ئېدرىسجان سەلكىندە بەك كۆرەتتىم سىزنى بۇرۇن،ما مۇنبەرگە تېما يوللىغىنڭىزنى ئەمدى كۆرۈشۈم،كۆپرەك يوللاپ تۇرارسىز،كەم دىدار قىلماي ئادەمنى....
مۇشۇنداق تېگى بار گەپنى ئۆگىنىپ قويغاننىڭمۇ زىيىنى يوق جۇمۇ،يازغۇچى ئەھەت تۇردىنىڭ‹‹كونا كوچا››دېگەن رومانىدا مۇشۇنداق يەرلىك پاراڭلار بەك كۆپ،بەزى گەپلەرنى دەمەللىققا چۈشىنىپ بولغىلى بولمايدۇ.
بىزنىڭ مەھەللىدە شۇنداق گەپنى تولا قىلدىغان بىر خۇشخۇي ئادەم بار،
بىر قېتىم دوستۇمنىڭ بېغىدا قىشتا نەشپۈت كېسىۋاتىتۇق،يېرىنى ئاغدۇرۋىتىپتىكەن،ئوتمۇ يوق بولمىسا،قويى يۈگۈرەپ كىردى ئۇ باغقا،ئاندىن ئاغىنەمنىڭ ئىسمىنى چاقىرىپ:
مۇشۇ بالاڭزا قىشتا قوي ياقتۇرۇپ پۇرايدىغان ئەتىر چېچىۋاتامدىكىن،قارىسا داڭگالدىن باشقا نېمە يوق،ئەتىرنىڭ پۇرىقىنى پۇرىۋىپلا،ھەر كۈنى مۇشۇ يەرگە يۈگۈرەپ كېۋىپ،بەك ھادۇرۇرۇپ قويدى
دېمەمدا،
ئۇ ئادەم ئۆتكەندىن كېيىن،گەپ جېنىمىزغا ئۆتتى جۇمۇ،كارامەت سېسىق گەپكەن ئۇ.قۇسۇۋىتاي دەپ قالدىم