<<ئورخۇن>> غا
ئەجدات بىلەن باغلاپ تۇرار ئەۋلادنى تارىخ،
جىنايەتتۇر بۈگۈن ئۈچۈن ئۆتمۈشنى ئۈنتۈش.
تۇمان ئىچرە گۇڭگالاشسا، ئۇنتۇلسا ئىزلار،
كۆزلەر خىرە، كۆڭۈل پۇچۇق، سوقار يۈرەك بوش.
تاڭدا يورۇق چولپان ھامان زىمىستاندىمۇ،
كۈن چىقىدۇ يەر توپاندا سۇغا تولسىمۇ.
ئۇيغاق كۆڭۈل كۆتۈرمەيدۇ مىسقال توزاننى،
جىمى ئالەم توپا-چاڭدا بۇلغانغاندىمۇ.
«ئۇچقۇندىن يانغىننىڭ چىقمىقى» بەرھەق،
شۇ ئۇچقۇن مىسالى، گۈللىگەن «ئورخۇن».
جۇلالاپ نۇر كۆردى مىڭ يىللىق تارىخ،
ئۇ بولغاچ ئېچىلدى سانسىزلاپ تۈگۈن،
ھېچبىر ئەيىپ سانالمايدۇ بىزدە بىلمەسلىك،
ئەمما گۇناھ بىلىش ئۈچۈن كۆڭۈل بەرمەسلىك.
ئەنە «ئورخۇن» ئاچتى بىزگە كەڭرى قۇچاقنى،
يۈر قۇردىشىم ئۆگىنەيلى، يوقالسۇن نەسلىك.
يات ئەمەس ھېچقاچان «ئورخۇن»نىڭ ئەھلى،
«يۈرەكتىن يۈرەككە بىر يول بار پىنھان».
ھەرقانچە دەرت كەلسە پۈكۈلمىسۇن تىز،
كىرپىكتە شەبنەمنى كۆرمىسۇن جاھان.
ياخشى يېزىلمىغان بولسىمۇ، يېڭى يىللىق سوۋغا سۇپىتىدە «ئورخۇن»غا سۇنغۇم كەلدى.
يارىمىغان بولسا ئىككىلەنمەيلا قالدۇرۇۋېتىڭلار.
[ بۇ يازما erdewil تەرىپىدىن 2009-01-02 12:42 دە قاي ]
«ئورخۇن» غا يېڭى يىللىق سوۋغا
