بوۋىقىمنىڭ ساۋىقى (ھېكايە)

红叶子

	كىچىك بالىلارنىڭ قەلبى ئەڭ بىغۇبار ، ئۆتكەندە ئىش  ئورنۇندا بىر خەنزۇ كىچىك  قىز  بىلەن ئۇيغۇر كىچىك  قىز شۇنچىلىك ئېچەكىشىپ قوغلىشىپ ئويناپ كەتتى،ھەر ئىككىسىنىڭ تىلى تۈزۈك چىقمىغان بولسىمۇ ئۆز تىلىدا سۆزلەيتتى ،لېكىن ھەيران قالارلىقى بىر بىرىنىڭ مەقستىنى چۈشىنەلەيتتى ،ھەر ئىككىلىسى بىر بىرىدىن ئوماق ئىدى،ئۇيغۇر قىز بۈدەرە چاچ بودىلاق،خەنزۇ قىزچاق چېچىنى ياپۇنچە ياستىۋالغان ئاپئاق كۆينەكلىك ئوماق قىز ئىدى، مېنىڭلا ئەمەس باشقا ھەممە چوڭلارنىڭ ئۇلارغا مەسلىكىمىز كېلىپ كەتتى  كەلدى،ئىچىدە ئۇلارنىڭ ئارىسدا يۇقىرى -تۆۋەنلىك  دېگەنلەر مەۋجۇت ئەمەس ئىدى.شۇ ۋاقىتتا بىر جەڭ مەيدانىدىكى بالىنىڭ يازغان كۈندىلىك خاتىرىسىدىكى مۇنۇ سۆزلەر ئېسىمگە كەلگەن ئىدى :«ئەگەر چوڭلار تاللاش ھوقۇقىنى بىزلەرگە بەرگەن بولساڭلار بىز تىنچىلىقنى تاللايتتۇق ».

kaynam999

	بەكلا تەسىرلىك ياخشى تىمىكەن  .

turkinaz

	ھەقىقەتەن بالىلاردا شۇنداق ھەقىقى كۆيۈنگەن ياكى ئەدەپ يۇزىسىدىن مۇنداقلا ئەركىلىتىپ قويغاننى ئايرىيالايدىغان تەبئى ئىقتىدار بارمىكىن دەيمەن.

╰︶￣原地守候

	بالىلاردا نە يۇقۇرى-تۆۋەنلىك، نە مەنسەپ-ئابروي ئۇقۇمى مەۋجۈد ئەمەس، شۇڭا ئۇلار ئەڭ پاك، ئەڭ بىغۇبار

سېرداش

	بەزىدە ئادەمنىڭ سرىتقى كورۇنۇشى كورۇمسڭز بولغۇنى بىلەن، ئىچكى دۇنياسى گۇزەل-چىرايلىق بولۇشى مومكىن

yaprak520

	توغرا ، ئادەمنىڭ تىشىغا ئەمەس بەلكى ئىچكى ھىسىياتىغا ، ئادەمنىڭ يىشىغا ئەمەس، بەلكى ئەقلىگە ئۆكۈم قىلىش كىرەك !! چوڭلىرىمىزنى ئۆرمەت قىلايلى ، ئۇلارنى ئاسرايلى !!!!! ھەقىقەتەن ئەھمىيەتلىك بىر تىما ئىكەن . رەھمەت سىزگە !!!!!!