مىسرانىم مۇنبىرى

ئىگىسى: xayhim

زۇلمەتلىك تۇپراق(داۋامىنى كۆرمەي تۇرالمايسىز) [ئۇلانما كۆچۈرۈش]

ئەزا ئۇچۇرى
تىزىم نۇمۇرى: No. 91717
يازما سانى: 79
نادىر تېمىسى: 0
مۇنبەر پۇلى : 1192
تۆھپە نۇمۇرى: 0
توردا: 206 سائەت
تىزىم: 2013-2-15
ئاخىرقى: 2013-6-17
يوللىغان ۋاقتى 2013-4-27 01:23:08 PM |ھەممە قەۋەتنى كۆرۈش |
xayhim يوللىغان ۋاقتى  2013-4-27 12:10 PM
ئۈچىنچى باب:ئاشىق

        شۇ  ...

                                                  تۆتىنچى باب:يامان چۈش

شۇ كۈنى كەچتە جالال شەيخ خۇپتەن نامىزىدا ئوغلىنىڭ مەسچىتتە يوقلىقىنى سەزدى. ئۇ نامازنى تۈگىتىپ ئۆي خىزمەتچىسىنىڭ ھەمرالىقىدا ئۈيىگە ئالدىراپ قايتتى،خىزمەتچى ياۋۇزبەگنىڭ ئۆزىنىڭ ھوجرىسىدا جەيناماز ئۈستىدە قۇرئان تۇتقىنىچە ئۇخلاپ قالغانلىقىنى ئېيتتى.
    جالال شەيخ بىچارە ئوغلىنىڭ كىچىك چاغلىرىدا دائىم ئاخشاملىرى ئۆيدە يالغۇز قالغاندا ئۇنىڭ ئەشۇنداق جەيناماز ئۈستىگە چىقىۋېلىپ قۇرئان تۇتىۋېلىپ ئولتۇرىدىغان بالىلىق ئوماق چاغلىرىنى ئەسلەپ كۆزىگە ئىسسىق ياش ئالدى. ئۇ  ھوجرىغا ئاستا كىرىپ ئوغلىنى ئويغىتىۋەتمەسلىك ئۈچۈن ئۇنىڭ يېنىغا بېرىپ ئولتۇردى. ياۋۇزبەگ قۇرئاننى قۇچاقلىغان پېتى يېنىك تىنىپ  ئۇخلاۋاتاتتى. ئۇ مۇشۇ تاپتا چۈش كۆرىۋاتاتتى، چۈشىدە ياۋۇزبەگ نۇرغۇن ئادەملەر بىلەن بىر باغدا سەيلە قىلىۋاتاتتى. ئۇلارنىڭ ئارىسىدا پادىشاھ ۋە ئۇنىڭ ۋەزىر-ۋۇزرالىرى بار ئىدى. بىر چاغدا خان ئاق ئۈجمە ئۇسۇلغان بىر ئالتۇن قاچىنى باش سانغۇن پاششاخانغا سۇنغۇدەك، پاششاخان تازىم قىلىپ سوۋغىنى ئالغاندىن كېيىن ئەمدى يەي دەپ تۇرىشىغا ئاسماننى قارا بۇلۇت قاپلاپ زىمىننى تۇمان باسقۇدەك. شۇ ئەسنادا باغنىڭ شىمالىي ئىشىكىدىن بىر سېرىق قاۋان بوينىدىكى ئۈزۈلگەن زەنجىرىنى سۆرىگىنىچە شىددەت بىلەن ئېتىلىپ كىرىپ پاششاخاننى چىشلىۋالغۇدەك، پاششاخان ياۋۇزبەگكە ئالتۇن قاچىنى سۇنۇپ بىرىپ قاۋان بىلەن ئېلىشىۋاتقۇدەك. قاۋاننىڭ يۈزىدىكى تۈكلەر ئۇنىڭ قان تېمىپ تۇرغان ئاغىزىنى يېپىۋالغان بولۇپ ھىڭگاي چىشلىرى مانا مەن دەپ چىقىپ تۇرارمىش. ياۋۇزبەگ ئاچچىققا چىدىماي ئۇچقاندەك سېرىق قاۋاننىڭ ئەدىپىنى بەرگىلى بارسا، كاللىسىنىڭ يېرىمىنى قۇتۇر باسقان ئۇ لالما ئىت پاششاخاننى سۆرەپ مېڭىۋاتقۇدەك...ياۋۇزبەگ دوستىنىڭ بۇنداق ھالىتىنى كۆرۈپ چىدىماي ۋارقىرغۇدەك...
مۇشۇ چاغدا ياۋۇزبەگ «پاششاخان..پاششاخان...» دەپ ۋاقىرىغىنىچە ئويغىنىپ كەتتى. جالال شەيخ چىلىق-چىلىق قارا تەر باسقان ئوغلىنىڭ پىشانىسىنى سۈرتۈۋىدى ئۇنىڭ قىزىتمىسىنىڭ يۇقىرىلاپ كاۋاپتەك بولۇپ كەتكەنلىكىنى بىلدى.
  - نېمە بولغانسەن جىگىرىم بالام، ساڭا دورا تەڭشەپ بېرەي – دېدى جالال شەيخ ئورنىدىن تۇرۇشقا تەمشىلىپ.
   - ھېچقىسى يوق ئاتا، چۈشتە ئېقىن سۇدا ئۇزۇن تۇرۇپ قاپتىمەن. ئازراق سۇغۇق ئۆتۈپ قالغان ئوخشايدۇ،- دېدى ياۋۇز بەگ ئاتسىنىڭ قۇلىنى تۇتۇپ تۇرۇپ ،– ئۆزلىرىگە دەيدىغان گېپىم بار ئىدى.
  - قېنى ئېيتقىن، بالام – دېدى جالال شەيخ ئىككى قۇلى بىلەن ئوغلىنىڭ پىشانىسىنى سۈرتۈپ.
   - سىلى توغرا دەپتىكەنلا ئاتا، مەن باغقا خاتا قۇنۇپ قاپتىمەن...
   - دېمەكچى بولغىنىڭ؟...
     - باغ بىنا بۇلۇشتىن ئىلگىرى ئاللاھ ئىگەم ئۇ گۈلنى پەرۋىش قىلىشنى دوستۇم پاششاخانغا پۈتۈپتىكەن.
   جالال شەيخ بۇ گەپنى ئاڭلاپ جىمىپ كەتتى، چۈنكى ئۇ ئارزۇلۇق ئوغلىنىڭ ئۇلۇغ ئاللاھتىن، ئۆزىدىن ۋە پاششاخاندىن بۆلەك يېقىنىنىڭ يوقلىقىنى ئوبدان بىلەتتى، شۇنداقلا ئوغلىنىڭ خاراكتىرىنى بەش قولدەك چۈشىنەتتى.
   ياۋۇزبەگ ئېغىر بىر ئۇھ تارتقاندىن كېيىن سۈزىنى داۋام قىلدى :
- بايام مېنى قارا بېسىپ قاپتۇ.سىلىگە ئېيتماي دىسەم ئۇ چۈش يۈرىگىمدە تۇرىۋالدى، قانداق قىلاي ئاتا؟
  - ياخشىلارنى ئاللاھ ئۆز پاناھىدا ساقلايدۇ، ئېيتىۋەرگىن بالام.
   ياۋۇزبەگ ئابايام كۆرگەن چۈشىنى دادىسىغا ئۆز ئەينى بايان قىلدى. جالال شەيخ گەپ – سۆز قىلماي ئۇزۇن ئولتۇرۇپ كەتتى. ئاندىن ئوغلىنىڭ قۇلىنى تۇتۇپ ئۇنىڭ كۆزىگە قارىدى:
  - ئوغلۇم يامان چۈش شەيتاندىن، ياخشى چۈش ئاللاھتىن، خاتىرجەم ئارام ئالغىن. ئۇلۇغ ئاللاھ پۈتۈن خەلىققە خاتىرجەملىك ئاتا قىلغۇدەك، ئاسايىشلىق كۈنلەر ئۇزۇنغا داۋاملاشقۇدەك، خىزمەتچىدىن دورا تەڭشەپ كىرگۈزەي ، قالغان گەپنى ئەتە دىيىشەيلى، بالام.
   جالال شەيخ ئوغلىنىڭ ھوجرىسىدىن چىققاندىن كېيىن خىزمەتچىنى چاقىرىپ ئوغلىغا دورا كىرگۈزدى. ئاندىن تاھارىتىنى يەڭگۈشلەپ ئىككى رەكەت ناماز ئوقۇدى. ئۇزۇن دۇئادىن كېيىن ئوڭ يېنىنى بېسىپ ئۇخلاشقا تەمشەلدى. ئۇ كېچىچە ئوغلىنىڭ دېگەن گەپلىرىنى ئويلاپ ياخشى ئۇخلىيالمىدى.
ئەتىسى جالال شەيخ ئادەتتىكىدىن بۇرۇن ئويغۇنۇپ ناماز بامداتقا تەييارلىق قىلىۋاتقاندا ئوغلىنىڭمۇ ئورنىدىن تۇرغانلىقىنى سەزدى. ئوغلىنىڭ ئۆزىگە قىلغان سالام ئاۋازىدىن ئۇنىڭ سەللىمازا ساقايغانلىقىنى بىلىپ ناھايىتى خۇشال بولدى. ئۇلار مەسچىتكە چىقىشنىڭ ئالدىدا ياۋۇزبەگ دادىسىغا بىر گەپنى دېدى :
- ئاتا، بىر تەلىپىم بار ئىدى، دېسەم رۇخسەت قىلالىمۇ؟
- قۇلىقىم سەندە ئوغلۇم!
- ئۇزۇندىن بىرى سىلىگە ئېيتمىغان بىر ئىستىكىم بار ئىدى، ئۇ بولسىمۇ جاھاننىڭ ئۇ قېتىغا بېرىپ نەزەر كۆزۈمنى ئېچىپ بېقىش. ئاڭلىسام ياۋرۇپالىقلار ئايغا چىقماقچى بۇلىۋېتىپتۇ. ئۇلارنىڭ قاتار-قاتار ئۇنىۋېرسىتېتلىرى دۇنيانىڭ يەر-يەرلىرىدىن ئوقۇغۇچى ئېلىۋېتىپتىمىش، خالىسىلا مەنمۇ شۇ ئۇنىۋېرسىتېتلارغا بېرىپ تەشنالىقىمنى قاندۇرسام دەيمەن، ئاتا !
   جالال شەيخ قەدىمىنى توختىتىپ ئۆزىنى يىتىلەپ ماڭغان ئوغلىنىڭ قۇلىنى ئىككى ئالقىنىنىڭ ئارىسىغا ئالدى ئاندىن:
   -ئوغلۇم، سەن ئويلىغاننى مەنمۇ بۇرۇنلا ئويلىغان. لېكىن سەن يۈرەك پارەمدىن ئايرىلىشقا كۈزۈم قىيماي، سىنى مۇشۇ كەمگىچە ھېچيەرگە ئىۋەتمەي يېنىمدا ساقلىغان ئىدىم. ئىلىم ئىگىلەش بىز مۇسۇلمانلارغا پەرىز.ئاخشام ئېيتقان سۆزلىرىڭ كېچىچە كاللامدىن كەتمىدى.ھەي!... بۇنى ھازىرچە دىيىشمەي تۇرايلى ، ئۇنىڭ ئۈستىگە پاششاخان سىنى جېنىدىن ئەزىز كۆرىدۇ. بىزنىڭ تومۇرىمىزدا ئېقىۋاتقىنى تۈركلەرنىڭ قېنى. مەنمۇ بۈگۈن ساڭا ئېيتاي دەپ تۇرغان. ئاللاھ يۇلىدا ھىجرەت قىلغۇچىلارنى ئۇلۇغ ئاللاھ ئۆز پاناھىدا ساقلايدۇ، بارغىن بالام ، قانچە تىز بولسا شۇنچە ياخشى! ئىلىم دېڭىزىدىن ئۈنچىلەرنى سۈزۈپ  ئۇنى خەلقىڭگە سۇنغىن،  مەندىن ئەنسىرىمىگىن...
-        ياۋۇزبەگ دادىسىنىڭ بۇ ئىشقا شۇنچە تىز ماقۇل بولغانلىقىنى كۆرۈپ ھەيران قالدى ھەم بۇ ئىشنىڭ تېگىگە يېتەلمىدى.
  ئۇلار مەسچىتتىن قايتىپ كىرگەندە خىزمەتچى ئادىتى بويىچە مەسچىتتىن بالدۇرلا كىرىپ ناشتىلىق تەييارلىۋاتاتتى.ياۋۇزبەگ ئازراق نەرسە يەپلا ھوجرىسىغا كىرىپ بىردەم يېتىۋالماقچى بولۇپ ماڭدى. جالال شەيخ ئوغلىنىڭ ھوجرىسىغا كىرىپ كەتكەنلىكىنى جەزملەشتۈرۈپ بولغاندىن كېيىن خىزمەتچىنى يېنىغا چاقىرىپ پەس ئاۋازدا گەپ قىلدى:
  - بۇرادەر، ئوغلۇم بىر ئاز يامان چۈش كۆرۈپ قاپتۇ، مىنىڭ كۆرگەن چۈشۈممۇ ئانچە ياخشى ئەمەس. يېقىندىن بىرى قاپىقىم تولا تارتىپ كۆڭلۈم ئارامىدا ئەمەس، پات ئارىدا چاقماق چېقىپ مۆلدۈر ياغىدىغاندەكلا بىلىنىپ قالدى شۇڭا جۇدۇن ئۆرلىمەستە بالىنى ئارۇزۇسىغا قاندۇرايلى، ئانىسى رەھمەتلىكمۇ ھايات چېغىدا بالىنىڭ ئۇقۇشى توغرىلىق شىرىن ئارزۇلارنى قىلىدىغان ، ئۇنىڭ ياۋرۇپادا ئىلىم تەھسىل قىلغۇسى بار ئىكەن.ئاۋۇ ساندۇقتا ئازراق بىر نەرسە بار شۇنى تەييار قىلغىن. ھازىر بېرىپ باش سانغۇننى ئىزدەپ باقايلى، چىگىرىدىن چىقىش خېتىغا ئۇ مېڭىپ قالسا ئەجەب ئەمەس!
   شۇنداق قىلىپ ئۇلار ئات ھارۋىسى بىلەن سەھەردە شەھەرگە قاراپ ماڭدى، قۇياش ئۆرلىمەستە جالال شەيخ ئوردىنىڭ ئالدىدا پاششاخاننىڭ ئىشقا كىلىشىنى كۈتۈپ تۇردى.
     ئۇزاق ئۆتمەي باش سانغۇننىڭ مەخسۇس كىچىك ھەربىي ماشىنىسى خان ئوردىسى ئالدىدىكى چوڭ سەينادا توختاپ ماشىنىدىن پاششاخان چۈشۈپ كەلدى. بىر قولىدا تەسۋىر، بىر قۇلىدا ھاسا تۇتقان جالال شەيخ خىزمەتچىسىنىڭ يول باشلىشى بىلەن ماشىنا تەرەپكە قاراپ ماڭدى. پاششاخان ئۆزىنى ئەزەلدىن ئىزدەپ باقمىغان جالال شەيخنى كۆرۈپ خۇددى ئۆز ئاتىسىنى كۆرگەندەك خۇشال بولدى. ئۇ ئالدىراپ –تىنەپ ئۇدۇل ئۇلارنىڭ ئالدىغا باردى ۋە جالال شەيخ بىلەن قۇچاقلىشىپ كۆرۈشتى.
    -مۇبارەك قەدەملىرى يىتىپ قاپتۇ ئاتا، ياۋۇزبەگكە بىرە ئىش بولمىغاندۇ؟- دېدى پاششاخان ياۋۇزبەگدىن ئەنسىرەپ.
   ئەسلىدە ياۋۇزبەگ مەلىكە كۈن چېچەكنىڭ يېنىدىن ئايرىلىپ بەزمىگە بارماي ئۇدۇل ئۆيىگە كەتكەن ئىدى. پاششاخان ياۋۇزبەگنىڭ بىر كەتكىنىچە كەلمىگەنلىكىنى بىلىپ خىزمەتكاردىن نېمە ئىش بولغانلىقىنى سۈرۈشتە قىلغان، خىزمەتكار ئۇنى ئىزدەپ تاپالماي ئۇنىڭ ئۆيى تەرەپكە كەتكەنلىكىنى ئاڭلاپ پاششاخانغا ئېنىق جاۋاب بىرىش مەخسىتىدە ھېلىقى جەڭ ئېتىنى جالال شەيخنىڭ ئۈيىگە ئاپىرىپ بەرگەچ ياۋۇزبەگنىڭ مىجەزىنىڭ يوقلىقىنى،ئۇنىڭ پاششاخاننىڭ كەيپىياتىنى بۇزۇپ قويماسلىقى ئۈچۈن پاششاخانغا دەپ قويماي ئۈيىگە كەتكەنلىكىنى بىلگەن ھەم بۇ خەۋەرنى پاششاخانغا يەتكۈزگەن ئىدى.
   - ياۋۇزبەگ ئۇ ساقىيىپ كەتتى، ئوغلۇم . ئۇلۇغ ئاللاھ سىزنى بىزنىڭ بوسۇغىمىزغا قەدەم تاشلاتقۇزغاندىن بىرى ئائىلىمىزدىن خۇشاللىق كەتمىدى، بالام !– دېدى جالال شەيخ پاششاخاندىن مىننەتدار بولۇپ،- لېكىن سىزگە دەيدىغان جىددى بىر ئىشىم چىقىپ قالدى ، شۇ سەۋەپتىن يولىڭىزغا قاراپ تۇرغان ئىدىم .
  - قېنى ئېيتىڭ ئاتا، نېمە ئىشتى؟
-            - دەپ كەلسەم گەپ ئۇزۇن بالام، ياۋۇزبەگ  ئانىسىدىن كىچىك قالغان، كۆڭلى يېرىم چوڭ بولدى .ئۇ بىچارىنىڭ، رەھمەتلىك ئانىسىنىڭ ئارزۇسىمۇ بالىنى ناھايىتى ياخشى تەربىيەلەش ئىدى. ئەمدىلىكتە ئىلىم-بىلىم يىڭىلىنىپ مەغرىپ ۋە مەشرىق جانلىنىپتۇ. ئۇنىڭ ياۋروپادىكى ئالى مەكتەپلەردە ئىلىم تەھسىل قىلغۇسى بار ئىكەن. شۇ ئانىسى رەھمەتلىكنىڭ، ئوغلىنىڭ ئارزۇسى سەۋەبلىك روھى قۇۋۇنۇپ قالمىسا بۇلاتتى. شۇڭا ئۇنىڭ بۇ ئىشىنى سىزنى ھەل قىلىپ بېرەرمىكىن، دەپ ھوزۇرىڭىزغا كېلىۋىدىم ،بالام،- دېدى جالال شەيخ كۆزىگە ياش ئېلىپ.
  - شۇ ئىشمىدى ئاتا، ئۇنىڭغا ئۆزلىرىنى ئاۋارە قىلىش بىھاجەتقۇ؟! ياۋۇزبەگ ئۆزەمنىڭ ئىنىسى. ئۇنىڭ پۇتىغا تىكەن كىرسە ئەلۋەتتە مىنىڭ پۇتۇممۇ ئاغرىيدۇ، ئۇنىڭ ئارزۇسى مىنىڭ ئارزۇيۇم. ئۇنى ھەپتە كۆرمىسەم يۈرۈگۈمنىڭ قانچىلىك ئېچىشىدىغانلىقىنى ئەشۇ دوستلۇق مىھرىنى سالغان بىر ئاللاھ بىلىدۇ. مەنچە بولسا ئۇنى ھېچيەرگە بارغۇزمايتتىم. بۇپتۇ، سىلى ئېغىز ئېچىپلا ئاتا، ئۇنىڭ يول تەييارلىقىنى قىلسىلا. ھەپتە ئاخىرىغىچە پۈتۈن ئىشلارنى پۈتكۈزىمەن، ئۇنىڭ يول چىقىمىدىن باشلاپ مەكتەپ ۋە تۇرمۇش چىقىملىرىغىچە ھەممىنى ئۆزۈم بىر قوللۇق ئورۇنلاشتۇرىمەن. قەيەرگە چىققۇسى بارلىقىنى مەسلىھەتلەشكەچ تۇرۇشسىلا، مەن ئۆيلىرىگە خانلىق ئۇنىۋېرسىتېتتىن مۇناسىۋەتلىك ئادەم ئىۋەتىمەن قالغىنىغا شۇ مەسلىھەت بىرىدۇ!
   - ئاللاھ رەھمەت قىلسۇن بالام!
  - ھە راست ئاتا، مىنىڭمۇ سىلىدىن ئۆتۈنىدىغان بىر تەلىپىم بار ئىدى، ئېيتىشتىن ئۇيۇلىمەن...
  -  سىزمۇ ئۆزەمنىڭ ئوغلى بالام، تارتىنماي ئيتىۋىرىڭ.
-    بىر قانچە قېتىم ياۋۇزبەگكە پۇرىتىپ باقتىم. ئېنىقىنى دېسەم خاندانلىقنىڭ ھەربىي كۈچى ناھايىتى كرىزىس ئىچىدە قالدى، ئاتا. ۋەتەن ئىختىساسلىق ھەربىيلەرگە موھتاج بۇلىۋاتىدۇ. بىز باللىرىمىزنى دىنىي ئۇنىۋېرسىتېتلارغا تۈركۈملەپ يولغا سېلىۋاتىمىز-يۇ بىراق ئىلغار تېخنىكىلارنى  ئۈگىنىدىغانغا بالىمىزنى بەرمەيۋاتىمىز.بۇنداق كېتىۋەرسەك ئاقىۋىتىمىز ياخشى بولمايدۇ. بولسا بىزمۇ باللىرىمىزنى ھەربىي ئونىۋېرسىتېتقا ئېۋەتىپ ئىلغار ھەربىي تېخنىكىلىرىنى خانلىق ئىچىدە تەرەققى قىلدۇرساق بۇلاتتى. مۇشۇ ئىش سەۋەپلىك ئۇيقۇ ماڭا ھارام بولدى، ئەگەر بۇ گېپىم كۆڭۈللىرىدىن ئۆتسە... ئاتىنىڭ سۈزىنى ئاڭلىمايدىغان بالا يوق، سىلىنىڭچە...؟،- دېدى ئۆتۈنۈش تەلەپپۇزى بىلەن پاششاخان جالال شەيىخنىڭ قۇلىنى تۇتۇپ تۇرۇپ.
- كۆڭلۈمدىكى گەپنى قىلىۋاتىسىز ئوغلۇم،پەيغەمبىرىمىزنىڭ« ۋەتەن ئىمان جۈملىسىدىن، جەننەت قېلىچنىڭ ئاستىدا»دېگەن سۆزلىرى ھېلىمۇ ئارىمىزدا كۈچىنى يوقاتقىنى يوق. بۇپتۇ، مەن ئۇنىڭغا دەپ باقاي! – دېدى جالال شەيخ ئىشەنچ بىلەن ئىللىق كۈلۈمسىرەپ.
ئۇلار ئوردا ئالدىدىلا ئىشىنى تۈگۈتۈپ خوشلاشتى. جالال شەيخ باش سانغۇننىڭ پەرزەنتلەرچە قىلغان مۇئامىلىسىدىن ئاپارغان نەرسىلىرىنى قەتئىي چىقىرالمىدى ھەم پاششاخاندىن چەكسىز خوش بولۇپ يول بۇيى ئۇنىڭغا دۇئا قىلدى.

(داۋامى بار)

ئەزا ئۇچۇرى
تىزىم نۇمۇرى: No. 91717
يازما سانى: 79
نادىر تېمىسى: 0
مۇنبەر پۇلى : 1192
تۆھپە نۇمۇرى: 0
توردا: 206 سائەت
تىزىم: 2013-2-15
ئاخىرقى: 2013-6-17
يوللىغان ۋاقتى 2013-4-27 01:25:56 PM |ھەممە قەۋەتنى كۆرۈش |
                                                   بەشىنچى باب :ئوچۇق كەتكەن كۆزلەر     



دېگەندەك ھەپتە ئاخىرىغا قالمايلا ياۋۇزبەگنىڭ چەتئەلدە ئوقۇش رەسمىيىتى خانلىقنىڭ جىددى ئىشى سۈپىتىدە ناھايىتى تىز بېجىرىلىپ مۇناسىۋەتلىك يول خېتى،خىراجەت قاتارلىق لازىمەتلىكلەر ئۇنىڭ قۇلىغا تىگىپ بولدى. ئۇنىڭ گەرچە ھەربىي مەكتەپتە ئوقۇغۇسى بولمىسىمۇ دادىسىنىڭ تەلىۋى شۇنداقلا دوستى پاششاخاننىڭ يۈزىنى دەپ ياۋروپادىكى بىر داڭلىق ھەربىي ئۇنىۋېرسىتىتتا ئوقۇيدىغان بولدى.
  جالال شەيخ بۇ ئىشنىڭ شۇنچە تىز ھەل بولغانلىقىدىن ھەيران قالدى ھەم چەكسىز خوش بولدى. ئۇنىڭ بۇنچە تىز بۇنچە بالدۇر يولغا چىقىشىنى باش سانغۇن پاششاخان ئۆزى ئالاھىدە تەكىتلىگەنلىكتىن ئۇلار ئۇنى ئەتە سەھەردىلا يولغا سېلىپ قويماقچى بولدى. ئۇلارنىڭ ئۆيى ياۋۇزبەگنىڭ ئانا تەرەپ جەمەتىنىڭ تۇققانلىرى بىلەن تولدى. جالال شەيخ داش قازان ئىسىپ مەسچىت جامائىتىگە نەزىر بەردى. ئۇلار ئۇزاقتىن-ئۇزاق ياۋۇزبەگكە ئاق يول تىلەپ دۇئا قىلىشتى.
   ئەتىسى ئەتتىگەندە پاششاخان بىلەن خوشلىشىش ئۈچۈن شەھەرگە كىرىپ كەتكەن ياۋۇزبەگ پېشىنگە يېقىن ئۆيگە قايتىپ كەلدى. ئۇنىڭ قاپىقى سېلىنغان بولۇپ كۆڭلى خاپا ئىدى. جالال شەيخ ئوغلىنىڭ قايتىپ كەلگەنلىكىنى بىلىپ ئۇنىڭدىن گەپ سورىدى:
- سانغۇن بىلەن كۆرۈشتۈڭمۇ؟
- ياق...
- ئالدىراشمىكەن- يا؟
- چىگىراغا خىزمەت تەكشۈرگىلى كىتىپتۇ.
- ئۇنداقتا خوشلىشالماپسەندە؟ بىرە خەت – چەكمۇ قالدۇرماپتىمۇ؟
- شۇنى دەيمەن ئاتا، ئۇ ھەرقانچە ئالدىراش بولسىمۇ بۇنداقلا كەتمەيتتى، ئۇنىڭغا بىرە ئىش بۇپتۇ ياكى مەندىن ئاغرىنىپتۇ...
  جالال شەيخ ئوغلىنىڭ پاششاخانغا نەقەدەر ئامراقلىقىنى بىلەتتى، شۇ سەۋەپتىن ئوغلىنىڭ قانچىلىك بىئارام بولغانلىقىنى ھېس قىلدى.
  - ئۇنداقمۇ ئەمەستۇ بالام، بولمىسا ئۇ بۇ ئىشلارنى بۇنچە تىز پۈتكۈزۈپ بەرمەستى؟ سېنى چېگرا ئېغىزىغىچە ئاپىرىدىغانغا مەخسۇس ماشىنا ئورۇنلاشتۇرغىنىنى دىمەمسىنا ئۇنىڭ؟!  ئاللاھ ئۇنى ئۆز پاناھىدا ساقلايدۇ! باشقىچە ئويلىمىغىن، – دېدى جالال شەيخ ئوغلىغا تەسەللى بىرىپ.
   ياۋۇزبەگ بىر ئاز تەسەللىي تاپقاندەك بولۇپ ئېغىلغا ماڭدى. ئۇ ئېغىلغا كىرىپ پاششاخان سوۋغا قىلغان جەڭ ئېتىنىڭ بېشىنى سىلاپ دوستى پاششاخاننى خىيال قىلدى، ئاندىن مەلىكە كۈنچېچەكنى ئويلىدى. مۇشۇ تاپتا شاش جەڭ ئېتى ئۇنىڭ كۆڭلىنى چۈشەنگەندەك بېشىنى مۇلايىملىق بىلەن لىڭشىتىپ ياۋۇزبەگكە يېقىنچىلىق قىلىۋاتاتتى.
  ياۋۇزبەگنىڭ ماڭىدىغان كۈنى توشتى. ئەتىسى ئەتتىگەندە ياۋۇزبەگ مەسچىتتىن يېنىپ ئانىسىنىڭ قەبرىسىگە بېرىپ دۇئا  قىلدى .ئاندىن ئۆيگە كىرىپ دادىسى ۋە خىزمەتچى بىلەن قۇچاقلىشىپ خوشلاشتى. قارا ماشىنا ئۇنىڭ ئۆيى ئالدىدا ئۇنىڭ چىقىشىنى ساقلاپ تۇراتتى. خىزمەتچى بىلەن شوپۇر چامادان- سومكىلارنى ماشىنىغا ئورۇنلاشتۇردى. شۇنداق قىلىپ ياۋۇزبەگ يولغا ئاتلاندى.
ئۇ يول بۇيى شوپۇرغا گەپ قىلمىدى . گاھىدا مەلىكە كۈن چېچەكنى خىيال قىلسا گاھىدا پاششاخاننى خىيال قىلاتتى. ئىشقىلىپ ئۇنىڭ كۆڭلى خوش ئەمەس ئىدى .چۈنكى ئۇ ھەر ئىككى يېقىن ئادىمى بىلەن خوشلىشالمىغان ئىدى. بولۇپمۇ پاششاخاننىڭ ئۆزىگە خوش دىمەي يوقاپ كىتىشى ھەمدە پاششاخاننىڭ ئۆزىنى بۇنچە تىز ماڭدۇرىشى ئۇنى گاڭگىرىتىپلا قويغان ئىدى. قىرىق ياشلارنىڭ قارىسىنى ئالغان ئاق چاچ شوپۇر ئۇستام گەپچى ئادەم بولۇپ ھەرخىل قىزىق پاراڭلارنى قىلىپ ياۋۇزبەگنىڭ كۆڭلىنى ئۇتماقچى بولدى، شوپۇر ئۇستام كۆڭلىدە بۇنچە ئىمتىيازغا ئېرىشكەن ياۋۇزبەگنى خاندانلىقنىڭ كاتتا مۇھىم ئادىمى بولسا كېرەك دەپ ئويلاپ قالغان ئىدى.
     شەھەر بىلەن چېگرا ئېغىزىغىچە بولغان ئارىلىق ماشىنا بىلەن ئۈچ –تۆت كۈنلۈك يول بولۇپ ماشىنا ماڭىدىغان چوڭ يول دېگۈدەك ياخشى بولمىغانلىقتىن سەپەردە كىچىسى قۇنۇپ مېڭىشقا توغرا كىلەتتى. ئۇلار ئىككىنچى كۈنى شامغا يېقىن بىر ئۆتەڭگە كىلىپ توختاپ شۇ يەردە غىزالىنىپ شۇ يەردە قۇنۇپ قالدى. ئەتىسى ئەتتىگەندە ناماز بامداتتىن كېيىن يەنە يولغا چىقتى. بۈ كۈنى ياۋۇزبەگنىڭ كۆڭلى ئالدىنقى كۈنىدىكىگە قارىغاندا بىر ئاز كۆتۈرۈلۈپ قالغان بولۇپ ئۇلار ئۇياق-بۇياقتىن ئاز تولا پاراڭلاشتى. چۈشكە يېقىن ئۇلار سايلىقتا توختاپ چۈشلۈك تاماق يىمەكچى بولۇپ ماشىندىن چۈشۈشتى. غىزالىنىۋاتقان ۋاقىتتا شوپۇر ئۇستام ياۋۇزبەگكە يەنە گەپ ئاچتى:
   - ياۋۇزبەگ ئۇكام، ئاڭلىسام ئۆزلىرىنى ھەربىي مەكتەپتە ئوقۇيدىكەن دېيىشىدىغۇ؟
    شۇپۇر تۈنۈگۈندىن بىرى ياۋۇزبەگنىڭ شەخسى ئىشلىرى توغرىلىق گەپ ئاچالمىغان ئىدى، شۇڭا ئۇ بۇ پۇرسەتتە قىزىقسىنىپ سورىدى.
   - شۇنداق، گېرمانىيىدىكى بىر ھەربىي ئونىۋېرسىتېتقا ماڭدىم، – دېدى ياۋۇز بەگ بىر ئۇلۇغ-كىچىك تىنىپ.
  - باشقىلارنىڭ ئېيتقىنى راستكەندە ، ئۇلار سىلىنى ئوقۇش پۈتتۈرۈپ كەلگەندىن كېيىن باش سانغۇن پاششاخاننىڭ ئورنىدا ئولتۇرىدىكەن دىيىشىدۇ، بۇلار راستمۇ ئۇكام؟
   ياۋۇزبەگ دوستى پاششاخاننىڭ ئىسمىنى ئاڭلاپ يۈرىگى ئېچىشقاندەك بولۇپ ئېغىزىدىكى چايناۋاتقان ناننى تەستە يۇتتى.ئەمما ئۇ بۇ گەپكە ئېنىق جاۋاب بەرمىدى.
  - پاششاخان ...پاششاخان ئۇ زادى نەلەردىدۇر؟ - دېدى ياۋۇزبەگ ئامراق دوستىنى ئويلاپ خىيالغا پاتقىنىچە.
  - ئاڭلىسام شىمالىي چېگرادا ئىش چىقىپتۇمىش. باش سانغۇن شۇ يەرگە كەتكەن ئوخشايدۇ، ئۇكام...
  - نېمە، شىمالىي چېگرادا نېمە بۇپتۇ؟
  پاششاخان قۇلىدىكى نان ۋە سۇنى تاشلاپ قۇيۇپ ئىنتايىن جىددىيلەشتى. چۈنكى ئۇ «شىمال» دېگەن ئىبارىنى ئۇ ئىككى كۈننىڭ ئالدىدىلا چۈشىدە كۆرگەن ئىدى.
  - دۆلىتىمىزنىڭ شىمالىي چېگراسىدا توقۇنۇش بوپتۇمىش...
-  نېمە توقۇنۇشكەن  ئۇستام؟
  - مەنمۇ ئېنىقىنى بىلمىدىم، لېكىن ئەھۋال ئېغىردەك قىلىدۇ...
      ئۇنىڭ يۈرىگى قارتتىدە قىلىپ چەكسىز ئويلىنىش ئىچىدە قالدى.«پاششاخاننىڭ مىنى ئالدىراپ مېڭىشقا زورلىشى مۇشۇ ئىشتىن بولمىغىيتتى. ئەستەخپۇرۇللاھ ...ئۇ شۇڭلاشقا مەن بىلەن خوشلىشالماپتۇ- دە، ئۇ مىنىڭ بۇ ئىشنى بىلسەم مېنىڭ تەلەپ قىلىپ ئالدىنقى سەپكە بېرىۋېلىشىمدىن ئەنسىرگەن گەپ. ئاھ دوستۇم! ئەسلىدە مىنى ئاۋايلاپسىكەن-دە ! » ئۇ بۇلارنى ئويلاپ كۆزىگە ياش ئالدى. ئورنىدىن دەرھال تۇرۇپ شوپۇرغا جىددى بۇيرۇق قىلدى:
   - ماشىنىنى كەينىگە ياندۇرۇڭ ، ئۆيگە قايتىمىز!
   - بۇ...بۇ ئەمدى قانداق بولغىنى ئۇكام؟ - دېدى شوپۇر ئۇستام نېمە بولغىنىنى بىلەلمەي گاڭگىراپ.
  - تىز بۇلۇڭ ؟ قانچە تىز بولسا شۇنچە ياخشى!
   شوپۇر ئىتائەتمەنلىك بىلەن ماشىنىنى ئوت ئالدۇرۇپ كەينىگە ياندۇردى.
ئۇلار شۇ ماڭغىنىچە كىچىسىمۇ ئارام ئالمىغانچىلىك قىلىپ ئىككىنچى كۈنى تاڭ ئاتارغا  يېقىن مازارلىقنىڭ يېنىدىكى ياۋۇزبەگنىڭ ئۆيىنىڭ ئالدىغا كىلىپ توختىدى.
   ياۋۇزبەگ ئىشىكنى يېنىك قاقتى. جالال شەيخ ئويغۇنۇپ بولغىچە خىزمەتچى چىقىپ ئىشىكنى ئاچتى. ئۇ ياۋۇزبەگنىڭ قايتىپ كەلگەنلىكىنى كۆرۈپ داڭ قېتىپ نېمە ئىش بولغانلىقىنى سورىدى.  ياۋۇزبەگ ئۇنىڭغا ھېچ ئىش بولمىغانلىقىنى، ماشىنىدىكى يۈك-تاقىلارنى چۈشۈرىۋېتىپ دەرھال ئاتنى تەييار قىلىشنى بۇيرىدى.
   ئۇ خىزمەتچىنىڭ قۇلىدىكى چىراقنى كۈتۈرۈپ ئۇدۇل ئاتىسى ياتقان ھوجرىنىڭ ئالدىغا كىلىپ يىنىك يۆتەلدى، ئاڭغىچە جالال شەيخ ئورنىدىن تۇرۇپ ئىشىكنىڭ ئالدىغا كىلىپ بولغان ئىدى.
   - ئوغلۇم بۇ زادى نېمە ئىش، بىرە چاتاق چىقتىمۇ؟-دېدى جالال شەيخ جىددىلىشىپ.
  - ياق ئاتا ئەنسىرمىسىلە ، چوڭ ئىش يوق . ئاڭلىسام شىمالىي چېگرادا ئىش چىققان ئوخشايدۇ. پاششاخاننىڭ مەن بىلەن خوشلاشمىغىنى مۇشۇنىڭدىن ئىكەن...
  - ئەمدى نېمە قىلاي دەيسەن بالام؟
  - ئۇنىڭ بىلەن مەن قىيامەتلىك دوستلاردىن، بۈگۈن ماڭمىسام ئەتە ماڭارمەن. روخسەت قىلسىلا شۇ دوستۇمنى بىر كۆرۈۋالغان بولسام، كۆڭلۈم بىر شۇملۇقنى تۇيۇپ تۇرىدۇ. ماڭا دۇئا قىلغان بولسىلا ئاتا!
  جالال شەيىخنىڭ ئەنسىرگەن ئىشى ئاخىرى يۈز بەردى. ئۇ ئوغلىنىڭ ۋەتەن ئۈچۈن يۈرىگىنى سۇغۇرۇپ بېرەلەيدىغان ۋىجدان ئىگىسى ئىكەنلىكىنى ئوبدان بىلەتتى. مانا ئەمدى بۇنداق چاغدا جالال شەيىخنىڭ ئوغلىغا دۇئا قىلىپ ئۇنى يولغا سالماقتىن باشقا چارىسى يوق ئىدى.
«ئەي-كۆزۈمنىڭ نۇرى ئوغلۇم، سىنى ئۇلۇغ ئاللاھقا تاپشۇردۇم، بېرىپ دوستۇڭنى تاپقىن، مەجبۇرىيىتىڭنى ئادا قىل، ناۋادا ياخشى كۈننىڭ يامىنى بولۇپ قالسا، مەن سەندىن مىڭ مەرتىۋە رازى ئوغلۇم! سەن دوستلۇق، مىللەت، ۋەتەن، ئاتا-ئانا، قېرىنداشلىرىڭ ئالدىدىكى قەرزىڭنى ئادا قىل! سەن ئاللاھ تاپشۇرغان مۇقەددەس ۋەزىپىنى يەنى ۋەتەننى، مىللەتنى، ئاچا -سىڭىللىرىڭنى قوغدا، دۈشمەنگە قىلچە رەھىم قىلما! ئۆلسەڭ شېھىت قالساڭ غازى ئوغلۇم! ئامىن ئاللاھۇ ئەكبەر!» ئاتا كۆزىدىن بىر تامچىمۇ ياش چىقارماي ئوغلىغا دۇئا قىلدى.ئاتىسىنىڭ بۇنداق قەيسەرلىكىنى ئوغلى تۇنجى قېتىم كۆرىۋاتاتتى مۇشۇ تاپتا       ياۋۇزبەگكە دادىسىنىڭ مۈكچەيگەن تېنى تېخىمۇ ئۇلۇغ كۆرۈندى.
ئىگىسىنى تونىغان جەڭ ئېتى ھويلىنىڭ ئالدىدىكى چوڭ يولدا كىشنەپ تۇرالماي قالغان ئىدى. ياۋۇزبەگ بېرىپ ئاتقا مىندى-دە شەھەرنىڭ شىمالىي تەرىپىگە تۇتىشىدىغان يولغا قاراپ چېپىپ كەتتى.
  ئۇ ئالەم سۈزۈلەي دىگەندە شەھەردىن خېلى يىراقلاپ تاغ باغرىدىكى چېغىر يولدا چېپىپ كېتىۋاتاتتى.  ناماز ۋاقتى بولغانلىقىنى بىلىپ تەرلەپ كەتكەن ئاتنى ئېرىق بۇيىدىكى بىر تۈپ ئۈجمىگە باغلاپ قۇيۇپ تاھارەت ئالدى-دە ئۇچىسىدىكى چاپاننى يول بۇيىغا سېلىپ ناماز ئۇقۇشقا باشلىدى. ئۇ دۇئاغا قول كۆتۈرگەندە ئالەم سۈزۈلگەن بولۇپ ئالدى تەرەپتىكى چېغىر يولدىن بىر توپ جامائەتنىڭ ئوپۈر-توپۈر چىقىشىۋاتقانلىقىنى كۆردى. ئۇ نېمە بولغانلىقىنى بىلىش ئۈچۈن ئالدىراپ دۇئانى تۈگەتتى ئاندىن ئۇلارنىڭ ئالدىغا بېرىپ سالام قىلدى.
   - ئەسسالامۇئەلەيكۇم جامائەت، شۇنچە ئالدىراش مېڭىشىپلا...؟-دېدى ياۋۇزبەگ سوئال نەزىرى بىلەن ئۇلارغا قاراپ.
  - ۋەئەلەيكۇم ئەسسالام قېرىندىشىم، ئۇرۇش بۇلىدىغان ئوخشايدۇ، بىزمۇ بۇ گەپنى ھازىر مەسچىتتە ئاڭلىدۇق...- دېدى جامائەت ئارىسىدىكى ياشتا چوڭ بىر كىشى جاۋابەن.
  - خاتىپىمىزنىڭ ئېيتىشىچە چېگرادا قاتتىق ئۇرۇش بۇلىۋېتىپتىمىش...- دېدى يەنە بىرەيلەن گەپ قىستۇرۇپ.
   ياۋۇزبەگ بۇلارنى ئاڭلاپ تېخىمۇ جىددىيلەشتى. ئۇ چاپىنىنى سىلكىپلا ئۇچىسىغا كىيدى- دە ئېتىغا قامچا سالدى.ئۇ يولنى قىسقارتىش ئۈچۈن گاھى چېغىر يوللاردا، گاھى ئويداڭ-چوڭقۇر  ئېدىرلاردا چېپىشقا مەجبۇرى بولدى. ئۇنىڭ ئات ئۈستىدىكى چەۋەندازلىق ماھارىتى ئۈستۈن بولغانلىقى ئۈچۈن ئىككى كۈنلۈك يولنى بىر كۈندە باستى. ئۇنىڭ نەسىللىك جەڭ ئېتىمۇ باشقا ئاتلاردىن پەرىقلىق بولغاچقا شۇنچە ئۇزۇن مۇساپىنى ھاردىم-تالدىم دىمەي چاپتى.شۇنداق قىلىپ ئۇ قاش قارايغاندا بىر كەنتىگە يېقىنلاشتى. چىگرىغا يەنە ئاتلىق بىر كۈنلۈك ئارىلىق قالغان ئىدى.
ياۋۇزبەگ ئۇيقۇسىزلىقتىن شۇنداقلا ئات ئۈستىدىكى يول ئازابىدىن قاتتىق چارچاپ كەتكەچكە ئۇنىڭ باشلىرى زىڭىلداپ ئاغرىۋاتاتتى. ئۇ مەھەللە دوقمۇشىدىكى ناتۇنۇش بىر ئۆينىڭ دەرۋازىسىنى قاقتى. ئىچىدىن ئون نەچچە ياشلار چامىسىدىكى بىر ئوغۇل چىقىپ دەرۋازىنى ئاچقاندىن كېيىن ياشتا چوڭ بىر بۇۋاي ئۇنىڭ ئالدىغا چىقتى.
  - ئەسسالامۇ ئەلەيكۇم ئاتا، يولدىن ئۆتۈۋاتقان يولۇچى ئىدىم. ئاي قاراڭغۇسىدا يول مېڭىش ئەپسىزدەك تۇرىدۇ، شۇڭلاشقا...- دېدى ياۋۇزبەگ ئاتنىڭ چۇلۋۇرىنى قۇلىدا تۇتۇپ تۆۋەنچىلىك بىلەن.
  - غېرىبخانەمنى كۆڭلىڭىز تارتقان بولسا بۇ بىزنىڭ بەختىمىز بالام، سىز دېگەن ئاللاھنىڭ مېھمىنى شۇنداقلا بىزنىڭ مېھمىنىمىز. قېنى ئۆي ئىچىگە مەرھەمەت ئوغلۇم! – دېدى گەپنىڭ ئاخىرىنى چۈشەنگەن بۇۋاي ئۇنىڭغا قىزغىن مۇئامىلە قىلىپ.
  ئۆي ئىچىدىن يەنە بىر جۇپ قىز-يىگىت چىقىپ ياۋۇزبەگ بىلەن سالاملاشتى ئاندىن ھېلىقى يىگىت ئاتنى سۇۋۇتقىلى ئېلىپ چىقىپ كەتتى.
بۇۋاي ياۋۇزبەگنى ئۆيگە باشلىدى، ئاندىن ئالدىغا داستىخان سېلىپ ئاش كۆكى پۇراپ تۇرغان بىر قاچا ئۈگرىنى ئالدىغا ئەكەلدى. ياۋۇزبەگ ئىشتاھا بىلەن تاماقنى يەپ بولغاندىن كېيىن بۇۋاي يەنە بىر تاۋاقتا تەكشى تىلىنغان مۇزدەك قوغۇن –تاۋۇز ئەكىلىپ ئۇنىڭ ئۇسسۇلۇقىنى قاندۇردى. ياۋۇزبەگ ئۆي ئىگىسىدىن مىننەتدار بولۇپ رەھمىتىنى بىلدۈردى. دۇئا قىلىپ بۇۋاينىڭ ئائىلىسىگە مىڭلاپ بەرىكەت تىلىدى.
  تاماقتىن كېيىن بۇۋاي ياۋۇزبەگكە پاراڭ قىلىپ بەردى.
  - بالام تەققى تۇرقىڭىزغا قارىغاندا خانلىقنىڭ ئادىمىدەك تۇرىسىز، ئالدىنقى سەپكە مېڭىۋاتامسىز؟- دېدى بۇۋاي ئويچان كۆزلىرىنى ئۇنىڭغا تىكىپ.
  - ئۇنداقمۇ ئەمەس ئاتا، ئاڭلىسام چېگرىدا توقۇنۇش بولۇپتۇ دەيدۇ، بۇ زادى راستمىدۇر؟- دېدى ياۋۇزبەگ بوۋايدىن ياندۇرۇپ سوراپ.
   - شۇنداق، ئۇرۇش بولغىنى راست بالام، تېخى تۈنۈگۈنلا بۇيەردىن نۇرغۇن يىگىتلىرىمىز ھەربىي مارشىنى ياڭرىتىپ ماڭغان ئىدى. مەن ئۇلاردىن ھال سورىغاچ بۇ ئىشنىڭ راستلىقىنى بىلدىم. ئاڭلىساق رۇس ئەسكەرلىرى  باستۇرۇپ كېلىۋېتىپتۇدەك، جەڭ مەيدانىدا يىگىتلىرىمىز نىڭ قېنى دەريا بولۇپ ئېقىپتىمىش. يەنە باشقىلارنىڭ دىيىشىچە باش سانغۇنىمىز بۇ قېتىمقى جەڭدە باتۇرلىقىنى كۆرسىتىپ دۈشمەننى بىر قەدەم ئالدىغا ماڭغىلى قويماپتىمىش. يىگىتلىرىمىز قالتىس كارامىتىنى كۆرسىتىپتۇدەك...
- قوشنا ئەلدىكىلەر بىزنىڭ قېرىنداشلىرىمىزدىن ئىدى، قانداق بولۇپ رۇسلار پەيدا بولۇپ قالغاندۇ؟
   - ئاڭلىشىمچە سىتالىن «خەلىقنى ئازاد قىلىش» دېگەن شۇئارنى كۈتۈرۈپ چىقىپ ئۇلارنىڭ دۆلىتىگە باستۇرۇپ كىرىپتۇدەك. ئەمدى ئاڭلىساق بىز تۈركمەنلەرنى ئازاد قىلماقچىمىش...
  - شۇنداق، رۇسلارنىڭ  كۈزى ئەسلىدىلا بىزدە ئىدى. بايلىقىمىزغا كۈزى چۈشكەن گەپ ئۇلارنىڭ!...- ياۋۇزبەگنىڭ غەزەپتىن مۇشتۇمى تۈگۈلۈپ كەتتى.
     - رۇسلارنىڭ  ھەربىي كۈچى ئاجايىپ زورمىش. ئاڭلىساق قوشنا دۆلەتنى بىر كۈن ئىچىدىلا تۈزلەپ خەلىقنىڭ بېشىدا مۇنار ياساپتىمىش...
   - بىزنىڭ ئەھۋالىمىز ھازىر قانداق بولۇپ كەتكەندۇ؟
   - ئاڭلىساق يىگىتلىرىمىز جەڭ مەيدانىدا قاتتىق باتۇرلۇق كۆرسىتىپتۇ. بەزىلەرنىڭ دىيىشىچە بىر تۈرۈكمەن ئەسكەرگە يەتمىش ئۇرۇس يامىشىپتۇدەك. شۇنداقتىمۇ باش سانغۇن ئۆز كارامىتىنى كۆرسىتىپ ئۇلارنى بىر قەدەم ئالدىغا سىلجىتماپتىمىش، بەزىلەر ئاللاھ تائالا پاششاخانغا ئوق ئۆتمەيدىغان، تىغ تەگمەيدىغان بىرخىل نىسبەتنى بىرىپتۇ دىيىشىدۇ. ئۇلۇغ ئىگىمىز ئۇ زاتنى ئۆز پاناھىدا ساقلىغاي...
  - ھەممىگە قادىر ئىگىمىز چوقۇم پاششاخانغا شۇ نىسبەتنى بىرىدۇ...
  - مىنىڭمۇ چوڭ ئوغلۇم يېشىنىڭ چوڭلۇقىغا قارىماي ئىككى ئىنىسىنى ئېلىپ ئالدىنقى سەپكە پىدائى بولۇپ كەتتى. بايامقى نەۋرە ئوغلۇم شۇنىڭ بالىسى. ئۇمۇ بارىمەن دەپ بېشىمنى ئوچاق قىلدى. دادىسىدىن جاۋاب كەلمىگىچە ئۇنى يولغا سالالمىدىم...
   - رەھمەت ئاتا، ئاللاھ سىزنى دۇنيا ئاخىرەتتە ئەزىز قىلغاي!
    - ئوغلۇم، بىزنىڭ تومۇرىمىزدا ئۆركەشلىگىنى تۈرۈكلەرنىڭ قېنى، باتۇرلارنىڭ روھى!!  ئەتە تاڭ يۇرۇغاندا ھەممىنى كۆرىسىز، كەنتىمىزدىكى قېرى –ياش ، قىز- ئوغۇل ھەممىسى جەڭگە تەييار بولدى. ئۇلار ئەتە ئەتتىگەندە يېغىلىپ ئالدىنقى سەپكە ماڭىمىز ،دەپ تۇرىشىدۇ.
ياۋۇزبەگ بۇ سۆزلەرنى ئاڭلاپ شۇنداق ھاياجانلاندى. كۆزىگە ئىسسىق ياش ئېلىپ ئۆز خەلقىدىن پەخىرلەندى، ئاللاھتىن خۇشال بولۇپ ئاللاھقا تەسبىھ ئېيتىپ ئاللاھقا سېغىنىپ كۆز يېشى قىلدى.ئۇلار شۇ تەرزدە پاراڭلىشىپ ئۇخلاپ قالدى.
ئەتىسى ناماز بامداتتىن كېيىن ياۋۇزبەگ بۇۋاي بىلەن خوشلىشىپ چېگرا تەرەپكە قاراپ ئېتىغا قامچا سالدى.
   ئۇ شۇ چاپقىنىچە نامازشامغا يېقىن ئالدىنقى سەپكە يېقىنلاپ قالدى. يىراقتىن قارىغاندا جەڭگاھ مەيدانى پۈتۈنلەي ئىس تۈتەككە تۇلۇپ كەتكەن بولۇپ ئازگال ۋە دۆڭلەرنى ئېنىق پەرق ئەتكىلى بولمايتتى. ياۋۇزبەگ ئېتىنىڭ شۇنچە چاپقىنىغا قارىماي يەنە قامچا سالدى. بىچارە جانىۋار ئۇنىڭ كۆڭلىنى چۈشەنگەندەك بار كۈچى بىلەن سۈرئىتىنى تىزلىتىپ تېخىمۇ ئىتتىك چاپتى.
    ئۇ جەڭ مەيدانىغا يېقىنلىغانسېرى كۆزىگە چۈمۈلىدەك سانسىز ئادەملەر تۇپى كۆرۈنىشكە باشلىدى. قۇلىدا ئاپتومات كۆتىرىۋالغان تۈرك يىگىتلىرى توپ-توپ بولۇشۇپ ئىستىھكام-ئازگاللارنى قوغداۋاتسا، بەزىلىرى چىلىق-چىلىق تەر ئىچىدە ئازگال-لەخمىلەرنى كولاۋاتاتتى. قاتار-قاتار چېدىرلاردا سېسترا-دوختۇرلار ئۇيان-بۇيان يۈگۈرۈشۈپ يۈرەتتى.
      ناھايىتى تىزلا زىمىننى قاراڭغۇلۇق باستى . ياۋۇزبەگ ئاتتىن چۈشۈپ ئەسكەرلەردىن باش سانغۇن پاششاخاننى سۈرۈشتە قىلدى. ئۇلار بىردەك پاششاخاننى ئالدىنقى سەپتىكى قۇماندانلىق ئىشتابىدا ئىكەنلىكىنى ئېيتتى. ئۇنىڭ بايام كۆرگىنى تېخى رەسمىي ئالدىنقى سەپ ئەمەس ئىدى.        ياۋۇزبەگ يىراقتىكى يۇلتۇزدەك چاقناپ تۇرغان ھىساپسىز گۈلخانلارنى نىشان قىلىپ ئاتنى يىتىلەپ يەنە ئالدىغا ماڭدى. ئۇ ئالدىغا ماڭغانسېرى بۇ يەرنىڭ ناھايىتى جىمجىتلىقىنى شۇنداقلا گۈلخان بولۇپ كۆرۈنگەن ئوت-يالقۇنلىرىنىڭ جەڭ مەيدانىدىكى چاتقال، دەل-دەرەخ، ئوت-چۆپلەر دۆۋىسىنىڭ كۈيۈپ تۈگىمىگەن ئوت قالدۇقلىرى ئىكەنلىكىنى ھېس قىلدى، شۇ چاغدىلا ئۇ بۇنىڭدىن دەھشەتلىك كۈندۈزلۈك جەڭنىڭ تېخى ئەمدىلا ئاخىرلاشقانلىقىنى بىلدى.
قاراڭغۇدا ياۋۇزبەگ قەيەرگە مېڭىشىنى بىلەلمەي يولنى سىلاشتۇرۇپ پەرەز بىلەن ئالدىغا مېڭىۋەردى.توساتتىن يان تەرەپتىن بىر ئادەم ئۇنىڭ ئالدىنى تۇسۇپ پەس ئاۋازدا سورىدى:
- سىلى ياۋۇزبەگمۇ؟
- مەن شۇ !
  ياۋۇزبەگ قاراڭغۇدىكى يۇچۇن ئادەمنىڭ چىرايىنى كۆرەلمىگەنلىكتىن بىر ئاز جىددىيلەشتى.
  - ئاخىرى كەلدىلە...مىنى باش سانغۇن ئالدىلىرىغا ئىۋەتكەن.
  - پاششاخان ئۇ قەيەردە؟
  - باش سانغۇن ئۇ ...ئۇ سىلىنى كۈتۈپ تۇرىۋاتىدۇ،ئۇنىڭ ھالى بەك خاراب. مەن سىلىنى ساقلاۋاتقىلى ئۇدا بىر كېچە- كۈندۈز بولدى.   ئەكەلسىلە ئاتنى، مەن يول باشلاي ...
   قاراڭغۇدىكى يىگىت ياۋۇزبەگنىڭ قۇلدىن ئاتنىڭ چولۋىرىنى ئېلىپ ئۆزى ئالدىدا يول باشلاپ ماڭدى. ئۇنىڭ يىغلامسىراپ ئېيتقان سۆزىدىن ياۋۇزبەگنىڭ يۈرىكى تېخىمۇ سىقىراپ كەتتى.
  - ئۇنىڭغا زادى نېمە بولدى؟ پاششاخان ئۇ...؟- دېدى ياۋۇزبەگ گېپىنىڭ ئايىغىنى ئېيتالماي.
  - باش سانغۇن ئۇ قاتتىق يارىلاندى. ئۇنىڭ يارىسى بەكلا ئېغىر، ئۇنىڭ قىزىتمىسى بارغانسېرى ئۆرلىۋاتىدۇ. ئۇ تۈنۈگۈنلا بۇلالماي قالغان ئىدى. دوختۇرنىڭ دىيىشىچە بۈگۈن تاڭنى ئاتقۇزالمايدىكەن... ئۇ...ئۇ بەلكىم سىلىگە ساقلىۋاتسا كېرەك.
    يىگىت بۇنى دەپ بولۇپ پاڭڭىدە يىغلىۋەتتى. ئۇنىڭ بۇقۇلداپ يىغلاپ كەتكەنلىكىنى كۆرۈپ ياۋۇزبەگنىڭ كۆز ئالدى تېخىمۇ قاراڭغۇلاشتى. نەپسى قىستىلىپ بۇغۇزىغا بىرنەرسە كەپلىشىۋالغاندەك بولۇپ قالدى.
  - تىز بول، ئۇ قەيەردە؟- دېدى ياۋۇزبەگ ئۆزىنى ئارانلا تۇتىۋېلىپ.
  - ئۇنىڭ كۆڭلى تۇيۇپتىكەن... تۈنۈگۈنلا ئۇ سىلىنىڭ ئاتلىق مۇشۇ تەرەپكە كېلىۋاتقانلىقلىرىنى، مىنىڭ ئالدىلىرىغا چىقىشىمنى تاپىلىغان ئىدى... سىلى ئاخىرى كەلدىلە...- يىگىت ئىسەنكىرەپ يىغلاپ كەتكەنلىكتىن گېپىنىڭ ئايىغىنى ئېيتالمىدى.
ئۇلار چوڭقۇر ئېرىققا ئوخشايدىغان ئەگرى-بۈگرى ئازگاللارنىڭ ئىچىدە بىردەم ماڭغاندىن كېيىن ئاجىز چىراغ نۇرى يېنىپ تۇرغان چوڭ بىر چېدىرنىڭ ئالدىغا كىلىپ توختىدى.چېدىر ئەتراپىدا ئون نەچچە ئەسكەر قاراۋۇللۇق قىلىۋاتقان بولۇپ يېقىن كىلىپ قارىمىسا ئۇلارنىڭ مىدىر –سىدىر قىلماي ئۈرە تۇرغان ھالىتىدىن ئۇلارنىڭ نە ئادەم نە ھەيكەللىكىنى بىلگىلى بولمايتتى.
     يىگىت قاراۋۇللار بىلەن پاروللاشقاندىن كېيىن ئاتنى بىرسىگە تۇتقۇزۇپ قۇيۇپ ياۋۇزبەگنى چىدىرغا باشلاپ ئەكىردى.
    غۇۋا يورىغان چېدىرنىڭ ئوتتۇرىسىدا بەش- ئالتە ئادەم غۇجمەك بولۇپ بىر كارىۋاتنىڭ ئەتراپىغا ئولىشىۋالغان ئىدى. يول باشلاپ كىرگەن يىگىت كارۋاتنىڭ ئەتراپىدىكى دوختۇرغا بىرنىمىلەرنى دىگەندىن كېيىن ئۇلار بىردەك ياۋۇزبەگكە ئۆرۈلۈپ قاراشتى، ئاندىن ئاستا ئىككى يانغا بۆلۈنۈپ ئۇنىڭغا يول بەردى.
    ياۋۇزبەگ كارۋاتتىكى ئادەمگە قارىدى. ئاھ خۇدا!  كارىۋاتتا پاششاخان ئۇنىڭغا قاراپ ياتاتتى. پاششاخاننىڭ باش قىسمى بىلەن كۆكرىكى داكا بىلەن تېڭىلغان بولۇپ يۈزىلا ئۇچۇق قالغان ئىدى. ئوڭ بىلىكى كارۋاتقا تېڭىلغان بولۇپ ئاسما ئوكۇل مۇشۇ بىلىكىدىن چۈشىۋاتاتتى. ئۇ ياۋۇزبەگكە قاراپ ئىللىق كۈلۈمسىرىدى . ئاڭغىچە ياۋۇزبەگنىڭ كۆزىدىن ياشلار تاراملاپ ئاقتى. ئۇ ئۆز كۆزىگە ئىشىنەلمەي كارۋاتنىڭ يېنىغا يۈگۈرۈپ بېرىپ پاششاخاننىڭ سول قۇلىنى ئىككى قوللاپ تۇتتى:
- پاششاخان !...بۇ سەنمۇ دوستۇم !...
-   ياۋۇزبەگ ئاخىرى كەلدىڭ...
پاششاخاننىڭ ئاۋازى ئىنتايىن پەس بولۇپ ئېغىزىنى ئاران-ئاران مىدىرلىتاتتى.
   - شۇنداق مەن كەلدىم پاششاخان!...مەن يېنىڭدا...
    ياۋۇزبەگ ئۈنسىز يىغلىغىنىچە ئۇنىڭ قۇلىنىڭ دۈمبىسىگە ئىڭىكىنى ياقتى. پاششاخانمۇ خۇددى يۈتتۈرۈپ قويغىنىغا ئۇزۇن بولغان ئىنىسىنى قايتا تاپقاندەك كۆزىگە ئىسسىق ياش ئالدى.
   - ياۋۇزبەگ مىنى كەچۈرگىن...بۇ ئىشلارنى ساڭا... ساڭا بىلدۈرگۈم يوق ئىدى...- پاششاخان ھاسىرايتتى، سۆزىنىڭ ھەر بىر بۇغۇمى ئارلىقىدا بىر قېتىم تەستە تىنغانچىلىك قىلاتتى. ئەتراپىدا قاراپ تۇرغان ئىككى سېسترا قىز ئۇنىڭ بۇ ھالىغا قاراپ چىداپ تۇرالماي يىغلاپ تاشلىدى،- ساڭا دەيدىغان نۇرغۇن گەپلىرىم بار ئىدى...ئەھۋالىم ئۈزۈمگە ئايان...مەن ئىشلارنىڭ بۇنداق بولۇپ كىتىشىنى خىيالىمغا كەلتۈرمەپتىمەن...ئۇلار بىزنى ئالداپتۇ...مەن تېخى ئوتتۇرىمىزدا كېلىشىم بار دەپ ئويلاپتىمەن...ئارماندا كىتىدىغان بولدۇم ياۋۇزبەگ...
  - ياق پاششاخان...بىز ئاللاھ ئالدىدا نېمە دىيىشكەن ...قۇرئان تۇتقان قۇلۇڭ مۇشۇغۇ...بىزنىڭ ۋەدىمىز بار پاششاخان...
   - ياۋۇزبەگ... ۋاقىت قىستاپ قالدى...ھېلىقى كۈنى...ئوۋغا چىققاندا...چايان پۇتۇمنى چېقىۋالدى...سەن ئۇيەرنى پىچاق بىلەن تىلىپ...زەھەرنى شۇرىۋەتتىڭ...مەن ساق قالدىم...لېكىن سەن نەچچە كۈن ھۇشسىز ياتتىڭ...شۇندىن بىرى ...مىنىڭ يېنىمغا سىنى ئاللاھ ئىۋەتتى دەپ ئويلايتتىم...ئەمدى گىپىمگە قۇلاق سال...ئويلىغانلىرىم توغرىكەن...سەن يەنە كەلدىڭ...سەن ئەمدى قايتقىن...
     ياۋۇزبەگ پاششاخاننىڭ بۇنچە تەسلىك تارتىپ كەتكىنىگە چىداپ تۇرالماي بۇغۇلۇپ يىغلىغىنىچە ئۇنىڭ سۈزىنى بۆلدى:
   - ياق مەن قايتالمايمەن...قاراپ تۇر پاششاخان... يا ئۇلار ياشايدۇ...يا مەن ياشايمەن...
   - ياۋۇزبەگ...گىپىمگە قۇلاق سال... بىز بولالمىدۇق... پەرق بەك چوڭكەن... ساڭا دىسەم... خاندانلىقىمىزدىن ئونى بىر بولسىمۇ... ئۇلارغا تەڭ كېلەلمەيدىكەن...يىگىتلىرىمىزنىڭ جەڭ مەيدانىدا نېمە ياسىغانلىقىنى بىلەمسەن...ئۇلار تىزلىق ياسىدى ياۋۇزبەگ، تىزلىق!...دۈشمەنلەر تانكا بىلەن باستۇرۇپ كەلگەندە... يىگىتلىرىمىز كەينىگە قاراپ سالماسلىق ئۈچۈن...ئەشۇ تىزلىقلارنى سېلىۋالدى...ئۇلار تانكىنىڭ ئاستىغا شۇ پېتى كىرىپ كەتتى...ئۇلارنىڭ ھېچقايسىسى كەينىگە بىر غېرىچ چىكىنىپ قالمىدى...ئۇلارنىڭ ئۆلۈم ئالدىدىكى بىر-بىرىگە قارشىپ كۈلۈشۈپ خوشلاشقان قىياپىتى ھازىرمۇ ئىسىمدىن كەتمەيدۇ...مانا بۇ بىزنىڭ يىگىتلىرىمىز...
  پاششاخان بۇلارنى ئېيتىۋاتقاندا چېدىر ئىچىدىكىلەرنىڭ ھەممىسى كۆز يېشى قىلدى. پاششاخان سۈزىنى داۋاملاشتۇرۇۋاتاتتى:
  - ئاڭلىسام يۇرتلاردىن مىڭلىغان قىز-يىگىتلەر پىدائى بولۇپ كىلىۋېتىپتۇ... سەن دەرھال قايتىپ خانغا مەلۇم قىلغىن...ئاۋۋال ئۇلارنى ياندۇرۋەتسۇن...ئىش ئۇلار ئويلىغاندەك ئەمەس...ئۆزىمىزنى بىلىپ تۇرۇپ ئوتقا تاشلىمايلى...ئاندىن... خەزىنىدىكى پۈتۈن ئالتۇن- كۈمۈشلەرنى خەلىققە تارقىتىۋەتسۇن...ئاخىرىدا يۇرت بايلىرىغا ئېيتقىن... بىساتىنىڭ قولى ئىلگەننى ئېلىپ يىراقلارغا كەتسۇن... قانچە يىراققا كەتسە شۇنچە ياخشى...
پاششاخان پۈتۈنلەي ئۈستىگە تىنىپ سۆزىنىڭ ئاخىرىنى دىيەلمەي شۇك بولۇپ قالدى.كارىۋات يېنىدىكى دوختۇر يىگىت دەرھال ئۇنىڭ تومۇرىنى تۇتۇپ كۆرۈپ دەقىقە ئىچىدە ئوڭ بىلىكىدىكى سېلىنىۋاتقان ئاسما سۇيۇقلۇقنىڭ شىلانكىسىغا بىرخىل دورا سۇيۇقلىغىنى كىرگۈزۈپ ماڭدۇرۇۋەتتى.
   پاششاخاننىڭ يۇمۇلغان كۈزى يەنە ئاستا ئېچىلدى.ياۋۇزبەگنىڭ كۆزىدىن بولسا توختىماي ياش تاراملايتتى.
   - ياۋۇزبەگ سەن بارمۇ...؟-دېدى پاششاخان ناھايىتى تەسلىكتە بەكمۇ پەس ئاۋاز بىلەن .
  - مەن بار دوستۇم...- دېدى ياۋۇزبەگ بېشىنى پاششاخاننىڭ بېشىنىڭ يېنىغا يېقىنلاشتۇرۇپ.
   - خانغا يۇقىرىقى گەپنى ئىۋەتكەن ئىدىم...ھازىرغىچە جاۋاب يوق...ئۇ ماڭا ئىشەنگەن تەقدىردىمۇ ،ۋەزىرلەر ئىشەنمىدى بولغاي...ماۋۇ شەمشىرىم بىلەن ناگانىمنى ئېلىۋال...ئۇلارغا بۇنى كۆرسەتكىن...پايدىسى بولۇپ قالسا ئەجەب ئەمەس... ئاتا-ئانامغا قاراپ قوي...مىنىڭمۇ كىتىدىغان چېغىم بولاي دېدى ياۋۇزبەگ...مەن شېھىتلىرىمنىڭ يىندا تۇرۇشۇم كېرەك...يىگىتلىرىمنىڭ روھى مىنى چاقىرىۋاتىدۇ... سەن ھازىرلا ماڭغىن...بولمىسا كىچىكىپ قالىمىز...مەن بىلەن كارىڭ بولمىسۇن... مەن ھەممىنى ئورۇنلاشتۇرۇپ قويدۇم...
- ياق ئۇنداق دېمىگىن پاششاخان!...
- سەندىن يەنە بىر ئىشنى ئۆتىنەي... ئۇنى ساڭا تاپشۇردۇم...ئۇنى ئېلىپ يىراققا كەت... چېچىگىم ئۇ...
- ئۇنى ئۆزۈمگە مەڭگۈلۈك سىڭىل قىلىۋالىمەن، پاششاخان...
- ياۋۇزبەگ...ماڭا قەسەم قىلغىن...ئاللاھنىڭ نامىدا قەسەم قىلغىن...
- ماقۇل مەن قەسەم قىلاي دوستۇم...
- ئۇنى...يالغۇز تاشلاپ قويمىغىن...
- ماقۇل...جېنىم دوستۇم...
- ئۇنى...ئۇنى ئەمرىڭگە ئالغىن...
- دوستۇم...بۇ...
- ياق ،قەسەم قىلغىن...مەن بولالمىدىم ياۋۇزبەگ...
- ماقۇل پاششاخان...
- ماڭغىن ئەمىسە...دوستۇم.
- جېنىم دوستۇم...مەن...
- ياۋۇزبەگ...ۋەتەن ئۈچۈن ماڭغىن!
       پاششاخان ئەڭ ئاخىرقى بۇ بىر جۈملە سۆزىنى بار كۈچى بىلەن ئۈنلۈك توۋلاشقا تىرىشتى، لېكىن ئۇنىڭ ئاۋازى ئۈنلۈك چىقالمىدى. ياۋۇزبەگ دوستىنىڭ كۆڭلىنى ئوبدان چۈشىنەتتى، ئۇ دوستىنىڭ قۇلىنى ئەڭ ئاخىرقى قېتىم چىڭ تۇتتى. ئۇنىڭ پاششاخانغا دەيدىغان نۇرغۇن-نۇرغۇن سۆزلىرى بار ئىدى، ئەپسۇس ئۇ دوستىنىڭ ئۇزۇنغا بارالمايدىغانلىقىنى بىلەتتى. ئۇ كۆڭلىدىكى گەپلىرىنىڭ ھېچقايسىسىنى پاششاخانغا ئېيتالمىدى. ئۇ ئورنىدىن دەس تۇردى ئاندىن پاششاخانغا ھەربىيچە چاس بىرىپ سالام قىلدى.
مانا مۇشۇ تۈركچە ھەربىيچە سالامدىن پاششاخان ھەممىنى چۈشەندى. ئۇ سول قۇلىنى ھەرىكەتلەندۈرمەكچى بولغاندەك سول قۇلىغا كۈچەپ باقتى، سول قۇلى كارغا كەلمىدى، پاششاخان دوختۇرغا تەلمۈرۈپ قارىغان ئىدى. دوختۇر بىر نىمىنى چۈشەنگەندەك بولۇپ ئۇنىڭ بىھوش چېغىدا قۇلىنى قالايمىقان ھەركەتلەندۈرۈپ قۇيۇشتىن ساقلاش ئۈچۈن كارۋاتقا تېڭىپ قۇيۇلغان ئوڭ بىلىكىنى يېشىۋەتتى.
   پاششاخاننىڭ چىرايىدا كۈلكە جىلۋە قىلدى ،ئۇ ئوڭ قۇلىنى ناھايىتى تەسلىكتە ھەركەتلەندۈرۈپ ياۋۇزبەگكە ھەربىيچە سالام قايتۇردى. ياۋۇزبەگ ئىللىق كۈلۈمسىرىدى.چېدىردىكى ھەممەيلەن كۆزىدىكى ياشلارنى ئالقىنى بىلەن سۈرتىۋېتىپ ھەربىيچە سالام بىلەن باش سانغۇن پاششاخانغا بولغان ھۆرمىتىنى بىلدۈردى.
     شۇنداق، ياۋۇزبەگنى ئۇلۇغ ئاللاھ راستنلا پاششاخانغا ئىۋەتكەن ئىدى. ئەگەر ياۋۇزبەگ ئالدىنقى سەپتىكى ئوت يالقۇنىنىڭ ئارىسىغا كىلىپ بۇ تۈركچە ھەربىي سالامنى بەرمىگەن بولسا پاششاخان مەڭگۈ ئارماندا كەتكەن بولاتتى.
    ياۋۇزبەگ ھېلىقى يىگىت بىلەن چېدىردىن چىقىپ كەتمەكچى بولغاندا  ئەڭ ئاخىرقى قېتىم جان جىگەر دوستى پاششاخانغا ئۆرۈلۈپ قارىدى.
پاششاخان ھېلىھەم ئىللىق كۈلۈمسىرىگىنىچە ئۇنىڭغا سالام بىرىپ تۇراتتى.ئۇنىڭ بۇ يېقىملىق ھەربىيچە سالىمىدىن ئۇنىڭ ياۋۇزبەگكە بولغان چەكسىز دوستلۇقى ، ئىشەنچىسى ۋە ئاخىرقى ئۈمىدى چىقىپ تۇراتتى.
    ياۋۇزبەگ چېدىردىن چىقىپ كەتتى.
ياۋۇزبەگ بىلەن يول باشلىغۇچى يىگىتنىڭ ئاياق تىۋىشى يىراقلاپ كەتكەندىن كېيىن پاششاخاننىڭ كۈزى تەدرىجىي يۇمۇلۇشقا باشلاپ قۇلى پەسكە ئاستا چۈشۈپ كەتتى.
چېدىرنىڭ ئىچىدە يىغا –زار كۈتۈرۈلدى.
*             *              *             *              *

ياۋۇزبەگ يول باشلىغۇچىنىڭ ھەمرالىقىدا پاششاخاننىڭ ھەربىي قۇماندانلىق ماشىنىسىدا ئولتۇرۇپ ئۇچقاندەك مېڭىپ كەتتى. چەتئەلدە ئىشلەنگەن بۇ دالا ماشىنىسى مەخسۇس جەڭ مەيدانلىرىغا ماسلاشتۇرۇلۇپ ئىشلەنگەن بولۇپ شۇ دەۋىرلەردىكى ئەڭ ئىلغار ماشىنىلاردىن ھېسابلىناتتى.ئۇ مەيلى قۇملۇقتا ياكى پاتقاق سازلىقتا بولمىسۇن بەئەينى يىلپىزدەك يۈرۈپ كىتەتتى.
    ئۇلار شۇ ماڭغىنىچە ئەتىسى ئېغىر ئەل ياتقۇدا شەھەرگە كىرىپ كەلدى، شەھەرنىڭ ئىچى ناھايىتى جىمجىت بولۇپ ئادەملەر خۇددى ئۇخلاپ قالسا ھەممىنى ئۇنتۇپ كىتىدىغاندەك چىراقلىرىنى ئۆچۈرۈپ بالدۇرلا يېتىۋېلىشقان ئىدى. ماشىنا خان ئوردىسىنىڭ ئالدىدا توختىدى. ياۋۇزبەگ ماشىنىدىن ئالدىراپ چۈشۈپ يول باشلىغۇچى بىلەن تىز-تىز قەدەم ئېلىپ خان قەسىرىگە كىرىپ كەتتى.
     مۇشۇ تاپنىڭ ئۆزىدە خان تۇرۇشلۇق قەسىر بەس مۇنازىرىدىن ئوتتەك قىززىپ كەتكەن بولۇپ پۈتۈن ۋەزىر –ۋۇزرالارنىڭ چىرايى ئۆڭۈپ كەيپى بۇزۇلغان ئىدى. خان تەخت ئۈستىدە بېشى چۈشكەن ھالدا بىرنىمىنى ئېغىر خىيال قىلىپ ئولتۇراتتى.چوڭ ئىشىك ئېچىلىپ ياۋۇزبەگ بىلەن يول باشلىغۇچى كىرىپ كەلدى. ئۇلارنىڭ ۋاراڭ-چۇرۇڭى خۇددى قاينىغان قازانغا سۇغۇق سۇ قۇيغاندەك توختاپ گويا بىرسى خوشخەۋەر ئەكىلىدىغاندەك بېشىنى كۆتۈرۈشۈپ ياۋۇزبەگكە تەلمۈرۈپ قاراشتى. خان ئۆزىنىڭ يۈرىگى ھەم قانىتى بولغان باش سانغۇن پاششاخاننى كۆرگەندەك ھەيران ھەس قالدى، خۇشاللىقىدىن ئورنىدىن تۇرۇپ ياۋۇزبەگكە قۇچاق ئاچتى.
ئۇلار قۇچاقلىشىپ كۆرۈشتى، خان ئۆزىنى تۇتالماي كۆز يېشى قىلدى. چۈنكى خان پاششاخاننىڭ ئالدىنقى سەپتە شېھىت بولغانلىقىنى ياۋۇزبەگلەر يىتىپ كەلمەستە خەۋەر تېپىپ بولغان ئىدى. ئەمما خان باش سانغۇننىڭ ئۆلۈمى سەۋەبلىك ئوردىدىكىلەرنىڭ قالايمىقان ئىش چىقىرىپ قويماسلىقىنى كۆزدە تۇتۇپ بۇ خەۋەرنى تېخى ئاشكارىلىمىغان ئىدى.
   - ئالدىنقى سەپنىڭ ئەھۋالى قانداق بولىۋاتىدۇ؟ - دەپ سورىدى خان تەقەززالىق بىلەن ياۋۇزبەگنى ئولتۇرۇشقا تەكلىپ قىلغاچ.
   - خان ئالىيلىرى! پاششاخاننىڭ يىگىتلىرى ئۆزىدىن نەچچە ھەسسە كۈچلۈك دۈشمەنلەر بىلەن باتۇرلارچە ئېلىشىۋاتىدۇ.گەرچە دۈشمەنلەر ئىپلاس قەدىمىنى زېمىنىمىزغا ئالالمىغان بولسىمۇ لېكىن ئەھۋالىمىز ياخشى ئەمەس... پاشاخاننىڭ دىيىشىچە دۈشمەنلەر تېخى رەسمىي ھەربىي كۇچىنى ئىشقا سالماپتۇ. يىگىتلىرىمىزنىڭ قاتتىق مەرگەنلىكى ۋە ئۈلۈمدىن قورقمايدىغان باتۇرلىقى ھازىرچە ئۇلارنى ئالدىغا سىلىجىتماپتۇ. ئەمما بىزدىن بولغان خۇن چىقىمى ھەددى ھىساپسىز ئىكەن. باتۇرلىرىمىز پەقەت ئۆزىنىڭ قېنى ۋە تېنى بىلەنلا تاغدەك ئىستىھكام ياساپتۇ...
   - رۇسلارنىڭ مەقسىتى بىزنى بېسىۋېلىش  ئىدى. ئۇلار ئاخىرى ئۆزىنى ئاشكارىلىدى. پاششاخان، ئۇ نىمىلەرنى تاپىلىدى؟- دېدى خان مەخسەتلىك ھالدا باشقىلارغا بۇنى ئېنىق ئاڭلىتىش ئۈچۈن.
-         پاششاخان... ئۇ ئالدى بىلەن يۇرت-يۇرتلاردىن پىدائى بولىۋاتقان قىز-ئوغۇللىرىمىزنى دەرھال ياندۇرۇپ خانلىق خەزىنىدىكى بارلىق ئالتۇن-كۈمۈشلەرنى خەلققە تارقىتىۋېتىشنى، يۇرت بەگ –ئەمەلدارلىرى بىساتىنىڭ قۇلى ئىلگەننى ئېلىپ يىراقلارغا چىقىپ كىتىشىنى تاپىلىدى...
ۋەزىر-ۋۇزىرالار بۇ گەپنى ئاڭلاپ ئۇۋىسى بۇزۇلغان ھەرىدەك غوڭۇلدىغىنىچە غۇلغۇلا قىلىشىپ كىتىشتى:
     - نېمە گەپ بۇ ئەمدى، خەلقنى ئۇرۇشقا سەپەرۋەر قىلىش يوق تېخى ئەكسىچە بۇ ئىشنى قىلامدۇق؟!
   - خانلىق تەخىتنى ئۇ تاجاۋۇزچىلارغا قوش قوللاپ سۇنساق بولىدىكەندە؟!
   - خانلىقنى خانلىق قىلغان خەزىنىمىزدىكى بايلىققۇ! قاراپ تۇرۇپ ئۇنى بۇزۇپ-چاچساق ئۇنىڭ گۇناھىدىن قاچان چىقىمىز؟!
   - ئۇ ئىش بىزگە خاس ئەمەس، ئاخىرغىچە ئېلىشىمىز. ..
- توغرا ئېلىشقىنىمىز ئېلىشقان...
- ئاخىرقى تىنىقىمىزغىچە كۈرەش قىلىمىز!
- ..... .....
   غۇلغۇلا ئىسيانغا ئايلىناي دەپ قېلىۋاتاتتى.
   خان قاتتىق غەزەپ بىلەن «خەپ شۈك » دەپ ۋارقىردى. سورۇن ئەھلى خاننىڭ بۇنداق غەزەپلەنگىنىنى ئەزەلدىن كۆرۈپ باقمىغان ئىدى، خانمۇ مۇشۇ تاپتا ئۆزىنىڭ بۇرۇنقى ياۋاش سىپايىلىقىنى تاشلاپ ھەقىقى غەزەپ قىلىچىنى كۆتۈرگەندەك قىلاتتى .چۈنكى باش سانغۇن پاششاخاننىڭ ئۆلۈمى خانغا قاتتىق تەسىر قىلغان بولۇپ ئۇنى ئېغىر ئۇيقۇدىن سىلكىپ باشقىچە بىر ئادەمگە ئايلاندۇرغان ئىدى. كۆپچىلىك خاننىڭ غەزىپىدىن قورقۇپ سەلدەك ئاققۇزغان غۇلغۇلىسىنى دەرھال توختاتتى.
   - پاششاخان توغرا ئېيتىپتۇ!-دېدى خان ئورنىدىن دەس تۇرۇپ،- بىز ئۆزۋاقتىدا ئۇنىڭ گىپىگە قۇلاق سالمىدۇق، ئۇنىڭ سۆزى ئالدىمىزغا كەلدى، بۇلىدىغان ئىش بولدى. يەنە ھازىر ئۇنىڭ پىكىرىگە ھۆرمەت قىلمايۋاتىمىز. قېنى قايسىڭلار بالىلىرىڭلارنى ئالدىنقى سەپكە يولغا سالالىدىڭلار؟ قايسىڭلار جەڭگە بېرىپ قان كىچىپ باقتىڭلار؟ ئەي قېرىنداشلىرىم، بىزگە ئەسقاتقىنى يەنىلا خەلق ! خوش، ئويلاپ بېقىڭلار، قوشنىمىز بولغان دۆلەت ھەربىي كۈچتە بىزدىن قانچىلىك كۈچلۈكتى؟ ئۇلارنىڭ ئەھۋالى قانداق بولدى ؟ يامىنى كەلسە مىنىڭغۇ كاللام ئېلىنار، لېكىن ئىش بۇنىڭلىق بىلەن ئاخىرلىشامدۇ؟! ئەمەلىيەتتە دۈشمەنلەرنىڭ مەقسىتى نېمە؟ ئۇلارنىڭ مەقسىتى بىزنىڭ بايلىقىمىزنى بۇلان تاراج قىلىش، بايلىقلىرىمىزنى ئۆزىنىڭ زىمىنىغا باشلاش، ئۇلار بۇنىڭ ئۈچۈن ئالدى بىلەن بىزنىڭ بىگۇناھ  كىشىلىرىمىزنى، بەگ- تۆرىلىرىمىزنى قىرغىن قىلىدۇ، ئاندىن تەدرىجىي  قىز-ئاياللىرىمىزنى دەپسەندە قىلىدۇ. بىز ئەمدى بەكلا كېچىكتۇق...خېلىلا كېچىكتۇق... ئەمدىكى مەجبۇرىيىتىمىز نېمە؟ بىز ئەمدى نېمە قىلىشىمىز كېرەك؟ ئەمدىكى مەجبۇرىيىتىمىز قانداقلا بولمىسۇن خەلقنى قوغداپ قېلىش، بىھۇدە قان تۆكۈلۈشنىڭ ئالدىنى ئېلىش!...
خان بۇ سۆزلەرنى ئېيتىۋاتقاندا ئوردا ئەھلى بېشىنى تۆۋەن سېلىپ ئىلگىرى ئۆزلىرىنىڭ باش سانغۇنغا قىلغان مۇئامىلىسىنى قايتا ئويلىنىشقا باشلىدى. دۆلەت مۇداپىئە ئىشلىرىغا بولغان پەرۋاسىزلىقىدىن قاتتىق پۇشايمان قىلىشتى.
  - شۇنداق مەن باشتىن ئاخىرى سىلەرگە ھۆرمەت قىلدىم،-خان غەزەپ بىلەن سۆزىنى داۋام قىلىۋاتاتتى،- خانلىقنىڭ ئەنئەنىسىنى ساقلاپ قېلىش ئۈچۈن بارچە ئىشلارنى سىلەرگە مەسلىھەت سالدىم. پىكرىڭلارنى ئاڭلىدىم، ئاخىرى نېمە بولدى؟...ئوت يالقۇنجاپ ئۆگزىمىزگە تۇتاشتى...قاراڭلار ياۋۇزبەگ بىزگە نېمە ئەكەپتۇ... مانا قاراڭلار، باش سانغۇنىمىز پاششاخاننىڭ شەمشىرى ۋە ناگانى ئالدىمىزدا تۇرۇپتۇ...بۇ نىمىنى چۈشەندۈرىدۇ؟! شۇنىڭ ئۈچۈن مەن ئۆز نامىم بىلەن يارلىق چۈشۈرىمەن، ۋەتەن قوغداش ئۇرۇشىغا ئاتلانغان بارلىق قىز-ئوغۇل پىدائىيلىرىمىز ئالدىنقى سەپكە بېرىشتىن دەرھال توختىسۇن!   تاڭ ئاتقۇچە خەزىنىدىكى بارلىق ئالتۇن –كۈمۈشلەر خەلىقنىڭ ئۆزىگە تارقىتىۋېتىلسۇن ! تەخسىمات جەريانىدا ھەربىيلەرنىڭ ئائىلە تاۋاباتلىرىغا بىرىلىدىغان نەپىقە خەزىنىدىكى بايلىقنىڭ ئۈچتىن ئىككىسىدىن ئاز بولمىسۇن!  مالىيە ۋەزىرى، سىز بۇ ئىشقا ئۆزىڭىز قول تىققايسىز، تاڭ ئاتقۇچە پۈتۈن خەلق بۇنىڭدىن خەۋەر تاپسۇن ! تاشقى ئىشلار ۋەزىرى سىز قوشنا ئەلدىكىلەر بىلەن دەرھال ئالاقىلىشىڭ بەزى ئادەملىرىمىزنى ئۇلار تەرەپكە ئۆتكۈزىۋېتەيلى!، كىشى بېشىغا ھەق ئالىمىز دېسمۇ مەيلى.ئامال بار ھەربىيلەر تاۋابىئاتلىرىنى باشتا چىقىرىۋېتەيلى. ئاندىن قالسا يۇرت بايلىرىنى چىقىرىۋېتەيلى، ئېسىڭلاردا بولسۇن دۈشمەن شۇ دەرىجىدە قەبىھكى بىر تال تىللا ئۈچۈن يۈز ئادەمنىڭ بېشىنى كېسىشتىن يانمايدۇ. ھۆرمەتلىك ئەزىزلىرىم ھازىردىن باشلاپ ھەرقايسىڭلار ئۇلۇغ ئاللاھنىڭ ئالدىدىكى ۋە خەلقىمىزنىڭ ئالدىدىكى مەجبۇرىيىتىڭلارنى ئۇنتۇپ قالماسلىقىڭلارنى سورايمەن. ناۋادا ئارىمىزدىن خان يارلىقىغا بۇيسۇنماي ئىشنى كەينىگە سۆرىگۈچىلەر چىقىپ قالسا خانلىقنىڭ قانۇنى بويىچە قاتتىق بىر تەرەپ قىلىنىدۇ! بۇ ئىشلار ئۇڭۇشلۇق ئورۇندالغاندىن كېيىن چېگىردىن چىقىپ كىتىشنى خالايدىغانلار بولسا بىز ئۇلارنى دېگەن يىرىگە يەتكۈزۈپ قۇيىمىز. ئاڭغىچىلىك كىمدىن كىم بۇ خىزمەتكە پۇتلىكاشاڭ بۇلىدىكەن، باش سانغۇن پاششاخاننىڭ ئىز باسارى ياۋۇزبەگ ئۇنىڭ كاللىسىنى ئېلىشقا تامامەن ھۇقۇقلۇق!
    خان بۇلارنى دىگەندىن كېيىن بۇرۇلۇپ ياۋۇزبەگكە قارىدى. ياۋۇزبەگ چېچەن يىگىت بولغاچقا خاننىڭ كۆڭلىنى چۈشۈنۈپ دەرھال خاننىڭ ئالدىدا تىزلاندى.خان قائىدە بويىچە سول قۇلى بىلەن قۇرئاننى مەيدىسىگە تېڭىپ تۇرۇپ ئوڭ قۇلى بىلەن شەمشىرىنى سۇغاردى-دە ياۋۇزبەگنىڭ ئوڭ دولىسىغا قۇيۇپ تۇرۇپ ئۈنلۈك جاكارلىدى :
   -خان بولۇش سالاھىيىتىم بىلەن شۇنى جاكارلايمەنكى، جالال ئوغلى ياۋۇزبەگ ،سىز ھازىردىن باشلاپ خانلىقنىڭ ھەربىي ئىشلار باش ۋەزىرى بولغايسىز، خانلىققا ئاداققىچە سادىق بولۇپ ئاللاھ ۋە خەلقنىڭ ئالدىدىكى بۇرچىڭىزنى ئادا قىلغايسىز!
    خان سۈزىنى تۈگىتىپ قۇلىدىكى قۇرئاننى ئالدىدا تىزلىنىپ تۇرغان ياۋۇزبەگكە سۇندى. ياۋۇزبەگ قۇرئاننى ئېلىپ مەيدىسىگە تېڭىپ تۇردى. خان يەنە پاششاخاننىڭ شەمشىرىنى ياۋۇزبەگكە سۇندى، ياۋۇزبەگ ئوڭ قۇلىدا شەمشەرنى ئېگىز كۈتۈرۈپ تۇرۇپ قەسەم سۆزى قىلدى:
  - مەنكى جالال ئوغلى ياۋۇزبەگ، شۇنداق قەسەم قىلىمەنكى خانلىققا ئاداققىچە سادىق بولۇپ ئاللاھ ئالدىدىكى بۇرچۇمنى ئادا قىلىشقا بار كۈچۈم بىلەن تىرىشىمەن!
     ياۋۇزبەگنىڭ ۋەزىپىگە ئولتۇرۇش قەسەم سۆزى تۈگىگەندىن كېيىن ئالدى بىلەن خاننىڭ يېنىدىكى خاس خىزمەتچى تىزلىنىپ خانغا ھۆرمەت بىلدۈردى، ئارقىدىن ئوردا ئىچىدىكى بارلىق ۋەزىر-ۋۇزىرالار زادى نېمە ئىش بولىۋاتقانلىقىنى بىلەلمەي گاڭگىراشقىنىچە كەينى-كەينىدىن تىزلىنىپ خاننىڭ قارارىغا ھۆرمەت بىلدۈرۈشتى.
     خان ياۋۇزبەگنىڭ تۇرىشىغا ئىجازەت قىلدى. ياۋۇزبەگ ئورنىدىن تۇردى ئارقىدىن باشقا ۋەزىر-ۋۇزىرالارمۇ ئورنىدىن تۇرۇشۇپ قائىدە بويىچە « باش سانغۇن ياۋۇزبەگكە مۇبارەك بولغاي! باش سانغۇن ياۋۇزبەگكە مۇبارەك بولغاي!» دەپ ئۈنلۈك توۋلىشىپ ئۇنى تەبرىكلەشتى.
   خان ھەممەيلەنگە قاراپ ئۈنلۈك بۇيرۇق قىلدى :
  -  قېنى ئەزىزلىرىم ئاتلىنىڭلار!
      ۋەزىر-ۋۇزىرالار دەرھال تارقىلىشىپ ھەممىسى ئۆز ئىشىغا مېڭىشىپ كەتتى، كىڭەش زالىدا پەقەت خان ، ياۋۇزبەگ شۇنداقلا خاننىڭ خاس خىزمەتچىسى ئۈچەيلەنلا قالغان ئىدى. خان خىزمەتچىگە قاراپ قويغان ئىدى ئۇمۇ دەرھال چىقىپ كەتتى. خان تەخىتتە چېكىسىنى ئىككى قوللاپ تۇتقىنىچە بېشىنى ساڭگىلىتىپ ئولتۇرۇپ كەتتى. ئاندىن قاتتىق بىر ئۇھ تارتتى.
     -ياۋۇزبەگ، يەنە قانچىلىك بەرداشلىق بېرەلەيمىز؟ -دېدى خان يەردىن بېشىنى كۆتۈرمەستىن .
- ئۇزۇنغا قالمىدى خان ئالىيلىرى، ئەتىكى ئاخشامنى ئۆتكۈزەلىسەك چوڭ ئىش بۇلاتتى...
- پەرق شۇنچە زورمىكەن؟
- بىزنىڭ ئويلىغىنىمىزدىنمۇ زور ئالىيلىرى!
- خاندانلىقنىڭ بۈگۈنكى ھالىغا مەن سەۋەپچى ياۋۇزبەگ...
- ياق ئالىيلىرى، سىلى تىرىشىپ باقتىلا ئەمما زامان سىلىگە باقمىدى...
- شۇنداق، مەن قانچە قىلىپ باقتىم، ئەسلىدە بەزى ئىشلارنى شەمشەر ئارقىلىق ھەل قىلسام بوپتىكەن...بۇنى بەك كىچىكىپ ھېس قىپتىمەن.
- توغرا ئېيتتىلا، ھەددىدىن تاشقىرى سەمىمىيلىك ئادەمنى بەزىدە پۇشايمانغا قالدۇرىدىكەن...
- بىز كىرەكسىز تاشقا گۆھەر پورۇشنىڭ كۆزىدە قاراپتىمىز، گۆھەرنى تاشقا ئۇرساق گۆھەرنىڭ چېقىلىدىغانلىقىنى ئۇنتۇپتىمىز ياۋۇزبەگ...
- گۆھەر دېگەن گۆھەر ئالىيلىرى شۇڭا ئۇ ئەتىۋارلىنىپ تاجلارنىڭ يۈزىدىن ئورۇن ئالىدۇ، تاش بولسا ئۇ ھامان تاش ئۇنىڭ ئورنى ئەۋرەز يۇلىدا، ھەممىنى ۋاقىت ھەل قىلىدۇ ئالىيلىرى.
- ئەمدى نېمە قىلاي دەيسەن ياۋۇزبەگ؟
- دوستۇم پاششاخانغا قەسەم قىلغان ئىشلىرىمنىڭ بىر قىسمىنى ئورۇندىدىم ئەمدى ...
ياۋۇزبەگ گېپىنىڭ ئايىغىنى يۇتۇۋەتتى. خان پاششاخاننىڭ ئىسمىنى ئاڭلاپ كۆزىگە ئىسسىق ياش ئالدى، بېشىنى كۈتۈرۈپ زالنىڭ تۇرۇسىغا ئۇزۇن قارىدى، ياش تامچىلىرى ئۇنىڭ قورۇق باسقان كۆز جىيىكىدىن ئېقىپ قۇلاق يۇمشىقىنى نەمدىۋەتكەن ئىدى.
- ئوغلۇم پاششاخان ئۇ ماڭىمۇ خوش دىيەلمەي كېتىپ قاپتۇ...مەن ئۇنىڭغا يۈز كىلەلمەيمەن...
خان خۇددى كىچىك بالىدەك ئۆكسۈپ يىغلاپ كەتتى، ياۋۇزبەگ پاششاخاننىڭ ئۆلۈم خەۋىرىنى ئاڭلاپ بېشىدىن سۇغۇق سۇ قۇيغاندەك ئەندىكتى، بۇ گەپ ئۇنىڭغا گۇيا ئاسماندا چاقماق چېقىلغاندەك ئاڭلاندى، ئۇنىڭ پۇت-قۇلى سىقىراپ تېنىدە كۈچ قالماي «ئاھ قېرىندىشىم... !» دىگىنىچە ئولتۇرۇپ پاششاخاننىڭ شەمشىرىنى يۈزىگە ياقتى. خان ئورنىدىن تۇرۇپ تىزلىنىپ ئولتۇرۇپ كۆز يېشى قىلىۋاتقان ياۋۇزبەگنىڭ قېشىغا باردى، ئاندىن ئۇنىڭ بېشىنى ئاتىلارچە سىلاپ تۇرۇپ ئۇنىڭغا سۆز قىلدى:
- ئوغلۇم، كۆز يېشى بىلەن ھەممىنى ئەسلىگە ئەكەلگىلى بولمايدىكەن، ئەمدى ئورنۇڭدىن تۇرغىن، نەچچە كۈندىن بىرى قانچىلىك جاپا تارتقىنىڭ ماڭا ئايان، شۇنداق بولسىمۇ يەنە بەرداشلىق بەرگىن، بېرىپ خىزمەتلەرنى نازارەت قىلغىن، پاششاخانغا ھېچنىمە قىلىپ بىرەلمىدۇق ، ئۇنىڭ ئارزۇسىنى بولسىمۇ ئورۇندايلى، تۇرغىن ئوغلۇم بۇ ئىشلار تۈگىگەندە ساڭا دەيدىغان گېپىم بار، ئىشنى بالدۇر تۈگەتكىن، كىمكى بۇ ئىشقا پۇتلىكاشاڭ بۇلىدىكەن، ئۇنى ئاياپ ئولتۇرما! ئىشلار تۈگىگىچە سىنى مۇشۇ يەردە كۈتىمەن!
ياۋۇزبەگ قايغۇنى جاسارەتكە ئايلاندۇرۇپ ئورندىن دەس تۇردى، خان بىلەن قۇچاقلىشىپ خوشلاشتى، ئۇ بارچە غەزىپىنى پۇتىغا يېغىپ ئەركەكلەرچە مەزمۇت قەدەم بىلەن زالدىن چىقىپ كەتتى.
خان ياۋۇزبەگ چىقىپ كەتكەندىن كېيىن ئۆزىنىڭ ئورنىغا چىقىپ ناھايىتى ئۇزۇن ئولتۇرۇپ كەتتى، تەختنىڭ ئالتۇن بىلەن بىزەلگەن ئويما نەقىشلىرىنى خۇددى تۇنجى كۆرگەندەك بىرمۇ بىر سىلاپ چىقتى، ھەشەمەتلىك خان ئوردا زالىنىڭ قۇچاق قۇچاق كېلىدىغان زور تۈۋرۈكلىرىگە، ئاسمان پەلەك گۈمبەز، تورۇسلاردىكى سىپتا نەقىشلەرگە تەپسىلى بىلەن قاراپ چىقتى ئاندىن قاتتىق ئۇھ تارتىپ كەينىگە يۆلىنىپ كۈزىنى يۇمۇپ ئولتۇرۇپ كەتتى. خاس خىزمەتچى ئۇنىڭ قېىشىغا كىلىپ قارىۋىدى، خان كۈزىنى ئاستا ئېچىپ بۈگۈن ئاخشام مۇشۇ يەردە ئۆزىنىڭ يالغۇز تۇرغۇسى بارلىقىنى ئېيتىپ ئۇنى ئارام ئېلىشقا بۇيرىدى.
ئەتىسى قۇياش نەيزە بۇيى ئۆرلىگەندە مەلىكە كۈن چېچەك خان ئاتىسىنى ئىزدەپ ئوردا زالىغا كىرىپ كەلدى، خان كېچىچە ئۇخلىمىغانلىقتىن ئۇنىڭ كۆزلىرى قىزىرىپ قاپاقلىرى ساڭگىلاپ كەتكەن ئىدى، مەلىكە ھېچقاچان ئاتىسىنىڭ بۇنداق ھارغىن ھالىتىنى كۆرۈپ باقمىغاچقا ئاتىسىنىڭ بۇ ھالىغا قاراپ ئۇنىڭ ئىچى سىيرىلىپ كۆڭلى ناھايىتى يېرىم بولدى.
- خان ئاتا، ئازراق نەرسە يەۋالسىلا...- دېدى مەلىكە ئاتىسىنىڭ قۇلىنى تۇتۇپ تۇرۇپ.
- كۆڭلۈم ھېچنەرسىنى تارتمايدۇ قىزىم-دېدى خان قىزىغا قانماسلىق بىلەن قاراپ.
مەلىكە ئاتىسىغا باشقا گەپ قىلىشنى خۇپ كۆرمىدى، چۈنكى بۇنداق چاغدا ھەرقانچە تەسەللى بىرىدىغان سۆزلەرمۇ خانغا تەسىر قىلمايتتى. مەلىكە ئۈن-تىنسىز ئۇنىڭ قۇلىنى تۇتۇپ يېنىدا ئۈرە تۇردى. خان قىزىغا قايتىدىن سەپ سالدى، ئۇنىڭ كىچىكلىكىدىكى ئوماق بالىلىق چاغلىرىنى كۆز ئالدىغا ئەكەلدۈردى...
مەلىكە پاششاخاننىڭ جەڭدە شېھىت بولغانلىقىنى ئاڭلاپ ئۆزىنىڭ بۇ دۇنيادىكى ئەڭ يېقىن سىرداش دوستىدىن ئايرىلىپ قالغانلىقىدىن ئىنتايىن ئازاپلانغان ئىدى. ئۇنىڭ ئۈستىگە خانلىقنىڭ ئاغدۇرۇلۇپ ۋەتىنىنىڭ مۇنقەرىز بۇلۇشى ئىھتىماللىقنى ئۇنىڭغا بەكمۇ ئېنىق ئىدى. مۇشۇ تاپتا ئاتىسى رۇخسەت قىلسا ئۇ ئالدى-كەينىگە قارىماي ئالدىنقى سەپكە كىتەتتى.
خان مەلىكىنىڭ قارىلىق كىيىمىگە قاراپ ئۇنىڭغا بەكلا ئىچى سىيرىلدى، ئۇ پاششاخاننى قىزىنىڭ بۇ دۇنيادىكى بىردىن بىر جۈپتى دەپ بىلەتتى، ئەمدى قىزىنىڭ تىكەندەك يالغۇز قېلىشىنى ئويلاپ كۆزىگە ياش ئالدى، ئۇ قىزىنىڭ مىسكىن چىرايىغا قاراپ چىدىمىدى.
- قىزىم، ھەممە ئىشلار ئاتاڭنىڭ بولۇمسىزلىقىدىن بولدى...-دېدى خان ناھايىتى تەسلىكتە.
- ياق خان ئاتا، ھەرگىز ئۇنداق دىمىسىلە...-دېدى مەلىكە ئاتىسىنىڭ كۈزىدىكى تاراملاپ ئاققان ياشنى ئالقىنى بىلەن سۈرتۈپ تۇرۇپ.
- ساڭا دەيدىغان بىر گېپىم بار، سىنىڭ قارىلىق كۆز يېشىڭ قۇرۇماستا بۇ گەپنى دىمىسەم بۇلاتتى قىزىم، لېكىن ۋاقىت بارغانسېرى قىستىۋاتىدۇ...
- ئېيتسىلا ئاتا...
- ئاتا-بوۋام ئەسىرلەپ ياشىغان بۇ خانلىق ئوردا ئەلىھال بۇ كۈنگە كەلگەندە مىنىڭ قۇلۇمدا خازان بولدى، ئۇلۇغ ئاللاھ ئىگەم پەقەت سەن بىرلا كۆز نۇرۇمنى ماڭا بىرىپتىكەن، ئەجدادلىرىمنىڭ ئالدىدا مەڭگۈ ئاسىي بولۇپ كەتمەسلىكىم ئۈچۈن سەن بولساڭمۇ ھايات ياشاپ ئۇرۇق ئەۋلادىمىزنى ئۈزۈپ قويماسلىقىڭنى ئۈمىد قىلاتتىم قىزىم...
- قەدىرلىك خان ئاتا...باغرىڭىزدا ئۈسۈپ چوڭ بولدۇم، يۈرىكىمدە ئۆركەشلىگىنى سىزنىڭ قېنىڭىز، گەرچە قىز بولۇپ تۆرەلگەن بولساممۇ كىچىگىمدىن شەمشەر ئويناپ چوڭ بولغانمەن، ياتلارنى قاراپ تۇرۇپ زىمىنىمغا دەسسەتكەندىن كۈرە شەمشىرىمنى بوينۇمغا سالغىنىم ئەۋزەل، خالىسىلا مىنىڭ نامىزىمنى ئۈتىۋەتسىلە، ياۋنىڭ كاللىسىنى ئالمىغىچە شەمشىرىم غىلاۋىمغا كىرمەس ئاتا...
- جېنىم يۈرەك پارەم قىزىم ...مەن سەندىن مىڭ مەرتىۋە رازى...ئۇلۇغ ئاللاھنىڭ نامى بىلەن سەندىن ئۆتىنەي، مىنى خاتىرجەم كەتكىلى قويغىن، ئاتا-بوۋامغا ھېلىمۇ قايسى يۈزۈم بىلەن قارايمەن...سىنى ئۇزۇتۇپ قۇياي يىراقلارغا كەتكىن...
خان ئامراق قىزىنىڭ قۇلىنى تۇتۇپ تۇرۇپ يامغۇر كەبى ياش تۆكتى. مەلىكە ئاتسىنىڭ ئۆمرىدە كۆزىدىن ياش چىقارمايدىغان جەسۇر تەمكىن خانغا لايىق دادا ئىكەنلىكىنى ئوبدان بىلەتتى، ئۇ ئاتىسىنىڭ بۇنچە مىسكىن بۇنچە غېرىب بولۇپ كەتكەنلىكىنى كۆرۈپ زادى چىدىيالمىدى، ئاتىسىنىڭ مۆرىسىدە بېشىنى قۇيۇپ تۇرۇپ كوزىدىن ئۈنچىدەك ياش تۆكتى ئاندىن ئۆزىنىڭ بەكلا ئازاپلىنىپ كەتكەنلىكىنى ئاتىسىغا بىلدۈرمەسلىك ئۈچۈن ئاتىسىنىڭ يېنىدىن يېشىنى سۈرتكىنىچە يۈگۈرۈپ چىقىپ كەتتى.
شۇ كۈنى شەھەر ئىچى ئالا-تۇپىلاڭ بولۇپ كىشىلەر ئۇرۇش ۋەھىمىسىدىن ئالاقزادە بولۇپ كىتىشتى، قاچىدىغانلار قاچتى ، قالىدىغانلار قالدى، ئۇرۇسلار پۈتۈن ھەربىي كۈچىنى ئىشقا سېلىپ قارا بوراندەك تاپ باستۇرۇپ كىلىۋاتقان ئىدى.
خان ھېلىمۇ تەخت ئۈستىدە كىرپىك قاقماي ئاتىسىدىن قالغان يالتىراق شەمشەرنى تۇتۇپ سۈكۈت ئىچىدە ئولتۇراتتى، شامغا يېقىن باش سانغۇن ياۋۇزبەگ قاتارلىق بىرمۇنچە ۋەزىرلەر ئوردىغا ئالدىراپ كىرىپ كەلدى ئاندىن خانغا سالام قىلىپ خىزمەتلەرنى دوكلات قىلىشقا باشلىدى.باشتا ياۋۇزبەگ ئېغىز ئاچتى چۈنكى خانلىق تۈزۈمىدە ھەربىي ۋەزىر ۋە باش سانغۇنلۇقنى بىرلا ئادەم ئۆتەيتتى، شۇڭا ياۋۇزبەگ بارچە ۋەزىرلەردىن ئۈستۈن تۇراتتى.
- خان ئالىيلىرىغا مەلۇم بولغاي، خىزمەتلەر ئاساسەن ئۇڭۇشلۇق ئورۇندالدى، بۇ قېتىمقى تەخسىمات تىزىملىكى، دۆلەتنىڭ ھەربىي، مالىيە- ئىقتىساد، سانائەت، يېزا ئىگىلىك، تەبىئى بايلىق قاتارلىق مۇھىم ساھەلەرنىڭ شۇنداقلا مۇناسىۋەتلىك باشقا ساھەلەرنىڭ بارلىق ماتىرياللىرى بىردەك كۆيدۈرۈپ تاشلاندى، كۆيدۈرۈشكە مەن ۋە باش ۋەزىر ئۆزىمىز قاتناشتۇق.
- خان ئالىيلىرى!، – سۆز باشلىدى تاشقى ئىشلار ۋەزىرى خانغا ھۆرمىتىنى بىلدۈرۈپ،- قوشنا دۆلەتلەر بىلەن ئالاقىلاشتۇق، ئۇلار بىزدىن بارغانلارغا ئىشىگىنى ئاچىدىغان بولدى ، لېكىن ئۇلارمۇ قورقۇپ قاپتۇ، ناھايىتى ئاز ساندىكى يۇرت بايلىرى، ساناغلىق ھەربىيلەرنىڭ ئائىلە تاۋابىئاتلىرىلا چىكىتىشنى خالايدىكەن، ئۇلارنى يولغا سېلىۋەتتۇق، كۆپىنچە يۇرت بايلىرى قەسىر ھەم مال-ۋارانلىرىغا پايلىماي چىكىتىشنى خالىمىدى، ئۇلار بىزنىڭ سۆزىمىزگە قارىغاندا يىغقان ئالتۇن-كۆمۈشىگە بەكراق ئىشەندى بولغاي ئالىيلىرى...
- ئالىيلىرىغا مەلۇم بولغايكى، – دەپ سۆز باشلىدى شەھەر قوغداش قۇماندانى – ئەسكەرلىرىمىز تولۇق قوراللىنىپ شەھەر ئەتراپىغا ئورۇنلىشىپ بولدى، يىگىتلىرىمىزنىڭ ئىرادىسى بەك مۇستەھكەم، ئۇلار دۈشمەن كاللىسىدىن دو تىكىشىۋاتىدۇ...
خاننىڭ كۆڭلى ئۇلارنىڭ سۈزىنى ئاڭلاپ بىرئاز ئارامىغا چۈشكەندەك بولدى، ئو ئورنىدىن تۇرۇپ ۋەزىرلىرىگە سۆز قىلدى:
- ئاللاھ سىلەرنى مەڭگۈ ئۆز پاناھىدا ساقلىغاي، ھەرقايسىڭلار كۆپ ئەرزىيەت چەكتىڭلار، ھەرقايسىڭلارغا ئاتاپ خەزىنىدە ئازراق بىر نەرسە قالدۇردۇم، ئالىدىغىنىڭلارنى ئېلىپ دەرھال ئوردىدىن ئايرىلغايسىلەر، قانچە يىراققا كەتسەڭلار شۇنچە ياخشى، شەھەر قوغداش قۇماندانى سىز يىگىتلىرىڭىزنى دەرھال تارقىتىۋېتىڭ، ئوردىنىڭ پۈتۈن ئىشىگى تولۇق ئېچىۋېتىلسۇن...
ۋەزىرلەر خاننىڭ بۇ سۆزىدىن ھەيران قالدى ھەم قاتتىق تەسىرلەندى، ئۇلار كۆزلىرىگە ئىسسىق ياش ئېلىشىپ خانغا بولغان ساداقىتىنى بىلدۈرۈشتى.باش ۋەزىر ئەتراپىدىكى ۋەزىرلەرگە تازا بىر قارىۋالغاندىن كېيىن سۆز باشلىدى:
- خان ئالىيلىرى، بايا بىز ھوزۇرلىرىغا كىرگۈچە ئالدىنئالا دىيىشىپ بولغان، ئۇلۇغ ئاللاھنىڭ قۇلى بولۇش سۈپىتىمىز بىلەن خاندانلىققا بىر ئۆمۈر سادىق بولۇپ كەلدۇق،خاننىڭ ئاش-تۇزىنى يەپ ۋەتەننىڭ سۈينى ئىچىپ چوڭ بولدۇق، ئەمدى خانلىقنىڭ بېشىغا كۈن كەلگەندە پىشىمىزنى قېقىپ كىتىش بىز ئەرلەرگە قىلىنىدىغان زور ھاقارەت، بېشىمىزنىڭ چېپىلىشىغا رازىكى تېنىمىزنىڭ ۋەتەندىن ئايرىلىپ ئۆزگە يۇرتلاردا يۈرىشىگە ئەسلا رازى ئەمەسمىز...ئاتىمىزنىڭ ئوغلى بولۇش سۈپىتىمىز بىلەن بىزنىڭ قېنىمىزنى ۋەتەن تۇپرىقىغا ئاققۇزۇشتىن ئۆزگە خۇشاللىقىمىز يوق ئالىيلىرى بىزنى كەچۈرگەيلا!.
خان ۋەزىرلىرىنىڭ بۇنداق خۇلاسە چىقىرىشىنى ئويلاپ باقمىغان ئىدى، ئۇ ۋەزىرلىرىگە قايتىدىن قاراشقا باشلىدى « شۈكرى ئىي ئاللاھ ! مىنى شۇنچە ئەزىزلىغىنىڭغا مىڭ شۈكرى، ماڭا بىرىپسەن، ھەزرىتى ئېلىيدەك باتۇر ۋەزىرلىرىم بارلىغىنى بىلمەي يۈرۈپتىمەن...» خان بۇلاردىن قاتتىق تەسىرلەندى شۇنداقتىمۇ ئۇ سۈزىنى كەسكىن داۋاملاشتۇردى:
- ئېيتقىنىڭلار بەرھەق ۋەزىرلىرىم، لېكىن مەن سىلەرنىڭ شاھىڭلار، مىنىڭمۇ ئويلىغىنىم بار، مىنىڭ سىلەرگە ئېيتقانلىرىم پۈتۈنلەي يارلىق! مەندىن رازى بولغايسىلەر، مەنمۇ سىلەردىن مىڭ مەرتىۋە رازى، كۆزۈمنى ئۇچۇق كەتمىسۇن دېسەڭلەر دەرھال دېگەنلىرىمنى بىجا كەلتۈرۈڭلار، يارلىق تامام!
خان سۈزىنى تۈگىتىش بىلەن ئوردا ئىچىنى يىغا زار قاپلىدى، چۈنكى خانلىقنىڭ يارلىقىغا بويسۇنماقتىن ئۆزگە چارە يوق ئىدى، ئۇلارنىڭ نەزىرىدە خان يارلىقىغا بويسۇنماسلىق ئاللاھ ئالدىدىكى ئاسىيلىقتىن دېرەك بىرەتتى، ۋەزىرلەر خاننىڭ ئالدىغا نۆۋەت بىلەن كىلىپ قۇچاقلىشىپ خوشلاشتى.ئاندىن ئېغىر قەدەملەر بىلەن خانغا قىيالمىغان ھالدا ئوردا زالىدىن چىقىپ كىتىشتى.
زالدا خان بىلەن ياۋۇزبەگ ئىككىيلەنلا قالدى.بىردەملىك سۈكۈتتىن كېيىن خان ياۋۇزبەگنى ئالدىغا چاقىردى.
- ياۋۇزبەگ، ساڭا دەيدىغان بىر گېپىم بار ئىدى، رەت قىلماسلىقىڭنى ئۈمىد قىلىمەن.
- دەۋەرسىلە ئالىيلىرى...
- قىزىم كۈن چېچەك تۇغۇلغاندا ئانىسى ئۇنىڭ يۈزىنى كۈرەلمەي بۇ دۇنيا بىلەن ۋىدالاشقان، ئۇنى ھازىرقى ئىنىك ئانىسى بېقىپ چوڭ قىلدى، مەن دۆلەت ئىشلىرى بىلەن ئالدىراش بولۇپ ئۇنىڭغا ئاتىلىق مېھرىمنى تازا جايىدا بىرەلمىدىم،ئەمدىلىكتە پاششاخانمۇ ئۇنى تاشلاپ قۇيۇپ كەتتى، بىچارە قىزىمنىڭ يالغۇز تىكەندەك قېلىشىنى زادى خالىمايمەن، ئۇ خانلىقنىڭ بىردىن بىر مىراسخورى، ئۇنى ساقلاپ قېلىش خانلىقنى ساقلاپ قېلىش بىلەن باراۋەر، شۇڭلاشقا ئۇنى ئاۋۋال ئۇلۇغ ئاللاھقا ئۇندىن قالسا ساڭا تاپشۇرماقچىمەن...
ياۋۇزبەگ ئالدىنقى نۆۋەت خان بىلەن كۆرۈشكەندە پاششاخانغا بەرگەن قەسىمىدىكى بۇ گەپنى ئېغىزىدىن چىقىرالمىغان ئىدى، شۇڭلاشقا ئۇ باشقا ئارتۇق گەپ قىلمىدى ئۇنىڭ ئۈستىگە دۈشمەنلەر شەھەرگە بارغانسېرى يېقىنلىشىۋاتاتتى.
خان خاس خىزمەتچىسىنى چاقىرىپ مەلىكە ۋە ئۇنىڭ ئىنىك ئانىسىنى تېپىپ كىلىشنى بۇيرىدى، ھايال ئۆتمەي مەلىكە كۈن چېچەك بىلەن ئىنىك ئانا زالغا كىرىپ كەلدى. مەلىكە خانلىقنىڭ قايغۇسىنى ئۆز قايغۇسى دەپ بىلگەچكە خاننىڭ ئالدىدا بېشىنى يەردىن ئۈستۈن كۆتۈرمەستىن ئازاپلانغان پېتى تۇراتتى شۇنداقلا خاننىڭ يېنىدا ياۋۇزبەگنىڭ بارلىقىنىمۇ بىلمەيتتى.
خان ئورنىدىن تۇرۇپ شەمشىرىنى قۇلىغا ئېلىپ «ئەڭ ئاخىرقى يارلىق!» دەپ ئۈنلۈك جاكارلىدى، خاس خىزمەتچى دەرھال قۇرئاننى خاننىڭ قۇلىغا تۇتقۇزدى:
- خانلىقنىڭ ئاخىرقى مەلىكىسى كۈن چېچەك !
مەلىكە ئاتسىنىڭ ئالدىغا كىلىپ قائىدە بويىچە تىزلىنىپ تۇردى.
- مەن خانلىقنىڭ ئەڭ ئالىي ھۆكۈمرانى بولۇش سالاھىيىتىم بىلەن شۇنى جاكارلايمەنكى سىز خاندانلىقىمىزنىڭ ۋارىسلىق تۈزىمىگە ئاساسەن ھازىردىن باشلاپ خانلىقنىڭ شاھلىقىغا تەيىنلەندىڭىز! ئاللاھ ئالدىدىكى بۇرچىڭىزنى ھەم خاندانلىق ئالدىدىكى ۋەزىپىڭىزنى ياخشى ئورۇندىغايسىز! ھەربىي ۋەزىر ياۋۇزبەگنى سىزنىڭ ئۆمۈرلۈك ھالال جۈپتىڭىز بۇلۇشقا لايىق دەپ بىلىپ ئۇنى ئوغۇللۇققا تاللىدىم يارلىقىمنى قوبۇل قىلغايسىز !
مەلىكە بۇنداق چاغدا ئارتۇق گەپ قىلسا بولمايدىغانلىقىنى بىلەتتى، شۇڭلاشقا ئۇ بېشىنى تۆۋەن سېلىپ ئوڭ قۇلى بىلەن ئاتىسى بەرگەن قۇرئاننى مەيدىسىگە تېڭىپ تۇرۇپ ئىنچىكە ئاۋازى بىلەن قەسەم قىلدى:
- ئۇلۇغ ئاللاھنىڭ قۇرئانى بىلەن قەسەم قىلىمەنكى شاھ ئاتام بەرگەن ھۇقۇقنى قوبۇل قىلىمەن، خانلىققا ئاداققىچە سادىق بولۇپ ئاللاھ ۋە خەلقىم ئالدىدىكى بۇرچۇمنى جان دىل بىلەن ئادا قىلىمەن!
خان بېشىدىكى قىزىل گۆھەر قۇيۇلغان ئالتۇن تاجنى ئاۋايلاپ ئېلىپ مەلىكىنىڭ بېشىغا كېيگۈزۈپ قويدى ئاندىن ئۇنىڭ تۇرىشىغا ئىجازەت قىلدى. خاننىڭ خاس خىزمەتچىسى ، ئىنىك ئانا ۋە ياۋۇزبەگ مەلىكە كۈن چېچەككە ھۆرمەت بىلدۈرۈپ ئۇنىڭغا تازىم قىلدى. ياۋۇزبەگ دەقىقە ئىچىدە يۈزبەرگەن بۇ ئىشلاردىن ھەيرانۇ ھەس قېلىپ زادى نېمە ئىش بولغانلىقىنى بىلەلمەيلا قالدى.
خان ياۋۇزبەگنى ئالدىغا چاقىرىپ ئۇنىڭ قۇلىنى چىڭ تۇتتى ئاندىن مەلىكىنىڭ قۇلىنى ئۇنىڭ قۇلىغا تۇتقۇزغاندىن كېيىن ھەر ئىككىلىسىنىڭ پىشانىسىگە سۆيۈپ قۇيۇپ ئۇلار بىلەن قۇچاقلىشىپ خوشلاشتى. ئاتسىنىڭ بۇ ھەركىتىدىن مەلىكە ئاتىسىنىڭ بۇ يەردىن كەتمەيدىغانلىقىنى بىلىپ قالدى.
- خان ئاتا، ئۇنداقتا بىز بىلەن بىرگە كەتسىلە، سىلىدىن ئۆتىنەي! – دېدى مەلىكە ئۆكسۈپ يىغلىغىنىچە ئاتىسىنى قۇچاقلاپ.
- ئەي يۈرەك پارەم قىزىم ! شاھ ئاتام قالدۇرغان قەسىرنى تاشلاپ قەيەرگىمۇ بارارمەن، كىندىك قېنىم مۇشۇ قەسىرگە تۈكۈلگەن، مىنى يەنە مۇشۇ زېمىن چاقىرىۋاتىدۇ، مىنىڭ قىممىتىم مۇشۇ تۇپراقتا قىزىم، ماڭىدىغان چېغىڭلار بولۇپ قالدى، دەرھال مېڭىڭلار، مەندىن ئەنسىرمەڭلار بالىلىرىم، سىلەرنى ئاللاھقا تاپشۇردۇم، تىز بۇلۇڭلار!
خان ياۋۇزبەگكە ئىللىق كۈلۈمسىرەپ قارىدى، ياۋۇزبەگ خاننىڭ كۆڭلىنى چۈشەندى ئۇنىڭ ئۈستىگە ۋاقىت بارغانسېرى قىستاپ كىلىۋاتاتتى شۇڭا ئۇ مەلىكىنىڭ قۇلىنى ناھايىتى ئاۋايلاپ خاننىڭ مۆرىسىدىن ئاجراتتى ئاندىن ئۇنى تارتىپ ئېلىپ ماڭدى، مەلىكە ماڭغاچ توختىماي يىغلايتتى،ئاتىسىغا قانماي قارايتتى، شۇنداق بولسىمۇ ئۇ ئاتىسىنى نارازى قىلىشنى خالىمىدى، شۇڭلاشقا ئاتىسى بىلەن ئۈن-تىنسىز كۆز يېشى ئارقىلىق ۋىدالاشتى.
ئۇلار خان قەسىرىدىن چىققاندىن كېيىن مەلىكە ئىنىك ئانىسىنى بىرگە ئېلىۋالىدىغان بۇلدى، سەپەرنىڭ بەزى لازىمەتلىكلىرىنى تەييارلىۋېلىش ئۈچۈن مەلىكە ئىنىك ئانىسى بىلەن ئۆزىنىڭ قەسىرىگە كەتتى، ئاڭغىچە ياۋۇزبەگ پاششاخاننىڭ ئاتا-ئانىسى بىلەن كۆرۈشىۋالماقچى بولۇپ ئالدىراپ ئۇلارنىڭ ئوردا ئىچىدىكى ئۈيىگە ماڭدى.
ياۋۇزبەگ پاششاخاننىڭ ئۈيىگە بارغاندا ئۇلارنىڭ ئۆيىدە بىر قانچە خىزمەتچىدىن باشقا ھېچكىم كۆرۈنمەيتتى، ياۋۇزبەگ چوڭلارنى سۈرۈشتە قىلغان ئىدى، ئۆي خىزمەتچىلىرى ئۇلارنىڭ ئىككى كۈن ئالدىدا پاششاخاننىڭ ئالدىنقى سەپتە شېھىت بولغانلىق خەۋىرىنى ئاڭلاپ شۇ ۋاقىتنىڭ ئۆزىدىلا ئامىراق ئوغلىنىڭ مېيىتىنى بولسىمۇ كۆرۈۋېلىشنى ئويلاپ شىمالىي چېگرا تەرەپكە يولغا چىقىپ كەتكەنلىكىنى ئېيتتى.
ياۋۇزبەگ مەيۈسلەنگەن ھالدا پاششاخاننىڭ ئۆيىدىن چىقىپ مەلىكىنىڭ قەسىرىگە باردى، ئاندىن پاششاخاننىڭ ھەربىي ماشىنىسىغا ئۇلارنى سېلىپ ماشىنىنى ئۆزى ھەيدىگىنىچە مازارلىق تەرەپكە يول ئالدى.
ئۇلار جالال شەيىخنىڭ ئۆيىنىڭ ئالدىغا كىلىپ توختىغاندا خۇپتەن ۋاقتى بولۇپ قالغان ئىدى. ياۋۇزبەگ ئىشىكنى قاقتى، ئۆي خىزمەتچىسى ئىشىكنى ئېچىپ ئۇنىڭ بىلەن ئەھۋاللاشقاندىن كېيىن جالال شەيىخنىڭ جاينامازدا ئىكەنلىكىنى ئېيتىپ ئۇنى باشلاپ ئۆي ئىچىگە كىرىپ كەتتى.
ياۋۇزبەگ ئۆي ئىچىگە كىرگەندە جالال شەيخ جەينامازدا ئولتۇرۇپ دۇئا قىلىۋاتاتتى، ئۇ ئوغلىنىڭ ساق-سالامەت كەلگەنلىكىنى بىلىپ دەرھال دۇئانى تۈگىتىپ ئوغلىنىڭ ئالدىغا باردى، ئۇلار قۇچاقلىشىپ ئامانلىق سوراشقاندىن كېيىن ياۋۇزبەگ پۈتۈن ئەھۋاللارنى ئاتىسىغا بىرمۇ-بىر بايان قىلدى ئاندىن ۋاقىتنىڭ قىستاپ قالغانلىقىنى ئاتىسىنىڭ دەرھال تەييار بولۇپ ئۆزى بىلەن بىرگە مېڭىشىنى تەلەپ قىلدى.
جالال شەيخ ئوغلىنىڭ بۇ تەلىپىدىن بىر ئاز شۇك بولۇپ قالدى، ئۇ ئوغلىنى يېنىدا ئولتۇرغۇزۇپ ئۇنىڭ قۇلىنىڭ بارماقلىرىنى ئۆزىنىڭ قۇلىنىڭ بارماقلىرى ئارىسىغا ئالدى، ئاندىن كۆزىگە ياش ئېلىپ ئوغلىغا سۆزلىدى :
- ئوغلۇم، سىنى قايتا كۆرگىنىمدىن بەكمۇ خۇشالمەن، ئاللاھ بىزنى يەنە جەم قىپتۇ، ئەھۋالدىن قارىغاندا سىنىڭ ئاللاھ ئالدىدىكى ۋەزىپەڭ تېخىمۇ ئېغىرلاپتۇ، بۇپتۇ ئوغلۇم، پىشانىدىكىدىن ھېچكىم قېچىپ قۇتۇلالماس، سەن مىنىڭ ئوغلۇم شۇنداقلا ۋەتەن-خەلقنىڭمۇ ئوغلى، ئادىل شاھنى قوغداش ئىمان-ئېتىقادنى قوغداش بىلەن باراۋەر، دەپ كەلسەم گەپ ئۇزۇن بالام، ئاناڭ رەھمىتى ئۆز ۋاقتىدىكى خانلىق مەدرىسنىڭ ئەڭ چىرايلىق گۈلى ئىدى، گۈزەللىك لاتاپەتتە گۈل ئۇنىڭدىن خىجىل ئىدى، شۇ چاغدا ئۇ بايلىق ۋە ئىناۋەتتە ھەممىدىن ئۈستۈن تۇرىدىغان ۋەزىرنىڭ ئوغلىنى تاللىماي مەندەك بىر مۇساپىرنى تاللاپ مەن بىلەن بىر ئۆمۈر ئاددى تۇرمۇش كەچۈرۈشكە رازى بولدى، مىنى ئۆز قېتىغا ئېلىپ مۇساپىرلىقىمنى بىلدۈرمىدى، مەن ئاناڭ رەھمەتلىكنى بۇ يەردە يالغۇز قۇيۇشنى خالىماي بۇ مازارلىقنى ماكان تۇتتۇم، ناۋادا ياشانغان جېنىمنى راھەت سۈيى بىلەن قانسۇن دىسەڭ مىنى بۇ ئاناڭنىڭ تۇپراق بېشىدىن ئېلىپ كەتمىگەن بولساڭ بالام...
جالال شەيخ سۈزىنى تۈگۈتۈپ ئوغلىنى باغرىغا باستى، ياۋۇزبەگ ئاتىسىنىڭ مىجەزىنى ئوبدان بىلەتتى، ئۇ ئاتسىنىڭ كۆزيېشىنى قۇلى بىلەن سۈرتۈپ ئاتىسىغا ئېيتتى :
- بوپتۇ ئاتا، سىلىنى ئاللاھقا تاپشۇردۇم، ئىشلار تېخى ئالدىمىزدا، بىزگە دۇئا قىلغايلا!
ياۋۇزبەگ ئاتىسىدىن دۇئا ئېلىپ خوشلاشتى، جالال شەيخ ئۆزىگە تونۇش بولغان كونا ياغاچ ساندۇقنى سىلاشتۇرۇپ ئىچىدىن ياغلىققا ئورالغان بىر نەرسىنى قۇلىغا ئالدى ئاندىن ئوغلى بىلەن سىرىتقا ماڭدى، ئۇلار ئىشىك تۈۋىگە چىققاندا مەلىكە كۈن چېچەكمۇ ماشىنىدىن چۈشۈپ ئىشىكنىڭ ئالدىغا كىلىپ تۇرغان ئىدى.مەلىكە جالال شەيىخنىڭ كۆزىنىڭ كۆرمەيدىغانلىقىنى بىلگەچكە ئالدىن سالام قىلدى.
- ئەسسالام ئاتا !- دېدى مەلىكە ئىنتايىن خىجىل بولغان ھالدا چوڭقۇر تازىم قىلىپ.
جالال شەيخ مەلىكىنىڭ سالام ئاۋازىدىن ئۇنىڭ نەقەدەر چىرايلىق، نەقەدەر تەربىيە كۆرگەنلىكىنى بىلىپ چەكسىز خۇشاللىققا پاتتى.
- ۋەئەلەيكۇم ئەسسالام قىزىم- دېدى جالال شەيخ چىرايىغا ئىللىق كۈلكە يۈگۈرتۈپ- سىلەرنىڭ كېلىدىغانلىقىڭلاردىن خەۋەرسىز قاپتىمەن، سىلەرگە تۇتقۇدەك تۈزۈك بىرە نەرسەم يوق بالىلىرىم، بۇ ياغلىققا ئۇرالغىنى ياۋۇزبەگنىڭ ئانىسى رەھمەتلىك ھايات چېغىدا ئىشلەتكەن زىننەت بۇيۇملىرى ئىدى، ئۇ ماڭار چېغىدا بۇ نەرسىلەرنى قىزىمىزغا تاپشۇرۇشنى ۋەسىيەتلىگەن، ئۇنىڭ روھىناتى ئەمدى ئارام تاپىدىغان بولدى، ئاددى بولسىمۇ بۇنى ئېلىڭ قىزىم...
مەلىكە كۈن چېچەكنىڭ باغرى ئىنتايىن سۇنۇق ئىدى، جالال شەيىخنىڭ ئاتىلارچە قىلغان قىزغىن مۇئامىلىسىدىن ئۇ قاتتىق تەسىرلىنىپ يالغۇز قالغان خان ئاتىسىنى ئىسىگە ئالدى، ئاندىن كۆزىگە كەلگەن ئىسسىق ياشنى كۆرسەتمەستىن ئىللىق كۆلۈمسىرىگىنىچە سوۋغىنى قوبۇل قىلدى.
- بالىلىرىم تىز بۇلۇڭلار، مەنزىل يىراق، ۋاقىت قىس، سەپىرىڭلارنىڭ قاياققا ئىكەنلىكىنى مەنمۇ سورىماي، سىلەرمۇ ئىنسانغا تىنماڭلار، تاڭ ئاتقۇچە بۇ يەردىن كىتىڭلار، يولدا پەخەس بۇلۇڭلار، سىلەرنى ئۇلۇغ ئاللاغا تاپشۇردۇم...قېنى يولغا چىقىڭلار!
-        جالال شەيخ قۇلىنى كۈتۈرۈپ دۇئا قىلدى، ئاندىن ئۆزىنىڭ بوينىدىن دائىم چۈشۈرمەي ئېسىۋالىدىغان كىچىك بىردانە قارا تۇمارنى يىشىپ ئېلىپ ئوغلىنىڭ بوينىغا ئىسىپ قۇيۇپ ئېيتتى: «ئوغلۇم ! بۇ تۇمارنى ئۆز ۋاقتىدا مەن سەپەرگە ماڭغاندا ئاتام ئۆز قۇلى بىلەن بوينۇمغا ئېسىپ قويغان ئىدى، مەن بۇنى ئىزچىل يېنىمدىن ئايرىمىغان ئىدىم، ئەمدى ساڭا بەردىم، بۇنى يۈتتۈرۈپ قويمىغىن، بالاڭدىن بالاڭغا قالسۇن!»
ياۋۇزبەگ ئايرىلىشقا كۈزى قىيمىغان ھالدا ئاتىسى بىلەن ئەڭ ئاخىرقى قېتىم قۇچاقلىشىپ خوشلاشتى، ئاندىن ماشىنىنى ئۇچقاندەك ھەيدەپ مازارلىقتىن چىقىپ كەتتى.
ئۇلار شۇ ماڭغىنىچە ئەتىسى تاڭ يۇرۇغاندا شەھەردىن خېلىۋەك يىراق جايدىكى ئاچا يول ئېغىزىغا كىلىپ توختاپ توڭدا ئېلىۋالغان زاپاس ماينى ماشىنىنىڭ ماي باكىغا قۇيۇپ يول تەييارلىقىنى قىلىۋالدى، بۇ ئاچا يول ئېغىزىنىڭ بىرى جەنۇبىي چېگرا ئېغىزىغا بارىدىغان يول ئېغىزى يەنە بىرى غەرب تەرەپتىكى تاغ-ئورمانلىققا تۇتىشىدىغان يول ئېغىزى ئىدى، ياۋۇزبەگ بىلەن مەلىكە خاندانلىقتا يۈز بىرىۋاتقان بۇ بىر قاتار ئىشلار تۈپەيلىدىن يول بۇيى ئىچى پۇشۇق تارتىشىپ تۈزۈك پاراڭ قىلىشمىغان ئىدى، نەگە بارىدىغانلىقىنىمۇ تېخى ئېنىق بىرنىمە دېيىشمىگەن ئىدى، ياۋۇزبەگ كۆڭلىدە چىگرىدىن چىقىپ كىتىش ئەڭ ئاقىلانە ئۇسۇل دەپ ئويلايتتى شۇڭا ئۇ سورىمايلا چېگرا ئېغىزىغا تۇتىشىدىغان يول ئېغىزىغا مېڭىشقا تەمشەلدى.
- ياۋۇزبەگ ! چىگرىدىن چىقىپ كىتىشنى خالامسىز؟- دەپ يىنىك سورىدى مەلىكە بېشىنى تۆۋەن سېلىپ.
ياۋۇزبەگ مەلىكىنىڭ بۇ سۈزىدىن بىر ئاز گاڭگىراپ ماشىنىنى ئاستا تورمۇزلىدى.
- مەلىكە ، سىزنىڭچە قانداق بۇلار؟ - دېدى ياۋۇزبەگمۇ بېشىنى ئۈستۈن كۆتۈرمەي مەلىكىگە بولغان چەكسىز ھۆرمىتىنى بىلدۈرۈپ.
- مەن ئاللاھنىڭ ئالدىدا قەسەم بىرىپ بۇ تاجنى تاپشۇرۇپ ئالدىم ياۋۇزبەگ، بۇنىڭ قانچىلىك ئېغىرلىقى سىزگە ئايان، بۇنى ئەجداتلىرىمىز نەچچە ئەسىردىن بۇيان مۇشۇ زىمىندا تاۋلاپ مۇشۇ زىمىندا تاقاپ كەلگەن، بۇ تاجنىڭ قىممىتىمۇ دەل مۇشۇ زىمىندا، ئەلىھال بۇ كۈنگە كەلگەندە بۇ بىباھا گۆھەرنى ئۆزگىلەرنىڭ ۋەتىنىدە خار قىلغۇم يوق، ناۋادا خالىسىڭىز ئەجدادلىرىمنىڭ روھى قۇۋۇنۇپ قالماسلىق ئۈچۈن مەن بۇنى ئېلىپ قېلىپ ۋەتىنىمنىڭ تاغلىرىنى ماكان قىلىپ بۇ يەردە قالسام سىز ئىنىك ئانامنى ئېلىپ چېگراغا قاراپ ماڭسىڭىز قانداق بۇلار؟!- دېدى مەلىكە ياۋۇزبەگكە تىكىلىپ قاراپ.
ياۋۇزبەگ مەلىكىنىڭ قاراشلىرىغا بەرداشلىق بېرەلمەي كۈزىنى يانغا ئېلىپ قاچتى، ئۇ كۆڭلىدە «مەلىكەم تىنىقىملا بۇلىدىكەن، سىزدىن مەڭگۈ ئايرىلالمايمەن، بۇ مىنىڭ ئاللاھ ئالدىدىكى قەسىمىم ۋە بۇرچۇم!» دىگەننى ئويلىدى، لېكىن بۇنى ئېغىزىدىن چىقىرالمىدى، ياۋۇزبەگ ھېچقانداق جاۋاب قايتۇرماي، ماشىنىنى ئوڭ تەرەپتىكى تاغ ئورمانلىققا تۇتىشىدىغان چوڭ يولغا بۇرىدى. مەلىكىمۇ ياۋۇزبەگنىڭ ئۆزىنى قەتئىي تاشلاپ كەتمەيدىغانلىقىنى بىلگەچكە باشقا گەپ قىلمىدى. ئۇلار شۇنداق قىلىپ ئەگرى-بۈگرى كەتكەن يىلان باغرى يوللاردا ماشىنىسىنى گۈرۈلدىتىپ ھەيدىگىنىچە چەكسىز سۇزۇلغان تاغ ئورمانلىق تەرەپكە قاراپ مېڭىپ كەتتى.
خان مەلىكە بىلەن خوشلىشىپ شاھلىق تەختىدە ئۇزۇندىن – ئۇزۇنغا ئولتۇردى، خاس خىزمەتچىمۇ ئۇنىڭدىن بىر قەدەم ئايرىلمىدى، خان ئۇنىڭ كىتىشىنى تەلەپ قىلغان بولسىمۇ خىزمەتچى ئۇنىڭ گىپنى تىڭشىغىلى ئۇنىماي كۆز يېشى ئارقىلىق ئۇنىڭ بۇيرىغىنى رەت قىلدى...
ئەتىسى تاڭ ئاتقاندا ئاسماننى قارا بۇلۇت قاپلاپ كەتكەچكە قۇياش ئۆزىنى دالدىغا ئالغاندەك قىلاتتى. خان كېچىچە كىرپىك قاقماي چىققانلىقتىن سەھەرگە يېقىن كۈزى ئۇيقىغا كېتىپ قالغان ئىدى، تۇيۇقسىز كىملەردۇر بىركىملەر خاننىڭ ئولتۇرغان زالىغا ئالا-تاغىل توۋلىشىپ قۇراللىق باستۇرۇپ كېلىشتى، ئاندىن تەخىتتە ئولتۇرغان خاننىڭ ئەتراپىغا چىۋىندەك ئۇلىشىپ ئۇنىڭغا تۈشمۈ-تۆشتىن قۇراللىرىنىڭ ئۇچىنى تەڭلەشتى، خان بۇ قالايمىقان ئاۋازدىن كۈزىنى ئېچىپ قارىۋىدى، بىر توپ رۇس ئەسكەرلىرى ئۆزىنى قورشىۋاپتۇ.
شۇ پەيتتە تەلەتىدىن شۇملۇق چىقىپ تۇرىدىغان رۇس ئەسكەرلەرنىڭ ئالى قۇماندانى زالغا كىرىپ كەلدى، ئۇ خاننىڭ تىرىك قولغا چۈشكەنلىكىدىن خوش بولۇپ خۇدىنى يوقاتقاندەك قىلاتتى، ئۇ ئۇدۇل خاننىڭ ئالدىغا كىلىپ ئۇنىڭ بىلەن پاراڭلاشماقچى بولدى.
- سەن يەنە نېمە ئويۇن ئوينىماقچى، تېخى شەھەرنىڭ ئىشىگىنى بىزگە ئېچىپ قۇيۇپسەن، بىلىپ قوي مەن سەندەكلەرنىڭ دېپىغا ئۇسۇل ئوينايدىغانلاردىن ئەمەس، راستىڭنى ئېيت!
تەرجىمان رۇس ئەسكىرى راۋان تۈرك تىلىدا خانغا بۇنى ئۇقتۇردى. خان ئالدىدىكى گىدىيىپ تۇرغان بۇ سېرىق چاشقانغا مەنسىتمىگەندەك قىلىپ كۈلۈپ قويدى. ئاندىن تەرجىمانغا قاراپ:
- ئالدىمدىكى بۇ ئاقلاندىغا دەپ قۇيۇڭ، ئۇنىڭ مەن بىلەن سۆزلىشىش سالاھىيىتى يوق، مەن بۇ ئەلنىڭ خانى، مەن بىلەن سۆزلەشكۈسى بولسا ئۇنىڭمۇ بېشى كەلسۇن!
تەرجىمان ئالى قوماندانغا خاننىڭ سۈزىنى بىرمۇ بىر دېدى، باش قوماندان بۇنى ئاڭلاپ خاننىڭ ئالدىغا دىۋەيلەپ بېرىپ ئۇنىڭ ياقىسىنى تۇتماقچى بولدىيۇ لېكىن ئۆزىنى تۇتىۋېلىپ خاننىڭ ئالدىدىكى ئوتقاشتەك ئىران گىلىمىگە «تۈفىي » دىگىنىچە كۈچ بىلەن بىرنى تۈكۈردى. خان ئۇنىڭ بۇ قىلىقىدىن كۈلۈپ كېتىپ تەرجىمانغا قاراپ ئېيتتى:
- بۇ تەربىيە كۆرمىگەن كىشىگە ئېيتىپ قۇيۇڭ! ئاتىسى ئۇنىڭغا ياشتا چوڭلار بىلەن قانداق كۆرۈشۈشنى ئۈگەتمەپتىكەن، ئەمدى بۇنىڭغا مەن ئۈگۈتۈپ قۇياي!
تەرجىمان رۇس قوماندانغا گېپىنى دەپ تۈگىتىشى خان قۇلىدىكى شەمشەرنى شۇنداق كۆتۈرگەندەك قىلىۋىدى ھاينى-ھۇيت دىگىچە خاننىڭ ئالدىدا كۆرەڭلەپ چېتىغا پاتماي قالغان ئالى قوماندان ئىككى قۇلى بىلەن بۇيۇن تومۇرىنى تۇتقىنىچە كۈزىنى پۇلتايتىپ خاننىڭ ئالدىدا تىزلىنىپ قالدى، خاننىڭ ئەتراپىدىكى ئەسكەرلەر زادى نېمە بولغىنىنى بىلەلمەي ئۈرە-تۆپە بولۇشۇپ تۇرغاندا رۇس قوماندانىنىڭ بۇيۇن تومۇردىن چىققان قان ئەتراپتىكى ئەسكەرلەرگە پۇنتاندەك چاچراشقا باشلىدى، بالىلىقىدىن باشلاپ شەمشەر ئويناپ چوڭ بولغان تۈركمەنىستان خانى ئاتىسىدىن بۇ ھۈنەرنى ياخشى ئۈگەنگەن بولغاچقا بايام چاقماق تىزلىكىدە ئالدىدىكى خىقىراپ تۇرغان توڭگۇزنىڭ بۇيۇن تومۇرىنى بىر شەمشەر بىلەن ئۈزۈپ ئۈلگۈرگەن ئىدى. ئەسكەرلەر قومانداننىڭ شەمشەر زەربىسىدە جان تالىشىۋاتقانلىقىنى بىلىپ خانغا ئوق ئاتماقچى بولۇشتى لېكىن يەنە دەرھال توختاپ قالدى چۈنكى بۇ قېتىملىق مۇستەملىكىچىلىك ئۇرۇشىدا ئادەتتىكى رۇس ئەسكەرلەرنىڭ خانلارنى ئۆزى بىلىپ ئېتىش ھۇقۇقى يوق ئىدى، مۇشۇ تاپتا خان شۇنداق چەبدەسلىك بىلەن شەمشىرىنى يەنە بىر ئوينىتىۋىدى، خاننىڭ ئەتراپىدا يۇمىلاق بولۇپ تۇرغان ئەسكەرلەر قىيا-چىيا قىلىشىپ چىقىراشقىنىچە يۈز-كۆزلىرىدىن چىققان قاننى ئالقىنى بىلەن تۇتۇپ ئۈلگۈرەلمىدى، شۇ چاغدا ئاچچىقىغا چىدىمىغان بىر رۇس ئەسكىرى قۇيۇلۇپ كەتكەن كۆزىنىڭ ئېقىپ كەتكىنىگە قارىماي خانغا قارىتىپ قارىسىغا ئوق ئۈزدى، ئوق ئاۋازىدىن يۈرەككە كەلگەن باشقا ئەسكەرلەرمۇ ئاچچىقىدا تاتىلدىتىپ ئوق ئېتىشقا باشلىدى.
بۇ چاغدا ئاسماندىكى قارا بۇلۇتلار توپلىنىپ چاقماقلار چېقىلدى، گۈلدۈرمامىلار زىمىننى تەۋرەتتى، خان باتۇرلارچە شېھىت بولدى، قارا يامغۇر شاقىراپ ياققىنىچە خاننىڭ ئۆلۈمىگە قايغۇسىنى بىلدۈرۈپ كۆز يېشى قىلدى.

(داۋامى بار)

باش رەسىمى نىقابلانغان

سۆز چەكلەندى

ئەزا ئۇچۇرى
تىزىم نۇمۇرى: No. 87312
يازما سانى: 55
نادىر تېمىسى: 0
مۇنبەر پۇلى : 114
تۆھپە نۇمۇرى: 0
توردا: 85 سائەت
تىزىم: 2012-11-16
ئاخىرقى: 2013-6-14
يوللىغان ۋاقتى 2013-4-27 01:36:29 PM |ھەممە قەۋەتنى كۆرۈش |
ئەسكەرتىش : يوللىغۇچى چەكلەنگەن . مەزمۇننى كۆرەلمەيسىز .

ئەزا ئۇچۇرى
تىزىم نۇمۇرى: No. 77042
يازما سانى: 43
نادىر تېمىسى: 0
مۇنبەر پۇلى : 3583
تۆھپە نۇمۇرى: 90
توردا: 134 سائەت
تىزىم: 2012-3-7
ئاخىرقى: 2013-6-15
يوللىغان ۋاقتى 2013-4-27 02:39:18 PM |ھەممە قەۋەتنى كۆرۈش |
تىما يازغان قوللىرىڭىزغا دەرت بەرمىسۇن ئاللاھىم.

ئەزا ئۇچۇرى
تىزىم نۇمۇرى: No. 77042
يازما سانى: 43
نادىر تېمىسى: 0
مۇنبەر پۇلى : 3583
تۆھپە نۇمۇرى: 90
توردا: 134 سائەت
تىزىم: 2012-3-7
ئاخىرقى: 2013-6-15
يوللىغان ۋاقتى 2013-4-27 02:39:21 PM |ھەممە قەۋەتنى كۆرۈش |
تىما يازغان قوللىرىڭىزغا دەرت بەرمىسۇن ئاللاھىم.

ئەزا ئۇچۇرى
تىزىم نۇمۇرى: No. 94522
يازما سانى: 42
نادىر تېمىسى: 0
مۇنبەر پۇلى : 119
تۆھپە نۇمۇرى: 0
توردا: 14 سائەت
تىزىم: 2013-4-8
ئاخىرقى: 2013-6-14
يوللىغان ۋاقتى 2013-4-27 06:00:55 PM |ھەممە قەۋەتنى كۆرۈش |
داۋامىچۇ بۇنىڭ....تەقەززا بۇلۇپ كەتتۇق...

ئەزا ئۇچۇرى
تىزىم نۇمۇرى: No. 94522
يازما سانى: 42
نادىر تېمىسى: 0
مۇنبەر پۇلى : 119
تۆھپە نۇمۇرى: 0
توردا: 14 سائەت
تىزىم: 2013-4-8
ئاخىرقى: 2013-6-14
يوللىغان ۋاقتى 2013-4-27 06:01:30 PM |ھەممە قەۋەتنى كۆرۈش |
مۇنداقمۇ ھۆنەر بار دەڭ ؟

ئەزا ئۇچۇرى
تىزىم نۇمۇرى: No. 91717
يازما سانى: 79
نادىر تېمىسى: 0
مۇنبەر پۇلى : 1192
تۆھپە نۇمۇرى: 0
توردا: 206 سائەت
تىزىم: 2013-2-15
ئاخىرقى: 2013-6-17
يوللىغان ۋاقتى 2013-4-27 06:09:14 PM |ھەممە قەۋەتنى كۆرۈش |

                                              ئالتىنچى باب: تىلتۇمار ئېسىلغان بۇۋاق


ئارىدىن بىر يىلدەك ۋاقىت ئۆتتى، رۇسلارنىڭ تۈركمەن خاندانلىقىغا باستۇرۇپ كىرگەن ۋاقتى دەل ئىككىنچى دۇنيا ئۇرۇشى پارتلىغان ۋاقىتقا توغرا كەلگەنلىكى ئۈچۈن زامان زورنىڭ بولۇپ كەتكەن ئىدى، مانا بۇ ئادالەتسىز زاماندا كۈچلۈكلەر ئاجىزلارنىڭ تەقدىرىنى پۈتىۋاتاتتى.
رۇسلار بۇ زىمىنغا باستۇرۇپ كىرگەندىن كېيىن بۇ يەردىكى خەلقنىڭ ئۈلۈمدىن ئانچە قورقۇپ قالمايدىغانلىقىنى ھە دىسە قارشىلىق كۆرسىتىپ چاتاق چىقىرىۋاتقانلىقىنى سەزدى، ئۇلار ئۆزلىرىنىڭ باشقا مۇستەملىكە رايۇنىدىكى سىياسەتلىرىنىڭ بۇ يەردە ئانچە ئاقمايدىغانلىقىنى بىلىپ قېلىپ دەرھال باشقىچە بىر يول تۇتۇپ مەخسىتىگە يەتمەكچى بولدى.
ئۇلار ئالدى بىلەن خاندانلىق تەۋەلىكىدىكى بارلىق چوڭ بايلارنى قەتلى قىلدى، ئاندىن ئۇلارنىڭ ساپ ئالتۇن-كۈمۈشلىرىنى پۈتۈنلەي ئۆزىنىڭ دۆلەت خەزىنىسىگە يۆتكەپ قالغان مال-ۋاران، يەر-زېمىن، قەسىر-داچا دىگەنلەرنى شۇ يەردىكى نامرات كىشىلەرگە بۈلۈپ بەردى، بايلارنىڭ ئۆيىدىكى گىلەم-زىلچىلارغا ئۆزلىرىنىڭ يېنىدىكى بۇلاڭ-تالاڭ قىلغان بايلىقلاردىن ئازراق قېتىپ پۈتۈن مەسچىت-خانىقالارنىڭ مەيدانلىرىغىچە گىلەم سالدى.
مەكتەپلەردىكى پەننىي دەرىسلەرنى زور كۈلەمدە قىسقارتىپ ئورنىغا پۈتۈنلەي قۇرئان ئوقۇش ۋە قۇرئاننى يادىلاشنى ئاساس قىلدى، لېكىن قۇرئاننىڭ مەنىسىنى يېشىشنى ئاستىرىتتىن چەكلىدى. يۇرت ئىچىدىكى زىيالىيلارنى شۇنداقلا ئۇقۇمۇشلۇق زاتلارنى ھەرخىل نام بىلەن قەتلى قىلدى ياكى ئادەم سېتىۋېلىپ يۇشۇرۇن ئۆلتۈردى.
مەسچىتلەرنىڭ ئەسلىدىكى ئىماملىرىغا تۈرلۈك بەتناملارنى سۇۋاپ ئۇلارنىڭ ئورنىغا تۆۋەن سەۋىيىلىك موللىلارنى قويدى، ھەم يۇقىرى تەمىنات بىلەن ئۇلارنىڭ مايىللىقىنى قولغا كەلتۈردى.
شۇنداق قىلىپ بىر يىلغا يەتمىگەن ۋاقىت ئىچىدە خەلقنى يېتەكلەيدىغان، ئۇلارغا ئاق-قارىنى چۈشەندۈرىدىغان بارلىق ئۇقۇمۇشلۇق كىشىلەر خەلقنىڭ ئارىسىدىن يۇقالدى.خەلق سەركىسىدىن ئايرىلىپ قالغان پادىدەك ئۇيان-بۇيان يۈرۈپ بېقىپ ئاخىرى رۇسلارنىڭ سىزىپ بەرگەن سىزىقىغا بىلىپ-بىلمەي كىرىپ كەتتى. شۇنىڭ بىلەن سىتالىن بۇ ۋاقىتلىق تىنىچلىقتىن پايدىلىنىپ ئۇلارنىڭ تەبىئى بايلىقلىرىنى شىددەت بىلەن شۇراشقا باشلىدى.
ياۋۇزبەگ مەلىكە بىلەن ئىنىك ئانىنى ئېلىپ تاغلىق ئورمانلىقنىڭ ئەڭ ئىچكىرىسىدىكى ئادىمىزات ئايغى باسمىغان بىر تاغدىكى قارىغايزارلىقنى ماكان تۇتۇپ شۇ يەردە تۇرۇپ قالدى. مەلىكە ماڭار ۋاقتىدا ئېلىۋالغان قىممەت باھالىق ئالتۇن تىللا ،گۈھەر-ئۈنچىلەر بۇ ئۈچەيلەننىڭ ئۆمۈر بۇيى ھەشەمەتلىك تۇرمۇش ئۆتكۈزۈشىگە ئازادە يېتەتتى، لېكىن ئۇلارنىڭ تۇرغان ئورنى ئادەملەر ئولتۇراق رايونىغا بەكلا يىراق بولغانلىقتىن ياۋۇزبەگ ئۇلاغ بىلەن ئايدا بىر قېتىم تاغدىن ئوزۇق-تۈلۈك سېتىۋالغىلى چۈشەتتى.
بۈگۈن ھاۋا ئىنتايىن ئۇچۇق بولۇپ تىنىق كۆك ئاسماندا ئاپئاق بۇلۇتلار ئۇچۇشۇپ يۈرەتتى.ياۋۇزبەگ ئىككى ئاتنىڭ بىرىنى ئىگەرلەپ يەنە بىرىنى ئۇنىڭ كەينىگە چېتىپ مېڭىشقا تەمشەلدى، مەلىكە ئاشخانا ئۆيگە يۈگرەپ كىرىپ ئىنىك ئانا ھېلىلا ياغلىققا ئۇراپ قويغان ئىسسىق گۆش ناننى ئات ئۈستىدىكى ياۋۇزبەگكە ئالدىراپ سۇندى.
- يولدا دىققەت قىلىڭ، يامغۇر ياغىدىغاندەكلا تۇرىدۇ...- دېدى مەلىكە ئۇچۇق ئاسمانغا تازا بىر قارىۋېتىپ.
- مەندىن ئەنسىرىمەڭ مەلىكەم، - دېدى ياۋۇزبەگ مەلىكە كۈن چېچەككە قىيمىغاندەك كۈلۈپ قاراپ – ئەمدى ئۆيگە ئاخشىمى قايتمايمەن، كېچىسى ئالدىمغا چىراغ كۈتۈرۈپ چىقماڭلار!
- بىلدىم، كېچىسى ماڭماي ئۇنداقتا كۈندۈزى ماڭارسىز! – دېدى مەلىكە ئۇنىڭغا ئەركىلەپ قۇشۇمىسىنى تۈرۈپ.
ياۋۇزبەگ ئەتراپىغا قارىۋېتىپ ئىنىك ئانىنىڭ ئارقا ئېغىلدىكى مالغا ئوت سالغىلى چىقىپ كەتكىنىنى كۆرۈپ دەرھال ئاتتىن سەكرەپ چۈشۈپ مەلىكىنى كىچىك بالىنى كۆتۈرگەندەك كۆتۈرگىنىچە ئۈيىگە ئەكىرىپ يەردە قاپ قۇيۇپ بىلىگە گىرە سېلىۋالدى، مەلىكىمۇ قورسىقىدىكى توققۇز ئايلىق بالىسىنى ئۇنتۇغان ھالدا ياۋۇزبەگنىڭ بوينىغا گىرە سېلىۋالدى، ياۋۇزبەگ ئايالى كۈن چېچەككە تىكىلىپ قاراپ ئۇنىڭدىن ئەپۇ سورىماقچى بولدى :
- مەلىكەم، مىنىڭمۇ تاغدىن چۈشكۈم يوق، بولمىسا ئەتە ماڭايچۇ!
- ياق... قۇرغۇيۇم، ھازىرلا مېڭىڭ، كىچىك ياۋۇزبەگنىڭ كۈزى يۇرىيدىغانغىمۇ ئاز قالدى، ئۇچاغدا سىز بولمىسىڭىز بولمايدۇ...
- ئەمىسە بايامقى گىپىڭىزنى ياندۇرۇۋېلىڭ، بولمىسا سىزنى قويىۋەتمەيمەن...
- قارىڭە سىزنى ھېلى ئىنىك ئانام كىرىپ قالىدۇ، قويۇۋېتىڭا مىنى...
- ئەمىسە مىنى سۆيۈپ قۇيۇڭ...
- ياق...ياق...ئىنىك ئانام كىرىپ قالىدۇ.
- ياق كىرمەيدۇ، بولىڭە تىز...
- قورسىقىمنى سىقىۋەتتىڭىز ياۋۇزبەگ...
ياۋۇزبەگ شۇئان مەلىكىنىڭ بىلىنى قۇيىۋېتىپ خۇشاللىقىنى ئىچىگە سىغدۇرالمىغان ھالدا كۆز ئالدىدىكى دادا بولۇش رېئاللىقىدىن پەخىرلەنگەندەك ئۇنىڭ قورسىقىدىكى بالىنى سىلاشقا باشلىدى ئاندىن مەلىكىنىڭ ئالدىدا تىزلىنىپ ئولتۇرۇپ قورساقتىكى بالىنىڭ يۈرەك سۇقۇشىنى ئاڭلىغۇسى باردەك قۇلىقىنى مەلىكىنىڭ قورسىقىغا ياقتى، مەلىكە مۇشۇ تاپتا چەكسىز ئىپتىخارلىنىش تۇيغۇسىدا ياۋۇزبەگنىڭ بېشىنى سىلاپ ئۇنىڭغا بولغان ئامراقلىقىنى بىلدۈرۈۋاتاتتى...
ئىنىك ئانىنىڭ يۆتەلگەن ئاۋازىدىن ياۋۇزبەگ دەرھال ئورنىدىن تۇرۇپ مەلىكە بىلەن خوشلاشتى، مەلىكە ياۋۇزبەگنىڭ تەلىپىنى يەردە قويماسلىق ئۈچۈن ئۇنىڭ پىشانىسىگە يىنىك سۆيۈپ قۇيۇپ ئاللاھتىن ئۇنىڭغا ئامانلىق تىلىدى.
ياۋۇزبەگ شۇ ئاتقا مىنگىنىچە خەتەرگە تولغان تاغ يوللىرىدا ساق ئىككى كۈندۈز يول يۈرۈپ كەچكە يېقىن لازىمەتلىكلەرنى سېتىۋالىدىغان بازارغا كىرىپ كەلدى. ئۇ ئادىتى بويىچە ئېلىم-بېرىم قىلىدىغان زەرگەرنىڭ ئۈيىگە كىلىپ يېنىدىكى يېشىل ياقۇتنى ئۇنىڭغا بەردى، زەرگەر ئۇستام بۇ قېتىمقى مالنىڭ ئىلگىرىكىسىگە ئوخشىمايدىغان ئالاھىدە قىممەت باھالىق مال ئىكەنلىكىنى بىر قاراپلا تۇنۇپ قالدى، ياۋۇزبەگ ئادەتتە بۇ كىشى بىلەن سودا قىلغاندا قەتئىي باھا تالاشمايتتى، بەرگىنىنى ئالاتتى شۇڭلاشقا زەرگەر ئۇستام بۇ قېتىم ئۇنىڭ قۇلىغا خېلىلا جىق قەغەز پۇلنى تۇتقۇزۇپ ئۇنى ئىتتىك يولغا سالدى.
خاندانلىق ئىلگىرى ئالتۇن-كۈمۈشتىن ياسالغان پۇللارنى ئىشلىتەتتى يېڭى رۇس ھۆكۈمىتى خەلق ئىچىدىكى ئالتۇن –كۈمۈش پۇللارنى يېغىۋېلىپ ئورنىغا قەغەز پۇللارنى تارقاتتى، شۇنداق قىلىپ تۈركمەنىستان تەۋەلىكىدىكى بارلىق ئالتۇن-كۈمۈشلەر ئاساسەن رۇسلارنىڭ مەركىزى غەزىنىسىگە كىرىپ ئېقىۋاتاتتى.
ياۋۇزبەگ كەچ قالغىنىغا قارىماي دۇكاندارلار بىلەن سودىسىنى تۈگىتىپ لازىمەتلىكلەرنى تولۇق تەييارلاپ بولغاندىن كېيىن بازاردىن كىچىلەپ چىقىپ كېتىپ تاغ ئېغىزىدىكى بىخەتەر دەپ قارالغان كىچىك ئورمانلىقتا قۇنۇپ قالدى.ئاندىن ئەتىسى ئەتتىگەندە يەنە ئالدىراپ تاغدىكى ئۈيىگە راۋان بولدى.
ياۋۇزبەگنىڭ تاغدىن چۈشۈپ كەتكىنىگە تۆت كۈن بولاي دېدى،بەخىتكە يارىشا يامغۇرمۇ ياغمىدى، مەلىكە بۈگۈن ئاخشام كۈن ساناپ تۈزۈك ئۇخلىيالمىدى، ئۇنىڭ ھېسابىدا ياۋۇزبەگ ئەتە ئەسىرگە يېقىن كىلىشى كېرەك ئىدى، لېكىن مەلىكىگە ياۋۇزبەگ ھازىرلا كېلىدىغاندەك بىلىنىپ قالدى، ئۇنىڭ يۈرىگى سېلىپ بارغانسېرى ئۇيقۇسى قېچىشقا باشلىدى، ئۇ ياستۇق ئاستىدىكى ئالتۇندىن ياسالغان پوسپۇرلۇق يانچۇق سائىتىگە قاراپ سائەتنىڭ ئۈچتىن ئاشقانلىقىنى بىلدى، ئورنىدىن ئاستا تۇرۇپ ئەينەكلىك ئاسما چىراقنى ياقتى، ئىنىك ئانىسىنى ئويغىتىۋەتمەسلىك ئۈچۈن چىراقنى كۆتۈرگىنىچە پۇتىنىڭ ئۇچىدا يىنىك دەسسەپ سىرتقا چىقتى.
كېچىدىكى غۇي-غۇي تاغ شامىلى مەلىكىنىڭ يېپىنچىسىنى پۇلاڭلىتىپ بوش چىگىلگەن ياغلىقىدىن چىقىپ قالغان سۇمبۇل چاچلىرىنى ھەريانغا سىلكىيتتى. ھۇشيار ياتقان قارا بويناق ئىت ئۇنى كۆرۈپ قۇيرىقىنى شىپاڭلاتقىنىچە ئۇنىڭ يېنىغا كەلدى، مەلىكە قارا بويناق بىلەن بىرگە ئۇينىڭ ئالدىدىكى قويۇق ئوت باسقان دۆڭلۈككە چىقىپ ياۋۇزبەگنىڭ كېلىدىغان يولغا قاراپ تۇردى، ئاسماندىكى تولۇن ئايمۇ خۇددى مەلىكىنىڭ كۆڭلىنى چۈشەنگەندەك پۈتۈن ئەتراپنى كۈندۈزدەك يۇرۇتۇپ تۇراتتى.
مەلىكە يورۇق ئايدىڭغا قارىماستىن چىراقنىڭ پىلىكىنى تېخىمۇ كۈچەيتىپ ئۇنى بىر قۇلىدا كۆتۈرگىنىچە دۆڭ ئۈستىدە ئۇزۇندىن ئۇزۇن ئۈرە تۇردى، ئۈرە تۇرۇپ بېلى تالغان مەلىكە چىراقنى يېنىدىكى چوڭ قۇرام تاشنىڭ ئۈستىگە مۇقىمداپ قۇيۇپ ئۆزى ياندىكى كىچىك قۇرام تاشقا كىلىپ ئولتۇردى، قارا بويناقمۇ مەلىكە بىلەن تەڭ قۇيرىقىنى شىپاڭلىتىپ ئۇنىڭ يېنىغا كېلىپ ئولتۇردى، مەلىكە ئۇنىڭ بۇ خىل ئوماق ھەركىتىدىن زوقلىنىپ ئۇنىڭ بېشىنى سىلاپ ئۇنى ئەركىلەتتى. تۇيۇقسىز قارا بويناق ئالدى تەرەپكە بېشىنى سۇزۇپ بىر ئىككىنى قاۋاپ قۇيدى-دە ئۇچقاندەك يۈگۈرۈپ كەتتى، مەلىكە قارا بويناقنىڭ بۇنداق يۈگۈرۈپ كىتىشىدىن ياۋۇزبەگنىڭ قايتىپ كەلگەنلىكىنى بىلدى، ئۇ خۇشاللىقىدىن قۇرام تاش ئۈستىدىكى چىراقنى قۇلىغا ئېلىپ ئېگىز كۈتۈرۈپ ئىككى يانغا يىنىك پۇلاڭلاتتى. ياۋۇزبەگ ئەسلىدە كېچىسى يول ماڭماسلىق نىيىتىگە كەلگەن بولسىمۇ لېكىن بۇ كېچە يورۇق ئايدىڭغا توغرا كىلىپ قالغانلىقى ئۈچۈن ئۇ مەشۇقىنىڭ يېنىغا ئالدىراپ بۇ خەتەرگە تەۋەككۈل قىلغان ئىدى.
ياۋۇزبەگ يىراقتىكى تۆپىلىكتە مەلىكىنىڭ ئۆزىگە ساقلاپ چىراغ كۈتۈرۈپ تۇرغانلىقىنى كۆرۈپ ئېتىغا قامچا سالدى، ئاڭغىچە قارا بويناق قۇيرىقىنى شىپاڭشىتىپ ئۇنىڭ ئالدىغا كىلىپ بولدى، ئۇ ئاتتىن سەكرەپ چۈشۈپ ئامراق ئىتىنى قۇچىقىغا ئېلىپ ئۇنى ئەركىلەتتى. ئاندىن يەنە ئېتىغا مېنىپ سۈرئەتنى تىزلەتتى.
ياۋۇزبەگ بىلەن مەلىكە خۇددى كۆرۈشمىگىلى نەچچە يىل بولغان ئاشىق –مەشۇقتەك ناھايىتى قىزغىن قۇچاقلىشىپ كۆرۈشتى، ياۋۇزبەگ ئات ئۈستىدىكى نەرسە كىرەكلەرنىمۇ چۈشۈرمەستىن ئاتنى ئۆينىڭ ئالدىدىكى قارىغايغا باغلاپ قۇيۇپ مەلىكىنى يەنە خوشلاشقان چېغىدىكىگە ئوخشاش قۇچىقىغا ئېلىپ توغرىسىغا كۆتۈرۈۋالدى، مەلىكىمۇ ئەركىلىگىنىچە ئىككى قۇلىنى يەنىلا ئۇنىڭ بوينىغا گىرە سېلىۋالغان ئىدى، مەلىكە ئۇنىڭ قۇلىقىغا ئېغىزىنى يېقىپ تۇرۇپ ھۇجرىسىدا ئىنىك ئانىسىنىڭ بارلىقىنى پىچىرلىدى، بۇنى بىلگەن ياۋۇزبەگ كۈچكە تولغان بىر قۇلىدا مەلىكىنى قۇچاقلىغىنىچە كۈتۈرۈپ تۇرۇپ يەنە بىر قۇلى بىلەن كەينىگە كىرىۋالغان قارا بويناقنى ئېڭىشىپلا ئۇۋىسىغا باغلاپ قويدى. ئاندىن مەلىكىنى كۈتۈرۈپ ئۆيىنىڭ خېلىلا كەينىدىكى ئوت-چۆپ قۇيىدىغان ئۆيگە ئەكىرىپ شۇ يەردىكى يۇمشاق چۆپ دۆۋىسىنىڭ ئۈستىدە ياتقۇزدى......
ئارىدىن ئىككى ھەپتە ئۆتۈپ مەلىكە كۈن چېچەكنىڭ بۇشىنىدىغان چېغىمۇ يېقىنلىشىپ قالدى، بىر كۈنى ئىنىك ئانا ياۋۇزبەگنى چاقىرىپ تۇغۇتقا لازىمەتلىك نەرسىلەرنىڭ بەزەنلىرىنىڭ كەم ئىكەنلىكىنى يەنە ئوزۇق – تۈلۈكنى زاپاس قىلىۋېلىشنىڭ لازىملىقىنى ئېيتتى. ياۋۇزبەگ تاغدىن چۈشۈپ ئۇلارنى تولۇقلايدىغان بولدى.
ياۋۇزبەگ تاغدىن چۈشىدىغان كۈننىڭ ئالدىنقى ئاخشىمى ئەر-خوتۇن ئىككىيلەن بىر-بىرىدىن ئايرىلىشقا كۈزى قىيماي ئۇزۇنغىچە پاراڭلىشىپ ياتتى... بىر چاغدا ياۋۇزبەگنىڭ كۈزى ئۇيقىغا كېتىپ دوستى پاششاخاننى چۈشەپ قالدى، چۈشىدە ياۋۇزبەگ سۈيى سۈزۈك بىر دەريادا مەلىكە كۈن چېچەك بىلەن سال ھەيدەپ كېتىۋاتقۇدەك، سۇ بارغانسېرى ئۇلغىيىپ ئۇلار سالنى توختىتالماي قالغۇدەك، بۇ چاغدا دوستى پاششاخان قىرغاقتا پەيدا بولۇپ قۇلىنى سۇنۇپلا ئىككەيلەننى قىرغاققا ساق-سالامەت چىقىرىۋالغۇدەك...
ياۋۇزبەگ دەل مۇشۇ چاغدا ئۇيقۇسىدىن ئويغۇنۇپ كېتىپ چۈشىنىڭ ئايىغىنى كۆرەلمىدى، ئۇنىڭ دوستى پاششاخاننى بەكراق كۆرۈۋالغۇسى بار ئىدى، ئۇ كۈزىنى ئاستا ئېچىپ مەيدىسىگە بېشىنى قۇيۇپ ئۇخلاپ قالغان مەلىكىنىڭ چېچىنى يىنىك سىلاپ دوستى پاششاخاننى ئويلاپ كۈزىنى يۇممىدى. مەلىكە ياۋۇزبەگنىڭ ئۆزىنىڭ چېچىنى سىلىشىدىن ئويغۇنۇپ ئۇنىڭ ئۇخلىماي بىرنىمە خىيال قىلىۋاتقانلىقىنى سەزدى.
- نىمىلەرنى خىيال قىلىۋاتىسىز ياۋۇزبەگ؟- دېدى مەلىكە ياۋۇزبەگنىڭ مەيدىسىدىن بېشىنى ئالماي تۇرۇپ.
- دوستۇم پاششاخاننى چۈشەپ قاپتىمەن، ئىككىمىز دەريادا سال بىلەن كېتىپ بېرىپ سالنى توختىتالماي قالغان ئىدۇق، ئۇ ئىككىمىزنى قىرغاققا ئاچىقىپ قويغىدەك ! – دېدى دوستىنى سېغىنغان ياۋۇزبەگ ئېغىر بىر ئوھ تارتىپ.
- ئۇلۇغ ئاللاھ بىزنى ئۆز پاناھىدا ساقلىغۇدەك، ئۇنىڭ روھى بىزگە مەدەت قىپتۇ ياۋۇزبەگ.
- مەن پاششاخاندەك ياخشى يىگىتنى ئۆمرۈمدە ئۇچراتمىغانمەن، بەزىدە ئۇنى ئىنسانلار ئارىسىغا چۈشكەن خېزىرمىكىن دەپلا قالىمەن.
- شۇنداق پاششاخان خاندانلىقنىڭ كۈزى ئىدى، ئۇنىڭغا يامانلارنىڭ كۈزى تەگدى...
- ناۋادا مەن جەننىتى بولسام مەندىن نېمە تەلىپىڭ بار دەپ سورىسا نېمە دەيدىغانلىقىمنى بىلەمسىز مەلىكەم؟
- دەپ بېقىڭە قېنى؟
- مەن ئاللاھتىن پاششاخاننى تىلەيتتىم...
مەلىكە ياۋۇزبەگنىڭ بۇ جاۋابىنى ئاڭلاپ دەرھال ئۇنىڭ مەيدىسىدىن بېشىنى كۈتۈرۈپ ئۇنىڭغا تىكىلىپ قارىدى ئاندىن چىرايىنى ئۆمچەيتىپ ياۋۇزبەگكە كەينىنى قىلىپ يېتىۋالدى. ياۋۇزبەگ مەلىكىنىڭ بۇ ئوماق قىلىقىدىن كۈلۈپ كېتىپ ئۆرۈلگىنىچە مەلىكىنىڭ ئۇ تەرىپىگە ئۆتۈپ ئۇنى باغرىغا بېسىۋالدى.
- ئەلۋەتتە بېشىدا سىزنى تىلىمەكچى ئىدىم، لېكىن سىز ئۇ دۇنيادىمۇ مەندىن ئايرىلمايسىز، شۇنداققۇ؟
مەلىكە ياۋۇزبەگنىڭ ھەقىقەتەن ۋىجدانلىق يىگىت ئىكەنلىكىنى ، ئۇنىڭ دوستى پاششاخاننى نەقەدەر ياخشى كۆرىدىغانلىقىنىمۇ ئوبدان بىلەتتى شۇنداقلا مەلىكە ياۋۇزبەگ بىلەن پاششاخاننىڭ دوستلۇقىدىن پەخىرلىنەتتى، بايامقى گەپتىن ئۇ ئەمەلىيەتتە تەسىرلىنىپ خوش بولغان بولسىمۇ لېكىن ياۋۇزبەگ بىلەن قەستەن ئۆچەكىشىپ ئۇنىڭغا ئەركىلەپ قويغان ئىدى. شۇڭا مەلىكە دەرھال ياۋۇزبەگنىڭ مەيدىسىگە بېشىنى يەنە ئېلىۋېلىپ ئۇنىڭغا ئەركىلىگىلى تۇردى.
- مەلىكەم سىزگە بىر گەپنى دىسەم ماقۇل دىيەرسىزمۇ؟ - دېدى ياۋۇزبەگ مەلىكىنىڭ چېچىنى قۇل بارماقلىرىغا يۆگەپ تۇرۇپ.
- ئالدى بىلەن ئاڭلاپ باقاي...- دېدى مەلىكە ئۇنىڭ مەيدىسىگە بېشىنى چىڭ يېقىپ.
- ناۋادا بالىمىز دۇنياغا كۆز ئاچسا ئۇنىڭ ئىسمىنى ...
- ئىسمىنى زادى نېمە قويغۇڭىز بار، ئۆتكەندە بۇ توغرىلىق گەپ قىلسام كۈلۈپلا تۇرۇۋالدىڭىز...
- ئىسمىنى پاششاخان قويغۇم بار مەلىكەم سىزنىڭچە...
مەلىكە ئىرىنىڭ پەرىشتىدەك ياخشى ئادەملىكىدىن بەكمۇ ئىپتىخارلاندى، ئۇ ياۋۇزبەگنى كۈندىن-كۈنگە ياخشى كۆرۈپ قېلىۋاتاتتى، ئۇ مۇشۇ تاپتا ئۇ ئىرىنى تېخىمۇ چىڭ قۇچاقلىۋالدى.
- ناۋادا قىز تۇغسامچۇ؟
- ياق سىز ئوغۇل تۇغىسىز، خاندانلىقنىڭ شاھزادىسىنى تۇغىسىز مەلىكەم. سىزنىڭچە بۇ ئىسىم بۇلامدىكەن؟
- بۇپتۇ، ئەمىسە ماڭا ۋەدە بېرىڭ، تاغ يۇلىدا كېچىسى ماڭماسلىققا ۋەدە بېرىڭ...
ياۋۇزبەگ مەلىكىنىڭ بۇ جاۋابىدىن ئالەمچە خۇشال بولۇپ ئۇنى باغرىغا چىڭ بېسىۋالدى، ئۇلار يەنە ھەشقىپىچەكتەك ئىرماش –چىرماش بولۇپ كەتتى...
ئەتىسى ئەتتىگەندە ياۋۇزبەگ يەنە سەپەرگە ئاتلاندى، لېكىن بۇ قېتىم ئۇنىڭ كۆڭلى نىمىشقىدۇر بىرخىل خۇشال ئەمەس ئىدى، مەلىكىنىڭمۇ ئۇنىڭدىن ئايرىلغۇسى يوقتەك قىلاتتى. لېكىن ئۇ تاغدىن چۈشۈپ لازىمەتلىكلەرنى ئاچىقمىسا بولمايتتى.
ياۋۇزبەگ ئۇلار بىلەن خوشلىشىپ چېغىر يولدىن چۈشۈۋاتقاندا مەلىكىنىڭ كۆڭلىنى بىرخىل ۋەھىمە قاپلىۋالدى، ئۇ ئۆزىنىڭ تۇغۇتىدىن ئەنسىرەپ قالدىمۇ ياكى تاغ يۇلىنىڭ خەتىرىدىن ئەنسىرەپ قالدىمۇ ئىشقىلىپ ياۋۇزبەگنى قايتا كۆرەلمەيدىغاندەك بىر خىل سىزىمغا كىلىپ قالدى، ئۇنىڭ شۇ تاپتا ياۋۇزبەگ بىلەن تازا بىر قۇچاقلىشىپ خوشلىشىۋالغۇسى كەلدى، شۇڭلاشقا ئۇ يىراقلاپ كەتكەن ياۋۇزبەگ بىلەن يەنە بىر قېتىم كۆرۈشۈۋېلىش ئۈچۈن ئۆيىنىڭ يېنىدىكى سۇ ئېلىپ چىقىدىغان چېغىر يولدىن تەستە مېڭىپ چۈشۈپ كەتتى، ئىنىك ئانا ئۇنىڭ مەخسىدىنى چۈشىنىپ كۆزىگە ئىسسىق ياش ئالغىنىچە ئۇنىڭ كەينىدىن ئەگىشىپ چۈشتى.
چېغىر يولدا ئاتلىق چۈشىۋاتقان ياۋۇزبەگ ئېغىر خىيالنىڭ تەسىرىدە ئېتىنىڭ توختاپ قالغانلىقىنى سەزمىدى، ئۇ نېمە بولغانلىقىنى بىلىش ئۈچۈن بېشىنى كۈتۈرۈپ قارىۋىدى ئالدىدا مەلىكە يىغلامسىراپ تۇرۇپتۇ، ياۋۇزبەگ ئاتتىن دەرھال سەكرەپ چۈشۈپ مەلىكىنىڭ ئالدىغا بېرىپ ئۇنى چىڭ قۇچاقلىۋالدى، مەلىكە كۈزىدىن تاراملاپ ئاققان ياشنى ياۋۇزبەگكە كۆرسەتمەي ئالقىنى بىلەن سۈرتىۋېتىپ زورىغا كۈلۈمسىرىدى، ياۋۇزبەگ شۇئان بوينىدىكى ئاتىسى بەرگەن تۇمارنى يىشىپ ئېلىپ مەلىكىنىڭ بوينىغا ئېسىپ قۇيۇپ ئۇلۇغ ئاللاھنىڭ ھەممە ئىشنى ئاسان قىلىدىغانلىقىنى ئاللاھ خالىسا نەچچە كۈنگە قالمايلا يەنە قايتىپ چىقىدىغانلىقىنى ئېيتىپ مەلىكىگە تەسەللى بەردى.
شۇنداق قىلىپ ياۋۇزبەگ بىر كۈزى مەلىكىدە قالغان ھالدا ئۇنىڭ بىلەن خوشلاشتى، ئۇلار بۇ خوشلىشىشنىڭ ئۆزلىرىنىڭ ھاياتىدىكى ئەڭ تەسىرلىك شۇنداقلا ئەڭ ئاخىرقى قېتىملىق خوشلىشىش ئىكەنلىكىنى زادىلا بىلمەيتتى.

*             *            *             *      

ئۆتكەن قېتىم ياۋۇزبەگ تاغتۇرادىن ئوزۇق-تۈلۈك سېتىۋالغىلى چۈشكەندە ئۆزىنىڭ كونا چۆپقىتى بولغان زەرگەر ئۇستامغا بىردانە يېشىل ياقۇت بەرگەن ئىدى، بۇ زەرگەر ئۇستا گەرچە گۆھەر ئۈنچىلەرنى ئانچە تۇنۇپ كەتمىسىمۇ لېكىن بۇنداق چوڭلۇقتىكى يېشىل گۆھەرنىڭ ھىساپسىز پۇلغا يارايدىغانلىقىنى پەرەز قىلالايتتى. شۇڭا ئۇ ئەتىسى دۇكىنىنى تاقاپ بۇ گۆھەرنى تازا پۇل قىلىش ئۈچۈن خاندانلىقنىڭ ئۆز ۋاقتىدىكى پايتەختى بولغان ئەڭ چوڭ شەھىرى- ئاستانە شەھرىگە قاراپ يول ئالدى، چۈنكى چوڭ شەھەردىكى داڭلىق جاۋاھىر پورۇشلارلا بۇ مالنىڭ قەدرىنى بىلەتتى ھەم ئۇنىڭ قىممىتىدە پۇل چىقىرالايتتى.
زەرگەر ئۇستا شەھەرگە يىتىپ كەلگەندىن كېيىن ئاۋات رەستىدىكى ئۆزىگە تونۇش بولغان چوڭ بىر يېغىپ ساقلىغۇچىنىڭ دۇكىنىغا ئالدىراپ كىرىپ كەلدى.
بۇ دۇكاننىڭ خۇجايىنى گەرچە شەھەردە نامى ئاتالغان باي بولمىسىمۇ ئەمما ئۆزى مەككە مۇكەررەمگە نەچچە قېتىم بېرىپ كەھبىنى ئۆز كۈزى بىلەن كۆرگەن يولى راۋان توققۇزى تەل ھاجى كىشى ئىدى. ئۇ ئۆز دۇكىنىغا جىددىي كىرگەن بۇ يىراق سەھرالىق كونا مېھمىنىنى كۆرۈپ ئۇنىڭ نېمە مەقسەتتە كەلگەنلىكىنى پەملىدى-دە ئۇنى ئۇدۇل ئارقا ھويلىغا باشلىدى، بىردەملىك سالام –سائەتتىن كېيىن زەرگەر ئۇستا ئۆزى ئېغىز ئاچتى:
- ھاجى ئاكا، يېقىندا قۇلۇمغا تېپىلغۇسىز بىر تال گۆھەر چۈشىۋېدى، كۆڭلۈم يەنىلا سىلىنى تارتىپ ئۇدۇل يانلىرىغا ئەكىلىشىم ،– دېدى زەرگەر خۇپسەنلىك بىلەن كۈلگىنىچە قۇلىدىكى كىچىك ياغلىققا ئورالغان مالنى ھاجى كىشىگە سۇنۇپ.
- ياخشى قىپسىز دوستلۇق دىگەننى مانا مۇشۇنداق چاغدا يەتكۈزگۈلۈك، جاھاننىڭ قانداق بولۇپ كەتكەنلىكى سىزگە ئايان، دىققەت قىلمىساق ئاران تۇرىمىز قارا بالاغا ئۈسكىلى، قېنى مەن كۆرۈپ باقاي!- دېدى ھاجى تۈگۈنچىنى يەشكەچ قۇلىدىكى مالنى مەنسىتمىگەندەك قىياپەتتە.
ھاجى تۈگۈنچىنى يىشىپ ئىچىدىكى يېشىل مالنى كۆرۈپ باشتا ئۇنى ساختىمىكىن دەپ ئويلاپ قالدى، كېيىن ياقۇتنى قۇلىغا ئېلىپ كۆزىگە يېقىن ئەكىلىپ قۇياش نۇرىغا تۇتۇپ باقتى، ئۇنىڭ راستلىقىغا جەزم قىلغاندىن كېيىن ئۆزىنىڭ ھەيران قالغانلىقىنى زەرگەرگە چاندۇرماي ئىچكىرى ئۈيىگە كىرىپ بىردانە لوپا ئەينەكنى كۈتۈرۈپ چىقىپ ياقۇتنى يەنە قايتىدىن ئىنچىكىلىك بىلەن كۈزىتىشكە باشلىدى، ئاندىن قۇلىدىكى بۇ يېشىل ياقۇت بىلەن قۇلىدىكى لوپا ئەينەكنى جىجىلاپ باقتى، دەرۋەقە لوپا ئەينەكنىڭ يۈزىدە ئىنچىكە بىر سىزىق پەيدا بولدى، دېمەك بۇ يېشىل ياقۇت ھەقىيقى ئالماس بولۇپ چىقتى، ھاجى ئۆمرىدە بۇنداق چوڭلۇقتىكى يېشىل ئالماسنى كۆرۈپ باقمىغان ئىدى، ئۇنىڭ ئۈستىگە ئۇ بۇنداق يېشىل ئالماسنىڭ ناھايىتى كەمدىن-كەم ئۇچرايدىغانلىقىنى كىشىلەرنىڭ ئېغىزىدىنلا ئاڭلىغان ئىدى. ئۇنىڭ چىرايىغا كۈلكە يۈگۈرۈپ زەرگەرنىڭ دولىسىغا مۇشتلىدى.
- قېنى دوستۇم، مېلىڭغا قانچىنى بېرەي؟- دېدى ھاجى خۇشاللىقىنى ئىچىگە يۇشۇرۇپ.
زەرگەر ئالماسنىڭ ساختا ئەمەسلىكىنى ھاجىنىڭ ھىلىگەرلىك چىقىپ تۇرغان كۆزلىرىدىن ئاللاقاچان بىلىپ قالغاچقا بوش يەردىن چۈشمىدى :
- سىلى بۇ خىل سودىنى قىلىپ كۈنۈك ھاجى ئاكا، بۇنداق مالنى خاندانلىق تەۋەسىدىن ئەمەس پۈتكۈل يەتتە ئىقلىمدىن ئىزدەپ تاپماق بىر ئىش، شۇڭا ئۆزلىرى بىلىپ بىرنىمە دېگەيلا، باشقىلار بۇ ئىشنى ئاڭلىسا ماڭا بىر ئۆمۈر قارىمايدۇ...
زەرگەر«باشقىلار» دېگەن سۆزنى ئۇرغۇلۇق قىلىپ ئېيتقاچقا ھاجىنىڭ يۈرىگى بىر ئاز جىغىلداپ قالدى، ئەمەلىيەتتە ئۆزىدەك ھاجىدىن مىڭىنىڭ مۈلۈكىنى بىر قىلغان تەقدىردىمۇ بۇ يېشىل ئالماسقا چىقىشالمايتتى، ھاجىنىڭ تۇرۇپ كاللىسىغا بىر خىيال كەلدى، ئۇ دەرھال زەرگەرنى ئۆيدە بىردەم ئولتۇرۇپ تۇرۇشىنى ئۆزىنىڭ يېنىدىكى نەخ پۇلنى باشقا بىر دوستىغا بىرىپ تۇرغانلىقىنى شۇڭا بۇ گۆھەرنى ئۇنىڭغا كۆرسىتىپ تۇرۇپ پۇلنى ھازىرلا ئەكىلىپ بېرىدىغانلىقىنى جېكىلەپ ئۆيدىن چىقىپ كەتتى.
ھاجى ناھايىتى ئالدىراش شەھەرنىڭ مەركىزىدىكى ئىلگىرىدىكى خانلىق ئوردىنىڭ ئالدىغا كىلىپ توختىدى. ئوردا دەرۋازىسى ئالدىدا رۇس ئەسكەرلىرى پوستا تۇرىۋاتقان بولۇپ رۇس ھاكىمىيىتىنىڭ ھەربىي باش قۇماندانى مۇشۇ يەرنى ئىش بىجىرىش ئورنى قىلىۋالغان ئىدى.
ھاجى خۇشامەت بىلەن قۇراللىق پوستقا يانچۇقىدىكى پۈرلىشىپ كەتكەن بىر ۋاراق قەغەزنى ئېلىپ كۆرسىتىۋېدى، ئۇلار ئۇنى ئوردىغا كىرگۈزىۋەتتى، ھاجى قەدىمىنى تىزلىتىپ ئۇدۇل باش گىنېرال تۇرۇشلۇق قەسىرنىڭ ئالدىغا كىلىپ توختىدى ۋە ئىشىك تۈۋىدە تۇرغان قاراۋۇلغا ئۆزىنىڭ باش گېنىرالنى مۇھىم ئىش بىلەن ئىزدەپ كەلگەنلىكىنى ئېيتتى، قاراۋۇل ئۇنىڭ ئىسمىنى سورىۋېلىپ قەسىرگە كىرىپ كېتىپ ھايال ئۆتمەي چىقىپ ئۇنىڭغا يول باشلاپ ئۇنى گىنېرال تۇرۇشلۇق ئۆيگە باشلاپ كىردى.
خام سىمىز كەلگەن گىنېرال خىزمەت ئۈستىلىدە باش چۆكۈرۈپ ئىشلەۋاتقان بولۇپ ئۆي ئىچى كۈچلۈك ۋوتكا پۇرىقىغا تۇلۇپ كەتكەن ئىدى. ھاجى گېنېرالغا كۈچۈكلىنىپ سالام قىلدى، گىنېرال ئۇنى خوشياقمىغاندەك كۈتىۋالدى.
- گىنېرال جاناپلىرى، ئۆزلىرىنى ئىزدەپ كېلىشىمدە، قۇلۇمغا بىر تال گۆھەر چۈشىۋېدى، ئۆزلىرىنىڭ ماڭا قىلىپ كەلگەن ئاتىدارچىلىقلىرىنى شۇنداقلا ئۆزلىرىنىڭ ياخشى مال چۈشسە ماڭا ئالدى بىلەن كۆرسەت دېگەن سۆزلىرىنى ئىسىمدە تۇتۇپ بۇنى ئالدىلىرىغا ئەكەلدىم ، كۆرۈپ باقسىلا ئالىيلىرى! –دېدى ھاجى دۇدۇقلاپ قۇلىدىكى تۈگۈنچەكلەنگەن ياغلىقىنى ئۇنىڭغا سۇنۇپ.
گىنېرال تۈركمەن تىلىنى بۇ خاندانلىققا كىرمەسنىڭ نەچچە يىل ئالدىدا يۇقىرىنىڭ پىلانىغا ئاساسەن پىششىق ئۈگەنگەن بولغاچقا تۈركمەنچىنى بىمالال سۆزلىيەلەيتتى. گېنېرالغا ھاجىنىڭ بۇ خەۋىرى ئالاھىدە بىلىنىپ ئورنىدىن دەرھال تۇرۇپ تۈگۈنچىنى قۇلىغا ئېلىپ يەشتى.
ئۇ يېشىل ئالماسنى كۆرۈپ ئۆز كۆزىگە ئىشىنەلمەي قالدى، ئۇ ئالماسنى قۇلىدا تۇتقىنىچە دېرىزە تۈۋىگە ئەكىلىپ قۇياش نۇرىغا تۇتۇپ باقتى، ئاندىن خۇشاللىقتا قىلغىلى قىلىق تاپالماي ھاجىنى بېرىپ قۇچاقلاپ ئۇنى تەبرىكلىدى.
- يارايسىز ھاجى، مانا ئەمدى مىنىڭ دوستۇمدەك ئىش قىلدىڭىز، دەڭا نېمە ئالىسىز؟- دېدى گىنېرال ئالماسنى توختىماي كۆزىگە سۈرتۈپ.
- مالنىڭ ئىگىسى ھازىر ساقلاپ تۇرىدۇ، ئۇنىڭ باھاسى سەل ئۈرىدەك قىلىدۇ، شۇڭا...- ھاجى گېنېرالنىڭ ئاچچىقىنى كەلتۈرۈپ قويماسلىق ئۈچۈن سۆزىنىڭ ئاخىرىنى ئېيتالمىدى.
گىنېرال ئۇ گەپكە قۇلاق سالمىدى، ئۇنىڭ ئالدىدا بۇ دۆلەتتە ئىشلىتىلىۋاتقان قەغەز پۇل ھېچنىمە بولۇپ ئۇنىڭغا لازىمى ئالتۇن-كۈمۈش، لەئلى-ياقۇت ئىدى. شۇڭا ئۇ ھاجىنىڭ دولىسىغا مۇشتلاپ قۇيۇپ ئىچكىرىدىكى ئۆيگە كىرىپ كېتىپ ئىككى تاغار پۇل ئاچىقىپ ھاجىنىڭ ئالدىدا قويدى، ھاجى كۆز ئالدىدىكى بۇنچە جىق پۇلنى كۆرۈپ چۈش كۆرىۋاتقان بولماي يەنە دەپ ئۆزىنىڭ قۇلىنى ئۆزى چىمداپ باقتى.
- ئېلىڭ بۇرادەر، بۇ مىنىڭ سىزگە قىلغان ئازراق كۆڭلۈم، سىزنىڭچە بۇ پۇل يىتەرمۇ؟ - دېدى گىنېرال ھاجىنىڭ ھاياجاندىن يوغىناپ كەتكەن كۆزىگە قاراپ.
- يەتمەمدىغان، يەتمەمدىغان گىنېرال ئالىيلىرى... دېدى ھاجى ئۇنىڭغا ھىجايغىنىچە خۇشامەت قىلىپ.
- بۇندىن كېيىن ھەمكارلىقىمىز تېخىمۇ كۈچەيسۇن!
- چاتاق يوق ئالىيلىرى، ئۇنداق بولسا مەن ماڭاي...
گىنېرال ھاجىنىڭ بۇ يەردىن تىزراق يۇقىلىشىنى خالايتتى، شۇ تاپتا ئۇنىڭ خۇشاللىقتىن توۋلاپ ۋارقىرغۇسى كىلىپ كەتكەن ئىدى. شۇڭا ئۇ ھاجىنى ئىتتىك ئۇزۇتۇپ قۇيۇپ يېشىل ئالماسقا قايتىدىن سەپ سېلىشقا باشلاپ ئۆزىنىڭ كىتاب جازىسىدىن مەخسۇس ئالماسقا ئائىت رۇسچە قامۇسنى قۇلىغا ئالدى.
ھاجى ئىككى تاغار پۇلنى يۈتكىنىچە ئوردىدىن چىقىپ ئۇدۇل دۇكىنىغا كەلدى ئاندىن دۇكان خىزمەتچىسىگە دۇكاننى تاقىۋېتىپ دەم ئېلىشىنى بۇيرىدى، خىزمەتچى ئىشىكنى تاقىۋېتىپ كەتكەندىن كېيىن ئۇ ئىككى تاغار پۇلنىڭ بىر يېرىم تاغار پۇلنى تىقىپ قۇيۇپ قالغان يېرىم تاغار پۇلنى كۈتۈرۈپ ئارقا ھويلىدا ساقلاپ ئولتۇرغان زەرگەرنىڭ ئالدىغا قويدى.
زەرگەر خالتىنى ئېچىپ ئىچىدىكى پۇلغا قاراپ ھاڭ-تاڭ قالدى، ئاندىن ئايلانغاندەك بولۇپ ئالدى-كەينىگە قارىۋەتكەندىن كېيىن ھاجىغا دېدى :
- ھەممىسىنى ئالامدىم ؟
- ئېلىڭ، ئېلىڭ ، شۇنچە يىراقتىن ئاز جاپا بىلەن كەلمىدىڭىز، لاياقىتىڭىزدە بولمىدى، قالغىنى كۆڭلۈمدە بار...
- يۇقسۇ، يۇقسۇ ھاجىم ئاكا، سەت بولدى!- زەرگەر شۇنداق دىگىنىچە ئاغىزى قۇلىقىغا يىتىپ تاغاردىكى پۇلنى خۇددى ھازىرلا بىرسى تارتىۋالىدىغاندەك مەيدىسىگە چىڭ باستى.
- بۇندىن كېيىن يەنە ئېسىل ماللار قولىڭىزغا چۈشسە، ئۇدۇل مىنى ئىزدەڭ، ئەجىرىڭىزنى ھەرگىز يەردە قويمايمەن – دېدى ھاجى غادايغىنىچە ئۆزىنى كۆرسىتىپ.
زەرگەر خۇشاللىقىدىن ھاجىغا تۈزۈكمۇ خوش دىمەي چىقىپ كەتتى، ھاجى ئۇنى يولغا سېلىپ قۇيۇپ ئىشىك دەرىزىلەرنى مەھكەم تاقاپ بايامقى تىقىپ قويغان پۇللارنى ئېلىپ ساناشقا باشلىدى.
گىنېرال ھاجى بىلەن خوشلىشىپ توم كىتاپنى ئاختۇرۇپ يۈرۈپ يېشىل ئالماسنىڭ پەقەت ئافغانىستان تاغلىرىدىن كەمدىن كەم چىقىدىغانلىقىنى، بۇنداق چوڭلۇقتىكى يېشىل ئالماسنىڭ دۇنيادا پەقەت ئىككى تاللا بارلىقىنى بىلدى، لېكىن كىتاپتا بۇ ئالماسلارنىڭ نەدە ، كىملەرنىڭ قۇلىدا ئىكەنلىكى تولۇق قەيت قىلىنمىغان ئىدى.
ئاچكۆز گىنېرال كىتاپنى دەرھال يېپىپ قۇيۇپ ھەربىي فورمىسىنى كېيىپ ئالدىراپ ھاجىنىڭ دۇكىنىغا ماڭدى، چۈنكى ئۇنىڭ تويماس نەپسىگە بۇ ئالماسنىڭ يەنە بىرىنىڭ ئىزدىرىكىنى قىلىپ بېقىش ئۇتى تۇتاشقان ئىدى.
گىنېرال ھەربىي ماشىنىسى بىلەن ھاجىنىڭ دۇكىنى ئالدىدا توختاپ شوپۇرىغا ئۆزىگە ساقلاپ تۇرۇشنى بۇيرۇپ خىزمەت سومكىسىنى كۆتۈرگىنىچە تاقالغان دۇكان ئىشىگىنىڭ يېنىدىكى ھەشەمەتلىك دەرۋازىنى قاقتى.
ھاجى ئۆينىڭ ئىچىدە پۇلنى ئەمدى ساناپ بۇلىشى ئىدى، ئۇ تۇيۇقسىز قېقىلغان ئىشىك ئاۋازىدىن پۇللارنى ئالدىراپ-سالدىراپ تاغارغا سېلىپ كارۋاتنىڭ ئاستىغا يۇشۇرۇپ قۇيۇپ يۈگۈرگىنىچە چىقىپ دەرۋازىنى ئاچتى.
ھاجى ئىشىك تۈۋىدە كۈلۈمسىرەپ تۇرغان گېنېرالنى كۆرۈپ «پۇلنى ياندۇرۇۋالغىلى كەلمىگەن بولمىسۇن يانا» دىگەننى ئويلاپ قورقىنىدىن ئەرۋايى قىزىق گەز ئۆرلىدى.
- گىنېرال بۇ ...بۇ ...ئۆزلىرىمىدىلە...- دېدى ھاجى ئېغىزىدىكى تۈپۈكنى ئاران يۇتىۋېتىپ جىددىلەشكەنلىكىنى بىلدۈرمەي – قېنى ئۆيگە كىرسىلە!
گېنېرال ئۇنىڭ ئۆزىدىن بەك چۇچۇپ كەتكەنلىكىنى كۆرۈپ ئۇنىڭ مۆرىسىگە يىنىك ئۇرۇپ قۇيدى، ھاجى بىر ئاز خاتىرجەم بولۇپ گېنېرالنى ئۇدۇل مېھمانخانىسىغا باشلاپ چاي ئەكىرگىلى مېڭىۋىدى ، گېنېرال ئۇنى توستى:
- بۇرادەر، بولدى ئاۋارە بولماڭ، كىلىشتىكى مەقسىتىم مۇنداق، بايامقى گۆھىرىڭىزگە قىزىقىپ قېلىپ ماتېرىيال ئاختۇرۇپ باققان ئىدىم، قارىسام ئۇنىڭ ئاسارە-ئەتىقىلىك قىممىتى خېلى يۇقىرى ئىكەن، شۇڭا ئۇنى سىزگە بەرگەن ئادەم بىلەن كۆرۈشۈپ باقاي دىۋىدىم...
گېنېرال شۇنداق دىگەچ خىزمەت سومكىسىدىن بىر قانچە باغلام ئامېرىكا دوللىرىنى چىقىرىپ ھاجىنىڭ قۇلىغا سۇندى. ئىشنىڭ تېگى تەكتىنى چۈشەنگەن ھاجىنىڭ يۈرىگى ئورنىغا چۈشۈپ ئىچىدە خۇداغا مىڭ شۈكرى قىلدى، ئۇ دوللارنى كۆرۈپ تېخىمۇ ھاياجانلىنىپ :
- ئالىيلىرى بۇنىڭغىمۇ بۇنچىلىك كاياپ كىتىش كىتەمدۇ، قارىسىلا سىلىنى، مىنى ئۆز كۆرمەيدىكەنلادە – دېدى ھاجى پۇلنى ئالغىلى ئۇنىماي.
- ئېلىڭ ، ئېلىڭ، ئۆيىڭىزگە بۇنداق قۇرۇق كەلمىسەم بۇلاتتى، بۇمۇ مىنىڭ كۆڭلۈم – دېدى گېنېرال بۇيرۇق تەلەپپۇزدا پۇلنى ئۇنىڭ قۇلىغا مەجبۇرى تۇتقۇزۇپ قۇيۇپ .
ھاجى ئۈستى-ئۈستىلەپ كەلگەن بۇ ئامەتلەردىن خوش بولۇپ گېنېرالنىڭ يېنىغا يېقىن كىلىپ ئۇنىڭ قۇلىقىغا بىر نىمىلەرنى كۇسۇرلىدى، گېنېرال بېشىنى لىڭىشتىپ ئۇنىڭ كۆرسەتكەن مەسلىھەتى بويىچە ئىش قىلىدىغان بولدى.
ئەتىسى ھاجى يىراق سەھرادىكى زەگەر ئۇستىنىڭ يۇرتىغا قاراپ سەپەرگە ئاتلاندى، بىر قانچە كۈنلۈك سەپەردىن كېيىن ھاجى ھېلىقى زەرگەرنىڭ ئۈيىگە بېرىپ ئون نەچچە باغلام پۇلنى ئۇنىڭ ئالدىغا قۇيۇپ مەخسىتىنى ئېيتتى، زەرگەر ياۋۇزبەگنىڭ كىملىكىنى بىلمەيتتى، شۇنداقتىمۇ پۇلنىڭ قىزىقتۇرىشى بىلەن ياۋۇزبەگ كەلگەندە ئۇنى گېنېرالغا تۇتۇپ بېرىدىغانغا ھاجىمۇ ئاڭغىچە زەرگەرنىڭ ئۆيىدە ياۋۇزبەگنىڭ كىلىشىنى ساقلاپ تۇرىدىغانغا مەسلىھەتلەشتى.
ياۋۇزبەگ مەلىكە بىلەن خوشلىشىپ ئىككى كۈندىن كېيىن ھېلىقى بازارغا يىتىپ كەلدى، ئۇ ئادىتى بويىچە كونا چۆپقىتى بولغان زەرگەرنىڭ ئىشىگىنى يىنىك چەكتى. زەرگەر ئىشىكنى ئېچىپ ياۋۇزبەگنى كۆرۈپ ئىنتايىن جىددىلىشىپ يۈرىگى باشقىچە سېلىپ كەتتى، زەرگەر بىر تۇرۇپ يەنە كۆڭلىدە ئۇنىڭ بۇيەرگە مەڭگۈ كەلمەسلىكىنى ئۈمىد قىلاتتى ئەمما پۇلنىڭ شەيتىنى ئۇنىڭ ئىمانىدىن غالىب كەلدى، شۇنىڭ بىلەن ئۇ ھاجىنىڭ كۆرسەتكەن پىلانى بويىچە ياۋۇزبەگنى ئۈيىگە چىڭ تۇتتى، ياۋۇزبەگ ناھايىتى ئەخلاقلىق كىشىنىڭ كۆڭلىنى ئاۋايلايدىغان ئادەم بولغانلىقى ئۈچۈن بۇ قېتىم زەرگەرنىڭ كۆڭلىنى رەت قىلالماي ئۇنىڭ ئۈيىگە كىرىپ دۇئا ياندۇرۇپلا چىقماقچى بولدى.
ياندىكى ئۆينىڭ دەرىزىسىدىن ئۇلارنىڭ ھەركىتىنى مۈشۈكتەك مارىلاپ تۇرغان ھاجى ئىشكتىن كىرگەن بۇ يۇچۇن ئادەمنىڭ تەققى تۇرقى زەرگەر تەسۋىرلەپ بەرگەن يېشىل ياقۇتنىڭ ئىگىسىگە ئوخشايدىغانلىقىنى بىلپ دەل ساقلاۋاتقان ئادىمىنىڭ شۇ ئىكەنلىكىنى پەرەز قىلدى.
ياۋۇزبەگ دۇئانى ياندۇرۇپ قوپۇشقا تەمشەلگەندە ھاجى ئالدىراپ كىرىپ كەلدى، ئۇ ياۋۇزبەگ بىلەن ئىنتايىن قىزغىن كۆرۈشۈپ ئۆزىنى زەرگەرنىڭ يىراق نەمەنگاندىكى تاغىسى ئىكەنلىكىنى ئاتىسىنىڭ بېشىنىڭ مۇشۇ يۇرتتا ئىكەنلىكىنى قەبرە بېشىنى يوقلاش ئۈچۈن ئاتايىن يىراق يەردىن بۇ يەرگە كەلگەنلىكىنى ئېيتىپ كۆز يېشى قىلدى.
- كۆڭۈللىرىنى بۇزمىسىلا ئاكا، ئاللاھ بىزدىكى بۇ ئامانەتنىمۇ ھامان بىر كۈنى ئېلىپ كىتىدۇ، يېقىنىدىن ئايرىلمىغان كىم بار، سەۋر قىلسىلا...- دېدى ياۋۇزبەگ يىغلاپ ئېقىپ كەتكەن نەمەنگانلىق بۇ كىشىگە تەسەللى بىرىپ.
- شۇنداق ئۇكام، ئېيتقانلىرى توغرا، لېكىن ئادەم دېگەن ھۆل نەرسىكەن، ياش چوڭايغانسېرى مۇشۇنداق باغرى سۇنۇق بولۇپ قالىدىكەن، ئالدىلىرىدا سەت بولدى ئۇكام،– ھاجى شۇنداق دىگىنىچە كۈزىدىكى ياشنى قولياغلىق بىلەن سۈرتكەچ كۆزىنىڭ قۇيرىقىدا زەرگەرگە قاراپ قويدى. ئاڭغىچە زەرگەر ياۋۇزبەگكە چاي دەملەپ ئەكىرمەكچى بولۇپ سىرىتقا ماڭدى، ياۋۇزبەگ بۇنى كۆرۈپ قوپۇشقا تەمشىلىۋىدى، نەمەنگانلىق بۇۋاي ياۋۇزبەگنىڭ قۇلىنى چىڭ تۇتۇپ ئۇنى ئورنىدىن قوپقىلى قويمىدى.
- توۋۋا ئۇكام، بىر پىيالە چاي بولسىمۇ ئىچىپ مېڭىڭ، كۈزۈمگە ئىسسىق كۆرۈنىۋىدىڭىز ئەتنىڭ ياقى سىزگە دەرد تۈكۈپ يىغلاپتىمەن، بىر ئاز تەخىر قىلىڭ، سىزگە بىر پىيالە بولسىمۇ چاي تۇتاي – نەمەنگانلىق كىشى ئورنىدىن تۇرۇپ ئاشخانا ئۆيگە چىكەتكەن زەرگەرگە ئۈنلۈك توۋلىدى – ھاي ئۇكام، ئاۋۇ دەرىزىگە ئېلىپ قويغان بوغچىدا نەمەنگاننىڭ دورىلىق چېيى بار ئىدى، مىھمانغا شۇنى بىر دەملەپ ئاچىققىنا...توختىغىنا بولمىسا ئۆزەم چىقاي!
نەمەنگانلىق كىشى ئالدىراپ كالىچىنى سېپىپ ئۆزى تۇرىدىغان ھوجرىغا كىرىپ سومكىسىدىن كىچىك بىر شىشە قۇتىنى ئالدى ئاندىن ئاشخانا ئۆيگە چىقىپ چاي دەملەيدىغان چەينەكنىڭ ئىچىگە قۇلىدىكى شېشىدىكى دورىدىن ئىككى-ئۈچ چىمدىم سالدى. ھاجىنىڭ بۇ ئىشلىرىنى كۆرۈپ زەرگەرنىڭ قورقىنىدىن چىرايىدا قان قالمىدى، ئۇ چەينەكنى پەتنۇسقا سېلىپ مېڭىۋىدى، قۇلى تىتىرەشكە باشلىدى، بۇنى كۆرگەن ھاجى ئۇنىڭغا تازا بىر ئالىيىپ قۇيۇپ پەتنۇسنى ئۆزى ئېلىپ ماڭدى.
ئۇ ياۋۇزبەگنىڭ ئالدىدا يۈكۈنۈپ ئولتۇرۇپ ئۈچ پىيالىگە چاي قۇيدى، ئاندىن ياۋۇزبەگكە قاراپ :
- ئېلىڭ ئۇكام، بىز تەرەپلەرگە بېرىپ قالسىڭىز مەندەك بىر غېرىب ئاكىڭىزنى يوقلاپ ئۆتەرسىز، مەندەك بىر مۇساپىرنىڭ تۇتقان چېيىنى ئۇنتۇپ قالماسسىز ئۇكام...- نەمەنگانلىق شۇنداق دىگەچ يەنە كۆزىگە ياش ئېلىپ مىچىلداپ يىغلاشقا باشلىدى.
ياۋۇزبەگ مېڭىشقا ئالدىرايتتى، بىراق ئالدىدىكى ناتۇنۇش ئادەمنىڭ يىغىسى ئۇنى چاي ئىچىپ مېڭىشقا دەۋەت قىلاتتى، ياۋۇزبەگ ناماز شامنىڭ قىستاپ قالغانلىقىنى كۆرۈپ پەتنۇستىكى ئۆزىگە تەۋە چاينى بىر ئوتلاپلا كۆتۈرۈۋېتىپ ساھىبخاندىن مېڭىشقا ئۆزرە سورىدى. زەرگەر بىر ئاز تەكەللۇپ سۆزى قىلغاندىن كېيىن ئۇنىڭ مېڭىشىغا رۇخسەت قىلدى، ياۋۇزبەگ نەمەنگانلىق بىلەن خوشلىشىپ زەرگەر بىلەن دۇكان ئۆيگە كىرىپ كەتتى، بۇ قېتىم ياۋۇزبەگ ئالتۇن تىللا ئالغاچ كەلگەن بولۇپ زەرگەر ئۇنىڭ قۇلىدىكى پارقىراپ تۇرغان تۆت-بەش تال ئالتۇن تىللانى كۆرۈپ كۆڭلى ئېچىلغاندەك بولدى، ئۇ تەڭگىلەرنى قۇلىغا ئېلىپ بىرمۇ بىر پۈۋلەپ باققان بولدى، دەل مۇشۇ پەيتتە ياۋۇزبەگنىڭ ئىچكەن ئۇيقۇ دورىسى كۈچىنى كۆرسىتىپ ئۇنىڭ پۇت-قۇلىنى بوشىتىشقا باشلىدى، ياۋۇزبەگ نېمە بولغىنىنى بىلەلمەي دۇكان ئۆيدىكى كارۋاتتا ئېغىر تىنغىنىچە ئولتۇرۇپ قالدى، ئۇنىڭ ئىچكىنى ئۇيقۇ دورىسى ناھايىتى كۈچلۈك بولۇپ ئۇنى مۇشۇ ئوخلاتقىنىچە بىر كېچە كۈندۈز ئۇخلىتالايتتى. ياۋۇزبەگنىڭ بېشى قېيىپ، پىشانىسى تەرلەشكە باشلىدى، ئاخىرى كۆزلىرى يۇمۇلۇپ كارۋاتقا ئۆزىنى قويىۋەتتى.
زەرگەرنىڭ قورققىنىدىن قۇلىدىكى ئالتۇن تىلالىرى يەرگە چۈشۈپ كەتتى، ئۇ يۈگۈرگىنىچە ھاجىنىڭ يېنىغا چىقىپ ئەھۋالنى بايان قىلدى، ھاجى دۇكان ئۆيگە كىرىپ ياۋۇزبەگنىڭ كۆز قاپىقىنى ئېچىپ قاراپ بېقىپ دورىنىڭ راستىنلا كارامىتىنى كۆرسەتكەنلىكىنى جەزىملەشتۈردى.
ئاندىن ئۇ دەرھال نېپىز چاپىنىنى كىيىپ چاپاننىڭ يانچۇقىنى ئاختۇرۇپ گېنېرال يېزىپ بەرگەن رۇسچە تۇنۇشتۇرۇش خېتىنى قۇلىغا ئېلىپ يۈگۈرگىنىچە چىقىپ كەتتى، ئۇ شۇ يۈگۈرگىنىچە بۇ بازارنىڭ ئامانلىقىغا مەسئۇل ئەسكەرلەر تۇرۇشلۇق ئەترەتنىڭ ئالدىغا بېرىپ قاراۋۇللۇق قىلىۋاتقان رۇس ئەسكىرىگە تونۇشتۇرۇشنى بەردى، ئەسكەر تونۇشتۇرۇشنى ئۇقۇپ ھاجىنى دەرھال ئىشخانىنىڭ ئارقا ھويلىسىدىكى باشلىقىنىڭ ياتىقىغا باشلاپ ئاچىقىپ خەتنى باشلىقىغا بەردى، باشلىق خەتنى چىراغقا تۇتۇپ ئوقۇغاندىن كېيىن دەرھال پۈشتەك چېلىۋىدى، ئوتتۇز-قىرىقچە قۇراللىق رۇس ئەسكىرى يەردىن ئۈنگەندەك پەيدا بولۇپ سەپكە تىزىلدى، باشلىق ھاجىغا ئىشارەت قىلدى، ھاجى ئۇلارنى باشلاپ زەرگەرنىڭ ئۈيىگە ئۇچقاندەك يۈگۈردى.
ياۋۇزبەگ ئويغانغاندا ئۆزىنىڭ پۇت- قۇلىنىڭ كىشەنلەنگەن ھالدا توك ياندۇرۇلغان بىر ئۆيدە تۆمۈر ئۇرۇندۇققا زەنجىر بىلەن مەھكەم باغلانغانلىقىنى كۆردى. ياۋۇزبەگ ھەربىي ماشىنا بىلەن ئاستانىگە يالاپ ئەكېلىنىش جەريانىدا چاتاق چىقىپ قالماسلىق ئۈچۈن ھەربىي دوختۇر ئۇنىڭغا يول بۇيى ئۇيقۇ دورىسىنى ئوكۇل قىلىپ كەلگەن ئىدى، شۇڭا ئۇ ئۇيقۇسىدىن ئويغانغاندا ئىسىنى ئوبدان يېغىلمايۋاتاتتى.
- بۇ قەيەر؟
ياۋۇزبەگ غەزەپ بىلەن ۋارقىردى.
- بۇ دېگەن رۇسلارنىڭ تۈرمىسى جانابى باش سانغۇن! – دېدى ئۇنىڭ ئويغىنىشىنى كۈتۈپ تۇرغان گېنېرال مۇكەممەل تۈركمەن تەلەپپۇزىدا.
ياۋۇزبەگ مۇشۇ چاغدا ئۆزىنىڭ ھېلىقى ئىككى مۇناپىق تەرىپىدىن سېتىۋېتىلگەنلىكىنى ئويلاپ يىتىپ قىلغان ئىشىدىن قاتتىق پۇشايمان قىلدى، مەلىكىنىڭ ھازىر نېمە ھالغا چۈشۈپ قالغانلىقىنى خىيال قىلىپ كۆز ئالدىنى قاراڭغۇلۇق باستى، ئۇ ئاچچىقتىن ۋارقىردى :
- سەنلەرگە نېمە لازىم، مىنى قۇيىۋېتىش !
- بىزگە لازىمى خاندانلىق غەزىنىسىدىكى ئەشۇ بايلىقلار ياۋۇزبەگ! ئاخشاملا ئادەملىرىنىڭ سىنى بىزگە تۇنۇپ بىرىپ ئەھۋالىڭنى يىپىدىن –يىڭنىسىغىچە ئېيتىپ بەردى، ئاڭلىساق غەزىنىدىكى بايلىقنى تەقسىملەشكە سەن ئۆزۈڭ باش بولۇپسەن، سەن ئۈزەڭگە بىرتال تەڭگىمۇ قالدۇرماي تارقىتىۋەتكەنسىمۇ؟ بىزنى نېمە كۆرۈپ قالدىڭ، راستىنى ئېيت! – گېنېرال سېرىق بۇرۇتىنى لىكىلدىتىپ ئۇنىڭغا بۇيرۇق قىلدى.
- تولا جۆيلىمە ! مەن سەندەكلەردەك پەس ئەمەسمەن!
- ئۇنداق بولسا بۇ يېشىل ئالماسنى نەدىن تاپتىڭ؟
ياۋۇزبەگ ئۆزىنىڭ قەيەردە كەتكۈزۈپ قويغانلىقىنى ھېس قىلدى، مەلىكە كىچىگىدىن باشلاپ ئالتۇن-جاۋاھىراتلارنىڭ ئارىسىدا چوڭ بولغانلىقى ئۈچۈن ئۇ ئالماسنى تاش ئورنىدا كۆرەتتى، ياۋۇزبەگ كىچىگىدىن ئاددى –ساددا ياشاپ كەلگەچكە ئالماسنىڭ نېمىلىكىگە قىزىقمايتتى، ئۇ كېيىن ئالماس توغرىلىق خېلى بىرنەرسە ئۈگەنگەن بولسىمۇ لېكىن ئۇنى قۇلىغا ئېلىپ كۆرۈپ باقمىغاچقا ئۇنىڭ زادى قانداق نەرسە ئىكەنلىكىنى بىلمەيتتى. شۇڭا ئۇ ئىككىسى ھاياتىدىكى بۇ خاتا قەدەمنى بېسىپ قالغان ئىدى. ئۇنىڭ ئۈستىگە مەلىكىنىڭ ئاي-كۈنى يېقىنلاپ قالغاچقا ياۋۇزبەگ مۇشۇ تاپتا مەلىكىنىڭ ئامانلىقىدىن ئەنسىرەپ شۇنداق تىت-تىت بولۇپ كىتۋاتاتتى.
- ئەي رۇس ئەمەلدارى، گىپىمگە ئىشەنگىن، خەزىنىدىكى بايلىقنى مىنىڭ تارقاتقىنىم راست، لېكىن قۇلۇمدا ئۇنچە زور بايلىق يوق، مىنى قويۇۋەتكىن، قۇلۇمدا بارىنى ساڭا بېرەي! – دېدى ياۋۇزبەگ ناھايىتى زەردە بىلەن گىنرالنىڭ شۇملۇققا تولغان چىرايىغا قاراپ.
- ھىم، ساڭا ئىشەنگەنمۇ بۇلاي، ئۇنداقتا سىنىڭ قولۇڭدا زادى نىمىلەر بار؟
- مىنىڭ قۇلۇمدا بارى كۆپ ئەمەس، لېكىن مەندە بارىنىڭ ھەممىنى ساڭا بېرەي، مىنى تىز قويۇۋەتكىن!
- ئۇنداقتا سەن ئالدى بىلەن ئۇلارنى نەگە يۇشۇرۇپ قويغانلىقىڭنى ئېيت، ناۋادا دېگەنلىرىڭ راست بولۇپ چىقسا، سەندەك بىر چۈپرەندىنىڭ كاللىسىنى ئېلىش ماڭا ئۈنچە زۆرۈرمۇ ئەمەس، قېنى ئېيتە!
- ھەي رۇس ئەمەلدارى، مەن ئاللاھنىڭ نامى بىلەن قەسەم قىلاي، مىنى قويۇۋەتكىن، ساڭا لازىمىنى مەن ئەكىلىپ بېرەي!
- مىنى كىچىك بالا چاغلاپ قالغان ئوخشايسەن باش سانغۇن، بۇپتۇ تېرىغىنىڭنى ئورىغىن!
گېنېرال يېنىدىكى رۇس سوراقچىلىرىغا ئىشارەت قىلدى، ئۇلار گۆركىرەپ كۆيىۋاتقان چوڭ بىر مەشنى كۈتۈرۈپ ئەكىرىپ ئىچىگە چوڭ بىر ياپىلاق تۆمۈر پارچىسىنى سېلىپ قىزدۇرۇشقا باشلىدى، تۆمۈر پارچىسى قىززىغىنىدىن ئوتقاشتەك قىپقىزىل بولۇپ كەتكەن ئىدى، سوراقچى ئۇنى ئۇزۇن بىر لاخشىگىر بىلەن قىسىپ ئېلىپ ياۋۇزبەگنىڭ بەدىنىگە ياقماقچى بولدى. مۇشۇ چاغدا گېنېرال سوراقچىنى توختىتىپ ياۋۇزبەگدىن قايتا سورىدى:
- ياۋۇزبەگ، بۇ يەردىن ئەمدى ئۆلۈكۈڭ چىقسا چىقىدۇ، ھەرگىز تىرىكىڭ چىقالمايدۇ، گۆشۈڭ كاۋاپ بولۇپ ئۆلگەندىن كۈرە، راست گىپىڭنى دىسەڭ بولمامدۇ؟
- ئارىلىقىمىز يىراق ئىكەن ، ھەي ئەمەلدار! سەن ماڭا ئىشەنمىدىڭ، بۇپتۇ تەقدىرىم شۇنداق ئىكەن، قۇلۇڭدىن كېلىدىغاننى قىل !
سوراقچى گېنېرالنىڭ بۇيرۇقىغا ئاساسەن ياۋۇزبەگنىڭ ئۈستىۋېشىنى يالىڭاچلاپ قىزىق تۆمۈر پارچىسىنى ئۇنىڭ مەيدىسىگە ياقتى. ۋاششىدە قىلغان ئاۋاز بىلەن ئۇنىڭ مەيدىسىدىن ئاپئاق بۇس كۆتۈرۈلۈپ چىقىپ ئۆي ئىچىنى كاۋاپ ھىدى قاپلىدى، ياۋۇزبەگ دەھشەتلىك ئاغرىق ئازابىدىن « ئاللاھۇ ئەكبەر! » دەپ ۋاقىرىغىنىچە ھۇشىدىن كەتتى.
ياۋۇزبەگ كۈيۈك ئازابىدىن قاتتىق ۋاقىرغان شۇ دەقىقىدە ياۋۇزبەگنىڭ يۇلىغا قاراپ يىغلاپ ئېلشىپ قالاي دېگەن مەلىكىمۇ قورسىقىنى تۇتقىنىچە «ۋايجان» دەپ توۋلاپ ئولتۇرغان قۇرام تاش ئۈستىدە يېتىپلا قالدى، يېنىدىكى قارا بويناق مەلىكىنىڭ تۇيۇقسىز ئۆزىنى تاشلىۋاتقانلىقىنى كۆرۈپ ئۈنلۈك قاۋاشقا باشلىدى. ئىنىك ئانا قارا بويناقنىڭ ھاۋشىغىنىدىن يۈگۈرۈپ چىقىپ بىچارە مەلىكىنىڭ تولغاق ئازابى تارتىۋاتقانلىقىنى بىلدى-دە ئۇنى ناھايىتى تەسلىكتە يۈلەپ ئۆيگە ئەكىردى.
سوراقچىلار بىر چېلەك سۇنى ھۇشىدىن كەتكەن ياۋۇزبەگنىڭ يۈزىگە چاچتى، ئۇ ھۇشىغا كەلدى. گېنېرال ئۇنىڭدىن گەپ سورىدى، ياۋۇزبەگ ھېچقانداق گەپ قىلمىدى. سوراقچىلار يەنە قىزىق تۆمۈر پارچىسىنى ئۇنىڭ بەدىنىگە چاپلىدى، ئۇ يەنە ھۇشىدىن كەتتى....سوراقچىلار ئۇنى مۇشۇ تەرزدە بىر كېچە-كۈندۈز قىينىدى، ئۇنىڭ بەدىنىدە تەڭگىچىلىك ساق يەر قالمىدى...لېكىن ئۇ «ئاللاھۇ ئەكبەر» دىن باشقا ھېچقانداق گەپنى قىلغىلى ئۇنىمىدى.
ئامراق يۆلەنچۈكى ياۋۇزبەگدىن ئايرىلغان مەلىكىمۇ ساق بىر كېچە-كۈندۈز تولغاق ئازابىدىن قىينىلىپ چىقتى، ئىنىك ئانا ئەتىۋارلىق قىزىنىڭ ئەتراپىدا پايپىتەك بولۇپ پەرۋانىدەك چۆرگىلەيتتى، توختىماي كۆز يېشى قىلاتتى.
ئەتىسى چۈشكە يېقىن ئالەمنى قاراڭغۇلۇق بېسىشقا باشلىدى، تۇيۇقسىز ئۆينىڭ ئىچى كېچىدەك بولۇپ كېتىپ ئىنىك ئانا بىر نەرسىنى ئوبدان كۈرەلمەي چىراغ يېقىشقا مەجبۇرى بولدى، دەل مۇشۇ چاغدا مەلىكە قاتتىق بىر تولغاق تۇتۇش بىلەن ئاخىرى بىر سىمىز بۇدرۇق ئوغۇلنى توغدى، بوۋاق دۇنياغا كۆز ئاچتى،قاراڭغۇلۇقمۇ تەدرىجىي يوقىلىپ ئالەم يورۇشقا باشلىدى. يېڭى تۇغۇلغان بوۋاقنىڭ يىغىسى پۈتۈن تاغ تورانى بىر ئالدى، تاغ شامىلى بوۋاقنىڭ يىغا ئاۋازىنى قىيا-جىلغىلاردىن ئاتلىتىپ ھۇشسىز ياتقان ياۋۇزبەگنىڭ قۇلىقىغا بىلىنەر-بىلىنمەس ئاڭلاتتى.
ياۋۇزبەگ ئوغلىنىڭ يىغا ئاۋازىنى ئاڭلىغاندەك بولۇپ ئاستا-ئاستا ھۇشىغا كەلدى، ئۇ بالىسىنىڭ يىغا ئاۋازىدىن كۈلۈپ كەتتى...
گېنېرال سوراقخانىغا كىرىپ كەلدى.ئۇ كېچىدىن ياۋۇزبەگنى سۇراق قىلىمەن دەپ تۈن يېرىمغىچە بۇ يەردە تۇرغاچقا كۆزلىرى ئۇيقۇسىزلىقتىن قىزىرىپ قاپاقلىرى تومپىيىپ كەتكەن ئىدى، شۇ تاپتا ئۇ بەئەينى بىر كۆزىگە قان چۈشكەن چوشقىغىلا ئوخشاپ قالغان ئىدى.
ياۋۇزبەگ ھېلىمۇ تۆمۈر ئۇرۇندۇقتا زەنجىر-كىشەنلەر بىلەن باغلىنىقلىق تۇراتتى .گېنېرال شۇنداق قاۋۇل بەدەنلىك ياۋۇزبەگنىڭ بىر كېچىدىلا مۇشۇنداق ئېچىنىشلىق بىر ھالەتكە كىلىپ قالغانلىقىنى كۆرۈپ ھەيران قالدى ھەم ئۇنىڭ كۈيۈپ كاۋاپ بولۇپ كەتكەن تىنىدىن يىرگەنگەندەك بولدى. سوراقچىلار گېنېرالغا بېشىنى چايقاپ ئۇنىڭدىن ھېچقانداق جاۋاب چىقمىغانلىقىنى ئېيتىشتى.
گېنېرال ياۋۇزبەگنىڭ ئالدىغا كىلىپ تۇيۇقسىز بىر گەپنى قىلدى :
- باش سانغۇن، مەلىكە كۈن چېچەكنى سىز بىلەن بىرگە بۇلىشى مۇمكىن دېگەن خەۋەر بۈگۈن سەھەردە قۇلىقىمغا كىرىپ قالدى بۇ راستما؟
ياۋۇزبەگنىڭ قورققان ئىشى ئاخىرى يۈز بەردى، ئەمدى ئۇ مەلىكىنىڭ بىخەتەرلىكىدىن ئەنسىرەشكە باشلىدى، ئىشلارمۇ بارغانسېرى يامانغا قاراپ ئۆزگىرىۋاتاتتى.
- ئەگەر مەن... بايلىقنى نەگە يوشۇرغانلىقىمنى... دەپ بەرسەم... راستىنلا... مىنى... قۇيۇپ بېرەمسەن...؟
ياۋۇزبەگنىڭ ھەر بىر ئېغىز گىپى ئۇنىڭ لەۋلىرىدىن ئاران چىقاتتى. شۇڭا ئۇ ياۋۇزبەگنىڭ پەس ئاۋازدىكى گېپىنى ئوبدان ئاڭلىيالمىدى.
- نېمە دېدىڭ يەنە بىر دىگىنە؟
- بايلىقنىڭ.. ئورنىنى... دەپ بەرسەم... راستىنلا... مىنى قۇيۇپ...بېرەمسەن...؟
گېنېرال ئۇنىڭ ئاخىرى گەپكە كىرگەنلىكىدىن ئىنتايىن خۇشال بولدى، ئۇ كۆڭلىدە «سىنى مۇشۇ سېسىغان تىنىڭ بىلەن قۇيىۋەتسەممۇ قۇيىۋەتمىسەممۇ ئەتىگە قالماي بەرىبىر ئۆلۈپ كېتىسەن، ھەي بىچارە بايقۇش» دىگەننى ئويلاپ ئۇنىڭ ئاخماقلىقىدىن كۈلۈپ كەتتى.
- ئەلۋەتتە قۇيۇپ بىرىمەن، قېنى ئېيتە!
- گىپىڭ...راستمۇ...؟
- راست بولمامدىغان...راست!
- ماڭا...بىر يۇتۇم...سۇ ...
- ئۇنىڭغا سۇ بىرىڭلار!
ياۋۇزبەگ سۇنى ئېغىزىغا ئالالمىدى، چۈنكى ئۇنىڭ بوينىنى ئالدىغا ئىگىلەلىگۈدەك ياكى ئېغىزىنى چوڭراق ئاچالىغۇدەك ماغدۇرىمۇ قالمىغان ئىدى.گېنېرال سوراقچىلارغا زەنجىرنى ئازراق بوشۇتۇپ قۇيۇشقا ئىشارەت قىلدى، چۈنكى گېنېرال ئۇنىڭ ئېغىزىدىن ئەمدى گەپ ئالاي دەپ تۇرغاندا ئۇنىڭ تۇيۇقسىز نەپەستىن قېلىشىنى خالىمايتتى.
سوراقچىلار ئۇنى ئازراق بوشىتىپ قويدى، ياۋۇزبەگ ئەمدى بوينىنى بوشراق سۇزۇپ سۇنى ئاغىزىغا ئېلىپ بىر قانچە يۇتۇم يۇتالىدى.
- سۆزۈمنى ... ئېسىڭلاردا تۇتۇڭلار...جەنۇبىي چېگرادىكى...خان يايلىقىنى...بىلەمسىلەر...؟
ياۋۇزبەگنىڭ ئاۋازى بارغانسېرى چۈشۈپ كەتتى.
گىنىرال ئۇنى ئۆلۈپ قالىدىغان بولدى دەپ ئويلاپ قېلىپ جىددىيلەشكىنىچە دەرھال دوختۇرغا ئادم چىقارتتى.
- ياۋۇزبەگ غەيرەت قىلىڭ، گېپىڭىزنىڭ ئاخىرىسىنى دەڭ! – دېدى گېنېرال ياۋزبەگنىڭ ئېغىزىغا قۇلىقىنى يېقىن ئەكىلىپ.
- خان يايلىقىدا...بىر قەدىمىي... مازار بار...
- شۇنداق، شۇنداق ، كونا بىر مازار بار...
- شۇ مازارنىڭ...غەربىدە...نېرىسىدا...
گېنېرال نېمە گەپ ئىكەنلىكىنى ئېنىق ئاڭلىيالماي قۇلىقىنى ياۋۇزبەگنىڭ ئېغىزىغا چاپلىغانچىلىك قىلدى:
- باش سانغۇن ، مازارنىڭ غەربىدىكى قەيەردە؟
دەل مۇشۇ ۋاقىتتا ياۋۇزبەگ تۇيۇقسىز شۇنداق بىر كۈچكە كىلىپ بېشىنى ئالدىغا سۇنۇپلا خۇددى بۆرە ئولجىسىنىڭ ئەجەللىك بوينىنى ئېلىۋالغاندەك توڭغۇز گېنېرالنىڭ گېلىنى ئاغىزىغا كاپپىدە ئېلىۋالدى-دە بار كۈچى بىلەن قاتتىق چىشلەپ قاۋاننىڭ پوكىنىنى قويىۋەتمىدى، دەقىقە ئىچىدە گېنېرالنىڭ قۇلىدىكى تاپانچا يەرگە چۈشۈپ كېتىپ ئىككى قۇلى بوغۇزلانغان كەپتەرنىڭ قانىتىدەك ھاۋادا تىتىرەپ لەيلەشكە باشلىدى، ياۋۇزبەگ ئەسلىدە بىر چىشلەشتىلا گېنېرالنىڭ بۇيۇن ئارتېرىيىسىنى ئۇزىۋەتكەن بولغاچقا ئاخماق گېنېرال يېنىدا ئېلىپ يۈرگەن يېشىل ئالماسقا قاراشقىمۇ ئۈلگۈرەلمەي جان تەسلىم قىلغان ئىدى. ياندىكى سوراقچىلار نېمە قىلىشىنى بىلەلمەي يەردىكى تاپانچىنى ئېلىپلا ياۋۇزبەگنىڭ بېشىغا قارىتىپ ئوق ئاتتى...
ياۋۇزبەگ ئوق ئاۋازدىن چۇچۇپ يانغا قارىۋىدى، مەلىكە كۈن چېچەك ئىشىك تۈۋىدە ئۇنىڭغا قاراپ قۇلىنى سۇنغىنىچە كۈلۈپ تۇرۇپتۇ، ئو ئورنىدىن ئاستا تۇرۇپ مەلىكىنىڭ ئالدىغا باردى، مەلىكە ئۇنى باغرىغا چىڭ باستى، ياۋۇزبەگ خۇددى ئىلگىرىكىگە ئوخشاش مەلىكىنى توغرىسىغا كۆتۈرۈۋالغىنىچە بۇيەردىن يىراقلاپ كەتتى...
ياۋۇزبەگنىڭ چېكىسىدىن شىرىلداپ چىققان قىپقىزىل قان ئۇنىڭ قۇلاق يۇمشىقىدىن ئېقىپ شېھىتنىڭ پۈتۈن بەدىننى يۇيۇپ چىقتى ئاندىن پۇت بارماقلىرى ئارىسىغا كىلىپ بىردەم توختاپ شېھىت بىلەن ۋىدالاشقاندىن كېيىن ئۇدۇل شېھىت دەسسىگەن تۇپراققا سىڭىپ كەتتى.
ئوق ياۋۇزبەگنىڭ چېكىسىدىن تىشىپ كىرىپ كەتتى، ئۇنىڭ چېكىسىدىن بۇقۇلداپ قان ئېقىشقا باشلىغان مۇشۇ پەيتتە مەلىكە كۈن چېچەكمۇ ئۆزىدىن ئىسسىق بىر نەرسىنىڭ مېڭىپ كەتكەنلىكىنى سەزدى، ئۇنىڭ يۈرىگى ئۆرۈلۈپ نەپەسلىنىشى قىينالدى، ئىنىك ئانا مەلىكىدىن تۇيۇقسىز كۆپلەپ قان چىقىپ كەتكەنلىكىنى كۆرۈپ ئەس-ھۇشىنى يۇقاتتى، چۈنكى تۇغۇتتىن كېيىنكى بۇنداق قاناشتا ھېچقانداق ئانا ساق قالالمايتتى، مەلىكە ئۆزىنىڭ بارغانسېرى بولالمايۋاتقانلىقىنى ھېس قىلىپ ئىنىك ئانىنى چاقىردى:
- ئانا...مەن بولالمىدىم...
ئىنىك ئانا ھۆڭرەپ يىغلاپ كەتتى.
- جېنىم قىزىم ...
- ئانا ...ياۋۇزبەگ مىنى چاقىرىۋاتىدۇ...
- ھەئە، بالام...
- ياۋۇزبەگنىڭ... بالىنىڭ ئىسمىنى پاششاخان قويغۇسى بار ئىدى...
- شۇنداق بالام...
ئىنىك ئانا يامغۇر كەبى ياش تۆكەتتى.
- ئەمدى يىغلىماڭ ئانا...مەندىن رازى بۇلۇڭ...
- مىڭ مەرتىۋە رازى بالام...مەن يىغلىمىدىم...
- بېشىمدىكى قۇرئان بىلەن ...ئاۋۇ يەردىكى ...تاجنى ئەكىلىپ بېرىڭ...
ئىنىك ئانا قۇرئان بىلەن خانلىق تاجنى مەلىكىنىڭ قۇلىغا تۇتقازدى، مەلىكە بارغانسىرى ئۈستىگە تىنىپ چىرايى سۈتتەك ئاقىرىشقا باشلاپ ياتقان يىرى پۈتۈنلەي قانغا توشتى. ئۇ ناھايىتى تەسلىكتە يېنىدىكى چىۋەككە ئورالغان بالىسىنىڭ ئۈستىگە قۇرئاننى قۇيۇپ ئۇنىڭ ئۈستىگە تاجنى قويدى ئاندىن ئىنىك ئانىسىدىن بوينىدىكى تۇمارنى ئېلىپ تاجنىڭ ئۈستىدە قۇيۇپ قۇيۇشنى ئېيتتى. مەلىكە ناھايىتى پەس ئاۋازدا گەپ قىلىۋاتاتتى.
- مەن... تۈركمەن خانلىقنىڭ پادىشاھى بولۇش...سۈپىتىم بىلەن...ياۋۇزبەگ ئوغلى...پاشاخاننى...خاندانلىقنىڭ ...خانى بولۇشىنى جاكارلايمەن...
مەلىكىنىڭ ئاۋازى بارغانسېرى پەسلەپ گېپىنىڭ ئايىغىنى دېيەلمىدى.
تاغ شامىلى ئىشىكنى غىچىرلىتىپ ئاچتى، مەلىكە كۈزىنى تەسلىكتە ئېچىپ ئىشىككە ئاخىرقى قېتىم قارىۋىدى ئىشىك ئالدىدا ياۋۇزبەگنىڭ ئاپتاپتەك كۈلۈپ تۇرغانلىقىنى كۆردى، مەلىكە ئورنىدىن ئاستا تۇرۇپ ئۇخلاپ قالغان ئوماق ئوغلىنى ئويغىتىۋەتمەسلىك ئۈچۈن پۇتىنىڭ ئۇچىدا دەسسەپ بېرىپ ياۋۇزبەگكە ئۆزىنى ئېتىپ ئۇنىڭ بوينىغا گىرە سېلىۋالدى، ياۋۇزبەگ ئۇنى خۇددى بۇرۇنقىدەك توغرىسىغا كۆتۈرۈۋالدى، مەلىكە كۈلگىنىچە ياۋۇزبەگنىڭ قۇلىقىغا ئىنىك ئانام بار دەپ ئاستا پىچىرلىدى، ياۋۇزبەگ ئىككى يانغا قارىۋېتىپ كەينىگە كىرىۋالغان قارا بويناقنى بۇرۇنقىغا ئوخشاش بىر قۇلى بىلەنلا باغلاپ قۇيۇپ مەلىكىنى كۆتۈرگىنىچە تاغنىڭ يۇقىرىسىدىكى يېشىل چىمەنلىككە ئېلىپ چىقىپ چېكەتتى...

(داۋامى بار)

ئەزا ئۇچۇرى
تىزىم نۇمۇرى: No. 77986
يازما سانى: 235
نادىر تېمىسى: 0
مۇنبەر پۇلى : 3497
تۆھپە نۇمۇرى: 90
توردا: 115 سائەت
تىزىم: 2012-3-27
ئاخىرقى: 2013-6-6
يوللىغان ۋاقتى 2013-4-28 06:30:53 PM |ھەممە قەۋەتنى كۆرۈش |
شۇنداق قىززپ ئوقۇۋاتقانتىم ، داۋامى قاچان يوللىنا؟.........

ئەزا ئۇچۇرى
تىزىم نۇمۇرى: No. 91717
يازما سانى: 79
نادىر تېمىسى: 0
مۇنبەر پۇلى : 1192
تۆھپە نۇمۇرى: 0
توردا: 206 سائەت
تىزىم: 2013-2-15
ئاخىرقى: 2013-6-17
يوللىغان ۋاقتى 2013-4-29 09:47:47 AM |ھەممە قەۋەتنى كۆرۈش |
                                             يەتتىنچى باب: ئىنىك ئانا

1941-يىلىدىن كېيىنكى  سوۋېت مۇستەملىكىسىدىكى تۈركمەنىستان

ياۋۇزبەگ بىلەن مەلىكە كۈنچېچەك ئۆزىنىڭ ئەتىۋارلىق ئوغلى پاششاخاننى بۇ ئادالەتسىز دۇنياغا تاشلاپ قۇيۇپ كېتىپ قالدى، ئاتا-ئانىسىنىڭ دۇنيادىن خوشلاشقان كۈنىدە، كۈن بىلەن ئاي بىر يەرگە كىلىپ زىمىننى قاراڭغۇلۇق قاپلىغان يەنى تۈركمەنىستان زىمىنىدا كۈن تۇتۇلغان بۇ كۈندە تاغ قاپتىلىدىكى ئورمانلىقتا بۇ بالا دۇنياغا كەلدى.
ئىنىك ئانا جېنىدىن ئېزىز كۆرىدىغان قىزى كۈنچېچەكنىڭ مېيىتى بىلەن خوشلاشقاندىن كېيىن بۇۋاقنى باغرىغا چىڭ بېسىپ تۈمەنمىڭ جاپالار بىلەن تاغدىن چۈشۈشكە مەجبۇرى بولدى، ئانىسىنىڭ ئىسسىق ئوغۇز سۈتىنى ئېغىزىغا ئېلىشقا ئۈلگۈرەلمىگەن بۇ بوۋاق ئاچلىقتىن ئىڭراپ يىغلايتتى...ئاللاھ شۆبھىسىزكى ناھايىتى قۇدىرەتلىك ئىدى، سۇسىز چۆلدە يۇمران گىياھنى ئۈندۈرگەن بۇ زات بۇ يېگانە بوۋاقنىڭ بۇ دۇنيادىكى رىسىقىنى تېخى ئۈزمىگەندەك قىلاتتى.
ئىنىك ئانا بوۋاقنىڭ ئېچىنىشلىق يىغىسىنى توختىتىش ئۈچۈن ئاللاغا زور ئۈمىد باغلاپ ئۆزىنىڭ كۆكسىنى بىچارە بوۋاقنىڭ ئاغىزىغا سالدى...
بوۋاقنىڭ زېمىندىن كەتكۈسى يوق ئىدى، ئۇ بار كۈچى بىلەن ئىنىك ئانىنىڭ كۆكسىنى شورىدى، ئۇلۇغ ئاللاھ بوۋاققا ئىلتىپات قىلدى، ياشتا چوڭ ئىنىك ئانىنىڭ كۆكسى تومۇرلىرى سىيقىرغاندەك بولۇپ بوۋاقنىڭ يىغا ئاۋازى پەسەيدى، گەرچە ئىنىك ئانىدىن بۇلدۇقلاپ ئاق سۈت ئېتىلىپ چىقمىغان بولسىمۇ لېكىن سۈتكە ئوخشايدىغان بىر خىل ئېقىش سۇ ئۇنىڭ كۆكسىدىن بوۋاقنىڭ ۋۇجۇدىغا ئاقتى، بوۋاقنىڭ تەشنالىقى قاندى...
ئىنىك ئانىنىڭ مىنىپ ماڭغۇدەك ئۇلىغى بولمىغاچقا تاغدىن پىيادە چۈشۈشكە مەجبۇرى بولغان ئىدى، ئۇنىڭ پۇتلىرى قاپىرىپ تاپانلىرى يېرىلدى، ئۆشنىسىگە ئارتىۋالغان ئېغىر بوخچا بىلەن قۇچىقىدىكى يېڭى جان ئۇنىڭ ياشانغان تېنىنى ئىگىپ ئالدىغا بىر قەدەم ئالالماس قىلىۋەتكەن ئىدى لېكىن قىزى كۈنچېچەكنىڭ ئۆلۈمى ھەم ئۆزىنىڭ بوۋاققا بولغان ئانىلىق مېھرى ئۇنىڭغا چەكسىز كۈچ قۇۋۋەت ئاتا قىلدى، ئۇ لىۋىنى چىشلەپ خەتەرگە تولغان قىيا-جىلغىلاردىن ئېشىپ مېڭىشنى داۋاملاشتۇردى، قارا بويناق گاھىدا ئۇلارنى قوغداپ گاھىدا ئۇلارغا يول باشلاپ ئالدىدا ماڭدى. مانا مۇشۇنداق نەچچە كۈنلۈك جاپا مۇشاققەتلىك تاغدىن چۈشۈش سەپىرىدىن كېيىن ئىنىك ئانا ئاخىرى ھالسىزلانغان ھالدا ھېلىقى بازارغا كىرىپ كەلدى.
ئۇ زەرگەرنىڭ كىملىكىنى ئىلگىرى ياۋۇزبەگدىن ئاڭلىغاچقا ئۇدۇل زەرگەر بىلەن كۆرۈشمەكچى بولدى لېكىن ئىنىك ئانا ئىشلارنىڭ بۇنچە ئاددى ئەمەسلىكىنى بىلەتتى چۈنكى ياۋۇزبەگنى رۇس قۇراللىق كۈچلەر تۇتۇۋالمىسا ئوغرى-قاراقچىلار ياكى خەتەرلىك تاغ يولى ئۇنىڭغا ھېچنىمە ئىدى.
شۇڭا ئۇ بىريەرگە چۈشۈپ ئارام ئالماقچى بولدى، ياتاق-دەڭلەر ئۇنىڭغا نىسبەتەن بىخەتەر ئەمەس ئىدى، چۈنكى ئۇنىڭ ئۆشنىسىدىكى بوخچىدا ھىساپسىز بايلىق يۇشۇرۇنغان، ئۇ بۇ بايلىقلارنى ئۆزىنىڭ ئېتىقادى ۋە ئەقىدىسى بويىچە قۇچىقىدىكى بوۋاق بالىغا شۇنداقلا خاندانلىقنىڭ يېڭى خانىغا ساق-سالامەت تاپشۇرۇپ بېرىشى كېرەك.
ئۇ ھالسىز قەدىمى بىلەن بازارنىڭ ئىچىدىكى كۆڭلى تارتقان بىر ئۆيگە كىرىپ پانالىق تىلىدى، ئۆي ئىگىسى باغرى يۇمشاق ئادەم بولغاچقا ئۇلارغا ئىچى ئاغرىپ ئېھسان قىلدى.
ئەتىسى بامدات ۋاقتى بىلەن پۇت-قۇلى تېلىپ ماڭالمىغۇدەك بولۇپ كەتكەن ئىنىك ئانا ئاغرىق ئازابىغا چىداپ ئۆي ئىگىسى بىلەن خوشلىشىپ رەستىگە چىقتى ئۇ ئالدى بىلەن يۈرىكىگە تاشنى قۇيۇپ ئۆزىگە ئەگىشىۋالغان نەسىللىك قارا بويناقنى كۆزىگە ياش ئالغىنىچە ئۆتكۈنچى بىر ئادمگە بىرىۋەتتى، ئاندىن بۇۋاقنى قۇچاقلىغىنىچە مەسچىت تەرەپكە بېرىپ ناماز بامداتتىن يانغان كىشىلەرنىڭ چىقشىنى كۈتۈپ تۇردى.
كىشىلەر مەسچىتتىن يانغاندا ئىنىك ئانا جامائەتنى ئالدىنى تۇسۇپ قۇچىقىدىكى بوۋاقنىڭ ئۆزىنىڭ نەۋرىسى ئىكەنلىكىنى ئانىسىنىڭ تۇغۇتتا تۈگەپ كېتىپ مۇشۇ ھالغا كىلىپ قالغانلىقىنى بولسا يېڭى تۇغۇتلۇق بىرە ئائىلىنىڭ ئۆزىگە خەيرى-ئېھسان قىلىشىنى ئۈتۈندى.
جامائەتنىڭ بىردەك ئىنىك ئانىغا ئىچى ئاغرىشتى ئۇلارنىڭ ئىچىدىكى بىر قانچەيلەن ئۆيىدە قىزى ياكى كېلىنىنىڭ يېڭى تۇغۇتلۇق ئىكەنلىكىنى ئېيتىپ ئېنىك ئانىنى ئۆيلىرىگە تەكلىپ قىلىشتى. ئىنىك ئانا خۇشاللىقىدىن كۆز يېشى قىلىپ ئۇلارغا رەھمىتىنى بىلدۈرگەندىن كېيىن ئۇلارنىڭ ئىچىدىكى يۈرۈش-تۈرۈشى پاكىزە سالاپەتلىك بىرەيلەننىڭ كەينىدىن ئەگىشىپ ماڭدى. ئۇلار ئۆيگە يىتىپ بارغۇچە ئىنىك ئانا ئۇيەر-بۇيەردىن گەپ قىلغان بولۇپ بۇ ئوتتۇرا ياشتىن ئاشقان كىشىنىڭ ئەھۋالىنى قىسقىچە ئىگىلەپ كۆڭلى ئەمىن تاپتى، چۈنكى خانلىق دەۋرىدە خانلىقنىڭ شاھزادىسىنى ياكى مەلىكىسىنى ئېمىتمەكچى بولغان ئايالنىڭ يەتتە ئەجداد نەسەبى قاتتىق سۈرۈشتە قىلىنىپ ئىنىك ئانىنىڭ ئالىي نەسەبلىك بۇلىشىنى ئالاھىدە تەكىتلەيتتى، ئىنىك ئانا گەرچە ئۇنچىلىك تەپسىلى سۈرۈشتە قىلالمىغان بولسىمۇ ئەمما بۇ كىشنىڭ نەچچە ئەۋلاد تىۋىپ ئائىلىسىدىن كىلىپ چىققانلىقىنى ئايالىنىڭمۇ كونىدىن –كونا دىندار ئائىلىدىن كىلىپ چىققانلىقىنى بىلىپ ئالەمچە خۇشال بولدى.
ئۇلار ئۆيگە كەلگەندە قۇياش ئەمدى ئۇپۇقتىن بېشىنى كۆتۈرگەن بولۇپ ئازادە ھەم پاكىزە ھويلا كىشىگە بىر خىل مېھرى ئىسسىقلىق تۇيغۇسىنى بىرەتتى، تىۋىپ ئىنىك ئانىنى ئىچكىرىدىكى ئۆيگە باشلاپ كىردى، نەرسە كېرەكلەر رەتلىك قۇيۇلغان ئۆينىڭ ئىچىدىكى سۇپىدا چىرايلىق بىر جۇۋان بالىسىنى ئىمىتكىنىچە يوتقان كۆرپە ئىچىدە ئۇرۇنۇپ ئولتۇراتتى.
- قىزىم قارىغىنا، ساڭا ئاللاھنىڭ بىر مېھمىنىنى باشلاپ ئەكەلدىم، بۇ ئوغۇلنى ئوغلۇڭغا جۇپلىۋالغىن، بۇمۇ ئاللاھنىڭ بىزگە قىلغان ئىلتىپاتى...- دېدى تىۋىپ ئىنىك ئانىنىڭ قۇچىقىدىكى بۇۋاقنى زاكىسى بىلەن كۈتۈرۈپ قىزىغا سۇنغاچ - بۇ بىچارىنىڭ ئانىسى ۋاقىتسىز كېتىپ قاپتۇ، تېخى ئاران يەتتە كۈنلۈك بوپتىكەن، ئۇنى سۈتكە بىر قاندۇرغىنە قىزىم!
جۇۋان بۇۋاقنى قوش قوللاپ ئالدى، ئۇ كۈلۈمسىرىگىنىچە بۇۋاقنى ئەركىلىتىپ :
- ۋاھ ، قۇرغۇينىڭ ئۆزىكەنغۇ بۇ بالا، ئوغلۇمدىن ئاران ئۈچ كۈنلۈك چوڭ ئىكەن، قېنى بالام تويغىچە شۇرىغىن، مەن سىنىڭ ئۆز ئاناڭ.
جۇۋان ئاتىسىدىن خىجىل بولۇپ يانغا ئۆرۈلدى-دە ئەمچەك توپچىسىنى ئاپئاق بىر ماتا رەختتە سۈرتىۋېتىپ قۇچىقىدىكى بوۋاقنىڭ ئاغىزىغا سالدى، بوۋاق زوق-ئىشتىياق بىلەن يېڭى ئانىسىنىڭ ئەمچىكىنى كۈچەپ شۇراشقا باشلىدى.
تىۋىپ قىزىنىڭ بۇ ئىشىدىن بەك خۇشال بولدى، قىزنىڭ ئانىسىمۇ پەيدا بولۇپ قىزىغا مەدەت قىلىپ بۇ ئىشنى تەبرىكلىدى. ئىنىك ئانا بۇ ئائىلىدىكى ياخشى كىشىلەردىن تەسىرلىنىپ كۆز يېشى قىلىپ ئاللاھقا شۈكرى-ھەمدۇسانا ئۇقۇدى، ئۇلارغا ئۇزۇندىن-ئۇزۇن دۇئا قىلدى.
ئىنىك ئانا تەربىيە كۆرگەن بىلىملىك ئايال بولغاننىڭ ئۈستىگە بەكلا كېلىشكەن چىرايلىق ئايال ئىدى، گەرچە ئۇ ياشانغان بولسىمۇ گەپ-سۆز، ئىش –ھەرىكەتتە خانىش ئايىملاردەك لاتاپەتلىك ئىدى، شۇڭا ئۇيدىكى ئايالنىڭ ئۆزىگە سەل-پەل دىققەت قىلىپ قالغانلىقىنى سىزىپ قېلىپ ئۇلارنىڭ ئۆيدە تۇرۇپ قالسىلا دېگەن تەلىۋىنى چىرايلىقچە رەت قىلدى ھەم بالىنى كۈندە نەچچە ۋاق ئەكىلىپ ئېمىتىپ تۇرىدىغانلىقىنى ئېيتىپ ئۇلار بىلەن خوشلاشتى.
ئىنىك ئانا ئېغىر بوخچىسىنى ئۆشنىسىگە ئارتىپ بۇۋاقنى كۆتۈرگىنىچە يەنە كوچىغا چىقتى، دالدا بىر يەرگە كىلىپ بوخچا ئىچىدىكى ئۈنچە –ياقۇتلار ئىچىدىن ئىككى تال ئالتۇن تىللانى ئېلىپ كىچىكرەك بىر زەرگەرچىلىك دۇكىنىدا ئۇنى قەغەز پۇلغا ئالماشتۇردى.
ئىنىك ئانىنىڭ ئاستانىدە ئۇرۇغ-تۇققانلىرى بولسىمۇ ئۇ قۇچىقىدىكى پاششاخاننىڭ بىخەتەرلىكىنى كۆزدە تۇتۇپ مۇشۇ يۇرتتا تۇرۇپ قېلىپ ئالدى بىلەن بالىنى ئىككى يېشىغىچە ئىمىتىۋېلىشنى ئويلىدى چۈنكى ئىنىك ئانىنىڭ ئورىدىدا تۇرىدىغانلىقىنى شۇنداقلا ئۇنىڭ مەلىكە كۈنچېچەك بىلەن بىرلا ۋاقىتتا يوقاپ كەتكەنلىكىنى پۈتۈن ئاستانە ئەھلى بىلەتتى.
ئىنىك ئانا بالىنى ۋاقتى –قەرەلىدە ئىمىتىش ئىشىنى ئويلاپ تېۋىپنىڭ ئۈيىگە يېقىنراق بىر يەرگە ئورۇنلاشماقچى بولدى، لېكىن ئۇنىڭ بوخچىسىدىكى دۇنيا ئىنىك ئانىنى بەكلا بىسەرەمجان قىلغان بولۇپ ئۇنى ساق-سالامەت ئىگىسىگە يەتكۈزۈش بەس مۈشكۈل بۇلىۋالاتتى.
ئىنىك ئانا سۈرۈشتە قىلىش ئارقىلىق تىۋىپ تۇرىدىغان كوچىنىڭ ئايىغىدا ئولتۇرىدىغان كىشىلەر تەقۋا دەپ قارىغان بىر كىشىنىڭ ئۆينىڭ ئىشىگىنى چەكتى، ئۆي ئىگىسى قىرىق ياشلارنىڭ قارىسىنى ئالغان كىچىك تىجارەتچى بولۇپ ياشانغان ئىنىك ئانىنىڭ ھالىغا ئىچى ئاغرىپ ئايالى بىلەن مەسلىھەت قىلغىلى كىرىپ كەتتى، ئىنىك ئانا قۇلىغا بىر تۇتام پۇلنى ئېلىپ ئۇلار مەسلىھەتلىشىۋاتقان ھۇجرىنىڭ ئىشىكىنى چەكتى ئاندىن ئۆيدىكى ئايالغا ئۆزىنىڭ ئۆي ئىشلىرىنى ياخشى قىلالايدىغانلىقىنى، ياقا يۇرتتىكى ئوغلىنىڭ ۋاقتى-ۋاقتىدا ئۆزىگە تۇرمۇش پۇلى ئىۋەرتىپ تۇرىدىغانلىقىنى، نەۋرسىنى ئىمىتىش ئىشىنى ئويلاپ بۇ يەردە تۇرۇپ قالغۇسى بارلىقىنى تۆۋەنچىلىك بىلەن ئۈتۈندى.
تىجارەتچىنىڭ ئايالى كۆڭلى ياخشى ئايال بولسىمۇ ئۆيىنىڭ ئانچە چوڭ ئەمەسلىكىنى ئويلاپ ئىنىك ئانىنى يولغا سېلىپ قويماقچى بولغان ئىدى، لېكىن ئىنىك ئانىنىڭ قۇلىدىكى بىر تۇتام پۇلنى ئىرى نەچچە ئاي كوچىمۇ-كۇچا توۋلاپ يۈرۈپ ئاران تاپايلىدىغانلىقىنى بىلىپ ئۇ بۇ قاراردىن ياندى. « بۇپتۇ ئانا، مۇشۇ ئۆيدە تۇرسىلا، سىلىنى كۆرۈپ ئانام رەھمەتلىك يادىمغا كىلىپ قالدى...» ئايال شۇنداق دىگەچ ئىنىك ئانىغا چوڭ ئوغۇللىرى تۇرىدىغان ئۆينى بىكارلىتىپ ئىككى ئوغلىنى ئۆينىڭ ئۈستىدىكى بالىخانىغا يۆتكىدى، ئىنىك ئانىمۇ دەرھال قۇلىدىكى قەغەز پۇللارنى تىجارەتچىنىڭ ئالغۇسى بولسىمۇ ئەدەپ يۈزىسىدىن ئالغىلى ئۇنىمايدىغانلىقىنى بىلىپ ھويلىدا ئويناۋاتقان كىچىك باللىرىنىڭ قۇلىغا تۇتقۇزۇپ ئۈلگۈردى.
ئىنىك ئانا بۇ ئۆيگە ئورۇنلاشقاندىن كېيىن شۇ ئاخشىمى بوخچىسىدىكى بايلىقلاردىن ئۆزىگە لازىم دەپ قارالغان خەتىرى يوقلىرىنى ئىلغاپ ئېلىپ بىلىگە تېڭىۋالغاندىن كېيىن بوخچىدىكى قالغان كۆپ مىقداردىكى بايلىقىنى باشقا بىر ماتا رەخىتكە قاتمۇ-قات ئۇراپ ئۆزى ياتىدىغان سۇپىغا چانمىغۇدەك قىلىپ كۆمۈۋەتتى.
بالا نەچچە كۈن ياخشى ئوزۇقلىنالماي تۇساتتىن ئانا سۈتىنى ئەمگەچكە كېچىچە بىئارام بولۇپ يىغلاپ چىقتى. بالىنى قۇرۇقداش ئىشلىرى بىلەن ئاۋارە بولۇپ تۈزۈك ئۇخلىيالمىغان ئىنىك ئانا ئەتىسى سەھەردە بالىنى ئېلىپ تېۋىپنىڭ ئۈيىگە بالىنى ئېمىتكىلى ئاپاردى ھەم ئۇلارغا پۇل بىلەن ئادىمىگەرچىلىك قىلدى. شۇنىڭ بىلەن ئۆي ئىچىنىڭ كەيپىياتى تېخىمۇ يۇقىرى كۆتۈرۈلۈپ ئۇلار ئىنىك ئانىغا بولغان ھۆرمىتى ۋە ئامراقلىقى ھەسسىلەپ ئاشتى.
ئىنىك ئانىنىڭ پۈتۈن خىيالى ياۋۇزبەگنىڭ ئىزدىرىكىنى قىلىپ بېقىش بولغاچقا ئۇ بالىنى جۇۋاننىڭ يېنىدا بىردەم قاپ قۇيۇپ ياۋۇزبەگ مۇئامىلە قىلىدىغان ھېلىقى زەرگەرنىڭ ئۆيى تەرەپكە قاراپ ماڭدى.
ئۇ ئالدى بىلەن ئاۋات رەستىدىكى تىككۈچىلەرنىڭ شايى –دۇردۇنلاردىن تىككەن كىيىملىرىدىن باشتىن ئاياق بىر قۇر سېتىۋالدى ئاندىن ھاممامغا بېرىپ پاكىزە يۇيۇنۇپ تارانغاندىن كېيىن سېتىۋالغان كىيىملىرىنى كىيىپ ئۆزىگە خاس ھالدا ياساندى، ئىنىك ئانا تاغدا ياشاپ ئاددى كىيىملەر بىلەن يۈرۈپ بۇ بازارغا كەلگەن بولغاچقا ئۇنىڭ مۇشۇ تاپتىكى ھالىتى بىلەن ئابايامقى چاغدىكى ھالىتى ئاسمان-زېمىن پەرىقلىنەتتى.
ئۇ ئۇدۇل ھېلىقى زەرگەرنىڭ دۇكىنىغا باردى، زەرگەر ئۇستام دۇكىنىدا بولۇپ قەددى-قامىتى كېلىشكەن بۇ ئانا سۈپەتلىك ئايالنى كۆرۈپ ئورنىدىن تۇرۇپ ئۇنىڭغا ھۆرمەت بىلدۈردى، ئۇ ئىنىك ئانىنىڭ تاشقى كۆرۈنىشىدىن ئۇنى چوڭ شەھەردىن كەلگەن كاتتا باينىڭ ئايالى بولسا كېرەك دەپ ئويلاپ ئۇنىڭغا خۇشامەت قىلىشقا باشلىدى.
- كەلسىلە ھەدە، مۇبارەك قەدەملىرى دۇكىنىمىزغا يىتىپ قاپتۇ، ئۆزلىرىگە نېمە لازىم بولغىيتتى؟ - دېدى زەرگەر شىرىن تىلىنى ئىشقا سېلىپ كۈلۈمسىرىگىنىچە.
- مەن ئاستانىدىن تۇغقان يوقلاپ كەلگەن بالام، كېلىنىم يېڭى تۇغۇتلۇق ئىدى، يۇرتقا قايتقىلىۋاتىمەن، شۇڭا زىرىدەك بىر نەرسە سوقتۇرغاچ باراي دىۋىدىم، – دېدى ئىنىك ئانا كىبىرى ئۈستۈنلۈك بىلەن.
- چاتاق يوق ھەدە، زىرە دىگەننى ئاجايىپ تىزىۋېتىمىز، قالغىنىغا پۈتكەندە كۆرەلا، قانچە گرام ئەتراپىدا قىلساق بۇلا؟
- جۈپتى يىگىرمە گرامدىن ئىككى جۇپ بولسۇن!
زەرگەر بۇ گەپنى ئاڭلاپ گۈلقەقەلىرى ئېچىلىپ كەتتى.
- بايام كېلىنىمگە ئاپىرىمەن دىگەندەك قىلىۋىدىلە، ئىككى جۇپ بولسا بۇلاۋىرەمدۇ؟
- ھەي، ئادەم قېرىغاندا ئۇنتۇغاق بولۇپ قالىدىكەن، يەنە بىر تال ئارزۇلۇق قىزىممۇ بار، شۇنىڭغىمۇ ئالغاچ باراي ئەمدى.
- ئوبدان ئويلاپلا ھەدە، ئايال زاتى دېگەننىڭ كۆڭلى ئالتۇندا ئېچىلىدۇ ئەمەسمۇ؟
- شۇنى بىر دىمىسىلە ئۇكام- دېدى ئىنىك ئانا ناھايىتى ئۇلۇق كىچىك تىنىپ ھەسرەتلەنگەن قىياپەتتە- ئاللاھ شۇ قىزىمنىڭ چىرايدا بەختىنى بەرگىنى بىلەن ئەردىن تەلىيىنى بەرمىدى، ئالتۇن-كۈمۈش دىگەنلەرغۇ ئائىلىمىزدە تۈكۈلۈپ تۇرۇپتۇ لېكىن شۇ قىزىمنىڭ ئايدەك رۇخسارى ۋاقىتسىز خازاڭ بولدى دىسىلە ئۇكام...
زەرگەر بويتاق ئىدى، ئۇ ئىنىك ئانىغا سەپ سېلىپ قاراپ كۆڭلىدە«ئانىسى بۇنچە كېلىشكەن يەردە قىزى قانچىلىك چىرايلىقتۇ...» دىگەننى ئويلاپ ئىختىيارسىز ئىنىك ئانىنىڭ بۇ قىزىغا قىزىقىپ قالدى.
- سىڭلىمىز ئۇ... تېخى تالالىق بولماپتۇ-دە...- دېدى زەرگەر ئىنىك ئانىغا ھىسداشلىق قىلغان قىياپەتتە.
- ياقەي بالام، ئۇنى تالاغا چىقارغان، لېكىن كىيئوغۇل قۇلاق كەستى چىقتى دىسىلە، قۇلىدىكى نەچچە دۇكاننى ئۇتتۇرۇپ يەنە بولدى قىلمىدى، دادىسى بىچارە شۇ ئەتىۋارلىق قىزىنىڭ كۆڭلىنى دەپ مەيلى ئوغۇل بالىكەن ئويىنسا ئوينىسۇن دەپ ئالقىنىنى كەڭ ئېچىپ چۆنتىكىنى ئالتۇن-كۈمۈشكە تولدۇرسىمۇ بۇ كاساپەت ئۆيگە كەلگىلى ئۇنىمىدى، قەيەرلەردە يۈرىدىكىن ئۇ قىمارۋاز...- دېدى ئىنىك ئانا ئېغىر ھەسرەت بىلەن ئۇھ تىنىپ.
- توۋۋا خۇدايىم، شۇنداقمۇ ئادەملەر بۇلىدىكەن-ھە، قۇلىغا كەلگەن ئامەتنى بىلمەيدىغان !
- نىمىسىنى دەيدىغانلا بالام، دەپ كەلسەم قايناپ كىتىمەن، شەھەر ئىچىدىكى ئۆي-زېمىن، دۇكان-سارايلىرىمىز دوقمۇش-دوقمۇشلارنى ئىگىلەپ تۇرۇپتۇ، خۇدايىم ماڭا پەقەت ئىككىلا بالا بىرىپتىكەن، ئارزۇلۇق ئوغلۇم سودا قىلىمەن دەپ سەئۇدى تەرەپكە چىكەتكەنچە كىرگىلى ئۇنىمىدى، ئاڭلىساق شۇ يەردىكى كاتتا بىر باينىڭ قىزىغا ئۆيلىنىپ بالا چاقىلىق بولۇپتىمىش، ئەمدىلىكتە دۇكان-ساراي، ئېتىز-ئېكىنلارغا قارايدىغان ئادىمىمىز يوق بولدى، بىزمۇ قېرىپ قالدۇق، ئۆلۈپ كەتسەك بېشىمىزدا خەتمە –قۇرئان ئوقۇغۇدەك ئوغلىمىز تېخى يوق، كىيئوغۇل دېگەن ۋاپاسىز پەيدا بولغان بولسا بارلىق بىساتىمىزنى بۇلارغا خەتلەپ بىرىپ بىزمۇ مەككە تەرەپكە چىكەتكەن بۇلاتتۇق دىسىلە بالام...
ئىنىك ئانا يالغاندىن كۆز يېشى قىلىپ ياغلىقىنىڭ بۇرجىگىدە يېشىنى سۈرتكەن بولۇپ ئولتۇردى.
ئاڭغىچە دۇكاندىكى شاگىرت بالا زەرگەرنىڭ ئىشارىتىگە ئاساسەن ئارقا ئۆيگە چىقىپ چاي چەينىكىنى ئەكىرىپ ئۈلگۈرگەن ئىدى، زەرگەر قىزىق چايدىن بىر پىيالىنى ئىنىك ئانىغا قوش قوللاپ تۇتۇپ ئۇنىڭغا بولغان ھۆرمەت ۋە مېھماندوستلۇقىنى بىلدۈردى.
ئىنىك ئانا قۇلىدىكى چاينى پۈۋلىگەن بولۇپ زەرگەرگە قىزىققان قىياپەتتە سەپ سېلىپ قاراشقا باشلىدى، زەرگەر ھۇشيار ئادەم ئىدى، ئىنىك ئانىنىڭ ئۆزىگە ئانىلارچە قارىغان كۆز نۇرىدىن ئۇنىڭ كۆڭلى بىرنىمىنى تۇيۇپ يۈرىگى ئويناپ كىتىۋاتاتى.
- مەن ماڭاي بالام، قىزىم تۇققانلارنىڭكىدە قېلىۋىدى، كۈزى يولۇمدا قالدى ھەقىچان، ماۋۇنى ئالغاچ كېلىۋىدىم، بولسا مۇشۇنىڭ ئۆزىدە سۇقۇپ بەرگەن بولسىلا، – ئىنىك ئانا شۇنداق دىگەچ يانچۇغىدىن يەتتە-سەككىز تال ئالتۇن تىللانى شاراقلىتىپ ئېلىپ بوتكىنىڭ ئۈستىدە قۇيۇپ قويدى، زەرگەر بۇنى كۆرۈپ ھەيرانۇ-ھەس قالدى، ئەسلىدە ئىككى جۇپ زىرە سوقۇش ئۈچۈن ئەڭ كۆپ بولغاندىمۇ ئۈچ-تۆت تال تىللا بولسا يېتەتتى.
- ھەدە بۇلارنى نەدىمۇ ساقلىغان بولغىيتىلە، ھازىر بۇنداق ئەتىۋا ماللارنى ئۇچراتماق بەك تەس بولۇپ كەتتى، ئۇنىڭ ئۈستىگە بۇ جىق بولۇپ كىتىپتۇ، مۇشۇنىڭ يېرىمى بولسا كۇپايە...- دېدى زەرگەر ناھايىتى مۇلايىملىق بىلەن تىللالارنى ئىنىك ئانىنىڭ قۇلىغا سۇنۇپ.
- ھېچقىسى يوق، بۇ بىرنىمىلەر كۈتۈرۈپ يۈرۈپ نېمە قىلارمەن، كۈزۈمگە ئىسسىقلا كۆرۈنۈپ قالدىڭىز بالام، ئەپ قۇيۇڭ لازىمى بولۇپ قالىدۇ،-دېدى ئىنىك ئانا ئۇ ئالتۇن تىللالارغا كۆز قىرىنى سالماستىن.
زەرگەرنىڭ ئاغىزى قۇلىقىغا يەتتى، ئۇ كۆڭلىدە « توۋۋا ئاللاھ ئىگەم مۇشۇ كۈنلەردە ئارقا –ئارقىدىن بېرىۋاتىدۇيا ماڭا، ئادەمنىڭ ئامىتى كەلسە ئىشىكنى ئېتىۋالسا تۈڭلۈكتىن چۈشىدۇ دىگىنى ئەجەب راسكىنا...» دىگەننى ئويلىدى.
- ھەدە ئۆزلىرى يۇرتىمىزغا مېھمان ئىكەنلا، ناۋادا مىنى يات كۆرمىسىلە ئۆيۈمگە كىلىپ بىرە پىيالە چېيىمغا داخىل بۇلغان بولسىلا، گەرچە مەن بويتاق بولساممۇ قۇلۇم گۈل مىنىڭ، چوڭلارنىڭ دۇئاسىنى ئالماق بۇ ھۈنىرىمدىن مىڭ ئەۋزەل ھەدە...- دېدى زەرگەر ئىشلارنىڭ ناھايىتى ئۇڭۇشلۇق كېتىپ بېرىۋاتقانلىقىنى پەملەپ.
- بولىدۇ بالام، ھازىر يىراق-يېقىندىكى تۇققانلار كەلگىنىمىزنى بىلىپ بىزگە ئارام بەرمەيۋاتىدۇ، بىر كۈنى مەن ئالايىتەن ۋاقىت چىقىرىپ قىزىمنى بىرگە ئېلىپ كىلەي، شۇ چاغدا ئولتۇرۇپ ئالدىرماي پاراڭلىشارمىز، مەن قايتاي بالام...
ئىنىك ئانا ئورنىدىن تۇرۇپ زەرگەر بىلەن خوشلىشىپ دۇكاندىن چىقتى، زەرگەر ئىنىك ئانىدىن ئايرىلىشقا قىيمىغاندەك ئۇنىڭغا ئەگىشىپ كوچىنىڭ خېلى بىر يېرىگىچە بېرىپ ئۇنى ئۇزۇتۇپ قويدى.
ئىنىك ئانا زەرگەر بىلەن خوشلاشقاندىن كېيىن ئۆزىنىڭ پىلانى بويىچە رەستىدىكى يەنە بىر ئاۋات كوچىغا ئىتتىك قەدەم باستى.
ئۇ باشقىلارغا ئۆزىنىڭ قىزىنىڭ ئۆيدىن چىقىپ كېتىپ ئۆيگە پەيدا بولمىغانلىقىنى، قىزىنىڭ ئىلگىرى جەمىيەتتىكى يامان ئادەملەر بىلەن ئارلىشىپ قالغانلىقىنى ئېيتىپ كۆز يېشى قىلدى، ئاندىن بىرەيلەننىڭ ئارقا رەستىدىكى خام بازىرىدا كېچىسى ئېچىلىدىغان بەزمىخانىنىڭ بارلىقىنى بەزمىخانىنى ئىسمايىل سەتەڭ دەپ ئاتىلىدىغان بىرسىنىڭ ئاچىدىغانلىقىنى بەزمىخانىدىكى رەققاس قىزلارنىڭ ئىچىدە ئەشۇنداق نارەسىدە قىزلارنىڭمۇ چىقىپ قالىدىغانلىقىنى ئېيتىپ بەردى.
ئىنىك ئانا دەرھال ئارقا رەستىدىكى خام بازىرىغا ئالدىرىدى، ئۇ كىشىلەرنىڭ كۆرسەتمىسىگە ئاساسەن قىزىل سىرلانغان چوڭ بىر دەرۋازىلىق ئۆينىڭ ئىشىگىنى قاقتى.
ئۆي ئىچىدىن بىر خىزمەتچى چىقىپ ئىنىك ئانىدىن نېمە ئىشى بارلىقىنى سورىدى. ئىنىك ئانا ئىسمايىل سەتەڭ بىلەن كۈرىشىدىغان مۇھىم ئىشى بارلىقىنى ئېيتتى. خىزمەتچى ئۆيگە كىرىپ كېتىپ ھايال ئۆتمەي ئىنىك ئانىنى چوڭ ھويلىنىڭ كەينىدىكى قاتار-قاتار سېلىنغان ئۆيلەرنىڭ ئەڭ ئاخىرىسىدىكى بىر ئۆيگە باشلاپ ئەكىردى، بۇ ئۆي مېھمانلارنىڭ ئارام ئالىدىغان ئۆيى بولسا كېرەك، قات-قات سېلىنغان زىلچا گىلەملەر ئۈستىدە تاۋار-دۇردۇنلاردىن ئىتىلگەن كۆرپىلەر، كەشتىلەنگەن ياستۇقلار شۇنداق رەتلىك سېلىنىغلىق تۇراتتى. ئىنىك ئانا بۇ ئۆينىڭ زىننەتلىنىشىگە قاراپ ئىسمايىل سەتەڭنىڭ بوش ئادەم ئەمەسلىكىنى بىلىپ كۆڭلىدىكى پىلانىنى پىششىقلىدى.
شۇ چاغدا سىرىتتىن قىرىق ياشلار چامىسىدىكى سىمىز بىر ئەركىشى ئاۋازىنى قۇيىۋېتىپ كۈلگىنىچە ئۆيگە كىرىپ كەلدى.ئىنىك ئانا ئۇنىڭ بىلىنى تولغاپ ماڭغىنىغا قاراپ ئۇنىڭ ئىسمايىل سەتەڭ ئىكەنلىكىنى پەملىدى.
- ۋاييەي ! ئۆزلىرىنى ساقلىتىپ قۇيۇپتىمىنا ، مىنى نېمە ئىش بىلەن ئىزدىگەن بولغىيتتىلا؟ - دېدى ئىسمايىل سەتەڭ ئىنىك ئانىنىڭ پوزۇر كېلىشكەن تۇرقىغا قاراپ كۈلگىنىچە.
- ئۆزلىرىنى ئىزدەپ كېلىشىمدە ئازراق ھاجىتىم چىقىپ قالغان ئىدى، بىلمىدىم ياردەم قوللىرىنى سۇنالىمىكىن؟ - ئىنىك ئانا شۇنداق دىگەچ نەزىرى ئۈستۈنلۈك بىلەن يانچۇغىدىن بەش تال ئالتۇن تىللانى چىقىرىپ ئىسمايىل سەتەڭنىڭ ئالدىدا قۇيۇپ قويدى.
بۇنى كۆرگەن ئىسمايىل سەتەڭ قىلغىلى قىلىق تاپالماي ھىجايغىنىچە ئىنىك ئانىنىڭ ئالدىدا يۈكۈنۈپ ئولتۇرۇپ :
- ۋاييەي، بۇنداق قىلىش كېتەمتى ھەدە، نېمە گەپ بولسا ماڭا دەۋەرسىلە، قۇلۇمدىن كېلىشىچە كۈچەيمەن... قېنى نېمە گەپتى...؟ - دېدى ئىسمايىل سەتەڭ ئىككى قۇلىنى كۆكسىگە قۇيۇپ قىزلاردەك نازلىنىپ.
- ئۇنداقتا گەپنى ئۇچۇقلا دەي ئۇكام، ئاستانە شەھرىدە بىجىرىدىغان ئازراق يەر ئىشىمىز بار ئىدى، ئاڭلىساق يەر ئىشلىرىغا مەسئۇل رۇس ئەمەلدار ئاستانىدىن مۇشۇ يۇرتقا قاراپ مېڭىپتۇ، قارىساق پەيتى كەلگەندەك تۇرىدۇ، شۇڭا كىچىلەپ يول يۈرۈپ بۇ يەرگە يتىپ كەلدۇق ، ئاڭلىساق ئۇ ھارامزەدىنىڭ پۇل-بايلىققا خوشى يوق ئىكەن لېكىن گۈزەل نازىنىنلارنى كۆرسە شۆلگىيى ئېقىپ تۇرالمايمىش، سىزنى ئىزدەپ كىلىشتىكى مەقسىتىم ئۇكام، بىزگە ناز خۇلقلىق ھەقىقى ساھىبجامالدىن بىرنى تېپىپ بەرگەن بولسىڭىز، ئەڭ ياخشىسى ياقا يۇرتلۇق قىز بولغان بولسا ياپقان تۇۋاق ياپقان پېتى قالسا بۇلاتتى، بىزنىڭ بىگىم ئەر كىشى بولغاچقا ئەپسىز ھېس قىلىپ مىنى بۇيەرگە ئىۋەتتى، ئىش مۇۋاپىقىيەتلىك بولسا پۇلنىڭ كۈزى سىزگە قاراپ تۇرمايتتى ئۇكام.
ئىنىك ئانا بۇ گەپلەرنى قىلىپ بولۇپ سوئال نەزىرى بىلەن ئۇنىڭغا قارىدى، ئىسمايىل سەتەڭ بۇ گەپنى ئاڭلاپ ئاغىزنى تۇتۇپ كۈلۈپ كەتتى.
- ۋاي جېنىم، ئاران مۇشۇ ئىشمىدى ھەدە، خاتىرجەم بولسىلا يىراق شەھەردىكى دوستۇم نۇرى نايناق بىلەن دىيىشىپ قويغان، ئۆگۈنلۈككە ئۇنىڭ يېنىدا تۇرىدىغان بىر رەققاس قىز بۇ يەرگە كەلمەكچىدى، ئاڭلىسام كاساپەتنىڭ ئىچكەن سۈيى بوينىدىن كۆرۈنۈپ تۇرارمىش، ھىلە-نەيرەڭدە شەيتانمۇ ئۇنىڭغا قول باغلاپ تۇرغۇدەك، شۇنىلا ئۇدۇللىمايمۇ؟
- ياخشى ئېيتتىڭىز ئۇكام شۇنداق بولسۇن، ئۇنى ئېلىپ كىتىشكە ئۆگۈنلۈككە قانداق ۋاقىتتا كىلەي؟
- سورۇننى بۇ يەردە تۈزمەمدۇق ھەدە، ناۋادا سىرىتتا بىرە كۆڭۈلسىزلىك بولۇپ قالسا نۇرى نايناقتىن قۇتۇلماق تەستى... ۋاي جېنىم ئەمدى قانداق قىلارمىز...
ئىسمايىل سەتەڭ چىمچىلاق بارمىقىنى چىشلەپ ئالدىدىكى ئالتۇن تىللاغا قاراشقا باشلىدى، ئۇنىڭ كۆڭلىنى چۈشەنگەن ئىنىك ئانا يانچۇغىدىن يەنە ئىككى تال تىللانى چىقىرىپ ئالدىدىكى تىللارنىڭ ئۈستىگە شاراقلىتىپ قوشۇپ قويغاچ:
- مېھمان بەك نازۇكتى ئۇكام، ئۇنى بۇيەرگە باشلاپ ئەكىلىش قۇلايسىز، شۇڭا ئۇنى ماڭا بىر كېچە –كۈندۈزلۈك بىرىپ تۇرسىڭىز ئىش پۈتكەندە ھاردۇقىڭىزنى باشقىچە چىقىرىمەن ئۇكام – دېدى ئىنىك ئانا مەنلىك قىلىپ ئۇنىڭغا قاراپ.
- ۋاي چاتاق يوق ھەدە، ئۆگۈنلۈككە چۈشتە بىر كىلىڭە، ئۇنىڭ ھۆددىسىدىن ئۆزەم بىر نېمە دەپ چىقارمەن، ئۇ چوشقا ھەرقانچە بولسىمۇ ئۇنى ئۆلتۈرۈپ قويماس...ھى...ھى...- دېدى ئىسمايىل سەتەڭ ئىنىك ئانىنىڭ بېقىنىنى چىمداپ.
ئۇلار شۇنداق قىلىپ ئۆگۈنلۈككە چۈشتە كۆرۈشىدىغانغا پۈتۈشۈپ خوشلاشتى.
-        ئىنىك ئانا يولدا كەلگۈچە ياۋۇزبەگنى خىيال قىلىپ ئۇنىڭ ئىزدىرىكىنى ئېلىش ئۈچۈن قىلغان ئىشلىرىنىڭ بىكار بولۇپ كەتمەسلىكىنى ئاللاھتىن تىلىدى.
ئۇنىڭ ئىسمايىل سەتەڭ بىلەن دىيىشكەن كۈنمۇ يىتىپ كەلدى.
چۈشكە يېقىن ئىنىك ئانا بالىنى سۈت ئانىسىنىڭ يېنىدا قاپ قۇيۇپ كىيىم سالغان بوخچىسىنى كۆتۈرگىنىچە رەستىگە چىقتى ئاندىن خالى بىر جاينى تېپىپ ئۈستىۋېشىنى ئالماشتۇرغاندىن كېيىن ئىسمايىل سەتەڭنىڭ قېشىغا ئالدىراپ ماڭدى.
ئىسمايىل سەتەڭمۇ ئۆزىگە ئالدىنى قىلغان بۇ بايلىقتىن خۇشال بولۇپ ئىنىك ئانىنىڭ يۇلىغا ئىنتىزار بولۇپ تۇراتتى، ئىشىك قېقىلىپ ئىنىك ئانا كىرىپ كەلدى، ئىسمايىل سەتەڭ ئاۋالقىدەكلا كاسسىسىنى سىلكىپ ئىنىك ئانىنىڭ ئالدىغا بېرىپ ئىگىلىپ سالام قىلدى.
- ۋاييەي ئەمدى كەلدىلىمۇ، يوللىرىغا قاراپ تۇرغىلى نەۋاخ، ماڭسىلا ئۇ قىزنى سىلىگە بىر كۆرسىتەيچۇ...- ئىسمايىل سەتەڭ شۇنداق دىگىنىچە ئىنىك ئانىنىڭ قۇلىنى يىتىلەپ مېھمانخانىغا ئەكىردى.
دىگەندەك مىھمانخانىدا ئاي دىسە ئاي ئەمەس كۈن دىسە ئەمەس بىر قىز ناز بىلەن ئولتۇراتتى، ئۇ قىز ئىنىك ئانىنى كۆرۈپ ئورنىدىن تۇرۇپ ئىگىلىپ سالام قىلدى، ئىنىك ئانا رەققاس قىزنى كۆرۈپ ئىسمايىل سەتەڭدىن رازى بولۇپ مېيىقىدا كۈلۈپ قويدى.
ئۇلار ئۇ ئۆيدىن چىقىپ بازارنىڭ سىرتىدىكى پىنھان بىر جايغا بېرىپ شۇ يەردىكى شىلدىرلاپ ئېقىۋاتقان سۇنىڭ بۇيىدا پاراڭلاشتى.
- گەپنى ئەگىتمەي سىزگە ئۇدۇللا دەۋېرەي، بىر ئىشتا سىزنىڭ ياردىمىڭىزگە موھتاج بولۇپ قالدىم، بولسا ماڭا بىر ياردەم قىلسىڭىز بوپتىكەن قىزىم،- ئىنىك ئانا شۇنداق دىگەچ يېنىدىن ئون نەچچە دانە ئالتۇن تىللانى چىقىرىپ سەككىز تالنى قىزنىڭ قۇلىغا تۇتقۇزۇپ قويدى.
قىزچاق ئۆمرىدە بۇنچىلىك جىق ئالتۇن تىللانى تۇتۇپ باقمىغان ئىدى، ئۇ بۇ تىللانى قۇلىدا سىقىمداپ تۇرۇپ ئىنچىكە ئاۋازىنى تىتىرىتىپ سورىدى :
- نېمە ئىشتى ئانا ئۇ، شۇنچە سىرلىق؟
- سىرلىقمۇ ئەمەس قىزىم، بىر ھىساپتا بۇغۇ ئادەتتىكى بىر ئىش ئىدى، مەن ئاستانىدىكى ھاشىم باي دېگەننىڭ چوڭ خۇتۇنى بولىمەن بالام، ئۆيىمىزدە ئىش قىلىدىغان بىر يىگىت بار ئىدى، ئۇنى كىچىگىدىن باشلاپ بىز بالىچىلاپ بېقىۋالغان، كونىلار ئادەم بالىسى باقساڭ ئاغزى بۇرنۇڭ قان بۇلۇر دەپ توغرا دەپتىكەن، ئۇنىڭ قۇلى قېيىق چىقىۋالدى دىسىلە، باي ئاكىڭىز بىرسىنىڭ ئامانىتىنى ماڭا ساقلاپ قويغىن دەپ بىرىۋىدى مەن ئادەتتىكى ئالتۇن-كۈمۈش ئوخشايدۇ دەپ مۇنداقلا تىقىپ قۇيۇپتىمەن، ئەسلىدە ئۇنىڭ ئىچىدىكى پۈتۈنلەي قىممەت باھالىق ئۈنچە مەرۋايىت ئىكەن، كىم بىلسۇن ئۆيىمىزدىكى ھېلىقى يىگىت بۇنى كۆرۈپ قېلىپ ئوغۇرلاپ كىتىپتۇ، ھازىرغا كەلگەندە باي ئاكىڭىز ياكى ئامانەتنى تاپىسەن ياكى بولمىسا ئۇ ئوغرىنى تاپىسەن بولمىسا سۈزۈڭ شۇ دەپ تالاق قىلغىلىۋاتىدۇ، ئۇ ئوغرى تاھازىرغىچە تېپىلمىدى، بۇپتۇ سۆزۈمنى ئالاي دىسەم شۇنچە يىل تۇتقان ئۆيۈم، يىغقان ئالتۇن-كۈمۈشلىرىم ئەشۇ توقال خوتۇنلارغا شۇ پېتى قالغۇدەك، ئايال كىشى دېگەن ئاجىز ئىكەن بالام، بۇ گەپلەرنى ئىسمايىل سەتەڭگە دىيىشكە بولمايتتى شۇڭا ماڭا بىر ياردەم قىلسىڭىز بۇلاتتى...
ئىنىك ئانا ياۋۇزبەگنى خىيال قىلىپ كۆزىگە لىق ياش ئالدى، رەققاس قىز بۇلارنى ئاڭلاپ يۈرىگى بىر ئاز جايىغا چۈشكەندەك بولۇپ ئىنىك ئانىدىن سورىدى:
- ئېيتسىلا ئانا مەن سىلىگە قانداق ياردەم قىلىمەن؟
- بۇ ئاسان بالام، ئاڭلىساق ئۆيىمىزدىكى ئۇ ئوغرى مۇشۇ بازاردىكى بىر زەرگەر ئۇستا بىلەن باردى-كەلدى قىلارمىش، زەرگەر قاتتىق قاقۋاش نىمىكەن، ئىس-بۇسىنى چىقارمىدى، بەك چىڭ تۇتايلى دېسەك، رۇسلار كۈتكەن يەردىن چىقمايدۇ، شۇڭا بىز ئالدى بىلەن....
ئىنىك ئانا قالغان گەپنى قىزنىڭ قۇلىقىغا پىچىرلاپ سۆزلەشكە باشلىدى، قىزچاق ھەممە گەپنى ئاڭلاپ بولۇپ قاقاخلاپ كۈلۈپ كەتتى.
- خاتىرجەم بولسىلا ئانا، ھېلىغۇ زەرگەر گاچا ئەمەسكەن، ناۋادا ئۇ گاچا بولغان تەقدىردىمۇ ئۇششاق تىلىنى چىقىرىپ ناخشا توۋلاتقۇزىمەن ئۇنىڭغا...
- ئەمىسە قىزىم ئىشلار دېيىشكىنىمىزدەك بولسۇن، ئەتە ئەتتىگەن خۇش خەۋىرىڭىزنى كۈتىمەن، بۇ ئىشنى ياخشى ئورۇندىسىڭىز قالغان بۇ تەڭگىلەرنىمۇ سىزگە مۇكاپات قىلىپ بېرىۋېتىمەن قىزىم!
ئۇلار ئەتە ئەتتىگەندە مۇشۇ جايدا كۆرۈشىدىغانغا دىيىشىپ ھېلىقى زەرگەرنىڭ دۇكىنى بار كوچىغا قاراپ مېڭىشتى.
ئەسىرگە يېقىن زەرگەر دۇكىنىدا ئولتۇرۇپ زوق بىلەن ھۈنەر قىلىۋاتاتتى، تۇيۇقسىز ئىشىكتىن بىر قىز كىرىپ زىل ئاۋاز بىلەن پەس يۆتۈلۈپ قويۇپ تىزىپ قۇيۇلغان زىننەت بۇيۇملىرىغا قاراشقا باشلىدى، زەرگەر بۇ يېقىملىق ئاۋازدىن بېشىنى كۈتۈرۈپ قىزنى كۆردى، زەرگەر ئۆمرىدە بۇنچىلىك كېلىشكەن چىرايلىق قىزنى كۆرۈپ باقمىغان ئىدى، ئۇنىڭ قۇلى ئىشتىن توختاپ يۈرىكىنىڭ سالغىنى ئۆزىنىڭ قۇلقىغا ئاڭلىنىشقا باشلىدى، ئۇنىڭ مۇشۇ تاپتا لەۋلىرى قۇرۇپ ئاغىزىدا نەم دىدارى قالمايۋاتاتتى...
- ئۆزلىرىگە ...نى..نى...نېمە لازىم ئىدىكى؟ - دېدى زەرگەر ئۇ قىزنىڭ خۇما كۆزلىرىگە قاراپ ئەقلىدىن ئازغاندەك بولۇپ .
- ماڭا لازىم نەرسىلەر بۇ يەردە يوقتەك قىلىدۇ ئۇستام...-دېدى قىز خىجىل بولغان قىياپەتتە نازلىنىپ كۈلۈپ زەرگەرگە تىكىلىپ قاراپ .
زەرگەر دەرھال شاگىرتىنى چاي دەملەپ ئەكىرىشكە بۇيرۇپ قىزچاقنى ئولتۇرۇشقا تەكلىپ قىلدى :
- ئۆزلىرىگە بۇ يەردىن يارىغۇدەك بىرە نەرسە چىقىپ قالار سىڭلىم.– دېدى زەرگەر ئاران تەسلىكتە گېپىنى تېپىپ.
- چاقچاق قىلدىم زەرگەر ئۇستام – دېدى قىزچاق قاش كۆزلىرىنى ئوينىتىپ – ئانام قايسى كۈنى ئىككى جۇپ زىرە بۇيرۇتۇپ قويغان چېغى، شۇ يىگىتنىڭ قېشىغا بېرىپ ئۇقۇپ كەل، قاچانلارغا پۈتىدىكىن دەيدۇ.
- ھە...ھە... سىلى ھېلىقى ئاستانىدىكى ھاجى خېنىمنىڭ يالغۇز قىزىمۇ؟ - دېدى زەرگەر تېخىمۇ قىزغىن بولۇپ – ھازىر ياساۋاتىمەن، سىلىگە يارىغۇدەك قىلىپ ياسىمىسام تاشلاپ قويالا ھېلى.
-        قىزچاق ئاۋازىنى قۇيىۋېتىپ قاقاخلاپ كۈلگىنىچە زەرگەرگە چاقچاق قىلدى:
- ئۆزلىرىدەك قاملاشقان يىگىت ياسىغان يەردە كۆزىمىزدىن ئوت چىققۇدەك ياسىۋىتەلا ئۇنى.
زەرگەر قىزنىڭ قاش-كۈزىنى ئوينۇتۇپ گەپ قىلىشلىرىغا قاراپ ئۇنىڭ ئېرىدىن ئايرىلغىنىغا راستىنلا ئۇزاق بولغانلىقىنى پەملىدى، بولۇپمۇ «قاملاشقان يىگىت» دېگەن سۆز ئۇنىڭ قۇلىقىدىن كىرىپ يۈرىگىنى كۆيدۈرۈپ كۈل قىلىۋەتتى.
- ياسىمامدىغان ...ياسىمامدىغان...ئوت چىقىرىۋېتىمىز دىسىلە- دېدى زەرگەر شالۋۇرىنى ئېقىتىپ.
ئاڭغىچە شاگىرت بالا چاينى كۈتۈرۈپ كىرىپ ئۆزىنىڭ كىچىكلىكىگە باقماي قىزغا ھاڭۋېقىپ قاراپ كۈلۈپ تۇراتتى، زەرگەر چاي چەينىكىنى قۇلىغا ئېلىپ شاگىرتىغا ئالىيىپ قۇيۇپ قىزنى گەپكە سالدى :
- بۈگۈن سىلىنىڭ كېلىدىغانلىقلىرىنى بىلمەپتىمەن، مۇبارەك قەدەملىرى دۇكىنىمغا يىتىپ قاپتۇ، ئۆيۈمگە كىرىپ بىردەم ئولتۇرۇپ ماڭسىلا، قۇرۇق چاي بولسىمۇ تۇتاي سىڭلىم– دېدى زەرگەر ئاغىزىدىن نېمە گەپ چىققانلىقىنى بىلەلمەي گاڭگىراپ.
- بۇپتۇ، بۈگۈنچە قۇرۇق چايلىرىنى بولسىمۇ ئىچىپ تۇراي، ھەممىنى قىلغان شۇ ئانام دىسىلە...
قىزچاق كۈلگىنىچە ئورنىدىن تۇرۇپ زەرگەرنىڭ يول باشلىشىنى كۈتۈپ تۇردى. زەرگەر كۆز ئالدىدىكى ئىشلارغا ئىشەنمىگەندەك كالپۇكىنى چىشلەپ بېقىپ ئۆزىنىڭ چۈش كۆرمەيۋاتقانلىقىنى بىلىپ دەرھال يول باشلاپ ئالدىدا ماڭدى.
زەرگەر قىزنى ئىچكىرىدىكى مىھمانخانا ئۆيگە باشلاپ قۇيۇپ شاگىرت بالىنى دۇكاننى تاقاپ بازاردىن نەرسە كېرەك سېتىۋېلىشقا بۇيرىدى. ئاندىن ئالدىراپ قىزنىڭ قىشىغا كىردى، قىزچاق زەرگەر كىرگۈچە بېشىدىكى شارپىنى ئېلىپ تاشلاپ چىرايلىق تىكىلگەن كەمزۇلنى سېلىۋېتىپ ئىچىدىكى ئوتقاشتەك قىزىل دۇخاۋا كۆينىكى بىلەن توم ئۆرۈلگەن سۇمبۇل چېچىنى تومپايغان كۆكسىنىڭ ئۈستىگە ئېلىپ قۇلىدا ئويناپ ئولتۇراتتى، زەرگەر ئىختىيارسىز قىزنىڭ دۇخاۋا كۆينىكىنىڭ ئالدىدىكى ياقا ئويمىسىدىن دۈمبىدەك پارقىراپ چىقىپ قالغان يېرىم كۆكسىگە قاراپ سالدى. شۇنىڭ بىلەن ئۇنىڭ بەدىنى ئوت ئېلىپ قەيەرگە دەسسەپ تۇرغانلىقىنى بىلەلمەي قالدى.
قىزچاق ئۇنىڭ بۇ ھالىغا قاراپ ئىشىنىڭ ئاسانغا تارتىۋاتقانلىقىنى بىلىپ زەرگەرگە سۆز قىلدى:
- توۋۋا دەيمەن، ئەركەك زاتىنىڭ چىرايىغا قاراپ باقمىغىلى قانچە ئۇزۇن بولدى ماڭا، بۈگۈن ھەجەپ بىر ئىش بولدى، ئۆزەمچە ئۆيلىرىگە كىرىپ قاپتىمەن، سىلىمۇ بوش ئەمەسكەن ئۇستام قارىغاندا...- قىزچاق يەنە نازلىنىپ كۈلدى.
زەرگەر گەپ سۆزلەرنىڭ باشقىچە مېھرى ئىسسىق بولىۋاتقانلىقىنى بىلىپ تۇتقان-قويغىنىنى بىلەلمەي قالدى.
- بۈگۈن تاغنى بەرگەندەك خوش بولدۇم، ئازادە ئولتۇرسىلا، كەچتە ئۆزەم ئاپىرىپ قۇيىمەن.
- ناۋادا ئەتە كېتەي دىسەم قوغلىغىدەكلا مىنى...- دېدى قىزچاق كۈلگىنىچە ئۈنچىدەك چىشىنى چىقىرىپ.
- توۋۋا دىسىلە، سىلىدەك پەرىزاتنى قوغلامدىغان...-دېدى زەرگەر ئاغىزىغا كەلگەن شۈلگىيىنى يۇتىۋېتىپ.
- كېچىچە توڭدۇرۇپ سالالىمۇ يا...؟ - قاقاخلاپ كۈلدى قىزچاق ئوتلۇق كۈزى بىلەن زەرگەرگە يەنە تىكىلىپ قاراپ.
مۇشۇ تاپتا زەرگەر تۈگەشكەن ئىدى، ئۇ ھازىرنىڭ ئۆزىدە بۇ قىزنىڭ ۋەسلىگە يىتىش ئۈچۈن پۈتۈن بىساتىدىن كىچىشكە رازى ئىدى. قىزچاق پۇرسەتنى چىڭ تۇتۇپ زەرگەرگە ئېيتتى:
- ئانام ئېيتقاندەك مېھرى ئىسسىق يىگىتكەنلا،راستىنى دىسەم كۆڭلۈمنىڭ ھەقىقەتەن ئارامى يوق، ئاز تولا مۇسەللەس دىگەندەك بىرنىمە ئەكىرسىلە، ئالدىلىرىدا يۈرۈگۈم سېلىپ خىجىلچىلىقتا بەكلا بىئارام بولۇپ كەتتىم، قېنى دەردىمگە دەۋا بۇلالامدىلا كۆرۈپ باقاي.
زەرگەر ئەزەلدىن كەيپ قىلمايتتى، لېكىن بۈگۈن مۇسەللەس ئەمەس، زەھەر بولسىمۇ ئىچىشتىن يانمايتتى، شۇڭا ئۇ ئالدى-كەينىگە قارىماي رەستىگە يۈگۈردى.
زىمىننى قاراڭغۇلۇق باستى، ھاينى-ھۇيت دىگۈچە داستىخانلار سېلىنىپ توخۇ سۈتىدىن باشقا ھەممە نەرسىلەر تىزىلدى، كۈلكە-چاقچاق ئىچىدە قىزچاق بىلەن زەرگەر قەدەھلىرىنى تولدۇرۇپ راسا ئىچىشتى. قىزچاق كۈنى-كۈنى مۇسەللەس ئىچىپ بەگ-ئەمەلدارلارنىڭ قۇچىقىدا ئولتۇرۇپ نەغمە-ناۋا ئىچىدە يۈرگەچكە بۇنچىلىك مەي ئۇنىڭغا نىسبەتەن بىر پىيالە سۇ ئىدى، لېكىن زەرگەرنىڭ تۇنجى ئىچىشى بولغاچقا شەھۋىتى بارغانسېرى ئۆرلەپ ئەقلىدىن ئېزىپ تاققۇ-تۇققۇ سۆزلەشكە باشلىدى، قىزچاق پەيتنىڭ يىتىپ كەلگەنلىكىنى بىلىپ ئىنىك ئانىنىڭ كۆرسەتمىسى بويىچە ئىش كۆرۈشكە باشلىدى.
- ۋاييەي ئۇستام، قەيەردە سىز، باشلىرىم قېيىپ يۈرۈگۈم ئوت ئېلىپ كەتتىيا مىنىڭ...- دېدى قىزچاق يۈرىگىنى چىڭ بېسىپ.
- مانا مەن جېنىم، قېنى يۈرىكىڭىزنى تۇتۇپ باقاي، راست قىزىۋاتامدۇ...- زەرگەر شۇنداق دىگىنىچە مەينىڭ كۈچى بىلەن قىزنىڭ لىغىرلاپ تۇرىدىغان كۆكسىنى مۇجۇشقا باشلىدى.
- ۋايجان ئۇز جېنىم، چىدىيالمىدىم بوشراق...
قىز ئىڭراپ كەتتى.
-        زەرگەر ھاسىرىغىنىچە قىزنىڭ كىيىمىنى سالدۇرۇشقا ئۇرۇندى، شۇ چاغدا قىزچاق ئىككى قۇلى بىلەن زەرگەرنىڭ بوينىغا گىرە سېلىۋېلىپ ئۇنى باغرىغا چىڭ بېسىۋالدى، زەرگەر تېنىگە تۇتاشقان لەززەتلىك ئوتتىن ھۇشىنى يوقۇتايلا دەپ قالدى.
- سىزنىڭ بۇنچە ئوتلۇق يىگىتلىكىڭىزنى بىلمەپتىمەن، ئانامنىڭ كۈزى راستىنلا مال تونۇيدىكەن، بىز ئەمدى بولدى قىلايلى...مەن قايتاي...-دېدى قىزچاق يىغلامسىرىغان قىياپەتتە.
- سىزگە نېمە بولدى ئەمدى جېنىم مەلىكەم...مىنى مۇشۇنداق تاشلاپ قۇيۇپ كىتىشكە كۆڭلىڭىز ئۇنامدۇ زادى؟- دېدى زەرگەر ئاستىدا ياتقان پەرىزاتنى قۇيۇپ بەرمەي.
- سىزگە ئېيتماپتىمەن، ئىلگىرى ئۆيدىكىلەر مىنى بىرسىگە ياتلىق قىلغان ئىدى، ئۇ ۋاپاسىز قىمارۋاز چىقىپ قېلىپ بۇ يولدىن قايتقىلى ئۇنىمىدى، ھەتتا ئۆيدىكىلەر تويۇمدا ئېلىپ بەرگەن يېشىل ئالماس كۆزلۈك زۇننارىمنىمۇ ئوغۇرلاپ كەتتى، ئاڭلىسام بۇنچە چوڭلۇقتىكى يېشىل گۆھەرنىڭ جاھاندا ئىككىنچىسى تېپىلماسمىش، ئۇ ئوغرىنى ئادەم ياللاپ ئۆلتۈرۋەتسەممۇ دەردىم چىقمايدۇ، ئۇنىڭ كۈنلەرنىڭ بىرىدە قايتىپ كىلىپ غوۋغا كۆتۈرۈشىدىن شۇنداق قورقىمەن دەڭا، نىمىشقىمۇ خۇدايىم ماڭا سىزدەك ياخشى يىگىتنى ئۇچراشتۇرمىغان بولغىيتتى...ئۇ بىر بەدنىيەت نېمە سىزنى كۆرسە سىزگە قەست قىلىشتىن يانمايدۇ، مىنىڭ ھازىر سىزدىن بىر مىنۇتمۇ ئايرىلغۇم يوق دەڭا...
قىزچاق يالغاندىن يىغلىغان بولۇپ يىگىتنى يەنە چىڭ قۇچاقلىۋالدى. زەرگەرنىڭ بېشى پىيقىرغاندەك بولۇپ قىزچاقتىن سورىدى:
- سىزنىڭ ئۇ ئېرىڭىز مەندىن ئېگىز، مەندىن غوللۇقمىدى؟
- ھەئە شۇنداق، كۆرگەنمىدىڭىز ئۇ مۇناپىقنى...ياردىن تېيىلىپ كېتىپ ئۆلگۈيدى ئۇ ئەبلەخ...
زەرگەر پۈتۈنلەي ئەقلىدىن ئازدى.
- شۇنداق كۆرگەن، ئۇ ئەمدى قايتا پەيدا بولمايدۇ.
قىزچاق بۇ گەپنى ئاڭلاپ زەرگەرنىڭ لىۋىگە لىۋىنى يېقىپ ئېيتتى:
- گىپىڭىز راست بولسىغۇ، جېنىمنى دىسىڭىزمۇ بىرەتتىم، لېكىن ئۇ ناھايىتى ئەسكى بەدبەخ، ئۇنىڭغا بالدۇر ئۆلۈم كەلمەسمىكىن.
زەرگەر كەيپچىلىكتە قىزچاقنىڭ بۇ مۇئامىلىسىدىن ھەممە گەپنى ئۇنىڭغا دەپ ئۇنىڭ يۈرىكىگە تۈكۈرمەكچى بولدى.
- ئۇ ئەبلەخ مىنىڭ يېنىمغا پات-پات ئۇنى بۇنى ئەكىلىپ تۇراتتى، بىر كۈنى ئۇ سىزدىگەن ھېلىقى تويلۇق مېلىڭىزنى ماڭا ئەكەپتۇ، شۇنىڭ بىلەن مەن ئۇ يېشىل گۆھەرنى ئاستانىدىكى شاكىرخان ھاجى دىگەنگە ئاپىرىپ بەردىم، شاكىرخان بۇنى ئاستانىدە تۇرۇشلۇق ھەربىي ئەمەلدارغا سوغا قىلىپتۇ، كېيىن شاكىرخان ئۇ ھەربىي ئەمەلدارنىڭ بۇيرۇقى بويىچە ئېرىڭىزنى ياق ئۇ ئوغرىنى تۇتۇپ ئېلىپ كەتتى...
زەرگەر بۇ گەپنى پورسوققىدە دەپ قىزچاقنىڭ چىرايىغا قارىدى.قىزچاق شۇنداق خوش بولغان قىياپەتتە زەرگەرنىڭ كۆينىكىنىڭ ئىچىگە قۇلىنى تىقىپ دۈمبىسىنى ئالقىنى بىلەن سىلاشقا باشلىدى.
- رەھمەت جېنىم، ئىلاھىم دېگىنىڭىزدەك بولغۇيتتى، بۇنى ئاڭلاپ يۈرۈگۈم بىر ئاز جايىغا چۈشتى، ئۇ ئەبلەخنىڭ تۇرمىدە قەبرىسىگە خادا تىكلەنگەي ئىلاھىم...- قىزچاق شۇنداق دىگەچ زەرگەرنىڭ كۆينىكىنىڭ تۈگمىسىنى ئېچىشقا باشلىدى – لېكىن ئۇ قارا يۈز يەنە تۈرمىدىن چىقىپ قالامدىكىن دەيمەن...
قىزچاقنىڭ قۇلى ھەركەتتىن يەنە توختاپ قالدى.
- خاتىرجەم بۇلۇڭ، ماڭا ئىشىنىڭ، مەن ئۈلۈشكۈن رۇس ئەسكەرلىرىنىڭ بۇيرىتمىسىغا ئاساسەن ئۇلارنىڭ ئايالىغا زىننەت بۇيۇمى ئاپىرىپ بەرگەن ئىدىم، مەن ئالايىتەن شۇ ئوغرىنى سۈرۈشتە قىلىپ باقتىم، چۈنكى ئۇ مىنى ئۆزىگە چېتىۋالامدىكىن دېگەن قورقۇنچاممۇ بار ئىدى، ھېلىقى قۇلىقى ئۇزۇن رۇس ئەسكىرىنىڭ دىيىشىچە ئۇ ئوغرى تۇرمىدە ھېلىقى ھەربىي ئەمەلدارنى بۇغۇپ ئۆلتۈرۈپ قۇيۇپتۇ...شۇنىڭ بىلەن باشقىلار ئۇنى نەخ مەيداندا ئېتىپ تاشلاپتىمىش ... بۇ گەپ راستكەن جېنىم، ئاللاھنىڭ نامى بىلەن قەسەم قىلاي...
زەرگەر بۇلبۇلدەك سايراپ قىزچاقنىڭ كۆڭلىنى ئۆزىگە قاراتماقچى بولدى، قىزچاق بۇ گەپلەرنىڭ راستلىقىغا ئىشەنگەندەك بولۇپ قۇلىنى يەنە ھەركەتكە كەلتۈرۈپ قولتۇقى زاغۇن پۇراپ تۇرىدىغان زەرگەرنىڭ كىيىملىرىنى سالدۇرۇپ باغرىغا چىڭ باستى ھەمدە كېلەركى ئايدىلا توي قىلىدىغانغا ۋەدىلەشتى...
ئەتىسى ئەتتىگەندە قىزچاق زەرگەر بىلەن خوشلىشىپ ئۇدۇل ھاممامغا بېرىپ يۇيۇنۇپ تارانغاندىن كېيىن ھېلىقى كونا جايدا ئىنىك ئانا بىلەن كۆرۈشۈپ بولغان ئەھۋاللارنىڭ ھەممىسىنى ئۇنىڭغا يىپىدىن –يىڭنىسىغىچە بايان قىلدى. ئىنىك ئانا ۋەدىسى بويىچە رەققاس قىزنى ئوبدان رازى قىلدى.
رەققاس بىلەن خوشلاشقاندىن كېيىن ئىنىك ئانا بۇ گەپلەرنىڭ راستلىقىغا بىر ئاز چىن پۈتتى، ئېرىق لېۋىدە تىزىنى قۇچاغلاپ ئولتۇرۇپ ئۇزۇندىن-ئۇزۇن ياش تۈكۈپ ياۋۇزبەگكە ئىچى ئاغرىتىپ يىغلىدى ئاندىن بۇ ئىشلارنى قانداقلا بولمىسۇن قەغەزگە تەپسىلى پۈتۈپ شاھزادە پاششاخاننىڭ ھېساب ئېلىشىغا قالدۇرماقچى بولدى.

كىرگەندىن كىيىن ئىنكاس يازالايسىز كىرىش | تىزىملىتىش

مۇنبەر باش بېتىگە قايتىش|رەسىمسىز نۇسخا|يانفۇن|مىسرانىم مۇنبىرى
Powered by Discuz! X2(NurQut Team)© 2001-2011 Comsenz Inc. For misranim.com ( 苏ICP备:11007730号 )
چوققىغا قايتىش