يالقۇن قارى
باھار قىز
- غۇر- غۇر ئۇچقان شاماللار،
تىنىقىدۇر كىمنىڭكى؟
يېشىللىقنى سۆيگۈچى،
باھار ئاتلىق قىزنىڭكى.
- باھار دېگەن ئۇ قىزچاق،
بەك يېقىملىق ئۇز ئىكەن.
كۆينەك كىيگەن ئەتلەستىن،
رەڭدار قانات توز ئىكەن.
- نەگە بارسا باھار قىز،
شۇ يەر نۇرغا تولاركەن،
ھۆسىن تۈزەپ باشقىچە،
يېشىل بوستان بولاركەن.
- يۇرتىمىزغا باھار قىز،
بۇ يىل بالدۇر كېلىپتۇ.
ئەنە قاراڭ دالىلار،
يېشىل لىباس كېيىپتۇ.
- نىممەت كانى باغلارمۇ،
گۈل چېچەككە تولۇپتۇ.
قاماشتۇرۇپ كۆزلەرنى،
جننەت ماكان بولۇپتۇ.
- شەپىسىنى سەزدىمۇ،
قۇشلارمۇ ھەم كېلىپتۇ.
بوستان ئارا، باغ ئارا
خۇشال نەغمە قىلىپتۇ.
- ئۇنتۇشۇپتۇق بىر ئىشنى،
چىۋىق ئاتقا مىنەيلى.
چىن تۆمۈردەك چېپىپ تېز،
ئورمانلىققا كىرەيلى.
باھار قىزغا چىن دىلدىن،
ھەشقاللا، رەھمەت بېرەيلى.
تەبىئەت
بىر ئانىدۇر تەبىئەت،
چەكسىز ئىللىق قۇچىقى،
تۆكۈپ تۇرار نۇر- زىيا،
قۇياش دېگەن ئوچىقى.
ئوخچۇپ تۇرغان بۇلاقلار،
ئۇنىڭ نۇرلۇق كۆزىدۇر.
« شىلدىر- شىلدىر » ئاققان سۇ،
بىزگە قىلغان سۆزىدۇر.
سەھەر تۇرۇپ ئىچتىممەن،
سۆزلىرىنى قانغۇچە،
چېچەك ئاچتىم خۇش پۇراق،
مەكتىپىمدىن يانغۇچە.
(ئاپتور ئاتۇش شەھەرلىك 2 - ئوتتۇرا مەكتەپتە)