ئېھ، توپىلىق يول

dawan~

	nazila998 يوللىغان ۋاقتى  2012-4-1 11:38 PM بۇ كىتاپ ھازىر كىتاپخانىلاردا بامۇ- يوق بىلمەيەن ، م ... بۇلدۇ رەخمەت سىزگە  داۋاملق ئۇقۇشقا تىرشمەن

nazpari

	ئىھ، توپىلىق يول    يازغۇچى زوردۇن سابىرنىڭ بۇ ھىكايىسىنى تولۇقسىز ئىككىنچى يىللىقتا ئوقۇۋاتقان ۋاقتىمىزدا ئەدەبىيات ئوقۇتقۇچىمىز يازغۇچى بىلەن بىللە ئازراق تونۇشتۇرۇش قىلىپ ئۆتۈپ كەتكەن. ئارچا ياپرىقىدا ناملىق ئەسىرى تولۇقسىز ئىككىنچى ياكى ئۈچىنچى يىللىقتا ئەدەبىيات دەرسلىكىمىزدە بار ئىدى. ( ئازراق بىر پارچىسى )    نازىلە ھەدە، بۇ ئەسەر بىلەن تولۇق يۈز كۆرۈشتۈرگىنىڭىزدىن بەك خۇرسەن بولدۇم. ئاخىرىغا تەشنامەن....

nazila998

	داۋامى   بۇدرۇق پاخلاندەك شوخ ، بوۋاقتەك غەمسىز ، سۈزۈك كورلا نەشپۈتىدەك چۈرۈك ، ئەتراپىدىكى ھەممىلا  نىمە گۈزەل ۋە قىزىقارلىق بىلىنىدىغان ئون ئالتە ياشقا تولغان چىغىدا ئۇنى تۇنجى مۇھاببەت مەست قىلدى ، ھاياتىنى ئۆزگەرتىۋەتتى ، ئۇ نەسىھەت ۋە تەھدىت قلغان ئاتا - ئانىسىنى ، ئىستىقبال ۋە بەخىت ، ۋەدە قىلغان مەكتىۋىنى چۆرۋىتپ ، تىراكتۇرچى يىگىت بىلەن قاچتى ، يىگىتنىڭ ئويناق كۆزلىرى بىلەن بۈدۈر چاچلىرى ، ئۇنىڭ ئۈچۈن ھەممىدىن گۈزەل ، قىممەتلىك ، بىلىمسىز يىگىتنىڭ قوپال چاخچاق ، بىھايا ناخشىلىرى ، ئۇنىڭغا مەكىت قۇغۇنىدەك لەززەتلىك بىلىندى ، ئۇ مۇرادىغا يەتتى ، تويدىن كىيىن بىر پارچە كىگىز  ، بىر يوتقان - كۆرپە بىلەن  ئۆي تۇتقان بولسىمۇ ، ئۆزىنى بەخىت ئىگىسى ھىسابلىدى ، چىرايلىق ئەر _ ئۇنڭ ھاياتى ، ئائىلە ئۇنىڭ بەختى بولۇپ تۇيۇلدى ، ئۇ ئەر ئۈچۈن ھەممىدىن كىچىشكە ، ئائىلە ئۈچۈن ، ھەممىنى قىلىشقا رازى بولدى ، توپىغا مىلىنىپ ئىتىزدا ئىشلىدى ، قىغ - كوكۇمغا  سۈركۈلۈپ قوي بوردىدى ، باشقىلا : « تۆت بۇلۇڭ ، بىر كۇلۇڭ  » دەپ كۆزگە ئىلمىغان ئۆيىگە گىلەم سالدى ، رادىيو ئالدى ، ئېرىنڭ مىھمانلىرى ئۈچۈن ئوتتا كاۋاپ ، ھالى خاراپ بولسىمۇ زارلانماستىن ، خوش بولدى ، ئېرى تىراكتورنى تاشلاپ ، سۇ ئىدارىسىنىڭ ماشىنىسىنى ھەيدىگەن يىلى گۇلئايشەم ئوغۇل تۇغدى ، بۇدۇرۇق ئوغلى گۇلئايشەمنىڭ ھاياتىغا تىخىمۇ چوڭ قەدىر _ قىممەت تەقدىم قىلدى ، ئۇ ئەمدى باياشات ، غەمسىز ياشاپ ، باللىرىنى قاتارغا قوشۇشقا چىن ئىخلاس بىلەن ئىشەندى ،    لىكىن ھايات توختام سۇ ئەمەسكەن ، يالغانچى كۈنلەر ، ئالدامچى يىلللارمۇ  بولىدىكەن  ، ھەتتا تۇيۇقسىز مۆلدۈر يىغىپ بوران چىققاندەك ، بالايى ئاپەت ئىلىپ كىلىدىغان ،كۈنلەرمۇ بولىدىكەن ، بىر كۈنى دوسلىرىدىن ، ئېرىنىڭ بىر قىزنى ماشىنىغا سىلىپ ئۈرۈمچىگە ئىلىپ كەتكىنىنى ئاڭلىدى ، ئېرى كەلگەندە سۈرۈشتۈرگۈنى ئۈچۈن ،سۆيۈملۈك ئېرىدىن تۇنجى قىتىم قاتتىق تاياق يىدى ، گۇلئايشەم يەنە گۇناھنى ئۆزىگە قويدى : « بالا ، ئۆي بىلەن بولۇپ كىتىپ ئەرنى رازى قىلالمىدىم ، ئۆزەمنى تاشلىۋەتتىم ، ئەزىمەتنىڭ مەندىن كۆڭلى سۇ ئىچمىگەن يەرلىرى بولغاچقا ، تالاغا قارىغان، » دەپ ئويلىدى ، ئۇ ئەمدى كۆپرەك جاپا تارىتسىمۇ ئېرىنڭ كۆڭلىنى ئىلىش ئۈچۈن تىرىشىدىغان بولدى ، ئۇ ئۆزىنى ياساشقا ، ئېرى بىلەن بىللە ئولتۇرۇش ، ئويۇنلارغا بىللە بىرىشقا باشلىدى ، ئۇ بۇنىڭ بىلەن تىخىمۇ بەكرەك رەنجىش تاپتى ،    ئېرى ئۇنىڭ كۆزىچىلا باشقا قىزلار بىلەن تانسا ئوينايدىغان ، ئېرىنىڭ ئويناق كۆزلىرى بىلەن بۈدۈر چاچلىرى باشقا قىزلارغا ھوزۇر - ھالاۋەت بىردىغان ، ئۇنىڭ كۆڭۈل يارىسىنى ئۇلغايتىدىغان بولۇپ قالدى ، گۇلئايشەم روھى خورلىنىشتىن قۇتۇلۇش ئۈچۈن دوسلىرىغا ھال ئىيتىدىغان ، دوسلىرىنىڭكىدە قونۇپ قالىدىغان بولۇپ قالدى ، ئۇ بىر كۈنى بالىسىنى كۆتۈرۈپ ئۆيگە كەلدى - دە ، بىشىغا چاقماق چۈشكەندەك قاتتىق ۋاقىردى ، ئېرى بىر ئايال بىلەن كارۋاتتا ئۇخلاۋاتاتتى .   شۇندىن كىيىن گۇلئايشەم قويغان _ تۇتقىنىنى بىلمەيدىغان ، ئولتۇرغان يىرىدە سائەت - سائەتلەپ ئولتۇردىغان ، كىشىلەرگە كۆرۈنۈشتىن نومۇس قىلىدىغان بولۇپ قالدى ، مانا شۇ كۈنلەردە ئۇنىڭ ھاياتىدا مۆلدۈرلۈك بوران تۇيۇقسىز پەيدا بولدى ، بالىسى تۇيۇقسىزلا ۋاپات بولدى ، گۇلئايشەم بالىسىنىڭ قەۋرىسىنى قۇچاقلاپ نەچچە كۈنلەرنى ئۆتكۈدى ، لىكىن تارىتقۇلۇققا ئۆلمىدى ، بالا كۆيۈكى ، ئەرنىڭ زۇلمى ، ئۇنى ۋاقىتسىز قىرىتىپ ، يىگىرمە نەچچە يىشىدىلا  يۈزىگە قورۇق ، داغ چۈشتى .      بالىسى ئۆلۈپ كەتكەندىن كىيىن ئېرى ئۇنى تىخىمۇ خورلىدى ، ئۇردى ، تاشلىدى ، بىر كۈنى ئۇ ئېرىنىڭ ئايىغىغا يامىشىپ يالۋۇرۇپ : « ئۇر ، تىللا ، قۇل قىل ، لىكىن سىرىتقا قارىما » دىدى ، ئېرى ئاچچىق كۈلۈپ قويۇپ گۇلئايشەمنىڭ قۇلىقىغا دەسسىدى ، قۇلاق ۋە بۇرۇنلىرىدىن قان چىقىپ تۇرغان گۇلئايشەمنى ھاممىسى ئۆيگە ئىلىپ كەتتى ،    «  ھەي ، ئەزىمەت ، سەن مىنىڭ ھاياتىمدىكى يۇلتۇزمۇ ؟  مەن سىنى كۆرمىگىلى ئۈچ - تۆت يىل بولدى ، تايىقىڭ - تىل ئاھانىتىڭ ئۇنتۇلدى ، نىمىشقا كۆزلىرىڭ بىلەن بۈدۈر چاچلىرىڭ ئۇنتۇلمىدى ، ؟ يەنە نىمىشقا نامىڭنى تىلغا ئالىمەن ؟ نىمىشقا سىنى چىللايمەن ؟ » گۇلئايشەم پىچىرلاپ ئۇخلاپ قالدى ،

zvmrat

	ئەسسالامۇ ئەلەيكۇم نازىلە ھەدە. مەن بۇ ئەسەرنى ئوقۇپ باقماپتىكەنمەن .ئوقۇپ ئىچىگە كىرىپلا كەتتىم . ئىسىل ئەسەر ئىكەن ،داۋامىنى ساقلايمەن رەھمەت سىزگە ئەجىرىڭىز يەردە قالمىغاي!

bandit520

	نىمانداق زوردۇن سابىردەكلا يېزىۋەتتى دەيمىنا .....

bandit520

	ئاخىرىنى ساقلاۋاتىمىز

qartekin

	ھەقىقەتەن ياخشى ھىكايىتى بۇ رەھمەت سىزگە1`

padiqiyeget

	ئاخىرنى تىزراق يوللڭە

nazila998

	bandit520 يوللىغان ۋاقتى  2012-4-3 01:56 PM نىمانداق زوردۇن سابىردەكلا يېزىۋەتتى دەيمىنا ..... بۇ  ئەسلىدىنلا زوردۇن سابىر يازغان ھىكايە تۇرسا

pidayi0998

	ياخشى يېزىلغان ھىكايە ئىكەن،مەن ئوقۇپ باقماپتىكەنمەن،ئەجرىڭىزگە تەشەككۈر.