ئورخۇننى قوللامسىز؟ مۇنبەر خېتىنى نورمال كۆرەلمىگەنلەر مۇنبەرنى ئىشلىتىش قوللانمىسى Munber hetni Nurmal Korelmigenler
قورال ئىشىلتىش ئادرېسىنى كۆچۈرۈش | ساقلىۋېلىش | پىرىنتىرلاش
دەرىجىسى: لەشكەر
UIDنومۇرى: 845
جەۋھەر يازمىسى:
يوللىغان يازمىسى:
شۆھرىتى: 0 نومۇر
پۇلى: سوم
تۆھپىسى: نومۇر
توردىكى ۋاقتى: 0(سائەت)
تىزىملاتقان ۋاقتى: 2007-10-30
ئاخىرقى كىرگەن ۋاقتى: 1970-01-01
باش يازما  يوللانغان ۋاقتى: 8كۈن بۇرۇن

 تۇرسۇنزادە




روسچىدىن ئابدۇرەھىم نەۋرۇز تەرجىمىسى

1911-يىلى5-ئاينىڭ2-كۈنى ھىسار رايۇنى قاراتاغ يىزىسىدا ياغاچچى ئائىلىسىدە دۇنياغا كەلگەن. دەسلەپتە دىنىي مەكتەپلەردە ئوقۇغان، 1925-پەننىي مەكتەپكە ئوقۇشقا كىرگەن ئىلگىرى-كىيىن بولۇپ دۈشەنبە ياتاقلىق مەكتىۋىدە ۋە پىداگوكىكا تېخنىكومىدا ئوقۇغان. 1930-يىلى تاشكەنتتىكى تاجىك ئاقارتىش ئىنىستوتىنى پۈتتۈرگەن، { تاجىكىستان كومۇنىستىك ياشلار ئىتىپاقى } گىزىتىنىڭ ئونۋىرسال بۆلىمىدە مۇدىر، مەسئۇل سىكىرتار بولۇپ ئىشلىگەن. كىيىن تاجىكىستان لىنىن ئاباد( ھازىرقى سوغدى ئوبلاستىدا ) پوشكىن نامىدىكى تىياتىرخانىنىڭ ئەدىبىيات-سەنئەت بۆلۈمىنىڭ مەسئۇلى بولۇپ ئىشلىگەن.
1935-يىلى تاجىكىستان يازغۇچىلار جەمىيىتىگە يۆتكەلگەن، ھەمدە ئاممىيۋىي تەشكىلات بۆلۈمى ۋە دىرامما بۆلۈمىدە مەسئۇل بولۇپ ئىشلىگەن. 1939-يىلى تاجىكىستان يازغۇچىلار جەمىيىتىنىڭ ئىجرائىيە ھەيئەت ئەزاسى، 1941-يىلى كومپارتىيە ئەزالىقىغا قوبۇل قىلىنغان، 1943-يىلى تاجىكىستان سەنئەت سارىيىنىڭ كەسپىي يازغۇچىلىقىغا تەكلىپ قىلىنغان.
تۇرسۇنزادە 1929-يىلىدىن باشلاپ ئەدەبىي ئىجادىيەت بىلەن شۇغۇللىنىشقا باشلىغان. 1932-يىلى ئۇنىڭ ھىكايە ئوچىرىكلار توپلىمى { غەلبە بايرىقى } نەشىر قىلىنغان. ئۇنىڭ ھىكايە-ئوچىرىك، شىئېرلىرىنىڭ تىمىسى ئېنقىلاپنىڭ تۇنجى كۈنىدىكى ۋەقەلەر، ۋەتەن ئۇرۇشى، سىنىپىي كۆرەش، كومۇنىستىك ياشلارنىڭ تۈپ ۋەزىپىسى ۋە ئاياللار ئەركىنلىكى، سوتسىيالىستىك قۇرۇلۇشنىڭ نەتىجىلىرى قاتارلىقلار بىلەن مۇناسىۋەتلىك بولغان.
1935-يىلى سوتسىيالىستىك ئەدىبىيات-سەنئەت ژورنىلىدا تۇرسۇنزادىنىڭ { ئىجادكارغا } سەرلەۋىيلىك داستانى ئىلان قىلىنىپ، ئۇنىڭدا سوۋىت خەلقىنىڭ ئىجاد-ئەمگەك نەمۇنىلىرى رۇشەن ئەكىس ئەتتۈرۈلگەن. ئۇندىن باشقا ئىجتىھات، ئەمگەك، تۇرمۇشنى ئۆزگەرتىش قاتارلىق مەزمۇنلارنى تىما قىلغان داستانلاردىن { قوياشلىق ۋەتەن } 1936-يىلى، { كۈز ۋە باھار } 1937-يىلى، قاتارلىقلار بار.
1939-يىلى تۇرسۇنزادىنىڭ تۇنجى شىئىرلار توپلىمى نەشىر قىلىنغان. ۋەتەننى سۆيۈش، قىرىنداشلىق، مىھرى-مۇھەببەت تىما قىلىنغان شېئىرلىرىدىن { ياشلىق ناخشىسى }، { گۈللە ۋەتەن }، { ماگىنىت } قاتارلىقلار. خەلىققارا ۋەقەلەرنى تەسۋىرلىگەن شىئىرلىرىدىن، { ئۇرۇشتىن ھەزەر ئەيلەش }، { باتۇر خەلق }، { ئاستۇرىيانىڭ قىزى }، قاتارلىقلار بار. ئۇندىن باشقا تاجىك خەلقىنىڭ مەنىۋىي مەدىنيىتىنى ۋە سوتسىيالىستىك قۇرۇلۇش قەدىمىنى تىزلىتىش مەقسىتىدىكى { ھىسار ئويمانلىقى }، { تاجىك تاغلىرى }، { گۈللىنىش }، { قانال كەلدى } ناملىق شىئىرلىرى. ۋەتەن ئۇرۇشى مەزگىلىدە يازغان، { خەير-خوش سۆيۈملۈك ئانا }، { كاپىتاننىڭ ئەسلىمىسى }، { سىڭلىك }1941-يىلى، { قەھرىمانلىق قىسسىسى }، { ھىچقاچان }، { ئۇرۇش ئوتىدا }1944-يىلى، شېئىرى داستانى { ۋەتەن ئوغلى } 1942-يىلى، { موسكىۋالىق كېلىن } 1945-يىلى، قاتارلىق ئەسەرلىرىدە قەھرىمانلىق، دوستلۇق-ئىناقلىق، ۋەتەنپەرۋەرلىك ئىدىيىلىرى ئەكىس ئەتتۈرۈلگەن.
تۇرسۇنزادىنىڭ 1947-يىلى تاللانغان ئەسەرلەر توپلۇمى { ياشلىق سوۋغىتى } دا { پەخرىم }، { بەدەخشاندىن كىرمىۋىلغىچە }، { سەھەر } قاتارلىق بىر يۈرۈش شىئىرلىرى ئارقىلىق، تاجىك خەلقىنىڭ قەھرىمانلىق جاسارىتىنى نامايەن قىلغان.
ۋەتەننى قوغداش ئۇرۇشى غەلبىسىدىن كىيىن، شائىرنىڭ ئەسەرلىرىدە يىڭىچە بۇرۇلۇش بولىدۇ، ئۇ تاجىك خەلقىنىڭ كىلاسىك ئەسەرلىرىنى قېتىرقىنېپ ئۈگۈنۈش بىلەن بىرگە، قىرىنداش مىللەتلەر ئەدىبىياتى، جۈملىدىن روس ئەدىبىياتى ژانىرلىرىنى ئۆزىگە ئۈلگە قىلىدۇ. شۇنىڭ بىلەن { ھىندىستاندىكى ئىشلار } 1947-1948 سەرلەۋىيلىك داستانىنى ئېلان قىلىدۇ. بۇ ئەسەر سابىق سوۋىت ئىتىپاقىدىكى ھەرقايسى جۇمھۇرىيەت ئوقۇرمەنلىرىنىڭ ياخشى باھاسىغا ئېرىشىپلا قالماستىن، غەرىپ ۋە شەرىقتە زور غولغۇلا قوزغايدۇ. ئۇندىن باشقا { غەرىپتىن كەلگەن مېھمان }، { تارا چاندىرا }، { گانگ }، {مۇئەللەقتىكى باغ }، { ئادىمىيلىك روھ } قاتارلىق شېئىرلىرى بىلەن 1948-يىلى سابىق سوۋىت ئىتىپاقى دۆلەتلىك ئەدىبىيات مۇكاپاتىغا ئېرىشىدۇ. شائىر 1950-يىلى { مەن ئەركىن شەرىقتىن كەلدىم }، 1951-يىلى { مۇھەببەت تاشقىنى } ناملىق داستانىنى، 1954-يىلى { ھارۋۇكەش ھەسەن } داستانىنى، 1957-يىلى { ئاسىيا ئاۋازى }، 1958-يىلى { مەڭگۈلۈك نۇر } داستانىنى ئېلان قىلىپ، ئۆزىنىڭ پەلسەپىۋىي لىرىكىلىرى ئارقىلىق تاجىك ئەدىبىياتى ئۈچۈن كۆمۈلمەس ئىز قالدۇرىدۇ. شۇ مۇناسىۋەت بىلەن 1960-يىلى لېنىن ئەدىبىيات مۇكاپاتىغا ئېرىشىدۇ. 1960-يىلى ئىجات قىلغان { قەدىرلىكىم } ناملىق داستانى سەۋەبلىك 1963-يىلى تاجىكىستان رۇداكى نامىدىكى ئەدىبىيات مۇكاپاتىغا نائىل بولىدۇ. 1964-يىلى تۇرسۇن زادە( رەھىم زادە بىلەن بىللە ) { قوياش نۇرى } داستانىنى ئېلان قىلىپ، تاجىك خەلقى بىلەن روس خەلقى ئوتتۇرىسىدىكى دوستلۇقنى مەدھىيلىدى.
1970-يىلى { گانىگدىن كىرمىۋىلغىچە } دىگەن داستانىدا ھىندىستان خەلقىنىڭ تۇرمۇشىنى تەسۋىرلەپ، ئۇلارنىڭ ئەركىنلىككە بولغان تەلپۈنۈشىنى شېئىرىي تىللار بىلەن تەسۋىرلىگەن. 1971-يىلى { ئىرفان } نەشىرياتى ئۇنىڭ ئالتە توملۇق ئىككى كىتابى { تۇرسۇنزادە ئەسەرلىرى توپلۇمى } نى نەشىر قىلغان. شۇ يىلى { ئەدىبىيات-سەنئەت } نەشىرياتى ئۇنىڭ ئىككى توملۇق ئەسەرلەر توپلۇمىنى، 1973-يىلى سوۋىت يازغۇچىلىرى نەشىريارتى ئۇنىڭ { ئۆمۈر داستانلىرى } ناملىق ئەسەرلەر توپلۇمىنى نەشىر قىلغان. بۇنىڭ ئىچىدە ئۇنىڭ بىرقىسىم شىئىرلىرى، داستانلىرى، ناخشا تېكىستلىرىدىن باشقا، مىللىي خاسلىققا ئىگە دىراممىلىرىدىن { خىسراۋ ۋە شىرىن }1936-يىلى، { تىرىلىش }، تاجىك ئوپىراسى { تاھىر-زۆھرە }1944-يىلى، { كېلىن }1945-يىلى قاتارلىقلار بار.
ئۇنىڭ { ھارۋۇكەش ھەسەن }، { ئۆتۈنۈش } قاتارلىق ئەسەرلىرى تاجىكىستاندا كىنو قىلىپ ئىشلەنگەن. ئۇنىڭ قاتنىشىشى بىلەن تۇنجى تاجىك ئېغىز ئەدىبىياتى نەمۇنىلىرىدىن { تاجىك فولۇكلورى } تۈزۈلۈپ نەشىر قىلىنغان
تۇرسۇنزادە ئۆز نۆۋىتىدە يەنە تاجىك ئەدىبىيات تەقرىزچىسى. ئۇنىڭ ۋەكىللىك خاراكتىرگە ئىگە ماقالالىرىدىن { تاجىك ئەدبىياتىنىڭ ۋەزىپىسى }1947-يىلى، { لىرىكىلارنىڭ مەنىسى } 1951-يىلى، { شېئىر مەدىنيىتى } 1953-يىلى، { تاجىك دىراممىچىلىقىدىكى بىرقانچە نوقتىلار } 1954-يىلى، { روس ئەدىبىياتىنىڭ تاجىك ئەدىبىياتىغا بولغان تەسىرى } 1960-يىلى، { ۋاقىت ۋە يازغۇچى } 1961-يىلى، { يازغۇچى ۋە تۇرمۇش } 1973-يىل قاتارلىقلار بار.
{ ئىرفان } نەشىرياتى ئۇنىڭ ئەسەرلىرى توپلىمىنىڭ 3،4،قىسمىنى 1978،1981يىللىرى نەشىر قىلغان. ئۇنىڭ نۇرغۇن ئەسەرلىرى سوۋىت ھەرقايسى جۇمھۇرىيەتلىرىدىكى خەلق تىلىغا ھەم چەتئەل تىللىرىغا تەرجىمە قىلىنغان.
تۇرسۇنزادە ئۆز نۆۋىتىدە يەنە ئەدەبىي تەرجىمان، ئۇ سوۋىت يازغۇچىلىرىنىڭ ۋە روس يازغۇچىلىرىنىڭ ۋەكىللىك ئەسەرلىرىنى تاجىك تىلىغا تەرجىمە قىلغان. ئۇ داڭلىق جامائەت ئەربابى، سوۋىت ئىتىپاقى پالاتاسىنىڭ ئەزاسى، تاجىكىستان كومپارتىيىسىنىڭ ھەيئەت ئەزاسى، سوۋىت كومىتىتى ئاسىيا-ئافرىقا دۆلەتلىرى ئىتىپاقداش كومۇتىتىنىڭ رەئىيسى، سوۋىت كومۇتىيتى دۇنيا تىنىچلىق كومۇتىتىنىڭ ئەزاسى، سوۋىت ئىتىپاقى دۆلەتلىك ۋە لىنىن نامىدىكى ئەدىبىيات مۇكاپات كومۇتىتىنىڭ ئەزاسى، تاجىكستان رىسپوبىلىكىسى تىنىچلىق كومۇتىتىنىڭ رەئىيسى، تاجىكىستان رۇداكى نامىدىكى ئەدىبىيات مۇكاپاتى كومۇتىتىنىڭ رەئىيسى قاتارلىق ۋەزىپىلەرنى ئۆتىگەن.
سوۋىت پالاتاسى 1967-يىلى ئۇنىڭغا { سوتسىيالىستىك ئەمگەك قەھرىمانى } مىدالىنى تاقىغان، ئىلگىرى-ئاخىرى بولۇپ تۆت قىتىم لېنىن ئوردىنىغا، بىر قىتىم { ئۆكتەبىر ئېنقىلابىي } ئوردىنىغا، ئۈچ قىتىم ئەمگەك نەمۇنىچىسى ئوردىنىغا، ئىككى قىتىم { شەرەپ } مىدالىغا ئېرىشكەن. 1974-يىلى سوۋىت تىنىچلىق كومۇتىتىنىڭ { ئالتۇن مىدالىغا } ئېرىشكەن، 1934-يىلىدىن بىرى سوۋىت يازغۇچىلار جەمىيىتىنىڭ ئەزاسى بولغان.

1977-يىلى8-ئاينىڭ 24-كۈنى دۈشەنبىدە ۋاپات بولغان.



Турсун-заде Мирзо родился 2 мая 1911 года кишлаке Каратаг Гиссарского
района в семье плотника. Учебу начал в старой школе. В 1925 году поступил в советскую школу. Учился в Душанбинском интернате и педагогическом техникуме.

В 1930 году окончил Таджикский институт просвещения в Ташкенте. Работал заведующим общим отделом и ответственным секретарем газеты "Комсомоли Тоджикистон", а затем руководителем литературной части Ленинабадского музыкально-драматического театра им. А. С. Пушкина.

В 1935 году перешел на работу в Союз писателей Таджикистана, был заведующим организационно-массовым отделом и руководителем секции драматургии. В 1939 году избран председателем Правления.

В 1942 году возглавлял Главлит, а в 1943 Республиканское управление искусств.

С 1946 года до последних дней своей жизни являлся председателем Правления Союза писателей Таджикистана; с 1959 года-секретарем Правления Союза писателей СССР.

В 1951 году избран действительным членом Академии наук Таджикской ССР.
Член КПСС с 1941 года.

Начало литературной деятельности Мирзо Турсун-заде относится к 1929 году, когда он пробуя свои силы как прозаик, выступает на страницах печати с рассказами и очерками, вышедшими отдел отдельным сборником "Знамя победы" в 1932 году.

Основные темы рассказов, очерков и ранних стихов М. Турсун-заде связаны с событиями первых дней революции, гражданской войны, с классовой борьбой, боевыми и трудовыми подвигам комсомола, раскрепощением женщин, успехами социалистического строительства.

В 1935 году в журнале "Барои адабиёти социалисти" ("За социалистическую литературу") напечатана поэма "Моему творцу", в которой ярко отражен созидательный труд советских людей.

Теме творческого созидания, преобразования жизни посвящены поэмы "Солнце страны" (1936), "Осень и весна" (1937). Путем противопоставления прошлого и настоящего поэт подчеркивает преимущества советского строя и великие дела освобожденного народа.

В 1939 году вышел из печати сборник М. Турсун-заде "Стихи", в которой вошли произведения о Родине, братстве людей ("Песнь молодости", "Золотая страна", "Магнит"), посвященные международным событиям ("Берегись огня", "Мужественный народ", "Дочери Астурии" и другие).
Обращаясь к прошлому и настоящему таджикского народа, поэт воспевает возрождение его богатейшей духовной культуры, грандиозные шаги социалистического строительства в республике ("Гиссарская долина", "Таджикским горам", "Цветение", "Канал пришел" и др.).

В годы Великой Отечественной войны голос поэта обретает мужественную суровость. Центральной в его творчестве становится тема советского патриотизма и дружбы народов нашей страны. Таковы стихи: "Досвидания, дорогая мама", "Памяти капитана", "Сестры" (1941), "Источник мужества", "Никогда", "На войну" (1944), поэмы "Сын Родины" (1942), "Невестка из Москвы" (1945).

В 1947 году издается сборник избранных произведений Мирзо Турсун-заде "Подарок юности". Стихи "Слава!", "От Бадахшана до Кремля", "На заре" и др. поэт посвящает героическому труду таджикского народа в послевоенные годы. Осмысление исторического опыта победы советского народа в Великой
Отечественной войне открыло новые грани таланта М. Турсун-Заде, расширило интернациональное звучание его поэзии.

Творческое освоение лучших традиций таджкской классической и народной поэзии, изучение опыта выдающихся мастеров братских литератур, особенно русских классиков, явились важнейшими факторами художественного развития поэта, совершенствования его мастерства и поэтической культуры. Ощущение пульса времени, подлинная лиричность, художественная выразительность свойственны всему творчеству М. Турсун-заде. Наиболее ярко они проявились в цикле "Индийская баллада" (1947-1948), созданном под впечатлением поездки в Индию. Это произведение, принесшее поэту широкую известность не только среди многоязычной читательской аудитории Советского Союза, но и во многих странах Запада и Востока, справедливо считается одним из крупных достижений послевоенной советской поэзии. За первую часть цикла, состоящую из стихов "Индийская баллада", "Ганг", "Гости с Запада", "Тара Чандра", "Висячий сад", "В человеческой памяти" в 1948 году М. Турсун-заде была присуждена Государственная премия СССР.

К "Индийской балладе" тематически примыкает другой цикл стихотворений - "Я с Востока свободного" (1950), родившийся после поездки в Пакистан.

В 1951 году вышла поэма "Поток приветствии", посвященная борьбе за мир во всем мире.

Поэма "Хасан-арбакеш" (1954) представляет своеобразное поэтическое исследование процесса становления нового характера человека, постепенного изменения мировоззрения простого таджикского труженика.

В поэтическом цикле "Голос Азии" (1957) нашли отражение важнейшие международные события на новом этапе национально-освободительного движения -повсеместное пробуждение угнетенных народов, распад системы колониализма, вступление народов Азии и Африки на путь независимого национального развития.

В поэме "Вечный свет" (1958), относящейся к жанру философской лирики, впервые создан впечатляющий образ основоположника таджикской советской литературы Садриддина Айни.

За поэмы "Хасан-арбакеш", "Вечный свет" и цикл стихотворений "Голос Азии" в 1960 году М. Турсун-Заде удостоен звания лауреата Ленинской премии.

За лирическую поэму "Дорогая моя" (1960) , одно из лучших в творчестве М. Турсун-заде, в 1963 году ему было присвоено звание Лауреата Государственной премии Таджикской ССР имени Рудаки.

В 1964 году М. Турсун-заде совместно с Б. Рахим-заде пишет поэму "Путь солнечного луча", посвященную дружбе таджикского и русского народов.

В 1970 году опубликована поэма "От Ганга до Кремля". На фоне поэтического рассказа о жизни и быте индийского народа, его стремлении к свободе и независимости.

В 1971 году издательство "Ирфон" выпустило две первые книги шеститомного "Собрания сочинений" М. Турсун-заде, куда вошли самые значительные стихотворные циклы, отдельные стихи, поэмы и драматургические произведения. Своей острой публицистичностью и подлинной художественностью поэзия М. Турсун-заде приобрела широкую популярность.

Почти все произведения поэта переведены на русский язык, неоднократно издавались в республиканских и всесоюзных печатных органах, в литературных сборниках, а также отдельными книгами. Начиная с сороковых годов в издательствах Душанбе и Москвы несколько раз изданы поэмы "Сын Родины", "Индийская баллада", "Поток приветствий", "Хасан-арбакеш", "Голос Азии", "Дорогая моя", "От Ганга до Кремля", избранные стихотворения.

В 1971 году издательство художественной литературы выпустило двухтомник избранных произведений М. Турсун-заде, а в 1973 году издательство "Советский писатель" - однотомник "Мой век", где напечатаны стихи разных лет и поэмы "Хасан-арбакеш", "Сын Родины", "Вечный свет", "От Ганга до Кремля". М. Турсун-заде создал ряд сценических произведений, занимающих видное место в истории таджикской драматургии. В их числе пьесы "Приговор" (1934), "Рохатхон" (1935), стихотворная драма "Хисрав и Ширин" (1936, совместно с А. Дехоти), музыкальная драма "Восстание Восе" (1939, совместно с А. Дехоти), на основе которой создано либретто первой таджикской оперы (1941), а также либретто опер "Тахир и Зухра" (1944) и "Невеста" (1945).

Студией "Таджикфильм" по сценариям М. Турурсун-Заде и И. Филимоновой созданы художественные фильмы "Хасан-арбакеш" (1966) и "По велению сердца" (1968). В 1975 г. завершено производство художественного фильма "Восход над Гангом" на основе поэмы "От Ганга до Кремля". М. Турсун-заде принадлежит большая заслуга в деле изучения таджикского фольклора. При его участии были изданы первые сборники устного народного творчества "Образцы таджикского фольклора" (1940, 1954,1957).

М. Турсун-заде - автор ряда статей и литературно-критических исследований по вопросам таджикской классической и советской литературы, драматургии и театра. Среди них: "Задачи таджикской литературы" (1947), "Мысли о Гражданской лирике" (1951), "За высокую культуру поэзии" (1953), "Некоторые суждения о нашеий драматургии" (1954), "Плодотворное влияние русской литературы на таджикскую литературу" (1960), "Время и писатель" (1961), "Писатель и зов жизни" (1973), а также статьи, посвященные Рудаки, Фирдоуси, Низами, Хафизу, Пушкину, Айни, Тихонову, Янке Купале и другие.

Актуальностью, страстностью, принципиальностью и образностью отличаются публицистические выступления поэта по важнейшим проблемам современности, в которых он последовательно отстаивает дело мира и интернациональной солидарности.

Наиболее значительные литературно-критичекие и публицистические статьи Мирзо Турсун-заде составили 3-й и 4-й тома его "Собрания сочинений" (Издательство "Ирфон", 1979, 1981).

Большинство стихов и поэм М. Турсун-заде переведено на языки народов СССР, а отдельные произведения - на иностранные языки.

Перевел на таджикский язык многие произведения русских писателей и писателей республик СССР: Пушкина, Шевченко, Некрасова, Джамбула, Шота Руставели, Ш. Рашидова, Зульфии п других.

М. Турсун-заде - видный государственный и общественный деятель, депутат Верховного Совета СССР; член ЦК КП Таджикистана; Председатель Советского Комитета солидарности стран Азии и Африки; член Советского Комитета защиты мира; член Всесоюзного Комитета по Ленинским и Государственным премиям СССР в области литературы, искусства и архитектуры при Совете Министров СССР; председатель Республиканского Комитета защиты мира; председатель Комитета по присуждению Государственных премий Таджикской ССР им. Рудаки; член редколлегии библиотеки поэта издательства "Советский писатель" и 200-томной библиотеки мировой литературы; член Главной редколлегии Таджикской Советской энциклопедии.

В 1967 году за выдающиеся заслуги в развитии советской культуры, создание художественных произведений, получивших всенародное признание, а также за активную и плодотворную общественную деятельность Президиум Верховного Совета СССР присвоил М. Турсун-заде звание Героя Социалистического Труда.

Награжден четырьмя орденами Ленина, орденом Октябрьской революции, тремя орденами Трудового Красного знамени, двумя орденами "Знак Почета", медалями и Почетными Грамотами Президиума Верховного Совета Таджикской ССР, а также орденом Болгарской Народной Республики "Кирилла и Мефодия" 2-й степени, медалью Насера (АРЕ).

Народный поэт Таджикистана (1961).
Лауреат Международной премии Неру (1967).
Лауреат премии Ленинского комсомола (1971).

В 1974 году удостоен высокой награды для активных борцов за мир - "Золотой медали Советского комитета защиты мира". Член Союза писателей СССР с 1934 года.

Скончался 24 сентября 1977 года в городе Душанбе.


مەنبە-تاجىكام مۇنبىرى
www.tajikam.cn
ئەركەم تورى
دەرىجىسى: يۈز بېشى
UIDنومۇرى: 4156
جەۋھەر يازمىسى: 0
يوللىغان يازمىسى: 78
شۆھرىتى: 255 نومۇر
پۇلى: 665 سوم
تۆھپىسى: 0 نومۇر
توردىكى ۋاقتى: 82(سائەت)
تىزىملاتقان ۋاقتى: 2008-09-07
ئاخىرقى كىرگەن ۋاقتى: 2009-03-09
1-قەۋەت  يوللانغان ۋاقتى: 8كۈن بۇرۇن
سامانى ئەپەندىم،تاجىكلاردا« تۇرسۇن» ئىسمىنىڭ بولىشى مىنى قىزىقتۇرۇپ قويدى.
ئەركەم تورى
دەرىجىسى: لەشكەر
UIDنومۇرى: 845
جەۋھەر يازمىسى:
يوللىغان يازمىسى:
شۆھرىتى: 0 نومۇر
پۇلى: سوم
تۆھپىسى: نومۇر
توردىكى ۋاقتى: 0(سائەت)
تىزىملاتقان ۋاقتى: 2007-10-30
ئاخىرقى كىرگەن ۋاقتى: 1970-01-01
2-قەۋەت  يوللانغان ۋاقتى: 8كۈن بۇرۇن
ئوتتۇرا ئاسىيادا تاجىك ۋە ئۆزبەكلەر شۇنداقلا  ئۇيغۇر قىرىنداشلار ئارىلاش ئولتۇراقلاشقان جايلار كۆپ...قىرىنداش مىللەتلەرنىڭ باشقا مۇسۇلمان قىرىنداشلىرىنىڭ ئىسىملىرىنى قويۇدىغان ئەھۋاللار كۆپ ئۇچرايدۇ.....ئەجەپلەنگىچىلىكى يوق دەپ ئويلايمەن.
yol
دەرىجىسى: يۈز بېشى
UIDنومۇرى: 4156
جەۋھەر يازمىسى: 0
يوللىغان يازمىسى: 78
شۆھرىتى: 255 نومۇر
پۇلى: 665 سوم
تۆھپىسى: 0 نومۇر
توردىكى ۋاقتى: 82(سائەت)
تىزىملاتقان ۋاقتى: 2008-09-07
ئاخىرقى كىرگەن ۋاقتى: 2009-03-09
3-قەۋەت  يوللانغان ۋاقتى: 8كۈن بۇرۇن
توغرا ،بۇ دىگىنىڭزنىڭ ئاساسى بار.
تۇرسۇنزادە ھەقىقەتەن كۆپ ئۇتۇق قازانغان ھۆرمەتكە سازاۋەر ئەدىپ ئىكەن. ئۇيغۇرچگە تەرجىمە قىلىنغان ئەسەرلىرى بولسا ئوقۇپ بىقىشنى ئارزۇ قىلىمەن.
yol
دەرىجىسى: لەشكەر
UIDنومۇرى: 845
جەۋھەر يازمىسى:
يوللىغان يازمىسى:
شۆھرىتى: 0 نومۇر
پۇلى: سوم
تۆھپىسى: نومۇر
توردىكى ۋاقتى: 0(سائەت)
تىزىملاتقان ۋاقتى: 2007-10-30
ئاخىرقى كىرگەن ۋاقتى: 1970-01-01
4-قەۋەت  يوللانغان ۋاقتى: 8كۈن بۇرۇن
مىنىڭ بىلىشىمچە تىخى ئۇيغۇرچىغا تەرجىمە قىلىنغان ئەسەرلىرى يوق...تۇرسۇنزادە ئەسەرلىرىنىڭ كۆپىنچىسى داستان بولۇپ بۇ خىلى كۈچ تەلەپ قىلىدىكەن لىكىن مۇشۇ ئىشنى تەشكىللەۋاتىمەن....ئۇيغۇر ئوقۇرمەنلىرى يەقىن كەلگۈسىدە تۇرسۇنزادە ۋە سەدىردىن ئەينى قاتارلىق بىر قانچە تاجىك يازغۇچىلىرىنىڭ ئەسەرلىرى بىلەن يۈز كۆرۈشىدۇ.
yol
دەرىجىسى: كۇلۇب باشلىقى
UIDنومۇرى: 1787
جەۋھەر يازمىسى: 6
يوللىغان يازمىسى: 432
شۆھرىتى: 688 نومۇر
پۇلى: 4305 سوم
تۆھپىسى: 100 نومۇر
توردىكى ۋاقتى: 756(سائەت)
تىزىملاتقان ۋاقتى: 2007-01-21
ئاخىرقى كىرگەن ۋاقتى: 2009-03-10
5-قەۋەت  يوللانغان ۋاقتى: 8كۈن بۇرۇن
qoute
引用第4楼samani于2009-03-03 23:28发表的  :
مىنىڭ بىلىشىمچە تىخى ئۇيغۇرچىغا تەرجىمە قىلىنغان ئەسەرلىرى يوق...تۇرسۇنزادە ئەسەرلىرىنىڭ كۆپىنچىسى داستان بولۇپ بۇ خىلى كۈچ تەلەپ قىلىدىكەن لىكىن مۇشۇ ئىشنى تەشكىللەۋاتىمەن....ئۇيغۇر ئوقۇرمەنلىرى يەقىن كەلگۈسىدە تۇرسۇنزادە ۋە سەدىردىن ئەينى قاتارلىق بىر قانچە تاجىك يازغۇچىلىرىنىڭ ئەسەرلىرى بىلەن يۈز كۆرۈشىدۇ.

شىجائىتىڭىزگە بارىكاللا samani ئەپەندى، مۇشۇنداق ئەمەلىي ھەركەتلىرىڭىز ئارقىلىق قېرىنداشلار ئارىسىدىكى چۈشىنىشنى چوڭقۇرلاشتۇرىشىڭىزنى ئۈمىد قىلىمەن.
تارىخ خاتا يېزىلغان بولىدۇ، شۇڭا ئۇ تەكرار قايتا يېزىلىدۇ.
دەرىجىسى: يۈز بېشى
UIDنومۇرى: 1140
جەۋھەر يازمىسى: 0
يوللىغان يازمىسى: 287
شۆھرىتى: 399 نومۇر
پۇلى: 125 سوم
تۆھپىسى: 59 نومۇر
توردىكى ۋاقتى: 430(سائەت)
تىزىملاتقان ۋاقتى: 2007-12-22
ئاخىرقى كىرگەن ۋاقتى: 2009-03-11
6-قەۋەت  يوللانغان ۋاقتى: 8كۈن بۇرۇن
سامانى ئەپەندىنى ھەققى تاجىك زىيالى دىيشكە ئەرزىيدىكەن ، يازغان ئىنكاسلىرىڭ ، تىملىرىڭىز   تولمۇ يارقىن ، كۆرۆك دىگەن شۇدە ،قىنى ھەممىز قول تۇتۇشۇپ قىرىنداش مىللەتلەر ئارسىدىكى چۈشىنىشنى دۇسلۇقىنى تىخمۇ چوڭقۇرلاشتۇرايلى ، قىنى دۇستۇم بىزنى پارلاق تاجىك مەدەنيەت مىراسلىرنى زىيارەت قىلشقا باشلاڭ !!
yol
دەرىجىسى: لەشكەر
UIDنومۇرى: 845
جەۋھەر يازمىسى:
يوللىغان يازمىسى:
شۆھرىتى: 0 نومۇر
پۇلى: سوم
تۆھپىسى: نومۇر
توردىكى ۋاقتى: 0(سائەت)
تىزىملاتقان ۋاقتى: 2007-10-30
ئاخىرقى كىرگەن ۋاقتى: 1970-01-01
7-قەۋەت  يوللانغان ۋاقتى: 7كۈن بۇرۇن
مەنمۇ بىر ئەدەتتىكى تارىخ ھەۋەسكارى....دوسلاربىلەن بىرلىكتە ئۈگۈنىمىز.

ئورخۇندىن بىكارغا بىلىم ئالساق بولمايدۇدە.....مەنمۇ ياخشى ماتىرياللار بىلەن تەمىنلەپ ئۇرخۇننى بىيىتىپ تۇرۇمەن.



www.tajikam.cn
yol
ﺋﻪﺳﻜﻪﺭﺗﯩﺶ : ﺗﻮﺭ ﺑﯧﻜﯩﺘﯩﻤﯩﺰﺩﻩ ﯞﻩﻣﯘﻧﺒﯩﺮﯨﻤﯩﺰﺩﻩ ﺩﯙﻟﻪﺗﻨﯩﯔ ﺗﯜﺭﻟﯜﻙ ﻗﺎﻧﯘﻥ - ﺳﯩﻴﺎﺳﻪﺕ ﭘﻪﺭﻣﺎﻧﻠﯩﺮﯨﻐﺎ ﺧﯩﻼﭖ ﻣﺎﻗﺎﻟﯩﻠﻪﺭ ﯞﻩ ﻳﻮﻟﻼﻧﻤﯩﻼﺭﻧﻰ ، ﺳﯜﺭﻩﺗﻠﻪﺭﻧﻰ ﻳﻮﻟﻼﺷﻘﺎ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪﯗ.
ﺑﯚﻟﮕﯜﻧﭽﯩﻠﯩﻚ ، ﻗﯘﺗﺮﺍﺗﻘﯘﻟﯘﻕ ﺧﺎﺭﺍﻛﺘﺮﯨﺪﯨﻜﻰ ﻣﺎﻗﺎﻟﯩﻠﻪﺭﻧﻰ ﻳﻮﻟﻠﯩﻐﺎﻥ ﺋﺎﭘﺘﻮﺭﻻﺭ ﺋﺎﻗﯩﯟﯨﺘﯩﮕﻪ ﺋﯚﺯﻯ ﻣﻪﺳﺌﯘﻝ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ . ﺗﻮﺭ ﭘﻮﻧﻜﯩﺘﯩﻤﯩﺰ ﮬﯧﭽﻘﺎﻧﺪﺍﻕ ﻣﻪﺳﺌﯘﻟﯩﻴﻪﺗﻨﻰ ﺋﯜﺳﺘﯩﮕﻪ ﺋﺎﻟﻤﺎﻳﺪﯗ . ﺋﯚﺯ ﺗﻮﺭ ﻣﻪﺩﻩﻧﯩﻴﺘﯩﻤﯩﺰﻧﯩﯔ ﺳﺎﻏﻼﻡ ﺗﻪﺭﻩﻗﻘﯩﻲ ﻗﯩﻠﯩﺸﻰ ﯞﻩ ﺗﻮﺳﺎﻟﻐﯘﺳﯩﺰ ﺋﯩﻠﮕﯩﺮﻟﯩﺸﻰ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺑﯘ ﻣﯘﻧﺒﻪﺭﻧﻰ ﺋﯚﺯ ﻛﯚﺯ ﻗﺎﺭﭼﯘﻗﯩﯖﯩﺰﺩﻩﻙ ﺋﺎﺳﺮﯨﺸﯩﯖﯩﺰﻧﻰﺋﯜﻣﯩﺪ ﻗﯩﻠﯩﻤﯩﺰ.
ﻛﯧﻴﯩﻨﻜﻰ ﭘﯘﺷﺎﻳﻤﺎﻥ ، ﺋﯚﺯﯛﯕﮕﻪ ﺩﯛﺷﻤﻪﻥ . ﻣﯩﻠﻠﻪﺗﻨﻰﺳﯚﻳﮕﯜﭼﯩﻠﻪﺭ ﺋﯚﺯ ﻧﻪﺭﺳﯩﺴﯩﻨﻰ ﻗﻪﺩﯨﺮﻟﻪﻳﺪﯗ .

ئاخىرىدا ھەربىر كۈنىڭىزنىڭ خۇشاللىق تىلەيمىز !