قەرزدار سۆيگۈ ـــ پوۋىست (مىسرانىم مەشرەپ مۇكاپاتلىق ئەسەرلىرىگە )

XERHAN

	ماۋۇ بۆلىكىدە سائادەتنىڭ ئورنىدا مەن بولۇپ قالغان بولسام ماھىرەنى تازا بەزلەپ ، ئۆزگۇلدىن بىر تەخسە لەمپۇڭ ئەپ بىرەتتىم .

818XAMAL

	ياخشى چىقىپتۇ رەھمەت سىزگە!

amarjan911

	گۈلسەنەمنىڭ شۇنچە نۇمۇسنى كۆتۈرۈپ تويغا كىلىپ يەنە سائادەتنى نۇمۇسسىز پەس دەپ غايىۋانە تىللىغىنىنى ،باللىرىمنىڭ ئانىسى بۇلىۋىلىپ.....دىيشلىرىگە نمىە دىسەك بولا ،ئۆزى جايلاپ ئانا بولالماي يەنە....توۋا!!!!! ياخشى چىقىۋاتىدۇ ،دامىىنى ئۇقۇشقا تەشنامەن

yurkimzida

	توۋا ،سىز بۇ ئىشلارنى ئەمىليەتتە يۈز بەرگەن ئىش دىگەچكە شۇڭا توۋا دىيىشتىن باشقا گەپ قىلغۇم كەممىدى!

nazpari

	(9)    كەچكۈزنىڭ شىۋىرغانلىق بورانلىرى سىرتتا نىمىلەرنىدۇر سۇندۇرۇپ، ئۆرىۋىتىپ يەنە ئاللىقاياقلارغا كىتەتتى. سىرتتىن بوراندا ھەر تەرەپكە ئۇرۇلغان نەرسىلەرنىڭ تاراقلىغان ئاۋازى توختىماي ئاڭلىناتتى. يەنە قاياقتىندۇر كىچىك بالىنىڭ يىغلىغان ئاۋازىغا ئوخشايدىغان مىسكىن، زەئىپ ئاۋاز بىردە كۈچىيىپ، بىردە پەسىيىپ ئاڭلىنىپ تۇراتتى. تاڭ ئېتىشقا خىلى بالدۇر بولسىمۇ، ماھىرە سىرتتىكى تاراق-تۇرۇق ئاۋازلاردىن ئۇخلىيالماي ئۇيان-بۇيان ئۆرۈلۈپ يىتىپ بېقىپ، ئاخىرى ئورنىدىن تۇرۇپ كەتتى. ئۇ ئالىمنىڭ يوتقان سىرتىدا تۇرغان قولىنى يوتقاننىڭ ئىچىگە ئىلىپ، قايتىلاپ يۆگەپ قويغاندىن كىيىن، مېھمانخانا ئۆيگە چىقىپ تام سائىتىگە قارىدى. ‹‹ تېخى بالدۇر ئىكەنغۇ. يەنە بىردەم ئۇخلىۋالايمۇ يە ؟! ......خان ئانام تاڭ سەھەردە ئۇخلىغان ئادەمنى غەپلەت باسىدۇ دەيتتى. ئەڭ ياخشىسى ئويغانغان ئىكەنمەن ئۇخلىماي......›› ماھىرە شۇ خىياللار بىلەن بىردەم ئولتۇرۇپ ئەمدىلا ئورنىدىن تۇرىشىغا قورسىقىدىكى بوۋىقى تۇنجى قېتىم قاتتىق تىپىچەكلىۋەتتى. شۇئان ماھىرەنىڭ پۈتۈن بەدىنىگە ئىللىق بىر سىزىم شۈررىدە تارىدى. ئۇ ئۇنىڭ تۇنجى قېتىم ئانا بولۇشنى ھىس قىلىشى ھەمدە پەخىرلىنىشى ئىدى. ‹‹ ئانا بولۇش نېمانداق بەخت ھە ! ئاناممۇ تۇنجى قېتىم مىنىڭ مىدىرلىشىم بىلەن قانچىلىك پەخىرلەنگەن بولغىيتى؟ بۇنداق ھاياجاننى پەقەت ئانا بولغۇچىلا ھىس قىلالىشى مۇمكىن ›› ماھىرە قەلبىنى لەرزىگە سىلىۋاتقان بىر ھاياجاننىڭ تۈرتكىسىدە ياتاق ئۆيگە كىرىپ ئالىمنى ئويغاتتى:-    -دادىسى، ئورنىڭىزدىن تۇرىڭە..    -ۋايجان، بىردەم ئۇخلىۋالايچۇ. ئوماق خوتۇن ماقۇل دەڭە...    -ياق، بالىڭىزنىڭ مىدىرلىغان ھالىتىنى كۆرگىڭىز يوقما؟ ئۇنداق بولسا ئۇخلاۋىرىڭ...    ماھىرە ئالىمنىڭ قۇلىقىغا پىچىرلاپ دىگۈدەك سۆزلەپ بولغاندىن كىيىن دەرھاللا مېھمانخانا ئۆيگە قاراپ قاچتى. ئىرغىپ ئورنىدىن تۇرغان ئالىممۇ ئىككى تاقلاپلا ماھىرەنى تۇتىۋالدى.    -ھە، يەنە قىچىڭە توموچۇق. نەگە قاچىسىزكىن قىنى كۆرۈپ باقاي.    -كەچۈرسىلە مەن ئەيىپلىك، ئەمدى قاچماي بولامدۇ؟    ماھىرەنىڭ قۇش بالىسىدەك بىچارە، غەمكىن ھالىتى ئالىمنىڭ قاقاقلاپ كۈلىشىگە سەۋەپچى بولدى. ماھىرەمۇ كۈلۈپ تۇرۇپ قورسىقىنى سىيلىغاچ:-    -قاراڭ. بايا بالىمىز مىنى بەك قاتتىق تىپىۋەتتى.    -ئۇنىڭ بۇ يورۇق ئالەمگە تىزراق چىققۇسى كىلىپ كەتكەن ئوخشايدۇ.-ئالىم شۇنداق دەپ ماھىرەنى ئولتۇرغۇزۇپ قورسىقىنى ئۇنىڭ قۇلىقىغا يىقىن ئىلىپ كەلدى-بالىمىز ‹‹ ئانا، سەن نېمانداق ئەسكى. بىردەمدىلا مىنى دادامغا چىقىشتۇرۇپ بولدۇڭغۇ. مەن تۇغۇلغاندىن كىيىن سەن بىلەن ھىساپلىشىمەن ›› دەۋاتىدۇ.....    -ئۆتەپ بىرىڭە ۋاي.....    ماھىرە يالغاندىن تېرىككەن بىر قىياپەتتە ئالىمغا كەينىنى قىلىپ ئولتۇرىۋالدى. ئالىم چاقچاقنى تېخىمۇ ئەۋجىگە چىقاردى.    -بالام، قارا ئاناڭ بىزگە قىيداۋاتىدۇ. لىكىن كارىڭ بولمىسۇن. سەن ھەرگىز ئۇنىڭغا بوزەك بولما بولامدۇ؟    -بالام، ئەڭ ياخشىسى ئاناڭنىڭ گىپىنى ئاڭلا. بولمىسا ئۇ ساڭا تاماق بەرمەي، سىنى ئاچ قويۇپ قىينايدۇ ئاڭلىدىڭمۇ؟    ئالىم ماھىرەنىڭ گەپلىرىنى ئاڭلا ئۇنى تېخىمۇ تىرىكتۈرۈشكە باشلىدى.    -قارا بالام، ئاناڭ بەكلا بىشەم، ھازازۇل. سەن تېخى تۇغۇلماي تۇرۇپلا سىنى ئاچ قويىمەن دەۋاتىدۇ.    ماھىرەمۇ قورسىقىنى سىلاپ تۇرۇپ، بالىسىنى پەپىلەشكە باشلىدى.    -بالام، سەن ئۈچۈن بارلىقىم پىدا. داداڭ سىنى ھۆل قىشقا دەسسىتىۋاتىدۇ. سەن ھەرگىز ئۇنىڭ دىگىنىدەك قىلما جۇمۇ!    -ھاھاھا........بولدى بولدى، سىزگە يىڭىلدىم. ۋاقىتمۇ بىر يەرگە بېرىپ قاپتۇ. ناشتىلىق تەييار قىلىڭ. مەن ئىشقا كىچىكىپ قالماي يەنە.    ئالىم شۇنداق دەپ ماھىرەنىڭ بۇرنىنى يەڭگىل چىمدىپ قويغاندىن كىيىن، كىيىم ئالماشتۇرۇش ئۈچۈن ياتاق ئۆيگە قاراپ ماڭدى.    ئۇلار يەنە شۇنداق كۈلكە-چاقچاقلار بىلەن ناشتا قىلىپ بولغاندىن كىيىن، ماھىرە ئالىمنىڭ چاپىنىنى كەيگۈزگەچ سورىدى:-    -بۈگۈن ئانام بىلەن كۆرۈشۈپ كىلەيمىكىن. كىچىدىن چۈشۈمگە كىرىپ قاپتۇ.    -بولىدۇ، بېرىپ كىلىڭ. ھىلىمۇ نەچچە ۋاقىت بولدى كۆرۈشمىگىلى. بۈگۈن ئىشلىمىگەن بولسام بىللە باراتتىم.    ئالىمنىڭ سەمىمىيلىك يىغىپ تۇرغان بىر جۈپ كۆزىدىكى سەمىمىيەت نۇرلىرى ماھىرەگە ئىللىقلىق ئاتا قىلدى.    -بىرەر كۈن سىز دەم ئالغان كۈنى پۇرسەت چىقىرىپ بىللە بېرىپ كىلەرمىز.    -ئەمسە يولدا ئىھتىيات قىلىڭ خوتۇن. مەن كەتتىم.    -سىزمۇ ئىھتىيات قىلىڭ......    ماھىرە ئاشخانا ئۆينى يىغىشتۇرۇپ ياتاق ئۆيگە كىرىپ بىردەم كىتاب كۆرگەندىن كىيىن كىيىملىرىنى كىيىپ سىرتقا چىقتى. كىچىدىن چىققان شىۋىرغانلىق بوران ھەممە يەرنى تونۇغۇسىز ھالەتتە ئۆزگەرتىۋەتكەنىدى. ھىلىھەم چىقىۋاتقان قاتتىق شامالنىڭ تەسىرىدە ھاۋادا ئۇچۇپ يۈرگەن سۇلياۋ خالتىلار ھىلىدىن-ھىلىغا ئۇچراپ تۇراتتى. ماھىرە چاپىنىنىڭ يانچۇقىغا قولىنى سىلىپ ماشىنا توسۇپ خىلى ئۇزاق تۇردى. ئالاھەزەل 15 مىنۇتلاردىن كىيىن بىر ماشىنا ئۇنىڭ ئۇدۇلىدىن ئۆتۈپ كىتىپ بولۇپ كەينىگە قايتىپ كەلدى.    -ماھىرە، قىنى چىقىڭ.    ماشىنا ئەينىكىنىڭ ئىچىلىشى بىلەن ماھىرە ماشىنىدا ئولتۇرغان ئابباسنى كۆرۈپ ئۈن-تىنسىز ماشىنىغا چىقتى.    -تىشلىق تۇردىڭىزمۇ؟ ۋوي...بويىڭىزدا باردەك قىلامدۇ نىمە؟ ياكى كۈيئوغۇل سىزنى بەك بېقىپ سەمرىتىۋەتكەن ئوخشىمامدۇ؟    ئابباس ھىچ ئىش بولمىغاندەك كۈلۈمسىرەپ ئولتۇراتتى.    -ھەئە، بويۇمدا بار ‹‹ئاكا››.    ئابباس ماھىرەدىن ئۇنى-بۇنى سوراپ بىردەمدىلا ئۆينىڭ ئالدىغا كىلىپ قالدى. ئۇلار لىغىتتىن بىللە چىقىپ ئۆيگە بىللىلا كىرگەندە، ھەيرانلىقتىن كۆزى چاچراپ چىقىپ كەتكۈدەك بولغان گۈلسەنەم كۆزلىرىگە ئىشەنمەيلا قالدى.    -ۋۇي، سىلەر ئىككىڭلار قانداق بولۇپ بىللە كىلىپ قالدىڭلار؟    -مىھماندىن تىشلىقمۇ سورىماستىن سۇئال سوراپ كەتكىنىڭىزنى قاراڭ. ھە ماھىرە، قىنى ئىچكىرىگە مەرھەمەت.    ماھىرە بىلەن گۈلسەنەمنىڭ كۆزلىرى ئۇچراشتى، لىكىن ئۇلار چاندۇرمايلا داستىخانغا كىلىشتى.    -تىشلىق تۇردىڭىزمۇ ‹‹ ئاچا ››. ئەسلى نەچچە ۋاقىتتىن بىرى كەلمەكچى ئىدىم. لىكىن سىزىكىم قاتتىق بولۇپ قىلىپ...    -بويىڭىزدا بار ئىكەندە.    گۈلسەنەمنىڭ ئۆڭسۆلى ئۆچۈپ، تىلى گەپكىمۇ كەلمەيۋاتاتتى. ئۇ ئابباسنى كۆزىدە ئىشارەت قىلىپ ئاشخانا ئۆيگە ئەكىرگەندىن كىيىن ئۇنى گۆش ئىلىپ كىرىشكە بۇيرۇپ ئىشىكتىن چىقىرىۋىتىپ، ئىشىكنى ئىچىدىن چىڭڭىدە تاقىۋەتتى.    ئادەمنى ئىچىنى سىققۇدەك دەرىجىدە جىمجىتلىق، بىر-بىرىگە ئۆچ ئاداۋىتى بار ئادەمدەك سىرلىق قاراشلار گۈلسەنەمنى ئالدىن ئېغىز ئىچىشقا مەجبۇر قىلدى.    -مەن ئەسكى قىزىم. مىنى قانغۇچە تىللىۋىلىڭ.    -ياق ‹‹ئاچا››. سىزنى تىللاپ ئىچىمنى يەنە ئاچچىق قىلغۇم يوق. پەقەت كىچىدىن چۈشۈمگە كىرىپ قاپتىكەنسىز. سىزدىن ئەنسىرەپ كۆرگىلى كىلىشىم.    -ئۆتۈنۈپ قالاي قىزىم. سىزمۇ بۇنداق دەپ مىنىڭ يۈرىكىمنى زەردە قىلماڭ بولامدۇ؟    گۈلسەنەم ئۆزىنى تۇتالماي ھۆڭرەپ يىغلىۋەتتى. ئۇ ماھىرەنىڭ نەپرەتلىنىشكىمۇ، ئىچ ئاغرىتىشقىمۇ ئوخشىمايدىغان ئارلاشما نۇرلارغا قاراشقا بەرداشلىق بىرەلمىگەنىدى.    -سىلەر ھەممىڭلار مىنى  ۋاپاسىز، باغرى تاش دەپ تىللىغان بولۇشۇڭلار، مەندىن نەپرەتلەنگەن بولۇشۇڭلار مۇمكىن. لىكىن داداڭلار بىلەن ئارىمىزدا نىكاھ مۇناسىۋىتى يوق ئىدى.    ماھىرەنىڭ جامدەك ئىچىلغان كۆزلىرىگە قاراپ گۈلسەنەم تېخىمۇ جانلىنىپ سۆزلەشكە باشلىدى.    -سىز ئۈچ ياشقا كىرگەن ۋاقىتلار ئىدى. بىر كۈنى بىر دۆۋە كىر يۇيىۋاتسام، دادىڭىز ئىشتىن كىرىپلا ‹‹ تاماق ئەت ›› دىدى. ‹‹ كىر يۇيىۋاتقىنىمنى كۆرمىدىڭىزمۇ؟ بىرەر ۋاخ نان يەپ تۇرۇڭ ›› دىيىشىمگىلا ئورنىدىن تۇرۇپ قاتتىق ئۇرۇپ كەتتى. مەنمۇ ياقىسىغا ئىسىلدىم. ئاغزىمغا كەلگەن تىللار بىلەن تىللىدىم. ئاخىرىدا ‹‹ تالاق، مىڭ تالاق، يۈزمىڭ تالاق ›› دەپ ئېغىزىدىن گەپ چىقىرىۋەتتى. مەن ئانامنىڭ ئۆيىگە ماڭسام، دادىڭىزنىڭ ئاتا-ئانىسى تۇتىۋالدى. بىر كىچە چوڭلار بىلەن بىللە ياتتىم. ئەتىسى ئۇلار يولدىن قېرىغان بىر ئوتۇنچى كىشىنى ئەكىرىپ مەن بىلەن نىكاھلاندۇردى. ھەممەيلەن يىرىم سائەت بىللە ئولتۇرغاندىن كىيىن، چوڭلار ئۇ كىشىگە ئازراق پۇل بىرىپ كەتكۈزىۋىتىپ دادىڭىز بىلەن بىزنى يەنە قايتىدىن نىكاھلاندۇرۇپ قويدى. ئارىدىن نۇرغۇن يىل ئۆتۈپ كەتتى. ئۇكىلىرىڭىز بىر-بىرلەپ تۇغۇلدى. دادىڭىز مەن ئۈچۈن، بىزنىڭ ئائىلىمىز ئۈچۈن شەرمەندە ئىشتىن بىرنى قىلىپ تۈرمىگە كىرىپ قالغان كۈننىڭ ئەتىسى، يەنى سىزنىڭ ئاكىڭىز ئابباس بىزنىڭ ئۆيگە مېھمان بولۇپ بارىدىغان بولغان كۈنى مەن سىلەرنى كەتكۈزىۋىتىپ ئابباس ئاكىڭىزغا تېلفۇن ئۇردۇم. ئۇ ۋاقىتتا مەنمۇ قورقۇپ پۇت-قولۇمدا جان قالمىغانىدى.-گۈلسەنەم ماھىرەنىڭ چىرايىغا لاپپىدە قاراپ قويۇپ يەنە گىپىنى داۋام قىلدى -ئۇ مىنى ئۇدۇللا ئۆيىگە ئىلىپ باردى. ئاندىن ماڭا خىلى بۇرۇنلا كۆڭلى چۈشۈپ قالغانلىقىنى ئىيىتتى. ئىرىم بارلىقىنى، بالىلىرىم بارلىقىنى ئىيىتتىم. 40 ياشتىن ئاشقانلىقىمنى، بۇ ياشقا كەلگەندە ئۇنداق قىلسام بولمايدىغانلىقىنى چۈشەندۈرۈپ ئۆيگە قايتىپ كىلىش ئۈچۈن ئورنۇمدىن تۇرۇشۇمغا ئۇ كاپپىدە قىلىپ بىلىكىمنى تۇتىۋالدى. ‹‹يىشىڭىزنى يالغان ئىيتىۋاتىسىز. ئىرىڭىز بولغان بىلەن ئۇ تۈرمىگە كىرىپ كىتىپتىغۇ. ئىشقىلىپ سىزنى ئالغىنىم ئالغان›› دەپ چىڭ تۇرىۋالدى. بىر كۈنى ئولتۇرۇپ شۇ ۋاقىتتا بولغان ئىشلارنى دەپ ساپتىمەن. ‹‹ ئېرىڭىز تالاق قىلىۋەتسىمۇ يەنە نىكاھ بار دەپ يۈرەمسىز ›› دەپ چىڭ تۇرىۋالدى. ھېلىقى ۋاقىتتا سىز بارغان ئۆينى ئۇ مىڭبىر جاپادا سىتىۋاپتىكەن. مىنى كۆنەلمەي قالىدۇ دەپ مۇشۇ ئۆينى ئالدى. مىنى خۇشال بولسۇن دەپ مانا مۇشۇنداق چىرايلىق بىزەپ بەردى. بىر نەچچە قېتىم ئۆيگە قارىم چاقىرتىپ سورىدۇق. ئۇلارمۇ داداڭلار بىلەن ئارىمىزدا نىكاھ مۇناسىۋىتىنىڭ ئاللىبۇرۇن ئۈزۈلۈپ بولغانلىقىنى، ھېلىقى بىر ۋاقىتتا مىنى نىكاھ قىلدۇرۇپ قويغان ئادەمگە مەقسەتلىك نىكاھ قىلدۇرغانلىقى ئۈچۈن، بۇ نىكاھنىڭ كۈچكە ئىگە ئەمەسلىكىنى ئىيىتتى. شۇنىڭدىن كىيىن مەنمۇ خاتىرجەم بولدۇم.    ماھىرە گۈلسەنەمنىڭ يىغلاپ تۇرغان كۆزلىرى ئاستىدىكى ئالدىن پىلانلانغان يالغانچىلىقنى ئاشكارە كۆرگەن بولسىمۇ، ئابباسنىڭ گۈلسەنەمگە بولغان سۆيگۈسىگە كۆز يۇمالمايتتى. گەرچە ئانىسى نۇرغۇن ئەسكى ئىشلارنى قىلغان بولسىمۇ، لىكىن بۇ ئىشلار ئابباسقا قاراڭغۇ ئىكەنلىكى ماھىرەگە ئايان ئىدى.    -ئەجىبا مىنى قىزىم دىيەلمىدىڭىزغۇ ئانا؟ قاراپ تۇرۇپ ئۆز باغرىنى يىرىپ چىققان بىر نارەسىدىنى سىڭلىم دىيىشكە يۈرىكىڭىز قانداقمۇ چىدىدى؟ سىز مىنى سىڭلىم دەۋاتقاندا بىرەر قېتىم يۈزىڭىز چىمىلداپ باقتىمۇ؟ يۈرىكىڭىز ئاغرىپ باقتىمۇ؟ سىز دادامنى، ئابباس ئاكامنى ئالدىدىڭىز. سىز دادامغا ۋىجدان قەرزى، ئابباس ئاكامغا سۆيگۈ قەرزى بولدىڭىز ئانا. سىزنى يەنە ئانا دىيىشكە قانداقمۇ تىلىم بارسۇن !    ماھىرە گۈلسەنەمنىڭ قانچە توسۇشلىرىغا قارىماستىن، يىغلىغان پىتى ئۆيدىن قايتىپ چىقتى. پۈتۈن دۇنيانى ئۇنتۇپ يىغلاپ كىتىۋاتقان ماھىرە، يولدىن ئۆتۈپ كىتىۋاتقان كىشىلەرنىڭ ئۆزىگە قاراۋاتقانلىقىنىمۇ سەزمەيۋاتاتتى.

banker625

	ياخشى چىقىۋاتىدۇ، ئاخىرى قانداق بۇلۇپ كىتەر ئەمدى

nazpari

	(10)    بىر ھەپتىدىن بىرى كۆڭلى قەلەندەرنىڭ خورجۇنىدەك قۇپقۇرۇق بولۇپ كەتكەن گۈلسەنەم نىمىگىدۇر ھەسرەتلىنەتتى. كىچىچە ئۇيان-بۇيان ئۆرۈلۈپ ئۇخلىيالماي، ئاھ ئۇراتتى، تولغىناتتى. ئىچى ئاچچىق بولاتتى. ماھىرەنىڭ دىگەن گەپلىرىنى ئويلىسا، يۈرىكىگە كۆرۈنمەس بىر پىچاق غاسسىدە سانچىلغاندەك بولۇپ، بىئارام بولاتتى. ئۇ گەرچە ھازىرقى تۇرمۇشىدىن شۇ قەدەر رازى بولسىمۇ، لىكىن كۆڭلىنىڭ بىر يەرلىرى مۈشۈك تاتىلىغاندەك بىئارام بولاتتى. ئېغىر ئۇھسىناتتى. قەلبى بىر نەرسىگە تەلپۈنسىمۇ، ئۇنىڭ نېمە ئىكەنلىكىنى بىلەلمەي يۈرىكى ئامبۇردا قىسقاندەك موجۇلاتتى. كۈن بويى باھار ئاپتىپىدا ئېچىلغان مەغەز گۈلىدەك كۈلۈپلا تۇرىدىغان خۇشخۇي چىرايىنى، مانا ئەمدى ئېغىر غەم-قايغۇ تۇمانلىرى قاپلىغان ئىدى.    گۈلسەنەم ئەتتىگەندىلا روھسىز، جانسىز ھالدا ئورنىدىن تۇردى. ئۇنىڭ پۇتلىرى تۈگمەن تېشى ئىسىپ قويغاندەك ئېغىر ئىدى. گۈلسەنەم ئاخشام لەغمەن ئېتىپ ئىشىپ قالغان سەي، پىلتىلار بىلەن بىردەمدىلا ئىككى كىشىلىك لەغمەن تەييار قىلىپ، ئۈستەل ئۈستىگە ئىلىپ چىقتى. گۈلسەنەمنىڭ لەغمەن سىلىۋاتقىنىنى بىلگەن ئابباسمۇ ئالدىنئالا ئۈستەلگە كىلىپ ئورۇن ئىلىپ بولغانىدى. ئىككىسى بىر-بىرىگە قارىشىپ ئولتۇرۇپ تاماق يىيىشىۋاتقاندا، ئابباس ھىچ كۈتۈلمىگەن بىر ئېغىز گەپنى قىلىپ تاشلىدى :-    -ھەتتىگىنەي، بىر بالىمىز بولغان بولسا، مۇشۇ ئۈستەلمۇ چۆلدەرەپ قالماس ئىدى....    گۈلسەنەمنىڭ چوكا تۇتقان قوللىرى بىلىنەرلىك تىترەپ، يۈرىكى ئاغدى. مۇشۇ بىر ئېغىز گەپ بىلەن ئۇنىڭ چىرايى بىردەمدىلا تامدەك تاتىرىپ كەتتى. گەرچە گۈلسەنەم چاندۇرماسلىققا تېرىشقان بولسىمۇ، لىكىن ئابباسقا گەپ قىلغاندا دەز كەتكەن چىنىدەك تىترىگەن ئاۋازى ئۇنىڭ كەيپىياتىنىڭ بىردەمدىلا ئۆزگىرىپ بولغانلىقىنى چاندۇرۇپ قويىۋاتاتتى.    -نەدە چۆلدەرەپ قالىدۇ. يا بىزمۇ يالغۇز بولمىساق......    تاماق ئېغىر سۈكۈنات ئىچىدە يىيىلدى. تاماقتىن كىيىن ئابباس چاپىنىنى كىيىپ چىقىپ كەتتى. ئۆيدە گۈلسەنەم يالغۇز قالدى.    ‹‹ ئابباس تۇيۇقسىزلا بالىنىڭ گىپىنى چىقىرىپ قالدىغۇ. ناۋادا ئۇ مېنىڭ مۇستاپانى تۇغقاندىن كىيىن بوغدۇرىۋەتكەنلىكىمنى بىلسە، قانچىلىك ئازابلىنار؟ ئۇ مەن ئۈچۈن نۇرغۇن بەدەللەرنى تۆلىدى. ئەمما مەنچۇ؟ قارىغاندا مەن بەك بولۇمسىز ئوخشايمەن.››    قاچا-قۇچىلارنى يۇغۇشتۇرۇشقا قولى بارمىغان گۈلسەنەم ئاشخانا ئۆيگە ئەكىرىپ داسقا سىلىپ قويغاندىن كىيىن مېھمانخانا ئۆيگە چىقىپ سافاغا يانپاشلىدى. ئۇ نەچچە كىچە كىرپىك قاقمىغان بولسىمۇ، كۆزلىرى يەنىلا ئۇيقۇدىن يېراق ئىدى.    ‹‹ ماھىرە كەلگەن بولسىمۇ بوپتىكەن. ئۇ گەرچە مېنى ئىغىزىدا ئەيىپلەپ يۈرگىنى بىلەن كۆڭلىدە ماڭا بۆلەكچىلا ئامراقلىق قىلىدۇ. ››    گۈلسەنەم ئېغىر خىياللار ئىلكىدە سوزۇلۇپ خېلى ئۇزۇن ياتتى. كۆڭلى بارغانسىرى پەرىشان بولۇپ، ئۇنى ئازاب دېڭىزىغا غەرق قىلىۋاتاتتى. گۈلسەنەمنىڭ كۆڭلى تۇيۇقسىزلا بازارغا بېرىشنى تارتىپ قالدى. ‹‹ بازارغا چىقىپ ئايلىنىپ كىرسەم ياخشى بولۇپ قالارمەنيا. ئىشقىلىپ بۇنداق بۇرۇختۇم بولۇپ ئولتۇرغاندىن مىڭ ياخشى ››.    قاپقارا بۇلۇتلار ھېلىلا دەردىنى تۆكۈپ پۈتۈن جاھاننى ئاپئاق قارغا كۆمىۋىتىدىغاندەك، ئاسمان سەتھىسىدە ساڭگىلاپ تۇرىشاتتى. گەرچە ھاۋا سوغۇق، ئەتراپ تۇمان بولسىمۇ، بازار نەچچە كۈندىكىدىن قىززىپ كەتكەن ئىدى. ئالىدىغان ئادەمدىن ساتىدىغان ئادەم كۆپ بولۇپ، ھەرخىل ئاۋازلاردا خېرىدار چىللاپ، بازارغا جان كىرگۈزىۋەتكەنىدى. گۈلسەنەم ئايلىنىپ يۈرۈپ رەڭگى گىلاستەك قىپقىزىل تاۋۇزدىن بىر تىلىم يىدى. ‹‹ ئىم، نىمانچە بەتتام ! رەڭگى بولغان بىلەن تەمى يوق ئىكەن ئەمەسمۇ ›› گۈلسەنەمنىڭ بىر چىرايلىق چىرايى پۈرۈشۈپ كەتكەن بولسىمۇ، چاندۇرماستىن تاۋۇزنىڭ پۇلىنى بېرىپ بازارنىڭ ئىچىگە قاراپ ماڭدى.    ئايالچە كىيىم-كىچەك دۇكانلىرى خىرىدارلار بىلەن لىققىدە تولغان بولۇپ، ئۇ يەر-بۇ يەردە باھا تالاشقان، ئۆزرە سوراشقان ئاۋازلار ئاڭلىنىپ تۇراتتى. گۈلسەنەم ئايلىنىپ كىتىۋىتىپ سىرتقا چىقىدىغان ئىشىكتىلا ئانىسى ۋە ئاكىسى بىلەن دوقۇرىشىپ قىلىپ چۆچۈپ كەتتى. گۈلسەنەم ئاكىسىنىڭ دەرغەزەپ بولۇپ كەتكەن چىرايىغا بىر قارىۋىتىپ ئانىسى بىلەن سالاملاشقاندىن كىيىن، ئاكىسىنىڭ يول باشلىشى بىلەن چاققانغىنە جابدۇلغان بىر ئاشخانىغا كىردى.    -سەن ئەر بولمىسا بىر كۈنمۇ ياشىيالمامتىڭ؟    گۈلسەنەمنىڭ ئاكىسى سەمەت ئولتۇرا-ئولتۇرمايلا گۈلسەنەمگە قوپال تەگدى. ئۇنىڭسىزمۇ پۇت-قوللىرى دىر-دىر تىترەپ، قورقۇپ ئولتۇرغان گۈلسەنەمنىڭ ئېغىزى يەر يىلىمىدا يەملەپ قويغاندەك مىتمۇ قىلمىدى.    -گەپ قىلە ھوي، ساڭا گەپ قىلىۋاتىمەن ئەر سارىڭى.....    گۈلسەنەم يەنە سۈكۈت قىلسا، گەپنىڭ تېخىمۇ سىسىقىنى ئاڭلايدىغانلىنى ھىس قىلىپ شىۋىرلاپ تۇرۇپ ئېيىتتى :-    -چۈنكى ئۇنىڭ بىلەن ئارىمىزدا نىكاھ مۇناسىۋىتى يوق ئىدى.    -بىكار گەپ قىلما! ھىلى بىكا.....    سەمەت بازغاندەك يوغان مۇشتۇملىرىنى تۈگۈپ ئىختىيارسىز ھالدا ئورنىدىن تۇرۇپ كەتتى. ئەھۋالنىڭ جىددىيلىكىنى سەزگەن گۈلسەنەم ئانىسىغا ئۆتۈنۈش نەزەرىدە باقتى.    -سەمەت، ئولتۇرە بالام. بۇ يەردە نىمە سەتلىشىپ يۈرىيسەن. قارا، ھەممە ئادەمگە بىزگە قاراۋاتىدۇ.    تۇنسەخان سەمەتنىڭ قولىدىن تارتقۇشلاپ قايتىدىن ئولتۇرغۇزدى. مۇلازىمەتچى تاماقنى ئىلىپ كەلگەندە سەمەت گۈلسەنەمگە خۇددى يەۋىتىدىغاندەك ئالىيىپ قاراپ ئولتۇراتتى. تاماق كۆڭۈلسىز بىر كەيپىياتتا يىيىلدى. پۇت-قولى تېخىچە تىترەپ، قورقۇپ تۇرغان گۈلسەنەم تاماقنى ئىغىزىغا يىدىمۇ، بۇرنىغا يىدىمۇ بىلمەيۋاتاتتى.    -ماڭ، ئۆيگە كىتىمىز. ئۆيگە بېرىپ سەندىن ئالىدىغان ھىسابنى بىراقلا ئالىمەن. مېنىڭ ئۆيدە ئانچە تۇرمايدىغانلىقىم ساڭا ياخشى بىر پۇرسەت بوپتۇ دە !    سەمەت يۈك ماشىنىسى ھەيدەيدىغان شوپۇر بولۇپ، ئايالى گۈلسۈم ئىككىنى تۇغقاندىن كىيىن ئۆي ئايرىپ چىقىپ كەتكەنىدى.    گۈلسەنەم ماڭغىلى ئۇنىماي تارتىشىپ تۇرىۋالغاچقا، سەمەت ئۇنىڭ چاپىنىنىڭ يىڭىدىن بىرلا تارتىپ يىڭىنى سۆكۈۋەتتى. گۈلسەنەم ئەمدى ئۈنسىز ياش تۆكۈشتىن بىراقلا ھۆڭرەپ يىغلاشقا ئۆتكەنىدى. ‹‹ قورققان ئاۋۋال مۇش كۆتۈرەر ›› دەپ، گۈلسەنەم يىغلاش ئارقىلىق ئاكىسى بىلەن ئانىسىنى قورقۇتماقچى ياكى ئۇلارنىڭ رەھىم-شەپقىتىگە ئېرىشمەكچى بولغانىدى.    -بالام، بولدى قىلغىن. ھەممە ئادەم بىزگە قارىشىۋاتىدۇ. بىكار يۈزىمىزنى تۆكىۋالمايلى يەنە.    -يۈزىمىزنىڭ مۇشۇ پاسكىنا سەۋەبلىك ئاللىقاچان تۆكۈلۈپ بولغانلىقىنى نېمىشقا بىلمەيسىز ئانا .    سەمەت قىياندەك يامراپ كىلىۋاتقان ئاچچىقىنى ئاجايىپ زور كۈچ بىلەن بىسىۋىلىپ، سىڭلىسىغا تازا ئالىيىپ قاراپ قويغاندىن كىيىن، ئۈن-تىنسىز كىتىپ قالدى. شۇندىلا گۈلسەنەم ئۈستىدىن ئېغىر بىر يۈكنى ئىلىپ تاشلىغاندەك يەڭگىللەپ قالدى. ئانا-بالا بىردەم بازار ئايلىنىپ گۈلسەنەمنىڭ باشلىشى بىلەن بىر كاۋاپخانىغا كىردى.    -بۇ يەرنىڭ كاۋاپلىرىنىڭ خېلى تەمى بار. بىز ئۆز ۋاقتىدا بەك يەيتتۇق.    -ئەلۋەتتە بالام. سىلەرنىڭ ناھىيە تەۋەلىكىدىكى ئەڭ ياخشى نەرسىلەردىن بىلمەيدىغىنىڭلار يوق. چۈنكى سىلەر ھەممە ھەۋەس قىلغۇدەك باي، بەختلىك ئىدىڭلار .    گۈلسەنەم بىشىدىن بىر چىلەك سوغۇق سۇ قۇيۇلغاندەك ئەندىكىپ كەتتى. ئۇ ھىچ بولمىغاندا ئانسىنى بولسىمۇ بۇنداق زەھەردەك گەپ قىلار دەپ ئويلىمىغانىدى.    -نېمە دىسىڭىز مەيلى ئانا. مەن سىلەرنى خاپا قىلىپ قويدۇم. لىكىن بۈنىڭمۇ مەلۇم سەۋەبى بار. سادىق بىلەن ئىككىمىزنىڭ ئارىسىدا نىكاھ مۇناسىۋىتى ئاللىبۇرۇن ئۈزۈلۈپ بوپتىكەن. مەن ئەقىلسىز نەچچە يىلدىن بىرى بۇنى بىلمەي يۈرۈپتىمەن.    -ھە؟! - تۇنسەخان ئاچا ھەيرانلىق ئىلكىدە گۈلسەنەمگە قارىدى - يوچۇنلا بىر گەپ قىلىسىزغۇ بۈگۈن ؟ ئەمما يەنە يالغان ئېيتىپ مىنى ئالدايمەن دىمەڭ. ھىلىمۇ سىزگە چىش-تىرنىقىمغىچە ئۆچ بولۇپ كەتكەنتىم. لىكىن ئانىنىڭ باغرى ھەقىقەتەن يۇمشاق بولىدىكەن.    -مىنىڭ گىپىمنى ئاڭلاپ بېرىدىغانلىقىڭىز ئۈچۈن سىزگە كۆپ رەھمەت ئانا.    گۈلسەنەم نەچچە ئون يىلنىڭ ئالدىدا سادىقنىڭ ئۆزىنى تالاق قىلىۋەتكەنلىكىنى، لىكىن چوڭ ئۆيدىكىلەرنىڭ بىر بوۋاينى ئىلىپ كىرىپ ئۆزى بىلەن نىكاھلاندۇرۇپ، يېرىم سائەتتىن كىيىن ئازراق پۇل بېرىپ كەتكۈزىۋىتىپ، يەنە سادىق بىلەن نىكاھلاندۇرۇپ قويغانلىقىنى، نەچچە يىل بىلمەيلا نىكاھسىز ھالدا ئۇنىڭ بىلەن بىر ئۆيدە تۇرغانلىقىنى، كىيىن بىلگەندىن كىيىن قاتتىق ئازابلانغانلىقىنى، ئابباس ئۇنىڭ يارا بولغان كۆڭلىگە مەلھەم بولۇپ ئۇنىڭغا قاتتىق كۆڭۈل بۆلگەن بولغاچقا ئۇنىڭ بىلەن نىكاھلانغانلىقىنى سۆزلەپ بېرىۋىتىپ ئاخىرىغا كەلگەندە زوق-شوخ بىلەن مۇنداق دىدى :-    -ھازىرقى تۇرمۇشىمىز ناھايىتى كۆڭۈللۈك ئۆتىۋاتىدۇ ئانا. مەندىن ئەنسىرىمىسىڭىزمۇ بولىدۇ.    تۇنسەخاننىڭ بىشى پىررىدە قىيىپ كەتتى. ‹‹ ناۋادا گۈلسەنەمنىڭ دىگەنلىرى راست بولسا، ماھىرەدىن كىچىك ئالتە بالا ‹‹ ھارامدىن بولغان ›› بولمامدۇ ؟ بۇ قاتتىق گۇناھنىڭ سورىقىنى كىم ئۈستىگە ئالىدۇ؟ قىزى نېمانداق بەڭۋاش، نېمانداق بىپەرۋا چوڭ بولۇپ قالغاندۇ. نەۋرىلىك بولغۇدەك بولۇپ تۇرۇقلۇق، يەنە توي قىلمىغان 30 ياشلاردىكى بىر يىگىتكە تىگىۋىلىپ خۇشال بولۇپ كىتىشلىرىچۇ تىخى. توختا، ئۇنىڭدىن بىر گەپ ئىلىپ باقاي. ››    -بالام، ھازىرقى ئېرىڭىزنىڭ ياش، تېخى توي قىلمىغان يىگىت ئىكەنلىكىدىن پەخىرلىنەمسىز؟    تۇنسەخان ئامال بار ئاۋازىنى يۇمشاق چىقىرىشقا تېرىشىپ گۈلسەنەمنىڭ بىرەر تالمۇ قورۇق كۆرۈنمىگەن سىلىق يۈزلىرىگە تىكىلىپ قاراپ تۇرۇپ.    -ئەلۋەتتە. مەن 40 ياشتىن ئاشقانلىقىمنى نەچچە قېتىم دەپ بولدۇم. ئەمما ئۇ مېنى ئالداۋاتىسىز، ئەمدىلا 35 ياشقا كىرگەندەكلا كۆرۈنىدىكەنسىز دەپ سۆزلەپلا يۈرىيدۇ. تىپىشىمۇ خىلى يامان ئەمەس. تۇرمۇشىمىزمۇ باياشاتچىلىق ئىلكىدە ئۆتىۋاتىدۇ ئانا.    تۇنسەخان ئەمدى گۈلسەنەمدىن ئۈمىدىنى تولۇق ئۈزۈپ ئۇنىڭ بىلەن خوشلاشمايلا ئاشخانىدىن چىقىپ كەتتى.    جىمجىت ھۇجرىدا نەچچە ۋاقىتتىن بىرى يۈز بەرگەن ئىشلارنى كۆڭۈل ئىكرانىدىن بىر-بىرلەپ ئۆتكۈزگەن گۈلسەنەم ‹‹ مەن نېمىنى خاتا قىلدىم؟ مېنىڭ تۇرمۇشۇمدا نېمە كەم ؟ ›› دەپ بەك ئۇزاق ئويلاندى. بىر نەچچە ھەپتە قاتتىق ئويلىنىش گۈلسەنەمگە شۇنى ھىس قىلدۇردىكى :    سادىقنىڭ ئۆيىدە گەرچە تۇرمۇشى نامرات، ئاچ-توق ئۆتكەن بولسىمۇ، ئۇلارنىڭ ھاردۇقىنى چىقىرىپ تۇرىدىغان، ئۆينى ۋاراڭ-چۇرۇڭغا تولدۇرۇپ ئاۋات قىلىپ بىرىدىغان بالىلىرى ئۇلارنىڭ ئەتراپىدا پەرۋانىدەك ئايلىنىپ يۈرەتتى. كىيىن گۈلسەنەمنىڭ يوليورۇقى بىلەن سادىق ھارامدىن نۇرغۇن مال-دۇنيا تىپىپ ئەكىرگەندە، گەرچە ئۇلارنىڭ ماددىي ئىھتىياجى تولۇقلانغان بولسىمۇ، لىكىن سادىق ھەر بىر كۈنىنى غەم-ئەندىشىدە ئۆتكۈزگەنىدى.    ئابباسنىڭ ئۆيىدە بىرنەچچە ئاي جاپا تارتىپ مەينەت ئۆيدە تۇرمۇش كەچۈرگەن بولسىمۇ، لىكىن ئاخىرى كۆڭۈلدىكىدەك بىر ئۆيگە كۆچىۋالدى. ئۆيۈڭ بارمۇ دىسە بار دىگۈدەك، ھەممە ئادەم ھەۋەسلىنىپ قارايدىغان مۇنۇ ئۆي ئۇنىڭ ئەڭ پەخىرلىنىدىغان ‹‹ كۆز گۆھىرى ›› ئىدى. لىكىن  ‹‹ بالىلىق ئۆي بازار، بالىسىز ئۆي مازار ›› دەپ، ئائىلىنى شاد-خوراملىققا تولدۇرۇپ تۇرىدىغان بىر پەرزەنتىنىڭ يوقلىقى ئابباسنى ھەسرەتلەندۈرىۋاتاتتى.    گۈلسەنەمنىڭ نەچچە ۋاقىتتىن بېرى كۆل سۈيىدەك تىنىق ئۆتكەن ھاياتى بالىلىرىنى ئەسلەش بىلەن، تىنىچ كۆلگە تاش چۈشكەندەك داۋالغۇپ كەتتى. ئەمدى ئۇنىڭ كۈنبويى قىلىدىغان ئىشى بالىلىرىنى سىغىنىش، بالىلىرىنى ئەسلەپ كۆز يېشى قىلىش ئىدى.    داۋامى يېزىلىۋاتىدۇ.....

nazpari

	(11)    بۈگۈن سائادەتنىڭ توخۇ كاتىكىدەك كىچىككىنە ئۆيى مېھمانلار بىلەن لىققىدە تولغان ئىدى. بۇنىڭ ئارىسىدا سائادەتنى مۇبارەكلەپ كەلگەنلەرمۇ، ماھىرەنىڭ قېيىنئانىسى گۇلجامالخاننى مۇبارەكلەپ كەلگەنلەرمۇ بار ئىدى. ئەتتىگەندىن بىرى مېھمانلارنى ئۇزىتىپ چارچاپ كەتكەن ئالىم، باشقىلار دىققەت قىلمىغان پۇرسەتتىن پايدىلىنىپ غىپپىدە ماھىرەنىڭ قىشىغا كىرىۋالدى.    -ئانىسى، بالىمىزنىڭ ئىسمىنى قويىمىز دەپ مېھمانلارغا قاراپ بولالماي بەك ھېرىپ كەتتىم. مىنى بىردەم يوشۇرۇپ قويىڭە.    ئالىم ماھىرەگە يىلىنغان قىياپەتتە ئۇنىڭ يىنىغا كىلىپ تىكىلىپ قاراپ ئولتۇردى.    -ۋايجان، نەچچە ۋاقىتتىن بېرى خوتۇن دەيتتىڭىز. ئۇنى تۈزەتكۈزۈپ بولالماي تۇرسام، ئەمدى بولغاندا ئانىسى دەپ يۈرىيسىزغۇ. سىز شۇنداق دىسىڭىز مەن ئۆزۈمنى 10 ياش قېرىپ كەتكەندەك ھىس قىلىدىكەنمەن.    -ناۋادا سىز مېنى ئېرىم، دادىسى دىگەن بولسىڭىز مەن چوقۇم 10 ياش ياشىرىپ كەتكەندەك خۇشال بولغان بولاتتىم.    ئالىم ماھىرەنىڭ كۆزىنىڭ ئىچىگە تىكىلىپ قارىدى. گەرچە ئۇلار ئايرىلغىلى پەقەت 10 نەچچە كۈنلا بولغان بولسىمۇ، ئالىمنىڭ ماھىرەگە تىكىلىپ ئوتلۇق قارىشىدىن ئۇنى نەقەدەر سىغىنىپ كەتكەنلىكىنى بىلىۋالماق تەس ئەمەس ئىدى.    -ئۆتەپ بىرىڭە مىڭىڭ...ھىلىتىن ئانىسى، دادىسى دىيىشمىسەكمۇ، قېرىغاندا دىيىشىۋالساقمۇ ئۈلگۈرىمىزغۇ...    ماھىرە تۇمشۇقىنى ئۇچلاپ چىرايلىق دومسايدى. ئالىمنىڭ ئۇنىڭغا تېخىمۇ ئامراقلىقى كەلدى.    -مەكتەپتىكى ھەممىسى ئاياللىرىغا تېلفۇن ئۇرسا ‹‹ ئانىسى تاماق پىشتىمۇ؟ ئانىسى بالىلار ياخشى تۇرغاندۇ؟ ئانىسى سىزنى سىغىندىم ›› دىيىشىدۇ.    -ئەلۋەتتە بىر نەچچە بالىسى بولغاندا دىيىشسىمۇ ئۈلگۈرىدىغان گەپقۇ ئۇ !    -ماقۇل جىنىم خوتۇن ماقۇل، مەن گىپىڭلىنى ئاڭلاي.    ئىككىسى تەڭلا قاقاقلاپ كۈلۈپ كىتىشتى. تۇيۇقسىز ئىشىك ئىچىلىپ گۈلسەنەم بىلەن گۈلجامالخان ئىككىسى تەڭلا كىرىپ كەلدى. گۈلسەنەمنى كۆرگەن ئالىمنىڭ چىرايى كەكرى يۇتىۋالغاندەك پۈرۈشۈپ كەتتى. ئۇ مۇنداقلا سالاملىشىپ قويۇپ سىرتقا ماڭدى.    -ماھىرە قىزىم، ئانىڭىز بىلەن بىردەم پاراڭلىشىپ ئولتۇرغاچ تۇرۇڭ. مەن مېھمانلارغا قاراپ بىقىپلا كىرىمەن.    گۈلجامالخان گۈلسەنەمگە ئۆزرە قويغاندىن كىيىن چىقىپ كەتتى. گەرچە ماھىرەنىڭ ئانىسى بىلەن تۇرغۇسى كەلمىسىمۇ، قېيىنئانىسى چىقىپ كەتكەندىن كىيىن گۈلسەنەم بىلەن يالغۇز قىلىشقا مەجبۇر بولدى.    -ئاڭلىسام سائادەت سىزنى ئۆزى بىر قوللۇق تۇغدۇرۇپتۇ. ئۇ ئەڭ ياخشى تۇغۇت ئانىسى بولالايدۇ.    گۈلسەنەمنىڭ چىرايىدىكى يالغان كۈلكە، تەبەسسۇملار ماھىرەگە قىلچىلىكمۇ ئىللىق بىلىنمىدى. ‹‹ ئانا دىگەن ئۆز قىزى تۇغۇت جىڭى قىلىپ قاتتىق قېينىلىۋاتقان مەزگىلدە ئەلۋەتتە يىنىدا تۇرۇپ ئۇنىڭغا كۈچ بېرىشى، مەدەت بېرىشى كىرەكتى. ئەمما مېنىڭ ئانام نىمىلەرنى قىلدى. مانا بالا 7 كۈنلۈك بولۇپ ئىسمىنى قويىمىز دەۋاتقاندا، ماڭا ياخشىچاق بولماقچى بولىۋاتىدۇ. بۇنداق ئاياللارنىڭ ئانا بولۇشقا سالاھىيىتى توشمايدۇ ›› ماھىرە خىيالى بوۋاقنىڭ يىغىسى بىلەن توختاپ قالدى. گۈلسەنەمنىڭ بوۋاقنى كۆتۈرۈش ئۈچۈن ئۇزاتقان قولى ھاۋادا پۇلاڭلاپ قالدى. چۈنكى ماھىرە چاقماق تىزلىكىدە بوۋاقنى قۇچىقىغا ئىلىپ باغرىغا مەھكەم تىڭىۋالغانىدى. ئۆز قىزىنىڭ بۇنداق قىلىشى گۈلسەنەمگە ئېغىر كەلدى. ئۇ خورلۇق ھىس قىلدى. يۈرىكى ئاغرىدى. لىكىن باشقىلاردىن خاپا بولۇشقا ھەققى يوق ئىدى.    -نېمە تۇغدىڭىز قىزى.........    -نېمە تۇغدىڭىز دەيسىزغۇ ئانا. مەن ئادەم بولغاندىكىن ئەلۋەتتە ئادەم تۇغىمەندە !    ماھىرە ئۆزىمۇ بىلمىگەن ئاساستا ئانىسىغا ۋارقىرىۋەتتى. شۇندىلا گۈلسەنەم ئۆزىنىڭ خاتا گەپ قىلىپ قويغانلىقىنى ھىس قىلىپ تۆۋەن ئاۋازدا :-    -خاپا بولماڭ قىزىم. قىز تۇغدىڭىزمۇ ئوغۇلمۇ دىمەكچى ئىدىم. خاتا دەپ قاپتىمەن.    -قىز !    ماھىرە گۈلسەنەمنىڭ يىغلاشقا تەييار تۇرغان كىچىك بالىدەك ئۆمچەرەپ تۇرغان چىرايىنى كۆرۈپ ئارتۇق گەپ قىلىشقا رايى بارماي، بالىسىنى ئىمىتىشكە باشلىدى.    گۈلسەنەم ماھىرەنىڭ بالىنى ئىمىتەلمەي تەس قالغىنىنى كۆرۈپ ياردەم قىلغۇسى كەلدىيۇ، يەنە كۆڭلىنى ئاغىرتىۋىلىشتىن قورقۇپ سۈكۈتتە ئولتۇردى. لىكىن ئۇنىڭ خىيال قۇشلىرى 20 نەچچە يىل ئىلگىرى ئۆزى ماھىرەنى تۇغۇپ ئىسىم قويغان مۇشۇنداق قۇتلۇق كۈنگە قاراپ پەرۋاز قىلىشقا باشلىدى. ئۇ ۋاقىتتا سادىق ماھىرەنى ھىچكىمگە تۇتقۇزماي كۆتۈرۈپ پىرقىرىتىۋەتكەن ئىدى. خىلى ئۇزاق ۋاقىتتىن كىيىن گۈلسەنەمگە ئەكىلىپ بېرىلگەن ماھىرەنىڭ چىرايى نەچچە يىل كىسەل تارتقان ئادەمدەك سارغىيىپ كەتكەچكە، گۈلسەنەم سادىقنىڭ مەيدىسىگە نەچچىنى ئۇرۇپ قاتتىق يىغلاپ كەتكەن ئىدى. گۈلسەنەم ماھىرەنى ئىمىتىپ بەدەنلىرىنى ئۇۋىلاپ خېلى ئۇزۇندىن كىيىن ماھىرە قىرقىراپ يىغلاپ كەتكەندە گۈلسەنەمنىڭ چىھرىگە خۇشاللىق تەپچىپ چىققانىدى. مانا ئەمدى قىزى ماھىرە ئۆزىنىڭ قىزىنى ئېمىتىپ ئولتۇرۇپتۇ. ۋاقىت نېمىدىگەن تىز ئۆتكەن ھە!    بوۋاققا ‹‹ مېھرىئاي ›› دەپ ئىسىم قويۇلدى. ئىسىم قويۇپ بەرگەن موللام ئالىم قويغان 200 كوي نەخ پۇلنى يانچۇقىغا سىلىپ، بۇ ئائىلىنىڭ ئامانلىقى ئۈچۈن ئۇزۇندىن-ئۇزۇن دۇئا قىلغاندىن كىيىن، ئۇيۇشۇپ كەتكەن پۇتلىرىنى ئاستا يۆتكەپ قايتا-قايتا خوشلىشىپ كىتىپ قالدى.    سائادەت، گۈلجامالخان، گۈلسەنەم، ئالىملار ماھىرە ياتقان ھوجرا ئۆيدە ئۈن-تىنسىز ئولتۇرغىنىغا خېلى ئۇزۇن بولغان بولسىمۇ، ھېچقايسىسى چىش يېرىپ بىر نەرسە دىمىدى. قىسقىسى بۇ خىل ئايرىپ بەرگىلى بولمايدىغان مۇناسىۋەت تورى ئۇلارنىڭ ئېغىز ئاچماسلىقىغا سەۋەبچى بولغانىدى. گۈلسەنەم بۇ يەردە ئۆزىنىڭ ئارتۇقچە ئىكەنلىكىنى ھېس قىلىپ ئىلىپ يانچۇقىدىن بىر مۇنچە پۇل چىقىرىپ داستىخانغىلا قويدى.    -سائادەت، ئاز بولسىمۇ بۇ پۇلنى ماھىرەنىڭ چىقىملىرىغا ئىشلىتەرسىز.    -بۇ نېمە قىلغىنىڭىز؟ چىقىمنى بىز ئۆزىمىز ھەل قىلىۋالىمىز. كايىپ قاپسىز.    گۈلجامالخان پۇلنى گۈلسەنەمگە قايتۇرۇپ بەرگەن بولسىمۇ، گۈلسەنەم ئالغىلى ئۇنىماي ئۇلار بىلەن خوشلىشىپ چىقىپ كەتتى.    -بۇ ئۇنىڭ نېمە قىلغىنىدۇ؟ بۇ مەرىكە بۈگۈن بىر چىرايلىق ئۇزىغان تۇرسا.    گۈلسەنەمنى ئۇزىتىپ قويۇپ كىرگەن گۈلجامالخان ئاۋال ئېغىز ئاچتى. سائادەتمۇ ئۇنىڭغا ئەگەشتى :-    -شۇنى دىمەمسىلە. ھە بوپتۇ، بۇمۇ قىزىغا بولغان كۆڭلى ئىكەن. بىز ئىلىپ قويۇپ ماھىرەگە بىرەر تال ئالتۇن زەنجىر ئىلىپ بېرەمىز يا !    -بۇمۇ بولىدىغان چارىكەن. ئەمسە شۇنداق قىلىلى. بۇ پۇلنى سىز ساقلاپ قويۇڭ !    ئىككى ئايال مېھمانخانا ئۆينى يىغىشتۇرغاچ خېلى ئۇزۇن پاراڭلاشتى.    باشقىلار چىقىپ كەتكەندىن كىيىن ئالىم ماھىرەنىڭ مەيۈسلۈك يېغىپ تۇرغان مەسۇم كۆزلىرىگە قارىدى. ئۇنىڭمۇ يۈرىكى ئېچىشقانىدى. ‹‹ گۈلسەنەم ئاچام ماھىرەنىڭ ئانىسى تۇرۇپ قىزىنى بېر قېتىم باغرىغا باسالمىسا، ماھىرەمۇ ئۆزىنى بېقىپ چوڭ قىلغان ئانىسىغا بىر پىيالە ھاردۇق ئېشى ئىتىپ بىرەلمىسە، ئۇرۇشۇپ قالغان چۆجە-خورازلاردەك ھۆرپىيىشىپ يۈرسەك، بۇنىڭدىن كىيىن قانداق ئىشلار يۈز بېرەركىن تاڭ ! ››    ماھىرە تۇيۇقسىز بىر ئىشنى ئىسىگە ئالغاندەك پىچىرلىدى :-    -ئىككى ئايغا قالماي دادام تۈرمىدىن چىقسا، ئانامنىڭ نېمە ئىشلارنى قىلىۋاتقانلىقىنى ئۇقسا، قانچىلىك ئازابلىنىپ كېتەر !    -نېمە دىدىڭىز ئانىسى؟ بالىغا پىچىرلاپ نېمىلەرنى ئۆگىتىۋاتىسىز؟    ئالىم ماھىرەنىڭ تۇخۇمسىمان مەڭىزلىرىنى ئىككى ئالىقىنى ئارىسىغا ئىلىپ ئۆزىگە قاراتتى .    -ۋاي نېمىلەرنى قىلىۋاتىسىز؟ سائادەت ئاچام بىلەن ئانام ھازىرلا كىرىپ قالىدۇ جۇمۇڭ !    -مەيلى كىرىپ قالسا ...    ماھىرەنىڭ يۈرىكى شۈررىدە قىلىپ ئېرىپ كەتكەندەك بولدى. ئۇ ئالىمغا :-   -يەنە ئىككى ئايغا قالماي دادام تۈرمىدىن چىقىدۇ. شۇ كۈنى دادامنىڭ ئالدىغا بىللە چىقارسىزمۇ؟    -ئەلۋەتتە شۇنداق قىلىمەندە. دادىمىز قىزىمىز مېھرىئاينى كۆرسە چوقۇم خۇشال بولىدۇ. قېيىنئاتام بىلەن ئولتۇرۇپ قانغۇچە پاراڭلاشسام دەيتتىم. مانا ئەمدى بۇ تىلەكلىرىممۇ ئەمەلگە ئاشىدىغان بوپتۇ.    ئىككىسى ئۇياق-بۇياقنىڭ پارىڭىنى قىلىپ، مېھرىئاينى ئەركىلىتىپ ئۇزاق ئولتۇردى. ئۆيلەرنى يىغىشتۇرۇپ قايتىپ كىرگەن سائادەت بىلەن گۈلجامالخاننىڭ بۇ ئىككى ئەر-خوتۇنغا مەستلىكى كىلىپ ئۇزاققىچە قاراپ تۇرۇپ قىلىشىتى. داۋامى يېزىلىۋاتىدۇ.....

818XAMAL

	بەك ياخشى چىقىپتۇ .قوللۇرىڭزغا دەرت كەلمىسۇن توردىشىم .داۋامغا تەشنامەن .

nazi0997

	ھارمىغايسىز جانىم ،ياخشى چىقىۋاتىدۇ . داۋامىغا تەشنامىز