قەرزدار سۆيگۈ ـــ پوۋىست (مىسرانىم مەشرەپ مۇكاپاتلىق ئەسەرلىرىگە )

يۇلغۇن520

يۇلغۇن520

	داۋامېغا تەشنامېز

يۇلغۇن520

	تىخى چىقماپتىغۇ

╰︶￣原地守候

	شۇنداق ياخشى ئەسەردىن يەنە بىرنى ۋۇجۇدقا كەلتۈرگىنىڭىزدىن شۇنچىلىك خوشال بولدۇم. قوللىرىڭىزغا دەت كەلمىسۇن.  ئاخىرىغا تەشنامەن.

qiqak0998

	نىمانداق ئاستا يازدىڭىز ، ئۇنداق قىلماي تىزراق يازسىڭىز بۇپتىكەن

nazpari

	(12)    مۇدھىش، سۈرلۈك تۈرمە دەرۋازىسى ھەيۋەت بىلەن ئېچىلىپ، ئورۇقلاپ قورايدەك بولۇپ قالغان سادىق كىچىككىنە يۈك-تاقىسىنى كۆتۈرگەن ھالدا چىقىپ كەلدى. ئۇنىڭ ئالدىغا چىققان تۇنسەخان ئاچا ،سائادەت، ئالىم ۋە ماھىرەلەر ئىلدام قەدەم بىلەن سادىقنىڭ ئالدىغا كەلدى. ئۇلار خېلى ئۇزاققىچە ھال-ئەھۋال سوراشتى. شۇنچە ئىزدەپمۇ بۇ تونۇش كۆزلەر ئارىسىدىن چىرايلىق ھەم مېھىرلىك بىر جۈپ كۆزنى ئۇچرىتالمىغان سادىق قاتتىق ھەيرانلىق ئىلكىدە ماھىرەگە قاراپ سورىدى :-    -قىزىم، ئانىڭىز كۆرۈنمەيدىغۇ؟    سادىقنى كۆرۈپ خۇشال بولغان، كۈلگەن كۆزلەردە بىردىنلا سوغۇق نۇر ئۇچقۇنلىرى پەيدا بولدى. ھەممەيلەن گوياكى جىنايەت ئۆتكۈزۈپ قويغاندەك گۇناھكاردەك باشلىرىنى تۆۋەن سىلىشتى. بۇ كەيپىيات سادىقنىڭ بۈركۈتنىڭكىدەك ئۆتكۈر كۆزلىرىدىن قېچىپ قۇتۇلالمىدى. سادىق ھەممەيلەننىڭ سۈكۈتتە تۇرغىنىنى كۆرۈپ, بىر نەچچە مېنۇت ئىچىدە ھەرخىل ۋەھىمىلىك ئىشلارنى خىيالىدىن ئۆتكۈزدى. لىكىن ئېغىزىدىن چىقىرىشقا پېتىنالمىدى.     -نېمە بولدۇڭلار؟ ھىچقايسىڭلار گەپ قىلمايسىلەرغۇ؟ ئەجىبا گۈلسەنەمگە بىرەر ئىش....     -دادا، ئاۋال ئۆيگە كىرەيلى. ئاندىن ھەر قانداق ئىشنى ئالدىرىماي مەسلىھەتلەشمەمدۇق!         ماھىرە شۇنداق دەپ بىر قولىد دادىسىنىڭ قولتۇقىدىن يۆلەپ ماشىنا تەرەپكە ماڭدى.     -دادا، مانا قاراڭ. بۇ سىزنىڭ نەۋرىڭىز مېھرىئاي بولىدۇ.     ماشىنا قوزغالغاندىن كىيىن ئارىدىكى جىمجىتلىقنى يەنىلا ماھىرە بۇزدى. ئەلۋەتتە ئۇنداق قىلمايمۇ بولمايتتى. چۈنكى ھازىر سادىق گۈلسەنەمگە بىرەر ئىش بولۇپ قالدىمىكىن دەپ ئەنسىرەپ ئولتۇرغاچقا، ئۇنىڭ كەيپىياتىنى تەڭشەشمۇ ئىنتايىن مۇھىم ئىدى.    -نېمانداق ئوماق قىز بۇ. خۇددى ئانىڭىزغىلا ئوخشاپتۇ قىزىم.   بۇ گەپ بىلەن ماھىرەنىڭ دىمى ئىچىگە چۈشۈپ كەتتى. ئۇ دادىسىنى ئۇنداق دەر دەپ ئويلىمىغاچقا، كەيپىياتنى كۆتۈرۈش ئۈچۈن بالىنىڭ گىپىنى چىقارغانىدى. لىكىن ئويلىمىغان يەردىن دادىسى يەنىلا گۈلسەنەمنىڭ گىپىنى قىلىۋاتىدۇ. ئۆيگە كىرگەندىن كىيىن دادىسىغا بۇ ئىشلارنى قانداق چۈشەندۈرۈشمۇ بىر مەسىلە تىخى.   -ۋوي راست، كۈيئوغلىمىزنى مۇئەللىم دىگەندەك قىلىۋاتاتتىڭلار. لىكىن مەن قارىسام شوپۇردەك قىلامدۇ نېمە؟    ماشىنىنىڭ رولىدا ئولتۇرۇپ قېيىنئاتىسىنىڭ گەپلىرىگە قۇلاق سالغاچ ماشىنا ھەيدەۋاتقان ئالىم دەرھاللا جاۋاب بەردى :-    -ھە، بۇ دوستۇمنىڭ ماشىنىسى ئىدى. بۈگۈن بىر كۈنلۈك ئارىيەتكە ئالغانىدىم.    -تازا كايىپسىز دە !    سادىق سەل ئوڭايسىزلانغاندەك بولدى. ئەسلىدىنلا كەينى ئورۇندۇقتا ئولتۇرغان سائادەتنىڭ ئورنىدا گۈلسەنەم بولسا توغرا بولاتتى. بىر ئائىلە كىشىلىرى جەم بولغان بولسا نېمىدىگەن ياخشى بولاتتى. لىكىن.........    -تەكەللۇپ قىلمىسىلا دادا، بىز بىر ئائىلە كىشىلىرى ئەمەسمۇ! ئۇنداق دىيىشنىڭ ھاجىتى يوق. بۇ مېنىڭ قىلىشقا تېگىشلىك ئىشىم.    ئالىم يىنىدا ئولتۇرغان قېيىنئاتىسىغا قاراپ كۈلۈمسىرەپ قويدى. ماشىنا تۇنسەخان ئاچىنىڭ ئىشىكى ئالدىغا كەلگەندە يەڭگىل تورمۇز قىلىنىپ توختىدى.     -قىزىم، قارىسام ئانىڭىز بۇ ئۆيدىمۇ يوق تۇرىدۇ. ئۇنىڭغا نېمە ئىش بولدى؟ مېنى ئەنسىرەتمەي تىزراق ئېيىتسىڭىزچۇ!    ماشىنىدىكىلەر ئۆيگە كىرىپ دۇئا قىلىپ بولغاندىن كىيىن سادىق تەقەززالىق بىلەن ماھىرەدىن سورىدى. ماھىرە نېمە دىيىشىنى بىلەلمەي دۇدۇقلاپ تۇرۇپ قالدى. دەل شۇ چاغدا ئۆي ئىچىنى سىرتتىن كىرگەن بالىلارنىڭ ۋاراڭ-چۇرۇڭى قاپلىدى.    -دادا.........    -دادا، سىزنى بەك سېغىندۇق.    -دادا......... مىرادىل، مۇرات ۋە ئۇلارنىڭ ئۇكىلىرى كىلىپلا دادىسىغا يىپىشتى. سادىق بالىلارنى ئايرىم-ئايرىم ھالدا قۇچاقلاپ سۆيۈپ قويغاندىن كىيىن، ماھىرەگە سۇئال نەزىرى بىلەن تىكىلدى.   -دادا، ئەنسىرەپ كەتمىسىڭىزمۇ بولىدۇ. سىز ئويلىغاندەك چوڭ ئىشمۇ يوق....    -چوڭ ئىش بولمىسا ئېيىتمامسىز ئەمسە!     ئەھۋالنىڭ چاتاقلىقىنى پەملىگەن ئالىم بىلەن سائادەت بالىلارنى ئەگەشتۈرۈپ سىرتقا چىقىپ كەتتى. ئۆي ئىچىدە تۇنسەخان، ماھىرە ۋە سادىقلا قالغانىدى. تۇنسەخان بىردىنلا ئۈن سىلىپ يىغلىۋەتتى:-    -كەچۈرۈڭ بالام. مەن ياخشى ئانا بولۇشقا لايىق ئەمەس ئىكەنمەن. مەن قىزىمنى ياخشى تەربىيلىيەلمىگەنلىكىم ئۈچۈن، ئالدىڭىزدا بەك خىجىلمەن.    باش-ئايىغى يوق گەپتىن ھىچ نەرسىنى بىلەلمىگەن سادىق بىردە تۇنسەخان ئاچىغا بىردە ئىسەدەپ يىغلاۋاتقان ماھىرەگە قاراپ داڭقىتىپ تۇرۇپ قالدى. ئۇنىڭ كاللىسىغا ھەرخىل گادىرماچ خىياللار كىرىۋالغانىدى. -زادى نېمە ئىش بولدى؟ ماڭا ئىنىقراق ئېيىتساڭلارچۇ. مۇشۇ تاپتا پۈتۈن خىيالىم گۈلسەنەمدىلا قالدى.   يىغىدىن ئازراق پەسلىگەن ماھىرە بولغان ئىشلارنى بىرەر قۇر سۆزلەپ بەردى. سادىقنىڭ چىرايى تۆمۈردەك قارىداپ، گۈرەن تومۇرلىرى كۆپۈپ كەتكەنىدى.   -قىزىم ماڭا يالغان گەپ قىلىۋاتىسىز شۇنداقمۇ؟ مەن بىلەن ئويۇن ئويناۋاتىسىلەر شۇنداقمۇ؟  سادىق ھەرقانچە تېرىشمۇ بۇ گەپلەرگە ئۆزىنى ئىشەندۈرەلمەيۋاتاتتى. 20 نەچچە يىللىق قەدىناسىنىڭ بۇنداق ئىپلاس ئىشلارنى قىلىشىغا ھەرگىز ئىشەنمەيتتى. لىكىن تۇنسەخان ئاچىنىڭ تىرناق تاتىلاپ ياش تۆكۈپ ئولتۇرىشى، ماھىرەنىڭ ئىسەدەپ يىغلاپ كىتىشى بۇ ئىشلارنىڭ راستلىقىنى ئىسپاتلاپ تۇراتتى. ‹‹ئاھ خۇدا، بۇ قانداق ئىش؟ مەن نېمىنى خاتا قىلدىم؟ مېنىڭ قىلغان ھەممە ئىشلىرىم ئائىلەم ئۈچۈن ئىدىغۇ ھە ! ›› سادىقنىڭ ئۈنلۈك ئاۋازدىكى نىداسى ھويلىدىكى سائادەت بىلەن ئالىمغىمۇ ئوچۇق ئاڭلاندى.   -ھېلىقى نائەھلىنىڭ ئۆيى قەيەردە؟ تىز ئېيتىڭ !   دەرھال ئورنىدىن تۇرۇپ كەتكەن سادىقنىڭ مىڭىسى چاراسلاپ ئاغرىۋاتاتتى. ئىش بۇ دەرىجىگە يەتكەندە يوشۇرۇپ ئولتۇرۇشنىڭ ئورنى قالمىغانلىقىنى ھىس قىلغان ماھىرە، دادىسىغا ئۇلارنىڭ ئۆيىنىڭ ئادرىسىنى ئېيتىپ بەردى. سادىق ساداقتىن ئايرىلغان ئوقتەك ئىتىلىپ ئۆيدىن چىقىپ كەتتى.    ئاچچىقتىن يېرىلىپ كىتەيلا دەپ قالغان سادىق ئاچچىقىنى ئىشىك قوڭغۇرىقىدىن ئالماقچى بولغاندەك كۈچ بىلەن باستى.    -كىمو؟    ئۆي ئىچىدىن بىر ئەرنىڭ ئاۋازى ئاڭلاندى.    -ئاچە ئىشىكىڭنى ۋۇ نائەھلى......    ئابباسنىڭ ئىشىكنى ئېچىشى بىلەن تەڭلا، ھاۋادىن ئۇچۇپ كەلگەن بىر مۇشت ئۇنىڭ بۇرنىغا تەگدى، ئۇ كەينىگە سەنتۈرۈلۈپ كەتتى. نېمە ئىش بولغانلىقنى ئاڭقىرالماي قالغان ئابباس بىشىنى كۆتۈرىشى بىلەن سادىق ئۇنىڭ بۇرنىغا يەنە بىر مۇشت ئۇردى. ئۇنىڭ بۇرنىدىن ئوقتەك ئىتىلىپ چىققان قان ئاپئاق كۆينىكىنى بىردەمدىلا قىپقىزىل قانغا بويىۋەتتى. لىكىن ئابباسمۇ بوش كەلمىدى. ئۇ بىر ناتونۇش كىشىنىڭ، ئۆيىگە كىرىپلا ئۆزىگە مۇشت ئېتىشىنى ئىچىگە سىغدۇرالمىغانىدى. پومىداقلىشىش، مۇشت ئېتىشىش بىر ھازاغىچە داۋام قىلدى. نەچچە ۋاقىتتىن بېرى زەي تۈرمىدە يىتىپ بەدىنى ئاجىزلاپ كەتكەن سادىق، ياش ھەم قاۋۇل ئابباستىن تۆت-بەش مۇشت يەپلا ھالسىراپ قالدى.   -ئاكا، سېز كىم؟ مېنى نېمىشقا ئۇرىسىز؟ -مېنى ئاكا دىگۈچى بولما ۋۇ نائەھلى. خەقنىڭ خوتۇنىنى خوتۇن قىلىۋىلىپ، يەنە مېنى نېمىشقا ئۇرىسىز دەيسەنغۇ خېجىل بولماي.   -ئاكا، سىز زادى نېمە دىمەكچى. مەن گەپلىرىڭىزنى پەقەتلا چۈشىنەلمىدىم.   -ئەلۋەتتە چۈشىنەلمەيسەندە.    ئۇلار ئاستا ئورۇنلىرىدىن تۇرۇشتى. سادىق ماھىرەنىڭ ‹‹ ھېلىقى ئادەممۇ ئانام نېمە دىسە ئىشىنىپ ئۇنىڭ بىلەن توي قىلدى. ئۇ ئادەم ئانامنىڭ ئېرى بارلىقىنى بىلسە بەلكىم ھەرگىز توي قىلمايتتى ››دېگەن گەپلىرىنى ئەسلەپ سەل پەسكويغا چۈشتى.   -سېز مېنى ئىزدەپ كەلگەن ئىكەنسىز، شۇنىڭغا قارىغاندا چوقۇم ماڭا دەيدىغان گەپلىرىڭىز بار. ئاۋال يۈز-قوللىرىمىزنى يۇيىۋىتىپ ئاندىن ئولتۇرۇپ چىرايلىق پاراڭلىشايلى بولامدۇ؟   سادىق ئۈن-تىنسىز ئابباسقا ئەگەشتى. ئۇ يۈز-قوللىرىدىكى، كىيىم-كىچەكلىرىدىكى قاننى يۇيۇپ مېھمانخانا ئۆيگە چىقتى. -سەن بىلمەيسەن ئۇكا. ھازىر سەن ‹‹مېنىڭ ئايالىم ›› دەۋاتقان ئايال ئۆز ۋاقتىدا مېنىڭ ئايالىم ئىدى. ئابباسنىڭ كۆز ئالدىغا نەچچە يىل ئېلگىرى گۈلسەنەمنى تۇنجى كۆرگەن ۋاقىت كەلدى. ئۇ ۋاقىتتا گۈلسەنەم ماشىنىغا سادىق بىلەن بىللە چىققانىدى. ئابباس شۇ ۋاقىتتا ‹‹ بۇ ئىككىيلەن دادا-بالا بولسا كېرەك ›› دەپ ئويلىغانىدى.   -ئەجىبا ئىككىڭلار.....   -توغرا، بىز دادا-بالا ئەمەس، ئەر-خوتۇن ئىدۇق. مەن گۈلسەنەمنى بەك ئاسرايتتىم. ئۆي ئىشلىرىنىمۇ بىللە قىلىشىپ بەرگەچكە ئۇنىڭ چىرايى قىزلارنىڭكىدەكلا چىرايلىق ئىدى. ئەمەلىيەتتە گۈلسەنەمنىڭ 20 ياشتىن ئاشقان قىزى بار. ھازىر قىزىمىز توي قىلىپ بوپتۇ. نەۋرىسىمۇ بولدى دىگەن گەپ. سىز بىر ئەركىشى تۇرۇپ، نېمىشقا ئۇنىڭ تىگى-تەكتىنى بەكراق سۈرۈشتۈرۈپ باقمىدىڭىز؟   -ئۇنداق بولسا مەنمۇ ئۆز كۆڭلۈمدىكىنى ئېيتاي. مەن ئۇنى تۇنجى كۆرۈپلا ياخشى كۆرۈپ قالغان. مەن شۇ ۋاقىتتا يولنىڭ تېخىمۇ ئۇزۇنراق بولىشىنى بەكلا ئارزۇ قىلغانىدىم. لىكىن قېرىشقاندەك سىلەر دىگەن يەرگە بىردەمدىلا كىلىپ قالدۇق. مەن شۇ ۋاقىتتا گۈلسەنەمگە قەستەن ئىسىم كارتۇچكامنى بەرگەن ئىدىم. كىيىن ئۇ مېنى ئۆيىگە چاقىرىدىغان بوپتۇ. بۇنى ئاڭلاپ ئالتۇن تېپىۋالغاندەك خۇشال بولدۇمكى، ئىككى كۈن ماشىنىمۇ ھەيدىمەي ياسىنىپ تەييارلىق قىلدىم. سىلەرنىڭ ئۆيۈڭلارغا بارىدىغان كۈنى ئەتتىگەندە يەنە تېلفۇن كەلدى. گۈلسەنەم يىغلاپ تۇرۇپ، ئېرىنىڭ ئۆزىنى تالاق قىلىۋەتكەنلىكىنى ئېيتتى. مەن ئارتۇق ئويلانمايلا ئۇنى ئۆيۈمگە ئىلىپ كەلدىم. ئۇنىڭ دىيىشىچە ئاتا-ئانىسى يوق يىتىممىش. ئېرىمۇ تالاق قىلىۋەتكەچكە ھازىر تۇرىدىغان يېرى يوق ئىكەن. شۇنىڭ بىلەن بىز 3 ئايدىن ئارتۇقراق بىللە تۇردۇق. كىيىن بۇ ئۆيگە كۆچۈپ كىلىپ نىكاھ قىلدۇردۇق....    -ئىشقىلىپ مەن ھازىرغىچە ئۇنى نىكاھىمدا دەپ ئويلاپ كەلدىم. ئاشۇ ۋاقىتتا گۈلسەنەم قىزىمىز بىلەن سىزنى تونۇشتۇرۇپ قويۇش مەقسىتى بارلىقىنى ئېيىتقاندا راست ئوخشايدۇ دەپتىكەنمەن. لىكىن ئىشلارنىڭ بۇنداق تەرەققىي قىلىپ كىتىشىنى ئويلاپمۇ باقماپتىكەنمەن. مەن ئۇنىڭغا بەكلا ئىشىنەتتىم. ئۇنىڭ ئۈچۈن زور خەتەرگە تەۋەككۇل قىلىپ، ئۇنى ئالتۇن جابدۇقلارغا، ئېسىل كىيىم-كىچەكلەرگە كۆمۈۋەتتىم. شۇ قىلغانلىرىمنىڭ ھەممىسى گۈلسەنەم ئۈچۈن ئىدى. - سادىق چوڭقۇر بىر تىنىۋىتىپ داۋام قىلدى ، - خەير ئۇكام، قالغان ئىشلارنى ئۆزىڭىز ئويلاپراق بىر تەرەپ قىلارسىز.    سادىق ئەلەڭ-سەلەڭ ھالدا ئىشىكتىن چىقىپ كەتتى. سادىقنىڭ ئاخىرقى گەپلىرىنى ئويلاپ ئۇزۇن ئولتۇرۇپ كەتكەن ئابباس، بازارغا كەتكەن گۈلسەنەمنىڭ قايتىپ كىلىپ ئۆزىنىڭ قان يۇقى كۆينىكىگە قورقۇنچ ئىلكىدە تىكىلىپ قارىغانلىقىنىمۇ، يىنىغا كىلىپ ئولتۇرۇپ نېمە ئىش بولغانلىقىنى سورىغانلىقىنىمۇ ئاڭقىرالمىغانىدى.    داۋامى يېزىلىۋاتىدۇ......

ئالىنۇر

	مەن باشتا كۆرۈپتىمەن

nazpari

	(13)    مۇكەممەل بىر ئەر بولۇش سۈپىتى بىلەن، ئولتۇرىدىغان ئۆي-ماكانى، خەجلەيدىغان پۇلى يوق بولۇش سادىققا قاتتىق ئەلەم قىلدى. ئۇلار ئىلگىرى ئولتۇرغان ئۆي ھۆكۈمەت ئىگىدارلىقىدىكى ئۆي بولغاچقا ئۇ ئۆي ھەمدە ئۆي ئىچىدىكى بارلىق مال-مۈلۈك ئوغرىلانغان زاڭ مال ھېسابىغا ھۆكۈمەتكە ئۆتكۈزىۋىلىنغانىدى. تۇنسەخان ئاچىنىڭ ئۆيىدە تۇراي دىسە، بىرىنچىدىن گۈلسەنەم باشقا ئەرگە تىگىۋالغان بولغاچقا، سادىق ھازىر ئۇ ئۆيگە كۈيئوغۇل ھىسابلانمايتتى. ئىككىنچىدىن گۈلسەنەمنىڭ ئايىغى تەگكەن ئۇ ئۆيدە تۇرغۇسى كەلمىگەنىدى. ئۇ ئۇيان ئويلاپ، بۇيان ئويلاپ ئاخىرى سائادەتتىن ئازراق پۇل قەرز ئېلىپ ۋاقىتلىق ئىجارە ئۆيدە ئولتۇرۇشنى لايىق تاپتى.    -ماڭا ئازراق پۇل بېرىپ تۇرسىڭىز بوپتىكەن.    بىر كېچە سىرتتا يول يۈرۈپ تاڭ ئاتقۇزغان سادىق سۈبھى كۆتۈرلىشى ھامان سائادەتنىڭ ئۆيىگە كىلىپ ئۇنىڭدىن قەرز سورىدى.    -نېمە بولدى؟ كىچىدىن بىرەر ئىش چىقىرىپ قويمىغانسىز ھە! ئەتتىگەندە كىلىپلا پۇل سورايسىزغۇ.    -ئادەمنى خىجىل قىلىپ نېمانداق سوراۋىرىسىز. نەچچە ۋاقىتتىن بېرى بالىلىرىمغا ياخشى قاراپ قويۇپسىز. بۇنىڭ ئۈچۈن مەن چوقۇم سىزنى رازى قىلىمەن. ئەمما مەن بىر تەندۇرۇس ئەركىشى. بۇنداق ئولتۇرىدىغان ئۆيۈم يوق، خەجلەيدىغان پۇلۇم يوق ھالەتتە كوچىلاردا تۈنەپ، ساياقتەك يۈرۈشۈم تازا ئەقىلگە مۇۋاپىق ئىش ئەمەس. شۇڭلاشقا سىز ئازراق پۇل قەرز بېرىپ تۇرسىڭىز سىرتتىن ۋاقىتلىق ئۆي ئىجارىگە ئىلىپ، مۇۋاپىق ئىش تېپىپ ئىشلەپ قەرزىڭىزنى قايتۇراي دىگەن.    -مەندىن قەرز ئالىمەن، ئىشلەپ قەرز قايتۇرىمەن دەپ ئارتۇقچە ئاۋارە بولۇپ يۈرمەڭ. تۇراي دىسىڭىز مانا ئۆي تۇرۇپتۇ. بالىلارمۇ مۇشۇ ئۆيگە كۆنۈپلا قالدى. ناۋادا سىرتتىن ئۆي ئىجارە ئىلىپ تۇرىمەن دىسىڭىز، بالىلار كۆنەلمەسلىكى مۇمكىن.    سائادەت چاي قۇيۇپ نان پارچىلىغاچ سادىققا تەمكىنلىك بىلەن جاۋاب بەردى.    -ئەمما سىز تۇل، مەن بويتاق تۇرسام. سىزنىڭ بۇ ئۆيىڭىزدە ئىككىمىز تۇرساق، كىشىلەرنىڭ سۆز-چۆچىكىگە قالىمىزمىكىن دەيمەن.    -ئۇنداق بولمايدۇ،-دىدى سائادەت كەسكىن ھالدا،-مەن ئاتا-ئاناملارنىڭكىگە بېرىپ تۇرساممۇ بولىدۇ.    -سېز.....سېز نېمىشقا ماڭا بۇنداق ياخشى مۇئامىلە قىلىسىز؟    سادىق ئەجەبلەندى، ھەيران بولدى، تېڭىرقىدى. يات بىر ئايالنىڭ ئۆزىگە بۇنداق خەيرىخاھلىق قىلىشى ئۇنى باشقىچە خىياللارغا باشلاپ قويغانىدى.    -باشقىچە چۈشىنىپ قالماڭ. بۇنداق قىلىشىممۇ مۇستاپا ئۈچۈن. بالىلار ئۈچۈن. گەرچە بالىلار مېنىڭ ئۆز بالىلىرىم بولمىسىمۇ، لىكىن مەن ئۇلارنى ئۆز بالامدىن چارە كۆرىمەن. مەن ئۆزۈم بىر تۇغماس ئايال بولغاچقا، نەچچە ئون يىلدىن بېرى بالا ئىشقىدا يۈرىكىم كاۋاپ بولدى. كىچىلىرى كىرپىك قاقماي جايناماز ئۈستىدە ئولتۇرۇپ، ئۇلۇغ ئاللاھدىن پەرزەنت تىلىدىم. تىلىكىم ئاخىرى ئېجابەت بولدى بولغاي، ئۆيۈم سىزنىڭ بالىلىرىڭىز بىلەن ئاۋات بولدى. مانا شۇ ۋاقىتتىلا كونىلارنىڭ ‹‹ بالىلىق ئۆز بازار، بالىسىز ئۆز مازار ›› دىگەن ھېكەتلىك سۆزىنىڭ تىگىگە يەتتىم. نەچچە ۋاقىتتىن بېرى تىكەندەك يالغۇز ياشايدىغان ھاياتىمغا يېڭى-يېڭى مەنالار قوشۇلدى. شۇڭلاشقا سىز يەنىمۇ ياخشىراق ئويلىشىپ بېقىڭ.    سادىق سافاغا چۆكۈپ ئۇزاق ئولتۇرۇپ كەتتى. ئۇنىڭ غەمكىن، مىسكىن چىرايى قارىغان كىشىنىڭ ھېسداشلىقىنى قوزغىماي قالمايتتى.    -بۈگۈن ماھىرە كېلىدىغان بولغان. سىز سىرتقا چىقماي ئولتۇرغاچ تۇرۇڭ. ئۇ بەلكىم تۇنسەخان ئاچىنىڭ ئۆيىگە بېرىپ، بالىلارنى ئېلىپ كىلىشى مۇمكىن. بۈگۈن مۇستاپانىمۇ باقىدىغان ئايالغا ئېچىقىپ بەرمەي. سىز ئۆيدە بولغاندىكىن قارىغاچ تۇرۇڭ. مەن چۈشلۈك  تاماققا ئۈلگۈرۈپ كىرىمەن.    سائادەت ئىشقا چىقىپ كەتتى. مۇستاپا بىلەن يالغۇز قالغان سادىقنى چوڭقۇر خېياللار ئۆز ئىلكىگە ئالدى. ‹‹ يات بىر كىشىنىڭ بالىسىنى ئۆز بالىسىدەك كۆيۈنۈپ بېقىش، ئۇلارنىڭ ھالىدىن ياخشى خەۋەر ئېلىش ئۇچرىغانلا ئايالنىڭ قولىدىن كېلىدىغان ئىش ئەمەس. بۇ سائادەت دىگەن ئايالنىڭ سىرتقى قىياپىتى سۆرۈن تەلەت بولغىنى بىلەن ئىچكى دۇنياسى كۆيۈمچان، مېھرىبان ئوخشايدۇ. ئىشقىلىپ بالىلىرىمغا بىر يېرىم يىلدىن بېرى ياخشى قاراپتۇ. ماھىرەنى ئۆز قىزىنىڭ تويىنى قىلغاندەك گۈل كەلتۈرۈپ تويىنى قىلىپ بېرىپتۇ. تۇغۇتىنى ياخشى بېقىپتۇ. ئىشقىلىپ نېمىلا بولمىسۇن، مەن بۇ ئايالغا نۇرغۇن قەرز بولدۇم. ماددىي قەرزغو كارى چاغلىق نەرسە. ئىشلەپ پۇل تېپىپ تۆلەپ بەرسەم بولىدۇ. ئەمما ئادىمىگەرچىلىك قەرزىنى ئۆلگىچىمۇ تۆلەپ بولالماسلىقىم مۇمكىن ......››    ئىشىك ئىچىلىپ ماھىرە ھەم مىرادىل، مۇرات قاتارلىق بالىلارنىڭ چۇرقىراشقان ئاۋازى بىلەن سادىقنىڭ خىياللىرى چورتلا ئۈزۈلدى. ئۇ بالىلىرىنى قۇچاقلاپ، سۆيۈپ ئۇلار بىلەن بىردەم چاقچاقلاشقاندىن كىيىن ماھىرەنىڭ قولىدىن نەۋرىسىنى ئالدى :-    -ۋوي، مېنىڭ تاتلىق نەۋرەم بۇ. ماڭا بىرنى كۈلۈپ بېرىڭە قىزىم، ھە قېنى ....    ماھىرە ئۇكىلىرىغا مۇستاپانى تۇتقۇزۇپ سىرتتا ئويناپ كىرىش ئۈچۈن چىقىرىۋەتكەندىن كىيىن، مېھرىئاينى ئۇخلىتىپ قويۇپ دادىسى بىلەن روبىرو ئولتۇردى. ئۇنىڭ چىرايىدىن سادىققا دەيدىغان نۇرغۇن گەپلىرى باردەك قىلاتتى.    -كۈيئوغلۇم ۋە قۇدىلار تېشلىقتۇ قىزىم؟ نەچچە ۋاقىتتىن بېرى مەن سەۋەبلىك دىلىڭىز ئازار يەپ قالدىمۇ؟    -ياق دادا، ئۇنداق ئىشلار يوق. قېيىنئاتا-قېيىنئانىلىرىم شۇنداق ئىسىل ئادەملەر ئىكەن. بىز توي قىلىپ ئىككى ئاي ئۆتە ئۆتمەيلا ئۆينى ئايرىپ بەرگەن. ئۇلارنىڭ خىزمىتىنى قىلغۇم بارلىقىنى ئېيىتسام، ياشلار دىگەن يالغۇز ياشاپ ئۆزىنى چېنىقتۇرىشى، تۇرمۇش ئۆگىنىشى كېرەك دىدى. ئۇ ئۆيدە ئۆي ئىشىنى قىلىدىغان بىر ئايال خىزمەتكار بار. شۇنداق بولسىمۇ، ئىككى-ئۈچ كۈندە بىر قېتىم بېرىپ ئۇلارنى يوقلاپ تۇرىمەن. ئۇلارمۇ مېنى ئۆز قىزىنى كۆرگەن كۆزدە كۆرۈپ ئەتىۋارىمنى قىلىدۇ.    ماھىرە ئاغزى-ئاغزىغا تەگمەي زوق-شوخ بىلەن قىزىشىپ سۆزلىدى. سادىق خۇددى ئۈستىدىن ئېغىر بىر يۈك تاشلىۋىتىلگەندەك ئۇلۇغ-كىچىك بىرنى تىنىۋىتىپ سۆز باشلىدى :-    -ئۇف، جاھاندا شۇنداق ياخشى ئادەملەرمۇ بار ئىكەن ھە! سىزنىڭ تويىڭىزنى قىلىشتىن بۇرۇن سائادەت ئاچىڭىز بىلەن خان ئانىڭىز چىقىپتىكەن. ئۇلارغا ماقۇل جاۋابنى بەردىميۇ، لىكىن يۈرىكىمنىڭ يېرىمى ئۇلار بىلەن بىللە قايتىپ كىرىپ سىزگە ھەمراھ بولدى. كېچە-كۈندۈز سىزنى مەن سەۋەبىلىك ئازار يەپ قالارمۇ دەپ ئەنسىرىدىم. ھازىر سىزدىن بۇ گەپلەرنى ئاڭلاپ شۇنچىلىك خۇشال بولىۋاتىمەنكى، بۇنى ئىپادىلەشكە تىلىم ئاجىزلىق قىلىۋاتىدۇ قىزىم.    سادىقنىڭ ھاياجاندىن تىللىرى گەپكە كەلمەيۋاتاتتى. ماھىرە مۇشۇ پۇرسەتتىن پايدىلىنىپ ئۆزىنىڭ نەچچە ۋاقىتتىن بېرى ئويلىغانلىرىنى ئوتتۇرىغا قويدى :-    -دادا، سىزگە بىر گەپنى دەيمۇ-دىمەيمۇ دەپ بەك ئۇزاق ئويلاندىم. ئەمما دىمەي دىسەم بولمىدى. ھازىر مەن سىزگە بىر گەپ قىلىمەن. دەرھال جاۋاب بېرىۋەتمەي ئويلىنىۋالسىڭىزمۇ بولىدۇ.    -قېنى دەۋىرىڭ قىزىم. قۇلىقىم سىزدە.    -ئانامنىڭ يۈزسىزلىك قىلغىنى سىزگە بەك ئېغىر كەلدى. گەرچە ھازىر مېنىڭ ئالدىمدا كۈلۈمسىرەپ ئولتۇرغىنىڭىز بىلەن يۈرىكىڭىزنىڭ ئوت بولۇپ كۆيىۋاتقانلىقىنى سىزىپ تۇرىۋاتىمەن. لىكىن بولغان ئىش بولدى. ئەمدى ئۆتمۈشكە قايتقىلى بولمايدۇ. سىز تۈرمىدە ياتقان بىر يېرىم يىلدىن بىرى سائادەت ئاچام بىزنىڭ ئائىلە ئۈچۈن كۆپ قۇربانلىقلارنى بەردى. گەرچە بۇ قۇربانلىق، غەرەزسىز، مەقسەت-مۇددىئاسىز بولسىمۇ، لىكىن بىز ئىككى قولىمىزنى بۇرنىمىزغا تىقىپ تۇرساق ئادىمىگەرچىلىك بولمايدۇ. سائادەت ئاچامنىڭ ئۇكىلىرىمغا ئۆز بالىلىرىدەك كۆيۈنىشى مەندە باشقىچە بىر ئويلارنى پەيدا قىلدى. سىزمۇ بۇنداق يۈرىۋەرسىڭىز بولمايدۇ. شۇڭلاشقا ئارىدا مەن يول ماڭسام ئىككىڭلارنىڭ تويۇڭلارنى قىلىپ قويساق دىگەن ئارزۇيۇم بار. ئەلۋەتتە، بۇمۇ ئىككىڭلارنىڭ ماقۇللۇقۇڭلارنى ئالغاندىن كىيىن بولىدىغان ئىش. ياخشىراق ئويلىشىپ باقارسىز دادا.    ماھىرە ‹‹ گىپىم تۈگىدى ›› دىگەندەك قىلىپ سادىققا قارىدى. سادىقنىڭ روھى چۈشۈپ كەتكەن، ئۇشتۇمتۇتلا دىيىلگەن بۇ گەپ ئۇنى قايمۇقتۇرۇپ قويغانىدى.    -قېرى ئادەملەردەك ئويلايدىغان بولۇپ قاپسىز قىزىم. سىزنىڭ بالىلىقىڭىز كىتىپتۇ.    -سائادەت ئاچام بىلەن بىللە تۇرۇش مەزگىلىدە ئۇنىڭدىن نۇرغۇن نەرسىلەرنى، كىشىلىك تۇرمۇش قارىشىنى، ھايات پەلسەپىسىنى، نۇرغۇن، نۇرغۇن نەرسىلەرنى ئۈگەندىم. مەن سائادەت ئاچامغا بەك قايىل. ئۇكىلىرىممۇئۇنىڭ ئىسمىنى داۋاملىق ئېغىزىدىن چۈشۈرمەيدۇ.    -مەن ياخشىراق ئويلىشىپ باقاي قىزىم.    چۈشتە سائادەتنىڭ ئىشتىن چۈشۈشىگە ئۈلگۈرۈپ سادىق ‹‹ سىرتلارنى ئايلىنىپ كىرەي ›› دەپ چىقىپ كەتتى. ماھىرە تۆمۈرنى قىزىقىدا سوقۇشنى كۆڭلىگە پۈكۈپ سائادەتنى ئالدىدا ئولتۇرغۇزۇپ قويۇپ مېھىرىئاينى پەپىلەپ ئۇخلاتقاچ سۆز باشلىدى :-    -سائادەت ئاچا، سىزگە نەچچە ۋاقىتتىن بېرى ئويلاپ كىلىۋاتقان بىر گەپنى ئېيىتماقچىمەن. دەرھال جاۋاب بېرىۋەتمەي ئويلىنىپ جاۋاب بەرسىڭىزمۇ بولىدۇ. بۇ گەپنى دېيىشكە مەن ئۆزۈمنى ئەڭ لايىق نامزات دەپ قارىغاچقا ئۆزۈملا دەۋەردىم. كۆڭلىڭىزگە ئالماڭ. دادام تۈرمىگە كىرىپ كەتكەندىن كىيىن، گەرچە ئانىمىز يۈزسىزلىك قىلىپ بىزنى تاشلاپ كىتىپ قالغان بولسىمۇ، لىكىن بىز سىزنىڭ ئانىلىق مېھرىڭىزدىن قانغۇچە ھوزۇرلاندۇق. سىزمۇ بىزگە ئېنتايىن كۆيۈندىڭىز. غەمخورلۇق قىلدىڭىز. سىز بىزگە يەنە داۋاملىق ئانا بولۇپ بېرىشنى، دادام بىلەن توي قىلىشنى ئويلىشىپ بېقىڭ.    -نېمىلەرنى دەۋاتىسىز. مېنىڭ ئۇ ئىشلارنى قىلىشتا ھېچقانداق غەرىزىم يوق. مەن پەقەت قولۇمدىن كىلىشىچىلا ياردەم قىلدىم خالاس. ‹‹ قېرىغاندا قېرى تارتۇق، قىلىقلىرى ئاندىن ئارتۇق ›› دەپ، قېرىغاندا توي قىلىشنى كىم قويۇپتۇ ماڭا .    سائادەت ئېغىزىدا شۇنداق دەۋاتقىنى بىلەن يۈزلىرى ئانارنىڭ دانىسىدەك قىزىرىپ كەتكەنىدى. ماھىرە ئۇ ئىككىسىگە پۇرسەت بېرىشنى لايىق كۆرۈپ ئارتۇقچە گەپ قىلمىدى.    ئارىدىن بىرەر ئاي ۋاقىت ئۆتكەندىن كىيىن سادىق بىلەن سائادەتنىڭ تويى بولدى. سائادەتنىڭ ئاتا-ئانىسى، تۇنسەخان ۋە بىر نەچچە تونۇش-بىلىش، كەسىپداشلار چاقىرىلغان بۇ توي ھەشەم-دەرەمسىز ئاددىيلا ئۆتكۈزۈلدى. ھۆكۈمەتنىڭ قىزىل قەغىزىنى ئېىلىپ، نەچچىلا ئادەمنى چاقىرىپ نىكاھ ئوقۇتۇلدى. شۇنىڭ بىلەن ئۇلار رەسمىي يوسۇندا ئەر-خوتۇنلاردىن بولۇپ قىلىشتى.    بىر ئايدىن كىيىن ھەممىنىڭ ھەۋىسى كەلگۈدەك ئېناق ئەر-خوتۇنلارغا ئايلانغان سادىق بىلەن سائادەت، سائادەتنىڭ تەكلىپى بىلەن دوختۇرخانا ئالدىغا يېڭىدىن سىلىنغان دۇكانلاردىن بىرنى ئىلىپ كىچىككىنە تاللا بازىرى ئېچىۋالدى. بارا-بارا ئۇلارنىڭ تۇرمۇشى تېخىمۇ ياخشىلىنىشقا باشلىدى.     داۋامى يېزىلىۋاتىدۇ.......

818XAMAL

	ياخشى چىقىۋاتدۇ ،داۋامغا ئىنتىزارمەن

يۇلغۇن520

	داۋامىغا غەيرەت قىلىڭ دوستۇم