QALIP يوللىغان ۋاقتى 2012-4-24 08:20 PM
قالماق بىلەن تەڭ بولماي خوش قازاق
ئۇيغۇرلاردا بىر گەپ بار: توخۇ داڭگال چۈشەيدۇ، ئۆچكە داڭگال چۈشەيدۇ، دەيدىغان. توۋا ماۋۇ، بالا ھېلى مەن ئۆزبىك دەيدۇ، ھېلى بالام قازاق دەيدۇ، ئۇيغۇرچە سۆزلەيدۇ، ئۆزىنىڭ كىملىكىنى بىلەلمەي ئەمدى قوپۇپ مېنى قالماق، قازاق دەيدۇ، ئۇ تېمىغا كىرىپ قازاققا شىلتىڭ ئاتىدۇ، بۇتېمىغا كىرىپ ئۇيغۇرغا، چەكلىۋەتسە، سۇنۋۇكۇڭدەك ئۆزگۈرۈپ زاپاس ئىسمى بىلەن ئۆمىلەپ يۈرىدۇ. قارا كۆزەينەك تاقىۋالسا ھەممە يەر قارامتۇل كۆرۈنگەندەك ماۋۇ شالغۇتقا ھەممە ئادەم ھەر خىل مىللەتتە كۆرۈنىدىكەندە.
قالماق بىلەن تەڭ بولماي خوش قازاقماۋۇ قانداق گەپ؟ مېنىڭ مىللىي كىملىكىمنى بىرىنى دېمەملا. ئۇ ماڭا قىيىداپ مېنى تىللىغانلىرىما؟ مىللەتنىڭ ئىسمى بىلەن ئادەم تىللىغان نەدە بار؟ قىرغىزنى تىللىغىلىرى كەلسە ئۇيغۇر، تاتارنى تىللىغىلىرى كەلسە تۈركمەن دەيدىكەنلىدە؟ ھەممە مىللەتكە ئۆچكەنلىدە، ستالىننىڭ مىللىي ئاتسىمىلاتسىيە، رۇسلاشتۇرۇش سىياسىتىنى جىق ئوقۇپ ساپلا. داۋاسىنى قىلىپ ياندۇرۇۋەتسىلە، ھەممە يەردە پاراكەندىچىلىك سېلىپ چەكلىنىپ يۈرمەي ياخشى گەپلەرنى يازسىلا. سەل سېسىپ كەتلە يېڭى ئىسىم بىلەن كىرسىلە،
ئۆزىغۇ خېلى ئەدەپلىك بالا ئىكەن بولمىسا، «خوش
قازاق(مانى دېمەيتۇق)» دەپ خوشلىشىپ مېڭىپتۇ.
خوش، يەنە ئوينىغىلى كېلەلا. زېرىكتىغۇ بۇ بايقۇش.