بىز ئىنسانلار تارىخىدا << ۋەتەنسىز ئادەم ، ئادەم ئەمەس >> دەيدىغان قىممەتلىك بىر جۈملە سۆز ئەلمىساقتىن  تارتىپ ، يادىكار  بولۇپ، ساقلىنىپ  كەلمەكتە .
       ۋەتەن دېمەك ، مۇقەددەس يۇرت دېمەك . جەمئىيەتتە كېيىنىش خىلمۇ خىل بولغىنىدەك، ئىنسانلاردىمۇ رەڭگارەڭ ھەۋەسلەر بولىدۇ . لېكىن ئەقلىنى بىلگەن ئادەن ئاشۇ رەڭگارەڭ ھەۋەسلەر دۇنياسىدىن پەقەت بىرىنىلا تاللاپ ،  شۇنىڭ ئۈچۈن تىنماي كۆرەش قىلىدۇ .  شۇڭا قايسىدۇر بىر پەيلاسۇپ :<< رەڭگارەڭ ھەۋەس كەينىگە كىرگەن كىشى ئاقىۋەتتە ھەممىدىن مەھرۇم قالىدۇ >> دەپ ناھايىتى ئوچۇق تەۋسىيە قىلغان .
    مېنىڭ يۇرتۇم قومۇل . قومۇل بوستانلىقى ئۇزاق تارىخقا ، پارلاق مەدەنىيەتكە ، مول كان بايلىقلىرىغا ، ئېچىش خاراكتىرلىك گۈزەل ، تەبىئىي مەنزىرىلىك ساياھەت ئورۇنلىرىغا ئىگە گۆھەر ماكان . قەدىمدىن بۇيان قومۇل شىنجاڭنىڭ << شەرقىي دەرۋازىسى >> بولۇش سۈپىتى بىلەن سودا ، ئىقتىساد ۋە مەدەنىيەت جەھەتلەردە زور شان - شۆھرەتلەرگە ئىگە بولغان بولسا ، بۈگۈنكى كۈندە ئۆزىنىڭ جۇغراپىيىلىك ئالاھىدىلىكى بىلەن ۋەتىنىمىزنىڭ غەربىي شىمال رايونى ئىقتىسادنىڭ مۇھىم توپلىشىش نۇقتىسىغا ئايلىنىپ ، ئاسىيا ، ياۋروپا  چوڭ قۇرۇقلىقى 2-تۈۋرۈكنىڭ مۇھىم قاتناش تۈگۈنى بولۇپ قالدى .
   مەن قۇمۇل شەھرىنىڭ غەرب قىسىمىغا جايلاشقان ئاستانە بازىرىدا تۇغۇلغان ، ئاستانە << مەركەز >> دېگەن مەنا سۆزى بولۇپ ، بۇ يۇرتۇمنىڭ قەدىمدىن تارتىپ سىياسىي ، ئىقتىساد ۋە مەدەنىيەتنىڭ مەركىزى بولغانلىقىدىن ھەمدە  ئاتا- بوۋىلىرىمىزنىڭ ئەمگەكچان ، مېھنەتكەش خەلق  ئىكەنلىكىدىن دېرەك بېرىدۇ . مەن شۇنىڭ ئۈچۈن يۇريۇمنى سۆيىمەن .
  يۇرتۇم ئاستانىنىڭ ئەتراپىدا نى-نىلىغان شورلۇقلار ، تۆگنىڭ لوكىسىدەك ئېگىز - پەس ، زەنجىرسىمان تۇتىشىپ چوقچايغان قۇملۇقلار ، تاقىر سايلىقلار سوزۇلۇپ يۇرتىمىزنىڭ سىرتقى مەنزىرسىگە تۇمان تاشلاپ قويىدۇ . لېكىن ، مەن ئۇلارنى ئۆز جېنىمدەك ياخشى كۆرىمەن ، چۈنكى ، ئەنە ئاشۇ كۈن نۇرىدا كۆمۈش لېگەندەك پارقىراپ تۇرغان شورلۇقلارنىڭ رەڭگىدە جاپاكەش ، مېھرىبان ئۇستازلىرىمنىڭ مۇقەددەس ، مھنەت جەريانىدا ئاقارغان ئاپئاق چاچلىرىنىڭ سىمۋۇلى جىلۋېلىنىپ تۇرىدۇ . بۇرنۇمغا بولسا شور ئەمەس ، بەلكى ، مېنى مۇشۇ كۈنگە ئۇلاشتۇرغان مېھرىبان ئانامنىڭ مېھىرلىك تىنىقى ئەكس ئېتىدۇ . ئاشۇ كۆز يەتمەس قۇملۇقلاردا بولسا ، دېھقان تاغا- ھەدىلىرىمنىڭ جاپاكەش ، تىنىمسىز ئىزلىرى يىلمۇ-يىل دەۋىرلىنىپ، ئەكس ئېتىپ تۇرىدۇ . دۇنياغا داڭلىق سۈپسۈزۈك كارىز سۇلىرى ئەجداد ۋە ئەۋلادلىرىمنىڭ بۈگۈنكىدەك بەختىيار كۈنلەرنى ئۆتكۈزۈشىگە ئۈنسىز تۆھپە قوشۇپ كەلمەكتە . مەن ئۇنىڭ بۇ خىل ئۈنسىز تۆھپە قوشۇش روھىدىن پەخىرلىنىمەن ، ئۆگىنىمەن .
     دۇنيادا پۇل بولمىسا بولىدۇ . ئەمما ، شۇنى ئېتىراپ قىلماي تۇرالمايمزكى ، ۋەتەن ، ئانا يۇرت بولمىسا ھاياتىمىزنى جەننەت پەيزىدە ئۆتكۈزسەكمۇ ھېچبىر ئەھمىيىتى بولمايدۇ .  بۇ ھەقتە كونىلار بىزگە: << خەقنىڭ يۇرتىدا سۇلتان بولغىچە ، ئۆز يۇرتۇڭدا ئۇلتان بول >>  دەپ ناھايىتى توغرا ئېيتقان .
   يۇرتۇمىزنىڭ زەمچە-زەمچە سۇلىرى بىز ئۈچۈن بىر تامچە قان ،   تەبىئەت ئاپەتلىرىدىن مۇھاپىزەت قىلىدىغان دەل-دەرەخلەر خۇددى بىزنىڭ كىرپىكلىرىمىزگە ئوخشايدۇ ،   بىزنىڭ پۇت تىرەپ تاپىنىمىزدا  دەسسەپ كېلىۋاتقان زىمىنىمز بىزنىڭ كۆزىمىز ،  ئاشۇ زېمىنننىڭ ئەسلىھەلىرى بىزنىڭ يۈرىكىمىز .  بۇ يۈرەك باشقىلارنىڭكىدەك ئالىپتە بولمىسىمۇ ، ھاياتىمىزنىڭ بىر بۆلىكى ، ئارزويىمىزنىڭ مۇجەسسىمى ، ئارمانىمىزنىڭ دەرمانى . شۇنىڭ ئۈچۈن ئۇ ئۇلۇغدىنمۇ ئۇلۇغ ، بۈيۈك ھەم مۇقەددەس . شۇنىڭ ئۈچۈن دەيمەنكى :

                                      مېھرىبان ئۇستاز ئۇلۇغ ، ئاتا-ئانام ، ھاياتىم ئۇلۇغ ،
                                      ئۇلار بىلەن ئانا ۋەتەن تېخىمۇ ئۇلۇغ .
                                      ۋەتەنسىز ئەر ، ۋەتەنسىز قىز پۇچۇق مالدۇرمىز ،
                                      يۇرت سۆيگۈسى ئۆز سۆيگۈمىز ئويلايلى تولۇق .

                        مەنبە  :  قەلىمىم

ئەسسالامۇئەلەيكۇم ، تورداشلار ، كۆزۈم چارچاپ كەتكەچكە نەسىرىمدە ئىككى سۆزنىڭ ئىملاسىنى خاتا يېزىپ قويۇپتىمەن ، تۈزىتىپ ئوقارسىزلەر :
   ئادەن - توغرىسى  ( ئادەم )
   يۇريۇمنى - توغرىسى ( يۇرتۇمنى)

مەن ئەزىز دىيارىم قومۇلنى ھەرقانداققا بىر يۇرتقا تەڭ قىلمايمەن .

يۇرت سۆيگۈسى ھېچنېمىگە ئوخشىمايدۇ ئەلۋەتتە!!!!!!