ئۆگىتەيمۇ؟ئۆگىنەيمۇ؟ئۆلەيمۇ؟

abaytarim

	بىر نەچچە يىل ئىلگىرى ئەسقەر داۋۇتنىڭ « ئۆيلىنەيمۇ ، ئۆي ئالايمۇ ، ئۆلۈۋالايمۇ ؟ » دېگەن ماقالىسى ئېلان قىلىنغانىدى ... يەنە بىر ۋارىيانتىكەن .

ümütqilimen

	يېزىلغانلار قىلچىمۇ كۆپتۈرمە ئەمەس. ئىچىمدىكىنىڭ مىڭدە بىرىنى يازسام يا بۇ تېمىنى يوق قىلىمەن ياكى بولمىسا ئۆزەم جازالىنىمەن. ... ھەي ئاشۇ دەۋىرلەر مەنىڭمۇ ئوقۇغۇچى ۋاقتىم ئىدى.

musilina

	ئوقۇتقۇچىلارنىڭ كۆڭىلدىكى سۆزلەر،مۇبەرلەردە بۇ توغرۇلۇق كۆپ گەپ -سۆزلەر بولدى،بىراق يەنە شۇ پېتى،ئەھۋالدا ئۆزگىرىش يوق..... سۆزلىسە گەپ بولىدۇ،سۆزلىمىسە دەرت بولىدۇ... ئوقۇتقۇچىلارنىڭ جاپاسىنى پەقەت ئوقۇتقۇچى بوپ باققانلارلا چۈشىنىدۇ... قاخشايمىز،بىراق يەنىلا ئىشلەيمىز،چۈنكى بىز بۇ كەسپنى سۆيىمىز.... مېنىڭ يەنىلا ئوقۇتقۇچى بولغۇم بار....

bilkman

	بۇ تىمىنى كۆرۇپ ئۆزۇم توغۇرلۇق ئويغا پىتىپ قالدىم.     ئاتا-ئانام بۇيرۇقى بىلەن يىزىلىپ قالغان نىشانلىق ئوقۇتۇشتىكى پىداگوكىكىغا قەدەم باسقىنىمدا تەقدىرگە تەن بەرگەن ئىدىم. ئوقۇتقۇچىلىق مەن ئەزەلدىن ئويلىشىپ باقمىغان بىر خىزمەت ئىدى ، لىكىن ئۆزۇم بۇرۇن سىنىپلاردا ئوقۇغۇچىلارغا دەرس تەكرار قىلىپ بەرگەن ، كىچىك ئىنىلىرىمغا دەرس ئۆگەتكەن بولساممۇ قىزىقش ھىسياتى تۇغىلىپ باقمىغان ئىدى .     ئوقۇتقۇچى ھەم جاپالىق ھەم بىر ئۇلۇغ كەسىپ ئىدى . يىتىلۋاتقان شوخ شاكىچىكلەرگە، نارازلىق ئىدىيسى پەيدا بولىۋاتقان ياشلىققا قەدەم قويماقچى بولغان قىز ئوغۇللىرىمىزغا بىلىم بىرىدىغان ھەمىدىن مۇھىم ئىدىيسىگە ئۆزگىرىش بىردىغان ئىغىر يۇكنى ئارتقاندۇ . مائارىپ بىر مىللەتنىڭ كەلگۇسى بولىشى سەۋەبلىك مەن ئوقۇتقۇچىلىق كەسپىنىڭ ھەققىى ۋايىغا يىتىپ بولىشىنى ئۇمىد قىلىمەن ، شۇ سەۋەبتىن ئوقۇتقۇچىلىق دىگەن كەسىپ مەن زىممغا ئالالمايدىغان ھەم مىنىڭ ئارزۇلىرىمغا ياتمايدىغان كەسىپ ئىدى .     ئادەم ماڭغان ئىكەن كەينىگە قايتىشقا بولمىغاندىن كىيىن شۇ يولدا تەۋرەنمەي مىڭىش كىرەك دەپ ئويلايمەن . ئىنسان ئەزەلدىن زارلىنىدۇ ، قاقشايدۇ ، ئاللاھ ئىگەم بىزگە شۇكىر قانائەت ئاتا قىلسۇن . ھەرقانداق كەسىپنىڭ ئۆز ئالدىغا قىينچىلىقى بار. رايونىمىزنىڭ شارائىتى شۇ بولغان ئىكەن كەسىپ جەھەتتىكى ئالدىراشلىق ، بىسىم ، جاپادىن بىز قىچىپ قۇتۇلالمايمىز . شۇنداق قىچىپ قۇتۇلغانلار ئۆز خىزمىتىگە ، جەمئىيتىگە بولغان مەسئۇليەت تۇيغۇسى بولمىغانلار .     ئۆگىنەيمۇ ، ئۆگىتەيمۇ ، ئۆلەيمۇ ، ياق ، جان دىگەن تاتلىق ئۆلگىلى بولمايدۇ . ئۆگىندىغان ۋاقىتتا ئۆگىنەيلى ، ئۆگىتىدىغان يەردە ئۆگىتەيلى ، لىكىن ئارام ئىلىشنى ئۇنۇتمايلى .     ئاستا ئاستا شارائىتلىرىمىزمۇ ياخشىلىنار ، بەش قولنى بىراق ئىغىزغا پاتقۇزغىلى بولمايدۇ ، يۇقىرىمۇ ئالدىرماي شۇ ... سۇرئىتىدە ياخشلىنىش ئىلىپ بارار.

sawapkar

	مۇشۇ كۈنلەردە ئۇيغۇر يېزىقىدىن خەۋىرى بولسىمۇ،خەنزۇچە گاۋجۇڭنى پۈتۈرگەن مىنكوۋخەنلەرنىڭلا ئەڭ غېمى يوق.باشقا ئوقۇتقۇچىلارنىڭ ،ھەتتا مودېرنىڭمۇ بېشىدا غەم: ئۆي غېمى،ئۆيلىنىش غېمى،ئەڭ يامىنى تىل ئۆتكىلىدىن ئۆتۈپ،خىزمىتىنى ساقلاپ قېلىش غېمى