بىر قەبىلىدە مۇنداق ئەنئەنە بار ئىكەن، يەنى يىگىت قىزغا توي تەكلىپى قويغاندا ئىنەك تويلۇق قاتارىدا بېرىلىدىكەن. قىز قانچە چىرايلىق ۋە چېۋەر بولسا، شۇنچە كۆپ تويلۇققا ئېرىشەلەيدىكەن.
قەبىلە باشلىقىنىڭ ئۈچ قىزى بار ئىكەن. چوڭ قىزى بىلەن ئىككىنچى قىزى چىرايلىق ھەم چېۋەر بولغاچقا، ئىككىسىنىڭ ھەر بىرىگە سەككىزدىن ئىنەك تويلۇق بېرىلىپتۇ. ئەمما ئۈچىنچى قىزى ئۆزىنى تاشلىۋەتكەن بولۇپ، سىرتقى قىياپىتىگە دىققەت قىلمايدىكەن ھەم چېۋەرمۇ ئەمەسكەن. دائىم دېگۈدەك بېشىنى تۆۋەن سېلىپ، باشقىلاردىن ئۆزىنى قاچۇرۇپلا يۈرىدىكەن. شۇنىڭ بىلەن قەبىلە باشلىقى: ‹‹كىم ئۈچىنچى قىزىمنى ئەمرىگە ئېلىشنى خالىسا، تويلۇق ئۈچۈن تۆت ئىنەك بەرسىلا بولىدۇ›› دەپتۇ. ئويلىمىغان يەردىن، بىر يىگىت تويلۇق ئۈچۈن سەككىز ئىنەك بېرىپ، ئۇنىڭ ئۈچىنچى قىزىنى ئەمرىگە ئاپتۇ.
كىشىنى ھەيران قالدۇرىدىغىنى، تويدىن كېيىن ئۈچىنچى قىز بارغانسېرى ناھايىتى چېۋەر ۋە چاققان بولۇپ ھەم ئۆزىنى ياساپ يۈرۈپ، چىرايلىقلىشىپ كېتىپتۇ ۋە ھەممەيلەن ئۇنىڭغا بارغانسېرى ئامراق بولۇپ كېتىپتۇ. قەبىلە باشلىقى ئۈچىنچى كۈيئوغۇلدىن قىزىنى قانداق ئۆزگەرتكەنلىكىنى سورىغاندا، ئۈچىنچى كۈيئوغۇل: ‹‹مەن پەقەت ئۇنىڭغا ئۇنىڭ ئىككى ئاچىسىدىن ھېچ يەرىنىڭ كەم ئەمەسلىكىنى، ئۇنىڭ ناھايىتى ئاق كۆڭۈل، كەم تېپىلىدىغان قىز ئىكەنلىكىنى، شۇڭا ئۇنىڭ ئۈچۈن ھەقىقەتەنمۇ سەككىز ئىنەك تويلۇق بېرىشكە ئەرزىيدىغانلىقىنى ئېيتتىم›› دەپتۇ. شۇندىلا قەبىلە باشلىقى ئەسلىدە بۇنىڭ كۈيئوغلىنىڭ قىزىنى ئىلھاملاندۇرۇشىنىڭ نەتىجىسى ئىكەنلىكىنى ھېس قىپتۇ.
