﯜﻛﯩﻨﻰ، ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺯﺍﺩﻯ ﻗﺎﻧﺪﺍﻕ ﻧﻪﺗﯩﺠﻪ ﻫﺎﺳﯩﻞ ﻗﯩﻠﯩﺪﯨﻐﯩﻨﯩﻨﻰ ﺋﯧﻨﯩﻖ ﺑﯩﻠﻪﻟﻤﻪﻳﯟﺍﺗﯩﻤﻪﻥ.
ﻫﺎﺯﯨﺮ ﻣﻪﻥ ﺷﯘﻧﻰ ﺗﻮﻧﯘﭖ ﻳﻪﺗﺘﯩﻤﻜﻰ، ﻧﯘﺭﻏﯘﻥ ﻛﯩﺸﯩﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﻣﺎﺩﺩﯨﻲ ﺟﻪﻫﻪﺗﺘﯩﻜﻰ ﺑﺎﻳﻠﯩﻘﻼﺭﻏﺎ ﻗﺎﻧﺪﺍﻕ ﺋﯧﺮﯨﺸﯩﺸﻜﻪ ﺋﻪﻗﻠﻰ ﻳﻪﺗﺴﯩﻤﯘ، ﻟﯧﻜﯩﻦ ﻣﻪﻧﯩﯟﯨﻴﻪﺗﻨﻰ ﺳﺎﻏﻼﻣﻼﺷﺘﯘﺭﯗﺷﻨﯩﯔ ﻳﻮﻟﯩﻨﻰ ﺑﯩﻠﯩﭗ ﻛﯧﺘﻪﻟﻤﻪﻳﺪﯨﻜﻪﻥ. ﻛﻪﻣﺒﻪﻏﻪﻝ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﺋﯩﻼﺝ ﻗﯩﻼﻟﻤﯩﻐﺎﻧﺪﺍ ﯞﺍﺳﯩﺘﻪ ﺗﺎﻟﻠﯩﻤﺎﻱ ﺑﻮﻟﺴﯩﻤﯘ ﺋﯚﺯﯨﻨﻰ ﺑﯧﻴﯩﺘﺎﻟﯩﺸﻰ ﻣﯘﻣﻜﯩﻦ، ﻟﯧﻜﯩﻦ ﺭﻭﻫ ﺗﺎﻣﺎﻣﻪﻥ ﺑﺎﺷﻘﺎ ﺑﯩﺮ ﻣﻪﺳﯩﻠﯩﻤﯘ، ﻗﺎﻧﺪﺍﻕ؟
ﻧﯧﻤﯩﻼ ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﯘﻥ، ﻣﻪﻥ ﺋﯚﺯﮔﻪﺭﻣﻪﻛﭽﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﺋﺎﻟﺪﯨﻤﻐﺎ ﻗﺎﺭﯨﺪﯨﻢ. ﻟﯧﻜﯩﻦ، ﺋﯘﻻﺭ ﻣﯧﻨﻰ ﻫﺎﻗﺎﺭﻩﺗﻠﯩﻚ ﯞﻩ ﻣﻪﻏﻠﯘﺑﯩﻴﻪﺗﻠﯩﻚ ﺋﯚﺗﻤﯜﺷﻜﻪ ﺳﻮﻻﺷﻨﯩﯔ ﺗﻪﻳﻴﺎﺭﻟﯩﻘﯩﻨﻰ ﺋﺎﻟﻠﯩﻘﺎﭼﺎﻥ ﭘﯜﺗﺘﯜﺭﯛﭖ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﯩﻜﻪﻥ. ﻣﺎﯕﺎ ﺗﻪﺋﻪﻟﻠﯘﻕ ﺑﻮﻟﻐﯩﻨﻰ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﺋﺎﯞﺍﺭﯨﭽﯩﻠﯩﻚ ﯞﻩ ﺗﯧﯖﯩﺮﻗﺎﺷﻼ ﺑﻮﻻﻣﺪﯗ؟!
«ﻣﻪﻥ ﺋﯚﺯﮔﻪﺭﻣﯩﺪﯨﻢ، ﺳﯩﻠﻪﺭﻣﯘ ﺋﯚﺯﮔﻪﺭﻣﻪﻳﺴﯩﻠﻪﺭ. ﺋﯚﺯﮔﻪﺭﮔﻪﻥ ﺑﻮﻟﺴﺎﯕﻼﺭ، ﺩﻩﺭﻫﺎﻝ ﺋﻪﺳﻠﯩﯖﻼﺭﻏﺎ ﻗﺎﻳﺘﯩﯖﻼﺭ!»
«ﻫﺎﺯﯨﺮﻗﻰ ﻫﺎﻟﯩﺘﯩﯖﻨﯩﯔ ﺳﺎﯕﺎ ﭘﺎﻳﺪﯨﺴﯩﺰ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﺗﻮﻧﯘﭖ ﻳﻪﺗﻜﻪﻧﺪﻩ، ﺳﻪﻥ ﺑﺎﺷﻘﺎ ﺑﯩﺮ ﺋﺎﺩﻩﻣﮕﻪ ﺋﯚﺯﮔﯩﺮﯨﺶ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﻛﯜﺭﻩﺵ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺑﺎﻗﻘﯩﻦ. ﻳﺎ ﻏﻪﻟﯩﺒﻪ، ﻳﺎ ﻣﻪﻏﻠﯘﺑﯩﻴﻪﺗﻜﻪ، ﺋﯩﺸﻘﯩﻠﯩﭗ ﺑﯩﺮ ﻧﻪﺭﺳﯩﮕﻪ ﺋﯧﺮﯨﺸﯩﺴﻪﻥ.»
ﻣﻪﻥ ﺑﯘ ﺋﯩﻜﻜﻰ ﺳﯚﺯﻧﻰ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ ﺋﺎﺩﻩﻣﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﻳﺎﺷﯩﻐﺎﻥ ﻣﯘﻫﯩﺘﻰ ﯞﻩ ﻣﯩﺠﻪﺯ - ﺧﺎﺭﺍﻛﺘﯧﺮﯨﺪﯨﻜﻰ ﭘﻪﺭﻗﻨﯩﯔ ﭼﻪﻛﺴﯩﺰﻟﯩﻜﯩﻨﻰ ﻫﯧﺲ ﻗﯩﻠﺪﯨﻢ....
26 - ﻓﯧﯟﺭﺍﻝﺑﯜﮔﯜﻥ ﻣﻪﻥ ﻧﯚﻝ ﺋﺎﻟﺪﯨﻢ ﻫﻪﻡ ﺗﻪﻧﻘﯩﺪﻟﻪﻧﺪﯨﻢ. ﻫﯧﭽﻜﯩﻢ ﻣﯧﻨﻰ ﻣﺎﺯﺍﻕ ﻗﯩﻠﻤﯩﺪﻯ، ﺋﯚﺯﯛﻣﻤﯘ ﺩﻩﺳﻠﻪﭘﻜﻰ ﻳﯩﻠﻰ 80 ﻧﻮﻣﯘﺭ ﺋﯧﻠﯩﭗ ﻗﯧﻠﯩﭗ ﺑﯩﺮ ﻛﯧﭽﻪ ﻳﯩﻐﻼﭖ ﭼﯩﻘﻘﯩﻨﯩﻤﻨﻰ ﺋﻪﺳﻜﻪ ﺋﯧﻠﯩﭗ، ﺑﯘ ﻫﺎﻟﻪﺗﻠﯩﺮﯨﻤﻨﻰ ﺳﯧﻠﯩﺸﺘﯘﺭﯗﭖ ﺧﯩﺠﯩﻞ ﺑﻮﭘﻤﯘ ﻳﯜﺭﻣﯩﺪﯨﻢ.
ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﯩﻨﯩﯔ ﻫﻪﺭ ﺳﺎﺋﻪﺗﺘﻪ ﺑﯩﺮ ﻧﻪﭼﭽﻪ ﺋﻮﻗﯘﻏﯘﭼﯩﻨﻰ ﺗﯘﺭﻏﯘﺯﯗﭖ ﺳﯩﻨﺎﻕ ﺋﯧﻠﯩﺸﻰ ﺑﯩﺰﮔﻪ ﺧﯘﺩﺩﻯ ﺋﯚﭺ ﺋﯧﻠﯩﺶ، ﺑﺎﻫﺎﻧﻪ ﺗﯧﭙﯩﭗ ﺋﻪﺩﯨﭙﯩﻤﯩﺰﻧﻰ ﺑﯧﺮﯨﺶ ﺋﯜﭼﯜﻧﻼ ﺑﻮﻟﯘﯞﺍﺗﻘﺎﻧﺪﻩﻙ ﺗﯘﻳﯘﻟﯩﺪﯗ، ﺑﻪﻟﻜﯩﻢ ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﻰ ﺋﯘﻧﺪﺍﻕ ﺋﻮﻳﻠﯩﻤﯩﺴﺎ ﻛﯧﺮﻩﻙ. ﻧﯧﻤﯩﻼ ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﯘﻥ، ﺑﯩﺰ ﻛﯜﻧﻠﻪﺭ ﺋﯚﺗﻜﻪﻧﺴﯩﺮﻯ ﺑﯩﺮ ﻗﯧﻠﯩﭙﻨﯩﯔ ﺧﯩﺸﻠﯩﺮﯨﺪﻩﻙ، ﺑﯩﺮ ﺋﺎﺩﻩﻣﻨﯩﯔ ﻛﯚﭘﻪﻳﺘﯩﻠﻤﻪ ﻧﯘﺳﺨﯩﺴﯩﺪﻩﻙ ﺋﯚﻟﭽﻪﻣﻠﯩﻚ ﻫﺎﻟﻪﺗﻜﻪ ﻛﯧﻠﯩﯟﺍﺗﯩﻤﯩﺰ. ﻣﻪﻥ ﺑﯩﺮ ﻗﯩﺴﯩﻢ ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﯩﻼﺭﻧﯩﯔ ﻛﯚﺯﻟﯩﺮﯨﺪﯨﻦ ﭼﺎﻗﻨﯩﻐﺎﻥ ﺧﯩﺮﻩ- ﺷﯩﺮﻩ ﻧﯘﺭﻻﺭﻧﻰ ﯞﻩ ﻣﻪﺳﺌﯘﻟﯩﻴﻪﺗﻨﻰ ﺳﯧﺰﯨﭗ ﻗﺎﻟﺪﯨﻢ. ﻟﯧﻜﯩﻦ، ﺋﯘﻻﺭ ﺑﯩﺰﻧﯩﯔ ﺋﯩﭙﺎﺩﯨﺴﯩﺰ ﯞﻩ ﻣﯜﮔﺪﻩﻙ ﺑﺎﺳﻘﺎﻥ ﻛﯚﺯﻟﯩﺮﯨﻤﯩﺰﮔﻪ ﻗﺎﺭﺍﭖ ﺋﯜﻣﯩﺪﺳﯩﺰﻟﯩﻨﯩﭗ ﻛﻪﺗﺘﻰ. ﻣﯘﺷﯘ ﭘﻪﻳﺘﻠﻪﺭﺩﻩ ﻣﯧﻨﯩﯔ ﺋﯘﻻﺭ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﻪﻛﻤﯘ ﺳﻪﻣﯩﻤﯩﻲ ﻳﻮﺳﯘﻧﺪﺍ ﺳﯚﺯﻟﯩﺸﯩﭗ، ﺋﯩﭽﯩﻤﺪﯨﻜﻰ ﺩﻩﺭﺩﻟﻪﺭﻧﯩﯔ ﻫﻪﻣﻤﯩﻨﻰ ﺗﯚﻛﯜﭖ ﺑﻪﺭﮔﯜﻡ ﻛﯧﻠﻪﺗﺘﻰ. ﻟﯧﻜﯩﻦ، ﺋﺎﺭﯨﻠﯩﻖ ﺑﻪﻙ ﻳﯩﺮﺍﻕ، ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﯜﺳﺘﯩﮕﻪ ﺑﯩﺰ ﺋﻮﻟﺘﯘﺭﻏﺎﻥ ﺋﻮﺭﯗﻧﺪﯗﻗﺘﺎ ﺑﯩﺰﻧﻰ ﻣﯩﺪﯨﺮﻻﺗﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﻛﯩﺸﻪﻥ، ﻣﯘﻧﺒﻪﺭﺩﻩ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﻣﯘﺷﯘ ﻛﯩﺸﻪﻧﻨﯩﯔ ﺋﺎﭼﻘﯘﭼﻰ ﺑﺎﺭﺩﻩﻙ، ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﯩﻨﯩﯔ ﺧﺎﻥ ﻛﯘﺭﺳﯩﺴﯩﺪﻩﻙ ﺋﺎﺷﯘ ﻣﯘﻧﺒﯩﺮﯨﺪﯨﻦ ﭼﯜﺷﯜﭖ ﺑﯩﺰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﯩﻠﻠﻪ ﺟﯩﺠﯩﻠﯩﭗ ﻛﻪﺗﻜﻪﻥ ﭘﺎﺭﺗﯩﺪﺍ ﺋﻮﻟﺘﯘﺭﻏﯘﺳﻰ ﻳﻮﻗﺘﻪﻙ، ﺋﻮﻟﺘﯘﺭﻏﯘﺳﻰ ﺑﺎﺭﻟﯩﺮﯨﻤﯘ ﺑﯩﺰﻧﻰ ﺑﯘ ﺷﻪﻛﯩﻠﺴﯩﺰ ﻛﯩﺸﻪﻧﺪﯨﻦ ﺑﻮﺷﯩﺘﺎﻟﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻧﺪﻩﻙ ﺗﯘﻳﯘﻟﯩﺪﯗ. ﭼﯜﻧﻜﻰ، ﺋﯘﻣﯘ ﻳﯩﻠﻼﺭﻧﯩﯔ ﺋﯚﺗﯜﺷﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﯩﺰﻧﯩﯔ ﻛﯩﺸﻪﻧﻠﯩﺮﯨﻤﯩﺰﻧﻰ ﺋﺎﭼﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﺋﺎﭼﻘﯘﭼﻨﻰ ﻳﯩﺘﺘﯩﺮﯨﭗ ﻗﻮﻳﺪﻯ ﺑﻮﻟﻐﺎﻱ....
ﺑﯩﺰﮔﻪ ﻧﯩﺴﺒﻪﺗﻪﻥ ﺋﻪﯓ ﻳﺎﺧﺸﻰ ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﻰ ﻳﻮﻗﻠﯩﻤﯩﺴﻰ ﯞﻩ ﺋﯩﻤﺘﯩﻬﺎﻧﻰ ﺑﻮﺵ، ﻛﻮﻧﺴﭙﯩﻜﻨﻰ ﺗﯚﯞﻩﻥ ﯞﻩ ﺑﯩﺮﺧﯩﻞ ﺋﺎﯞﺍﺯﺩﺍ ﺋﻮﻗﯘﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﯩﺪﯗﺭ. ﺩﻩﺭﺱ ﯞﺍﻗﺘﯩﺪﯨﻜﻰ ﺋﻪﯓ ﭼﻮﯓ ﺋﯜﻣﯩﺪﯨﻤﯩﺰ - ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﻰ ﺑﯩﺰﻧﯩﯔ ﺋﯘﻳﻘﯘﻟﯩﺮﯨﻤﯩﺰ، ﺧﯩﻴﺎﻟﻠﯩﺮﯨﻤﯩﺰ ﯞﻩ ﺑﺎﺷﻘﺎ ﺋﯩﺸﻠﯩﺮﯨﻤﯩﺰﻏﺎ ﺧﯘﺩﺩﻯ ﺑﯩﺰ ﺋﯘﻧﯩﯖﻐﺎ ﭘﻪﺭﯞﺍ ﻗﯩﻠﻤﯩﻐﺎﻧﺪﻩﻛﻼ ﭘﻪﺭﯞﺍ ﻗﯩﻠﻤﯩﺴﺎ، ﺧﯘﺩﺩﻯ ﺋﻪﻟﻠﻪﻱ ﻧﺎﺧﺸﯩﺴﯩﺪﻩﻙ ﺑﯩﺮ ﺧﯩﻞ ﺭﯨﺘﯩﻤﺪﺍ ﺳﯚﺯﻟﯩﺴﻪ....
ﺑﯩﺰ ﺗﯩﺮﻛﻪﺷﻜﻪﻥ، ﻟﯧﻜﯩﻦ ﻫﺎﺯﯨﺮ ﺗﺎﻣﺎﻣﻪﻥ ﭘﻪﺭﯞﺍﺳﯩﺰ ﺑﻮﻟﯘﯞﺍﻟﺪﯗﻕ. ﺋﯩﻨﻜﺎﺳﺴﯩﺰ ﯞﻩ ﻧﻪﺗﯩﺠﯩﺴﯩﺰ ﺋﯩﯖﺮﺍﺷﻼﺭﻧﯩﯔ ﻧﯧﻤﻪ ﺋﻪﻫﻤﯩﻴﯩﺘﻰ؟ﺑﯩﺰﻧﯩﯔ ﺋﯧﯖﯩﻤﯩﺰﺩﺍ ﺋﯚﮔﯩﻨﯩﺶ ﺑﯩﺮ ﺧﯩﻞ ﺋﯧﻐﯩﺮ ﻳﯜﻙ ﻳﺎﻛﻰ ﺋﯧﺘﯩﺒﺎﺭﺳﯩﺰ ﻗﺎﺭﯨﻠﯩﺸﻘﺎ ﺗﯧﮕﯩﺸﻠﯩﻚ ﻧﻪﺭﺳﯩﮕﻪ ﺋﻮﺧﺸﺎﻳﺪﯗ. ﻫﻪﻣﻤﻪﻳﻠﻪﻥ ﯞﺍﻗﯩﺖ ﯞﻩ ﺋﯩﻤﺘﯩﻬﺎﻧﻨﯩﯔ ﺑﯧﺴﯩﻤﯩﺪﯨﻦ ﻗﯘﺗﯘﻟﯘﺵ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺑﯩﻐﻪﻡ ﻗﯩﻴﺎﭘﻪﺗﻜﻪ ﻛﯩﺮﯨﯟﺍﻟﺪﯗﻕ. ﻟﯧﻜﯩﻦ، ﺷﯘ ﺗﯜﭘﻪﻳﻠﻰ ﺑﯩﺰ ﻳﻪﻧﯩﻼ ﯞﺍﻗﯩﺖ ﯞﻩ ﺋﯩﻤﺘﯩﻬﺎﻧﻨﯩﯔ ﻗﯘﻟﯩﻐﺎ ﺋﺎﻳﻠﯩﻨﯩﭗ ﻗﺎﻟﺪﯗﻕ.
ﭼﺎﺳﯩﻼﭖ ﺗﻪﻳﻴﺎﺭﻻﭖ ﻗﻮﻳﯘﻟﻐﺎﻥ ﺩﻩﺭﺳﻠﻪﺭﻧﻰ ﺋﯚﮔﯩﻨﯩﺶ ﺧﯘﺩﺩﻯ ﻗﻪﭘﻪﺳﺪﯨﻜﻰ ﻫﺎﻳﯟﺍﻧﻼﺭﻏﺎ ﺑﻪﻟﮕﯩﻠﯩﻚ ﯞﺍﻗﯩﺖ، ﺑﻪﻟﮕﯩﻠﯩﻚ ﻧﻮﺭﻣﺎ ﺑﻮﻳﯩﭽﻪ ﺗﺎﻣﺎﻕ ﺑﯧﺮﯨﺸﻜﻪ ﺋﻮﺧﺸﺎﭖ ﻛﯧﺘﻪﺗﺘﻰ. ﺩﻩﺳﻠﻪﭖ ﺋﻪﺭﻛﯩﻦ ﺗﻪﺑﯩﺌﻪﺗﻨﯩﯔ ﺑﺎﻟﯩﺴﻰ ﺑﻮﻟﯘﺷﻘﺎ ﺋﯚﮔﯩﻨﯩﭗ ﻗﺎﻟﻐﺎﻥ ﻗﻪﻟﺒﯩﻢ ﺑﯘ ﺧﯩﻞ ﻣﻪﺟﺒﯘﺭﯨﻴﻪﺗﻜﻪ ﺗﺎﻣﺎﻣﻪﻥ ﻛﯚﻧﻪﻟﻤﯩﮕﻪﻧﯩﺪﻯ.
ﺋﯩﺸﻪﻧﮕﯜﻡ ﻛﻪﻟﻤﻪﻳﺪﯗ، ﻧﯘﺭﻏﯘﻥ ﻧﻪﺭﺳﯩﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﺭﯦﺌﺎﻟﻠﯩﻖ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﮕﻪ، ﺋﯚﺯﯛﻣﻨﯩﯖﻤﯘ ﺷﯘ ﺭﯦﺌﺎﻟﻠﯩﻖ ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ ﻳﺎﺷﺎﯞﺍﺗﻘﯩﻨﯩﻤﻐﺎ ﺋﯩﺸﻪﻧﮕﯜﻡ ﻛﻪﻟﻤﻪﻳﺪﯗ. ﺋﻪﺟﻪﺑﺎ ﻣﻪﻥ ﺋﯜﻥ- ﺗﯩﻨﺴﯩﺰﻻ ﺋﯧﺮﯨﭗ ﻛﯧﺘﻪﺭﻣﻪﻧﻤﯘ؟ ﻗﺎﺭﯨﻐﺎﻧﺪﺍ ﻧﯘﺭﻏﯘﻥ ﻧﻪﺭﺳﯩﻠﻪﺭﮔﻪ ﺋﯩﺸﻪﻧﮕﯜﯓ ﻛﻪﻟﻤﻪﻳﻼ ﻳﻪﻧﻪ ﺷﯘ ﺧﯩﻞ ﺗﯘﺭﻣﯘﺷﻘﺎ ﻛﯚﻧﯜﭖ ﻛﯧﺘﯩﺪﯨﻐﺎﻥ، ﺑﺎﺭﺍ - ﺑﺎﺭﺍ ﺑﺎﺷﻘﯩﭽﻪ ﺑﯩﺮ ﻫﺎﻟﻪﺗﻨﯩﻤﯘ ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﺭ ﻗﯩﻼﻟﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﺋﻮﺧﺸﺎﻳﺴﻪﻥ.
ﭘﻪﻗﻪﺕ ﺋﯧﺸﻪﻛﭽﯩﻠﯩﻚ ﺋﻪﻗﯩﻞ ﺑﻮﻟﺴﯩﻼ ﻧﯘﺭﻏﯘﻥ ﺋﯩﺸﻼﺭﻧﻰ ﻗﯩﻠﻐﯩﻠﻰ ﺑﻮﻻﺗﺘﻰ. ﺑﻪﺯﻯ ﺋﺎﺩﻩﻣﻠﻪﺭ ﺋﻪﻗﯩﻠﺴﯩﺰﻻﺭﻧﻰ ﭼﻮﺷﻘﯩﻐﺎ ﺋﻮﺧﺸﯩﺘﯩﻜﻪﻥ، ﻣﺎﯕﺎ ﭼﻮﺷﻘﯩﻐﺎ ﺋﯘﯞﺍﻝ ﻗﯩﻠﯩﻨﻐﺎﻧﺪﻩﻛﻼ ﺗﯘﻳﯘﻟﯘﭖ ﻛﯧﺘﯩﺪﯗ. ﭼﻮﺷﻘﺎ ﺭﺍﺳﺘﺘﯩﻨﻼ ﺷﯘﻧﭽﯩﯟﺍﻻ ﺩﯙﺗﻤﯩﺪﯗ؟ ﻣﯧﻨﯩﯔ ﭼﻮﺷﻘﯩﻨﻰ ﻛﯚﺯﯨﺘﯩﭗ ﺑﺎﻗﻘﯘﻡ ﻛﯧﻠﯩﯟﺍﺗﯩﺪﯗ.
ﺑﻪﻟﻜﯩﻢ ﻛﯜﻧﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﺋﯚﺗﯜﺷﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻣﻪﻥ ﺋﻪﺗﺮﺍﭘﯩﻤﺪﯨﻜﻰ ﻣﯩﯖﻠﯩﻐﺎﻥ ﻗﯘﺭﺩﺍﺷﻠﯩﺮﯨﻤﻐﺎ ﺋﻮﺧﺸﺎﺷﻼ ﻛﯚﻧﯜﺵ - ﻛﯚﻧﻤﻪﺳﻠﯩﻚ، ﺋﯩﺸﯩﻨﯩﺶ - ﺋﯩﺸﻪﻧﻤﻪﺳﻠﯩﻚ ﻣﻪﺳﯩﻠﯩﺴﯩﻨﯩﻤﯘ ﺋﯘﻧﺘﯘﭖ ﻛﻪﺗﺴﻪﻡ ﻛﯧﺮﻩﻙ....
ﭘﯜﺗﯜﻥ ﺩﯗﻧﻴﺎ ﺧﻪﻟﻘﻰ ﺩﯗﭺ ﻛﻪﻟﻤﯩﮕﻪﻥ ﻣﻪﺳﯩﻠﯩﮕﻪ ﻣﻪﻧﻼ ﺩﯗﭺ ﻛﯧﻠﯩﯟﺍﺗﻘﺎﻧﺪﻩﻙ ﺋﻪﺯﯞﻩﻳﻠﻪﭘﻼ ﻛﻪﺗﺘﯩﻤﻐﯘ؟!
7 - ﺳﯧﻨﺘﻪﺑﯩﺮﺯﯦﺮﯨﻜﯩﺶ ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ ﺋﯚﺗﻤﻪﻛﺘﻪ ﻛﯜﻧﻠﻪﺭ،
ﻛﯚﺯﻟﻪﺭ ﺋﯘﻳﻘﯘﭼﺎﻥ، ﻗﻪﻟﺒﻠﻪﺭ ﻗﯘﺭﯗﻕ.
ﺋﯘﭘﺮﯨﻐﺎﻥ ﭘﺎﺭﺍﺳﻪﺕ، ﺗﯘﻧﺠﯘﻗﻘﺎﻥ ﺳﯚﻳﮕﯜ...ﮔﻪﺭﭼﻪ ﻣﯧﻨﯩﯔ ﯞﺍﻗﺘﯩﻢ ﯞﻩ ﺯﯦﻬﻨﯩﻤﻨﯩﯔ ﺑﺎﺷﻘﺎ ﻣﯘﻫﯩﻢ ﺋﯩﺸﻠﯩﺮﻯ ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﯩﻤﯘ، ﻟﯧﻜﯩﻦ ﻣﻪﻥ ﻧﯧﻤﯩﺪﻩﭖ ﺑﯘﻧﯩﯔ ﺗﯚﺗﯩﻨﭽﻰ ﻣﯩﺴﺮﺍﺳﯩﻨﻰ ﻳﯧﺰﯨﺶ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺷﯘﻧﭽﻪ ﻛﯚﭖ ﯞﺍﻗﯩﺖ ﯞﻩ ﺯﯦﻬﯩﻦ ﺳﻪﺭﭖ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺋﯚﺯﯛﻣﻨﻰ ﺑﯩﻬﯘﺩﻩ ﻗﯩﻴﻨﺎﻳﻤﻪﻥ؟ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﺧﯩﺸﺘﻪﻙ ﺗﯚﺕ ﭼﺎﺳﺎ ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﺎ ﺑﻮﻟﻤﺎﻣﺘﻰ- ﻳﻪ؟ ﻧﯧﻤﻪ ﻛﺎﺭﯨﻢ، ﻳﯜﺭﻩﻛﻨﻰ ﺋﯜﭺ ﺑﯘﺭﺟﻪﻙ ﺳﯩﺰﯨﭗ ﻗﻮﻳﻐﺎﻥ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﻪﺳﻠﯩﻲ ﺋﯘﻧﺪﺍﻕ ﺋﻪﻣﻪﺳﻜﻪﻧﻐﯘ؟!
ﭼﻮﻛﺎ ﻣﯘﺯ ﺋﯩﺴﺴﯩﻘﺘﺎ ﺋﯧﺮﯨﭗ ﻛﯧﺘﯩﭗ، ﺋﯩﭽﯩﺪﯨﻜﻰ ﺋﯘﺯﯗﻥ ﻳﺎﻏﯩﭽﯩﻼ ﻗﺎﻟﻐﺎﻧﺪﻩﻙ، ﻳﺎﺯ ﻛﯧﻠﯩﺸﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻣﻪﻧﻤﯘ ﺋﯧﺮﯨﭗ ﻛﯧﺘﯩﯟﺍﺗﯩﻤﻪﻥ، ﺋﺎﺧﯩﺮ ﺋﯩﭽﯩﻤﺪﯨﻜﻰ ﺋﯘﺯﯗﻥ ﻫﻪﻡ ﺋﯩﻨﭽﯩﻜﻪ ﻳﺎﻏﯩﭽﯩﻤﻼ ﻗﺎﻟﺴﺎ ﻛﯧﺮﻩﻙ. ﺑﯘ ﻳﺎﻏﺎﭼﻨﻰ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﭼﯩﺶ ﻛﻮﻟﯩﻐﯘﭺ ﺋﻮﺭﻧﯩﺪﯨﻼ ﺋﯩﺸﻠﻪﺗﻜﯩﻠﻰ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ. ﺋﻪﮔﻪﺭ ﺗﺎﺷﻠﯩﻨﯩﭗ ﻛﻪﺗﺴﻪﻣﻼ ﺑﯩﺮﻛﯩﻢ ﺋﺎﺗﺎﻳﯩﻦ ﺋﯧﯖﯩﺸﯩﭗ ﺋﯧﻠﯩﭗ ﭼﯩﺸﯩﻨﯩﻤﯘ ﻛﻮﻻﭖ ﻳﯜﺭﻣﻪﺱ....(ﺋﯘﺷﺸﺎﻕ ﺑﺎﻟﯩﻼﺭﻧﯩﯔ ﺗﯚﻣﯜﺭ ﺭﯦﺸﺎﺗﻜﯩﻠﯩﻖ ﻣﻪﻛﺘﻪﭖ ﻫﻮﻳﻠﯩﺴﯩﺪﺍ ﻛﯚﺭﯛﻧﻤﯩﮕﯩﻨﯩﮕﻪ ﻗﺎﺭﯨﻐﺎﻧﺪﺍ ﺑﯜﮔﯜﻥ ﺑﺎﻟﯩﻼﺭ ﺑﺎﻳﺮﯨﻤﻰ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﻛﯧﺮﻩﻙ)
ﺑﯩﻠﻤﻪﻳﻤﻪﻥ ﺗﻪﻣﺒﯘﺭﻧﯩﯔ ﺗﺎﺭﯨﺴﯩﻤﯘ ﻣﻪﻥ،
ﻣﻪﺳﺖ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﺳﺎﺯﻟﯩﺴﺎ ﺋﯜﺯﯛﻟﯜﭖ ﻛﻪﺗﻜﻪﻥ.
ﯞﻩ ﻳﺎﻛﻰ ﺋﻮﻕ ﺗﻪﮔﻜﻪﻥ ﻳﺎﺭﯨﺪﺍﺭ ﻗﯘﺷﻤﯘ،
ﺋﯘﭘﯘﻗﻨﯩﯔ ﺑﺎﻏﺮﯨﻐﺎ ﺳﯩﯖﯩﺸﯩﭗ ﻛﻪﺗﻜﻪﻥ.ﺳﺎﯞﺍﻗﺪﺍﺷﻠﯩﺮﯨﻢ ﻧﯧﻤﯩﺪﯨﮕﻪﻥ ﺋﺎﻕ ﻛﯚﯕﯜﻝ- ﻫﻪ! ﻣﯧﻨﯩﯔ ﻫﻪﺭ ﻳﻪﻛﺸﻪﻧﺒﻪ ﻛﻪﭺ ﺗﺎﺭﻗﯩﺘﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﺟﺎﺯﺍﻻﺵ ﺋﯘﻗﺘﯘﺭﯗﺷﯩﺪﯨﻦ ﺑﺎﺷﻘﺎ ﻧﻪﺭﺳﯩﻠﻪﺭﻧﻰ ﺋﺎﻧﭽﻪ ﺋﻮﻗﯘﭖ ﻛﯧﺘﻪﻟﻤﻪﻳﯟﺍﺗﻘﯩﻨﯩﻤﻨﻰ ﺑﯩﻠﺪﯨﻤﯘ، ﻗﺎﻧﺪﺍﻕ؟ ﺩﻭﺳﻜﯩﻐﺎ ﺷﯧﺌﯩﺮ ﻳﯧﺰﯨﭗ ﻗﻮﻳﯘﭘﺘﯘ.
ﺭﺍﺳﺖ، ﻣﻪﻥ ﻧﯧﻤﯩﺸﻘﺎ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﺍ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﺘﯩﻜﯩﺪﻩﻙ ﺋﯘﻧﭽﻪ ﻛﯚﭖ ﻛﯩﺘﺎﺏ ﺋﻮﻗﯘﻣﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻗﺎﻟﻐﺎﻧﺪﯨﻤﻪﻥ؟! ﺋﻪﺟﻪﺑﺎ ﺋﯘ ﭼﺎﻏﻼﺭﺩﺍ ﺋﺎﺷﯘ ﺧﯩﻠﯟﻩﺕ ﻳﯧﺰﺍﻣﺪﯨﻦ ﺋﺎﺗﺎﻳﯩﻦ ﺷﻪﻫﻪﺭﮔﻪ ﻛﯩﺮﯨﭗ، ﻗﺎﭘﯩﻘﻰ ﻳﺎﻣﺎﻥ ﻏﻪﻳﯟﻩﺗﭽﻰ ﺧﻮﺗﯘﻧﻼﺭﻧﯩﯔ ﻗﻮﻏﻼﺷﻠﯩﺮﯨﻐﯩﻤﯘ ﭘﻪﺭﯞﺍ ﻗﯩﻠﻤﺎﻱ، ﺗﺎﻻﻱ ﻛﯩﺘﺎﺑﻼﺭﻧﻰ ﺧﺎﺗﯩﺮﻩﻣﮕﻪ ﻛﯚﭼﯜﺭﯛﯞﺍﻻﺗﺘﯩﻤﻐﯘ؟!
ﻛﯩﺘﺎﺑﻼﺭﺩﯨﻜﻰ ﭼﯜﺷﯩﻨﯩﻜﺴﯩﺰ ﺋﯘﻗﯘﻣﻼﺭ ﻣﯧﻨﻰ ﺑﻪﻙ ﭼﺎﺭﭼﯩﺘﯩﯟﻩﺗﺘﯩﻤﯘ، ﻧﯧﻤﻪ؟! ﺋﯩﻠﮕﯩﺮﻯ ﻛﯩﺘﺎﺏ ﺋﻮﻗﯘﺳﺎﻡ ﺋﯩﭽﯩﮕﻪ ﻛﯩﺮﯨﭗ ﻛﯧﺘﻪﺗﺘﯩﻢ. ﻣﺎﻧﺎ ﻫﺎﺯﯨﺮ ﻛﯩﺘﺎﺏ ﺋﻮﻗﯘﺷﻨﯩﯔ ﻧﻪﻗﻪﺩﻩﺭ ﻗﯩﻴﯩﻨﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﻫﯧﺲ ﻗﯩﻠﯩﯟﺍﺗﯩﻤﻪﻥ.
ﺑﻪﺯﯨﻠﻪﺭ ﺋﯚﺯ ﻗﯩﺰﻟﯩﺮﻯ، ﺋﺎﻳﺎﻟﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﻗﯧﻠﯩﻦ ﭘﯜﺭﻛﻪﻧﺠﯩﻠﻪﺭﮔﻪ ﺋﻮﺭﯗﻧﯘﯞﯦﻠﯩﭗ، ﻗﺎﻧﺪﺍﻕ ﭘﻪﺳﻜﻪﺵ ﺧﯩﻴﺎﻟﻼﺭﻧﻰ ﺳﯜﺭﯛﯞﺍﺗﻘﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﺑﯩﻠﻪﻟﻤﻪﻱ، ﻫﻪﺩﯦﺴﯩﻼ ﻣﯧﻨﻰ ﺗﯩﻠﻼﯞﺍﺗﯩﺪﯗ. ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﺩﯦﻴﯩﺸﯩﭽﻪ، ﻣﯧﻨﯩﯔ ﻛﺎﻟﺘﻪ ﻳﻮﭘﻜﺎﻡ ﻳﺎﺭﺍﺷﻤﺎﭘﺘﯩﻤﯩﺶ، ﺩﺍﺩﺍﻣﻨﯩﯔ ﭼﺎﭘﯩﻨﯩﻨﻰ ﭘﯩﺖ ﺑﯧﺴﯩﭗ ﻛﯧﺘﯩﭙﺘﯩﻤﯩﺶ.... ﺋﯩﺸﯩﻨﻰ ﻗﯩﻠﺴﯘﻥ!
ﺗﯘﺭﯗﭖ، ﺩﯗﻧﻴﺎﺩﺍ ﻫﻪ ﺩﯦﺴﯩﻼ ﺧﻪﻗﻘﻪ ﺋﻪﻗﯩﻞ ﺋﯚﮔﯩﺘﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﻧﻪﺳﯩﻬﻪﺗﯟﺍﺯﻻﺭﻧﯩﯖﻤﯘ ﻫﯧﭽﻘﺎﻧﭽﻪ ﻗﯩﻤﻤﯩﺘﻰ ﻗﺎﻟﻤﯩﻐﯩﻨﯩﻨﻰ ﻫﯧﺲ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﻗﺎﻟﺪﯨﻢ....
- ﻣﺎﺭﺕﺳﯜﻧﺌﯩﻴﻠﻪﺷﺘﯜﺭﯛﻟﮕﻪﻥ ﻣﯘﻫﯩﺖ؛ ﮔﯩﺮﯨﻢ ﭘﯘﺭﺍﭖ ﺗﯘﺭﻏﺎﻥ ﻳﺎﺗﺎﻕ؛ ﯞﺍﺭﺍﯓ - ﭼﯘﺭﯗﯓ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺗﻮﻟﻐﺎﻥ ﺳﯩﻨﯩﭗ؛ ﻻﻱ ﺳﯘﺩﻩﻙ ﻟﯚﻣﺸﯜﭖ ﺗﯘﺭﻏﺎﻥ ﻣﻪﻛﺘﻪﭖ ﻫﻮﻳﻠﯩﺴﻰ؛ ﺧﯘﺩﺩﻯ ﻫﺎﯞﺍ ﻣﯘﺩﺍﭘﯩﺌﻪ ﺳﯧﮕﻨﺎﻟﻰ ﻳﺎﯕﺮﺍﭖ ﺗﯘﺭﻏﺎﻧﺪﻩﻛﻼ ﺗﯘﻳﯘﻟﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﺋﻪﻧﺴﯩﺰ ﻗﻪﺩﯨﻤﯩﻲ ﺷﻪﻫﻪﺭ.... ﻣﻪﻥ ﻫﻪﻣﻤﯩﻼ ﻳﻪﺭﺩﯨﻦ ﺋﯚﺯﯛﻣﻨﻰ ﺋﯩﺰﺩﻩﯞﺍﺗﻘﺎﻧﺪﻩﻙ ﺋﺎﻻﻕ - ﺟﺎﻻﻕ ﻗﺎﺭﺍﻳﻤﻪﻥ. ﻳﺎﻛﻰ ﻣﻪﻥ ﺋﯚﺯ - ﺋﯚﺯﯛﻣﺪﯨﻦ ﻗﻮﺭﻗﯘﯞﺍﺗﺎﻣﺪﯨﻐﺎﻧﺪﯨﻤﻪﻥ؟!
ﺋﯩﭽﯩﻤﺪﯨﻜﻰ ﺩﻩﺭﺩﻟﯩﺮﯨﻤﻨﻰ ﺗﯚﻛﯜﺵ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﻳﻪﻧﯩﻼ ﺋﯚﺯ - ﺋﯚﺯﯛﻣﮕﻪ ﺗﯧﻠﯧﻔﻮﻥ ﺑﯧﺮﯨﺸﻜﻪ ﻣﻪﺟﺒﯘﺭﻣﻪﻥ. ﺑﯘ ﻳﻪﺭﺩﻩ ﺋﺎﺩﻩﻣﻠﻪﺭ ﻣﺎﯕﺎ ﺋﯩﺸﻪﻧﻤﻪﻳﺪﯗ، ﻣﻪﻧﻤﯘ ﺋﯘﻻﺭﻏﺎ ﺋﯩﺸﻪﻧﻤﻪﻳﻤﻪﻥ. ﺋﯩﺸﻜﺎﭘﻼﺭﺩﯨﻜﻰ ﺋﯩﺸﻪﻧﻤﻪﺳﻠﯩﻚ ﭼﯩﻘﯩﭗ ﺗﯘﺭﻏﺎﻥ ﻗﯘﻟﯘﭘﻼﺭﺩﯨﻦ ﻫﻪﻣﻤﻪ ﻧﻪﺭﺳﻪ ﺋﺎﻳﺎﻥ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﺗﯘﺭﯗﭘﺘﯘ. ﺑﯘ ﻗﯘﻟﯘﭘﻼﺭ ﺋﯩﺸﻜﺎﭘﻼﺭﻏﺎ ﺋﻪﻣﻪﺱ، ﻗﻪﻟﺒﻠﻪﺭﮔﻪ ﺳﯧﻠﯩﻨﻐﺎﻧﺪﻩﻛﻼ....
ﺑﻪﺯﯨﺪﻩ ﻣﯧﻨﯩﯔ ﺑﯘ ﺋﻮﺭﯗﻕ ﺟﯩﺴﻤﯩﻤﻨﻰ ﻧﯧﻤﯩﺪﯗﺭ ﺑﯩﺮ ﻧﯧﻤﯩﻠﻪﺭ ﺑﯧﺴﯩﭗ ﻣﯩﺠﯩﯟﯦﺘﯩﺪﯨﻐﺎﻧﺪﻩﻛﻼ ﺗﯘﻳﯘﻟﯩﺪﯗ. ﺑﺎﻳﺎ ﭼﯜﺷﯜﻣﺪﻩ ﻧﯘﺭﻏﯘﻥ ﺋﺎﺩﻩﻣﻠﻪﺭ ﻣﯧﻨﻰ ﻫﻪﺩﻩﭖ ﻳﻮﻝ ﭼﯩﯖﺪﺍﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﻣﺎﺷﯩﻨﯩﻨﯩﯔ ﺋﺎﺳﺘﯩﻐﺎ ﺋﯩﺘﺘﯩﺮﯨﯟﺍﺗﻘﯘﺩﻩﻙ، ﺩﺍﺩﺍﻣﻤﯘ ﺑﯩﺮ ﭼﻪﺗﺘﻪ ﻗﺎﺭﺍﭖ ﺗﯘﺭﻏﯘﺩﻩﻙ، ﺑﯩﭽﺎﺭﻩ ﺋﺎﻧﺎﻡ ﻛﯚﺯ ﻳﺎﺷﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺗﯚﻛﯜﺷﻜﯩﻤﯘ ﺟﯜﺭﺋﻪﺕ ﻗﯩﻼﻟﻤﺎﻱ، ﻛﯩﺸﯩﻠﻪﺭ ﺗﺎﺭﺗﯩﭗ ﻳﯘﻟﯘﯞﻩﺗﻜﻪﻥ ﭼﺎﭼﻠﯩﺮﯨﻤﻨﻰ ﺗﯧﺮﯨﭗ ﻗﻮﻳﻨﯩﻐﺎ ﺗﯩﻘﯩﯟﺍﺗﻘﯘﺩﻩﻙ. ﺋﺎﻧﺎﻣﻨﯩﯔ ﻗﻮﻳﻨﯩﺪﯨﻜﻰ ﭼﺎﭼﻼﺭﻧﯩﯔ ﺧﯧﻠﻰ ﻛﯚﭘﻠﯜﻛﯩﮕﻪ ﻗﺎﺭﯨﻐﺎﻧﺪﺍ ﺋﯩﻜﻜﻰ ﺳﯩﯖﻠﯩﻢ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﯩﺮ ﺋﯩﻨﯩﻢ ﻣﻪﻧﺪﯨﻦ ﺑﯘﺭﯗﻥ ﭼﯩﯖﺪﯨﻠﯩﭗ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﻛﯧﺮﻩﻙ. ﻧﯚﯞﻩﺕ ﻣﺎﯕﺎ ﻛﻪﭘﺘﯘ - ﺩﻩ! ﻫﯧﻠﯩﻘﻰ ﻗﺎﺳﺴﺎﭖ ﺋﺎﻛﺎﻡ ﻣﯧﻨﻰ ﭼﯩﯖﺪﺍﯞﺍﺗﻘﺎﻥ ﻳﻮﻟﻨﯩﯔ ﺑﯩﺮ ﭼﯧﺘﯩﮕﻪ ﻛﺎﯞﺍﭘﺪﯨﻨﯩﻨﻰ ﻗﻮﻳﯘﭖ، ﻫﻪﺩﻩﭖ ﭼﻮﻍ ﭼﯜﺷﯜﺭﯛﯞﺍﺗﻘﯘﺩﻩﻙ، ﺋﯘ ﻣﯧﻨﯩﯔ ﮔﯚﺷﯜﻣﻨﻰ ﻛﺎﯞﺍﭖ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺳﺎﺗﺎﻣﺪﯨﻜﯩﻨﻪ؟!
ﻣﻪﻥ ﭼﯜﭼﯜﭖ ﺋﻮﻳﻐﺎﻧﺪﯨﻢ، ﻟﯧﻜﯩﻦ ﺋﻪﺟﻪﺑﻠﻪﻧﻤﯩﺪﯨﻢ. ﻣﻪﻥ ﻫﺎﻣﯩﻨﻰ ﻣﯘﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﺑﻮﻟﯘﺷﯩﻨﻰ ﺑﯩﻠﻪﺗﺘﯩﻢ.
ﺋﯚﻛﺘﻪﺑﯩﺮ. ﺳﻪﻫﻪﺭ
ﻫﯧﻴﺖ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﻧﯧﻤﯩﺪﯨﮕﻪﻥ ﻳﺎﺧﺸﻰ! ﻗﺎﻧﻐﯘﭼﻪ ﺑﯩﺮ ﺋﯘﺧﻠﯩﯟﺍﻟﯩﺪﯨﻜﻪﻧﻤﻪﻥ. ﻫﯧﭽﻜﯩﻢ ﺩﻩﺭﺳﻤﯘ ﺋﯚﺗﻤﻪﻳﺪﯨﻜﻪﻥ، ﻫﯧﭽﻜﯩﻢ ﻳﻮﻗﻠﯩﻤﯩﻤﯘ ﻗﯩﻠﻤﺎﻳﺪﯨﻜﻪﻥ، ﺳﺎﺋﻪﺕ ﺋﺎﻟﺘﯩﺪﻩ ﻣﻪﺟﺒﯘﺭﯨﻲ ﮔﯩﻤﻨﺎﺳﺘﯩﻜﯩﻐﺎ ﭼﯩﻘﻤﺎﻳﺪﯨﻜﻪﻧﻤﯩﺰ، ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﻨﯩﯔ ﺳﯜﺭﻟﯜﻙ ﺋﯩﺸﯩﻚ ﺑﺎﻗﺎﺭﻟﯩﺮﻯ ﺋﯩﺸﯩﻜﻨﯩﻤﯘ ﺗﺎﻗﯩﯟﺍﻟﻤﺎﻳﺪﯨﻜﻪﻥ....
ﺑﯘﻻﺭﻧﻰ ﺑﯘﺭﯗﻥ ﺋﻪﺟﻪﺏ ﻫﯧﺲ ﻗﯩﻠﻤﺎﭘﺘﯩﻜﻪﻧﻤﯩﻨﺎ؟ ﺋﯘﻧﯩﯔ - ﺑﯘﻧﯩﯔ ﺑﻪﺭﮔﻪﻥ ﻫﯧﻴﺘﻠﯩﻘﻠﯩﺮﯨﻐﺎ، ﺗﻮﻏﺮﺍﻣﭽﯩﻠﯩﺮﯨﻐﺎ ﮔﻮﻝ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺑﯩﻐﻪﻡ ﺋﻮﻳﻨﺎﭖ ﻫﯧﻴﺘﻨﯩﯔ ﻣﻪﻥ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺑﯘﻧﭽﻪ ﭼﻮﯓ ﺋﻪﺭﻛﯩﻨﻠﯩﻚ، ﺑﯘﻧﭽﻪ ﻛﯚﭖ ﺋﺎﺭﺍﻡ ﺋﯧﻠﯩﺶ ﭘﯘﺭﺳﯩﺘﻰ ﺑﯧﺮﯨﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ﻫﻪﻗﻘﯩﺪﻩ ﺋﻮﻳﻠﯩﻨﯩﺸﻘﯩﻤﯘ ﭘﯘﺭﺳﻪﺕ ﻳﻪﺗﻤﻪﭘﺘﯩﻜﻪﻥ - ﺩﻩ!
ﺑﯩﭽﺎﺭﻩ ﺋﺎﻧﺎﻡ ﻛﯚﺯ ﺋﺎﻟﺪﯨﻤﻐﺎ ﻛﯧﻠﯩﯟﺍﺗﯩﺪﯗ، ﻗﻮﻟﯘﻡ ﺗﯩﺘﺮﻩﭖ ﻛﻪﺗﺘﻰ. ﻳﯩﻐﻠﯩﯟﯦﺘﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﺪﯗﻡ - ﺩﻩ! ﺋﺎﻫ، ﺑﯩﭽﺎﺭﻩ ﻛﯚﺯﯛﻡ، ﻧﯧﻤﻪ ﮔﯘﻧﺎﻫ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﻐﯩﻴﺘﺘﯩﯔ!؟
(ﻫﯧﻴﺘﻨﯩﯔ ﺋﺎﺧﯩﺮﻗﻰ ﺑﯩﺮ ﻛﯜﻧﻰ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﻛﯧﺮﻩﻙ)ﺋﯘ ﺑﯩﺰﻧﯩﯔ ﻳﺎﺗﺎﻗﻘﺎ ﺋﺎﺳﻤﺎ ﺭﻩﺳﯩﻢ ﺳﺎﺗﻘﯩﻠﻰ ﻛﯩﺮﯨﭙﺘﯘ. ﻧﯧﻤﯩﺸﻘﯩﻤﯘ ﻳﺎﺗﺎﻗﻘﺎ ﻛﯩﺮﮔﻪﻧﺪﯨﻤﻪﻥ؟! ﺗﯘﺭﯗﭘﻼ، ﺋﯘ ﺑﯩﺰﻧﯩﯔ ﻳﺎﺗﺎﻗﻘﺎ ﺋﯚﺯﯨﻨﻰ ﺳﺎﺗﻘﯩﻠﻰ ﻛﯩﺮﮔﻪﻧﺪﻩﻙ ﺗﯘﻳﯘﻟﯘﭖ ﻛﻪﺗﺘﻰ. «ﻫﯘ، ﺋﯩﭙﻼﺱ!» ﺩﻩﯞﻩﺗﺘﯩﻢ ﺋﯩﭽﯩﻤﺪﻩ. ﺋﯘ ﺗﯧﺨﻰ ﻣﺎﯕﺎ ﺋﺎﻟﯩﻴﯩﭗ ﻳﯜﺭﯨﺪﯗ. ﺑﯘﻧﺪﺍﻕ ﻗﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻐﺎ ﻧﯧﻤﻪ ﻫﻪﻗﻘﻰ ﺋﯘﻧﯩﯔ!؟ «ﺳﻪﻥ ﺗﺎﺯ ﺩﯦﮕﯜﭼﻪ، ﻣﻪﻥ ﺗﺎﺯ ﺩﻩﯞﺍﻻﻱ» ﺩﯦﮕﻪﻥ ﺷﯘ - ﺩﻩ! ﺷﯘﻻﺭﻧﻰ ﺋﻮﻳﻼﭖ، ﺋﺎﭼﭽﯩﻘﯩﻤﺪﺍ ﺋﺎﭼﻘﯘﭼﯘﻣﻨﻰ ﺋﯧﻠﯩﭗ ﭼﯩﻘﯩﭗ ﻛﻪﺗﺘﯩﻢ. ﭼﯩﻘﯩﭗ ﻛﯧﺘﯩﯟﯦﺘﯩﭗ، ﻳﻪﻧﻪ ﺑﯩﺮﯨﮕﻪ ﺋﯘﭼﺮﺍﭖ ﻗﺎﻟﺪﯨﻢ. ﻛﯚﯕﻠﯜﻣﺪﻩ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻛﯚﺯﯛﻣﻨﯩﯔ ﺋﯩﭽﯩﮕﻪ ﻗﺎﺭﺍﭖ ﺗﯘﺭﯗﭖ ﻣﯧﻨﻰ ﺋﺎﻟﺪﺍﯞﺍﺗﻘﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﻳﻮﻗﻘﺎ ﭼﯩﻘﯩﺮﯨﺸﻘﺎ ﺗﯩﺮﯨﺸﺘﯩﻢ.
ﺋﯘ ﻛﯚﺯﯛﻣﮕﻪ ﺑﯘﺭﯗﻧﻼ ﺋﯩﭙﭙﯩﺘﯩﻨﻰ ﻳﻮﻗﺎﺗﻘﺎﻥ ﻗﯩﺰﺩﻩﻙ ﻛﯚﺭﯛﻣﺴﯩﺰ ﯞﻩ ﺑﯩﺌﻪﺗﯩﯟﺍﺭ ﻛﯚﺭﯛﻧﮕﻪﻧﯩﺪﻯ. ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻳﯘﻣﺮﺍﻥ ﻗﻪﻟﺒﯩﺪﯨﻜﻰ ﭘﺎﻛﻠﯩﻖ، ﺳﻪﻣﯩﻤﯩﻴﻠﯩﻜﻠﻪﺭ ﺋﺎﻟﻠﯩﻘﺎﭼﺎﻥ ﻏﺎﻳﯩﺐ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﯩﺪﻯ. ﺋﻪﻣﺪﻯ ﺳﻪﻥ ﺑﯩﺮ ﺋﯚﻣﯜﺭ ﺋﺎﻟﯩﻴﺠﺎﻧﺎﺑﻠﯩﻖ، ﭘﺎﻛﻠﯩﻘﻘﺎ ﺋﯩﻨﺘﯩﻠﯩﭗ، ﺋﻪﻣﻤﺎ ﻳﯧﺘﻪﻟﻤﻪﻱ ﺋﯚﺗﻪﺭﺳﻪﻧﻤﯘ؟!
ﻛﯚﺯﻟﯩﺮﯨﻤﮕﻪ ﺋﺎﭼﭽﯩﻘﻘﺎ ﺋﻮﺧﺸﺎﺵ ﺑﯩﺮ ﻧﻪﺭﺳﻪ ﻗﺎﭘﻠﯩﺸﯩﯟﺍﻟﺪﻯ. ﻣﻪﻥ ﻧﻮﻣﯘﺱ ﻛﯜﭼﯩﮕﻪ ﺗﺎﻳﯩﻨﯩﭙﻼ ﭘﻪﻟﻪﻣﭙﻪﻳﺪﯨﻦ ﻳﯜﮔﯜﺭﮔﯩﻨﯩﻤﭽﻪ ﭼﯜﺷﯜﭖ ﻛﻪﺗﺘﯩﻢ. ﻣﻪﻥ ﺷﯘ ﺗﺎﭘﺘﯩﻤﯘ ﺋﯘﻧﻰ ﺋﻮﻳﻼﯞﺍﺗﺎﺗﺘﯩﻢ. ﻣﻪﻥ ﻧﯧﻤﯩﺸﻘﺎ ﻫﻪ ﺩﯦﺴﯩﻼ ﺋﯚﺯﯛﻣﮕﻪ ﺩﯛﺷﻤﻪﻧﻠﯩﻚ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ ﺋﺎﺩﻩﻣﻠﻪﺭﻧﻰ ﺋﻮﻳﻼﻳﺪﯨﻐﺎﻧﺪﯨﻤﻪﻥ؟!
ﺋﻪﺳﻠﯩﺪﻩ ﺋﻪﺗﺮﺍﭘﯩﻤﺪﯨﻜﻰ ﻧﯘﺭﻏﯘﻥ ﺋﺎﺩﻩﻣﻠﻪﺭ ﺭﻭﻫﯩﻤﻨﻰ ﺳﯘﻧﺪﯗﺭﯗﺵ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺗﯩﺮﯨﺸﭽﺎﻧﻠﯩﻖ ﻛﯚﺭﺳﯩﺘﯩﭗ ﻛﻪﻟﮕﻪﻧﯩﻜﻪﻥ، ﻟﯧﻜﯩﻦ ﻣﻪﻥ ﺑﯘﻧﻰ ﺑﻪﻙ ﻛﯧﭽﯩﻜﯩﭗ ﺳﯧﺰﯨﭗ ﻗﺎﭘﺘﯩﻤﻪﻥ. ﺩﯦﮕﻪﻧﺪﻩﻙ، ﻣﯧﻨﯩﯔ ﺭﻭﻫﯩﻢ ﺳﯘﻧﯘﭘﺘﯘ، ﭼﯜﻧﻜﻰ، ﻣﻪﻥ ﺋﯘ ﻣﯘﺋﺎﻣﯩﻠﻪ ﯞﻩ ﺳﯚﺯﻟﻪﺭﻧﻰ ﺧﺎﻟﯩﺲ ﯞﻩ ﺳﻪﻣﯩﻤﯩﻲ ﺩﻩﭖ ﺋﻮﻳﻠﯩﯟﺍﭘﺘﯩﻜﻪﻧﻤﻪﻥ.
ﺋﯚﺯﯛﻣﻤﯘ ﺋﯚﺗﯜﭖ ﻛﻪﺗﻜﻪﻥ ﺑﯩﺮ ﺳﺎﺭﺍﯓ! ﻛﯩﻢ ﻣﯧﻨﻰ ﻛﯚﯕﯜﻟﻨﯩﯔ ﻛﻪﻳﻨﯩﮕﻪ ﻛﯩﺮﺳﯘﻥ ﺩﻩﭘﺘﯘ!؟ ﻫﻪﻣﻤﯩﮕﻪ ﺋﯚﭺ ﺑﻮﻟﺪﯗﻡ. ﺋﯚﺯﯛﻣﮕﻪ، ﺋﯚﺯ - ﺋﯚﺯﯛﻣﻨﯩﯔ ﻛﯜﻟﯜﺷﻠﯩﺮﯨﮕﻪ، ﻳﯩﻐﻼﺷﻠﯩﺮﯨﻐﺎ، ﺩﻭﺳﺘﻠﯩﺮﯨﻤﻐﺎ، ﺩﯛﺷﻤﻪﻧﻠﯩﺮﯨﻤﮕﻪ، ﺗﻮﻧﯘﻳﺪﯨﻐﺎﻥ- ﺗﻮﻧﯘﻣﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻧﻼﺭﻏﺎ، ﺳﯚﺯﻟﻪﯞﺍﺗﻘﺎﻥ- ﺳﯚﺯﻟﯩﻤﻪﻳﯟﺍﺗﻘﺎﻧﻼﺭﻏﺎ.... ﻫﻪﻣﻤﯩﮕﻪ ﺋﯚﭺ ﺑﻮﻟﺪﯗﻡ!!!
ﺳﯩﺮﺗﻘﺎ ﭼﯩﻘﻘﯘﻡ ﻛﯧﻠﯩﯟﺍﺗﯩﺪﯗ. ﺑﻪﻟﻜﯩﻢ ﺩﻩﺭﯞﺍﺯﯨﻨﯩﯔ ﺳﯩﺮﺗﯩﺪﺍ ﻣﯧﻨﻰ ﺑﻪﺯﻟﻪﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﺑﯩﺮﻩﺭ ﺋﯩﺶ ﺑﺎﺭﺩﯗ. ﺩﻩﺭﯞﺍﺯﺍ ﺳﯩﺮﺗﯩﺪﺍ ﺋﯘﻧﭽﻪ ﺟﻪﻟﭗ ﻗﯩﻼﺭﻟﯩﻖ ﻧﻪﺭﺳﯩﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﺑﻮﻟﯘﺷﻰ ﻧﺎﺗﺎﻳﯩﻦ، ﻟﯧﻜﯩﻦ ﺑﯘ ﺩﻩﺭﯞﺍﺯﺍ ﻗﺎﻧﭽﻪ ﭼﯩﯔ ﺗﺎﻗﺎﻟﻐﺎﻧﺴﯩﺮﻯ، ﻣﯧﻨﯩﯔ ﺷﯘﻧﭽﻪ ﭼﯩﻘﯩﭗ ﺑﺎﻗﻘﯘﻡ ﻛﯧﻠﯩﺪﯗ. ﺩﻩﺭﯞﺍﺯﯨﻨﻰ ﺗﺎﻗﯩﯟﺍﻟﻐﺎﻧﻤﯩﺪﯗ؟ ﻛﺎﺭﯨﺪﻭﺭﺩﯨﻜﻰ ﺳﺎﺋﻪﺕ 6ﺩﯨﻦ 56ﻧﻰ ﻛﯚﺭﺳﯩﺘﯩﭗ ﺗﯘﺭﯗﭘﺘﯘ. ﺋﻪﮔﻪﺭ ﺗﯚﺕ ﻣﯩﻨﯘﺕ ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ ﺩﻩﺭﯞﺍﺯﺍ ﺋﺎﻟﺪﯨﻐﺎ ﺑﯧﺮﯨﭗ ﺑﻮﻻﻟﯩﺴﺎﻡ ﭼﯩﻘﯩﭗ ﻛﯧﺘﻪﻟﯩﮕﯜﺩﻩﻛﻤﻪﻥ.
- ﺋﺎﺭﻗﺎﯕﻐﺎ ﻳﺎﻥ! - ﺩﻩﺭﯞﺍﺯﯨﯟﻩﻥ ﺋﻮﻗﺘﻪﻙ ﻳﯜﮔﯜﺭﯛﭖ ﻛﻪﻟﮕﻪﻥ ﺑﯩﺮ ﺋﻮﻏﯘﻝ ﺑﺎﻟﯩﻐﺎ ﯞﺍﺭﻗﯩﺮﯨﺪﻯ.
- ﺑﻪﻙ ﺟﯩﺪﺩﯨﻲ ﺋﯩﺶ....
- ﺋﺎﺭﻗﺎﯕﻐﺎ ﻳﺎﻥ ﺩﻩﻳﻤﻪﻥ، ﮔﺎﺳﻤﯘ ﺳﻪﻥ؟!
- ﺋﺎﭼﺎﻡ ﺩﻭﺧﺘﯘﺭﺧﺎﻧﻰ....
- ﺳﺎﺋﻪﺕ ﻳﻪﺗﺘﻪ ﺑﻮﻟﺪﻯ!
- ﺧﯘﺵ ﺑﻮﭖ ﻛﯧﺘﻪﻱ، ﻣﯧﻨﻰ ﭼﯩﻘﯩﺮﯨﯟﻩﺗﺴﯩﯖﯩﺰ، ﺑﻪﻙ ﺟﯩﺪﺩﯨﻲ ﺋﯩﺸﺘﻰ، ﻣﻪﻥ ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﺎﻡ....
- ﺳﯧﻨﯩﯖﺪﻩﻙ ﻳﺎﻟﻐﺎﻧﭽﯩﻼﺭﻧﻰ ﺟﯩﻖ ﻛﯚﺭﮔﻪﻧﻤﻪﻥ. ﻓﺎﻛﯘﻟﺘﯧﺘﺘﯩﻦ ﺧﻪﺕ ﺋﻪﻛﻪﻝ! ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﺎ ﺳﯩﻨﯩﭙﯩﯖﻐﺎ ﻛﯩﺮﯨﭗ ﻛﯩﺘﯩﺒﯩﯖﻨﻰ ﺋﻮﻗﯘ! ﭘﯩﺸﯘﺭﯗﭖ ﻗﻮﻳﻐﺎﻥ ﻧﯧﻤﻪ ﺑﺎﺭﻣﯘ ﺳﺎﯕﺎ ﺗﺎﻻﺩﺍ!؟
- ﺋﺎﭼﺎﻡ....
- ﻧﯧﻤﺎﻧﺪﺍﻕ ﭘﺎﯓ ﻗﯘﻻﻕ ﻛﺎﺳﻜﻰ ﻧﯧﻤﯩﺴﻪﻥ ! ﭼﯩﻘﯩﺸﻘﺎ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪﯗ! ﻛﯚﺯﯛﯕﮕﻪ ﺗﺎﻗﯩﺸﯩﭗ ﺗﯘﺭﻏﺎﻥ ﻣﺎﯞﯗ ﺗﺎﺧﺘﯩﻨﻰ ﻛﯚﺭﻣﯩﺪﯨﯖﻤﯘ! ﻳﺎﻥ !!!
- ﺑﯘ ﺗﯜﺭﻣﯩﻤﯘ ﻳﺎ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﻤﯘ!؟
- ﻫﻪ، ﺳﯧﻨﯩﯖﺪﻩﻙ ﺋﯚﻛﺘﻪﻣﺪﯨﻦ ﺑﯩﺮﻧﻰ ﺗﺎﭘﺎﻟﻤﺎﻱ ﻳﯜﺭﻩﺗﺘﯩﻢ! ﻛﯧﻠﻪ ﮔﯘﻱ، ﺗﯜﺭﻣﯩﻨﯩﯔ ﻧﯧﻤﯩﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﺑﯩﺮ ﻛﯚﺭﺳﯩﺘﯩﭗ ﻗﻮﻳﺎﻱ!
ﻛﯚﺯﻩﺗﭽﻰ ﻫﯧﻠﯩﻘﻰ ﺑﺎﻟﯩﻨﯩﯔ ﭘﺎﺗﯩﯖﯩﺪﯨﻦ ﻗﺎﻣﺎﻟﻼﭖ ﺗﯘﺗﯘﭖ، ﻗﺎﻳﺴﯩﺪﯗﺭ ﺑﯩﺮ ﺋﯚﻳﮕﻪ ﺋﯧﻠﯩﭗ ﻛﯩﺮﯨﭗ ﻛﻪﺗﺘﻰ. ﺋﯘ ﺋﻪﻣﺪﻯ ﺩﻭﺧﺘﯘﺭﺧﺎﻧﯩﺪﯨﻜﻰ ﺋﺎﭼﯩﺴﯩﻨﯩﻤﯘ ﺋﯘﻧﺘﯘﭖ ﻗﯧﻠﯩﭗ، ﺋﯚﺯ ﺟﯧﻨﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻗﺎﻟﺪﻯ ﺑﻮﻟﻐﺎﻱ، ﺑﻮﺷﺎﭖ ﭘﺎﺧﭙﺎﻗﺘﻪﻛﻼ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﻫﯧﻠﯩﻘﻰ ﻛﯚﺯﻩﺗﭽﯩﻨﯩﯔ ﻛﯜﭼﻠﯜﻙ ﻗﻮﻟﻠﯩﺮﻯ ﺋﺎﺭﯨﺴﯩﺪﺍ ﭘﯘﺗﻰ ﻳﻪﺭﮔﻪ ﺗﯧﮕﯩﭗ- ﺗﻪﮔﻤﻪﻱ ﻛﯚﺯﺩﯨﻦ ﻏﺎﻳﯩﺐ ﺑﻮﻟﺪﻯ.
ﺋﻮﻥ ﻣﯩﯔ ﺋﻮﻗﯘﻏﯘﭼﯩﺴﻰ ﺑﺎﺭ ﺑﯘ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﺘﻪ ﺋﺎﺯ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﺪﯨﻤﯘ ﺗﯚﺕ ﻣﯩﯔ ﺋﻪﺭﻛﻪﻙ ﺑﺎﺭﺩﯗ (ﻫﯧﭽﺒﻮﻟﻤﯩﻐﺎﻧﺪﺍ ﻓﯩﺰﯨﺌﻮﻟﻮﮔﯩﻴﻪ ﻧﯘﻗﺘﯩﺴﯩﺪﯨﻦ ﺑﻮﻟﺴﯩﻤﯘ ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ). ﺗﯚﺕ ﻣﯩﯔ ﺋﻪﺭﻛﻪﻙ ﺋﺎﺭﯨﺴﯩﺪﯨﻦ ﺑﯩﺮﻩﺭﺳﯩﻨﯩﯔ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﻨﯩﯔ ﺋﺎﺭﺍﻥ ﺋﯚﺭﻩ ﺗﯘﺭﯗﯞﺍﺗﻘﺎﻥ ﺋﻪﻧﺠﺎﻥ ﺗﺎﻣﻠﯩﻖ ﻗﻮﺭﻏﺎﻧﭽﯩﺴﯩﻨﻰ ﺑﯩﺮﻻ ﺗﯩﭙﯩﭗ، ﺑﯩﺮ ﻗﯩﺰ ﭘﺎﺗﻘﯘﺩﻩﻙ ﺗﯚﺷﯜﻙ ﺋﺎﭼﺎﻟﻤﺎﻳﯟﺍﺗﻘﯩﻨﯩﻐﺎ ﻫﻪﻳﺮﺍﻥ ﻗﺎﻟﻤﺎﻳﻤﻪﻥ، ﻗﯩﻠﭽﻪ ﻫﻪﻳﺮﺍﻥ ﻗﺎﻟﻤﺎﻳﻤﻪﻥ! ﺑﻪﻟﻜﯩﻢ ﺑﯘﺭﯗﻥ ﻫﻪﻳﺮﺍﻥ ﻗﺎﻻﺭ ﺑﻮﻟﻐﯩﻴﺘﺘﯩﻢ، ﻟﯧﻜﯩﻦ ﻫﺎﺯﯨﺮ ﻛﯚﻧﯜﭖ ﻗﺎﻟﺪﯨﻢ. ﺑﯧﺸﯩﻤﻐﺎ ﻛﯜﻥ ﭼﯜﺷﺴﻪ، ﺳﯩﻨﯩﭙﺘﯩﻜﻰ 30 ﺋﻮﻏﯘﻟﺪﯨﻦ ﺑﯩﺮﻩﺭﺳﻰ ﻣﻪﻥ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺩﯛﺷﻤﯩﻨﯩﻤﮕﻪ ﻫﻮﻣﯩﻴﯩﭗ ﻗﻮﻳﯩﺪﯗ، ﺩﯦﮕﻪﻥ ﺧﺎﻡ ﺗﻪﻣﻪﺩﻩ ﺋﻪﻣﻪﺳﻤﻪﻥ.ﺗﺎﻏﺪﯨﻦ ﭼﯜﺷﻜﻪﻥ ﻻﻱ ﺳﯘﻧﻰ،
ﺳﯜﺯﯛﭖ ﺋﯩﭽﻪﺭ ﺋﻪﺭ ﺑﺎﺭﻣﯘ؟
ﻧﯘﺯﯗﻙ ﺑﯧﺸﯩﻐﺎ ﻛﯜﻥ ﭼﯜﺷﺘﻰ،
ﺋﯧﻠﯩﭗ ﻗﺎﭼﺎﺭ ﺋﻪﺭ ﺑﺎﺭﻣﯘ؟!ﻣﻪﻥ ﻳﺎ ﺋﯩﻨﻘﯩﻼﺑﭽﻰ ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﺎﻡ، ﻫﻪﺩﺩﯨﻤﺪﯨﻦ ﺋﯧﺸﯩﭗ ﻧﯧﻤﯩﺪﻩﭖ ﻧﯘﺯﯗﮔﯘﻣﻨﯩﯔ ﻗﻮﺷﺎﻗﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺋﻪﺳﻜﻪ ﺋﯧﻠﯩﭗ ﻳﯜﺭﯨﻤﻪﻥ؟!
«ﻧﯘﺭ ﺋﻮﻏﻠﯩﻤﻪﻥ!» ﺩﯦﮕﻪﻧﻠﻪﺭ ﺗﯜﻥ ﺑﺎﻏﺮﯨﻐﺎ ﺳﯩﯖﯩﭗ ﻛﻪﺗﺘﻰ، ﺷﻪﭘﻪﺭﻩﯕﺪﻩﻙ ﻗﯘﻳﺎﺷﻘﺎ ﻣﻪﯕﮕﯜ ﺋﺎﺳﯩﻲ ﻳﯜﺭﻩﻛﻠﻪﺭ ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﯞﯨﺠﺪﺍﻧﯩﻨﻰ ﺳﯧﺘﯩﭗ ﺗﺎﻣﺎﻛﺎ ﭼﻪﻛﻤﻪﻛﺘﻪ.... ﻣﻪﻥ ﺋﻪﻣﺪﻯ ﻛﺎﻟﺘﺎ ﻳﻮﭘﻜﺎﻣﻨﻰ ﺳﯧﻠﯩﯟﯦﺘﯩﭗ، ﭘﺎﺩﯨﭽﻰ ﺋﯩﺸﺘﯩﻨﯩﻤﻨﻰ ﻛﯩﻴﯩﯟﺍﻻﻱ، ﺗﺎﻣﺪﯨﻦ ﺋﺎﺭﺗﯩﻠﯩﺸﻘﺎ ﺋﺎﺳﺎﻧﺮﺍﻕ ﺑﻮﻻﺭ....
11 - ﺳﯧﻨﺘﻪﺑﯩﺮﻛﻮﻧﺴﭙﯩﻚ ﺋﻮﻗﯘﻟﯘﯞﺍﺗﯩﺪﯗ. ﻣﻪﻥ ﻳﻪﻧﯩﻼ ﻣﺎﻟﯩﻤﺎﻥ ﻛﺎﻟﻼﻣﺪﯨﻜﻰ ﭼﯘﯞﺍﻟﭽﺎﻕ ﺋﻮﻱ - ﺧﯩﻴﺎﻟﻠﯩﺮﯨﻤﻨﻰ ﺟﯩﺠﺎﺵ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﯘ ﯞﺍﻗﯩﺘﻨﻰ ﺋﯚﺗﻜﯜﺯﯛﯞﺍﺗﯩﻤﻪﻥ.
ﺋﯧﭽﯩﺮﻗﯩﻐﺎﻥ ﺋﻪﺳﻠﯩﻤﯩﻠﻪﺭ ﺭﻭﻫﯩﻤﻨﻰ ﺋﯧﻜﻪﻛﺪﻩﭖ ﺋﯘﭘﺮﯨﺘﯩﭗ ﺑﻮﻟﺪﻯ. ﻗﺎﭘﻘﺎﺭﺍ ﻛﯜﻧﺪﯛﺯ ﻗﺎﭘﻘﺎﺭﺍ ﻗﯘﺯﻏﯘﻥ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﻛﯚﺯ ﭼﺎﻧﺎﻗﻠﯩﺮﯨﻤﻨﻰ ﻏﺎﺟﺎﭖ ﻳﯜﺭﻣﻪﻛﺘﻪ. ﺳﻮﺋﺎﻟﻠﯩﺮﯨﻢ ﻣﯧﻨﻰ ﺗﻪﻧﻪﭘﭙﯘﺱ ﻗﯩﻠﺪﯗﺭﻣﺎﻱ، ﺗﻮﺧﺘﯩﻤﺎﻱ ﻛﺎﭘﺸﯩﭗ ﺩﻩﺭﺱ ﺋﯚﺗﻤﻪﻛﺘﻪ. ﺳﯩﻨﺎﻗﻼﺭﻧﯩﯔ ﭼﻪﻛﭽﻪﻳﮕﻪﻥ ﻛﯚﺯﻟﯩﺮﻯ ﻗﻪﻟﺒﯩﻤﻨﻰ ﺗﯩﺘﻤﺎﻗﺘﺎ. ﺋﯚﺯ ﻛﯚﻟﻪﯕﮕﻪﻡ ﺗﺎﻣﺎﺷﺎﻣﻨﻰ ﻛﯚﺭﻣﻪﻛﭽﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻫﯩﺠﺎﻳﻤﺎﻗﺘﺎ. ﻣﻪﻥ ﺧﯩﻴﺎﻝ ﺳﯜﺭﯛﭖ ﺋﻮﻟﺘﯘﺭﯗﭖ، ﺋﯚﺯ - ﺋﯚﺯﯛﻣﻨﻰ ﺋﺎﻟﺪﯨﻤﺎﻗﺘﯩﻤﻪﻥ. ﺑﻪﺯﯨﺪﻩ ﻛﺎﺭﯨﯟﺍﺕ ﺋﯜﺳﺘﯩﺪﯨﻜﻰ ﺗﻪﻧﻤﯘ ﺭﻭﻫﯩﻤﺪﯨﻦ ﭼﯩﻘﯩﭗ ﻛﯧﺘﯩﺪﯨﻐﯘ؟
ﺋﻪﺗﺮﺍﭘﯩﻤﺪﺍ ﻧﯘﺭﻏﯘﻥ ﻧﻪﺭﺳﻪ ﺑﺎﺭ: ﺗﻮﭘﺎ ﺑﺎﺳﻘﺎﻥ ﺗﻪﻛﭽﻪ، ﺗﻮﺭ ﺑﺎﻏﻠﯩﻐﺎﻥ ﺑﯘﻟﯘﯓ، ﻗﺎﻻﻳﻤﯩﻘﺎﻥ ﺟﯩﺠﺎﻟﻐﺎﻥ ﺋﯜﺳﺘﻪﻝ، ﺗﯧﺘﯩﻘﺴﯩﺰ ﻛﻮﻧﺴﭙﯩﻚ، ﻣﺎﯕﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﺳﺎﺋﻪﺕ، ﻟﻪﯞ ﺳﯩﺰﯨﻠﻐﺎﻥ ﻛﯚﻙ ﺋﯩﺸﻜﺎﭖ، ﺳﯜﻳﻰ ﻳﻮﻕ ﭼﺎﻳﺪﺍﻥ، ﭼﯧﭽﯩﻠﯩﭗ ﻳﺎﺗﻘﺎﻥ ﺳﯜﭘﯜﺭﮔﯩﻠﻪﺭ....ﻣﯘﺋﻪﻟﻠﯩﻤﻨﯩﯔ ﺋﺎﻳﯩﻐﯩﺪﯨﻜﻰ ﺗﻮﭘﺎ ﺋﯚﺭﻟﻪﭖ ﺗﯘﺭﻏﺎﻥ ﻳﻪﺭ... ﻣﻪﻧﯩﺴﯩﺰ، ﻫﻪﻣﻤﯩﺴﻰ ﻣﻪﻧﯩﺴﯩﺰ! ﺋﻪﺗﺮﺍﭘﯩﻤﺪﯨﻜﻰ ﺋﺎﺩﻩﻣﻠﻪﺭﺩﻩﻛﻼ....
ﻏﺎﺟﯩﻠﯩﭗ ﺋﯘﭘﺮﯨﻐﺎﻥ ﻛﻮﻧﺎ ﺳﯚﯕﻪﻛﻨﻰ، ﻛﺎﻟﻼﻡ ﺯﺍﺩﯨﻼ ﻗﻮﺑﯘﻝ ﻗﯩﻼﻟﻤﺎﻳﯟﺍﺗﯩﺪﯗ.ﺭﻩﺯﯨﻞ ﻗﻪﻟﺒﯩﻤﮕﻪ ﺋﻮﺧﺸﺎﺵ،
ﺋﺎﻫ، ﺑﯩﭽﺎﺭﻩ ﺩﯦﻜﺎﺑﯩﺮ،
ﻗﺎﻟﺪﯨﯔ ﻗﺎﺭﻧﯩﯔ ﺋﺎﺳﺘﯩﺪﺍ.
....
«ﺋﺎﻫ، ﺳﯧﻨﻰ...»ﺩﯦﮕﻪﻥ ﺗﯘﺭﺍﻗﻠﯩﻖ ﺳﯚﺯﻣﯘ،
ﻛﻪﺗﺘﻰ ﻗﺎﺭﻏﺎ ﻛﯚﻣﯜﻟﯜﭖ.
ﻗﺎﻟﺪﻯ ﻣﺎﯕﺎ، ﺑﺎﻏﺎﺷﻼﭖ ﺗﯘﺭﻏﺎﻥ -
ﺳﯚﻳﯜﻣﻠﯜﻙ ﻳﺎﻟﻐﯘﺯﻟﯘﻗﯘﻡ.
ﺑﯘ ﺩﯗﻧﻴﺎﺩﯨﻜﻰ ﻗﻮﺭﻗﯘﻧﭽﺎﻗﻼﺭ،
ﺋﯚﺯﯨﺪﯨﻦ ﺑﺎﺷﻘﯩﻨﻰ ﻛﯧﺘﯩﺪﯗ ﺗﺎﺷﻼﭖ.
ﯞﯨﺠﺪﺍﻥ... ﺳﺎﻗﯩﯟﺍﺗﻘﺎﻥ ﻳﺎﺷﻠﯩﺮﯨﻨﻰ،
ﻗﺎﺭﺍ ﻛﯚﺯﻟﯩﺮﯨﮕﻪ ﻳﯜﺭﯛﻳﺪﯗ ﺑﺎﺷﻼﭖ...
....
«ﺳﺎﻟﻐﺎ ﺗﯧﺸﻰ» ﭼﺎﻗﯩﺮﺍﺭ ﻣﯧﻨﻰ،
ﻛﺮﻭﺭﺍﻥ ﺋﺎﻧﺎ ﺗﯩﻜﯩﺪﯗ ﺋﻮﺗﻠﯘﻕ ﻛﯚﺯﯨﻨﻰ،
ﺋﻮﻏﯘﺯ ﺑﻮﯞﺍﻣﻨﯩﯔ ﻳﯘﯕﻠﯘﻕ ﻛﯚﻛﺴﯩﮕﻪ.
ﻣﻪﻧﭽﯘ؟
ﻳﻮﺗﻘﺎﻧﻐﺎ ﻣﯧﻬﺮﯨﻢ ﺑﺎﺭ ﺷﯘﻧﭽﻪ....
19 - ﺩﯦﻜﺎﺑﯩﺮﻣﻪﻥ ﺋﯚﺯﯛﻣﻤﯘ ﺳﻪﺯﻣﯩﮕﻪﻥ ﻫﺎﻟﺪﺍ ﺑﺎﺭﺍ - ﺑﺎﺭﺍ ﻛﻮﭼﺎ ﺋﺎﭘﺘﻮﺑﯘﺳﯩﻐﺎ ﺋﻮﺧﺸﺎﭖ ﻗﺎﻟﻐﯩﻨﯩﻤﻨﻰ، ﭘﺎﻛﻠﯩﻚ، ﺳﻪﺑﯩﻴﻠﯩﻜﻨﯩﯔ ﻣﻪﻧﺪﯨﻦ ﺋﺎﺳﺘﺎ - ﺋﺎﺳﺘﺎ ﻳﯩﺮﺍﻗﻼﭖ ﻛﯧﺘﯩﯟﺍﺗﻘﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﻫﯧﺲ ﻗﯩﻠﯩﯟﺍﺗﯩﻤﻪﻥ.
ﺗﯧﺘﯩﻘﺴﯩﺰ ﭼﺎﻗﭽﺎﻗﻼﺭ، ﺑﻪﺩﯨﻨﯩﻤﺪﻩ ﺳﻮﻳﻠﯩﻐﺎﻥ ﻗﻮﻟﻼﺭ، ﻟﻪﯞﻟﯩﺮﯨﻤﺪﻩ ﻗﺎﻟﺪﯗﺭﻏﺎﻥ ﺋﯩﺰﻻﺭ .... ﺋﯘﻧﺪﺍﻗﺘﺎ ﻣﻪﻥ ﺯﺍﺩﻯ ﻗﺎﻧﺪﺍﻕ ﻗﯩﻠﯩﺸﯩﻢ ﻛﯧﺮﻩﻙ؟ ﺑﯩﺮ ﺋﺎﺩﻩﻣﻨﯩﯔ، ﺑﻮﻟﯘﭘﻤﯘ ﺑﯩﺮ ﻗﯩﺰﻧﯩﯔ ﺋﯚﺯ ﺋﯩﭙﭙﯩﺘﻰ ﯞﻩ ﻗﯩﺰﻟﯩﻖ ﻗﻪﺩﯨﺮ - ﻗﯩﻤﻤﯩﺘﯩﻨﻰ ﻳﻮﻗﺎﺗﻤﺎﻱ ﻳﯩﻠﻼﺭﻧﻰ ﺋﯚﺗﻜﯜﺯﯛﺷﻰ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺯﺍﺩﻯ ﻧﯧﻤﯩﻠﻪﺭ ﻻﺯﯨﻢ؟ ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻨﻰ ﻧﺎﭘﺎﻛﻠﯩﻘﺘﯩﻦ، ﮔﯘﻧﺎﻫﺘﯩﻦ ﺳﺎﻗﻼﭖ ﻗﺎﻟﻐﯘﭼﻰ ﻛﯜﭺ ﺯﺍﺩﻯ ﻧﯧﻤﻪ؟!
ﺋﻪﺟﻪﺑﺎ، ﺳﺎﭘﻤﺎ ﻛﻪﺷﻜﻪ ﺋﻮﺧﺸﺎﭖ ﻗﺎﻟﻐﺎﻥ ﺑﯘ ﺗﻪﻥ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺑﯘﻻﺭﻧﻰ ﺋﻮﻳﻠﯩﻨﯩﺸﻨﯩﯔ ﻳﻪﻧﻪ ﻫﺎﺟﯩﺘﻰ ﻗﺎﻟﺪﯨﻤﯘ؟!
(ﻳﺎﺯ ﺋﺎﺧﺸﯩﻤﻰ)
ﺩﻭﺗﺴﯧﻨﺖ ﺩﻩﺭﺱ ﺳﯚﺯﻟﻪﯞﺍﺗﯩﺪﯗ. ﺗﻮﻏﺮﯨﺴﻰ، ﻣﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﻧﻪﭼﭽﻪ ﻳﯩﻞ، ﻫﻪﺗﺘﺎ ﻧﻪﭼﭽﻪ ﺋﻮﻥ ﻳﯩﻞ ﺑﯘﺭﯗﻥ ﻗﺎﻳﺴﯩﺪﯗﺭ ﺑﯩﺮ ﻛﯩﮕﯩﺰ ﻛﯩﺘﺎﺑﺘﯩﻦ ﻛﯚﭼﯜﺭﯛﯞﺍﻟﻐﺎﻥ ﻛﻮﻧﺴﭙﯩﻜﯩﻨﻰ ﭘﻪﺵ - ﭼﯧﻜﯩﺘﻠﯩﺮﯨﻨﯩﻤﯘ ﭼﯜﺷﯜﺭﯛﭖ ﻗﻮﻳﻤﺎﻱ ﺑﯩﺰﮔﻪ ﺋﻮﻗﯘﭖ ﺑﯧﺮﯨﯟﺍﺗﯩﺪﯗ. ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﯩﻨﯩﯔ ﺋﯚﭘﻜﯩﺴﻰ ﻳﯧﺮﯨﻠﯩﭗ ﻛﻪﺗﻜﯜﺩﻩﻙ ﻛﯜﭼﻪﭖ ﺳﯚﺯﻟﻪﺷﻠﯩﺮﻯ ﺧﯘﺩﺩﻯ ﻣﯘﯕﻠﯘﻕ ﺑﯩﺮ ﺋﻪﻟﻠﻪﻱ ﻧﺎﺧﺸﯩﺴﯩﺪﻩﻙ ﻫﻪﻣﻤﻪﻳﻠﻪﻧﻨﻰ ﺑﯩﺮ ﺧﯩﻞ ﺭﯨﺘﯩﻤﺪﺍ ﺋﯚﺯ ﻣﻪﺷﻐﯘﻻﺗﻠﯩﺮﯨﻐﺎ ﺑﻪﻧﺪ ﻗﯩﻼﺗﺘﻰ. ﻛﯩﻤﺪﯗﺭ ﺑﯩﺮ ﻛﯩﻤﻠﻪﺭ ﭘﺎﺭﺗﯩﻐﺎ ﺑﯧﺸﯩﻨﻰ ﻗﻮﻳﯘﭖ ﺗﺎﺗﻠﯩﻘﻘﯩﻨﻪ ﺋﯘﺧﻼﯞﺍﺗﯩﺪﯗ. ﻗﯩﺰﻻﺭ ﻧﯧﻤﯩﺪﯗﺭ ﺑﯩﺮ ﻧﯧﻤﯩﻠﻪﺭﻧﻰ ﺗﻮﻗﯘﯞﺍﺗﯩﺪﯗ. ﺩﻩﺭﺳﻨﻰ ﺑﯧﺮﯨﻠﯩﭗ ﺋﺎﯕﻼﯞﺍﺗﻘﺎﻧﺪﻩﻙ ﺋﯧﯖﻪﻙ ﻳﯚﻟﻪﭖ ﺋﻮﻟﺘﯘﺭﻏﺎﻧﻼﺭ ﭼﻪﻛﺴﯩﺰ ﺧﯩﻴﺎﻝ ﺩﯦﯖﯩﺰﯨﻐﺎ ﻏﻪﺭﻕ ﺑﻮﻟﻤﺎﻗﺘﺎ. ﻣﻪﻥ ﻳﻪﻧﯩﻼ ﻣﯜﮔﺪﻩﭖ ﺋﻮﻟﺘﯘﺭﯗﭖ، ﺋﯚﺯ ﺧﯩﻴﺎﻟﻠﯩﺮﯨﻢ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﻪﻧﺖ....
ﻳﯧﯖﻰ ﻳﯩﻞ ﻳﯧﺘﯩﭗ ﻛﻪﻟﻤﻪﻛﺘﻪ. ﺳﺎﺋﻪﺕ ﺋﺴﯩﺘﺮﯦﻠﻜﯩﺴﻰ ﻗﯘﻳﺎﺷﻨﻰ ﺳﯚﺭﻩﭖ، ﻛﯩﺸﯩﻠﻪﺭﻧﻰ ﻗﻪﺑﺮﯨﮕﻪ ﻳﯧﻘﯩﻨﻼﺷﺘﯘﺭﻣﺎﻗﺘﺎ. ﺋﺎﺩﻩﻣﻠﻪﺭ ﺑﯩﺮ ﻗﻪﺩﻩﻡ - ﺑﯩﺮ ﻗﻪﺩﻩﻣﺪﯨﻦ ﺋﯚﻟﯜﻡ ﮔﯩﺮﺩﺍﺑﯩﻐﺎ ﻗﺎﺭﺍﭖ ﻣﺎﯕﻤﺎﻗﺘﺎ. ﺑﯘﻧﯩﯔ ﺗﻪﺑﺮﯨﻜﻠﯩﮕﯜﺩﻩﻙ ﻧﯧﻤﯩﺴﻰ ﺑﺎﺭﺩﯗ؟ ﻳﺎﻛﻰ ﻫﻪﻣﻤﻪ ﺋﺎﺩﻩﻣﻨﯩﯔ ﻳﻮﺷﯘﺭﯗﻥ ﺋﯧﯖﯩﺪﺍ ﺋﯚﻟﯜﻣﮕﻪ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﭼﻪﻛﺴﯩﺰ ﺳﯚﻳﮕﯜ ﻳﺎﺗﺎﻣﺪﯨﻐﺎﻧﺪﯗ؟ ﺋﯘﻧﺪﺍﻗﺘﺎ ﻧﯧﻤﯩﺸﻘﺎ ﻳﻪﻧﻪ ﺑﯘ ﻫﺎﻳﺎﺗﻘﺎ ﺗﺎﺭﺗﯩﺸﯩﻤﯩﺰ؟....
ﻧﯧﻤﯩﻼ ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﯘﻥ، ﻣﻪﻥ ﻳﻪﻧﯩﻼ ﺩﯦﺮﯨﺰﯨﺪﯨﻦ ﻣﺎﯕﺎ ﭘﻪﺭﯞﺍﺳﯩﺰ ﻗﺎﺭﺍﭖ ﺗﯘﺭﻏﺎﻥ ﻗﺎﺭﯨﻐﺎﻳﻨﯩﯔ ﺗﯩﻜﯩﻨﯩﺪﻩﻙ ﻣﻪﻏﺮﯗﺭﻟﯘﻕ ﯞﻩ ﻗﻪﺗﺌﯩﻴﻠﯩﻚ ﺑﯩﻠﻪﻥ، ﺋﯩﺲ ﯞﻩ ﻗﺎﻥ ﻫﯩﺪﻯ ﭘﯘﺭﺍﭖ ﺗﯘﺭﻏﺎﻥ ﻫﺎﻳﺎﺗﻨﯩﯔ ﺑﺎﻏﺮﯨﻐﺎ ﺳﺎﻧﭽﯩﻠﻤﺎﻗﺘﯩﻤﻪﻥ....
(ﻳﯧﯖﻰ ﻳﯩﻞ ﻫﺎﺭﭘﯩﺴﻰ)ﺋﺎﻫ، ﻛﯚﺯ ﻳﺎﺷﻠﯩﺮﯨﯔ ﺗﯚﻛﯜﻟﯩﺪﯗ ﺗﺎﺭﺍﻡ - ﺗﺎﺭﺍﻡ،
ﺳﻪﻧﻤﯘ ﺋﯜﻣﯩﺪ - ﺋﺎﺭﺯﯗﻟﯩﺮﯨﯖﻐﺎ ﻳﯧﺘﻪﺭﺳﻪﻧﻤﯘ؟
ﯞﻩﻳﺎﻛﻰ ﺗﯜﻧﯜﮔﯜﻧﻜﻰ ﻣﯩﺴﺮﺍﻟﯩﺮﯨﯖﻨﻰ -
ﻗﯘﭼﺎﻗﻼﭖ ﺋﯜﻧﺴﯩﺰ ﻳﯩﻐﻼﭖ ﻗﺎﻻﺭﺳﻪﻧﻤﯘ؟....ﻳﯧﯖﻰ ﻳﯩﻠﻨﯩﯔ ﺗﯘﻧﺠﻰ ﺳﻪﻫﯩﺮﯨﺪﻩ ﺩﻭﺳﻜﯩﻐﺎ ﻧﯧﻤﯩﺸﻘﺎ ﺑﯘ ﺷﯧﺌﯩﺮﻧﻰ ﻳﯧﺰﯨﭗ ﻗﻮﻳﻐﺎﻧﺪﯗ؟ ﺑﯩﺮ - ﺑﯩﺮﯨﻤﯩﺰﮔﻪ ﺋﻪﻧﺴﯩﺰ ﯞﻩ ﺑﯩﭙﻪﺭﯞﺍ ﻗﺎﺭﺍﭖ ﻳﯜﺭﮔﻪﻥ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻫﻪﻣﻤﯩﻤﯩﺰ ﺑﯩﺮ- ﺑﯩﺮﯨﻤﯩﺰﻧﻰ ﺗﯩﯖﺸﺎﭖ ﻳﯜﺭﯛﯞﺍﺗﺎﻣﺪﯗﻕ، ﻧﯧﻤﻪ؟
ﺋﯜﻣﯩﺪﺳﯩﺰ ﻛﯜﺗﻪﺗﺘﯩﻢ ﺳﯧﻐﯩﻨﯩﭗ ﺳﯧﻨﻰ،
ﺑﯩﻠﻪﺗﺘﯩﻢ ﺳﻪﻥ ﭼﻮﻗﯘﻡ ﻛﯧﻠﻪﺗﺘﯩﯔ ﺑﯩﺮﺍﻕ.
ﻗﻪﻟﺒﯩﯖﺪﯨﻦ ﺋﻪﺯﯨﺰﻟﻪﭖ ﺳﯚﻳﻪﺗﺘﯩﯔ ﻣﯧﻨﻰ،
ﯞﻩﻟﯧﻜﯩﻦ، ﺳﯚﻳﯜﺷﯜﯓ ﺗﯘﻳﯘﻻﺭ ﺳﻮﻏﯘﻕ.ﻳﻪﻧﻪ ﻛﯩﻤﺪﯗﺭ ﺑﯩﺮﻛﯩﻤﻠﻪﺭ ﺑﯘ ﺷﯧﺌﯩﺮﻧﻰ ﺟﯩﺠﯩﯟﯨﺘﯩﭙﺘﯘ. ﻗﺎﺭﯨﻐﺎﻧﺪﺍ ﻫﻪﻣﻤﯩﻤﯩﺰ ﺋﺎﺯﺍﺑﺘﯩﻦ ﺋﯚﺯﯨﻤﯩﺰﻧﻰ ﺋﯧﻠﯩﭗ ﻗﺎﭼﺴﺎﻕ ﻛﯧﺮﻩﻙ. ﻣﯧﻨﯩﯖﻤﯘ ﺩﻭﺳﻜﯩﻐﺎ ﺷﯧﺌﯩﺮ ﻳﯧﺰﯨﭗ ﻗﻮﻳﻐﯘﻡ ﻛﯧﻠﯩﯟﺍﺗﯩﺪﯗ:
ﻳﯧﯖﻰ ﻳﯩﻞ، ﻳﯧﻨﯩﯖﻐﺎ ﻛﯩﺮﯨﻤﻪﻥ ﻗﯩﺴﺘﺎﭖ،
ﻫﯧﭽﻨﯧﻤﻪﻡ ﻳﻮﻕ ﺋﻪﻣﻤﺎ ﺳﯧﻨﯩﯖﺪﯨﻦ ﺑﯚﻟﻪﻙ....ﻳﺎﺯﻣﺎﻳﭽﯘ. ﺑﯜﮔﯜﻥ ﻗﯘﻳﺎﺵ ﺋﯩﻠﻠﯩﻖ ﻧﯘﺭﯨﻨﻰ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﻘﺎ ﺋﺎﻳﯩﻤﺎﻱ ﭼﯧﭽﯩﭙﺘﯘ. ﻣﻪﻥ ﺋﯚﺯ - ﺋﯚﺯﯛﻣﮕﻪ ﭘﯩﭽﯩﺮﻻﯞﺍﺗﯩﻤﻪﻥ:«ﺋﻪﻱ، ﻗﯩﺰﭼﺎﻕ، ﻫﻪﻣﻤﯩﻼ ﻧﻪﺭﺳﯩﺪﯨﻦ ﻛﻮﻣﯧﺪﯨﻴﯩﻨﻰ ﺋﯩﺰﺩﯨﮕﯜﯓ ﻛﯧﻠﯩﺪﯗ- ﻳﯘ ، ﻳﻪﻧﻪ ﻧﯧﻤﯩﺸﻘﺎ ﺋﯩﻠﻜﯩﯖﺪﻩ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﺗﯧﺮﺍﮔﺪﯨﻴﯩﻼ ﻗﺎﻟﯩﺪﯗ؟ ﺑﯜﮔﯜﻧﻜﻰ ﻳﯧﯖﻰ ﻳﯩﻞ ﻛﯜﻧﻰ ﺑﻪﻟﻜﯩﻢ ﺧﯘﺷﺎﻝ ﺑﻮﻟﯘﺷﻘﺎ ﺗﯧﮕﯩﺸﻠﯩﻚ ﻛﯜﻧﺪﯗ. ﺋﯚﺯﯛﯕﻨﻰ ﺧﯘﺷﺎﻝ ﺗﯘﺕ. ﺯﻭﺭﻣﯘ ﺯﻭﺭ ﻛﯜﻟﯜﭖ ﻳﯜﺭﯛﺷﺘﯩﻦ، ﺧﯘﺷﺎﻝ ﻳﺎﺷﺎﯞﺍﺗﻘﺎﻥ ﻗﯩﻴﺎﭘﻪﺗﻜﻪ ﻛﯩﺮﯨﯟﯦﻠﯩﺸﺘﯩﻦ ﺑﺎﺷﻘﺎ ﻫﯧﭽﻨﯧﻤﻪﯓ ﻗﺎﻟﻤﯩﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﺋﻮﺑﺪﺍﻥ ﺑﯩﻠﯩﺴﻪﻥ....»
(ﻳﯧﯖﻰ ﻳﯩﻠﻨﯩﯔ ﺗﯘﻧﺠﻰ ﻛﯜﻧﻰ)ﺋﺎﻟﯩﻲ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﻨﯩﯔ ﺋﺎﭼﭽﯩﻖ ﻛﯚﺯ ﻳﺎﺷﻠﯩﺮﻯ ﻳﯜﺯﻟﯩﺮﯨﻤﻨﻰ ﺳﯩﻴﭙﺎﭖ ﺋﯚﺗﻜﻪﻧﺪﻩ، ﻣﻪﻥ ﺋﯩﺨﺘﯩﻴﺎﺭﺳﯩﺰ ﻏﻪﻣﻜﯩﻨﻠﯩﻚ ﻛﻮﭼﯩﺴﯩﻐﺎ ﻛﯩﺮﯨﭗ ﻗﺎﻟﺪﯨﻢ ﯞﻩ ﺩﻩﺭﻫﺎﻝ ﺋﯧﮕﯩﺰ ﺋﯘﭼﯘﯞﺍﺗﻘﺎﻥ ﺋﯜﻣﯩﺪ ﻗﯘﺷﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺋﯩﺰﺩﯨﺪﯨﻢ. ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﻳﯩﺮﺍﻕ، ﺑﻪﻛﻤﯘ ﻳﯩﺮﺍﻗﺘﯩﻜﻰ ﺋﻪﻗﯩﺪﻩ ﻗﺎﻧﺎﺗﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﻛﯚﺭﺩﯛﻡ ﯞﻩ ﭼﯩﯔ ﺳﯩﻘﯩﻤﺪﺍﭖ ﺗﯘﺭﻏﺎﻥ ﺟﯜﭖ ﻗﻮﻟﯘﻣﺪﯨﻜﻰ ﺋﺎﺭﻣﺎﻧﻠﯩﺮﯨﻤﻨﻰ ﺯﯦﻤﯩﻨﻨﯩﯔ ﺗﯜﺭﻣﯩﺴﯩﺪﯨﻦ ﻗﯘﺗﯘﻟﺪﯗﺭﯗﭖ، ﻛﯚﻛﺘﯩﻜﻰ ﻗﯘﺷﻼﺭﻏﺎ ﺳﯘﻧﺪﯗﻡ....
ﺑﯩﻠﯩﻤﻪﻥ، ﺋﯩﻠﻜﯩﻤﺪﻩ ﻗﺎﻟﻐﯩﻨﻰ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﺗﻪﻧﻬﺎ ﻫﺎﻛﺎﯞﯗﺭﻟﯘﻕ، ﺑﯩﭽﺎﺭﻩ ﻣﻪﻏﺮﯗﺭﻟﯘﻕ، ﺗﻪﻥ ﺑﻪﺭﻣﻪﺱ ﺋﺎﺟﯩﺰﻟﯩﻖ ﯞﻩ ﭼﻪﻛﺴﯩﺰ ﺑﻪﺭﺩﺍﺷﻠﯩﻖ، ﺧﺎﻻﺱ.ﻳﺎﻟﻐﯘﺯ ﺑﯩﺮ ﻗﯘﺵ ﺋﯘﭼﯘﭖ ﻳﯜﺭﻣﻪﻛﺘﻪ،
ﺯﯗﻟﻤﻪﺕ ﺗﯜﻧﻨﯩﯔ ﺑﺎﻏﺮﯨﻨﻰ ﻳﯧﺮﯨﭗ.
ﺳﯜﻧﺌﯩﻲ ﭼﯩﺮﺍﻏﻼﺭ ﻳﯧﻘﯩﻠﯩﭗ ﺗﯘﺭﺍﺭ،
ﺳﯚﻳﮕﯜ ﺋﯩﺰﻫﺎﺭ ﻗﯩﻠﯩﻨﻐﺎﻥ ﺟﺎﻳﻐﺎ.
ﺋﺎﻫ... ﻫﺎﻛﺎﯞﯗﺭ ﺑﯩﻨﺎﻻﺭ!
ﻛﻪﭼﯜﺭﮔﯩﻦ، ﺳﯚﻳﻪﻟﻤﻪﻳﻤﻪﻥ ﺳﯧﻨﻰ.
ﭼﯜﻧﻜﻰ،
ﭘﺎﺭﻗﯩﺮﺍﭖ ﺗﯘﺭﻏﺎﻥ ﺳﺎﺋﯩﺘﯩﻢ،
ﻛﻪﻟﻤﻪﻛﺘﻪ ﺋﺎﻟﺪﯨﺮﺍﭖ ﺟﺎﻧﻨﻰ ﺋﺎﻟﻐﯩﻠﻰ.ﻟﻪﯞﻟﯩﺮﯨﻨﻰ ﻳﺎﻻﻳﺪﯗ ﺗﻪﻗﺪﯨﺮ،
ﺳﯚﻳﻤﻪﻙ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻧﺎﭘﺎﻙ ﺑﯩﺮ ﻗﯩﺰﻧﻰ.
ﺋﯚﺗﯜﭖ ﻛﻪﺗﺘﻰ ﺋﯩﻜﻜﻰ ﺩﯦﻜﺎﺑﯩﺮ،
ﻳﻮﻗﯩﺘﯩﭗ ﺷﻮﺧﻠﯘﻗﯩﻤﯩﺰﻧﻰ.
ﺋﯘﻧﺘﯘﻏﺎﻕ ﺑﻮﻟﯘﺷﻘﺎ ﺑﺎﺷﻼﭖ ﻣﻮﻣﺎﻣﺪﻩﻙ،
ﺋﯘﻧﺘﯘﭖ ﻛﻪﺗﺘﯩﻢ ﺳﻪﺑﯩﻴﻠﯩﻜﯩﻤﻨﻰ.
ﺋﺎﭘﺘﻮﺑﯘﺳﺘﻪﻙ ﺑﻮﭘﻘﺎﻟﻐﺎﻥ ﻗﯩﺰﻻﺭ،
ﭼﯜﺷﻪﻧﻤﻪﻳﺪﯗ ﻳﺎﻟﻐﯘﺯﻟﯘﻗﯘﻣﻨﻰ.
....
2 - ﻣﺎﺭﺕﺳﻪﻫﻨﯩﺪﻩ ﻳﻪﻧﯩﻼ ﺭﻭﻝ ﺋﯧﻠﯩﯟﺍﺗﯩﻤﻪﻥ. ﻣﻪﻥ ﺗﯧﺨﻰ ﻳﻪﻧﻪ ﻫﺎﻳﺎﺕ ﻧﻮﺗﯩﺴﯩﻨﯩﻤﯘ ﺋﯚﮔﯩﻨﯩﯟﺍﺗﯩﻤﻪﻥ. ﺭﯦﮋﯨﺴﺴﻮﺭﻟﯘﻕ ﺗﻪﮔﻤﯩﺴﯩﻤﯘ ﺩﯨﺮﯦﮋﻭﺭ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻗﺎﻻﺭﻣﻪﻥ. ﻫﯧﭽﺒﻮﻟﻤﯩﻐﺎﻧﺪﺍ ﺋﯘﺯﯗﻥ ﺗﯜﻧﻠﻪﺭﺩﯨﻜﻰ ﺋﻪﻧﺴﯩﺰﻟﯩﻜﻨﻰ ﺑﯧﺴﯩﺶ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﻏﯩﯖﺸﯩﭗ ﻗﻮﻳﺎﺭﻣﻪﻥ. ﻟﯧﻜﯩﻦ، ﺋﻪﻧﺴﯩﺰﻟﯩﻚ ﻣﯧﻨﻰ ﺗﯩﺘﺮﻩﺗﻤﻪﻛﺘﻪ. ﺋﻪﻧﺴﯩﺮﻩﻳﻤﻪﻥ، ﻳﻪﻛﺸﻪﻧﺒﻪ ﻛﻪﭼﺘﯩﻜﻰ ﺗﻪﻧﻘﯩﺪﻟﻪﺭﺩﯨﻦ، ﺩﯛﺷﻪﻧﺒﯩﺪﯨﻜﻰ ﺗﻪﻧﺘﻪﺭﺑﯩﻴﯩﺪﯨﻦ، ﺳﻪﻳﺸﻪﻧﺒﯩﺪﯨﻜﻰ ﺯﯦﺮﯨﻜﯩﺸﺘﯩﻦ، ﭼﺎﺭﺷﻪﻧﺒﯩﺪﯨﻜﻰ ﺧﺎﭘﯩﭽﯩﻠﯩﻘﺘﯩﻦ، ﭘﻪﻳﺸﻪﻧﺒﯩﺪﯨﻜﻰ ﺗﻪﺳﻠﯩﻢ ﺑﻮﻟﯘﺷﺘﯩﻦ، ﺟﯜﻣﻪﺩﯨﻜﻰ ﻫﺎﺭﻏﯩﻨﻠﯩﻘﺘﯩﻦ، ﺷﻪﻧﺒﯩﺪﯨﻜﻰ ﺗﻪﻧﻬﺎﻟﯩﻘﺘﯩﻦ، ﻳﻪﻛﺸﻪﻧﺒﯩﺪﯨﻜﻰ ﺳﯚﺭﯨﻠﯩﭗ ﻳﯜﺭﯛﺷﺘﯩﻦ... ﺋﯚﺯﯛﻣﻨﯩﯔ ﺑﯘ ﻳﻪﺭﺩﻩ ﻳﻪﻧﻪ ﺑﯩﺮ ﻫﻪﭘﺘﯩﻤﯘ ﻣﻪﯞﺟﯘﺕ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻤﺪﯨﻦ... ﻫﻪﻣﻤﯩﻼ ﻧﻪﺭﺳﯩﺪﯨﻦ ﺋﻪﻧﺴﯩﺮﻩﭖ ﻳﺎﺷﺎﺭﻣﻪﻥ. ﺧﯘﺩﺩﻯ ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﯩﻼﺭ ﺋﯧﻴﺘﻘﺎﻧﺪﻩﻙ ﺋﺎﺧﯩﺮ «ﺑﯩﺮ ﭼﺎﺗﺎﻕ» ﭼﯩﻘﺎﺭﻣﯘ؟ ﺋﯚﺯ ﺑﯧﺸﯩﻤﻨﻰ ﺋﯚﺯﯛﻡ ﻗﺎﭼﺎ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﮔﯚﺷﯜﻣﻨﻰ ﻳﻪﺭﻣﻪﻧﻤﯘ؟!
ﻣﻪﻥ ﺗﯩﺮﯨﺸﯩﯟﺍﺗﯩﻤﻪﻥ، ﺑﻪﻙ ﺗﯩﺮﯨﺸﯩﯟﺍﺗﯩﻤﻪﻥ! ﺋﺎﺗﺎ - ﺋﺎﻧﺎﻡ ﻛﯜﺗﻜﻪﻧﺪﻩﻙ، ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﯩﻠﯩﺮﯨﻢ ﺗﻪﻟﻪﭖ ﻗﯩﻠﻐﺎﻧﺪﻩﻙ... ﺗﯩﺮﯨﺸﯩﯟﺍﺗﯩﻤﻪﻥ. ﻟﯧﻜﯩﻦ، ﺋﻮﺗﻠﯘﻕ ﺋﺎﺭﻣﺎﻧﻼﺭﻏﺎ ﻳﯩﺮﺍﻕ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﻟﯧﻜﺴﯩﻴﻪ ﺯﺍﺩﯨﻼ ﻗﯘﻟﯩﻘﯩﻤﻐﺎ ﻳﺎﻗﻤﺎﻳﯟﺍﺗﯩﺪﯗ. ﻫﺎﻣﺎﻥ ﺑﯩﺮ ﺧﯩﻞ ﻣﻪﺟﺒﯘﺭﯨﻴﻠﯩﻖ ﺭﻭﻫﯩﻤﻨﻰ ﻏﺎﺟﺎﭖ، ﻣﯧﻨﻰ ﺋﻪﻧﺴﯩﺰﻟﯩﻚ ﯞﻩ ﺑﯩﺌﺎﺭﺍﻣﻠﯩﻖ ﺩﻩﺷﺘﯩﮕﻪ ﺗﺎﺷﻠﯩﻤﺎﻗﺘﺎ....
ﻗﺎﻧﺪﺍﻗﺘﯘﺭ ﺑﯩﺮ ﻧﻪﺭﺳﯩﻠﻪﺭﻧﻰ ﺩﯦﮕﯜﻡ ﺑﺎﺭ، ﻟﯧﻜﯩﻦ ﺩﯦﻴﻪﻟﻤﻪﻳﻤﻪﻥ. ﻗﺎﻧﺪﺍﻗﺘﯘﺭ ﺑﯩﺮ ﻧﻪﺭﺳﯩﻠﻪﺭﻧﻰ ﻳﺎﺯﺍﻱ ﺩﻩﻳﻤﻪﻥ، ﻟﯧﻜﯩﻦ ﻳﺎﺯﺍﻟﻤﺎﻳﻤﻪﻥ. ﻗﺎﻧﺪﺍﻗﺘﯘﺭ ﺑﯩﺮ ﻣﻪﯞﺟﯘﺗﻠﯘﻗﻘﺎ ﺗﻪﻥ ﺑﻪﺭﺳﻪﻡ ﺩﻩﻳﻤﻪﻥ، ﻟﯧﻜﯩﻦ ﺗﻪﻥ ﺑﻪﺭﮔﯜﻡ ﻛﻪﻟﻤﻪﻳﺪﯗ....
ﺋﻪﻣﻤﺎ ﻣﻪﻥ ﺋﺎﺳﺘﺎ - ﺋﺎﺳﺘﺎ ﻫﯧﺲ ﻗﯩﻠﯩﻤﻪﻥ، ﻫﯧﺲ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻳﻪﻧﻪ ﺋﯩﻨﻜﺎﺭ ﻗﯩﻠﯩﻤﻪﻥ. ﻳﻪﻧﻪ ﻫﯧﺲ ﻗﯩﻠﯩﻤﻪﻥ، ﻳﻪﻧﻪ....
ﻫﺎﻟﺴﯩﺰﻻﻧﻐﺎﻥ ﻗﯘﺷﺘﻪﻙ ﻣﻪﯞﺟﯘﺕ ﺭﯦﺌﺎﻟﻠﯩﻖ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﯧﻠﯩﺸﯩﯟﺍﺗﯩﻤﻪﻥ. ﻣﺎﯕﺎ ﺋﯚﺯﯛﻣﻨﯩﯔ ﺋﺎﺭﻣﺎﻧﻠﯩﺮﻯ، ﺭﻭﻫﯩﻤﻨﯩﯔ ﺋﯩﻠﻬﺎﻣﻠﯩﺮﻯ، ﺑﺎﺷﻘﯩﻼﺭﻧﯩﯔ ﺋﻪﻧﺴﯩﺰ ﻛﯚﺯﻟﯩﺮﻯ، ﻫﻪﺳﻪﺗﻠﯩﺮﻯ، ﻳﺎﺗﻼﺷﻠﯩﺮﻯ... ﻫﻪﻣﺮﺍﻫ....
ﺋﯘﻻﺭﻧﻰ ﻣﻪﯕﮕﯜ ﺗﺎﺷﻠﯩﯟﯦﺘﻪﻟﻤﻪﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﺋﻮﺧﺸﺎﻳﻤﻪﻥ ﻫﻪﻡ ﺗﺎﺷﻠﯩﯟﯦﺘﯩﺸﻨﯩﯖﻤﯘ ﻫﺎﺟﯩﺘﻰ ﻳﻮﻕ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﻛﯧﺮﻩﻙ....
ﻣﺎﻟﯩﻤﺎﻥ ﻛﺎﻟﻼﻣﺪﻩﻛﻼ ﻣﺎﻟﯩﻤﺎﻥ ﻧﻪﺭﺳﯩﻠﻪﺭﻧﻰ ﺟﯩﺠﺎﭖ ﺋﻮﻟﺘﯘﺭﯨﻤﻪﻧﻐﯘ؟ ﻧﯧﻤﯩﺪﯨﮕﻪﻥ ﻣﻪﻧﯩﺴﯩﺰ، ﺋﯘﺯﯗﻧﺪﯨﻦ- ﺋﯘﺯﯗﻥ ﻟﯧﻜﺴﯩﻴﯩﻠﻪﺭ، ﺗﻮﺷﻤﺎﺱ ﯞﺍﻗﯩﺖ، ﺑﯘ!
ﺋﺎﻫ، ﺧﯘﺩﺍ، ﺑﺎﺭﻣﯘ ﺳﻪﻥ؟! ﺑﯘﻧﺪﺍﻕ ﻟﯧﻜﺴﯩﻴﯩﻠﻪﺭﻧﻰ ﻗﺎﭼﺎﻧﻤﯘ ﺋﺎﻟﻤﺎﺷﺘﯘﺭﺍﺭﺳﻪﻥ!؟
29 - ﻓﯧﯟﺭﺍﻝﺳﻪﻥ ﻳﺎﺷﺎﯞﺍﺗﻘﺎﻥ ﻣﯘﻫﯩﺖ، ﺳﻪﻥ ﻳﺎﺷﺎﯞﺍﺗﻘﺎﻥ ﻛﯩﺸﻠﻪﺭ ﺗﻮﭘﻰ ﺑﻪﺯﯨﺪﻩ ﺳﯧﻨﻰ ﺋﺎﭼﭽﯩﻘﻰ ﻳﺎﻣﺎﻥ ﺋﺎﺭﺗﯩﺲ ﺳﯜﭘﯩﺘﯩﺪﻩ ﺳﻪﻫﻨﯩﮕﻪ ﺋﯧﻠﯩﭗ ﭼﯩﻘﯩﺮﯨﭗ ﻗﻮﻳﯩﺪﯨﻜﻪﻥ.
ﻣﻪﻥ ﺑﯩﺮﺍﯞﻧﻰ ﺑﯩﺮ ﺗﻪﺳﺘﻪﻙ ﺋﯘﺭﻏﺎﻧﯩﺪﯨﻢ، ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻛﯚﺯﻟﯩﺮﯨﺪﯨﻦ ﺗﻪﺭﻛﯩﺒﯩﻨﻰ ﺑﯩﻠﯩﭗ ﺑﻮﻟﻤﺎﺱ ﺑﯩﺮ ﺳﯘﻳﯘﻗﻠﯘﻕ ﺋﯧﻘﯩﭗ ﭼﯜﺷﺘﻰ.
ﻣﻪﻥ ﻳﻪﻧﻪ ﺑﯩﺮﯨﻨﻰ ﺑﯩﺮ ﺗﻪﺳﺘﻪﻙ ﺋﯘﺭﻏﺎﻧﯩﺪﯨﻢ، ﺋﯘ ﻫﯧﭻ ﺋﯩﻜﻜﯩﻠﻪﻧﻤﻪﻳﻼ ﺋﯩﻜﻜﻰ ﺗﻪﺳﺘﻪﻙ ﻳﺎﻧﺪﯗﺭﯗﭖ ﺑﻪﺭﺩﻯ.
ﺑﯩﺮﺍﯞ :«ﻣﯧﻨﻰ ﺑﯩﺮ ﺗﻪﺳﺘﻪﻙ ﺋﯘﺭ» ﺩﯦﮕﻪﻧﯩﺪﻯ، ﻛﯚﺯﻟﯩﺮﯨﻤﺪﯨﻜﻰ ﻳﺎﺷﻠﯩﺮﯨﻤﻨﻰ ﺯﺍﺩﯨﻼ ﺗﻮﺳﯘﭖ ﻗﺎﻻﻟﻤﯩﺪﯨﻢ...
ﻛﯚﯕﯜﻟﻨﯩﯔ ﺗﻪﻟﯩﭙﯩﻨﻰ ﺭﻩﺕ ﻗﯩﻠﯩﯟﺍﺗﻘﺎﻥ ﻣﻪﻧﻤﯘ ﺋﻪﻣﻪﺱ، ﺋﯘﻣﯘ ﺋﻪﻣﻪﺱ، ﺑﻪﻟﻜﻰ ﺗﻪﻗﺪﯨﺮ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﻛﯧﺮﻩﻙ...
ﺧﻪﻳﺮ- ﺧﻮﺵ، ﻗﻮﻟﯘﯕﻨﻰ ﺑﻪﺭﮔﯩﻨﻪ ﻣﺎﯕﺎ،
ﺑﯘ ﺟﯘﻝ- ﺟﯘﻝ ﻛﯚﯕﯜﻟﮕﻪ ﺋﺎﺯﺍﺏ ﺑﯩﻬﺎﺟﻪﺕ.
....
ﺋﺎﻟﯩﻲ ﻣﻪﻛﺘﻪﭖ ﻫﺎﻳﺎﺗﯩﻢ - ﺗﯧﺘﯩﻘﺴﯩﺰ ﻟﯧﻜﺴﯩﻴﻪ، ﻳﻮﺗﻘﺎﻥ ﺋﯩﭽﯩﺪﯨﻜﻰ ﻳﺎﺷﻠﯩﻖ....
19 - ﺋﯚﻛﺘﻪﺑﯩﺮﻣﻪﻥ ﺑﯘﺭﯗﻥ ﺗﻪﻗﺪﯨﺮﮔﻪ ﺋﯩﺸﻪﻧﻤﻪﻳﺘﺘﯩﻢ، ﺑﯩﺮ ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻨﯩﯔ ﺗﻪﻗﺪﯨﺮﯨﻨﯩﯔ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﺋﯜﭺ - ﺗﯚﺕ ﻛﯜﻥ ﺋﯩﭽﯩﺪﯨﻜﻰ ﺋﯩﭙﺎﺩﯨﺴﯩﮕﻪ، ﻳﻪﻧﻪ ﻛﯧﻠﯩﭗ ﺋﯩﻤﺘﯩﻬﺎﻥ ﯞﻩ ﺋﺎﺭﺯﯗ ﺗﻮﻟﺪﯗﺭﯗﺵ ﺟﻪﺩﯞﯨﻠﯩﮕﻪ ﻗﺎﺭﺍﭘﻼ ﺑﻪﻟﮕﯩﻠﯩﯟﯦﺘﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻐﺎ، ﺋﯘﻧﯩﯖﻐﺎ ﺋﯩﻜﻜﯩﻨﭽﯩﻠﻪﭖ ﺗﺎﻟﻼﺵ ﭘﯘﺭﺳﯩﺘﻰ ﺑﯧﺮﯨﻠﻤﻪﻳﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻐﺎ ﺗﯧﺨﯩﻤﯘ ﺋﯩﺸﻪﻧﻤﻪﻳﺘﺘﯩﻢ. ﺑﯘﻧﺪﺍﻕ ﺋﺎﺩﺩﯨﻴﻼ ﻫﻪﻝ ﻗﯩﻠﯩﺶ ﺋﯘﺳﯘﻟﻰ ﺭﺍﺳﺘﺘﯩﻨﻼ ﻣﯘﯞﺍﭘﯩﻘﻤﯘ؟ ﺑﯩﺰﻧﯩﯔ ﻫﻪﻗﯩﻘﻪﺗﻪﻥ ﺗﺎﻟﻼﺵ ﭘﯘﺭﺳﯩﺘﯩﻤﯩﺰ ﻳﻮﻗﻤﯘ؟....
ﺗﻮﻏﺮﺍ، ﺑﯩﺰ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﺍ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﺘﻪ ﺋﻮﻗﯘﯞﺍﺗﻘﯩﻨﯩﻤﯩﺰﺩﺍ ﺋﺎﺟﺎﻳﯩﭗ ﻳﯜﻛﺴﻪﻙ ﻏﺎﻳﯩﻠﻪﺭﻧﻰ ﺩﯨﻠﯩﻤﯩﺰﻏﺎ ﭘﯜﻛﯜﭖ، ﻛﯧﭽﯩﻨﻰ ﻛﯜﻧﺪﯛﺯﮔﻪ ﺋﯘﻻﭖ ﺋﯚﮔﻪﻧﮕﻪﻥ، ﺋﺎﺷﯘ ﻏﺎﻳﯩﻠﯩﺮﯨﻤﯩﺰﻏﺎ ﺋﯩﻤﻜﺎﻥ ﺋﯩﺰﺩﻩﭖ ﺑﺎﺭ ﻛﯜﭼﯩﻤﯩﺰﻧﻰ ﺋﺎﻟﯩﻲ ﻣﻪﻛﺘﻪﭖ ﺋﯩﻤﺘﯩﻬﺎﻧﻰ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺳﻪﺭﭖ ﺋﻪﺗﻜﻪﻧﯩﺪﯗﻕ. ﺑﯩﺰﺩﻩ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﻳﺎﺧﺸﻰ ﺗﯩﻠﻪﻛﻼ ﺑﺎﺭ ﺋﯩﺪﻯ، ﺋﺎﺟﺎﻳﯩﭗ ﮔﯜﺯﻩﻝ ﺋﺎﺭﺯﯗ - ﺋﺎﺭﻣﺎﻧﻼﺭ ﺑﺎﺭ ﺋﯩﺪﻯ. ﺑﯩﺰ ﺗﯧﺨﯩﻤﯘ ﻛﯚﭖ ﺑﯩﻠﯩﻢ ﺋﯩﮕﯩﻠﻪﺵ ﺋﯩﻤﻜﺎﻧﯩﻴﺘﯩﮕﻪ ﺋﯧﺮﯨﺸﯩﺸﻨﯩﻼ ﺋﻮﻳﻼﻳﺘﺘﯘﻕ. ﻟﯧﻜﯩﻦ، ﺯﺍﺩﻯ ﻗﺎﻧﺪﺍﻕ ﺑﯩﺮ ﻣﯘﻫﯩﺘﻨﯩﯔ ﺑﯩﺰﻧﻰ ﺋﻪﯓ ﻣﯘﯞﺍﭘﯩﻖ ﺋﯩﻤﻜﺎﻧﯩﻴﻪﺕ ﯞﻩ ﭘﯘﺭﺳﻪﺗﻠﻪﺭ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺗﻪﻣﯩﻦ ﺋﯧﺘﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﺑﯩﻠﻤﻪﻳﺘﺘﯘﻕ. ﺑﯩﺰ ﺋﯚﺯ ﻳﯘﺭﺗﯩﻤﯩﺰﺩﯨﻦ - ﻛﯩﭽﯩﻜﻜﯩﻨﻪ ﻧﺎﻫﯩﻴﯩﻤﯩﺰﺩﯨﻦ ﭼﯩﻘﯩﭗ ﺑﺎﻗﻤﯩﻐﺎﻧﯩﺪﯗﻕ. ﺋﺎﺧﯩﺮ ﺑﯩﺰ ﺋﯘﻧﺪﺍﻕ ﺑﯩﺮ ﻣﻪﻧﺰﯨﻠﮕﻪ ﻳﯧﺘﻪﻟﻤﯩﺪﯗﻕ. ﺑﯘ ﻛﯩﻤﻨﯩﯔ ﺧﺎﺗﺎﻟﯩﻘﻰ؟ ﻣﻪﻥ ﺋﺎﺧﯩﺮ ﺗﻪﻗﺪﯨﺮﮔﻪ ﺋﯩﺸﯩﻨﯩﺸﻜﻪ ﺑﺎﺷﻠﯩﺪﯨﻢ. ﻣﯘﯞﻩﭘﭙﻪﻗﯩﻴﻪﺕ - ﺋﯘ ﺗﯩﺮﯨﺸﭽﺎﻧﻠﯩﻖ ﺋﺎﺭﻗﯩﻠﯩﻘﻼ ﺋﯧﺮﯨﺸﻜﯩﻠﻰ ﺑﻮﻟﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﻧﻪﺭﺳﻪ ﺋﻪﻣﻪﺱ ﺋﯩﻜﻪﻥ. ﺋﻪﮔﻪﺭ ﺗﯩﺮﯨﺸﭽﺎﻧﻠﯩﻖ ﺷﯘﻧﯩﯖﻐﺎ ﻣﺎﺱ ﺋﯩﻤﻜﺎﻧﯩﻴﻪﺕ ﯞﻩ ﺋﯘﻧﻰ ﺋﯩﭙﺎﺩﯨﻠﻪﺵ ﭘﯘﺭﺳﯩﺘﯩﮕﻪ ﺋﯩﮕﻪ ﺑﻮﻻﻟﻤﯩﺴﺎ، ﻳﻪﻧﯩﻼ ﺑﻪﺭﯨﺒﯩﺮ ﺑﯩﺮ ﺋﯘﺭﯗﻧﯘﺷﻼ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻗﺎﻟﯩﺪﯨﻜﻪﻥ، ﺧﺎﻻﺱ.
ﺑﯩﺰﻧﯩﯔ ﺳﻪﻫﻨﯩﻠﯩﺮﯨﻤﯩﺰﺩﻩ ﻫﻪﻣﻤﻪ ﺋﯩﺘﺮﺍﭖ ﻗﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﻧﺎﺧﺸﺎ ﭼﻮﻟﭙﺎﻧﻠﯩﺮﻯ ﺑﺎﺭ، ﺋﯘﻻﺭﻧﻰ ﺋﯚﺯ ﻛﻪﺳﭙﯩﺪﻩ ﻣﯘﯞﺍﭘﭙﻪﻗﯩﻴﻪﺕ ﻗﺎﺯﺍﻧﻐﯘﭼﯩﻼﺭ ﺩﯨﯧﻴﯩﺸﻜﻪ ﺗﺎﻣﺎﻣﻪﻥ ﻫﻪﻗﻠﯩﻘﻤﯩﺰ. ﻟﯧﻜﯩﻦ، ﺋﯘﻻﺭ ﺭﺍﺳﺘﺘﯩﻨﻼ ﺋﺎﺭﯨﻤﯩﺰﺩﯨﻜﻰ ﺋﻪﯓ ﻳﺎﺧﺸﻰ ﻧﺎﺧﺸﯩﭽﯩﻼﺭﻣﯩﺪﯗ؟ ﻳﺎﻕ، ﻣﯧﻨﯩﯖﭽﻪ ﺋﯘﻧﺪﺍﻕ ﺋﻪﻣﻪﺱ. ﺑﯩﺰﻧﯩﯔ ﻳﯧﺰﺍ - ﻗﯩﺸﻼﻗﻠﯩﺮﯨﻤﯩﺰﺩﺍ ﻳﻪﻧﻪ ﺋﺎﺟﺎﻳﯩﭗ ﻣﯘﯕﻠﯘﻕ ﺋﺎﯞﺍﺯﻟﯩﻖ ﻛﯩﺸﯩﻠﻪﺭ ﺑﺎﺭ. ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﻧﺎﺧﺸﯩﺴﯩﻨﻰ ﺋﺎﯕﻠﯩﻐﺎﻥ ﻛﯩﺸﯩﻨﯩﯔ ﺩﯨﻠﻰ ﺋﯧﺰﯨﻠﯩﺪﯗ، «ﺩﯗﻧﻴﺎﺩﺍ ﻣﯘﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﻣﯘﯕﻠﯘﻕ ﺋﺎﯞﺍﺯ، ﻣﯘﺷﯘﻧﭽﻪ ﺗﺎﻻﻧﺖ ﺋﯩﮕﯩﺴﯩﻤﯘ ﺑﺎﺭﻣﯩﺪﯗ؟» ﺩﻩﭖ ﻗﺎﻟﯩﺪﯗ. ﻟﯧﻜﯩﻦ، ﺋﯘﻻﺭ ﭼﻮﻟﭙﺎﻥ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﭼﺎﻗﻨﯩﻴﺎﻟﻤﯩﻐﺎﻥ، ﭼﯜﻧﻜﻰ ﺋﯘﻻﺭ ﺗﻪﻗﺪﯨﺮﻧﯩﯔ ﺗﻪﻟﻪﻳﻠﯩﻚ ﭘﻪﺭﺯﻩﻧﯩﺘﻠﯩﺮﻯ ﺋﻪﻣﻪﺱ ﺋﯩﻜﻪﻥ. ﺋﯘﻻﺭﻏﺎ ﺋﯘﻧﺪﺍﻕ ﭘﯘﺭﺳﻪﺗﻠﻪﺭ - ﺳﻪﻧﺌﻪﺕ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﻠﯩﺮﯨﮕﻪ ﺋﯩﻤﺘﯩﻬﺎﻥ ﺑﯧﺮﯨﺶ، ﻧﺎﺧﺸﯩﺴﯩﻨﻰ ﻳﺎﯕﺮﯨﺘﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﻛﻪﯓ ﺳﻪﻫﻨﯩﻠﻪﺭﮔﻪ ﺋﯩﮕﻪ ﺑﻮﻟﯘﺵ ﭘﯘﺭﺳﻪﺗﻠﯩﺮﻯ ﻧﯧﺴﯩﭗ ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎﻧﯩﻜﻪﻥ. ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﺋﺎﺷﯘ ﻣﯘﯕﻠﯘﻕ ﺋﺎﯞﺍﺯﻯ ﯞﻩ ﺗﺎﻻﻧﺘﻰ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﺗﯘﺭﻣﯘﺷﻨﯩﯔ ﭼﻪﻛﺴﯩﺰ ﺋﯧﻐﯩﺮ ﺑﯧﺴﯩﻤﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺗﯜﻥ ﻛﯧﭽﯩﻠﻪﺭﺩﻩ ﺟﺎﯕﮕﺎﻟﺪﯨﻦ ﺋﻮﺗﯘﻥ ﺗﻮﺷﯘﯞﺍﺗﻘﺎﻧﺪﺍ ﻧﯧﻤﯩﻠﻪﺭﻧﯩﺪﯗ ﺋﯘﻧﺘﯘﺵ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﻏﯩﯖﺸﯩﺸﻘﯩﻼ ﺳﻪﺭﭖ ﻗﯩﻠﯩﻨﯩﺪﯨﻜﻪﻥ....
ﺑﯩﻠﻤﯩﺪﯨﻢ، ﺧﯘﺩﺍﻧﯩﯔ ﻣﻪﻗﺴﯩﺘﻰ ﺯﺍﺩﻯ ﻧﯧﻤﯩﻜﯩﻦ؟ ﺑﯩﻠﻤﯩﺪﯨﻢ، ﺑﯩﺮ ﺋﺎﺩﻩﻣﻨﯩﯔ ﺑﻪﺧﺘﻰ ﺯﺍﺩﻯ ﻧﻪﺩﯨﻜﯩﻦ؟....
- ﺋﯚﻛﺘﻪﺑﯩﺮ
