توۋا نىمدەپ مىنىڭ كۈنلىكىم يوقتۇ دەيمەن.بىرىنچى نىكايىمدا3يىرىم يىل قولىدا ئولتۇرۇپ بىر قىتىممۇ كۈنلەپ باقماي ئاجرىشىپ كىتىپتىمەن.كۈنلىگۈدەك ئىشلار بولغان ،لىكىن ئۇ ۋاقىتلاردىكى تۇرمۇش مەن ئۈچۈن بەرىبىر دەپ ئويلايتىم،چۈنكى ئۇ خاتا بىسىلغان بىر قەدەم ئىدى.ھازىر تۇرمۇشۇم شۇنداق ياخشى ھەرقايسى جەھەتلەردە.بەزى مىنى گۇمانغا سەپمۇ قويىدۇ،شۇنداق ۋاقىتلاردا تازا بىر ئۇرۇشاي دەيمەن يەنە نىم دەپ ئۇرۇشۇشۇمنى بىلمەي قالىمەن.كۈنلەي دىسەم بىرەر سەۋەپ يوقمىدۇ يا مەن بىلەلمەي قالدىمممۇ ھىچ كۈنلەپ باقماپتىمەن.لىكىنزە مۇشۇ كۈنلەدە تولا ئۈستۈمگە خوتۇن ئىلىپ مەن شۇنداق ئازاپلىنىپ چۈش كۆرىدىغان بوپ قالدىم دىسە.ئەمدى سەل ئەنسىرەپ قىلىۋاتىمەن.مۇشۇ ئەنسىرىشىمدە‹ يەڭگىيدىغانغا ئاز قالغان›يەڭگىسەممۇ ئۆزۇمنىڭ ئويىدە يىتىپ ساقىيايمىكى داۋاتىمە
ئانامنىڭ ئويىگە كەتسەم بىكا ئۈستۈمگە خوتۇن ئەپ قويامۇ دەپ