بىر كۈنلەردە كېرىكىڭز قالمىغاندا

kapitan115

	بۇلار بۇنداق ئۈمۈتسىزلىنىپ كىتىشنىڭ ئورنىغا باشقا خەيرى-ساخاۋەت ئىشلىرى بىلەن روھى ئۇزۇق ئالسىچۇ،ئېغىر كۈنلەردە قالغان نى نى كىشلىرمىز  ئاز ئەمەسقۇ جەميىتىمىزدە....

يولتۇز

	altunjan يوللىغان ۋاقتى  2013-1-17 04:11 PM ئانىڭىزغا بەك ۋاپادار ئوخشىمامسىز  مۇشۇ ئادىتىڭىزنى  ... ئىلگىرى ۋاپادارلىق قىلالمىغان ئەمما ھازىر ئەقلىمنى تاپتىم ھەم مۇشۇنداق تىمىلارنى ھەر بىر كۆرگىنىمدە تېخىمۇ ئەقلىمنى تاپىمەن .شۇڭا تىما ئىگىسىگە رەھمەت ئېيتىمەن .

6788

	ئۇلارنىڭ ئىشىدىن بەكمۇ ئەپسۇسلاندىم.

yurkimzida

	ئادەم يوقاتقان ھەرقانداق نەرسىنى تىرىشسا تاپالايدۇ،تۇرمۇشنىڭ ھەرقانداق ئېغىرچىلىغىدىنمۇ تىرشىش ئارقىلىق قۇتۇلغىلى بولىدۇ! بىراق يالغۇزلۇق،غېرىپسىنىش،مۇھتاجلىق،باشقىلارنىڭ نەزىردىن چۈپ كىتىش قاتارلىق پسخىكا ھالەتلىردىن قۇتۇلماق بەك تەس! ياراتقان ئىگىسى ھەر بەندىسگە ئۇ كۈنلەرنى سالمىسۇن!ماشىننىڭ بىنزىنى تۈگىسە ،ياكى چاقى ئېتىلىپ كەتسە بىر ئامال قىلىپ ئوڭشىغلى بولىدىكەن،لىكىن ماتورى كاردىن چىقسا كىرەكسىز تۈمۈرگە ئايلىنىپ قالىدىكەن!كىرەكسىز تۈمۈرگە ئايلىنىپ قالغان شۇ بىچچارە ماشىننىڭ قانچىلىك ئىچى پۇشا ھە! يوللاردا بولىشىغا سىگنال بىرىپ،بىر-بىرگە يول بەرمەي يۈرىۋاتقان ماشىنلارنى كۆرگەندە ئىچى قانچىلىك ئېچىشا؟بىر ۋاقىتلاردا ئۇمۇ ئاشۇلاردەك يۈرگەن،ئۈزىنى جاھاندا بىر دەپ يۈرگەن،بىراق ئۈزىنىڭ بىر كۈنلەردە كىرەكسىز تۈمۈرگە ئايلىنىپ قېلىشنى خىيالىغىمۇ كەلتۈرۈپ باقمىغان بولىشى مومكىن،ئەپسۇس ئۇنىڭ بىلەن ھېچكىمنىڭ كارى يوق . بۇرۇن كۈندە پاكىز سۈرتىلىپ يولدا مەغرۇر يۈرگەن بولسا مانا ھازىر توپا بېسىپ ياتىدۇ!ئۇنى شۇ ۋاقىتلاردا ئاسرىغانلار نىڭ ھازىر ئۇنىڭغا قارغۇدەكمۇ كۈزى يوق!!!!!!!

╰︶￣原地守候

	ھەقىقەتەن ئۆزىنىڭ باشقىلارغا كېرىكى قالمغانلىقىنى تۇنۇپ يېتىشتىنمۇ ئارتۇق ئازاب يوقكەندە. بەزىلەر بىزگە ياردەم بەرمەكچى بولغاندا چۇقۇم ئۇنى رەت قىلماسلىقىمىز كېرەك.

جەيخۇن

	سۇ ئىچكەندە قۇدۇق قازغۇچىنى ئۇنتۇپ قالماڭلار،ھېچبولمىسا «تەرمىلەر»دىن ئېلىندى ،دەپ قوشۇلما قىلىپ قويۇڭلار.

nader1141

	قەدىرلشكە تىگىشلىك كىشلەر ئاتا-ئانىلار . لىكىن بىز ........

لاتاپەت

	ئوقۇپ چىققاندىن كىيىن  رستىنلا بەك تەسىرلەندىم ، بۇ بىر جۈپ قەدىناسلارغا بەكلا ھىسداشلىقىم كەلدى...    بۇ بىز ھەممەيلەن ئۇيلىنىپ بىقىشقا تىگىشلىك مەسىلە، بىز چوڭلارنىڭ ھالىدىن قانچىلىك خەۋر ئالالىدۇق؟ ئۇلار بىزدىن قانچىلىك رازى؟  ...بىزمۇ بىر كۈنلەردە قىرىيمىز، ئەشۇلار ئۇچرىغان قىسمەتلەر يالغۇزلۇق ئازابى بىزنىڭ بىشىمىزغا كەلمەسمۇ ؟    چوڭلارنى قدىرلەيلى ، ئۇلار بىزگە مىھمان، ئۇلار كەتكەندە پۇشايمەن قىلىپ ، قىلمىشلىرىمىز ئۈچۈن يىغلىساق ئۇرنىغا كەلمەيدۇ....