مۇڭلىرىمدا ئەگىدى خىيال
تۇرغۇن راخمان (كەمتەر)

مۇڭلىرىمدا ئەگىدى خىيال،
قىلدىم سۈكۈت،زادى كۈلەلمەي،
تۇتىۋالدىم ئۆزۈمنى شۇنچە،
ئوچۇق گەپنى يا بىر دېيەلمەي.

ئۇچۇپ باراي جانىم دېيەلمەي،
ياكى گۈلمۇ ئۈزۈپ پۇرالماي،
نېمە دەيمەن ئۆزۈم بىر باغۋەن،
مېھىرلەردىن ھەرگىز كىچەلمەي.

ئۆتسە كۈنلەر مېھىرلەر بېرىشىپ،
شېرن ھايات پەيزىنى سۈرۈشۈپ،
مىڭغا كىرەلمەس ئىنسان، بىل بۇنى،
نىمە ھاجەت، ياتسىراپ ياشىشىپ.