چوقان يوللىغان ۋاقتى 2014-8-5 11:17 AM
مەن شۇنىڭ ئۈچۈن سىزگە دېدىم، رىۋايەت تولىمۇ ئاددىي يى ...
رەھمەت،توغرا دەپسىز،ھازىر كۈنىمىز ئاشۇ جاپاكەش قارلۇق شىركىتدىكلەرگە قاراپ قېلىۋاتىدۇ،ئۇلارنى قازاقستاننىڭ ئاباي ناملىق كارتون بىلەن، ئىراننىڭ مىڭ بىر كېچە›سىنى ئىشلەشكە كېلىشىپتۇ دەپ خەۋەر ئاڭلىغان،مەن بۇ ھەقتىمۇ بىر تېما يوللىغان، )بۇرۇننىڭ بۇرۇنسىدا ۋە ھازىرنىڭ خىيالىدا (
https://uyghur-archive.com/misranim/thread-111829-1-1.html
كىتاب ئوقۇش ھەققىدىكى تەۋسيىرىڭىزنى قوبول قىلدىم،
مېنڭچە بۇ ھەقتە كىتابلارنىڭ نەشىر قىلنشىمۇ ئوخشاشلا بەك مۇھىم،
كۈچ چىقىرىش توغرا كەلسە ئاۋۋال مەلۇم پاي چەك شەكلىدە قىلامدۇبىر ئىقتسادى ئۇسۇلنى قوللىنىش كېرەك،
ياكى مەبلەغ سالدىغان سودىگەر چاقىرىش كېرەك،ئۆزلۈكىدىن ياردەم قىلىدىغان باشقا ئىشلاردەك چۈشنىپ كېتەلمەسلىك سەۋەبىدىن خەلقىمىز بۇ ئىشلارنىڭ ئالدى ئارقسىنى تازا بىلىپ كەتمەيۋاتقاچقا سىز دېگەندەك
‹جار سالغانلار كۆپ،كۈچ قاتىدىغانلار ئاز › بولۇپ قېلىۋاتىدۇ،،
لىكىن جارسېلىپ تۇرغانمۇ زىيانلىق ئەمەس، بەش ۋاق نا مازغىمۇ كۈندە بەش قېتىم ئەزان چىقىپ تۇرغاچقا
ئىنسانلارمۇ ئاللاھنى ياد ئېتىپ مەسچتكە يول ئالىدۇ،،ئادەم دېگەن شۇنداق نەرسە ئىكەن،قۇلاق ئاڭلاپ تۇرمسا ئەقىلمۇ ھوشىدن كېتىدىغان گەپ.
ئويلىنش ئىچىدە ئىلگىرىلەش دەپ ماقالىلەر بولىدىغان ،رېۋايەتلەر بولدىكەن ھامان بىر كۈنى ئۇلار سەھىنگە ،تىلۋوزروغا چىقىدۇ،ئابدۇرھىم ئۆتكۈر چوڭ دادىمىز،‹تاپقۇسى بۇ ئىزنى بىر كۈن نەۋرىىمىز يا ئەۋرىمىز›دەپ قانداق ئۈمىد بىلەن ئېيتقان،بۇلار پەقەت ۋاقىت مەسىلىسى بولۇپ تەرەققىيات ھامان بىزنىڭ رىۋايەتلىرىمىزنى تارىخ سەھىنسىدە جۇلالاندۇرىدۇ.رەھمەت!
بۇ يازمىنى ئاخىرىدا soygum تەھرىرلىگەن. ۋاقتى 2014-8-5 11:46 AM