قەيسەر مىجىت: مىنىڭ (ئامىرىكىلىق) قوشنىلىرىم

bandigah

ھەي،، ،مۇشۇ بىزنىڭ مەھەللىدە ھازىرقوشنىلار مۇ تۈزۇك سالام قىلشمايمىز، بىربىرمىزگە خۇددى يات ئادەملەرگە قارىغاندەك يەرتىگىدىن گۇمانلىنىپ قارايمىز، قايسى كۈنى قۆشىنىمىز ئالىم ئاخۇننىڭ گۇمانلىنىپ يەرتىگىدىن قارىشى، ئالاقىزادە بۇلۇپ كىتىشىدىن ئۇنىڭ ئەنسىزلىككە چۇشۇپ قالغان ئادەمدەك بۇلۇپ قالغانلىقىنى ھىس قىلدىم. ئەلۋەتتە ئۇنىمۇ توغرا چۈشەنمەي بولمايدۇ دە...ھەي....

xikayat

ھەقىقەتەن ياخشى تېىئما ئىكەن ،ئادەم ئادەم بىلەن ئادەمدە،!يەردە قالماس ياخشىلىق ئوزەڭگىمۇ پايدىلىق دەيدىغان گەپ بار !