ئەرتېكىن: ئىزغىرىن شامال (پوۋېسىت)

رولچى

	تەشۋىقات خىزمىتى مۇناسىۋىتى بىلەن نەچچە كۈندىن بېرى تورغا چىقىپ بۇلالماى قالدىم. كەچۈرگەيسىلەر!   داۋامى: - ۋۇي، تاماق يىگىلى ئەمدى كىردىڭىزمۇ؟- ئۇمۇ بىزنى كۆرۈپلا ئورنىدىن تۇردى،- ئىچىدە ئولتۇرۇڭلار، ئىچىدە. مەن تامىقىمنى يەپ بولاي دەپ قالدىم. - ھە، ئەمدى كىردىم. سىزمۇ ئەمدى كىرىپسىزغۇ؟ ئەجەپ ئۆيىڭىزگە بارماي ئاشخانىدا تاماق يەپ ئولتۇرۇپسىزغۇ؟- دېدىم مېھرىئاي تام تەرەپتىكى ئۇرۇنغا جايلىشىپ بولغاندىن كېيىن ئۇنىڭ يېنىدا ئولتۇرغاچ. - ئۆيدىكىلەر چوڭ دادامنى يوقلاپ يېزىغا كەتكەن. كەچرەك كېلىمىز دېۋىدى. شۇڭا يالغۇز جېنىمغا تاماق ئەتكىچە دەپ... - چوڭ دادىڭىزغا بىرەر ئىش بوپتىمۇ؟ - ئالدىراپ سوردىم مەن. - ياقەي، يوقلاپ بارمىغىلى ئۇزۇن بوپ قالغان ئىدى،- ئۇ چوكىدا قىسىپ تۇرغان بىر تال گۆشنى سىپايىلىك بىلەن ئاغزىغا سالدى. ئۆزۈمچىلا، زۆھرەنىڭ باشقىچە ئويلاپ قالماسلىقى ئۈچۈن، ئىككىمىزنىڭ ئارىسدا قورۇنغان ھالدا ئولتۇرغان مېھرىئاينى ئۇنىڭغا تۇنۇشتۇرۇپ قويغۇم كەلدى: - بۇياقنىڭ ئىسمى مېھرىئاي. مېنىڭ سەككىز يىل بىرگە ئوقۇغان ساۋاقدىشىم بولىدۇ. ھازىر پېداگوگىكا مەكتەپتە ئوقۇۋاتىدۇ. - ئىسمىم زۆھرە، كەۋسەرجان بىلەن بىر سىنىپتا ئوقۇيمەن،- زۆھرە جىمغۇر مىجەزىگە يات ھالدا چاققانلىق بىلەن ئۆزىنى تۇنۇشتۇردى. چىرايلىق ئۈنچە دوپپا، يارىشىملىق ئەتلەس كۆڭلەك كىيگەن مۇلازىم قىز كېلىپ چاي چەينىكى ۋە ئىككى دانە پىالىنى ئۈستەلگە قۇيۇپ، نېمە تاماق يەيدىغانلىقىمىزنى سوراپ تۇرۇشىغا، زۆھرە تامىقىنى يەپ بولۇپ، بىز بىلەن خوشلىشىپ چىقىپ كەتتى. - نېمە ئىش ئىدى مەن بىلەن مەسلىھەتلىشىدىغان؟- پىيالىلەرگە چاي قۇيۋاتقان مېھرىئايدىن سوردىم. - بۇ يىلدىن باشلاپ ئوتتۇرا تېخنىكومنى پۈتتۈرگەنلەرنى ئىمتىھان ئارقىلىق خىزمەتكە تەقسىملەيدىكەن. شۇڭا مەكتەپ بۇ يىل ئوقۇش پۈتتۈردىغان ئوقۇغۇچىلارنى ئالىي مەكتەپ ئىمتىھانىغا قاتنىشىپ يۇقىرلاپ ئوقۇشقا دەۋەت قىلغان ئىدى. مەنمۇ قاتنىشىپ باقايمىكىن دەپ ئويلاۋاتىمەن. - ماڭا مەسلىھەت سېلىپ نېمە قىلىسەن؟ پاتراق خىزمەتكە چىقساڭ ياخشى ئەمەسمۇ؟!   ئۇ ئاتايىتەن مېنى ئىزدەپ كەلگىنىگە پۇشايمان قىلغاندەك لەۋلىرىنى يىمىرىپ چىشلەپ سەل تۇرۋېلىپ، ئاندىن ئېغىز ئاچتى: - شۇ، سەن بۇ يىل ئالىي مەكتەپكە ئىمتىھان بېرىدىغان بولغاندىكىن مەسلىھەت سېلىپ باقاي دېدىم. - خۇلاسە ئىمتىھان نەتىنجەڭلار بولمىسىمۇ ئالىي مەكتەپ ئىمتىھانىغا قاتناشساڭلار بۇلامدىكەن؟ - ئۇ جەھەتتىكى ئىشلارنى بىلمدىم. - قايسى پەن تۈرىدىن بەرمەكچىسەن؟ - ساڭا ئوخشاش، ئىجتمائى پەنگە تىزىملىتايمكىن دەيمەن. - ئۆتەلەرسەنمۇ؟ - ئاۋال بېرىپ باقمامدىم!؟ - ئۆتۈپ كەتسەڭچۇ؟ - ئۈچ يىلدىن بېرى ئوقۇغان كەسپىم خەنزۇ تىلى تۇرسا، سېنىچە باشقا پەنلەردىكى نەتىنجەم قانداق بۇلار؟ - ساڭا بىر نېمە دىگىلى بولمايدۇ جۇمۇ، ئىلگىرىمۇ ھەممە دەرسلەردە ئالدىدا ماڭاتتىڭ. - يامان يېرى، ھازىر سىلەرگە ئۆتۈلۋاتقان دەرسلەرنى ئۆگىنىپ يىتىشىپ بۇلالارمەنمۇ دەۋاتىمەن. - ئۇنداقتا، ئۆتەلمىسەڭچۇ؟ مېھرىئاي ئالدىمدىكى يېرىملىشىپ قالغان پىيالىگە چاي لىقلاپ قويدى. - ئۆتەلمىسەم، ئوقۇش پۈتتۈرگەندىن كېيىنكى خىزمەتكە تەقسىم قىلىش ئىمتىھانىغا قاتنىشىمەن شۇ.                                                                                 (داۋامى بار...)

zinak11

	بەك ئاز بولۇپ  قاپتۇ.داۋامىنى تېزراق يېزىشىڭىزغا تىلەكداشمەن.

ana

	شۇنچە ساقلاپ ئاران مۇشۇنچىلىك ئوقۇپتىمەندە ، داۋامى........................

رولچى

	داۋامى:   مۇلازىم قىز تامىقىمىزنى ئېلىپ كەلدى. ئالدىمغا قويۇلغان لەڭمەننى چوكىغا يۆگەپ ئىككى تارتىپلا يېرىملىتىپ قويدۇم. قارىسام مېھرىئاي تېخىچە مالتىلاپ ئولتۇرۇپتۇ. - ماڭا قارا، مايسەم خانىمنى غەمدىن بالدۇرراق خالاس قىلاي دېسەڭ چاپسانراق خىزمەتكە ئۇرۇنلىشىدىغاننىڭ ئىشىنى قىل، دېدىم پىيالىلەرگە چاي لىقلىغاچ.   مېھرىئاي باشقا گەپ قىلمىدى. تاماق يەپ بولۇپلا، ئۆگىنىشنى باھانە قىلىپ خوشلاشتىم.   شۇنىڭدىن كېيىن ئۇ يەنلا مېنى پات-پات ئىزدەپ كېلىشنى داۋام قىلىۋەردى. بىراق، بۇ گەپنى قايتا تىلغا ئالمىدى. مەنمۇ سوراپ يۈرمىدىم. ئۇ مېنى ئىزدەپ كەلگەن بەزى چاغلاردا مەن زۆھرە بىلەن بىللە ئۆگىنىش قىلۋاتقان ياكى پاراڭلىشىپ ئولتۇرغان بولاتتىم، شۇنداق ھاللاردا ئىككىسى كونا دوستلاردەك سالاملىشىپ ھال-ئەھۋال سورىشىپ كەتسە، مەن ئۆزەمچە بۇ ئىككى قىزنىڭ بىر-بىرىدىن ئۆتە چىقىشقاقلىقىغا ھەيران قالاتتىم.   ھەش-پەش دېگۈچە، ئالىي مەكتەپ ئىمتىھانى يېقىنلىشىپ ساراسىمىگە چۈشۈپ قالدۇق. ئەمدىلىكتە مۇئەللىملەرمۇ بىزنى ئىختىيارى ئۆگىنىشكە تەشكىللەپ قويۇپ، ئۇنچىۋالا كۆزىمىزگە كىرۋالماس بولدى. بىزنىڭ نەزىرىمىزدە ئالىي مەكتەپ ئىمتىھانىدىن ئۆتۈش گويا ئاسمانپەلەك تىك چوققىغا چىقىشتىنمۇ قىيىندەك تۇيۇلۇپ، سىنىپ مەسئۇلىمىزنىڭ ئاندا-ساندا «يىغىن ئاچىمىز، جەدېۋەل تولدۇرىمىز» دەپ چاقىرتىشلىرىنى ھىساپقا ئالمىغاندا، ئاز ساندىكى بەزى ساۋاقداشلىرىمىزدىن باشقىلار ئالدىراشچىلىق ئىچىدە، سىنىپ، مەكتەپ دېگەنلەرنىمۇ ئېسىمىزدىن چىقىرىشقان ھالدا بىرىمىز ئۇ يەردە، بىرىمىز بۇ يەردە، بەزىلەر مەكتەپ بېغىدا، بەزىلەر مەكتەپكە خوشنا ئىدارە-ئورگانلارنىڭ گۈللۈكلىرىدە، ئىشقىلىپ بىر-بىرىمىزدىن قېچىشىپ يۇشۇرۇن، باشقىلار دەخلى قىلمايدىغان خىلۋەت جايلارنى ئىزدەپ تېپىشىپ ئۆزلىكىمىزدىن ئۆگۈنۈپ يۈرۈشەتتۇق. تىنماي يادىلايتۇق، ئويلىناتتۇق. ئىمتىھاندا كومېسىيەلەرنىڭ كۆزىنى باغلاپ كۆچۈرۈش ئۈچۈن ئايرىم-ئايرىم دەپتەرچىلەرنى تەييارلىشاتتۇق.                                                                                 (داۋامى بار...)

ana

	يوللاۋاتقىنىڭىز بەك ئاز بوپقېلۋاتىدىغۇ ؟! ئاز بولسىمۇ مەيلى ، ئىشقىلىپ يوللاپ تۇرۇڭ .............داۋامىنى ساقلايمەن

رولچى

	داۋامى: شۇ ھەلەكچىلىك بىلەن يۈرگەن كۈنلەرنىڭ بىر چۈشلۈكى تامىقىمنى يەپ بولۇپ، ئەتىگەندە ياستۇقۇمنىڭ ئاستىدا ئۇنتۇلۇپ قالغان قول سائىتىمنى ئېلۋېلىش ئۈچۈن ياتاققا كىرسەم، ئادەتتە يىغىن ياكى باشقا ئىشلار بىلەن شەھەرگە داۋاملىق كېلىپ تۇرسىمۇ ئەزەلدىن مېنى يوقلاپ قويمايدىغان دادام كۈن غەرىپتىن چىققاندەكلا كارۋىتىمدا ئولتۇرۇپتۇ.   - ھە ئوغلۇم، قانداق ئەھۋالىڭ؟ ئوبدان تۇرۋاتامسەن؟- دېدى ئۇ ئىشىك تۈۋىدىلا مەڭدەپ تۇرۇپ قالغىنىمنى كۆرۈپ ئورنىدىن تۇرۇپ، كۆرۈشۈشكە قول ئۇزارتىپ. يېزىمىزدىكى كىشلەر «ۋاي، كامىل شياڭجاڭ» دىيىشىپ، خۇددى چەتئەلنىڭ زۇڭتۇڭلىرىنى كۆرگەندەك ئەيمىنىشىپ سالاملىشىدىغان دادام بىلەن تۈنجى قېتىم قول ئېلىشىپ كۆرۈشۈشۈم بولغاچقا، ھەم تەمتىرەپ ھەم خىجىل بولۇپ قولۇمنى ئارانلا سۇنالىدىم.   - سىنىپىڭنى ئىزدەپ تېپىپ كىرسەم، ئاران تۆت-بەشتەك ساۋاقدىشىڭ ئولتۇرۇپتۇ. بىرسى «ئۆگىنىش قىلغىلى چىقىپ كەتتى، مەن چاقىرىپ قوياي» دەپ مېنى ياتىقىڭغا باشلاپ كارۋىتىڭنى كۆرسىتىپ قويدى. سېنى ئىزدەپ تېخى ھازىرلا چىقىپ كېتىپ تۇراتتى، ئۆزەڭلا كىرىپ قالدىڭ مانا. ھە، ئوقۇشۇڭ قانداقراق ئوغلۇم؟- دېدى ئۇ بېشىمدىن ئايىقىمغىچە زوقلىنىپ قاراپ كۈلۈمسىرگىنىچە.   - يامان ئەمەس.   - يامان ئەمەسمۇ، يا ياخشىمۇ؟- دادام مۈرەمگە قولىنى قۇيۇپ كۆزۈمگە تىكىلدى. كۆزلىرىدىن پەخىرلىنىش، مېھرىۋانلىق ھىسىياتى ئوخچۇپ تۇراتتى. مەن مۇۋاپىقراق گەپ ئويلاپ بولغىچە دادام يەنە ئېغىز ئاچتى:   - شەھەرلىك ھۆكۈمەتكە يىغىنغا كەلگەن ئىدىم ئوغلۇم، بىرسى، سېنى بىر كۆرۈپ ئۆتەي دېدىم. يەنە بىرسى، مېھرىئاي بۇ ھەپتە ئاخىردا قايىتالمىغان ئوخشايدۇ، يا سەنمۇ ئۆيىگە كىرگەچ كەلمەپسەن. شۇڭا، مايسەم خانىم ئۇنىڭغا پۇل ۋە ئازراق نەرسە-كېرەك ئەۋەتكەن ئىدى. بىزنىڭ يىغىنىمىز سائەت ئىككىدە باشلىنىدىغان بولغاچقا، ۋاقىت مۇناسىۋىتى بىلەن مەن مېھرىئاينىڭ يېنىغىمۇ بېرىپ بولالمىغۇدەكمەن. شۇڭا، سېنىلا ئاپىرىپ بەرسۇنمىكىن دېدىم،- ئۇ كارۋىتىمنىڭ ئۈستىدىكى كارۋاتقا قويۇپ قويۇلغان كىچىكرەك بىر ساياھەت سومكىسىنى ئېلىپ قولۇمغا تۇتقۇزغاندىن كېيىن، كۆينىكىنىڭ يانچۇقىغا قولىنى سالدى،- مە، بۇ مېھرىئاينىڭ، بۇ ساڭا.                                                                                 (داۋامى بار...)

ana

	ئىنكاس يازمىساق يوللانمامتى ؟! داۋامىنى ساقلايمەن

رولچى

	داۋامى:   كەچقۇرۇن، ئۆگىنىش قىلىپ چارچىغاندا بىر كىم بوينۇمنى باغلاپ تارتقاندەك ھالدا مېڭىپ مېھرىئاي ئوقۇيدىغان مەكتەپكە كەلدىم. تېخى قاراڭغۇ چۈشۈپ كەتمىگەن بولسىمۇ، دەرەخزارلىق ئارىسىدا ھېلىقى چاغدىكىدەك ھاياسىز پىچىرلىشىپ، يالىشىپ يۈرگەنلەردىن بىر نەچچىسى يەنە كۆزۈمگە چېلىقتى. رەت-رەت بىنالارنى، دەرسخانىلارنى ئارىلاپ ئىزدەپ-سوراپ يۈرۈپ، ئۇنىڭ سىنىپىنى خېلى تەستە تاپتىم. ئىككىنچى قەۋەتنىڭ بۇلۇڭىدىكى دەرسخانىنىڭ ئىشىكى ئالدىدىلا ئىككى قىز، بىر ئوغۇل ئاللىنىمىلەرنى دېيىشىپ، تۇرۇپ-تۇرۇپلا يېقىمسىز چىقىراپ كۈلۈشۈپ تۇرۇپتۇ. مېنىڭ ئۇدۇللا كىرىپ كەتكىنىمگىمۇ ئانچە دىققەت قىلىشمىدى. دەرسخانىدىمۇ بىر قانچەيلەنلا ئولتۇرۇپتۇ. پۈتۈن زېھنى بىلەن بىر نېمىلەرنى يېزىۋاتقان مېھرىئاي يېنىغا بېرىپ ئىسمىنى چاقىرغىنىمدىلا چۆچۈپ بېشىنى كۆتۈرۈپ، مېنى كۆرۈپلا كىچىك بالىدەك خۇش بولۇپ قىلغىلى قىلىق تاپالماي كەتتى. خېلى قىزغىن ئەھۋاللاشتىم ۋە ئامانىتىنى قولىغا بېرىپ يېنىپ ماڭدىم. ئۇ مېنى ئۇزۇتۇپ قويماقچى بولدى. سىنىپتىن چىقىشىمىزغىلا، تېخىچە مەززىسىز كۈلكە-پاراڭ بىلەن كۆڭلىنى خۇش قىلىشىپ تۇرۇشقان ھېلىقى ئوغۇل-قىزلارنىڭ ئارىسىدىكى كالتە يەڭلىك چاقماق كۆينەك كىيۋالغان، ئالا-پاساق بويىۋالغان چېچىنى كىنولاردىكى ياپۇن ئىشپىيۇنلىرىدەك قاق چوققىسىدىن يارما ئايرىپ كۆزىگە چۈشۈرۈپ تارىۋالغان ئوغۇل بالا يېنىدىكى قىزلارغا بىزنى كۆرسىتىپ تۇرۇپ بىر نېمىلەرنى دېۋىدى، ئوقۇغۇچى تۇرۇپمۇ چاكىنا كىيىملەرنى كىيىشىۋالغان، يالىڭاچ دېگۈدەك يەلكىسىگە چۈشۈپ تۇرغان ھەرەڭ-سەرەڭ چاچلىرى، ئالا-بولماچ قىلۋالغان قېنىق گىرىملىرى ئادەمگە چۆچەكلەردىكى ئالۋاستىلارنىلا ئەسلىتىدىغان (شۇ چاغدا ئۇنىڭدىن باشقىسى كۆز ئالدىمغا كەلمىدى) ئىككى قىزمۇ ئۇنىڭغا قوشۇلۇپ «ۋەيىت!...» قىلىشىپ كۈلۈشۈپ كېتىشتى. ئېنىقكى، بۇ چىرقىراق كۈلكىلەر ياكى مېنى، ياكى مېھرىئاينى، ۋەياكى ھەر ئىككىلىمىزنى مەسخىرە قىلغانلىق ئىدى. غۇژژىدە ئاچچىقىم كېلىپ كەينىمگە بۇرۇلۇشۇمغا، مېھرىئاي ئىتتىكلا قولىنى بېلىكىمدىن ئۆتكۈزۈپ مېنى تارتىپ مېڭىپ كەتتى.   - نېمە جاغىل ئۆچكىدەك مەرىشىدۇ ما نېمىلەر، ئۆزىچە مەسخىرە قىلىشىپ...،- مېھرىئاينىڭ قولىنى سىلكىۋىتىپ ھومايدىم ئۇنىڭغا. بىراق ئۇ ھېچنىمە بولمىغاندەك قولىنى يەنە بىلىكىمدىن ئۆتكۈزۋالدى. مېڭىۋېتىپ غۇدۇرۇدۇم:   - ساپلا مۇشۇنداق بىر نېمىلەر ئوقۇيدىغان مەكتەپكەنغۇ بۇ...   - شۇنداقلارمۇ بار. بولدىلا، كارىمىز بولمىسۇن.   ئۇ كارىدوردىن ئۆتۈپ پەلەمپەيگە قەدەم قويغاندىلا قولىنى بوشاتتى ۋە تاكى مەكتەپ دەرۋازىسىنىڭ ئالدىغىچە ئۇزىتىپ چىقىپ، قىيالماسلىق نەزىرىدە قارىغىنىچە تۇرۇپ قالدى.                                                                              (داۋامى بار...)

ana

	بۈگۈن سۈرئەت تىزغۇ ؟ داۋامى.......................

گۈزەل111

	مەنمۇ مۇشۇ پوۋسىتنى دەپلا رەسمى ئەزا بولۇپ كىرگەن ئىدىم. دەسلەپ ئارتۇقچە دەبدەبىدىن خالى باشلانغىنى بىلەن بارا بارا ۋەقەلىك رەڭدارلىشىپ مېڭىۋاتىدۇ. تىلىمۇ ئىنتايىن راۋان، سۆز-جۈملىلەر ئېنىق. ئەمما مۇمكىن بولسا يېزىش سۈرئىتىڭىزنى يەنىمۇ تىزلەتكەن بولسىڭىز بوپتىكەن. چۈنكى كۈندە ئېچىپ، نەچچە قېتىملاپ ئوقۇپمۇ بولدۇم. ئاخىرىغا بەكلا تەشنامەن