بىباھا سۆيگۈ

ئىپارە

	شۇنداق قىلىپ بۇلار ئۇدۇللا ھاممىسىنىڭكىىگە چۈشتى. ھاممىسى بۇلارنى   قىزغىن   قارشى     ئالدى.    ئەتىسى   ئەتتىگەندە دىلىرە ؛‹‹  رازىيە       ئاچىسى بىلەن كۆرۈشۈپ چىقاي !››دەپ        چىقىپ كەتكەن  ئىدى.  جەسۇر  كەلدى، كىلىپ دىلىرەنى كۆرمىگەندىن كېيىن   رازىيە  ئاچىسىنىڭكىگە كىردى، دىلىرە   رازىيە    ئاچىسى بىلەن   پاراڭلىشىپ  ئولتۇراتتى .جەسۇر كىرىپ    دىلىرەگە ؛    - قاچان كەلدىڭ ؟دەپ سوراپ قويۇپلا رازىيە   ئاچىسىدىن ئۇنۇڭ ئوغۇللىرىنى سوراپ قولىدىكى شەيتان توپنى ئويناپ       تۇردى،  دىلىرە ؛‹‹ نىمە  ئۇ ئويناتقىنىڭىز؟›› دەپ  سورىدى جەسۇر؛ كارىڭ نىمە؟ دىدى   دە، ئىشىكنى قاتتىق بىر يىپىۋىتپ چىقپ كەتتى. ئەسلىدە جەسۇر  ھىلىقى كۈنى دىلىرەنى     كەينىمدىن  چىقمىدى دەپ خاپا بولۇپ  قالغان ئىدى. بۇنى كۆرگەن  رازىيە    ئاچىسى دىلىرەگە؛  جەسۇرنىڭ باشقا بىر قىز بىلەن يۈرىۋاتقانلىغى، ئىسمىنىڭ پالانچى  ئىكەنلىگىنى     دىدى. دىلىرە    قاراپ تۇرۇپلا قالدى، ھىىلىقى چۈشىدىكى ئىسىم ھەم   شۇ گەپلەر  ئىدى.   بۇنى      ئاڭلاپ دىلىرە شۇ پىتى بۇ يەرگىمۇ      كەلمەسلا بولدى.   كېيىن 5 -ئاي مەزگىلدە  قويىۋەتكەندىن كېيىن     تۇققانلارنى كۆرۈپ كىلەي دەپ كەلدى.    شۇ كۈنىسى جەسۇرمۇ كەلدى ،     دىلىرە نىڭ        ئۇنۇڭغا گەپمۇ قىلغىسى كەلمەيتتى. چىرايىغىمۇ قارغىسىمۇ  كەلمەيتتى . لېكىن   رازىيە  ئاچىسىدىن جەسۇرنىڭ             ھەر ھەپتە كېلىپ   دىلىرەنى سورايدىغانلىغىنى   ئاڭلىدى. شۇ كۈنىسى چۈشتىن كېيىن بولغاندا ھاممىسى   بالىلارغا ؛‹‹ تالادىكى         ئوتۇننى ھويلىغا   ئەكىرۋىتىڭلار!› ›دىدى. دىلىرەمۇ توشۇۋاتاتتى،     تۇيۇقسىز پۇتى قايرىلىپ يىقىلىپ چۈشتى جەسۇر  ئىشتىكلا كىلىپ دىلىرەنى يۆلىۋالدى.   ھەم     ‹‹پۇتۇڭ   ئاغىردىمۇ ؟ ئەمدى سەن توشۇما! بىز  ئۆزىمىز توشۇيمىز !››دەپ دىلىرەنى ئۆيگە   ئەكىرىپ قويدى. ھەم ‹‹مۇشۇ يەردە جىم  ئولتۇر ھە!›› دىدى. دىلىرەمۇ گەپ قىلمىدى. دىلىرەنىڭ كۆڭلىدە چىگىش خىياللار بار  ئىدى. بىر تۇرۇپ ئويلايتتى.؛‹‹ ئەگەر راستىنلا  مۇھەببىتى بولسا نىمىشقا ھەر ھەپتىسى     كىلىپ مېنى سورايدۇ؟   ھەم ماڭا يەنىلا   بۇرۇنقىدەكلا  كۈيىنىۋاتمامدۇ؟ مەن بۇ ئىشنى ئۆزىدىن بىر سوراپ  ئىنىقلاي !›› دەپ ئويلىدى. ئەتىسى ئەتتىگەندە  رازىيە  ئاچىسى بىر يەرگە  كەتتى، ھەم دىلىرەنى؛‹‹ ئۆيگە قاراپ ئولتۇرۇپ تۇرۇڭ ! ››دەپ قويۇ پ   كەتتى.  دىلىرە ئىچىدىكى  ئۆيدە كىتاپ كۆرۈپ ئولتۇراتتى. جەسۇر كىرىپ كەلدى. ھەم -ئۆيدىكىلەر قېنى ؟  سەن يالغۇزما !دىدى. دىلىرە؛ - ھەئە ،رازىيە ئاچام مېنى ئۆيگە قاراپ تۇرۇڭ !دەپ بىر يەرگە  كەتكەن   ئىدى  دىدى. جەسۇر     دىلىرەنىڭ يىنىغا كىلىپ ئولتۇردى. دىلىرە شۇ چاغدىلا؛ - جەسۇردىن   سىزنى  بىرسى بىلەن يۈرىۋىتىپتۇ دەيدىغۇ؟       دەپ سورىدى؛ - جەسۇر؛ -  كىم شۇندق دىدى.؟ ئۇ مېنىڭ مۇھەببىتىم     ئەمەس دوستۇمنىڭ مۇھەببىتى  3مىز     بىللە   بازارغا چىققان     شۇنى كۆرۈپ     شۇنداق دەپتۇ، مەن ساڭا كۈندىلىك خاتىرەمنى ھازىر   ئەپ كىلەي، سەن    ئوقۇپ ئاندىن بىرنىمە دە! دىدى، جەسۇر بىردەمدە     خاتىرسىنى   ئەپ كەلدى،   ئۇنۇڭدا   دىلىرە بىلەن تۇنۇشقان   ۋاقىتلار،      ئارلاشقان    ۋاقىتلار      ھەممىسى يېزىلغان بولۇپ   ئاخىردا    ئۇنۇڭ ھىلىقى كۈنى دىلىرەنىڭ چىقمىغىنى، ئىككى   سائەت  ساقلاپ    ئۆيىگە   يىغلىغان  پېتى كەتكەنلىگى   كېيىن چۈشىدە      دىلىرەنىڭ ئۇنۇڭدىنمۇ باي بىر بالا بىلەن كېتىپ قالغانلىغىنى كۆرگەنلىگىنى يازغان ئىدى. شۇنۇڭ بىلەن جەسۇر دىلىرەگە؛ - سەن باشقا بىر باي بالا بىلەن كېتىپ قېلىپ چۈشەپتىكەنمەن ،شۇنداق  ئاچچىغىم كەلدى! دىدى. دىلىرە؛ -  بۇنداق چۈش دىگەن تەتۈرسىگە ماڭىدىغان تۇرسا سىزمۇ تازا قىززىكەنسىز! ھەرقانداق ئىش بولسا مەن بىلەن               پاراڭلىشىپ ئاندىن خاپا بولمامسىز !دىدى. جەسۇر ؛ -مەن سېنى بەك ياخشى كۆرگەشكە كىچچىككىناڭ   ئىش       بولسىمۇ كۆڭلۈمگە سىغدۇرالمايدىكەنمەن! دىدى -دە،   دىلىرەنى           چىڭ باغرىغا بېسىپ   ؛‹‹     سېنى بەك سېغىندىم !ئەمدى ھەرگىزمۇ ئايرىلمايلى ھە! ›› دىدى.  دىلىرە؛    -ئۇنداق دىگىنىڭىز بىلەن ئۆيىڭىزدىكىلەرچۇ؟ دىدى، جەسۇر  ؛ ئۇلار بىلەن كىمنىڭ كارى؟  دىدى، دىلىرە؛    -لېكىن دەرىستىن چېكىنىپ كەتسىڭىز بولمايدۇ جۇمۇ !دىدى، جەسۇر؛ - مەن مۇشۇ باي     ئائىلىلەرگە ئۆچ! نىمىشقىمۇ نامراتراق  ئائىلىدە تۇغۇلۇپ قالمىغاندىمەن !دەپ بەك پۇشايمان قىلىمەن!  دىدى.

SIRDAX520

	ئاخىرىنى تېزراق يىزىشىڭىزنى ئۇمۇد قىلىمەن .  تېزراق  بولساڭلار بولامدۇ؟؟؟؟؟؟؟

ئىپارە

	خاتىمە بىر يىل ئۆتكەن بىر كۈنى     جەسۇر تۇيۇقسىز يوقاپ كەتتى.  ھاممىسىدىن  ئاڭلىشىچە جەسۇرنىڭ پۇتىغا بىر نەرسە چۈشۈپ كېتىپ سۇنۇپ كىتىپتۇ.  بۇنى    ئاڭلىغان دىلىرە  ھاممىسىغا شۇنداق دىدى؛ ‹‹ ھامما   جەسۇرنى    يوقلاپ كەلسەم  بولاتتى، ئۇ        ماڭا بەك جىق ياخشىلىق   قىلغان ئۇنۇڭ ئۆيىگە بېرىپ يوقلاپ كىلەي دىسەم    يالغۇز خىجىل بولىدىكەنمەن! ›› دىدى، گەرچە  ھاممىسى  ئۇلارنىڭ يۇرۈۋاتقىنىنى بىلسىمۇ، ھاممىسى؛ - بولىدۇ مەن سېنى     ئاپىرىپ كېلەي! دىدى شۇ كۈنىلا چۈشتىن كېيىن دىلىرەنى ئېلىپ جەسۇرنىڭ ئۆيىگە قاراپ ماڭدى، دىلىرە  يولدا ئەڭ قىممەت. ئەڭ  ئىسىل   مىۋە- چىۋىلەربىڭ ھەر بىرسىدىن ئېلىپ جەسۇرنى   يوقىلاپ باردى.  دىلىرە     ئىشىكتىن كىرىشىگە جەسۇرنىڭ    ئاپىسى يۈگرەپ چىقتى، ھاممىسى  دىلىرەنىڭ جەسۇرنى يوقلاپ كەلگەنلىگىنى دىدى.  جەسۇرنىڭ  ئاپىسى         ؛ - ھە ياخشى بوپتۇ،   ئا ئۆيگە كىرسۇن! دەپ دىلىرەنى جەسۇر بار ئۆيگە باشلاپ قويۇپ   ھاممىسى بىلەن    چىقىپ كەتتى. جەسۇر يوتقاندا  ياتقان    ئىدى. دىلىرەنى  كۆرۈپ شۈنچە خوش بولۇپ ئىشتىك ئورنىدىن قوپۇپ،                        - مىيەگە كېلىپ  ئولتۇر! دىدى،دىلىرە  جەسۇرنىڭ  ئالدىدىكى    ئورۇندۇققا كېلىپ  ئولتۇردى.دىلىرە   ئۇنۇڭغا قاراپ   ئىچى بەك  ئاغىردى، ھەم  ئۇنى  شۇنچىلىك ياخشى كۆرىدىغانلىغىنى    بۈگۈن تېخىمۇ ھىس قىلدى.ئۇلار    بىردەم پاراڭلاشتى جەسۇر دىلىرەگە؛ مېنىڭ يىنىمغا كېلىپ   ئولتۇرە! دىدى. دىلىرە ؛                       ؛- -قانداق بولىدۇ بۇ   سىزنىڭ ئۆيىڭىز تۇرسا، بىرەرسى كىرىپ قالسا   نىمە دەپ قالىدۇ؟ دىدى   شۇنداق قىلىپ بۇلار خېلى پاراڭلاشتى، جەسۇرنىڭ  ئالبۇمىنى كۆردى، دىلىرە شۇنى ھىس قىلدىكى جەسۇرغا بىرەر چىرايلىق رەسىملىرىدىن بىرەرنى   بەرمەپتۇ. ھەممىسى  بۇرۇنقى رەسىملەر   ئىكەن ھەم        ئۆزىنىڭ      بۇرۇن  چۇشكەن بىر رەسىمىنىڭ جەسۇرنىڭ ئالبۇمىدا كۆرۈپ ھەيران قالدى ۋە؛ ما رەسىم؟ دەپ سورىدى جەسۇر ھىلىقى چاغدا سىلەرنىڭكىگە  بارغاندا ئېلىۋالغان   ئىدىم دىدى. دىلىرەمۇ گەپ قىلمىدى. بىردەمدىكىن  دىلىرەنى     تاماققا چاقىردى،  تاماقتىن كېيىن  ماڭىدىغان بولۇپ   دىلىرە جەسۇرغا ‹‹خوش ، ئۆزۈڭىزنى   ئاسراڭ! ››دىدى  جەسۇرمۇ   دىلىرەگە؛ -  خوش، سەنمۇ ئۆ زۈڭنى  ئاسرا ! كەپ تۇرغىن! ھە دىدى. كۆزى قىيمىغان ھالدا؛    شۇنداق    قىلىپ جەسۇرنىڭمۇ  پۇتى ساقايدى، دىلىرەنىڭمۇ مەكتىپى پۈتتى، جەسۇر رازىيە   ئاچىسىنىڭ    ئۆيىدە دىلىرە  ئۈچۈن     ئۇزۇتۇش  چىيى           قىپ بېرىدىغانلىغىنى    كەچتە  كېلىدىغانلىغىنى    دىلىرەگە    دەپ قويىشىنى   دىدى. كەچتە       جەسۇر يەنە  گىتتار     نەرسىلەرنى  ئەپ كەلدى .      پەقەت    جەسۇر بىلەن دىلىرەلا       بار ئىدى . ئىككىسى            بىردەم   پاراڭلاشتى   ئاندىن    جەسۇر  ‹‹چىمەن     ئىچىدە››دىگەن ناخشىنى  ئېيتتى دىلىرە؛ خوش دىدىم كېتەر     چاغدا ، ياش     ئەگىپ كۆزلەرىمدىن،    لەۋ يېقىپ تۆككەن   ياشىم ، سىرغىپ   چۈشتى  مەڭزىمدىن، خىوش دىدىم ياغلىغىم ، يەلپۇنەر قولۇمدا، بىز ئىككىمىز سۆيگىسىگە  ،ئاق كېچە بولسۇن گۇۋا، بىز ئىككىمىز ئايرىلغاندا چىققاتتى     مەيىن    شامال ، ھىچ  كىشىدىن       ئاغرىنمايمەن   تەغدىرگە يوقتۇر   ئامال. دىگەن ناخشىنى  ئېيتتى.        سائەت نەچچە بولدىكىن   ئىككىسى بىردەم   ئۇ ناخشىنى   بىردەم بۇ ناخشىنى  ئېيتتى.              جەسۇر  ئۆزىنىڭ بۇرۇن دىلىرەگە  ئېيتىپ بەرگەن  ناخشىلارنىڭ ھەممىسىنى         بىردىن   بىردىن   ئېيتىپ بەردى، جەسۇر   ماڭىدىغاندا دىلىرە ئۆزىنىڭ     مەكتىۋى ئالدىدا  چۈشكەن   ئەڭ  چىرايلىق    رەسىمىنى   جەسۇرغا بەردى  جەسۇر‹‹ ۋاھ! ھەجەپ ياخىشى بولدى، مەن  ئالامدىم؟ ››دەپ سورىدى دىلىرە؛ - ھەئە    مەن  سىزگە رەسىم بېرىپ  باقماپتىمەن! دىدى جەسۇر    رەسىمنى    ئېلىپ    ئشىكنىڭ    تۈۋىگە كەلگەندە   دىلىرەنى       چىڭ       باغرىغابېسىپ  ئۇنى تويماي سۈيەتتى.                   يەنى   بىر              ئىشىكنىڭ تۈۋىگە كەلگەندىمۇ     يەنىلا دىلىرەگە چىدىماي  باغرىغا باساتتى. دىلىرەمۇ ئۇنى    چىڭ  قۇچاغلىۋالاتتى.  ئۇنى    ماڭغىلى    قويمايتتى، مانا  تالاغىمۇ چىقتى جەسۇر دىلىرەگە قاراپ    ئىڭىكىنى تۇتۇپ   ئەكىلتىپ      كۆزلىرىگە تويماي  قارايتتى، دىلىرەمۇ  ئۇنۇڭ كۆزىگە  قاراپ  تۇراتتى  بۇلار بىردەم   قارىشىپ تۇرۇپ   كەتتى. ئاندىن   دىلىرە   جەسۇرنى                      چىڭ قۇچاغلىۋالدى ، جەسۇرمۇ دىلىرەنى چىڭ باغرىغا      بېسىپ   ئۇزاقتىن     -ئۇزاق تۇردى. بۇ ئىككى ياش بىر- بىرىگە چىدىمايتتى، ھەم     تويمايتتى.    شۇنداق  قىلىپ  دىلىرە  يۇرتىدا   بىر دوختۇرخانىدا     ئىشلىدى ،نەچچە يىل ئۆتكەندە دىلىرەنى  بىلىم  ئاشۇرۇشقا     ئۈرۈمچىگە   ئېۋەتتى،   شۇ چاغدا دىلىرە يەنە ھاممىسىنىڭكىگە باردى. لېكىن      ھاممىسى ھازىر   چوڭ    ئوغلىنىڭ ئۆيىدە    ئىدى. شۇڭا   رازىيە   ئاچىسىنىڭ  ئۆيىگە باردى، رازىيە   ئاچىسىدىن  ئاڭلىدىكى جەسۇر ساقچى مەكتەپ   ئوقۇپ   پۈتتۈرۈپ نىمىشقىكىن      ئۇخىزمەتنى قىلماي   شوپۇرلۇق  قىلىۋاتقانلىغى،     يەنى     بۇ يەر بىلەن ئۈرۈمچىگە قاتناۋاتقانلىغىنى  بىلدى. كېيىن بىر    كۈنى   دىلىرە يەنە شۇ  شەنبە كۈنلىكتە كەلگەن   ئىدى . بىر چاغدا     بىر توپ بالىلار كىرىپ كەلدى. ئۇنۇڭ      ئارىسىدا جەسۇر بار   ئىدى. بالىلىلار  ھەممىسى   چىقىپ كەتتى، لېكىن جەسۇر   سافاچاڭدا خىيال  سۈرۈپ ياتاتتى،         رازىيە      ئاچىسى دىلىرەگە؛ - جەسۇر        سافاچاڭدا   خىيال سۈرۈپ     ياتىدۇ     ! دىدى. دىلىرە كۆرۈشۈپ قوياي! ئەمىسە  دەپ كىردى.  جەسۇر دىلىرەنى كۆرۈپ كۆزلىرىگە ئىشەنمىگەندەك  قاراپ كەتتى .    ئاندىن ؛ -    قاچان كەلدىڭ؟ دەپ سورىدى. شۇنۇڭ بىلەن جەسۇر   ئىككىسى قىزغىن   پاراڭلىشىپ كەتتى،  دىلىرە جەسۇرنىڭ يېنىدا   ئولتۇرغان ئىدى.  ئىككىسىنىڭ     يەنە   ئامراقلىغى    تۇتتى ،         شۇ زامان نەدىن پەيدا بولدى رازىيە  ئاچىسى كىرىپ  دىلىرەگە ‹‹ جۈرۈڭ مەن سىزنى مېھمان قىلماقچىتىم، تاماق يەپ كىلىمىز!››دىدى. دىلىرەنىڭ جەسۇردىن    ئايرىلغىسى كەلمەيتتى ، لېكىن چىڭ تۇرۋالدى. جەسۇرنىڭمۇ       ئاچچىغى  كەلدى بولغاي دىلىرەگە ‹‹ سىە ن تاماق يەپ كەل! مەن كەتتىم !››دەپ ماڭدى.  بەزىدە  ئادەمنىڭ ئاجايىپ    ئىچى تار بولىدىكەن،   شۇنداق قىلىپ  ئاران  كۆرۈشكەن بۇ ئىككى   ئاشۇق-   مەشۇقنى ئىچى تارلىق قىلىپ        ئايرىۋەتتى بۇنى دىلىرە بىلىپ تۇراتتى.. لىكىن      ئەتىسى جەسۇر دىلىرەگە  رازىيە    ئاچىسىنىڭ ئوغلىدىن     تىلىفۇن نومرىنى دىلىرەگە بەرگەن  ئىدى. دىلىرە ياتىقىغا كېتىپلا تىلىفۇن قىلدى. ئىككىسى كېچىچە دىگىدەك تىلىفۇندا پاراڭلىشىپ چىقاتتى. ھەتتا      جەسۇر دىلىرەنى سائەت مانچىدە  مەن بىكەتكە بېرىپ بولىمەن مىنىڭ    ئاپتۇۋۇزۇمنى ساقلاپ تۇر !دەيتتى.  شۇنداق قىلىپ بۇلارنىڭ گۈزەل بەخىتلىك كۈنلىرى يەنە قايتا    باشلاندى. بۇنۇڭ ھەممىسى جەسۇرنىڭ   ئەقىللىقلىغى، ھەم ئاللانىڭ بەرگەن مۇھەببىتىنى قەدىرلىگەنلىگىدىن    بولدى .  بۇ   ئاللانىڭ   ئۇلارغا   ئاتا قىلغان   ئىككىنچى قىتىملىق پۇرسىتى  ئىدى. بىر كۈنى ھاممىسى دىلىرەنى جەسۇرنىڭ  ئۆيىگە     ئاپاردى ، ھازىر باشقا بىر    ئۆيگە كۆچكەن  بولۇپ  ئۇلار بۇرۇنقىدىن كۆپ نامراتلىشىپ كەتكەن  ئىدى. چۇنكى دادىسى   تاتلىق  كىسەل بولۇپ  بارلىق  بىساتلىرىنى    تۈگەتكەن ھەتتا جەسۇرمۇ باشقىلارنىڭ ماشىنىسىنى ھەيدەيدىغان ھالغا چۈپ قالغان  بولۇپ  بۇ ئائىلىنىڭ بۇرۇنقى    پوپاڭلىغى قالمىغان   ئىدى. شۇنداق كۈنلەرنىڭ بىرىدە  بۇلارنىڭ  قۇتلۇق تويى   بولدى، بۇلار توي كۈنى بىر- بىرىگە شۇنداق دىدى‹‹   سۈيگۈ بىباھادۇر! ››بۇلار  ئاللا ئاتا قىلغان  تۇنجى مۇھەببەتنىڭ     بىباھا بولىدىغانلىغىنى ،    ئۇنۇڭ قەدرىنى بىلمىگەنلەرنىڭ چوقۇم جازالىنىدىغانلىغىنى  ھىس قىلدى. مۇكاپاتلىنىدىغانلار  مۇكاپاتلاندى. جازالالىنىدىغانلار جازالاندى. بۇ  ئائىلىگە مۇنداق بىر ماقالە بەكمۇ ماس كىلەتتى، ‹‹ ئۆتكەن كۈنۈڭنى ئۇنۇتما، شىر چورىغىڭنى  قۇرۇتما!›› توغرا  بۇ دۇنيا كىمدىن قالمىغان؟ كىم بايلىقنى   ئۇ   دۇنياغا   ئەپ كىتەلەيدۇ! لىكىن    تا ھازىرغىچە  بۇ  ئائىلىدىكىلەر     باشقىلارغا قىلغانلارنىڭ جازاسىنى تاتماقتا!   بەلكىم مەڭگۈ تارتىپ قىلىشى مۈمكۈن!                                                          بۇلار  مۇشۇ ناخشىنى  دايىم بىر-بىرىگە ئېيتىپ بېرەتتى   ،          شۇ    ئارقىلىق   بىر-بىرىگە بولغان مۇھەببىتىنى ھىس قىلدۇراتتى . ھىچكىمگە نىسىپ بولمىغان مۇھەببەت     مانا بۇلارغا  نىسىپ بولغان  ئىدى.          سەن قەلبىمدە ئۆسكەن گۈل بولۇپ، تۇنجى نەۋدە ھىسلارغا      تولۇپ. بېرەي  ساڭا يۇرەكنى       يۇلۇپ، نىگار      سېنى      ئۇنۇتالمايمەن. ئەستىن  چىقماس  ئېيتقان سۆزلەرىڭ ، شەيدا قىلغان       ئىدى كۆزلەرىڭ، قىزىل گۈلدەك ئىدى يۈزلەرىڭ، نىگار سېنى ئۇنۇتالمايمەن. مۇھەببىتىم گويابىر گۈلىخان ، پەقەت ساڭا تەلپۈنۈپ يانغان. قېينارمېنى بۈ سۆيگۈ ھىجران. نىگار سېنى ئۇنۇتالمايمەن . سەندىن بۆلەك جانان ئۆمرۈمگە ، شاتلىق  ئېلىپ كېلەلمەس كۆڭلۈمگە. يىتەي قاچان سۆيگۈ ۋەسلىڭگە ، نىگار سېنى ئۇتۇتالمايمەن . مۇشۇ ناخشىنى ئېيتىش ئارقىلىق  ئۆزلىرىنىڭ ئاشۇ ئازاپلىق كۈنلىرىنى ئەسلەيتتى. تۈگدى.

ئىپارە

	ئاخىرى ئانچە ياخشى چىقمىسىمۇ، مىنى كەچۈرۈڭلار! سىلەرمۇ          مىنىڭ بۇ ئەسىرىم توغرۇلۇق    ئويلىنىڭلار، ھەم مۇلاھىزە قىلىڭلار!مەن شۇنى تىلەيمەنكى  بارلىقىمىزنىڭ     سۆيگۈنىڭ بىباھا بولىدىغانلىغىنى     ھىس قىلىشىنى  ئۈمۈد قىلىمەن!

Dakyanos

	ئەسىرىڭىز ئاخىرلىشىپتۇ دە، ئادەمگە تۇيۇقسىز ئاخىرلىشىپ قالغاندەك تۇيغۇ بېرىدىكەن. باشتا ئادەمگە تىراگىيەدەك تەسىر بېرەتتى. ئاخىرىدا بولسا خۇشاللىق بىلەن ئاخىرلىشىپتۇ.سۆيگۈلەرگە ۋىسال تىلەيمەن.

ئىپارە

	Dakyanos يوللىغان ۋاقتى  2012-1-29 07:19 PM ئەسىرىڭىز ئاخىرلىشىپتۇ دە، ئادەمگە تۇيۇقسىز ئاخىرلىش ... تورداشلارنىڭ قاتتىق تەلىۋىگە  ئاساسەن ئاخىرلاشتۇرۋەتتىم بولمىسا ھازىر تۈگىمەيتتى.

nazenen

	نىمىدىگەن ياخشى ! :qiray146:qiray146:qiray146

koznak

	شۇنداق قىلىپ تاتىلاپ دىگەندەك يېزىپ تۈگىتىۋەتتىڭىز . بىزمۇ جىجىلاپ ، ھىجىلاپ دىگەندەك ئوقۇپ تۈگىتىۋاتتۇق . گەرچە مەنە مۇشۇ ئەسەردىكى مەكتەپ ھاياتىدا بولالمىغان بولساممۇ ، ئەمما تولۇقسىزدىكى ۋە مەھەللىدىكى بالىلار ۋە باشقا جەمىيەتتىكى بالىلارنىڭ بايانىدىن بۇ خىل مەكتەپنىڭ نەقەدەر تاتلىقلىقىنى ، ساۋاقداشلىق ۋە مۇھەببەتلىكنىڭ ھەقىقىي ئورنىنىڭ مۇشۇ يەردە ئىكەنلىكىنى ھىس قىلىپ يەتكەن ئىدىم . بۇ خىل قىسمەتلىك ھايات ، بولۇپمۇ يىگىت - قىزلىق قورامىغا يەتكەن ۋە ئۇلاشقانلارغا قارىتا ئاجايىپ بىر سەرگۈزەشتە ئىكەن . مەن بۇ قىسمەتلەردە بولالمىغانلىقىمغا ئۆكۈنمەيمەن . چۈنكى مەن باشقىلاردىن ئاڭلاپ ۋە كىتاپ - ئەسەرلەردىن ئوقۇپ دېگۈدەك بۇلارنىڭ ئەسلى ۋەسلىنى يەنە تۇنۇش قىلالىدىم . بۇ ئەسەرنى ئوقۇش جەريانىدا مەن شۇ ۋاقىتلاردا ھىس قىلغان ، ئەمما خېلى بۇرۇن ئۇنتۇلۇپ كەتكەن شۇ خىل سېزىمنى ئازراق بولسىمۇ ئۆزەمگە ئېلىپ كېلەلىدىم . شۇ تاپتا ئىچىمدە بىر يىنىكلىك ، ئىلگىركى بالىلار بىلەن سۇرۇنلاردا ۋە سۆھبەتلەردە بولۇنغان قەلبىي ھىسسىيلەر پەيدا بولىۋاتىدۇ . رەھمەت سىزگە !