قاپلىق قۇرت كېسىلى

قاپلىق قۇرۇت كىسىلىقاپلىق قۇرت كېسىلى ئادەم ۋە ھايۋانلاردا ئورتاق بولىدىغان كېسەل بولۇپ ئوتتۇرا ئاسىيا، ئافرىقا ۋە جەنۇبى ئامرىكىدىكى چارۋىچى مىللەتلەر توپلىشىپ ئولتۇراقلاشقان رايونلاردا كۆپ كۆرىلىدۇ. بولۇپمۇ جىگەر قاپلىق قۇرت كېسىلى ئەڭ كۆپ كۆرىلىدىغان بولۇپ، ئۇنىڭدىن سىرت تال، بۆرەك، ئۆپكە، مىڭە، مۇسكۇل، سۆڭەك قاتارلىق ھەممە ئەزالاردىمۇ كۆپ كۆرۈلىدۇ.

قۇرت تۇخۇمى بەدەنگە كىرگەندىن كىيىن ئۈچەي سۇيۇقلۇقىنىڭ تەسىرىدە لىچىنكىغا ئايلىنىپ ئۈچەينى تېشىپ ئۆتكەندىن كىيىن كۆپىنچىسى جىگەردە ئورۇنلىشىدۇ. لېكىن ئاز بىر قىسمى مىڭە، تال، بۆرەك، مۇسكۇل قاتارلىق ئەزالارغىمۇ ئورۇنلىشىدۇ. 

مەملىكىتىمىز ئىچىدە شىنجاڭ، تىبەت ۋە ئىچكى مۇڭغۇلدا ئەڭ كۆپ كۆرىلىدۇ.

ئىت بىلەن زىچ دەرىجىدە ئۇچراشقاندا ئىت بەدىنىدىكى قۇرت تۇخۇمى قول ئارقىلىق ئېغىزغا كىرىپ ياللۇغلىنىدۇ.

ئىتنىڭ چوڭ تەرىتى بىلەن بۇلغانغان سۇ مەنبەسى، سەي-كۆكتات قاتارلىقلارمۇ ياللۇغلىنىش مەنبەسى بولىدۇ. بولۇپمۇ خام سۇ ئىچىش، ھايۋانلار بىلەن سۇ مەنبەسىنى ئورتاق ئىشلىتىش.

قۇرغاق رايونلاردا قۇرت تۇخۇمى شامالدا ئۇچۇپ يۈرۈپ ئۆپكىنىمۇ ياللۇغلاندۇرىدۇ.

1. چارۋىچىلىق رايونلىرىدا ياۋا ئىتلارنى يوقىتىپ، ئۆي ئىتلىرىنى ياخشى باشقۇرۇش، بالىلارنى ئىت بىلەن ئوينىغىلى قويماسلىق.

2. يايلاق، سۇ مەنبەسى ۋە يەم-خەشەكلەرنىڭ ئىت تىزەكلىرى بىلەن بۇلغىنىشنىڭ ئالدىنى ئېلىش. ئاغرىپ ئۆلگەن قويلارنى كۆيدۈرۈش ياكى كۆمۈش ئارقىلىق ئىتلارنىڭ يەۋىلىپ ياللۇغلىنىشىنىڭ ئالدىنى ئېلىش.

3. ئۆي ھايۋانلىرى بىلەن ئۇچراشقاندىن كېيىن تاماق يېيېشتىن بۇرۇن قول يۇيۇش، پاكىز يۇيۇلمىغان، تولۇق پىشمىغان يىمەكلىكلەرنى يىمەسلىك، خام سۇ ئىچمەسلىك.

4. ئۆي ھايۋانلىرىنى قەرەرلىك تەكشۈرتۈپ تۇرۇش.

5. چارۋىچىلارمۇ قەرەرلىك ھالدا سالامەتلىك تەكشۈرتۈپ تۇرۇش، كېسەللىك بولسا بالدۇر داۋالىنىپ بالدۇر ساقىيىش كېرەك.^[1][0]